Epistolarum Tomus II

발행: 1787년

분량: 276페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

141쪽

EPISTOLA VII. ago

angustiis Primatum constringi patiatur,quem summus

Christi vicarius in terris gerat Z Ac Patrum quidem ,

Synodorum, Evangelii, ut ante animadverti, certissimis monumentis testatum, firmumque est , Pontificem Romanum , successorem Principis Apostolorum

Petri, Ecclesiae totius Caput, Doctoremque omnium Christianorum esse , eique in Petro ipso plenam pascendi, regendi, gubernandi orbis universi Ecclesias fuisse a Christo traditam potestatem e unde

existit et illud, ut iure exercendi iudicii gaudeat;

agendi, ut omnes in officio contineantur, Sacrorum Antistites praesertim, quos, (si renuant parere ) , 'plectere, atque coercere possit; reprimendi praeter- ea , revocandique ad unitatem eos, qui rebus novis studeant , labemve inferre velle videantur Christianae consociationi ; eosque si pergant resistere,

deturbandi de dignitate; tuendi , ac si opus fuerit, temperandi disciplinam ; dandi denique operam , ne

Tom. XII. Conestior. p. 3 . ubi haec leguntur is Magnum , et indeficiantem omnibus Christianis fluenta reis dundantem apud Apostolieam Sodem eonsistere sentem, NULLUS AMBIGERE POSSIT ete. Provinciae Eumpae . vide Codicem Eneyclic. Ep

ist. v II. ad Leonem Imperatorem Tom. EI. Concilior. pag. I S. et Moesiae II. Ibid. Epist. x I. P. Io.

Thraciae. Consule Epist Icilian. Cotta stantinop. ad Hormisdam ibid.PEoa . Illyrici. Conset Epist. Stephan. Me-

impol. Larissi. ad Bonitie. Ibid.p. XII g. Palaestinae etc. Vide Epist. Stephani Dorensis Ation. I. Concilii Lateram sub Martino I. pagina I . Tom. XII. Concilior. Orientis vide EInst. eius gentis Episcopor. ad Agapetum I.T. II. Concilior. pag. xat . Sed vix umquam sererem scribendi finem , si omnia omnium Ecclesiarum omnis utatis documenta, quae huc pertinent, permaequi numerando vellem.

142쪽

frustrao

quid res Ecclesiae publica detrimenti capiat, sed fi ma consistat, maioremque in modum augeatur . Haec cum Christi Servatoris beneficio constituta sint; ne time fore , ut sus laedant aut laicorum Principum, aue Episcoporum . Quod si haec humano arbitratu , non voluntate , nutuque Dei inlata esse pugnas; cum Patres, Synodos , Ecclesias ortkodoxas omnes, Scripturas tibi adversari liqueat, eo denique redigare necesse est , ut tibi sit transfugiendum ad signa heterodoxorum s

XII. Provocas ad Epiphanium. Rogo, quid is narret Cuivis Episcopo , inquis, suam esse attributam Dioecesim , in cuius fines invadere, cuiusque rebus sese immiscere nulli alteri Episcopo liceat si . Mirum , ni tu ius metropoliticum funditus esse everte dum pugnes, quod ductum fuisse liquet iam usque ab Apostolorum temporibus cet) , quodque Epiphanius idem obtinuit, ut qui Metropolites in Insula Cypro esset. Rogo rursum, ubinam istud Epiphanius scripserit 3 Hoc tu tacitus praeteris. At indicandus abs te locus erat, ut conferri commode cum libello tuo , expendique posset . Expecto , dum ipsum

cr) Quasi vero is quidquam dixe- tinopolitani Canon. EI. p. gos. e uinrit, quod non ante alii animadveris Tomi.terint , quodque canonibus praeseriis (23 De iuris Metropolitici vetust pium non fuerit. Confer vetustissiis te vide praeter ceteros Bevere iummum Canonem Apostolicum xxxiv. vindie. cod. canon. Ecel. Primitivae Tom. I. Concilior. pag. 38. Edit. Pa- cap. v. p. M. sqq. Tom. EI. Patrum

143쪽

EPISTOLA VII. I I

ndices . Indicabis autem , si sapies, ne fide non bona egisse videare . Interea sic habeto: Epiphanium, fas non esse Episcopo sese rebus alterius Episco p i i m. miscere , aientem, de Episcopis singularibus, non de

Primatibus, neve de Metropolitis disserere ci); De

Prima te autem , et capite Ecclesiae universae, multo

minus (a . Verum perge , atque expone , quid ille adiungat. Addit, inquis, caritatem Episcopalem eiusmodi finibus minime contineri; sed progredi latius,

adeo ut, si necessitas postulet, muneri, quod ab

aliis negligatur, quam fieri diligenter possit, Episcopus quisque satisfaciat. Sit quidem ita ; quid tum pQuid p Erit igitur, inquis, necessarium, imprimisque

ci) Non enim committendus Epi- idem Epiphanius ad Pontificem seriphanius cum Synodis Nicaena E. et pserat . Quam veto iure Petri sucis Constantinopolitana I. est , quibus cessor in aliis Dioecesibus auctorita. Perpetuo docuit e- adiungendam au- tem exemere suam possit , demo ctoritatem, et fidem . strant Patrum Epistolae , Hierony- cxd Epiphanius ostensum, quanti mi cumprimis , qui proinde ad In- Sedam Apostolicam penderet, R nocentium I. confugit , rogavi tque, rnam ad concilium una cum Pauli- ut in eos, qui Hierosolymis se, suo no Antiocheno venit, scripsitque in. que vexarant , pro potestate, qualde ad Romanum Pontificem de gra- pollebat, animadverteret. Conser Ep. vissimis rebus Epistolam, ut narrat xxxv. Innocentii ad Jo.Hierosolym. S. Hieronymus Epist. Lx X. pag. XX . Tom. I. Epistolar. Rom. Pont. p 38. Edit. Franclata. an. I 68 . Tom. XI. Edit.Paris. an. IIEI. et Ep.xxxi T. ad p. Atque erat Epiphanius earum. Hieronymum p. sor. sic autem scrudem, ac Hieronymus, sententiarum, bit ibid. Innocentius se tacitati tanta praesertim cum de ordinatione Pau- , , malorum scena, arripere auctori-tiniani fratris sui ageretur,qua Jo. Hie. M talem: Sedis Apostolicae ad omnerosolymitanus ius suum laesum ab M comprimendum nefas festinavimus

144쪽

a et DE PONT. MAX. QUIDNAM SIT 3

utile , ut unus aliquis prae ceteris onus subeat reparandi officii, quod fuerit ab aliis neglectum , retinendaeque Catholicorum , inter Catholicos societatis , et unionis. Recte sane . At cum id esse necessarium fateare , quid est quod dubites, si fuisse constitutum a Christo p An is aut ignoravit, quid necessitas posceret; aut prospiciendum necessitati Ecclesiae suae non putavit Age vero quo tandem modo munus aliorum explere, retinereque unitatem is p terit , qui iurisdictionis careat potestate; desidesque proinde, ut rei dent operam impellere; recusantes obsequi punire ; deiicere de gradu sontes, in eoque locare nequeat, quos esse aptos rei bene gerendae , consociationisque servandae norit pSed is obnoxius, inquis, erit communitati. Inci S. Martinus I. Epist. v. ad Iohannem Philadelphiensem, qua constituit ipsum in oriente Vicarium suum , eique Potestatem ortinandorum Episcoporum , ac Presbyteroissum , eorumque, qui lapsi essent, resipuissentque, collocandorum in 'bstino dignitatis gradu , obeundique muneris cuiusvis Ecclesiastici confert pag. 63'. Tom. III. Concilior. Edit- Paris. an. Xyia. - Η tibi, inquit,s, omni modo iacere praecipientibus,, nobis ex Apostolica auctoritate,

QUAE DATA EST NOBIS AM DOMINO PER P TRUM SAN-- CTISSIMUM , ET PRlNCI. - PEM APOSTOLORUM ; et pag.

M 6 6. ,, Ecce vero in auxilium ,s, ut magno studio, et sine ullo impedimento caritas tua ministerium

is impleat, A NOSTRA APOSTO-- LlUR AUCTORITATE TIBIA COMMISSUM , hortati sumusis Deo amabiles Episcopos , ipsum se dico Theodorum tabuntiorum, et , Antonium hacatorum adesse ins, omnibus etc. M Jam vero ubique gentium haec doctrina de Apostolicae Sedis potestate ex Christi con

cessione manante invaluerat, ita ut ne sectarii quidem ausi fuerint, eam in controversiam revorare.

145쪽

alium sermonem me vocas, de quo, cum definitum hactenus non sit , amica est nobis cum catholicis quibusdam nostris contentio. Quamquam plane intelligunt ii, quos circumvenire conare, cives tui; eum qui Pastor est Gregis universi constitutus a Christo , subiectum non esse eidem gregi . Non enim eos fugit, a Pastore Gregem , non autem ab Grege Pastorem duci, regique oportere . At missus. inquis, ab Apostolis Petrus fuit ad Samaritas. Memini . Verumtameu cuiusmodi hoc sit , cum supra

constiterit, nunc omittatur.

XIII. Progredere tamen tu longius, ac ver e , inquis , hae propositiones duae immotae manent. Harum autem , scribis , hanc esse primam e Sudquid aliquis credit, concedi a Papa posse, id quoniam ab Ecclesiastica ordinatione, aut jurisdictione pendet, concedi perinde a quovis Episcopo eadem virtute, atque potestate potest. Alteram huc recidere et Fas non esse ripae jurisdictionem in aliena quapiam Dioecesi exercere, nisi forte accidat, ut ab Archiepiscopo , Episcopove ejusdem Dioeceseos unitatis tuitio , aliaque pastoralia munera negligantur. Atqui has ipsas propositiones duas, cum nusquam ostenderis consistere ullo satis certo monumento posse; qua fronte jactare audes esse veras pJam quod ad priorem attinet, dicito , qui tandem coarctare audeas Christi sententiam ,

essicereque , ut is , qui a Christo ipso Pastorum

quax firmar

146쪽

r DE PONT. MAX. QUIDNAM SIT

Principe constitutus petrae loco est, quae totius E

clesiastici aedificii molem contineat (io ; cuique Christus idem singulari modo claves commisit Regni caelorum , ac tribuit potestatem pascendi gregis

universi sui; is, inquam

queat , quod non itere gentium Episcopo concedi

ci S. Maximus Episcopus Tau.

tinensis Homilia LX v. pag. Edit. Rom. an. I 8 . de Petro agensi Miamquam bonus Pastor, inquit,s, tuendum gregem accepit , ut qui,, sibi ante infirmus fuerat, foret

M omnibus FIRMAMENTUM; et ,, qui ipse interrogationis tentationes, nutaverat. , CETERoq FIDEIM STABILITATE FUNDARET . ,, Denique pro soliditate devotionisse ECCLESIARUM PETRA dicitur,

,, sicuti ait Dominus et tu es Petrus,s, et super hane petram aedificabo Ee., , clesiam meam . Petra enim diei. M tur , eo quod primus in nationi.,, bus fidei futidamenta posuerit, et ,, tamquam saxum immobile totius

M OPERIS CHRISTIANI COM M PAGEM , MOLEMQUE CON.

M TINEAT. Et Homil. xxx. p. 2IS, M Tanti meriti apud Deum suums, Petrus erat , ut et ... TOTIUSM ECCLESIAE GUBERNACULAM TRADERENTUR ... Tanta ei po-s, testas attributa iudicandi , ut ins, arbitrio ejus poneretur CAELE.

concedere quidquam ne- quovis , etiam minorum

auto STE IUDICIUM,,. Haec eadem

Hilarius , Leo, Petrus Chrysologus sPatres denique ceteri praedicant sui fixum , firmumque iam omnium

consensione sit: singulari quodam modo Petrum prae ceteris consequutum fuisse ligandi, s)lvendique potestatem. Petri autem privilegium in successores manasse testata res est, ut monumenta, quae supra aut descripsimus , aut indicavimus , plane demonstrant.

cx Si nihil plus concedi a Romano

Pontifice, quam a quovis Episcopo posset, cur iam inde a pr mis secul smaiores nostri , in iisque Episcopi, ad eum, quod ipsis opus esset, post latum, confugissent ' Prc secto non Athanasius, non Iohannes Chrys stomus , non Paulus Constantinopo.litanus , non alii prope innumeri ad Romanum ipsum potius , qtiam ad quemvis alium Antistitem se contulisient. Praetereo exempla Sanctorum Caelestini , Leonis etc. qui de Constantinopolitanorum Auististitum in sua Ecclesia suo arbitratu agere voleutium audaciam represse-

147쪽

EPISTOLA VII. I saut quae Synodus tale quidpiam docuit 3 Quid pTamne esse imperitos rerum exi Stimas cives tuos, ut(posthabitis Patribus, Synodisque) tibi. esse uni

auscultandum arbitrentur Jam propositio altera, non minus est a vero discrepans, quam esse priorem vidi

mus. Quis enim sibi persuadeat, negandum esse Pastori Gregis universi fungi in Gregis eiusdem parte quapiam Pastoris munere prim II. Κrunt, Patrum nemine repugnante, immo vero summa omnium voluntate. mitto, quae ab Innocentio I. ab Si-ricio, etc. gesta in dioecesibus singularium Episcoporum sunt, nullo Patrum dissentiente. His paucis conten ius nunc ero , ne nimium longus videar. S.Theodorus Studites Lib. I. Epitsola xxx lv. Tom. v. operum Simondi p. 23 q. Editionis venetaean. TZ 8. ,, . Quandoquidem, inquit, , , Petro Magno Christus Deus non ster post claves Regni caelorum M pastoralis etiam principatus couisse tulit dignitatem , ad Petrum uti-M que, vel eius successorem esse reis se ferendum &e. M . Et Epist.xxxXv.,, P. et s. ad Leonem III. Ponti filis, cem confugit , eumque sic allo-- quitur: ,, Christi tu claves ab ipson met accepisti per intermedium Prinis M cipem Apostolorum , et succeriores,susque ad eum , qui ranctissimum tuum caput antecessit M . Et Epist.M EII. lib. II. p. sis. ad Paschalem M Pont. scribens,, . Tibi dixit Chri-- stus Deus noster: ita aliquando eo nori uersus cons abis fratres t e. Ec-s,cetempus, ecce locus: OPITULA

se RE NOBIS, QUI ES A DEO AD

s, Starem a Deo, eo quod Princeps omnium sit. - o uetro θεου τεetae 33os A voveto To .vχυειp xx x bail an Toti vae Taer v MThuMI Idem Epi. xxx X v. ad Leonem XII. carpit Icono machos , eosdemque adulatores Principum , quod dicere essent ausita novo v Taep tepaepacis p ε ounx ip , etsis Saleis naerom et v m quem que Hierarcham potestatem habere in divinos ear ones . Sed quid plura persequor , cum non sit opus Sunt enim orthodoxis pigne perspe cta , et cognita.

148쪽

lacerato cognitorest veros Pap tur memorat

Anonymus . at non es, i s

mero . Cons eis ad Bessa rimis praestadium, a qu

tamen fati Discitur

i s DE PONT. MAX. QIIIDNAM SIT 3

XIV. At enim intelligo contorqueri te, contrahi, si cti eo denique , ut Pontificum defensionem suscipere videare , quorum hactenus es conatus dignitatem deprimere . Nihil horum nisi callide . Nam dum simulas aegre te ferre vitia nescio quae Pontificum obiici Apostolicae sedi; tum haereses commemoras , quibus, cum negare jure posses, concedis tamen implicatos eorumdem Pontificum aliquos fuisse; eoque raperis , ut sanctos etiam Petri successores insectere , perinde ac si circumventi, deceptique fuerint improbitate assentantium ministrorum . Quae cum plena sint calumniae , ac mendaciorum , tum depulsa a viris maximis Italis , Gallis, Hispanis, Geomanis adeo solide, vereque sunt, nihil ut causae sit, quamobrem esse rursum refellenda putem . XV. Sed Papatus cognitores veri, inquis, neque fanatici sunt, neque irrisores . Cave , rogo te, ne qui sint, qui merito tuo , verum te esse Papatus cognit*rem negent. Non enim desunt, qui enthusiasmo agitari te, atque tametsi non facetum , at irrisorem tamen esse confirment . Expedias autem velim, ecquid veri Papatus cognitores ferant Nam quod scribis : eos Bessarionem Nicaenum Archiepiscopum , post Cardinalem , auctorem sequi, qui in Synodo Florentina dixerit, scire se, quae iura , quaeque de cora sint Romanae Ecclesiae; sed non ignorare ,

quinam sint etiam ipsorum fines ; nihil nobis nego-

149쪽

EPISTOLA VI L is

iii exhibet. Etenim noritne tunc, cum haec diceret; nec ne norit fines illos Bessarion , non laboro . Sathabeo , si ille tandem aliquando norit, cum Synodus absoluta fuit; nisi forte mavis, schismaticorum partes tuentem Bessarionem audire , quam deinceps Catholicum . Quid autem is catholicus p Publice de- finitionem Synodi Florentinae legit in frequenti coetu , ac promulgavit graece, cum est item lecta latine , ac promulgata ab Juliano S. R. E. Cardinali

Caesarinio . Nam est in Actis eiusdem Synodi (i

βησσcta appos si Lecta est definitio latine, et graece.,, Et latine quidem a Cardinati Sanctae Sabinae Ju- ,, liano ; graece autem ab Archiepiscopo Nicaeae,, Bessarione,, . Visne quicquam amplius 3 Subscripsit Bessarion definitioni eidem libens . βησσαριων

TOυ Σάρδ8ων , αρκιTox υetra pae ex (23 . Bessarion mi-,, seratione divina Archiepiscopus Nicaeae, et locum M tenens Sardensis , contentus subscripsi se . Ecquid autem contentus, seu lubens probavit , atque subm

150쪽

x g DE PONT. MAX. QUIDNAM SIT 3

H Sanctam Apostolicam Sedem , et Romanum Pon-,, tificem in universum orbem tenere primatum , ,, et ipsum Pontificem Romanum successorem esse,, B. Petri Principis Apostolorum , et verum Christi H Vlcarium , totiusque Ecclesiae caput, et omnium ,, Christianorum Patrem , et doctorem existhre ; etsi ipsi in B. Petro pascendi, regendi, ac gubernandis, universalem Ecclesiam a Domino nostro Jesuri Christo plenam potestatem traditam esse,quemad-,, modum etiam (seu juxta quem modum et in ge- ., stis Oecumenicorum Conciliorum , et in Sacris,, canonibus continetur (i si . Viden' quid Bessarion catholicam fidem amplexus definitum, atque adeo omnino credendum profiteatur de iuribus , deque iurium finibus Pontificum Romanorum e Abi mo-

co Ibid. Mem Ressation Treetatum postmodum edidit de Primatu P pae, quius Leo Allatius meminit, Diuitia Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION