장음표시 사용
91쪽
lymitano, quibus ea in accipientibus, et subscribentibus Origenes damnatus est mortuus, qui vivens olim fuerat ante damnatus. Ita Adamanti damnationem nobilissimi ecclesiae antistites ealculo suo comprobaverunt. Ilai Ccirca annum X, tacta deprehelidimus. VIII. Minime vero Origenistas, sed Origenem ipsurii hac epistola petit Iustinianus, enumeratisque ipsius et roribus inter aereticos recensendum sancit L et oίνυν,
rata ex e eptio Si error haereticum facit, fateor haereticum esse Origenem; sin pertinacia, quis erroribus pertinaciter adhaesisse Origenem dicere audeat ostendit deinceps imperator, Paganis et Manichaeis Adamantium eo n-
sensisse, ex e Sque decretis Arianam haeresin coaluisse: tum animaruiu ricto Onαρξι tanta contentione oppugnat,
ut facile appareat inter Origenianas sententias hanc Potissuuum hujus aevi rigenistis arrisisse, quod et ex Euthymii, et Cyriaci vitis a C rillo lucubratis intelligitur. Notandum porro Chrysostomi patrocinium libenter adsciscere austinianum, ut hoc quoque subsidium Origenistis
eripiat Iocularis vero est, et ut verius loquar, puerilis Iustiniani hallucinatio, eum adversus Origenis sententiam, quae astra ratione praedita esse fingit, disputans, hunc
92쪽
νε; . Advertere Porro debent auditores , Patrem Basilium eum dicit: Sermo nobis est ad eos, qui uiri norη ἐκκλησίαc de Origene, qui a gratia Dei, et a sancta Dei ecclesia depulsus est, deque ejus asseclis loqui; et dicendo quid eiu iliati' eos, qui in ecclesia censentur, significasse dicendo vero: του ἀποθη ἐκκλησίαζ' eos notasse, qui ea exturbati sunt. v Nempe ignorabat bonus ille imperator, sive qui ipsius nomine epistolam hanc
concinnarunt, Particulam: IO, non disiunctionem semper et divisionem, sed conjunctioneila etiam, et Sectam ac vitae institutum notare o 'o TmM IDέσεων, Π
Paganis opponuntur, sermonena sutim Basilius convertit. Post errores Origenis Prolixe consutatos petit demum Mena Iustinianus, ut episcoporum et coenobior harum, qui tunc Constantinopoli agebarit, conventum habeat, ab iisque Origenem, et Origenis dogniata respui et anatheniatis conteri procuret et rerum a se in hae carissa gestarum exemplaria ad Praesules et abbates quaquaversus transmittiate ut ipsi quoque anatheniata Origetiis propria
Ed Ilvetii altera dum deinde te. ' Deest ' P in ed. Mileti altera.
93쪽
subscriptione confirment. Vetat Praeterea episcopum, vel archimandritarn constitui quemquam, nisi prius Origenem
una cum aliis haereticis, qui de more in editis libellis
anathematis confodiuntur, tot animo detestari se et damnare fuerit professus Significat postmodum literas a se eodem hoc exeniplo missas ad Vigilium Papam, et ad Patriarcham Alexandrinum , Ηierosolymitanum , et Theopolitanum, hoc est Antiochenum Antiochiarn quippe Post terrae motum auspicato nomine Theopoli Iustinianus appellavit. Ad haec ex uno riεο ανῶ Opere, qui maxime capitales visi sunt, errores colligit, et ob Iectorum oculos ponit. Denique verba ipsa praeseribit, in quae anathematismos adversus Origenis dogmata concipi velit, quorum Postremus Origenem ipsum damnatorum
IX. Conserendum huc videtur Theophanis Nestoriani monachi visum, quod a Moscho virato in Prato Spirituali, cap. 28. narratur. Adierat Cyrillii molieophanes ille aliis ipsum de rebus PercontatUrus, quem cum in Nestorii luto haerere perspexisset Jrillus , orare iussit, ut ecquae verior esset doctrina, sibi Patefieret. Oranti adstitit quidam, adspectu terribilis, assumtumque deduxit in tenebrosum locum, et foetidis ignibus horridiana tum ei mediis in staturnis Nestorturn, Eutychetem, Apollinarem, Dioscorum, Severum, Origenem, et alios adspicienti, destinatum hunc esse locum dixit haereticorum supplietis: in eoque futurum ut poenas ipse et aliquando, iis a praeceptis animo opinionibus discesserit. Visum Cyrtaeo narravit Theophanes, et Catholicae ecclesiae nomen dedit Laudatur istud Moschi opus in septima synodo, indeque multum ipsi auctoritatis accessisse crederites leaique id Theophanis somniurn pro edito divinitus oraculo habent. Quo equidem parum Permoveor nam ejusmodi
somniationum serax est Graeculorurn, ac Praesertim monachorum Datio et quaecunque per otium imaginum ar-
94쪽
tifex mentis acultas singit, sic tanquam Dei essata sibi aliisque proponere promta et acilis. Minime autem ex laudata in septinia svnodo scriptionis illius Moselii particula totum opus existimandum censeo: multis alioquin damnosis lucubrationibus plena usquequaque adjungenda esset fides, quorum electum aliquena, si forte locum I nodus aliqua usurpaverit. Vigebat ea tenipestate Joannes Grammaticus, cognomento Philoponus, Alexandrinus, literis exquisitis apprime eruditus sed propter Catholicaeside eonirari dogmata inter haereticos relatus; nam Tritheitarum parens fuit, et luxta Origenem corpormi reSurrectionem insitiatus est, Scripto in id argumentum Opere, quo Patrum auctoritatem ludibrio habuit; sed a Theodosio monacho, Conone, Eugenio, et Theniisti luculenter refutatus est. X. At Theodorus scidas, Origenistarum et Acephalorum, sive Monophysitarum columen, cum Origenem ab epi e opis Iustiniani opera reprobatum aegre ferret, Theodorum Mopsuestiae episcopum, Origeniano nomini, dum viveret, insensum, et multis adversus eum editis Opusculis celebrem oppugnanduri sibi, et anathematis subjiciendum proposuit, ob id maxime, quod a Chalcedonensi synodo fuerat laudatus. Imperatori itaque Concilii ut iis auctoritatem adversus Acephalos scriptis defendenti favore Theodorae augustae suggerit, frustra scribendi laborern ab eo suscipi, qui Posset cephalos ad
suam communionem compendio revocare, si Theodorus
Mopsuestenus, et Iba Edesseni ad Marin Persam epistola. utpote Nestorii lue contaminata, et Theodoreti castigationes adversus duodecim Cyrilli Capitula sive Anatheniastismos totidem Nestorii Anathematismis oppositos damnarentur his quippe Acephalorum cum Catholicis concordiam maxime retardari. 3 Desiant in ed. Iliae iii altera verba refutatus est.
95쪽
XI. Assensit credulus imperator, et pacis in ecclesia conciliandae cupidus Edictum a Theodoro Ascida confictum suo Domine Promulgari passus est, Romam recens
profecto Pelagi, diacono, postquam , apud Iustinianum apocrisiarii munere unctus est Ilo Edicto anathema is esse iubetur, qui Theodorum Mopsuestenum, qui epistolam ad Mari Persam haereticum, quam has conscripsisse fertur quique scripta Theodoreti adversus dii illum et duodecim eius Capitula, defenderit. , Verum perparum id valere intelligens imperator, nisi si episcoporum Subscriptione 'im robur ' adipisceretur, multos ad assensum Pertraxit multi, quod salva synodi Chalcedonensis auctoritate Capitula haec labefactari non posse, et in ecclesiasticis rebus insuper habendam' esse simperatoris auctoritatem crederent, consentire renuerunt , Vigili uim ipsum Romanum Pontificent, ea tuentem Capitula, Constantinopolin accersit Iustinianus sententiam h rogat super Iribus
Capitullic tergiversatur pontifex; episcopos XXX. qui aderant, In synodum i colligit hi et quid Auisque sentiret, scripto edere iubeti dehiumque sic Iustiniani sententiam concedit et i anno Gi8 decretum edit, quod Iudiciatum
appellatur, eoque tria se damnare Capitula declarat, salva synodi Chalcedonensis auctoritate. Minc tamen schismata multa conflata sunt, cum synodi huius reverentiaD et maiestatem a Romano Pontifice violatam repiscopi praecipue Occidentis existimarent; quamvis uigenti sustiniano, itabsque ulla synodi hujus ruentione in trium Capitulo iuio damnationem consentiret, , constanter restiterit. Sed tandem ad saniorem mentem reversis mena Constantinopolitano, et Theodoro Caesariensi, quos a sua communione
removerat Vigilius, et abrogatis item Edictis, quae de tribus sapitulis publicaverat ustinianus, placuit Iegitimae synodo quaestionum, illa ruria disceptationem et arbitrium permitti. XII. Ora genistarunc intelim secta In PalaeStinae rur-
96쪽
sum ac vicinis regionibus nova incrementa capiebat Seri bit Leontius de apoleos Cypri antistes, qui II eraclio imperatori coaevus fuit, quaesivisse aliquando inter se duos Aseete ii cujusdam, quod erat Emesae Proximum, monachos, cur Origenes haereticus, sic enim appellatur, tantis a Deo dotibus ornatus fide excidisset. Cumque alterno Dei, sed naturae doDum eam, qua pollebat, scientiam esse pugnaret alter contra neminem ex naturae dono eiusmodi excudere operabois pertenderet, qualia ab eo conscripta sunt visum utrique est rem ad alastinae monachos, quorum tum magN PEIcrebuerat fama, diiudicandam deferre. Pergunt illi ad monasteria mari mortuo eontermina, et Ioannem abbateria ac Simeon ena rogant, ecquid de re inter se quaesita sentiant illi vero Simeonem alium, cognomeDto Salum, quod est, ut coniicio,
hi et mutato I sinat in , quemadnaodun in Nννίβαc, pro Annibal, id est, insanum et fatuum Emesa habitantem consuli iubent. Vir ille fastus ac inanis gloriae
proculcandae caussa modestiam suam delirationis simula tione tegebat, vulgoque Pro morione habebatur. Is lupinorum, quos tum solle Comedebat, Imbolo usus, adeuntibus monachis significavit, Origenem ingenio suo consi- sum, cum altiora sectaretur, in mare lapsum periisse. Noe ipso anno Origenismi suspectum Macarium,ierosolymitanum patriarcham, Priusquam electionem ipsius su fragio suo imperator roborasset, sede sua deturbatum fuisse narrat Evagrius et at in eandem aliquanto post restitutum, cum Origenem, Evagrium, et DidJmum damnasset, ab eodem proditum est. Quamvis autem publice et privatim Origenes infantaretur, nihilo magis Origenisi arum Palaestinorum Dirni consederunt; cumque in Nova praecipue Laura secta ipsorum invalesceret, ab Eustochio Ilierosolymorum episcopo inde extrusi sunt. In varias
illi partes disseminati, multos dogmatis suis inescatos ad opem sibi ferendam' pellexerunt impense Iavebas illi:
97쪽
ORIGENIANORDA LIBER II. 85Theodorus ille, quem dixi, Ascidas, Iustiniani consilioruri,
Particeps, ria agnaque ipsi armiliaritate coniunctus. Factum ille Eustocini vituperabat palam, et in ipsum aulam om- movebat. Atque ianc cogendae quintae synodi caussam suisse scribunt Evagrius et Nicephorus.
XIII. Coacta Constantinopoli synodo anno 53. Diutiis in ea de tribus Capitulis actum est. Quae singula huc referre quonianae non est nostri instituti dixisse hoc unum sufficiat, renitente Vigilio , qui synodi celebrationi pro viribus intercesserat, et tria Capitula denuo defendenda sumserat, damnata illa nihilominus suisse et Vigilium Theodori, Ibae, et Theodoreti partes tueuter Perlibellum a se compositum, et Justiniano missum, quem ConStilutium appellavit, et Concilio subscribere recuSanteni in custodiam fuisse actum modicum ibonicetctquia fuisse suppedita turn, ut habet Anastasius in ipsius vita, multosque episcopos ex Ill ricis Praecipue et Afris, eandem ob caussar sedibus fuisse deiectos, exsilio mulctatos, es modis omnibus male habitos alios ditatos muneribiis assensum Praebuisse sed Romanan demum ecclesiam inter Oecumenicas, et legitimas si nodos quintam,
vel Vigilii ipsius, vel Pelagii, aliorumque Pontificum nutu
admisisse; et ab exsilios rogatu Narsetis, revocatum Cum
aliis Vigilium , dum Romani repeteret, in Sicilia obiisse. Manifestum itaque est ex Origenistarum altercationibus, et Pelagi ac Theodori Caesariensis simultatibus et odiis hos totus et turbas in ecclesia exstitisse. Illud liquere omnibus credo, inquit Liberatus Breviar. cap. 2a. Per Pelagium diaconum, et Theodorum Caesareae Cappadociae episcopuri lio Scandalum in i cclesiam fuisse ingressum. Quod etiam publice ipse Theodoriis clamitavit, se et Pelagium vivos incendendos, per quos hoc scandalum introivit in mundum. M oinitianus ipse Ancyranus Orige- Dicae docti inae assertor, in epistola quadam ad vigilium Papa in Origenistarun, opera facturi agnoscit, ut tria Ca-
98쪽
I, itula a dii stilliano damnarentur testis Facundus Hermianensis es, scopus libr. s. ad Justin. cap. 2. v Invenit, inquit, lesideratam occasionem Ilae reticorum spiritus exsurore quorundam, qui sub inmine tristiano latenter in ecclesia gentile rigenis dogma sectantur. Et quia Perinstantiari tuae religionis ejusdem pro sani dogmatis iteratadainnatio est; li in eius sectatores exarserunt adverSuce CeleSiam, quaerentes eam quacunque possent in missione
turbare. Et hoc totum publicam notitiam non es sugit: Praesertim cum et Domitianus quidem Ancyrensis civitatis episcopus provinciae prirnae Galatiae, qui sui ipsius Origenianae haeresis uanifestus assertor, per libellum, quem ad beatissimurn Papam Vigilium scripsit, Deo extorquente consessus est, quod eius complices Origeniani, Cum viderent non se posse proprium dogma defendere, neque sibi quicquam spei de conflictu restare, ad ultio-ilem eorum, quae contra Origenem gesta sunt liae ecclesiae scandala commoverunt re quod et clarius repetit
libr. V. cap. XIV. Utrum porro de Origene ac rigenistis in
quinta synodo actum sit, investigandum est: nam de iis Penitus siluisse ipsam nulla usus circuitione IIalloxius as- Seruit et quae ante, vel Post Concilium adversus Origenem gesta sunt, ea multos vel odio Origenis, vel imperatori adulantes, vel humanitus lapsos, in Concilio ipso gesta scripsisse. Equidem sic olim existimasse me sateor, quod jactari vulgo et credi solet, hujus auctoritate Concilii damnatum fuisse Origenem, Origenisque doctrinam, id Graecorum fraude fuisse confictum, et in Evagrii historiam fortasse insertum. Ad id credendum his potissi-inum rationibus promovebar nullam in Actis Concilii Origenis exstare dari, nationem, nullam apud Victorem
Tuniuienserti, vel Facundum horiam tenaPoruit aequales, et rerum gestaruit testes vorum re accuratius Pelisit alii,
99쪽
ORIGENIANORUM LIRER II. Tipsuriaque cum asseclis, et dogmatis damnatum, et anat liematis confossum fuisse non persuasus iam modo, Sed quicunque etiam aliter senserit, vel Paruria attentum, vel non Satis Pudentem esse oportere. Caussas, cur id crediderim lias habui . Primum totius rei summaria, et verba ipsa Anathematis ab Evagrio relata esse video, quem toturia Graeculorum agmen sequitur, auctor Chronici Alexandrini Georgius Syncellus, Theophanes Pliotius in libello de synodis, bilus Rhodius, et anonymi duo, qui de
synodis quoque scripserunt, quosque in Canonici Iuris antiqui Bibliothecam contulit Ilen,qcussus tellus vir clarissimus Zonaras, Glycas, maxime vero Cedrenus, qui et Justiniani epistolam ad synodum repraesentat, in qua flagitat a Patribus, ut Origenem, Origenisque gregales da- irinent et Nicephorus, qui Anathematismos in Origenem
a synodo vibratos tiroλεξε recitat Cyrillus praeterearitor lachus saepe aria a nobis citatus, qui Iustiniani aevo floruit et res in unodo gestas ignorare non potuit, Origenem in ea damnatum fuisse diserte docet in vita Euthymii, cap. Iob. Cuna praecedente autem tempore, inquit, postea congregata fuisset Constantinopoli quinta sancta synodus, et Origenis ac Nestorii dograuata fuissent ab
ea Percussa anathemate, et i a Novam Lauram tenuerant
Origenistae illinc essent expulsi et fideles et Orthodoxi
Patres rursus in eam migrassent, permittente mihi adnai rabili doanne Silentiario, eo, inquani, qui erat PisCOPUS, discedo a coenobio, et ipse quoque versor in hac Laura. MEt iterum in vita Sabae, cap. ult. Post haec Cum aDCta et oecum enica quinta synodus congregata suisset ytantii, Theodo ius Alopsuestiae, et Origen 's, et Da Cum his impia de prae existentia et resurirectione dogmata evnerali suerunt subjecta anathemati, et sic haereticis de rameeps omni ablata libertate loquendi, divini Sabae LaUrae, et universa sere rum iis Palaestina, vicesimo tertio Annopi, si illius mio item gravi biis laeresibus, et clem Poras
100쪽
acerbitate et iniquitate respirarunt. . Id fragmentum evita Sabae in septima synodo et I adducitur. Post annos vero octoginta quam synodus illa quinta celebrata est, ad Sergium Constantinopolitanum Patriarcham scribens Sophronius, ierosolumitanus antistes de ea sic disserit: qucreρε σε και κρinrεt reo oλεθρον,οmTOTύ- Πω μiu 'Γ ριγένην χορ ι σρυνα κῶ Πάντα αυTOL αυρειρώση κομψείμαια, και πολυμύoυ ἀσεβεία ΠληοησυγγράμμαIC, υαγοί6 d Gην DIO, καὶ σιδυμου αδυγμαrα, και Πάντα υχῶν α λληνικα και reoteris Id, o μην ἀλλα και μυθώ η ηοηματα. Testatur idems nodus Sexta Act. IT. et S. Testatur et Constantinusini perator ii dicto ad populum occiduas partes incolentem et Leo II. Romanus pontifex in epist ad Constantinum quae scriptiones duae inter Acta Concilii eiusdem sexti habentur. Testatur et Pseudosynodus quini-Sexta Can. l. et synodicae literae Tlieodori Ilierosolymitani, quae recitatae sunt Actione . synodi septimae; et epistola Tarasit episcopi Constantinopolitani, totiusque adeo Inodi septimae ad Constantinum et Irenen, quae exstat in Aetione T. Concilii eiusdem et Anastasius bibliotheearius ad arinum Justiniani vigesimum Sextum. IIaec ita manifesta sunt, ut nemo contra vel exciPere, vel praescribere Possit. Quod ad Facundum autem et Victorem Pertinet, Parum certe valere debet negativi, ut vocant, argumenti auctoritas, Cum tarαφατικόν argumentum in contrariam Parten assertur. Acta vero Concilii cur de Origene sileant, mihi veri videtur persimilis a Baronio allata ratio, mutilata ea et truncata fuisse. Facti auctores Suspicat irille Origenistas, qui synodo praefuerunt, ut chium Constantinopolitanum Patriarcham, qui cum carnis resurrectionem tunc non admitteret, quein tamen ei rorem Postea
Gregorii Papae, io teli, pore S. B. E. diaconi et apocri- sicilii Guasu reiuravit, merito sita Mii genismi auspicioneu,