장음표시 사용
211쪽
et auctorem ( gratias immortaliter ago Deo, quod ego
Ser m. xv. cap. v I. pN Ja. Edit. Rom. an. S. An sanctum apyellare non licet, quod tantum in.
fert in rem Christianam publicam commodorum ' An ab Leone ( de
cuius vii tute, doctrina , studio summo religionis nulla umquam aetas conticescet quidquam curatum , laudatum, commendatum memoriae hominum arbitrabimur , quod Ecclesiae aut fuerit, aut esse dedecori,
atque detrimento posset An probatum quidpiam fovendae ignoranis . tiae causa An crudelitatis indicia data , quod haereticos in ius vocari t ; quod eorum libros, quibus veritatem contineri iactabant, crinmandos sanxerit i Epist. Ev. cap. xv. Pag. TO. Tom. XI. Oper. Edit. Rom.
an. - quodque non solum ita delibris decrerit ; verum etiam haereticos ipsos in potestatem iudicibus Ialeis permiserit, qui in pervicaces, secundum Christianorum Principum instituta animadverterunt s Epistulit pag. 3q.J ri ne sanctum gregems, sua contagione polluerent . nee is Christianae plebes sacrilegii pos M sent invenire doetores Aliter enim se nobis commissos regere non di, sumus , nifi hos , qui sunt pros, ditores, et perditi, gelo fidei do.
M minicae peraequamur ; et a sanis M mentibus , ne pestis haec latiusi, divulgetur i severitate , qua P
M sumus, abscindamus is . Gratias, opinor, ad se Anonymus agi dicet, Deo, quod non vixerit Pontificis iblius temporibus. Nam qui rebus novis student , qui turbas concitant,
uno verbo qui peccant, aversari ea tempora consuerunt, quibus novariis
di , seducendi puli , peccardi d
nique nori dabatur impunitas . It que ne temporibus quidem Nicaenae Synodi I. aut Constantinopolitanae I. aut Ephesinae vivere delegisset, quia bus et opuscula haeterodororum iu is Patrum , et Principum conflagrarunt , et heterodoxi ipsi laete capitis condemnati . At Leo , inquiet Anonymus, in Manichaeos . et Priascilliani asseclas egit. Qv d p Annon digncs poen s paribus censuit Photianianos , Arianos , Eunomianoa, i tam denique bestiarum talium c hortem , quae, malo daemone praefide, ab Ecclesiae unita e discessit, ut Anonymus sese drMessisse probat s vid.S Leonis Sem. xv. c. it. P 3 o. Age vero cuiusmodi fuerunt ii, in quos eo tempore Inquisitores egerunt , quo noluisset Anotiymus viavete Fuere illi quidem Cathari ,
seu Patarent , seu Albigenses eis. qui (ut ex Pili dot fio, Raynem Miscono , Moneta, Bossuetio, aliis scriptoribus liquet' professi fuere Maisntehaeismum Sed hi veritati bellum indixerant . Est ita prosecto .
verum et hi, et Manicurei reliqui,
212쪽
tunc non vixerim) et quemvis alium , qui significationem aliquam dedisset sui studii pro veritate. Hoc immisericors tribunal , quod iphonoravit taliter nostram Sanctam Religionem , fuit praecipue administratum , defensum , executioni mandatum per filios S. Dominici, et S. Francisci. Perinde I . Turba omnis tantae multitudinis ordinum
tam inter se differentium , erectorum contra intentionem sanctae Ecclesiae , sibi successu secundo totam curam susceperat continendorum ingeniorum ,
cordium , sensuum cuiusque subiecti in praeiudicatis opinionibus , in ignorantia, in statu contributionis erga curiam Romanam mille promissis; eodemque tempore ( curarat , ut ditibus ipsa praemiis cumularetur sive a Statu , sive a particularibus . Interea Cancellaria Curiae Romanae ( quam semper a Papa distinguere oportet et tota turba Monacho-
et Ariani, et pestes reliquis generis eiusdem , involvi tenebris ignoran
tiae caeteros, seque mos pro veritate certara, ajebant, ut modo Auony
mus de se, deque nescio quibus, dicit,' in quos ab Inquisitoribus animadverissum fuisse conqueritur. Quamquam
hos veritatis, quoa ait, cultores nominet, volo. Certe si nominarit, peripi
cue palam erit , eos de gregibua fuisse valdensium , Patarenorum , Hussitarum , Lutheranorum, Calvinianorem, Socinianorum , vel Helvetii d nique , Rullangerii &e. praecursorum, quibus nihil tam est inimicum , quam veritas. Atque hi Helvetii precura
res ita erant animis comparati, ut,
haud secus, ae Anonymus, ne illis quidem temporibus vivere voluissent, quibus Abderites Protagoras Ath niensium iussa urbe, atque agro est exterminatus, librique eius in concione combusti. Vide Cicer. lib. I. de Natura Deor. cap. xx XI. Conferetiam, quae disputavi Epist. III. num. xxx I. pag. 3t
213쪽
rum , agitatae saepe, concussaeque fuerunt (r . Sedis . Tunc excommunicationes (a) minus cognitae temporibus illis, et artes, quae nondum detectae erant, alternabant. Status erant enervati hominibus, et pecunia , ac perturbati intus, et extra, et Camcellaria Curiae Romanae cito fuit in pace , ut fudi
runt suae cohortes Monasticae.
Vos ergo scitis, concives dilecti, quare Papa fuit semper habitus tam longo cursu praeteritorum
seculorum pro eo, qui non est ( o ,
ci) Confer Epistolam Iv. nostram.
cx vide Epistolam nostram Iu Rum. I l. pag. I. sqq.(3 Quam is Anonymus agat ca lumnia , nemo est in Historia vera satus , quin plane norit . Ac calumniae qnidem plenum est , nervos regnorum , rerumque publicarum d bilitatos fuisse Pontificum causa . Ecqud enim egere Pontifices, unde imminui numerus eorum posset, qui Regibus, Rebusque publicis subiecti ea. sent Iam usque a primis Ecclesiae temporibus Romanae Ecclesiae d tum laudi est , quod omni ope curaret , ut populi, qui Principibus latis eis essent obnoxii , sospites , inc lumesque vigerent, ac si qui forte in servitutem redacti essent , in Iide ratem vindicarentur. Confer, obsecro, quae Dionysius Corinthius seculo II. Epistola ad Soterem Pontificem Romanum c Apud Euseb. lib. xv. His . Ecel. cap. II. pag. is J et Dio-uystiis Alexandrinus illi. seculo in Epis . ad Stephanum Papam s Apud Eusebium lib val. cap. v. pag. 283. ISanctus Basilius Magnus iv. seculias Epist. xxx. pM X6 . Tom. X I. Oper. M. Paris. m. 3o. J et Leo Magnus
aliique deinceps memoriae tradidem runt. Quantum autem Regnis, Rebusque publicis largitione ad hoc usque seculum contulerint Romani Pontifices commodorum , multis demo stratum ab Auctore operia est , quod quidem opus inuribitur et Dello stato libero della Chiria lib. Ei I.
Parte II. cap. XII. num. Rulli I. pag. as . sqq. adeo ut non sit opus de iis rursum disserere . vide praeterea quae scripsimus Epistola n stra iv. num. IlI. pag. i3. sqq.c Vide Epistolam eamdem nos in D sitirod by Coos e
214쪽
Equidem mihi persuasi, quod nostro (i3 tempore
adoratores fanatici Pontificis eum non amplius putambunt ut unum aliquem, qui audeat sese civilibus rebus ordinandis immiscere , aut seculari regimini sustinendo , aut exigendo supremo dominio . Satis notum toti mundo est , Principes summos obtinere potestatem a Deo; eosque non teneri, nisi Deo reddere rationem gubernationis suae , neve ullo modo adstrinisgi declarare extraneis tr) rationem huius, vel illius dispositionis (3); neve exprobrari illis posse , quod violata sit ab iisdem religio , dum non laedunt omni-po articulos fidhi, sed solum attingunt abusus (q) , it faciunt renasci precise hil , quod tantum splendoriam , numero eodem pag. r . sqq. pemuserant. At his restitere Patres(X Ibid. paa. 16. sqq. quo qui- Athanasius, Eusebius vercellensis, Hodem loco ostensum a nobis est, quam sim, Paulinus Trevirensis, Hilarius, se his de rebus disputans Anonymus Basilius, Ambrosius , Chrysostomus , misere implicarit. Leo , Gelasius , Symmachus, Theo. cx vide Epis . nostram iv. n. Iv. dorus, Martinus Sec. Pag. 13. R. ca) Conser Epistolam ipsam n 3 Cum Princeps laicus iudex non stram ibid. pag. 3s. Abusus ne vero sit constitutus controversiarum de re- sustulere ii, quos proxime nominavi ligione, diiudicare reste non potest, Annon abusus contra inferre conati attingatne fidem , an secus , quod sunt in Ecclesiam , summo popul vit, aut in urere conatur. Constan- rum damno , qui abusus post exti lius ecce imperator, nihil se arrogasse pati laete Patrum, imprimisque Pon sibi aiebat, quod lederet religionem. tificum diligentia Hoc valentinianus i I. advercus Am- cs Plurimum ad splendorem rebrosium, hoc valens, hoe Theodosius ligionis contuline Constantinum, W-II., hoc Zeno, hoe Anastasius, hoe lentinianum I. Theodosium senio-Etrem suae vitae tempore Iustinianus, rem, Marcianum, iustinum , Caro.
Herutilus , hoe denique alii sibi tum Magnum , Ludovicum Pium c Disiliaco by Cooste
215쪽
tis attulit initio Religioni, ut probationes evincunt clarae, quas doctus consiliarius Schimidii us (1l citat in sua Historia Germanica . Imperatores Romani, ut supremi defensores Ecclesiae Christianae , maxime obstitere delapsioni, vel declinationi religionis, et
morum quovis tempore , sustuleruntque luctuosa schismata, quae disciderant Eccclesiam, conflata ab
aliquibus Pontificibus cupiditate regnandi set . Nihil
autem potest pertineae ad religionem , quod sit comtrarium iuribus generalibus Reipublicae confirmatis ab ipso Deo aiente, quod ei us Regnum non est de hoc S. Bernardus (3 etiam monuit Papas, ne in fines invadant exterorum , et ne mittant falcem iii messem alienam . Apostoli quoque iusserunt obedire etiam dominis discolis (q); cum veri Christiani debeant potius sinere sese martyrigari , secundum
eoncedo libens; at hi statui ante a ' ci) vide Epistolam xv. nostram
Sacrorum Praesidibus , praecipuequs num. Pag. m. a Romano Pontifice oportere quod ca) vide Epistolam nostram Iv. credito, intove opus esset, existima- num. vi. Pag. ao. sqq.runt ; deinde suo patrocinio , quod ca) Ibid. pag. a . sqq.esset statutum , propugnarunt. Quis hoc Christianorum negat At ego obseero, ut legantur, quae verum non inde Anonymo permis- Mamachius in Iv. Antiq. Christian sum est, ut principem in odium comorum volumine, quaeque Auctor operia mune vocet, eumque exhibeat non ut inscripti si Diristo libero Alia chim populorum Patrem, atque Patron mira , Tom. XI. Pari. I. quaeque inis sed ut discolum , cui saevire irisius, aliique ex operibus. Patrum, at- subiectos , insontesque in cruciatumque ex veteribus Historicia protuleis agere liceat. Quid autem est , quoarunt. . ra christi verbis a regnum meum
216쪽
exemplum primorum Christianorum , quam esse rem belles , et offensores sacrati Principis; et Papam non po se absolvere quemquam a solvendo debito (i); ac multo minus posse absolvere subditos, praetexta
Religionis, ab obligationibus, quas debeant (2) . Stam
tui . Inveniuntur praeterea in omnibus regionibus Christianis plus quam centena millia hominum probe exercitatorum, qui possint facere , ut reverentia Principibus ipsis adhibeatu . (3 ; Principesque
oon est da Memum or Anonymus sostomi hom. Lxxx III. al. Lm II. possit emi ere 3 An regnum negabit in Iohan. num. q. pagin. 's. sv Christi in hoc mundo e Qui demum, T. vii g. ,, Exponit Chrysostomus, si a Patre datam sibi potestatem o- - inquit , et dicit et regnum meum mnem etiam in texra Christus idem si non est de hoc mundo , idest po- servator d. ceat' Quid autem p Annon ,, testas mea, et auctoritas. qua mS. Aug. Tractat cxv. in Johan. nu. M sum, non est de hoc mundo, idest mer. a. pag. SIT. Tom. LII. non di- ,, non habet originem ex causis xisse Christum animadvertit . se mundanis, red aliunde , scilicet gnum meum non ess in his mundo; ,, ab ipso Patre ,, . Sed modum M sed non ei de hoc mundo mom eiam . Traditionis namque monumque adiungit: ,, Non ait , nune re- menta si persequi numerando vellem, M gnum meum non est hie; sed nune Anonymum quidem certe obruerem. s. regnum meum non ess hine . MEt cx Calumniari pergit Anonymus. Tractat. xxv. num. I. pagin. 333. tacui enim catholicorum umquam
M Quid non , erat rex Christus, qui venit in mentem , fas esse quemquam M timebat rex fieri I Etat omnino, a debito solvendo eximere p,, nee talia rex , qui ab hominibus cx Iam hare obiicit Anonymus,M fieret; sed talis , qui regnum da- quasi a Bernardo tradita fuerint , ut
M ret. Praedixerunt autem Prophe. Pontificibus creet invidiam . verum M tae, regnum eius, etiam secundum neque Bernardus usquam quidpiam , quod homo tactus est Christus,, . tale dixit , neque opus erat obligata S. Thomas lectione v l. in eap. xv Iig. iam vulnera refricare.
Evangelii Iohan. pag. 33 . Edit ven. s3J Non eget Moesia milite hoc Mn. ISM. indicans S. Joan. Chryo in genere . Ipsa per sese libens pra Disitiaod by Coos e
217쪽
eosdem defendant ; et rebellium inobedientiumque exitum fuisse semper infelicem constat. Omnes hae veritates (1) sunt iam perspectae
aicat, hortatur, iubet ut Rex hono- ibid. Suos ab Caesare agnosci theoretur , utque subditi sint fideles Regi. muros Ecclesiae , adeoque esse illos Poc post Apostolos SS. Patres , veluti Caesari reddetidos, dixit. En Caesar Polycarpua s Aeris Martyrii num. x. agnoscit stitim numisma numir inis Tom. El. PP. Apossesteor. p. Isq. ditum . stuod Caesar I seu, Caesari Edit. Am elad. an. Tya . J Iustinus da , nempe iussum possula . verum Nartyr fApolag. I. n. xvii J Ath thesauros ipsos Ecclesiae Dei essenagoras stegat. pro Chrissianis n. l. J Laurentius commonstravit, non Cae- Theophilus Antiochenus s lib. I. ad saris , idque probante Ecclesia uniis
Autolyelim n. EI. A Ioget . e p. 3o. versa, quae columna est, atque
sqq. J S. Cyprianus, Athanasius, Am- mamentum veri. Quid i Si ne Aria-hrosius, Augustinus&c. hoc Synodi, ni quidem secus senserint 3 Leontius hoc Pontifices Maximi et docuerunt ille de grege Arii Episcopus, s Apud
semper, et populum Christianum do- Suidam v. Leontius J Constantium cere pergunt . Confer opus inscri- Augustum monens et D miror , impium det Diritto libero delia Chie- - quit , te qui cum sis constitvi a lib. III. Parte II. cap. III. pM ,, tus, uti certas quasdam res m gin . . sqq verumtamen eadem ipsa se derere ; alias tibi ad gubernan- docet Ecclesia, auctore Christo, reddi dum assumere . Tu militaribus r oportere et quae sunt Caesaris Caesa- ,, bus, et civilibus praefectus es, &Ti, et quae sunt Dei, Deo. Idne Ethni- H disponia formam iubendo Episcocos quidem latuit . Quare persequu- M pis circa res eas , quae solorum tor Christianae Religionis , ut est M sunt Episcoporum is . De ortho- .apud Prudentium Hymno i I. de C, doxis vero Patribus , quid dicam, ronis versu a . N. S. Laurentium quorum testimonia alibi me descria alloquens ait: psisse memini' Hoc unum S. Martinis, Sic dogma vestrum est , audio, Turonensis adducam ex Sulpicii M-M Suum quibusque reddito &c. veri Histor. lib Il. pan 3 8. T. v r. Noc vero inde fit, ut quod Princeps Bibl. PP. Ed. Lued. H Novum esse et . interdum suum affirmat sese agno- ,, inauditum nefas,ut causam Ecclesiae scere, id revera fit Principis, non ,, iudex seculi iudicet Im'. I. Dei. Praetor ecce apud Prudentium c v. Ep. nostram I v. n. II. p. a.
218쪽
etiam infimae classis hominibus: et quoniam clas-s s haec infima cognoscit sufficienter monachos divites, et mendicantes; aegre fert, cogi hominem e plebe ad laborandum sine intermissione , dum monachi nihil faciunt; et quamvis abundent, mendicant tamen (IJ . Non enim amplius quisquam ita stupidus est, aut ita fanaticus, ut sinat, se incitarea monachis comminatione extremi periculi sui, de negationis scilicet regni caelestis sa); sed credet pctius Salvatori, et Apostolis, qui docent, quod noa obtinetur regnum caelorum , nisi patientia (3 . Est etiam certum , omnes in hoc praesertim esse tutos, quandoquidem satis per experientiam sciunt, quod eorum Principes supremi , sunt eorum veri Patres , et quod magis id deinceps experientur ( ). Interea dolor , quem talis pars sentit, est necessarius pro restauratione totius corporis (s . Nam Clerici, et Monachi honesti homines cupiunt executionem necessariae reformationis fieri (C ; et quisque homo
siJ Huce ineptiat refutavi , ML tunt Z Equidem audio, aliquos esse
stola. v. num. I. pae. 28 sqq. eorum ordinum viros , qui coetib
saJ Ibid. pag. 3 . sqq. tum aversentur , qui nubendi liceniss3J Solane 3 Quid p An exeluden. tiam sibi permitti cupiant, quique u tur fides, spes, caritast ta, quibus Deo suam perpetuo oblim Ibid n. I . pag. r. fidem, irrita facere et velint,
s3J Cons. eamdem Epistolam nos. et Postulent . Hostane Anorymustram v. num. II. Dq. t. hom nes periuros , natoc ventri, a
li J Cuiusmodi tandem ista est, dominique suo , honestos dicet At quam honesti , quos Anonymus uo hos Patres Athanasius, Basilius, Hie-cat , Clerici , et Monachi e eis ronymus, Augustinus scelestos, im
219쪽
ratione praeditus probe rem perpendens, debet agno scere necessitatem alicuius reformationis.
Et quoniam plures alii dicent , ea non potest omnino fieri aliter, quam hoc tali, vel tali modo; invenientur, qui illis respondebunt: Amici, si vos essetis supremi Principes (IJ , et vestro eam modo faceretis, essent , alii qui vobis dicerenti an non fieri ea posset hoc alio modo , et sic nihil fieret. Est igitur melius eam remittere Deo , et Principibus summis (a , per quos nos Deus regit. Non credo igitur ullo modo , circa reformationes 33, adventum Papae vel minimam impressionem in populo facturum.
Pios, expertes honestatis, salutis peris ditae ciamant esse . Ceterum probi, iusti , Sancti Monachi perreverare inmoratione sua expetunt ; componiguorum sociorum mores ad regulam, quam profitent ut , desiderant ; non everti monasteria sua , dissiparique Monachos volunt , sed ut canones Synodorum postulant, Coenobia ipsa maneant, monachique frequentes cir tum in Ecclesiam descendant, nihil.que moliantur, ac curent, nisi ut vitam suam ad instituta Maiorimi, te. gesque exigant.s, J vide Epistolam eamdem n
sn Quid F Synodis Episcoporum, Pontificibusque Maximis nulla hoc in genete pars erit At est id c nini. no repugnans influviis Apostolarum, qui ipsi per sese reformarunt , quod minus ordine enatum s Actor. Apost. cap. v r. J in Ecclesia fuerat. Quid si hoc idem Patres ad Synodos Epig.coporum, Pontificesqne spectare, domiserunt Confer Epist. eamdem v. num. Iv. Pag . sqq.(33 De relarmatione Monach rum , si quid emitatum fuisset, id
se Populus, more maiorum , a Pomtifice spetasset impetraturum . Noavit enim , quam apud omnes, pra sertim autem apud orthodoxos Ima peratores Romanos in re Melesiam. ca Pontificis Romani semper valuearit auctoritas . Mitto de Theodosis
Seniore, de Honorio Theodosii Filio,. de Valentiniauu 11I. dictio S. Leo Disitiaod by Cooste
220쪽
ais APPEN DIXSola opinio , quod Papa afferet indulgentias Particulares si , et quod possit dare particularem
quampiam benedictionem, erit fortasse causa concursus fanaticorum (et 3 e populo . Concives mei, Bossuetius Episcopus ille catholicus , doctus, et pius (3 explicat tam breviter indulgentias, quam bene, dicens , eas nihil esse aliud,
quam remissionem poenitentiarum , quas poenitens debet exercere iuxta leges Ecclesiae . Indulgentia non tollit defectum peccati, neque punitionem aeternam indictam peccato mortali , n que omnes punitiones temporales , quas peccator adstringitur subire dispositione quadam impenetra
Indulgentiae non possunt plus absolvere ho-
Monachos , qui a recta instituti, spici quoque plane potest ex Epist ne defecerant repressit . eosque, quos la Monachorum orientalium ad eum. in impietate perstate comperit, a Mar- dem Iustinianum , quae reserturciano ipso reptimi curavit , ceterorum Actione I. Synodi Constantinopoliis autem, qui in ossicio sese contine- tange sub Mena an. 336-Tom. eod.bant, rationem haberi oportere edi. pag. Usi. Constantinus Pogonatus Rit. Epist. . I. pag. II xxxxv.p33 I. Epist. ad I eonem Papam au. 681. LxDv III. Pag. 33s. xci. pag. 333. Tom. III. Concilior. pag. I Is. Sed ficii, pag. 3sq. xcII1. 33s' Neque omnes commemorare longum est . vero Maiianus solum , quanti auo Vide Epim nostram v. num. v. pag. toritatem papae laciendam duceret, s. sqq.ostend.t; sed Justinus etiam Augu- ci) U. eamd.Epist. nostram pag s. stus Epist. ad Hormisdam Tom. II. (23 Ibid. n vi. Pag s. Concilior. pag. Io Id. et pag. Iord. (33 Conlae eamdem Epistolam vis Justinianus Epist. ad Johannem II. nostram, nivnero e . pag H