장음표시 사용
301쪽
logorum sententia esse filii lum. III. Illud etiam qilaesituna est , utrum sacrificium suos effectus edat ex opere verato , an ex OPere o.
Valor Saerifeli Eucharistiae insultus est, ejectus
Mero . sinitus. Prob. a. pars. I. v Sacrificium Missae idem eqt cum sacrificio crucis . tusii pra diximus. At Demo riegat , illud esse valoris infiniti. Ergo ei c. a. Q Si finitus e set ejus valor, optandum esset fidelibus missae adstatililnis , tit pauci ad eam Missam cola vehircnt . De in plures distributus ejus fructus, nutior esset in singulis, quod absurdissimum esse , patet ex ipso Ecclesiae SP risu , quae optat, ut fideles omnes ad Parochiale in Missam convenirent. 3. ' Sacerdos etsi ab Duo stipendium occeperit, pro omnibus in men vivis , ct destinctis sacrificium os seri, quod injustum esset , si ejus valor esset si nilus. Ergo. Prob. I a. pars. Esseclus sacrificii in subiecto produeitur pro eius dispositione. At nec subjectum inlitii tum est, nec instilla ejus dispositio. Ergo et c. Sol ntur Objecta. . OMic. I. Damnata est in Constantiensi Constitio' paymeles propositio n.' XIX. Speciales orationes GP
plicatae uni perixonae per Praelatos, pel Restigiosos non plus prosunt eidem , quam generales , ceteris paribus. Atqui lino sequeretur ex Dostra sentetilia si enim Nissae valor infinitus est, noti plus prodest ei, qui stipendium obtulit, quam celeris 'Ergo. η - Aeg. min. Et si enim iii finitus est Missae valor, essectus lamen Drodiicit varios pro dispositione subjecti. Porro qui stipendium oblulii, meliuq celeris dispositus est, quia majorem ipso actu suo fidem, et devotio. Nem o tendit.
302쪽
36α Theri. Insui. Lib. VIII. Pars IV.Seet. n. cap. IV. Obie. II. Damnata est ab Alexandro P α illa quo
Ditidarii Castiissariam thesis: Non est contra justitiam pro pluribus sacrifciis sιUendium acciyere, et sacxi- sciunt unum inerre. Atqui ibesis illa verissima esset, si valor sacrificii esset infinitus: nemini enim coceret sacrificium unum offerre pro pluribus. Ergo etc. H. Neg. min. et suρροSitum. Stipendium enim , ut suo loco dicemus, non datur pro sacrificii pretio, quod Simoniacum esset, sed pro sustentatione mini
stri. Cum ergo mi uister sustentationem suam accepit
ab uno , Dullo iusto titulo acciperet ab alio ; quem etiani mendaci promissioue deciperet. IObie. III. Distinguunt vulgo Theologi sacrificii Duetum in generalem pro lota Ecclesia , specialem pro eo , qui stipendium obtulit, syecialissimum pro ipso Sacerdote. Sed haec distinctiis evat scit, ubi valor sacrificii ponitur infinitus. Nam licet fructus , qui in Sacerdotem reduodat, adhuc distinguatur ab eo , qui ad alios pertinet; tamen nulla distinctio est inter generalem , et specialem fructum cum infinita virtus in omnes manet pro varia hominum dispositione. u. Neg. min. In eo enim adhuc constat illa distinctio , quia is , qui stipem erogavit , melius quam alii dispositus est. γ
Missae Sacriscium essectus suos producit
Prob. Illud ex opere operato effectum producit,quod non ex fide , et sanctitate ministri, sed ex propria virtute operandi vim habet. Sed. tale est Missae sacrisseium. Haec enina illa munda oblatio est,quae nulla indignitate, aut malitia osserentis in ruinori potest, ut ait Tridentilium Sess. XXII. Caρ. I. Qui ope tu hoc Sacri scio christus primarius Sacerdos, idemque Victima Deo acceptissima est ex sua ipsius dignitate , quantacumque suerit ministrantis improbitas ; magnaque esset totius Ecclesiae perturbatio, si fideles, antequam Aut Alipeudium darent, aut sacrificio adessent, judicare do
303쪽
De Sacramentis. 3M Lerent , quis improbus , iluis bonus , quis melior sit
nitiis ter , e quo ingens malorum Seges oriretur. Eris
o te. Quod ogit ex opere operato , certissimurn sciati,cr liabet enectum Alitui experieritia constat, pro multis offerri sacrificium , qui nihil inde emolumenii spiritualis ACcipiunt. Saepe enim Pro Peccatoribus, ut Convertantur, Sacrificium Os rtur, qui tameti in pe
U. Dist. ni . Si subjectum sit dispositum , cono. Necus , neg. Ram etsi Sucra metita , ut supra diximus, Ex opere DPerato ngunt , Suus tauicti in subiecto dis-PUS iliones requirunt i Inst. I. v Sacrificium Missae Propitiatorium est, ae Pro itide ejus est virtutis . ut ipsas aut rat contrarias It cimitiis dispositiones, ideo enim Pro peccatoribias eis iam obduralis ostertur , ut auferatur ab eis cor lapii l. iam. I rgo si ex OPere sycrato ageret, certissimum scita per liaberet Liscctum. IU. Dist. ant. Si conlrtiriae dispositiones nondum ad ei irri gradum pervenerint, in quo Deus se Dori amplius Diopitium fore decrevit, corio. Secus. neg. Cum so- Itis noverit Deus gratiae, et misericordiae mensuram, ditia erga varios PUccat Orcs uti ab aetertio decrevit, nes rimus utrum peccata li Omitiis , ejusque obduratio ad
rini pervcuerit gradum , et cumulum , in quo Deus placari amplius Dolit. Si cnim eo jam pervenit, non aufert sacrificium contrariam illan, dispositionem. Inst. a.' Si Sacrificium Mi,sae eX opere operaton geret, homini justo, in quo utique recin mimi dis-liositio est, totam simul peccati poenam remitteret; ideoque unum sacrilicium, utpote infiniti valoris, ad Omnes simul Purgatorii animas statim liherandas sum :eret ; quod Ecclesiae sensui manifeste adversatur. Ergis et C.
V. Neg. ant. Nam etiam in justis homi oibus, et in oti imabus in Ptirratorio patientibus varia est dispositio , ex quo iit , ut non tota simul iis poena remittatur , ideoque sacrificia pro eis plura offerri juvat. Dispositio autem illa in justis Viventibus ex vario cha -
304쪽
ritatis gradu repetenda est; in clesi inclis vero ex varia eorum merito, quocl dum viverent, coni pararu at. Praesertim qui mogis solliei ii in animabus desuncto a' rum sublevandis Deriant , ne tu urn est, ut in eos magis sacrificii virtus derivetur.
C A P. V. De ministro Saeriseii Eucharistiae. Ado. I. Christiam esse in sacri scin missae prima
, rium Sacerdotem , alque onerentem . qui divina virtute panem , et vinum in corpus , et Sanguinem suum mulans, in altari se sistit, Deo tuo osseri, iam observavimus. De secundario igitur ministro hic instituitur quaestio. II. Iam supra diximus, Sacrificium requirere legi. timum ministrum: cumque tu consecratione natura sacrificii Eucharistiae sita sit , idem est minister saetificii missae , qui et Eucharistiae consecrandae. Quapropter cum jam supra docuerimus, Ogentes de Eucharistia , ut sacramentum est , solos Sacerdotes rite ordin alos posse illam consecrare , iam nihil addendum est de legitimo Sacrifieii Missae ministro. II l. Est tamen hic expendendum , utrum Sacerdos rite ordinatus , etsi curam animarum non liabeat his enim certum est , esse praeceptum celebrare Pro Pο-pulo im Dominicis, festisque diebus . et praeterea De quentius prout ovium itecessitas , vel pletas postulat)teneatur Sacrificium 6sterre , et qualido. Deinde qua nam in Sacerdote dispositiones ad celebrandum nostiis rantur. Denique utrum possit Sacerdos una , caderm que die pluries sacrificium offerre.
305쪽
Meredor etsi a cura animarum να - , pariter peccat, o numquam celebret, aut fere numquam. Prob. eσαι. CVetanum in 3. P. Q. LXXXII. art. I in illuctorem contrariae sententiae, quae tamen jussu Pii V. ex ejus operibus expuncta est I. Christus Apostolos novi testamenti Sacerdotes constituens , praecepit, ut offerrent illis verbis: Hoc facile. Apoptolus Heb. U. I. de omnibus sacerdoti sus loquens ait et omnis Ponati x ex hominibus αssumtus, Pro hominibus constituitur in iis, quae sunt ad Deum, in inerati dona, et sacrificia ρro peccatis. 3. ' Noti alium ob finem po- . testate in offerendi in ordiciatione accipit Sacerdos . nisi ut offerat. Ergo hac potestate non uteus similis est servo , qui taleiatuni a Domino acceptum abscondit. Dices. S. Hieronrmus etsi Presbyter, ob reverentiam, et humilitatem Missum celebrare numquam voluit. Quidni ergo et alii poterunt tantum virum imitari y u. Transeat ant. quod certum non est. Neg. cons. Paucorum enim exemplum , quos pro insigni sanctitate putamus extra ordinem spiritu Dei molos, pa- trocinium negligentiae aliorum esse non debet. Q. I. Quoties Sacerdos celebrare teneatur ' Κου Ρraecepto quidem divino id non esse definitum, sed Ecclesia I. ' in ConciI. Latera usi IV. Cay. D lentes De Cel. Mis. Dolentes , inquit, restremus ...
Sunt qui Missarum solemnia pix celabrant quatre in anisns, et quod deterius est, interesse comemnunt. . . . me igitur , et similia sub mena suspensionis inhoemus. Gravem ergo culpam esse vix quater iii anno celebrare. ex gravitate poenae arguitur. a.' in Concili Trident. ,
Sess. XXIII. ωρ. 34. Res Curet, inquit, DisoῬus, tit ii Saeerdotes) saltem Dominicis, et festis forumstetit
bus, si autem curam habuerint animarum, Um qua ter, ut suo numeri satisfaciant, misaram Aelebrent. Qis Verba, etsi non praecipiutit Sacerdoti s ut 'singulis 'festis celebrent, sed Episcopis, ut eurent, eos illis die- ibus celebrare tamen indicant, id esse saltem eorum μου. Tom In so
306쪽
M6 Theol. Inst. Lib. VIII Pars IV. Se ei II. cap. V.
muneri consentanctim, sicut consevi aneum est, ut Episcopi ci uotidie celebrent Caρ. ivit. de prio. in 6. titsi justa de causa impedi utitur. Q. H Estne i dabit , simplicem Sacerdotem, quo-ridie celebrare 'Valde laudabile est, sti quotidie recte sit disposi
tus quod tameit λrtasse paucorum est. Celebris est sententia Bonaventurae Lib. de praest . ad Mιss. caP. 5. Ciam Sacerdos nou ex reserentia, sed ex negligentia ce
lebrare omiuit, tunc quantum in *so est priuat Trini ratem laude , et gloria , Angelos laetitia, peccatores oenia, justos subsidio, et gratia , in Purgatorio exi-' stentes refrigerio , Ecclesiam Christi speetati hene Qio , et reipsum, medicina , et remedio contra quotidiana peccata , et infrmitates. Item non complet sibι injunctum magnae dignitatis obsequium , nec obiciti in ercet debitae serottulis Dei , et tamen scri'tiam est: Maledictus qui facit opus Dei negligenter. Non tamen culpandi qui ob reverentiam , et metum . ne frequen aia negligcutiam pariat, aliquando a sacrificio abstinent. Q. Ili. Poιest Sacerdos missam celebrare Pripatam , tibi nemo est, qui adsit , praeter ministrum ,
aut nemo eorum , qui adsunt, communionem accι
u. Sex modis, ut observat Bellarminus Lib. II. da Saer. Miss. Missam dici posse privatam I.' propter Io-cum , sive oratorium privatum; I. propter tempus, diem scilicet profestum; 3. V propior suae in . quia scili. cet Pro Privatis inertur; 4.' propter populi infrequentiam , quia practer Sacerdotem , et mi uislrum , nemocst qui adsit .5. v propter sollemnitatis desectum, ut, missae omnes praeter concensualem , et sollemnem; quia nemo est practer Sacerdotem, qui communicet. Priores quatuor Missarum privatarum species nulla ratione No vatores redarguunt. Nam x. ' Christus mPrivata domo sacrificium celebravit , idque semper Servavit Ecclesia vel urgente persecutione , vel alia laudabili ex causa. Σ. ' Diebus profestis offerre sacrificium
quid vetat 3 cum ipse Deus ita veteri lege iuge sacristi cium quotidie celebrandum instititerii, ei Ecclesia semper sacrificium quotidie celebraverit. 3. Pro pri-
307쪽
Deus, Dempe pro ipso sacerdote, aut aliis orirentibus pro se violimas ; in nova vero habemus Iocupletissi- . mum testem Augustinum , qui refert Lib. IX. Confes. C*P. 1 a. pro Matre sua Monica oblatum esse sacrisicium. Ceterum hae missae ita pro uno celebrantur , Ut non omittatur etiam osserri pro omnibus. 4. ' Depopuli uis equentia nihil est , quod litem intendant ;minister enim totius Ecclesiac Personam serit. Adsi
Vero plures , vel pauciores , parum refert. Restant ergo duae Missarum privatarum species , in quas caeco furore debacchautur , nenipe multiplicatae missae praeter solle uiuem. et illae, in quibus praeter Sacerdotein nemo communicat. Sed quod ad primum altinet, licet lateamur , saepe in multiplicatis hisce missis Peccari vitio Sacerdotum ; tamen negari non pot- 'st, vel a Primis saeculis , aucto fidelium numero ,
auctum etiam numerum et sacerdotum , et missarum,
Cum Don Possent omnes simul e dem hora ad idem sacrificium convenire. Quod vero pertinet ad AIissas. in quibus nemo Eucharistiam sumit, optaret quidem Sancta Synodus, inquit Tridentinum Sess. ωρω6. ut singulis Missis Ideles adstantes non solum spirituali Uectu, sed sacramentali etiam Eucharistiae Perceptione cotumunicarent; id tamen numquam lage sanctium rat. Nam x. 8 Can. VIII. ostol. permisetitur , ut si deles Missae adstantes iusta de causa a Com- mutilone abstineaut. 2.9 Vetustissimus mos est, in die Nativitatis tres Missas a singulis celebrari Saceraotibus, ct tamen fideles, etsi trihus adstantes Missis , nonnisi
in una communicare poterant. 3. ' Chrysostomus Hom.
III. in Disc. ad L hosios, ad excitandam fidelium
Socordiam conqueritur , aetate .ua saepe Meles nullos coni muni oriem in Missa accipere, et tamen nec ipse, nec alii Sacerdotes a sacrificando cessarunt. . ' Ut reliqua omittamus . de quibus consulatur Bellarminus,
nulliquid quia fideles tepidi sunt , Sacerdos se ipsum spirituali cibo , et totam Ecclesiam fructibus sacrificii uberrimis fraudare debet r
308쪽
3M Theol. Instit. Lib. VIII Parim.Seel. II. cap. V. ponunt, Christum in ultima coena dixisse ApostoIis : Hoc facite; hoc est Eucharistiam distribuite, sicut ego distribui vobis. Sed non dixit Christus ;si nemo Eucharistiam aocipere paratus sit, nec Vos illam occipite , nec sacrificium offerte. Praecepit ergo Christus , ut Apostoli sacerent quod ipse secit, si operis
substantiam spectes , circumstantias Vero Ecclesiae regimini reliquit, alioquin Eucharistia nonnisi vespere, et quidem post coenam celebrari posset, hi omnia servanda essent Eucharistiae adjuncta , quae Christus
unit, Eucharistiam institutam esse , ut spirituale convivium, ideomae non celebrandam ubi eonvivae desunt. Sed I. rectius dicerent, eam institutam esse ut sacrificium, cui semper tota Ecclesia spiritualiter adest. m. - Etiam in privatis Missis conviva non deest, ime Nempe Sacerdos , qui in sine communionem acolpit. Vide haec sustus apud Bellarminum loc. cit. Sande-xum in Trael, de Miss. priν2 Cla. Espencaeum De Iutis. Priν. et Pub. Q. IV. Quidnam sine Missae siccae , et utrum to- Ierandae rv. missae siccae dicuntur, ubi omnia peraguntur, et recitantur praeter canonem. Hujusmodi Μissas Metitias esse constat, cum in consecratione natura Sacrificii posita sit ; quapropter eas summi Theologi E- auus , Sylpius , aliique graviter reprehendunt. Nulla tamen generali Ecclesiae lege vetitae sunt , ideoque Meratus , aliique ex Episcopi venia celebrari posse
docent; sed satius esset alias orationes recitare, quam Sacerdotem totum instruere Sacrificii apparatum , atrue omnia recitare , quae ad Sacrificium reseruntur,um tamen Verum sacrificium non offert.
309쪽
Praeter dispositiones , c 'ae ad Eucharisaam accipiendam necessariae sunt , plures aliae ad sacri eium inerendum requiruntur. Prob. I a. pars. Sacerdos offerens , in sine corpus, et sanguinem Christi manducat, et bibit. Requiruntur ergo in eo omnes illae dispositiones, quas ad accipiendam Elieliaristiam necessarias esse, supra diximus. Prob. Ia pars. Sacrificium externum , ut inquit Augustinus , sacrificii interni sacramentum , idest sacrum signum est. Qui ergo sacrificium offert, curare
debet ut id iaciat interius , quod exterius gerit ; hoc 'est offerat semetipsum Deo oblationem, et hostiam in odorum suavitatis , et hoc sentiat in se so, quod et in Christo Iesu , quem Deo offert. Si eut ergo Christus in seipso nihil reliquum liabuit omnino sive in 'animo , sive in corpore , quod non fuerit Deo Patri immolatum in sacrificio crucis , quod Sacerdos in Μissa offert ; ita ipse Sacerdos sibi ipsi , et mundo
perfecte mortuus, exhibere se debet Deo in holocaustum , et oblationem latreuticam pro i supremo Dei in Se , et in res omnes dominatu, eucharisticam in gratiarum actionem pro beneficiis a Deo in creaturas omnes effusis , proρitiatoriam pro peccatis totius mura di , impetratoriam pro novis a Deo obtinendis auxiliis, quibus omnes Christo persecte in aeternum coniuncti, Deo Patri fiant oblatio munda. et sacrificium acceptissimum Viderint ergo sacerdotes, qui hoc Sacriticium quotidie peragit ut, si eo modo assccti ad altare accedani ; Deus enim non irridetur.
310쪽
Quampis orim non esset petuum , ii qua sset neceπ- rsiram, unum Sacerdotem Plures in die celebrare
illissas , hodie duabus tantum de caussis id licet, nempe in festo Nacipitatis Domini . et in ang&ssiis , in quibus Parochus duas 'Ecclesias regat , adeo inter se dissitas , ut non possint utriusque Ec-oclesia Heles in diebus sollemnibus sacriscio adeSse. Prob. I a. pars. VaIahi ius Strabo de Rebus Eccles. Cay 21. auctor est , Leonem IV Pontificem tina die septies , vel novies Missa in celebrasse. Et Ro- herius Arctiidiaconus de S. Alberto moliacho refert, eum duas in die missas celebrare consuevisse ulteram Pro vivis , alteram pro defunctis. Vide Benedictum; XIV. erudite hac de re disserentem Lib. De Satoris Mias. Seet. n. Cap. I. f. a.' t 'Prob. Ia. pars ex decreto in marini II. quod Ecclesiae iam universae consuetudine reci lurii est. Sitifcit Socerdoti tinam Irissam in die tinti celebr re. Can. St.fert. de Consere. dist. I. Ideni statu imiuonorius Iu Cay. Referente De CeIebr. Missariam, ubi sit: Salde felix qui celebrat dign/ unam. Et Innocentius II l. Cay. Constituisti. eod. ii t. Excepto die 'atisitatis Dominicae nis scatisa neces,itatis sim deat , suscit Sacerdoti semel in die tinauc
. Prob. 3 α. pars. De sesto Nativitatis Domini trulla
est controversia, cum Innocentitis III. et Ecclesiae consuetudo eo die tres Missas celebrare Sacerdoti permit- tat. De Parocho vero duas Ecclesias valde dissitas rogente , ubi nullus alius est Sacerdos , quod in regionibus infidelium frequenter accidit , res est apud omnes Theologos explorata. Laudati enim Pontifices in de- creto supra 'audato caussam necessitatis excipiunt. At nulla gravior videri potest necessitas, quam qu3e PQ sita est de Paroelio duas Ecclesias vaIde dissitas regente. Hinc Theologi rejectis aliis caussis , quas Ve-