장음표시 사용
141쪽
quoque edidisse uim tradit Rufinus: sed in unum ita cum II omitiis permista sunt ab lio Rufino, cum Latine
utraque exponeret, ut Pro eodem haberi possent: Quaecunque, inquit, in Numerorum libro, sive o miliatico
stilo, Sive etiam ex his, quae Excerpta appellantiir, Scripta reperimus, haec perurgente te Romana, ut Potuiruus, voce ex diversis in unum ordinem collecta digessimus.
Hieronymus in interpretatione duodecimae tigenis inderemiam, o miliae notat de sacerdotalibus benedictionibus Adamantium disseruisse Nilii autem huiusmodi in Rufiniana collectione comparet. Igitur vel Ilo milias istas
Pro consuetudine sua decurtavit et interpolavit Rusinus; vel Laliquae jam ipsius aetate exciderarat. Sese aliquando in Deuteron omium disseruisse Origenes declarat om VIII in Luc. Eundem vero librum explanaturum seras firmat Tom. XXXII in Joann. num is . Octo in eum IIomilias Origenis commemorat Cassio dorus libr. de institui divin. scripturar. cap. l. Reliqui etiam vobis in Deuteron omium sermones octo Origenis, in quibus est minuta nimis et subtilis expositio . . Rufinus in Prologo ad Ursacium: Iam nim Ex omnibus, quae in Lege scripta reperi, solae, ut Puto, in Deuteronomio desunt oratiunculae quas si Dominus iuverit, et sanitatem dederit oculis, cupimus reliquo corpori sociare. .
Porro memoratos Pentateuchum Tomox significavit Cassiodorus lib. de institui. divin. liter cap. l. Verum
XXVIII tantum hodie supersunt. B. CD. Rufinus Prolog Ηomit Origen in umeros, . Vel quod verisimilius est, de sacerdotalibus benedictionibus disseruit Origenes in alterutra e duabus Iloria ilia deperditis, quae numerum explebant triginta o- miliarum, quas vidit Cassiodorus. omilia XXV in Josue num. i. citat Origenes, omitias in Numeros, et Ilo miliis in Numero XII. uni. i. et XXVII. Dum . . citat Ilo miliam X l II in Genesin, et alteram quanda ita ita Exodum R.
142쪽
II. Viginti' se IIomilias in Josue ex tempore ab Adamantio sene recitatas, et industria Exceptorum i servata Rufinus Latine reddidit. Fragmentum ex o milia 2o duodeclinum tui localiae caput repraesentat omilias novem in Iudices latinis itidem verbis retulit Rus-nus Origenes in Prologo Cornmentariorum in Canticum Canticorunt, agens de Cantie Deborae ita scribit MVerum et de his plenius in illis oratiunculis, ita de libello Judicum edidimus, disserta reperies . Atqui ex oratiun culis in Judices, quae supersunt, sexta Canticum Deborae explanat Verisi inite ergo est lias ipsa fio milias designari ab Origene, proindeque ab eo ipso suisse editas, non ex tempore conceptas et recitatas. In libros Regum duae omnino Ilomiliae supersunt prior in I Reg. cap. s. et . altera iii I Reg. cap. 28. in quia de Engastri mythodisputatur. Priorem latina habet Origenis editio alteram Vaticanis membranis Assatius eruit. Iomilia insuper tertia in Iosue num a. ait Origenes, se aliquando de duabus meretricibus, quarum litem Salomon disceptavit, in ecclesia ad iopulum disseruisse. Cassiodorus prae- CD. Ilieronym. epist. 5. CAP. 2.2 Cassiodorus lib. de institui divin. scrip t. cap. I.
triginta comni emorat. In SePtima num . . Se Presb te-rurn et verbi Dei praeconem dicit in tertia num. d. Iaudat ontiliam quandam, quam in alia quadam ecclesia de duabus meretricibus, de qui biis scriptum est in tertio libro Regum , quae ad iudiciunt veri erant Salomonis, habuit. Deinde liquet exionii l. XII l. mim. d. XV Dum. 6. et XXV. DuiD. I. Posteriores eas esse expositione in Psalm et cruo miliis in Jeremiam, et in umeros videnturque pronuntiatae circa finem anni is , vel sub initium anni bd. quandoquiderm onii l. IX. num to
gravissimam memorat Persecutionem, quae tunc ecclesiam
a siligebat ire Ed. uelit altera male: ExcerptoruDa.
143쪽
terea in libro de institutione divinatum clipturai Um, cap. 2. affirmat se quatuor Origenisio milias in primum librum Regum invenisse unam in librum secundum et ranam, ainque prolixam in librum secundum Paralipomenon. Idem cap. 6. Darrat, visas sibi in duo Esdrae libros singulas Origenis Isso milias , quae a Bellatore Pre-Sbytero Romana oratione explicatae sunt. Jobum multis
γαrgrata ODμησα; νόματα κατεTDίβη γοαis cis c. astio milias ad sensum fuisse ab Ilitario conversas, tradit Ilieron mus in Catalogo scriptor ecta PS. et epist. b.
adv. Vigilantium, ubi et id apponit: Cur Tractatus eius Origenis in Job descriptos liabes, in quibus contra diabolum, et de stellis, coeloque disputans, quaedam locutus est, quae ecclesia non recipit re
IlI. Psalterium rigenes triplici expositionuria ge-iaere illustravit, Commentariis, Ilo initiis, et Scholiis. Primum illum inter Graecos integrum Salmorum corpus multis voluminibus explicasse proditum est ab Ilieronymo epist. b. ad August. quod de Commentariis intelligo. Ex his multa vel imitatuna, vel interpretatur fuisset itarium, idem auctor est; qui et septem e Tomis illis se latinis verbis expressisse resert a Psalmo nimirum decimo ad decimum sextum Idem etiam libr. I. Apolog adv. Rusin cap. . Octogesimum quoquE nonum Salmuria, inquit, qui scribitur Oratio Mosy, hominis Dei, et reliquos undecim, qui non liabent litulos, secundulti,uilli expositionem ejusdem uos putat Origenes, nec dedignaturiebraeam scripturam interpretans, Per singula loca uuid Ebraeis videatur inserere . c a Porro Commentaria instigante Ambrosio suscepta, eidemque inscripta fuisse
ex fragmento intelligimus, quod habet Epiphanius Uaer. 6 i. cap. 2 Tractatus Origenis in Isalierium centum eis
144쪽
quinquaginta vidisse se asseverat Trithemius in libi . descript eccles Novem onailias in Psalmos b. T. M. Romano sermone Busini opera donatas latina rigenis liabet editio. De Psalmorum illorum expositione ita Ru- iis in Prologo: Idcirco tibi eam, Aproniane, sili carissime, in novem oratiunculas, quas Graeci uomitias vocant, velut in lino corpore diges iam in Latiniim transtuli. . Eam in noveni omilias digestam se transtulisse dicit, non in novem omitias digessis se contra quam
Erasmo,' et Sixto Senensi visum est. Ex IIomilia praeterea in Psalm. 2. ragmentum iis toriae suae inseruit Eusebius libr. VI cap. S., et Ilo miliam in Psalmum centesimum laudat ipse Origenesmonuit l, in Jos num. 6. Denique brevibus Scholiis salieri uni suisse ab Origene
annotatum assirnmt ieronymus, sive quisquis est auctor
Comm. in Psalim in Prooem. Proxime, inquit,' cum Origenis salteriuria, quod Enchiridion ille vocabat, strictis et necessariis interpretationibus annotatum in commune legeremus, Simul uterque depreliendimus nonnulla eum vel perstrinxisse leviter, vel intacta penitus reliquisse :de quibus iii alio opere latissime disputavit, quod scili
e et ii o Putaret rem magnam brevi sermone concludere re
Et deinde: Non quod putem a me posse dici, quae ille praeteriit; sed ii od ea, quae in Tomis vel IIo miliis ipse disseruit, vel ego digna arbitror lectione, in hunc augustum Commentariolum reseram. Quibus Tomi Origenis, Ilo miliae, et Scholia in Psalterium singulatim notantur. IV. Ex ejus Coinritentariis in Proverbia Salomonis
particulas duas depromsit Pamphilus iii Apologia Ca-iena quoque sci bibliothecae 3Iaxarinianae in Lucam, i Cfr. Erasm in Censur de Conamentar in Psalm III. 23 Vide Sixt. Biblioth. libi . IV. 3 Ilielmnym. Opp. nov. edit Mart an Tom. II. in Appen d pag. is 2.
145쪽
ad cap. S. vers. d. insigne ragmentum indidem expromit. Ipsius explicationum in Ecclesiasten scribit Sixtus meminisse Method iam in libro de resurrectione. Quod equidem in si agmentis, quae apud Epiphanium, et Photium exstant, nusquam reperio. In Canticum Canticorum multum laboris et studii contulisse ipsum testatur Gregorius Nyssenus in Prooem Comment in Cantic Canticor. Commentarios quidem et IIo milias in liun librum dedit. Commentarii duplices uel unt Parvum Tomum iuvenis scripsit, e quo laciniam capiti septimo Plii localiae intextam deprehendas annis vero provectior decem composuit Tomos, quos memorabili elogio ieronymus exornavit, in Prologo ad Damasum, suae interpretationi duarum Origenis,omiliarum in Canticum praefixo Dorigenes, inquit, cum in caeteris libris omnes vicerit, in Cantico Canticorum ipse se vicit: nam decem voluminibus explicitis, quae ad viginti usque versuum ni illi paene perveniunt, Primum Septuaginta interpretes, deinde Aquilam, et dina machum, et Theodotionem, et ad extremum quintam editionem, quam in Actio littore invenisse se scribit, ita magnifice, aperteque disseruit, ut inde mihi videatur in eo completum esse quod dicitur Introduxit 2 me rex in cubiculum suum. Ilorum Commentariorum pars non contemnenda in editione latina hodieque superest, sed male in Ilo milias distributa, ut ostendemus inferius, cum de superstuibus Origenis peribus erit agendi locus. o milias autem in Canticum duas ieronymus Latine explicavit: quas, ut ipse ait, in morem quotidiani eloquii parvulis adhuc lactentibus Origenes composuit. cV. Isaiam Adamantius Commentariis, omitiis, et Scholiis interpretatus est et Commentariorum quidem
146쪽
libr. s. polog adv. Rusin cap. 3. Cert etiam Origcnes patriarchen Iluillum, qui tena poribus eius suit, nominat; et tricesimum tomuni in Esaiam , in cuius sine edώ- serit: u ,-Vaei tibi, civitas Ariel, quam expugnavit David: hic Dillius expositione concludit ut cum aliter prius sensisse se dicat, doctiim ab illo, id quod est verius, confitetur. Et in Prooernio ad prinium Commentariorum suoruin iii Isaiam librunt: Scripsit in hunc Prophetani iuxta editiones quatuor, iis qui ad visiora ei quadrupeduruin deserto Origeties trigilata volumina, e quibus vicesimus Sextus liber non invenitur. Feruntur et alii sub nomine
eius de visione τετραπόδων duo ad Gratam libri, qui Pseudo grapti putantur; et viginti quinque IIomiliae et
IV et Getc, quas nos Excerpta possumus appellare. Plura autem scripsisse illum, Persuadere Possunt haec Eusebii verba libr. VI. Histor cap. 32. unde sua Ilieron mus multiatus est sicci 'se Di γένει ό καr ro Dro Toν
iii Zechielem agens, viginti quin site sua aetate exstitisse ait, aeque Plii res Orige ite in ii luine Prophetam scripsisse: litas Subitari uens aliquos e Cominentariis in Isaiain intercidisse. ii iiii quo C , dice Marci tali, unde Isaiae contextuit de proni sit Curteritis, et cum Procopii Continentariis edidit, Tomo ruin illorum Origenis numeri ad linibviri adscripti lint, et in tricesinio desinunt, qui notatus est ad oram capitis s. vers. I. atque hinc Proinde Pertinuit ad cap. o. vers. . , unde initium ducit visio quadrupediam.
147쪽
Ieremiae prophetiani per omilias Adamantius explicavit. Quatuordecim ex Ilo initiis confuso ordine Ilieronymus in latinum sermonem transtulit. Novemdecim habuit Seorialensis Codex, quo usus est Corderius, sub nomine Cyrilli quarum duodecim inter ieronymianas iam ante habebantur. Fragmentum ex Ilomilia trigesima nona decimum offert Plii localiae caput Cassiodorus in libro de instit divinar Scripti ir. cap. d. asserit Origenem ab Ilo miliis Ieremiain extiosuisse, ex iisque quatuordecim sibi suisse inventas, eas nimirum, quas ieronymus Latinitate donaverat. Denique Rabanus Maurus Praefat. in Jerem quinque illas supra quadraginta Origenis Itomilias in Jeremiam vidisse se asseverat. At in Thre nos Ieremiae novem Origenes dictaverat Tomos, ex quibus quinque duntaxat ad suam aetatem perseverasse Eusebius memoriae prodidit libr. VI cap. i. Et echielem viginti quinque Tomis ab Origene fuisse illustratum docet idem Eusebius libr. VI. Ηistor cap. 32.
Docet et vetus Marchali liber omnes Prophetas complexus : nam ad EZechielis oram Origenianorum Tomorum nurneri suis sunt notati locis, nec Plures sunt quam quinque
et viginti Ex IIonii liis vero in prophetae huius enodatio iterti Pronuntiatis , quatuordecim ab Ilieronynio Romanis conversae verbis iii latinam editionein conjectae sunt.
Ex hoc rigenis loco Tract. s. nuni do in Matth.
,, Quae autem sequuntur in textu Danielis, sicut potuimus,
exposuimus in Danielem aliquid ab ipso compositurus uisse discimus et e Prooemio quoque Ilieronymi ad undecimuin Commentariorum in Isaiam, in quo ait, sese origenem eum aliis fuisse assectatum in Expositione septuaginta hebdomadarum nisi quis haec in aliis fortasse libris obiter ab Origene tractata fuisse dicat Multo igitur minus haec ad docent, Ilo miliasne an Commentaria in Daniciem ediderit. Ceterum cum novemdecim ii genis
Isso milias in deremiam salso dii illo adscriptas e coria.
148쪽
iensi odie depromscrit Balthasar Corderius, et in editionis suae Praefatione notaverit, eiusdem auctoris Commentarios in techielem et Danielem contineri in hoc ipso Codice, caveat lector, ne eos quoque C rillo Perperam tribui, itidem utruo milias in Jeremiam, et ad Origenem Pertinere temere existimet tam enim Cyrilli, quam Origenis esse possunt re ipsa quippe in omnes Prophetas scripsisse fertur Cyrillus, et eius etiam in Danielem
Ilo milias in Vaticana Biblio ille ea servari radit Sixtus Senensis libr. IV. biblioli, in Cyrillo ne veritatem vel Sciunt, vel scire possunt corialenses illi Hieron miani, qui liis thesauris incubant.
VI. In duodecim prophetas viginti quinque lξηγήσεων Origenis volumina manu Pamphili exarata reperisse se narrat ieronymus libr. de script eccles cap. 6., Pt Ures tamen scripsisse Adamantium significat Eusebius libr. I. istor cap. 6. Toυ τε εἰ Toυ δώδεκα πρo
item in Zachariam, nec non et in Malachiam atque hos Commentarios e viginti quinque liηγήσεων illarum numero fuisse arbitror . In Oseam quid commentatus sit, in verbis tradit Uieronymus Prooem Comment in Oseam: DOrigenes Parvum de hoc propii et a scripsit libelltim, cui liun titului iniposuit Ahira et ob nisi Iroμασθη ἐν χωYZση 'I vota; volens ostendere quaecunque contra eum diciantur, ad liaereticorun referenda personam. Et aliud volumen ἀκέφαλoν καὶ ἀτέλεστον, quod et capite careat
et sine .u Addit praeterea: Qui Didymus tres libros
me petente dictavit, quinque quoque alios in Zachariam. Nam et in ipsum duo tantum Origenes scripsit volumula, vix tertiam partem a principio libri usque ad visionem quadrigarum edisserens. Idem in Prologo ad primuin Commentariorum in Zachariam: Scripsit in tui prophetam Origenes duo volumina usque ad tertiam Partem
149쪽
ORIGENIANORUM in En III. 3T libri abi incipio. Ilaec ieiGnymus de Commentariis Origenis in Zachariam istud vero de eius voluminibus in Malachiam: Scripsit in hunc libria Origenes tria
volumina, sed historiam omnino non tetigit, et more suo totus in allegoriae interpretatione versatus St. cVII. De Origenis Exegeticis in Matthaeum id habet
quoque ieronymus ' DLegisse me fateor ante annos plurimos in Iatthaeum Origenis viginti quinque volumina, et totidem ejus omitias, Commaticuruque interpretationis genus: hoc est, Commentarios, IIomilias, et Seholia. Totidem ejus Commentarios numerat Eusebius libr. VI. Ηistor cap. 6. Quapropter mendosa esse liquet haec verba e Prologo,ieron mi, qui praefixus est latinae interpretationi o miliarum Origenis in Lucam: Si quidem illud, quod olim Romae sancta Blaesilla flagitaverat, ut 6 Tomos illius in Matthaeum, et quinque alios in Lucam, et s. in Ioannem nostrae linguae trade rena re Legendum enim : 25. Tomos illius in Matthaeum. re Corruptam lectionem Erasmus in Censur libr. Origen. , Sixius Senensis Biblioth. libr. IV. et Iosias imi erus ac Conradus Frisius in Epit Bibl. Gesner secuti sunt Meniadosa quoque illa in Rufini Invectivara inruieron. in quibus viginti sex Origenis in Matthaeum libros ab Ilieronymo commemoratos suisse refert quem etiarn erro
reni secutus est incentius Bellovacensis pecul. Doctri nal libr. I S. cap. 3. Bonam illor mi Partam Graece repraesentavimus, meliorem tem Pus consumsit. Misere vero deformata sunt, quae latinis editionibus continentur. Inter II omilias, quae in diverso su inscribi solent, septem circa Matthaei interpretationem versantur, sed quoniam incerti sunt auctoris et dei, suo loco excutientur.
150쪽
sIS PETI; DA ME Lis IIVETII Quinque do in os Origenis in Lucam II ierondimus
commemorat bovem vero et triginta eiusdem Hon,ilias in hune Evangelistam latina oratione expressit, quibus Pepercit annorum inclementia, Tomis consumtis. Plures ero ab Origene suisse conscriptas cur suspicer, faciunt Postremae ex quae cum continuatum in superioribus ordinem non teneant, e Imaior ii uni ero videntur detractae.
Facit et ipse Origenes Tomo XIII in Matili num. f., et Tomo XXXII in Joann. num. . , ubi quaedam a Sein uomitiis in Lucari scripta narrat, quoruni nulla in Sum
Perstitibus Mona illis apparent vestigia Comment. 1 in Ch. ieron in Prolog. in ornit. Origen in
' Ηuetius Rusinum In sequitur, postliabita lectione Ilieronymi, qui triginta et novem Tonios in Joannenientina erat. Sed Rufinitae et ioni fides minime videtur esse adhibenda . Nam cum Tonaus XXXII., qui hodieque
Graece superest, desinat ad cap. do annis XIII vers. 33. , vel integrum opus neutiquam absolvit Origenes, vel si ad finem Usque Perduxit, non pauciores quarta s. Tomos elaborasse verisii Dile est. Deinde plures quam 32. Tomos confectos suisse, inde eruitiar, quod Origenes ipse Tractatu b in Matili num. 32. iii liae Matthaei verba: Mid ipsuna autetia et latrones, qui crucifixi erant cum eo, improperabati ei re ait se in Coinii tentariis suis in Joannem exposuisse de duobiis latroni biis, qui mucifixi sunt cini Christo, di ibi agitasse, an alii sint duo ii lationes, quomitia ilia blaspliemabat Cliristit in iuxta Lucam, et aliisuerint dii illi latrones, lini an ibo blaspheritaverunt, iuxta Matiliae uni et Marcum: Et apud Joannena, inquit, Sicut Potitimus, exposuimus de duo biis latronibus, qui suerunt crucifixi cum Christo, qui secundum 'Iatthaeunt qui dena et Marcum improperaverunt ei ambo in cruce, Secunduni Lucam auten dicentem, quoniam unus de pendentibus latronibus blasphemabat . . . . Conveniens ergo est, ut in primis quidem ambo latrones intelligantur Dominum, bla-SPhema SS .... iit ne sorte, sicut et illic dixinius Complentiariis scilicet ii Ioannein, alii sunt hi duo latrones, ex quibus unus blasphemabat eum, et alii fuerunt illi duo latrones, qui ambo blasphemaverunt: sic enim