장음표시 사용
151쪽
do , ae Bessarionis patrocinio , si potis, es gloriare . XVI. Consectentur porro Papatus cognitores Melchio rem Canum (13 , per me licet; nihil enim im-dio . Ceterum Cani, quo tu abuterisi, locus ad rem non pertinet. Nam quod is Theologos esse aliquos queratur, qui non tam verum curent , quam studio partium ferantur ; quique , mendacio , Petri auctoritatem tueri velint , nos certe ne leviter quidem commovet . Non enim ii sumus, qui
falsi quidquam aut finxerimus ipsi , aut ab aliis
fictum probemus . Certis nos cumprimis , firmisque monumentis freti de auctoritate Principis Apostolorum Petri , eiusque Successorum scribimus , - quae quidem tu monumenta , ut vidimus, involvere , atque aliquot suis partibus diminuta perve . tere conare. Neque vereor , ne nos Haeretici case pant , quasi plus tribuamus Pontificibus , quam Scriptura, Patresque tribuant. Immo vero adeo adversus sectarios septi , ac muniti sumus, ut quam-
plurima nobis sint in promptu , quibus ipsos in hisce rebus tractandis malae fidei possimus convincere . De Cardinalibus , qui Paulum III. Pontificem hortati fuere , ut ne Theologis fideret, qui assentarentur , quique dominum ipsum esse beneficio-
pestas ; sed frustra Disitiaod by Cooste
152쪽
rso DE PONT. MAX. QUIDNAM SIT 3
rum Ecclesiasticorum , eaque proinde vendi ab eo posse assirmarent, nolo conturbere . Nemo enim est ,
qui hoc praesertim tempore istius generis theologos patiatur , theologorumque dignetur nomine . XVII. At verorum cognitorum Papatus, qui perinde a fanatismo atque ab irrisione distent, ea est ratio , inquis, ut omni obsequio Pontificem ab se coli demonstrent, ceu illum, qui gaudeat praerogativa curandae singularem in modum, servandaeque unionis, convocandaeque , si unitas in periculum veniat, Synodi Oecumenicae, in qua Pontifex idem omnium primus sententiam dicat, cuique praesideat uti Episcopus primus ordine , et a qua nequeat abesse , nisi graves cum primis causae postulent, et in qua denique aliorum Episcoporum sententiae, quae oppositae sint sententiae spsius Pontificis vim suam obtinere debeant, neque egeant confirmatione (I . Veros Pon-
23 Querri modum synodis prae- ms; . Diisis tu quidem ut rapve sit Pontifex, qua potestate , et quo- membris principabaris . Et pag. 8S. modo sententiam dicat, perspici ex Dioscortus extendit insaniam Fuam Synodis oecumenicis plane potest , eontra tuam quoque Apostolieam quarum est ab erroris suspicione im sanctitatem , CUI A SALVAT tacta oratio. Synodus Chalcedonen- RE CUSTODIA VINEAE xx xsis in Epistola Synodire ad Leonem Toia e M pos The taetraAou RPapam p 28q. Tom. II. oper. S.Leo--eommissa est. Pontifici ergonis, quingentos , et viginti Episco- praesidenti commissa singulari ratio-Pos Leonis eiusdem litteris ad Syn, ne est eustodia vineae, hoc est Eccle- dum invitatos scribit , aer , inquit, siae universae et cuius Ecetitiae dum
153쪽
EPISTOLA VII. Is Itificatus cognitores non id modo , quod tute de
mxs aras, Osuac is unis. truis des die. Ad extremum rogat ynodus, ut sicut ipsa Leoni ceu TyCAPITI xdictit consonantiam ; sic et Leonit SUMMITAsipsis, seu Episcopis, qui ad Synodum convenissent , uti nis , FILIIS,
quod derat adimpleat. Age vero quid Synodus Ephesina in sententia comtra Nestorium scripserit de Pontificis Romani auctoritate , consideremus. Sic autem illa Act. I. p. I xa. Tom. I. Concilior. habet: is Coactis, per sacros Canones, ET EP Ino-
,, NOSTRI, et comministri caeles-M tini Rom anae Eretistae Episcopi,, ad bane c contra Nestorium sen-,, tentiam necessario venimus M .
Tantine auctoritas Caelestini fuisset habita , si par in serenda sententia
fuisset cuiusque ceterorum Antistitum auctoritati' Actione autem II.Synodi eiusdem, repugnante nemine, immo summa Patrum voluntate , ut ex
Theodori Ancyrani responso p. idi . liquet , auditus fuit Philippus Presbyter S. R. E. Legatus, dum Synodum ipsam alloquens, diceret M Lit-M teris sancti Matique Papae nostriri vobis recitatis , saneta membras, sanctis vestris vocibus , sancto M Capiti. . . vos adiunxistis . Nons, enim ignorat vestra Beatitudo,
se totius fidei , vel etiam Apostolo.s, rum caput esse B. Petrum Apo M stolum M Et pag. Xa 8. M Nulli,, dubium , immo a seculia omniis,, bus notum est , quod sanctus,,, Beati simusque Petrus Apostes M rum Princeps, et caput, fideique coisse lumna, et Ecclesiae Catholicae funis,, tamentum a Domino. . . Claves re is M gni accepit. . . qui ad hoc usque tem M pus in suis successoribus vivit,et tu.,, dicium exercet etc. , , . Consuli etiam cuperem Ecclesiarum Galli canarum testimonia Epistolis Ceretii et Ravennii, ceterorumque Episcoporum comprehensa , quae extant in serie Epistollar.s. Leonis Magni T. I. Oper. Pag. 2IT. sqq. De confirmatione Synodorum longum est dicere .
Confer Epistol. Mareiani Imperat ris ad Leonem Papam, pernoscesque, quid Synodus Chalcedonensis a Ponistitae expetendum iudicaret. Tom. eod. pag. 3 s. N. S. Gelasius I. Epist. v I f. ad Episcopos Dardaniae . Tom. II. Concilior. pag. T. Edit. Paris. anni XIT .,, . Sedes Apostolica, inquit ,s, uuamquamque Synodum sua auis D emtitate confirmat , et continua- , , ta moderatione custodit pro suo,, scilicet principatu, quem B.Petrus M Apostolus Domini voce perceptum, M Ecclesia nihilominus subsequens M et tenuit semper , et retinet M. Haec ille secuto v. nemine orthodo. xorum dissentiente. Quae porro fu
154쪽
rs a DE PONT. MAX. QUIDNAM SIT
servanda unitate scribis; sed ea etiam omnia, quae supra descripsi, inesse Pontifici, et agnoscere , et constanter profiteri, cum demonstratum Supra sit, nova oratione non eget. Quod addis de Concilio , in quo non nisi, ut primus, sententiam dicat Pontifex , vide ne mancum sit . Sic enim Pastor est, Rectnr , atque Gu- gubernator totius gregis a Christo constitutus Petrus, ut perpetuo talis esset; non ut in Synodo (dum ea consisteret Pastor, Rector, atque Gubernator esse desineret. Rursum is, cui munus est creditum confirmandorum in fide Fratrum, mulctandus in Synodo arbitratu hominum non est iure, quo auctus fuit a Christo. Jam vero si in Synodo Papam non ut Caput, ac Pastorem gregis universi, non ut Rectorem , non ut Confirmantem in fide ceteros auctoritate sua; sed ut parem ceteris, sententiam dicere, statuas, eoque abripiare, ut si qui Episcopi contra atque Pontifex idem sentiat, decernendum ducant , hos in sententia ita perstare velis, ut firma quissem ipsa sit, nec egeat Pontificia confirmatione; ecquid aliud statues,
nisi ut Petrus dejiciatur ( dum Synodus consistet) de
rit semper iti Synodis Oecumenicis 'rausae impediant ) interiit ipse per
potestas Romani Pontificis, cum ex se Synodo , inane est . Nam ut in- aliis Partibus, eum ex s. Theodoro teresse debeat, aerula permittit eo sis Studita, quisque perspiciet. Vide eius suetudo, ut scribit S. Leo Ep. xxx LEI. Lib. r. Epist. xxxii l.et xxxiv. p o. 'ad Synod. Chascedonens. pag. 63 , sq. et Lib. II. Epist. cxxix. p. ME. utque testata Synodus Arelatens. I. Quod opponit Anonymus adigi Pon- fuit an. 3r . Epist. ad S. silvestrum
tificem oportere, ut e nisi gravissimae Tom. I. Concilior. pag. 26'. Disitiaod by Cooste
155쪽
gradu, in quo fuit locatus a Christo p Quid p Si
ista iactans , sic erres graviter , ut unitatem ipsam, cujus tuendae causa, Papatus , te etiam confitente , viget, unitatem , inquam, discindere cogare Scilicet, te auctore , manere firma debuit sententia Synodi Ariminensis Episcoporum ; neque vero huius solum, sed etiam Ephesinae latrocinalis; maleque sese gesserunt S S. Liberius , et Leo , qui eas reprobaverunt. Mitte, quaeso te , istos quos consectare; ac Patribus ausculta , quos certo scimus, veros fuisse
Papatus cognitores. Hi scilicet te docebunt, qua sit Petri Successor praeditus potestate , qui honos ipsi deferri debeat, quam sit eidem , ubiubi sit, docenti, praecipientique parendum . Patere nunc , abs te ut scisciter, quae tua sit de Papatu , deque Episcopatu sententia p Vereor enim , ne aut utrumque , aut alterutrum non divino, sed ecclesiastico iure inductum fuisse arbitrere . Uterque enim abs te canonica dignitas appellatur . Ecquid autem vis tibi canonicae dignitatis nomine 3 Utramquene inmstitutam Ecclesiastica auctoritate e At pugnat id qui dem cum orthodoxae fidei dogmate ; cumque pugnet,
superest, ut sit condemnandum haereseos.
XVIII. Extremum est, ut doceam, quam magnis inerratis versere, dum a Servatore generis humani Christo cautum fuisse assirmas, ne cui honos deferatur exterioris praelationis. Principio namque Christus eo
fo, ne cui ho nor deferatur exterioris pra-iationis
156쪽
r; DE PONT. MAX. QUIDNAM SIT h
ipso in loco Evangelii, quo abuteris, non tollit, sed diserte ponit praelationem. In Collegio enim Apostolorum esse unum aliquem monet, qui primus sit , qui magnus, qui dux sive praecessor si . Primus vero, magnus, praecessor , dux denique qui sit revera voluntate Christi, etsi demisso per virtutem animo esse debeat; honore tamen sibi debito, quo tandem
iure privabitur , cum Apostolus instinctu Dei permotus adhiberi honorem iubeat ei, cui debeatur (ri 3 Cognosci porro unde poterit, nisi exterius sese prodat , honos praelationis p Deinde cum fide constet, conspicuam esse Ecclesiam, in eaque hierarchiam, sive principatum sacrum item conspicuum vigere; profecto nisi exterior concedenda esset praelatio, ne conspicua quidem hierarchia concedenda esset, indeque dogma de hierarchia visibili concideret. Rursum cum Episcopos, quos Spiritus Sanctus constituit ad regendam Ecclesiam , Praepositosque , quibus sit parendum, quibusque alii subjiacere debeant, Apostolus memoret (33, ecquid postulat, nisi ut eorum etiam exterior
sit praelatio p Nisi enim ordine, qui sub aspectum cadat , alii praesint, ac regant ; alii subsint, et
cr) Luc. Cap. xx I. v. 26-- vos ch) Epist. ad Ronianos cap. xIII. s, autem non sic; sed quI MAJOR v. p.,, est in vobis , sat sicut minor, et c3 Actoris cap. xx. v. 28. et Episti si qui praecessor duo nos DUX ad Hehr. cap. VII. v. II.,, est, sicu* ministrator.
157쪽
pareant (i ; detur ne ulla huius generis, quam Apostolus in sacris litteris exigit, an nulla detur .νισvox dpraefectura , atque u Toeta a subjectio , intelligi profecto non poterit; inanisque erit omnis Sacris litteris comprehensa de obedientia Praepositis praestanda , deque colenda subiectione praescriptio . Quod autem
Scripturarum auctoritate praescribitur, pervertere, atque inane reddere conari, cuiusnam est, obsecro snisi haeretici hominis, circa quaestiones languentis, ex quibus contentiones , atque blasphemiae orianis tur et Postremo cognosce , quo te tua transversum agat opinio . Scilicet coget ea te, mihi crede, ut praelationem exteriorem omnem Christo ipsi adimi oportere confiteare; qua re non video, quid dici queat scelestius . Nam quemadmodum Christus Apostolis dixit et Cos autem non sic , sed qui major est in vobis , fiat sicut minor etc. ita venisse, ait, se , non
ut ministraretur sibi, sed ut ministraret (33. Verum id Servator non de aequalitate dignitatis, praelationeque intelligi voluit, sed de animo per virtutem demisso. Quam quidem virtutem et commendavit Apostolis; et iussit ab omnibus coli , quocumque tandem in gramdu honoris, ac dignitatis constituti essent; et ipset 2 Conser. S. Clem. I. Epist. r. chius Epist t. ad Febronis num. Ix. ad Corinthia num. xxxv I I. pag. t T. Tom. I. pag. 2 p. sqq.Tom. r. Patrum Apostolicor. Editi cli) I. Timoth. cap. v g. v. q. Londin. I M. Patrumque ceterorum (33 Matth. cap. xx. v. 28. Marci monumenta , quae descripsit Mama- c P. c. v. S.
158쪽
1s6 DE P. M. QUIDNAM SIT 3 EP. VII.
prae se mire tulit; omnesque inde incitavit, ut abs semiti, atque humili corde discerent (i . Ceterum nus- , quam indicavit, velle se , ut ne sibi honor praelationis adhiberetur; immo vero Apostolos ipsos alloquens: vos inquit, vocatis me Magister, et Domine, et bene dicitis; sum etenim (a . Ac de opusculo quidem tuo hactenus. Jam cernis, quam multa in informanda Papatus notione peccaris. Nullus hic esse poterit circuitioni
ocus, Aut recantes, emendesque necesse est, quae
tanto damno et tuo, et aliorum scripsisti ; aut si obfirmate in sententia perstes, confiteare , dignum te esse , qui e numero deleare Catholicorum. Vale . III. Id. Januar. an. II 8 T.
cI Matth. cap. EI. v. a'. pag. Irs et cap. xxxvi. num. Eoc Iohan. Evang. cap. x III. v. s. pag. ad a. taementem Alexandrinum M. Quod si invisset Christus, nequis lib. v I. Stromatum pag. ειγ. Edita alteri in Ecclesia praeseratur; ne Epi. Paris. an. I o. Tertullianum lib. de scopus quidem praeserendus cuiquam Ieiuniis cap. xIII. pag. SSI. et lib. esset suorum , contra atque traditio de Baptismo cap. xv TI.pag. 23 Acta ab initiis Christiani nominis ad nos Sanctar. Martyrum Perpetuae , et usque traducta postulet. vides. Igna. Felicitatis n. x III. p. 86. Actori SS.tium Martyrem Epist. ad Polyearis Mart. sincer. Edit. Veron. an. 3 3 t. Pum num. v t. pag. II. Tom. II. origenem lib. r XI. contra Celsum Apostolicor. Patrum Edit. Londin. num. xxx. p. 66. postremae Edilian- ip . Epist. ad Ephesios n. vl- Paris. et Homil. R. in Hierem. n. III. Pag. 33. et num. RE. p. XIJ. Epist. ad pag. is'. et rursum lib. v III. contra Magnesianos num. IX. pag. I 23. Ep. Celsum num. Lxxv pag. γ'. S.Cy- ad Philippenses num. Tv. p. Is r. Heis prianum Epist. XII. quae est ad Rogesippum apud Euseb. lib. xv. Histor. gatianum Episcopum pag. s. et Epist Eccl. c p. ETII. pag. Iss. Dionysium v. g. s. et x LXII. Pag. 3. Sed nae Corinthium apud eumdem ibid. lib. ego in re minime necessaria , cum sv cap. REIII. pag. 338. Irenaeum patens sit, tempus contem in Iv. lib adv. Haereses cap. XXI. n. s.
159쪽
Opubeulum Osoris Anonymi Pontificum Maximorum de germanica in latinam linguam conversum(quemadmodum in Praefatione promiseram huc esse duxi reiiciendum , ut abs te commode cum Epistolis hisce meis conferri posset, disudicarique , solide ne ii ed , apteque ad Patrum , Synodorum , Divinarumque Litterarum doctrinam dispulerim . Atque ei quidem opusculo Animadversiones aliquot oppor
tune , ut tempus , ac ratio poscebat, adiiciendas existimavi , quibus et indicarem loca mearum earumdem Epistolarum , queis refutatio cuiusque Param
graphi perniciosi ipsius opusculi continetur ; et tem
stimonia quaedam Masorum adversus nova eiusdem Anonymi opinionum monstra ad legendum , expen-
160쪽
U ID EST PAPApEditum , ut fertur, Viennae apud Iosephum ioble de Curtet beci I 8 a.
i. Pupu aduenit Viennam invisursus Imperato
rem . Oui tandem 3 si Pontifex. Sanctiis Pater ad
cit Speraram me vindicis can, num , qualem se Anonymus profitetur , lecturum opus . sed spe demum frustratus mea, scurrae aggredior libellum refellere. At quam faceti Mox videro. Interea secum lector consideret uehementer velim, quam hospes Anonymus ipse, quamque peregrinus sit in historia. Larvae hominem agitant. Miratur, obstupescit , ac si quidquam novum, atque insolens, quod ne fando quidem umquam sit auditum, PIUS SEXTUs
Pontifex Maximus inire statuerit ;cum tamen notum, pervulgatumque ait, a Romanis Pontificibus itinera misis, Ecclesiae , Civilisve Reipublicae ergo suseepta non ad Imperat res eat holicos modo , sed ad reges etiam barbaros, eosdemque haeret eos, qui Italiae vastitatem minit
rentur . Mitto de Leoue Magno dicere , qui ad Attilam fines Italorum
diripientem , Imperiumque occiden istis fundi ins evertere molientem , magnis itineribus venit , eique persu sit, ut incoeptis desisteret , utque cum ingenti sua Hunnorum manu in Paunoniam rediret. Id enim ad inis stitntum nostrum uon pertinet. S.Innocentii primi , qui ad Imperatorem Honorium Ravennam se contulit, propter popuIi Romani ereberrimas necemiater c Est xvr. T. . EP. Rom. Pont. Ed. Paris. an. I XI. p. 8 o. et S. Agapeti exempla commemo. M , qui , ut pacis constabiliendae, ae religionis orthodoxae integre , sancteque servandae , ac tuendas
causa , Constanti nopolim ad Justinianum Augustum contendit, deiecit de Sede Anthimum eius urbis Episcopum Eutychianis partibus studentem, ac impetus hesit heterodoxorum