장음표시 사용
91쪽
PRO. SAL v TE. ET . REDITUDO MINORUM. NSEUERI. PII. FILANTONINI. Αου G
AUG. ET . FULUIAE . PLAUTILLAE. AUG
Sed jam tandem integram inscriptionem illam sex continuis versibus constantem ab Argentariis dicatam in Arcu sori Boarii, una cum nostro supplemento exhibeamus, ut nobis ab hujusmodi erasi nibus expeditis facilius properare liceat illuc unde diverteramus. In postremo versu charactere ceteris minutiori sunt tria verba peregrinum in modum disposita , quorum ordinem mutare duximus religioni . nam Famianus Nardinus in loco superius indicato inde suspicatur aliquot ex iis Argentariis ScNegotiantibus, qui Arcum erexerant, ad solvendas ejus impensas conferre pecunias recusasse, ideoque ea verba ceteris addita post decretum illud jam factum , ne illi, qui recusaverant, ad vendendas illic merces suas ante conlatam pecuniam admitterentur.
93쪽
6o DE. ΑNΤIQUITATIBUS. HORTAE IV. Nec jure quisquam mirabitur, Plautiani nomen in Arcu Septimii expressum, modo illum auctoritate imperatoria vel certe imperatoriae proxima potitum fuisse cogitaverit. Quum enim filiam suam Caracallae tanta dote in uxorem tradiderit, quanta, Dione teste, quinquaginta Reginis sussicere potuisset, Plautiani potentiam hoc satis superque prodit. Dio lib. Lxxv. pag. 8 3 T. vocat omnibus bominibus , atque adeo ipsis Principibus Romanis potentiorem , Septimio nempe, Caracalla ,& duobus Getis. Statim addit: statuae ei multo plures, quam illis Augustis non solum in aliis eietitatibus, sed etiam Romae; neque tantum a privatis cimibus , sed etiam ab ipso SENATU eollocatae sunt. Cur non ergo decreto Senatus Plautiani nomen in Arcu exprimi jussum Narrat Dior per fortunam ejus jurabant cuncti milites aeSENATORES, proque ejus salute PUBLlCE ab omnibussupplicabatur. Et mox: Caussa barum rerum fuerat potissmum Septimius ipse, qui ei ita permiserat omnia, ut ille Imperatoris, bis praefecti loco esst. Immo ait de Severo: fere cupiebat successorem Imperii relinquere Plautianum . Haec ostendunt, Plautiani nomen decreto Senatus pridem in Arcu verosimiliter exstitisse. Senatus enim Plautianum supra Imperatorem suspiciebat, Se populus, ex Dione lib.LxxvI. pag. 8 5 . de eo dicebat: tu quidem certe plusquam tres
94쪽
possides. Hi sunt Severus, Caracalla, Se Geta junior.
U. Cetera marmora Plautiani nomine
olim insignia quanuis decreto Senatus non essent insculpta, tamen publica erant: nec dubitandum videtur de Plautiani nomine in iisdem eraso, maxime accedente sententia illustrium Criticorum. Reinesii, Perizonti, de Norisii. Verum, si aliqua ex statuis Plautiano a Senatu erectis superesset, quas postmodum dejectas fuisse auctor est Dio lib. Lxxv. pag. 838. Spartianus in Severo Cap.xIv. inscriptiones decreto Senatus iisdem subjectas, etiam, conspiceremus. His neutiquam Obstat, Getam Caesarem cum Septimio Se Caracalla triumphasse, perinde ac cum Tito Domitianus adhuc Caesar triumphavit, teste Zonara lib. x I. Annalium pag. 37 T. editionis regiae. non enim hinc sequitur, Getam inscriptum fuisse Arcui, triumphum illum reserenti, quum nec Domitianus inscriptus fuerit Arcui Titi, adhuc exstanti. Uerba ejus haec sunt
S E N A T U SPOPULUS. QUE. ROMANUS TITO. DIVI. VESPASIANI. FVESPASIANO. AUGUSTO,
Domitiani nomen abest, quanuis triumpbo Titi equo singulari interfuit, ut auctor est Zonaras, Itaque hinc nequaquam adstruitur, Getam lectum suisse in Arcu Septimii, quum Domitianus pariter.
95쪽
callae monumentum solum est absque nomine .
Getae. Etenim in elogio supra porticum Panthei, Septimii & Caracallae nomina conspiciuntur, non tamen Getae. Aliud huic simile epigramma exhibet Fabretius Cap.xu. g. 68. Ad haec falso qui Lpiam objiciat, Plautianum quo tempore uterque Arcus erect us est , nondum stetisse in summo auctoritatis fastigio. Siquidem Arcus Septimianus contrarium evincit, ubi legitur Septimii TRIBUNIC. POTEST. XI. cum Caracallae TRIBUNIC. POTEST. VI. unde exstargit A. D. 2 3. quo Plautianus jussu Imperatoris Consulatum indeptus suerat, ex Dione lib.Lxxv. pag. 8 7. ubi haec proserti Plautianum designavit Consulem, quem fere cupiebatsuccessorem Imperii relinquere. vi I. Jam chronologicos characteres Arcus Argentariorum perpendamus. Hi sunt Septimii. TRIBUNIC. POTEST. XII. cum Caracallae
TRIBUNIC. POTEST. VII. Ex his patet, Arcum
erectium fuisse in cursu anni vulgaris 2 q. Plautiano adhuc superstite, & Fulviae Plautillae ejus filiae nuptiis cum Caracalla, post Septimii Vota decennalia , celebratis, nempe sub decennium Septimiani Imperii, ex Dione in Compendio Xiphilini pag. 339. editionis Leunclavii , ubi interpres Guillelmus Xylander Graeca verba μι της
δεκαμεριδες sic vertit; postquam ATTIGIT Se-
96쪽
L I B. I. C A P. III. ras verus decennium principatus sui, quum tamen sensum Graecum melius expressisset sub decennis ,
nam praepositionem Nn secundo casui conjunctam , tempus indicare, & latinae sub respondere docet Henricus Stephanus in Thesauro linguae Graecae tom. I. pag. I 2 9. Norisius Cardinalis in Parergo de votis decennalibus Cap. Iv. errorem Xylandri detexit, innuens , circa decennium verti debuisse . Sed sub decennium vertendum erat, idque de exacto decennio intelligendum, quippe vota decenna lia nonnisi evoluto decennio peracta idem vir magnus docet Cap.I. Nummus Septimii apud Adolphum Occonem in postica epigraphen id confirmantem exhibet UOT. SVSC. DEC. TR. P.XI. COS. III. Hic annus xi. Tribuniciae Potestatis Septimii decennium eius Imperii subsequutus est.
Decennales vero ludi Romae per Septimium statuto tempore fieri non potuerunt, quia dum Imperii decennium intravit die I . Junii A. D. ao1. Romae non aderat, sed in Oriente , ut egregie ostendit Norisius in Epochis Syromacedonum Dissert. v. Cap. HI. Quare Septimius in Urbem redux Decenisnalia celebravit anno insequenti et o 3. post jatria
exactum annum x. Imperii mense Maji, teste nummo Occoniano, in quo est annus xI. Tribuniciae
Potestatis, ab insequenti Iunio inchoatae . Ex hactenus dictis exploratum fit, Arcum Argentariorum erectum fuisse A. D. 1oq. post mensenta
97쪽
ε DE. ANTIQUITATIBUS . HORTAE Maji, eurrente Septimii Tribunicia Potestate xn.
Be vII. Caracallae . Necem Plautiani & repudium exsiliumque Plautillae sex notatu digna praeiverunt apud Dionem pag. 8 So. 8 6 I. I. Irruptio Uesuvii, quae mortem Plautiani ominata est, ut postea creditum . a. Obitus Getae senioris, qui moriturus Septimio fratri multa in Plautianum aperuit. 3. Hinc statua aenea in Foro grati animi ergo per Septimium eidem fratri suo decreta.
. Caracallae in Plautillam uxorem contumeliae. . Plautiani inde orta indignatio in Caracallam. c. Spectacula publica in honorem Heroum . Haec omnia statim & in ictu oculi contingere non potuerunt; sed longo processu temporis , adeo ut a matrimonio Plautillae ad ejus patrisque infortunia, intervallum aliquod, puta saltem unius anni, praeterlapsum suisse oportuerit. Id optime
innotuit Setho Calvisio in Chronologia pag.q86.
col. a. ubi quum Getae senioris mortem anno
vulgari xoq. illigasset, haec addidit: mixit polibaee
Plautianus annuo Dacio : atque ejus necem defigit anno insequenti Σos. Hoc inde amplius firmari videtur, quod in cursu anni 2o . GaZa urbs Syriae nummos Plautillae percusserit A.U.9 3 7. qui Imperii Septimii anno xii. dc vii. Caracallae respondet.
Consulatur Norisiuu in Epochis Differt.U. Cap.m. cui adstipulatur Spanhemius apud V. C. Hadria
98쪽
L I B. I. C A P. II L os num Relandum in Palaestina illustrata pag. 7ss. ubi a matrimonio ad exsilium Plautillae in insulam
Lipariin, M ad necem Plautiani, ferme biennium interponit praeterlapsum ab anno a o 3. ad annum aci . quo anno Tillemontius etiam Plautiani mortem statuit in Historia Imperatorum tomo m. pag. 6σι. uti jampridem animadvertimus. Quae dixi pag. q6. de studio per Caracallam adhibito, ne fratris Getae caedes ab se patrata crederetur , inde amplius roborantur, quod omnes , qui essent facinoris conscii, ne rem proderent, e medio tollere conatus est: quod de Getae necessari is pariterfecit, irarum praetextu aliunde quae sito, ipse interim Getae ejusdem effigiem honoribus prosequutus. Spartiani verba illud testantis in Cara. calta Cap.m. haec sunt: multos, qui caedis conscii fuerant, interemit, eumque in imaginem eius honoravit. Et Cap.Iv. in fine: neque cessavit SUB DIVERSIS OCCASIONIBUS eos interficere . , qui fratrii amici fuissent. Veritus ne Papinianus,
qui parricidium excusare noluerat, Obloqueretur, eum quoque vita privavit, teste eodem Spartiano in Severo Cap.xxI. Haec satis superque nos docent Caracallae jussu nomen Getae ex publicis monumentis nequaquam erasum, alias qui cetera ejus scelera polleritatis memoriae commendarunt, hoc tam foedum & publicum nequaquam sivissent. Itaque non Getae, sed Plautiani nomen ex Arcubus
99쪽
66 DE . ANTIQUITATIBUS. HORTAEbus publicis, Caracalla jubente, obliteratum sortasse non immerito credimus. VIII. Ut ergo ad Hortanam inscriptionem re vertar , ex qua alio deflexeram, praeter nudum nOmen titulos quoque ipsos obliterandos de nullo unis
quam Imperatore decretum fuisse legimus, nisi de Domitiano: atque hinc non solum ejus nomen dei tum apparet apud Sponium in Miscellaneis p. 3 3 3. apud Fabretium capite quarto S. I 8.& apud Gruterum pag.F. Σ. xu.1. & LxvIII. I. sed praeter ipsum nomen etiam tituli omnes deleti sunt pag.cc v. a.& ccccxl. I. proptereaquod in publicis monumentis& omnium oculis expositis ii tituli viderentur, quemadmodum exstitit hoc nostrum marmor Hortanum. Hujus proinde lacunas, exemplum suggerentibus aliis inscriptionibus Domitiano dicatis , quibus contigit illud fatum evadere, praecipue
D xv. I. ita supplendas esse arbitrarer .
IMP. CAESARI DIVI. VESPASIANI. PDOMITIANO. AVGUSTO G ER M. PONT. MAX. RDO. ET . POPULUS. COLONIAE. FALISCORUM. CURANTE. TYRIO. SEPTIMIO. AZIZO. U. P. CUR. R. P. DEVOTI . NUMINI. MAIESTATI Q E. E Ι V SNotas
100쪽
LIB. I. CAP. III. σINotas post nomen Tyrii Septimii Atizi sic interpretor Viro perfectissimo CURatore Reipublicae .
perperam enim apud Massam N Gruterum legitur in octava linea C.V.R. quae puncta in lapide ipso non comparent. Sic apud eundem Gruterum pag.xLv. 2. Videre est CUR. R.P.PISaurensium MFANesrium pag. CCCLxxxI. I. CVR. R. P. TEANENSIS. CUR. R. P. TARRICINENSIS . Npag. CCCCIv. T. A. Egnatius CVRator R. CONCORdienses . Scio equidem Viros Perfectissimos
nunquam frequentius auditos fuisse quam tempore Constantini Magni, quem tres Persectissimorum classes divisisse putat Guido Pancirolus in Commentario ad Notitiam Imperii capite tertio: de quorum tamen auctore nihil definit Jacobus Gothostedus in notis ad Codicem Theodosianum libro sexto tit. xxxvn. Horum primi erant Praesides seu Rectores provinciarum et secundi munere aliquo perfuncti: tertii honorarii, qui codicillis eam dignutatem impetraverant : quae tamen his postremis nequicquam proderat ad fugam munerum, a quibus tam publicis, quam curialibus immunes erant secundi . Gothostedus animadvertit hos omnes his notis signari solitos V. P. vel ordine inverso
P. U. U. Attamen fatetur eruditissimus Panciro-lus eorum originem Constantino antiquiorem