Epistolarum Tomus II

51쪽

Cognosce nunc , quid assirmet. Ecclesiam si , inquit , accepisse earum concedendarum potestatem ab Iesu Christo, esseque ipsarum usum christiano populo salutarem . Age vero , quid opus erat divinitus factsim hanc Ecclesiae potestatem commemorare sa)3 An ei, cui ius inest condendorum poenitentialium Canonum, non inerit par canonum e rumdem temperandorum , ac remittendorum , adeoque concedendae indulgentiae auctoritas , si modo vis indulgentiarum omnis in eximendis poenitentibus c statutis ab Ecclesia poenis consisteret 3 Quibusnam porro tam essent indulgentiae salutares 3 Animabusne 3 At his ecquid, rogo', adeo magnum conferret , ab temporariis in hac tantummodo vita poenis, quas Ecclesia ipsa irrogarit, luendis exemptio 3 Pedigit Bossuetius quaerere, cur indulgentiae adeo sa

lutares (33 habendae sint 3 Quid ad haec ille F mia,

inquit , sunt ipsae constitutae eausa laxandi rins- Tom. II. D

Vbrist is p voir de ira accorder, is dulgentiarum usum Chrinianop et que e mage en est tre mlut re M pulo mallime salutarem, et Sa au preple Chretien. is cruram Conciliorum auctoritate ca) Hanc item commemorat Syno is probatum in Meldira retinendum dus Trident. Sess. xxv. Decret. de is esse docet, et praecipit etc. Indulg. ,, Cum potestas conferendi (3 3 ibid. Pourquoi soni elles simisis Indulgentias a Christo Mesraiae lutatris Par re qu' elles soni disis M concessa tit, atque huiusmodi m. Vidi mur reucher la rigueur des pei. , testate divinitus sibi tradita antia nes temporelles dura au recta. is quissimis etiam temporibus illa usa Dipitia es by Cooste

52쪽

m DE PONT. MAX. QUIDNAM SIT 3etis poenae temporalis peccatis debitae . Audin peatis generatim , inquit, debitae , non eius tantum, quae canonibus sancita fuerit. Qua igitur confiden

tia Bossuetium testem es ausus appellare male sanae opinionis tuae, nisi ut tanto nomine cives tuos

illicere posses in fraudem p Perstas tamen , idque portentum doetrinae tuae veritatem ii) vocas, quae postuleti I. ut indulgentiae nihil aliud sint, quam remissio vel partis, vel omnium poenitentialium poenarum , quas Episcopus quisque in sua Dioecesi indixerit iis, qui in certa quaedam peccata insidissent. a. ut indulgentiae in

hac tantum mortali vita valeant , quare protendi nequeant , nisi, summum , ad annos centum . 3. ut

non magis ipsae a Papa, quam a quovis Episcopo concedi queant ; cum ( te iudice qui vis Epi

scopus non minus , quam Papa, obtineat potestatis.

Sed vide quam longe distet a veritate ista , quam

x 3 Amoreat volo Anonymus verista sua . Sunt autem huiusmodi: MM se bortis simplement a cette veri se id V Egi se prat dicter des pinae, nitences . et par in tes remetire, M ou distribuer des indulgeuces dans M ces cas Et comme chaque Evaques, est char du S. Esprit de gouver-M ner i Eglise , et qu' il n' a pas , molns de mumir , que te Pape,s, ctaque Ludque Peut dono auui imM stituer des penitentas dans sa Dio.s, -- , mala qui ne e ctendere M naturallement pas au de la de Iase durde de la vie humaine , et quis, par consequent Murent ii mineri dire de cent ans ; iis en 'uvent,, aussi almotare les penitens ou en

partie, ou en cutier, et accorder

is des perstites indulgentas a si bienis que te Pape n . Diuitiam by Cooste

53쪽

tu adeo fidenter veritatis appellas nomine . Boqsu tius, quo tu patr'no gloriare, magno abs te opere dissidet. Is enim, ut vidimus, non poenitentias tantumeanonicas indulgentiis remitti , sed generatim temporariam poenam peccatis debitam testatur. Is idem cum rogasset, num intentio Ecclesiae sit, ut nos vi indu gentiarum soluti obligatione simus satisfaciendi Deo ii prespondissetque non eam esse intentionem Ecclesiae ;immo contra spiritum Ecclesiae poscere, ut ne indu gentiae concedantur, nisi iis, qui, quod ad illos attinet, i seu ut possunt student divinae sustitiae satisfacere rcumque rursum interrogasset, ecquid igitur indula gentia praesidii afferat (a tum et Ea, inquit, magno nobis est usui modis omnibus . riam est semper nobis ratio credendi , longe nos abesse ab satisfecisse , ut nostrae postulant obtigationes. Jam ne audis de ratione hic agi satisfacietidi Deo ; indulgertiasque con- . ferre, ut satis fiat . cum ipsi per nos minime Satisfecerimus, velut nostra obligatio- Non ergo agitur solum de ratione absolvendarum poenitentialium poenarum , quae indictae fuerint ab Episcopis . Qui de si rinduistentias ab Eccles a is Spen-

54쪽

DE PONT. MAX. QUIDNAM SIT 3

sari dicat, ut si a uetentur homines voluntatis bonae ad supplendam infirmitatem suam , satisque faciendum Deo , excitandumque in cordibus majorem in m dum fervorem devotionis ; easdemque indulgentias fundari testetur in satisfactionibus christi , et sanctorum 3 At si indulgentiae temporarias illas tantum remitterent poenas Episcoporum arbitrio latas, quae non se ad vitam futuram extendunt; sussiceret quidem certe Episcoporum voluntas eas remittendi poenas, neque opus esset ad Christi, sanctorumque satisfactio. nes confugere. Jam pars altera thesis tuae de indulgentiis , quae finibus hujus mortalis vitae contineantur , annon reiecta a Bossuetio est, qui de indulgen. tiis disserens, eo etiam ipsas nomine prodesse nobis post mortalem hanc vitam docet, quod nihil det filii, suis Ecelesia , quod non conferat ad eos in hae , atque in altera vita sublevandos (at 3 De tertia denique parate quid dicam , cum eam Bossuetius evertisse funditus videatur 3 Tu non minus, concedi indulgentias ab Episcopo quovis posse, clamitas, quam a Pontifice Roma

M mion des indulgenere 3 R. Cest deis altar les hommes de honne votimidis a s aequitier envere Dira, et sup---, leur infimitE... exciter des, plus en plus dans les corari laseris M veue de la devotion , et eam ris deDira contarmementa rette par

is is de notae se Mur: Misi a quiis donis ae avretaea , coit musi

is bonne Mere comme I liis, nais donna rien . ses enfans , qui ne M serve verit lament . Ies mulageris an erite vis, et en i mire ... Sur

se quoi soni lanitidi les indulgenera H Suries satiaticii a de Iesu Christin et de salitus x. Disiliroes by Coc le

55쪽

no possint; idque enitere, ut efficias, non magis huic, quam cuique Episcopo, inesse potestatis; at Bossuetius contra quaerenti (i et quis habeat auctoritatem concedendarum indulgentiarum p Respondet i ripa in unietersa Ecclesia , et Episcopi in suis Dioecesibus eum

iis limitationibus, quas Ecclesia ipsa intulerit. QuidpSi idem ille Meldensium Antistes Bossuetius , pluria

hus in locis , ut supra demonstratum est, Plane ostendat, multo latius patere Papae , quam reliquom rum Ecclesiae Praesulum potestatem p Ac de Bossu tio quidem, cuius est non favens tibi, quemadmodum comminiscere , sed repugnans , planeque adversa sententia , satis diximus.

Neque vero is solum abs te dissidet; sed etiam S. Thomas Aquinas, cui Theologi orthodoxi quique consentiunt. Nam hic item de priore, alteraque parete doctrinae tuae sic agit , ut doceat , componi neutram cum privilegiis Petro divinitus datis po se set ; tertiam autem respuit, ut inimicam pol

cr) is Qui a lammiar de donis ri non valent , ad absolvendum ais ner ira indulgenera R. Le Pape is reatu poenae, quam quis in pu M dans toute erilise , et les Evt- ,, ivitorio , secundum iudieium Diari ques dans levis dioemes avec las is meretu , sed valent ad obsolve M limitations qua P Nolae F a ap- - dum caligatione, qua SACER. M portis M . M obligavit poenitentem Araca supplem.Tertiae partia Quaest. M POENAM ALIQUAM , ad quanam Exv. Artic. l. in eo . M Quidam diis is etiam OBLIGATUR EX CAN eunt, inquit, quod indulgentiae ,, NUM STATUTIS . sed Mecopiis Disitiaod by Cooste

56쪽

DE PONT MAT. QUIDNAM SIT 3stati, quam Christus Capiti Ecclesiae visibili detulit (ii . Quid Si doctrina ista tua , qua iniseu gentiae ad remissionem dumtaxat poenarum , quas Anti Stes decrerit, coarctamur , reprobata ab

Ecclesia est in Lutherop Nam huiusce Haeresiarchae plena erroris opinio huc demum reciditi se Indul- , , gentiae his, qui veraciter eas consequuntur, non

s, nio non videtur vera g. quia EX

s, Math. cap. xvi. . ut quod in tertis D remitteret , in caelo remitteretur: n unde remissio , quae fit quantums, ad forum Ec es ae,valet etiam quans, tum ad forum Dei , et praetereas, Ecclesa huiusmodi ii dulgentias,, faciens, magis damnificaret, quams, adiuvaret, quia remitteret ad gris.,, viores poenas , scilicet purgatorii, M absolvendo a poenitenti s injunctis: et ideo aliter dicendiam . quod va-,, lent quanti m hd lorum Ecclesiae,s, et quantum ad iudicium Dei ad re.

M m M onem poenae residuae posts, contriti Ditem , et confessirinem, et absolutionem , sive sit iniunsi cla, Live non . Ratio autem quares, valere Prisint , est unitas corporis,, mysties , in qua multi in operiisu, bus' poenitentiae stipererogaverunt M ad mensuram debi orum suorum. et multas etiam tribulationes inisse iustas sint nuetur i, per Quas mulis,, titudo Poena rum poterat expiari , is meis deberetur , quorum meritorum

M tanta est copia, quod omnem poe-,, nam debitam nunc viventibus ems, cedunt , et praecipue propter me.,, ritum Christi . . Dictum est autems, quod unus pro alio satisfacere po-- test. Sancti autem, quibus super M abundantia operum satisfactionis M invenitur, non determinate mis isto, qui remissione indiget, hujus.se modi opera secerunt , sed comis.s, muniter pro tota Ecclesia . Et sie M praedicta merita sunt communia, is totius taclesiae . Ea autem, quaeri sunt alicuius multitudinis commuisse nia. distribuuntur singu is de muli,, titudine secundum arbitrium rius,M qui muttitndini praeest est. H(r' supplem illi. Partis Quadit' EDI. Artic. XII.,, Potestas facientu indulgentias plene residet in papa,M quia potest lacere prout vult, cauis M sa tamen existente legitima. Sed se in Episcopis est taxata secundum odi dinationem Papae; et ideo possunt, , lacere ecundum qu d eis est i

,, xatum, er non amplius M. Diuitiata D, Coos e

57쪽

valent ad remissionem Poenae pro peccatis actu aliis

si bus debitae apud divinam iustitiam (ilsi. Sunt etiam errores eiusdem Lutheri damnati duo ta),

quorum est alter de indulgentiis , quae neque nece sariae sint , neque utiles mortuis, aut morituri si

alter de thesauris Ecclesiae , unde Papa dat mdulgentias, qui th sauri non sint merita christi, et Sanctorum. Iam vero eodem, atque hi errores, tua de Indulgent iii

ipsis doctrina revolvitur . Nam si indulgentiae nihil sunt aliud , quam exemptiones e poenis, quas Episcopi infligendas statuerint iis , qui irr certa quaedam

co Mox omni . adversus Lu- is re, ad quae non tenebatur, pretinerum , quae inemit Exume m- - nostra redemptione; quorum meis mine ete. Artic. xv. Pag. ID . T. TE. M rita ut thesaurum pretiosiss mum Concilior. Edit. Paris. an. ipi . Huic is in manibus D. Petri Apostolorum Constitationi Ecclesia Catholica uni. - Principis , eiusque successorum train versa comemit . ,, didit, ut pro sua prudentia ad libi-ca Ibid. Artie. HII. et Articaei v. is tum fidelibus communic rent Pet in Thesauro Ecclesiae caelesti In- is concessiones , quas semper indesindulgentiarum , deque iisdem indui. ,, gentias nominarunt, Ecclesiae P gentiis, quam sint salutarea , confer,pulo utiles,, . spectant, Synodum Ttalant. Sem. Exi . de re. quae constitntionibus pontificum tarmat. cap. Imri Misi ..xxv. contu continentur , quae quidem constit nuat. Sessionis cap. I. de indulgentiis. tiones laudantur in eo opusculo, Concilio Tridentino ultro adhaesere quod au. trem Editum Romae typis Synodi Cameracensisan. 3s6s cor I- Paleari auae fuit , inscriptumque: Tom. R. Concilior. pag. 63. Edit. De Indulgentiis, et requisitis, prae eiu . et Narbonensis, anno r6os. sertim ad eas recipiendas dispositi cap. R. p. IX. TonL EX. Concilior.Edi nibus, et catholicae doctrinae in emistionis ei indem, quo loco:,, plusquam ferendia, ac recipiundis iisdem illi s, suffcienter , inquit, pro peccatis stratio . D nostris persolvit Christas per ope.

58쪽

DE PONT. MAT QUIDNAM SIT 3

peccata inciderint; non valebunt profecto ad remissionem poenae pro peccatis actualibus debitae apud dia

vinam Iustitiam, sed conserent tantum ad remissio

nem indictae, Episcopi arbitratu , poenae; neque utiles defunctis erunt. Qui de si indulgentiam com

sequuto, opus meritis Sanctorum non erit, cum una

satis esse Episcopi ejusdem voluntas possit pQuid p Si etiam ab Archiepiscopo Toletano, imdeque a Sixto IV. Pontefice (i summa omnium

orthodoxorum consensione anno I Ty. proscripta

fuit Petri Oxo mensis opinio aientis: Pontificem sindulgentiis I poenas purgatorias remittere nequire pAge vero quod scribis i non minus obtinere quemque Episcopum , quam obtineat Papa potestatis , quo tandem pacto componi cum decretis Synodi Constantiensis potest, qua Synodo duce glo

riare Z Nam est in decretis iisdem (et et is Papam

vide Tom. rae Concilior. pag.

I sq. Edit. Paris. an. III

cx Uide Bullam Martini v. quae

incipit. Inter cunctas, quaeque sacro approbante Concilio Constantiensi aduersus errores in elefi, et Iohannis Hussi edita est, extatque Tom v El. Conciliori edit. eiusdem P. yi S. qua quidem constitutione , qui in ei modi errorum suspicionem inciderint, interrogari iubentur: utrum Papas, canonice electus , qui pin tempori re fuerit, sit successor B. Petri,s, habeatque supremam auctoritatem is intaclesia Dei ete. et utrum credat, M quod Papa omnibus Christianis M vere contritis, et confessis , causas, pia ,et iusta possit concedere indul-- gentias in remissionem peccat is rum: et utrum credat quod Mnguisis ii Episcinii suis inbditis secundum M limitationem sacrorum canonum s,, hujusmodi indulgentias concedere M Possint,, . Siquidem vero interio. gati testentur, se credere, nihilque se

deinceps contra dicturos, neque di-Disitiaod by Cooste

59쪽

is eanonice electum , qui pro tempore fuerit, es-,, se Sccessorem B. Petri, habentem SUPREMAMA AUCTORITATEM IN ECCLESIA DEI i ei P is pam OMNIBUS CHRISTIANIS vere CONTRI-- TIS, ET CONFESSIS ex causa pia, et iusta A POSSE CONCEDERE INDULGENTIAS in reis., missionem peccatorum , maxime pia loca visi- M tantibus, et ipsis manus suas porrigentibus adi-M iutrices i et Episcopos singulos sui s subditis SE-

- CUNDUM LIMITATIONEM SACRORUM CA-

,, NON UM huiusmodi indulgentias posse concedems, re M . Jamne cernis , Pontificis , Coeiciliique

Oecumenici iudicio, SUPREMAM esse Papae in Eeclesia AUCTORITATEM; adeoque OMNIBUS CHRISTIANIS concedi ab eo indulgentias posse

Episcopos autem reliquos , concedere eas quidem

posse , sed SUBDITIS tantum suis , SECUNDUM SACRORUM CANONUM LIMITATIONEM . e

roreque implicari eum , qui secus sentiat 3 Synodus porro Tridentina, quae Romanum Episcopum, et Pontificem esse Maximum docet (i) , qui SUPREMA POTESTATE in Ecclesia potiatur sal, et sollicitudinem universae Ecclesiae ex muneris sui iacio de-

60쪽

heat tio, et Romanam Ecclesiam omnium Ecclesiarum. matrem , et magistram (2 appellat; tam ostendit Papae ai ctoritatem ceterorum Episcoporum auctoritati, cum etiam de indulgentiis agitur, praestare, ut si quos abusus eo in genere Episcopi iidem deprehenderint , eos ad summum Pontificem deferre.

oportere decernat, CUJUS AUCTORITATE , ET PRUDENTIA, quod universali Ecclesiae expedit,

statuatur . Praeverterat Tridentinae Oecumenica. Lateranensis IV. Synodus canon. Lxli. (q), quo quidem in canone de Indulgentiis agens, Romanum Pon

tificem assirmat PLENITUDINEM HABERE POTESTATIS (s . Haec vero cum Synodi Oecumem

nicae doceant , quotum quemque orthodoxorum tuorum civium fore confidis, qui his contemptis , tibi esse auscultandum , aut te non esse tu novatoribus numerandum arbitretur 3 Ac de Indulgentiis quidem hactenus . Quod autem de his dictum est, i d. quisque intelligit , dici etiam de Benedi-itione oportere . Jam vero cum plus Episcopus benedicendi potestate Presbytero (6) valeat ; quid est quod Pontifex Episcopo plus non valeat, cu-