장음표시 사용
221쪽
asteriscis et obelis editionem legant, ignos eant invidi labori meo, qui volui habere nostros, quod Graeci in Aquilae, et Theodotionis, ac Inamachi editionibus lectitantiu et
in epistol. s. ad Augustinum, cap. 6. Vis amatoi esseverus septuaginta interpretum Non legas ea, quae subasteriscis sunt, imo rade de voluminibus, ut Veterum te fautorem probes. Quod si feceris, omnes ecclesiarum Bibliotheeas anmare cogeris vix enim nus aut alter
invenitur liber, qui ista non habeat. Quippe vix ulla
reperire erat Ilieronymi aetate exemplaria, quae non vel ab Origene, vel a Luciano, vel ab esychio fuissent eor- recta. Cum itaque vulgata innia exemplaria insedissentasterasci et obeli, nec una fere essent in Su, quam quae tres illi castigatores emendaverant, sequitur ita distinctos fuisse ipsorum Codices. Cuius discriminationis quosnam
assignare Par est auctores, Praeterquam Lucianum ipsum,
et Ilesychium, quod ab Origene primum fuerat inventum imitantes postmodum et excolentes Quin et ad editiones quoque latinas pervenit eiusmoditaria o nam Hieronymus in epist. s. ad Augustinum, cap. 6 latinae suaerῶν ἐβJoμήκοντα interpretationi asteriscos quoque et obelos sese addidisse testatur. Ex his porro Graecis editionibus, vel ea, nempe quae erat in I exaptis, sive Eusebiana, vel Lucianea, vel
IIesychiana, hodiernae nostrae omnes videntur prodiisse :hac enirn ut ait Ilieronymus, trifaria varietate totus orbis compugnabat Vulgata vero omnium inqilinatissima Paene obsoleverat. Cum autem in veteres illas magnam constet invectam esse confusionem ex librariorum oscitantia, diim vel obelorum et steriscorum notationem negligunt, vel eos suis non adscribunt locis, negari non potest, impuras
esse recentiores editiones rῶν ἐβδομήκοντα , et vitiatas, utpote quae ex antiquis illis prodierunt. Nam etiamsi prosectae essent ab exaptis, in qui biis scribit Iliero-ORIGENIS OPERA TOM. XXIV. la
222쪽
li nnis, suisse Septuaginta eniendata et vera exemplaria: u addita inenta , certe lieodotionis, quae cum reliquo contextu, obliteratis steriscis, ad nos transmissa sunt, editionem adulterant et Corrumpunt.
Cfr. Hieron in in desolae cap. LVIII. vers. is. ' Vide D. Bernard de Monis auco in Praeli ininaribus in exapta Origenis, pag. o. a. a. et ab., ubi
pluribus de causis recentiores editiones adulteratas esse aii. l. Quia in II exaptis sterisci et obeli a librariis neglecti fiant. l. Quia ex similitudine, luae obelos interet lettinis eos, atque hypolemniscos intercedebat, factum est, ut leninisci pro obelis sint liabiti. III. Quia itera rum Graecarum inter se similium frequens facta est commutatio V. denique, quia propter similiti id neni verborurn et soni, pro legit in verbo aliud interdum mendose ponebatur. Quae commutationes et negligentiae ut plurimunt in hodiernis editionibus remanserunt R.
223쪽
Gemina sectione absolvitur istud caput: Hore singula rigenis Syntagnaata, quorum memoria SuPereSt, enumerantur altera agitur de Origenis Syntagmatis, quae exstant, deque vetustis libri περ αρχῶ interpretationibus.
SECTIO PRIMA.SINGULA ORIGEMS SYNTAGMATA, QUORUM MEMORIA GIJPEREST, AENUMERANTUR.
I. Recensentur Origenis Syntagmata ab Eusebio commemorata. II. Ex his aliqua expenduntur accuratius ac
primum libri de Resuraeetione III. rotas rei Me. IV. de Mart rio V. Dialogi VI Epistolae VII. interpretatio Hebraicorum nominum Novi Testamenti VIII. Liber de Oratione; IX. Disputationes adversus Haereticos, in iisque Parvus Labyrinthus. X. Quaeritur, quid in Origenis Monobiblia, et quid ipsius pro se pologia a Vincentio
Bellovacensi commemorata. XI. Philocaliam quoque in Origenianorum operum CENSU PODirDUS.I. Eusebius Origenis vitam libro sexto Isistrariae Pertexens , plerasque ipsius scriptiones obiter commemorat, Plures Praetermittit, utpote qui in tertio vitae Pamphili libro singulas fuisset complexus. Nunc una e careamus libro, confugiamus ad ipsius Ili, toriam, et quae in ea laudantur rigenis Ini agmata, eodem hi ordine recenseamus. Primi occurrunt Commentarii in veteres philosophos, quorum lucubrationes non piae lectionibus modo,
224쪽
sed scriptis etiam in gratiam discipulorii explicabat. Meminit eorunt Eusebius libr. I. ist. cap. 8. Capite vero a duorum eius de Resurrectione librorum tum operis riερι ἀνωρ, quatuor libris distincti item iρω μαTεω numero decem; et capite 28 libri de Mart rio,
Ambrosio et Protoctet Caesariensis ecclesiae presbytero consecrati; et capite 33. disputationum, quas cum Beryllo Bostrensi rigenes exercuit et capite 36. librorum octo contra Celsum et capite s. sermonum quorundam iis utilium, quibus in to intentis pro Christi fide toleratis consolatione opus esset et passim epistolarum. Haec de Origenis 3ntagniatis Eusebius, quae in antecessum Proposuimus, si delissimum hunc Origenialiaraim rerum narratorem Prae ceteris Pro more nostro consulentes.
I. Nunc retractemus ex his aliqua, et paulo accuratius expendamus. Duo duntaxat de Resurrectione libri ab Eusebio columemorantur. At ieronymus apud Rufinum libr. II. lnvect Scripsisse arrat Origenem de Resurrectione libros duos, et alios de Resurrectione dialogos duos. Idem ieronymus epistol. l. ad Pammach. cap. . citat librum ejusdem operis quartum. Atque hos libros Methodius eiusdem tituli opere confutavit. III. Libros arρωματεῖ; Origenes elimavit ad Clementis exeniplum, a quo Paris argumenti et inscriptionis lucubrationes hodie superstites elaboratae sunt. ieronymus epist. S., quae est ad Magnum Oratorem Romanum Clemens Alexandrinae ecclesiae presbyter, meo iudicio omnium eruditissimus, octo scripsit Stromatum libros, et toridem oriorυπώσεων, et alium contra Gentes;
Paedagogi quoque tria volumina. Quid in illis indoctum ei Quid non e media philosophia est unc imitatus Origenes decem scripsit Stromateas, Christianorum et philosophorum inter se sententias comparans, et omnia nostrae
religionis doginata de Platone, et Aristotele, Numenio, Coinutoque confirmans. Munc ipsum Ilieronymuni rati
225쪽
eubi dicere ait Rufinus: Confoederatos esse quosdam Origeni ad periurium, et istud mysticae eius traditionis
arcanum absconditum esse in sexto Stromatum libros nec ab ullo alio in tot saeculis, nisi a se solo deprehensiam. In Prooemio vero Commentar in epistol. ad Galat Origenem scribit decimum Stromat eo suorum librum Commatico super explanatione epistolae ad Galatas sermone complevisse et in caput Id. Daniel quaedam ait ipsum in eodem Stromateo libro de Susannae et Belis fabulis dixisse. Quin etiam in epist 6, ad Pammach et Ocean. cap. 2. Deminem Latinorum affirmat ante suam aetatem libros Origenis de Resurrectione , πεD ανῶν, Stromateas, et Tomos transferre voluisse, propter novitatem scilicet doctrinae. Quoniam igitur ad Stromateo Clementis
exem Plum suos composuerat Origenes, ut accuratius Perspectum habere possis, quo illi in arguitient versati, qua arte conditi sint, lege Eusebianae istoriae libri exii eaput decimum tertium, ubi de hac Clementis scriptione
IV. Quod attinet ad librum de Martyrio, de eo ita
commemoravit ieronymus libr. de scriptor ecclesiast.
cap. T. his verbis: n Ambrosius confessionis Domini eae gloria insignis fuit, cui Theoclisto presbytero liber Origenis de Martyrio scribitur. , Legendum omnino: cui, et Theoclisto. Id si vidisset interpres Graecus, absurdam hanc nobis interpretationem neutiquam dedisset: To Litia Eo κτίσrs noεσβυIεOoυ βίβλO N.ριγένου περὶ Amorυοίoυ γράφεται. Videtur legisse DCui Theoclisti presb teri liber, v etc. Theoclistum nominat ieronymus, qui ab Eusebio Protoctetus appellatur Theoclistus
Caesariensis sui episcopus Protoctetus ejus terra ecclesiae Prest, ter Perperam eos confundit Hieronymus.
226쪽
ut coste iidit eius exemplar nondum edittim, quod Penes me est. Eiusdem argumenti epistolam ad Patrem Diartyrio destinatur sci ipserat Adamantius etiamnuni Puer; illus Pistolae verba quae dari, repetit Eusebitis libr. VI. I istor. CAP. 2.
V. Aeta concertationis Origeni eum Berdillo liabitae eadem fuisse arbitror atque dialogum utriusque, quoriae res eos Beryllus coarguitur. Hunc aetate sua exstitisse scribit ieronymus libr. de Scriptor eccles cap. I. Praeter hunc Dialogum, alios quoque literis Origenes mandasse fertur. Rusinus in libello de adulteratione libror Orig. quendam ab eo conscriptum, et a Candido Haeretico, qui cum habitus fuerat, adulteratum Commemorat Circumferebatur ille ieronymi temporibus, in eoque Origenes, et Candidus Valentinianae defensor haereseos inter alia disputabant, Filiusne esset de Patris substantia, et utrum diabolus eius esset Daturae, quae Saliateria
adipisci non posset. Africanus Origenis aequalis et amicus initio epistolae, qua ipsius sententiam de Susannae Distoria rogavit, laudat Dialogum ejus ad gnomonem, in quo partem illam libri Danielis in testimonium adduxerat, quae Susannae casum narrat. Exstat denique Dialogus de recta in Deum fide, qui et contra Marcionis tas in- Scribitur; sed spurius, et supposititius, ut infra demonstrabimus.
I. Epistolas Origenis quotquot erat nactus, a se fuisse collectas, et in proprios libros digestas tradit Eusebius libr. VI. ist. cap. 36. numero autem fuisse illas Plusquam identum. Conficientissi ritus quippe literarum Origenes fuit Librum collectionis hujus quartum citat
Rufinus in libello de adulterat libror Orig. Ex hoc epi- , Vide Orig. Opp. d. de a Rue oui . l. Pag. 223. seqq. ubi hic liber an Graece, quam Lattiae editur.
227쪽
stolaruni Inlagmate istas ab Eusebio' coria inemorata, reperio prima est ad Leonidei inartjrio Proxii Dum alteram scripsit Origenes adversus eos, ciui suum in literas humaniores studiu in criminabantur proxima diversaruiti epistolarum comtiae moratio est, in quibus indicatur persecutionis sextae tempus, quarum tamen inscriptiones et titulos sigillatim Eusebius non persequitur luna , mentio sit epistolae ad Africanui de Susannae historia laudatui deinde, cap. 6. epistola ad Philippuin imperatorem, alia ad coniugem ipsius Severain, alia ad Fabianui Pa-Pam, aliae ad alios complures episcopos, quibus fidei Professio continebatur; et diversae denique distincte non Dotatae Postmodum, cap. s. Plurimae citantur epistolae, quae declarabant, quam utiles iis sermones reliquisset, qui solatio in cruciatibiis indigebant. Haec Eusebius. Testatur,teron inus libr. de script e clesiast ea P. hib., Sua aetate superfuisse Origenis epistolas ad Philippum,iPsiusque matre ui cum Eusebius, e quo hunc librum Hieron mus consarcinavit, habeat IV IO JEO γαμεIVI ,
conji/gem Psitis idem scribit de literis Origenis ad Beryllum Bostrensem episcopum Hieronymus, ibi dein cap. TI. Rusinus quoque in lil, ello de Adulter libr.
Otigem, testinioniis utitur ex epsi tota ab Origene ad amicos quosdam suo Alexandrinos Scripta et alteram laudat Praeterea eiusdem argumenti Epistola ejusdem a Gregorium Thaumaturguiti decimum tertium Philotaliae caput continetur. Partena denique epistolae cujusdana Adamanti proserunt Cedrenus, et Suidas. VII. aliarui praeterea quarundam scriptio nunc Ori-
Edd. II. et n. ut nos, in textu, ed tamen, in Corragendis: Lege duci in tertio Plii localiae capite con
228쪽
genis lentionem apud Veteres invenio. Philo Judaeus ediderat librum II ebra eoruni non, inuni Veteris Testamenti, eorumque etymologias et interpretationes adiecerat: quem librum latina oratione Ilieron mus expressit. Quod in Iestamento Veteri secerat Philo, idem in Novo saetitavit Origenes, suumque opus ad opus Philonis adiunxit; in eoque ieronymum iniitatorem habuit cujus verba haec sunt in Praefat. ad libriam Ilebraic nominum. AC
ne forte consummato aedificio quasi extrema deesset manus, Novi Testamenti verba et nomina interpretatus sum , imitari volens ex parte Origenem quem Post APO- Stolos ecclesiarum magistrum nemo nisi imperitus negat. Inter cetera enim ingenii sui praeclara monumenta etiam
in hoc laboravit, ut quod Philo quasi Iudaeus orinserat, hic ut Christianus impleret. . Libri eiusdem meminit auctor Quaestionum ad Orthodoxos, qui salso tribuitur Justino, Qua est. 2. et B., in eoque Praeter ebraica
DomiDa, mensuras etiam interpretatas esse docet. Videat ergo Rufinus, qua fide scripserit invect 2 inruieronym ., ne unum quidem Scripturae verbum rigenem vertisse.
VIII. Librum de Oratione emisisse Origenem memoriae prodidit Pamphilus in pologetico: Denique, inquit, in tam nultis, et tam diversis eius Origenis libris nusquam omnino invenitur unus ab eo liber Proprie de Anima conscriptus, sicut habet vel de Mart rio, vel de Oratione, vel de Resurrectione .u Quo licet Careremus testinuonio, ipsum opus, quod ad hanc diem superest, Per se innotesceret.
IX. Theodore ius in libris Haereticarum Fabularum Origenem saepe allegat, et libros ipsius in testimoni uim adducit. Libro quidem priore, cap. 2. scripsisse eum ait adversus Menandrum aereticum; et capite a adversus Basiliden et Isidorum; et capite T. adversus,elcesaitas; et capiteras adversus ei mogenem et Valenti nuria et capite Il adversus deverunt capite Ob adversus
229쪽
Apellem et libro . capite . adversus iaeresin NaZaraeorum et libro Z. capite l. adversus Nicolaitas Libro vero secundo, capite b. tradit, Origeni tribuere nonnullos Parvum Lab rinthum, qui liber adversus Theodotumiae reticum scriptus est bicephoriis quoque libro lo. cap. 6. Origenem testatur, scriptis libellis luculenter refellisse
Marcellum Galatana, et Porphyrium iisque libris id assequi conatum esse , ut obscuri et intricati Seripturae loci, quibus abuti solebant aeretici, ad verum sensum deflecterentur. Non equidem crediderim, totidem libros consutandis Haereticis emisisse Origenem, quotmaereticos ab eo consutatos narrat Theodoretus; sed plurimos ex illis in alterius argumenti scriptionibus obiter ab Origene
perstri et os existimon quem aditio dummeracleonem in Corn-mentariis in Joannem saepe ab eo sugillatiana videmus, et ubique fere valentinum Basilidem et Marcionem. At aliquos tamen adversus IIaereticos et Ethnicos quosdam ex instituto edidisse certum est qualis est liber contra
Celsum qualis fuit Parvus ille abJrinthus adversus Theodotum, si modo rigenem auctorem 1abuit qualis fuit Lucubratio adversus II elcesaitas, quos Peculiari opere
eonvictos fuisse verisimile est.
X. ieronymus apud Rufinum Invect 2 indicetii librorum Origenis pertexens, sic disserat: Vultis noscere, quanta ingensi sui reliquerit monumenta Sequens titulus ostendit: Scripsit in Genesin libros tredecim et mysticarunt
IIomiliarum libros duos : in Exodo Excerpta in Levitico Excerpta item Monobiblia, 'εω ἀοχῶ libros quatuor,
de Resurrectione libros duos, et alios de Resum ectione Dialogos duos . . Quid sint j Ion obiblia incertum est. Fortasse non peculiare aliquod Origenis opus hoc nomine signatur, sed ea eius Opuscula, quae nos Inlagmatum appellatione complectimur. Cum eniti Exegetica numerasset Ilieronymus, tum in unam classem Inlagmata Oniicit, ad eaque suo ordine percensenda accendens: Item,
230쪽
218 PETR DANIELiS,UETII inquit, scripsit Monobiblia, περὶ αῶν libros tuos, etc., quasi dixisset Item sequentia scripsit Tritagniata,ri quae et opuscula deinde Rufinus appellat, Deiripe libros nihi=ιαρχῶν, etc. Atque haec, quod non aliorum librorum caussa essent elaborata, nec aliis adjungenda essent libris, citius rei odi erant Exegetica sed Proprio continerentur argui nento, et circa Peculiarem sibi materier versarentur,
ideire Monobiblia appellata sunt. Sed haec Pro coraiectura haberi volo. Ad postremum Vincentius Bellovacensis peculi doctrinalis libro S. cap. ad Origenis lucubrationes, quae
ad sua Pervenerant tempora, en uiuerans, Sic ausPicatur: DApologia pro Se tractatus I. . Doctrinae quidem suae defensionein ad Fabianum Papani misisse Origeneri supra notavimus an ea his significetur incentii verbis, an aliud quippiam opus, lector Perspicax arbitretur. XI. Minime vero in hunc censum conserenda videretur esse Philocalia, ut ita a Basilio et Gregorio lieologo consuta et consarcinata git. Quoniai tamen ex Adamanti pannis tota contexta est, et ex ventilatis SuPra Origenis operibus fere detracta sunt ragmenta, quibus illa constat ideo non pro diverso aliquo opere habenda est, sed pro Origeniano tantum centone, in quo Origeniana omnia Sunt Praeter Contexturo: Proptereaque tu hanc seriei a nobis admittetur.