장음표시 사용
71쪽
hos enim cum eodem peritissimo veterum monumentorum interprete honorarios fuisse arbitror runde multiplicitas Sevirorum insurgit, dum Sevirales omnes, munere quanuis jam pridem iuncti, titulum honoris ergo retinebant, ut disserit idem auctor in capite quincto sub numero 3I . UI. Seviros inter se ordinem servasse animadvertit Petrus de Marca. hinc apud Gruterum 'pag. CCCCIX. F. Occurrunt PRIMI. AUGUSTALES. & in marmore Tudertino xIx. 6. PRIMIGE
NIUS . SEX. VIR. II. AUGUSTALIS. qui primi
etiam Magistri dicebantur. At non ita certunia quod ait idem doctissimus scriptor, ubi honorem Augustalitatis aeque ac Flaminii & Pontificatus per quinquennium vel in perpetuum ab ordine
Decurionum decretum fuiste opinatur . nam Pontifices erant perpetui, & posteriori aetate temporarii , ut sancit Norisius in Cenotaphiis dissertatione prima pag. 73. ubi quod in prisci aevi monumentis legantur PONTIFICES. IN QVEN-N ALES . duas ibidem dignitates expressas censet, ut Quinquennales fuerint in Coloniis qui Romae Censores dicebantur: de quibus Cicero libro te tio de legibus resert duodecim tabularum sanctionem: magiseratum quinquennium babento: unde singulis lustris creabantur e & quidem bini in singulis civitatibus, ex eodem Cicerone in Verrina quarta. Pontificatum vero Sc Quinquennali
72쪽
tatem diverses Coloniarum honores fuisse eruitur ex lapide CCCxCIv. 7. ubi legitur COMINIUS QVINT VS. PONTIF. ET . pag., CCCCLxxIx. 8. C. VALERI . PETRONIANI DECUR. PONTIF. SACERD. IVVEN. MED CAUSIDIC. QUINQc neque id adversatus est scriptor eruditissimus N Episcopus integerrimus Philippus a Turre in dissertatione de Colonia For juliensi pag. 3 Gq. licet in Coloniis Pontifices quinquennales seu lustrales fuisse validis argumentis probare contenderit. Quare dum apud Fabretium capite quincto num. 3o3. legitur in saxo Ostiensi
L. Carullus Felicissimus bis semir Augustalis . idem
kuinquennalis Laurentum Lavinatum. Item numero 32 6. Cho seros Sevir Augustalis aeuinquennalis. & numero 332. L.Carullus Epaphroditus S mir Augustalis . idem aeuinquennalis, hic duo diversa munera distinguenda sunt, non vero existimandum quod Seviratus non modo annalis, sed Sequinquennalis exstiterit, ut probat Fabretius capite quincto num. 3I . Eodem pacto noster NIN-NIVS in Ortana Colonia fuerit non selum SeΣir Augustalis, ut notatur in marmore, sed, uinquennalis iterum. Ninniorum autem gens non tantum Ortae,sed Romae etiam floruit,nam pag.CCXIV.& in fastis Consularibus legitur inN IN NIV SHASTA cum P. MANILIO. VOPISCO. COS
73쪽
o DE . ANTIQUITATIBUS. HORTAE PHILETUS . item pag. DCxcvII. 7. NINNIACRONIS. cui vix quadrimae vita functae genitor eleganti hoc carmine parentaVit: uod decuit natam patri praestare sepulto, Hoc contra natae praestitit i e pater.
Thomas Reinesius classe sexta numero Cxv. recitat hanc inscriptionem ex Italia per Graevium acceptam & secum communicatam
A E D. VI R. I. D . I V L I A. M AR C I A. B. MSuspicari licet hunc st. Ninnium fuisse ex gente Ninnia Ortana. Orta enim fuit & in Tribu Arniensi descripta, quod monui, & infra apparebit: ex qua item Tribu erat idem Q INNIUS. OPPIANICUS Aedilis aeuatuorvir jure dicundo .
Diversi honorum gradus colonici inter se erant Aedilitas & iauatuorviratus, quemadmodumis contra secus sentientes ostendit Norisius in Cenotaphiis dissertatione prima capite tertio pag. 38. Dolendum sane doctissimos veterum hujusmodi epigrammatum collectores saepenumero adnotare neglexisse praecipua loca ubi primo etassa fuerunt: quum vel ex hoc uno capite magna historiae, topO-
74쪽
L Ι B. I. CAP. II. .. Igraphiae & reconditae vetustati lux haud raro tribuatur, atque inde gravissimae scriptorum controversiae variis de rebus, puta de situ urbium,
templorum, theatrorum, thermarum, circorum, deque id genus innumeris aliis non semel tiniantur equae tamen controversiae, neglecta adnotatione ,
quam dixi, locorum, in quibus literati lapides eruuntur, nunquam dirimi possunt, iisdem postea
lapidibus, ut saepe contingit, alio translatis, ne dicam iterum sepultis, & ab ignorantia Zc avaritia hominum in alios usus redactis. Hanc rem probe animadvertit summus & vir dc amicus Bernardus de Montiaucon in capite vices o Diarii Italici pag. 28 I. ubi ad conficiendam Urbis descriptionem accuratam inter alia monitum reliquit, ut sic bi instriptiones eruerentur, nemini liceret eas loco movere dc amoliri, donec viri docti locum ipsum& marmor literis consignassent . plerunque enim inseriptiones, est vir praestantissimus, templorum, er aliorum, quae e vicinopererant, aed clarum ,
mentionem babent. Inde subjungit. id si a principio factum esset, bene multa ignota rudera quid olim fuerint jam conspicuum est. Quod ille in
Urbe rerum domina jure maximo curari Vellet, id nos ubique Sc praecipue in reliqua Italia curatum vellemus.
75쪽
SYNOPSISI. Oomitiani nomen eam titulis republicis monumentis erasum. Nomina item aliorum. II. Liturae Areuum Septimii Seperi a nonnullis Erperam explicataeis III. Fulati Plautiani ct Plautillae Augustae nomina in aliquot saxis deleta. IV. Inscriptionis Hortanae restitutio tentata . V. Persem 'orum genera antiquitas. Capenates Foederati . uot Pentapoleris Italiat VI. Curatcires Reipublicae VII. Orco Populus in Coloniis. AM vero explicata utcunque
inscriptione a Ninnio Paeto Mavorti Vltori dicata, ex qua Ortanae Coloniae Augustae amplitudo & dignitas prodit, de reliquis infra adducendis
idipsum facere conabor. Ceteris autem hoc loco praeferre iubet marmor non quidem casu aliquo, sed dedita opera olim prioribus quatuor lineis obliteratum: eujus latitudo est quatuor palmorum, altitudo vero totidem cum dimidio. Exstitit olim in fronte ecclesiae Cathedralis Ortanae, nunc vero jacet in solo extra eandem ecclesiam, & legitur ad calcem opusculi Antonii Masae de Origine Faliscorum,
necnon apud Gruterum pag.CCLXXXVIII. num.I.
76쪽
DO. ET . POPULUS. COLONIA E. FALISCORUM. CURANTE. TYRIO. SEPTIMIO. A MEO. U. P. CUM R. P. DEUO . TI. NUMINI. MAIESTATI Q U E . E I U SHaec inscriptio videtur indicasse publicum aliquod
monumentum in urbe Ortana ab Ordine & a Populo Coloniae Faliscorum cuidam Imperatori erectum , ut innuunt postrema verba DEUOTI
quae nonnisi in Imperatorum monumentis usurpata reperies in inscriptis lapidibus apud Grute
rum pag.CCXLIX. q. CCLXMA I.T. CCLXXXI. T. atque
alibi pa1lim non solum post Constantinum, sed
etiam longe antea, ut Trajano CCLVIII. G. M. Au relio Antonino , Hadriano & Antonino Pio CCLIx. I. 8.&CCLX. I. Cui vero ex Imperatoribus inscriptio dicata fuerit, nos fugit ob quatuor linearum erasionem, quae non solum nomen Imperatoris,
sed etiam titulos penitus sustulit, integro tamen faxo relicto , ut patet in schemate quod produxi.
77쪽
At nihilominus conjicere licet illum fisisse Domitianum Imperatorem . nam Suetonius in ejus vita capite ultimo narrat Senatum adeo gavisium morte Domitiaui, ut novissime ERADENDos ubique ΤΙΤvLos abolendamque omnem memoriam decerneret .quod quidem ex omni aere Oelsaxo factum
tradit Macrobius in libro primo Saturnalium capite duodecimo. Scribit Lampridius in Commodo capite decimo septimo, hujus Imperatoris nomen alienis
operibus incisum Senatum quoque erasisse . nam veteres ad extinguendam hominum memoriam nihil essicacius reperire potuerunt, quam eorum nomina undique eradere, ut pluribus exemplis docet Index. Gruterianus capite xvia. sub litera N. ubi illi recensentur, quorum nomina obliterata fuerunt. Huc
facit quod Remesius epistola Lxix. ad Rupertum pag. 6I 2. &Jacobus PeriZonius in Dissertationum triade pag. 22. Observant, nimirum in fronte lapidis Colotiani CCLxx. S. detritum fuiste nomen Fulviae Plautillae Augustae, Sc in versu sexto nomen L.Fulvii Plautiani ipsius parentis: qui erat cx gente Fulvia, ut contra Panvinium aliosque docuit No- risus in Epochis Syromacedonum dissertatione quincta capite tertio: quique sub L. Septimio Severo vir potentissimus, Praefectus Praetorio MConsul eandem filiam suam Plautillam in uxorem dedit Septimii filio Bassiano, sive M. Aurelio Ant nino Pio cognomento Caracallae cum tanta dote,
78쪽
L I B. I. C A P. II I. squanta Reginis quinquaginta fatii fiasset, ut ait
Dio libro septuagesimo sexto. Occiso autem eo dem Plautiano, de Plautilla in Liparim relegata , utriusque nomen sibi maxime invisum idem Caracalla ex marmore indicato aboleri curavit: quod
alibi quoque factum suisse mox apparebit, si insignium antiquariorum errorem a nemine hactenus
animadversum hic in antecessum patefecero ; nam de Inscriptionibus decreto publico erasis, si ocium liquando suppetierit, alibi fusius agere meditor. II. Famianus Nardinus in sua Roma veteri libro quincto capite sexto memorat grande illud Romanae magnificentiae post tot faecula adhuc superstes monumentum ad radices Clivi Capitolini qua itur ad Forum, Arcum videlicet illum triumphalem Imperatori L. Septimio Severo filio ejus M. Aurelio Antonino Pio erectum, quemadmodum patet ex bipedalibus literis ibidem in marmore primum incisis de excavatis, de deinde aere Corinthiaco repletis: quod contigit anno vulgari CCIII. post diem xvi. Aprilis, ut viri docti obseris Varunt. Quia autem in quarta linea amplae illius inscriptionis, quae utranque Arcus faciem quaquam Versum occupat, adhuc apparent vestigia characterum , quibus antiquitus deletis alii superpositi fuerunt, putavit Nardinus L. Septimii Getae nomen prius ibi lectum suilla : quod posteaqua frater ejus Caracalla in illum truculentas manus inje-
79쪽
injecisset, ex cunctis monumentis jussu ejus obliteratum unus idem Nardinus existimavit, in ejus rei testem adducens Spartianum: in quo tamen id ex- stricare mihi non licuit, neque ulli sane unquam licebit, quia Caracalla, ut suum in fratrem Getam commissum parricidium celaret, illum inter Divos referri curavit: quod testatur Spartianus in Geta capite secundo; unde ebat de eodem: sit Divus,
dum non sit vivus I tantum abest, ut Getae nomini , quem palam se amore prosequi simulabat,
adeo solemnem infamiae notam inurere voluerit,
ut illud e publicis & omnium conspectui expositis
Arcubus de inscriptionibus obliterari mandaverit. Hicic miror virum doctum Josephum Mariam Su resium in Explicatione Arcus Septimii Severi pag. 2 Nardino hircum mulgenti, ut est in adagio, cribrum supposuisse, dum incautum ejus memoriae lapsum excepit, Spartiano inconsulto. Ut antiquae ejusmodi erasionis locus mente facilius comprehendatur, eam Arcus inscriptionem, quam non veluti emissarius cum oculis emissiliis, ut initio Aululariae Plautinae nonnemo loquebatur , sed oculis optimo lumine adjutis centies lustravi, t tam continuis lineis, uti adhuc est, expressam recitata .