장음표시 사용
71쪽
tuor senserint. Quid p Bannesium ne, Cordubam, Cusanum , Sotum dices, fuisse Cypriano, Firmiliano, Cyrillo Hierosolymitano , Basilio Caesariensi
doctrina, virtute, sanctitate vitae celebriores Non
dices, opinor. Quid p Licebitne igitur libere cuiquam
negare, validum esse baptisma conlatum in nomine Trinitatis, propterea quod ii tanta doctrina , dignitate , virtute Patres, secus atque traditio postulet, il-had idem baptisma renovandum esse putaverint 3 Negabis licere, sat scio, ni committere velis, ut Ana- baptista merito habeare . Non ergo fas erit cuiquam amplecti , contra vetustatem , universitatem , pedipetuitatem , genus illud opinionis , quod duo tresve non dubitarint defendere . Hoc praeterea animadverti abs te vehementer velim i Duos illos, tresve scholasticos non ita, ut tu modo , fidenter ; sed haesitanterfuisse loquutos ci), propterea quod metuerent, ne nova ipsorum Catholicae veritati repugnaret opinio is
ca m. ibid. p. 6o. Mis de volubilitate, quaedam adiecit de tradi
,,meis conceptibus adeo firmum asse- tione Apostolieaptiuintum in Romano Meto, quin pernioribus dicam potius acis Pontifice statuente, ex qua traditim, quiescendam. Dicit enim Ambrosius ne Apostolica negate visus est , esse, UNUMQUEMQUE FALLUNT consequens, primatum eumdem comm, UA SCRIPTA, atque ut filii fora petere eideis Romano pontifici dismmes etiam delectant, sic etiam seria vitio iure. At is dubitam haec dixit, torem indecori sermones sui pal- timetisque, ne errorem continerent, antis. Praeterea Dominicus Banne, ut certe continent , praemonendo sitis, etsi tam accurate, ut vidimus, esse existimavit lectores sum pag. scripseriti post tamen , neuio qua rata col. I. hoc modo M Quidquid
72쪽
Quam autem repugnet, demonstrabo brevi. Primcipio certum , testatumque est , salvo dogmate ortho
doxae Religionis, mutari nequire id, quod Christianis fide divina ab Ecclesia ad credendum proponitur Chri stianis autem fide divisa ab Eeclesia ad credendum
proponitur et si Romanum Pontificem in universum o A bem tenere primatum , et ipsum Pontificem Ro- manum successorem esse B. Petri PrincipisAposto-H lorum, et verum Christi Vicarium , totiusque Ec-M clesiae caput, et ipsi in B. Petro pascendi, regen-
,, di, ac gubere audi universalem Ecclesiam a mose Nostro Jesu Christo plenam potestatem traditam ,, esse(i . Mutari igitur id nequit, salvo dogmate
m dixem , summi pontis ela , et ,, bus submittam eaput. p. D. Edit.
M Sanctae Ecclesiae determinationi ,, Salmant an. Isso.s, subiectum volo,, . Quod idem ci) Concit. Florent. in infiniti fecisse video Dominicum Sotum , ne , seu Decreto Unionis Graecor, Aut cum lib. iv sententiar. disi xxIv. Tom. Ax. Coneillat. pag. ag. Edit. Artic. v adnotasset is nullam ex Evanis Paris. an. Tri . At sunt, si eruntques, gelio prohibitionem plane colligi, nonnulli, qui Florentinum idem Conis is quo minus posset Ecclesiae mu- ellium Oecumenicum esse negarentis, stitutione fieri , ut Episcopus oti Quid hoe ad rem Ecclesiae auscul M bis sedem suam ab urbe demu- tandum est, non paucis quibusdam, si taret M et alia quaedam animadis immo ne provinciae quidem uni, al- vertisset suo arbitratu , quae comis terique contra,suo arbitratu, pugnan-Poni cum traditione maiorum ne- tibus. Fuere item aliqui , qui Con- queant; tum metuens, ne nova,aesin. cilium Nicaenum XI. sui Chalcedo gulari opinione, sibi ad interitum p nense , qui Ephesinum , qui Commet viam, ad elltremum , Haec a i stantinopolitanum I. qui Nicaenum D tem. inquit, c a me dicta sunt etiam r. in oecumenicis , sellives, ut tamen semper Romanis pedi- nesciis numerauda esse infitiarentur.
73쪽
orthodoxae Religionis . Posset vero mutari ab hominibus si institutionis humanae esset. Quare posset verum esse desinere , credendum esse fide divina, manum Pontificem tenere primatum, ipsique in B.Petro traditam a chrisio esse plenam regendae etc. universae Ecclesiae potestatem ; posset, inquam , verum este desinere, si primatu etc. Romano Pontifici ademto ,
is idem primatus etc. transferri in alium quempiam Episcopum posset . Non potest autem ; cum ad credendum fide divina ab Ecclesia proponatur . Non e
go is Pontificis Romani primatus dici humanae in-atitutionis potest; adeoque adimi nequit Pontifici R
mano , transferrique in altum quempiam Episcoporum , salvo religionis orthodoxae dogmate .
Quid = An eorum ulnio Lemae omnes, due quae hi meidente, gliae
catholicae labefiici bit, convellet. quae in oriente sunt , incumenique sententiam 3 Proiectori haec de eam esse, adeoque in definiendo fuiss3nodis diiudicandis ratio valeret, ii nesciant , et agnorint, et confimaeti ullum Concilium haberemus, quod M alni synodum Florentinam; quia dici oecumenicum recte pomet ; qua egoTamburinios, Febroniosque m re quid fingi potest perversius 8 Seio rer, qui inventa diis Catholicae E fulsis Gallorum aliquot, qui de sy-. elati ac decretis, consensionique prae nodi Florentinae Meumenicitare aut ponere , magistramque orbis docere, dubitarent , aut secus quam Eccle- uti a minervam impudentissime MMaia iudicarit, iudicetque, sentirentiat deant 3 Equidem hos, qui Ecclesiam horum non fuit Ecclesiae Galliis non audiant , habendos esse vel canae pmbata licentia . Conser Na- ethnicos , et publicanos certo scio stat.Alexandrum Disseri.x n Hist. Era quum nos Christus servator dom Seculi M. et EvI. num.vi. Iameum finistractarios istosis numero Ethaia Ecclesiae Catholicae, Italicae Gallicae, corum duia oportere . Rispanicae, Germaniae, uno ver
74쪽
DE PONT. MAX. QUIDNAM SIT 3- Deinde, sitEcclesiae institution et Papatus Episcopo Romano competeret, ab Ecclesia quidem certe Pon
tifici Romano eum misse . attribatum . dixissent . PM.' . tres non autem repetendum putasserit ex Succes
sione Antistitum Romanorum ,. ut in Episcopatum, ita etiam in Primatum Petri. Constans autem , eaque
pag. Ir . N. Edit. venetae an. ipsa. C p. II et x XI. p. I. Edit. Antaerg. cx) Lib. de Praescripti ita Hah an. apollo reticor. Cap. xxxii. et Cari xxxvll. cD Epist. inter Damasianu Ti.Idem doc et Auctor Carminum contra num. II. et III. pag. Tom o Marcionem Lib. Ir . 'g'mon. Epistolari Rom Ponti Edit. Paris. Tertulliani editi venetae ann. XJ A. an. i aia dirit is auctor Tertulliano, mea qui- cion Psalm. contra Donatist C. dem opinione, vetustior . mo xx. opp. p. s. Edit. Antue .c o Epist.Lv. M.Lir. ad Antimi an. Ir . ubi sic habet: is Numeratetium p. go . et Erist. LIR. Q Lu ad is Sacerdotes vel ab ipsa Sede Petri, Cornes. Di 33. M. m. an. i581. et in ordine illo Patrum , quis c inuiser Epist. Firmiliani ad se cui meremit, videte. Ipsa est phCyprianum p s. Edit opp. Cypri tra , quam non vincunt superbaenum. Oxon. an. i5ga. . Neque vero id ,, inserorum portae ri . Vide prael negare est ausus Firmilianus ibid. terra ejus Epist. Titi. Q. eLxv. ad s) S. Albanas Histor. Atimor. Generosum n. I. p. yr. T. I. ad Mon-hos num. Exxv. et mxvI. cit. Carmine de Ingratis Parte I. P. M. Edit. Patav. an. XI p. v. o. sin v. g. et v. g. et v. M Litav. Histi cap. vi. et alibi. Confer etiam veteris Auctoris Licy/EPist.xi. quae est synodi Aqui- brum a I. de voratione Gentium irien au. 3 s. n. iv. p 8si Tom. illi. eap xvi. D si . ore. s.Pro en Mitis opp. Amb. Edit. Venetae M. 123 T. Venerat au. Z
75쪽
nae , et Chalcedonensis , uno verbo omnium Orthodoxorum est jam inde a primordiis nominis Christiani ducta sententia, idcirco Romanum Antistitem 'ga de re primatu, quod is Petri successor sit , sedemque teneat a Petro constitutam Romae. Iam vero si Primatus deriperetur Romano , at que . in alium: quempiam transferretur Episcoporum, puta in Tr virensem ; qua veritate Trevirensis Petri successor esset , qui Paulinum habuit, non Petrum Apostolum antecessorem p Nam quod aiunt , ab Ecclesia declarari Trevirensem ex. gr. , aut Parisiensem posse successorem Petri, nugatorium est . Nolo enim gravius dicere. Pugnat autem, ut qui Trhvirensis , Parisiensisve Praesulis antecessor non fuerit; is declaratione nova, civelit alterutrius eo rum Antistitum antecessor. Quis namque non cedinat, cum tanta sit inter Tδ fuit , et To non fuit luctatio , ea simul componi , atque consistere
nequire e Quid p Si figmento: isto potestatis
transferendi Papatus admisso, vis omnis doctrinae , qua majores nostri sectarios premebant, non debilitaretur modo , sed etiam frangeretur 3 Irenaeus ecce loco proxime indicato, adeo valere successionem Antistitum praesertim Romanorum docet ,
76쪽
ut ea una omnium maxime confundantur ii, qui secus , quam oporteat colligunt ti) . Tertullianus autem in Praescriptionibus adversus Haereticos cap.
XXXI 1.,, Edant, inquit, haeretici origines Eccle
siarum suarum, evolvant ordinem Episcoporum
,, suorum ita: per SUCCESSIONES initio decura
,, rentem , ut primus ille Episcopus aliquem ex,, Apostolis , Nel Apostolicis . viris , qui tamen cum Apostolis perseveraverit, habuerit auctorem, et , antecessorem . .. Sicut Romanorum s Ecclesia ,, Clementem a Petro ordinatum ,,. Horum sunt similia, quae optatus . Mileuitanus adversus Donatistas
scribit (a . At si portento illi de potestate transmferendi in alium quempiam Primatus vis inesset ulmis; facile quidem respondere his Patribus haereticiatque schismatici potvissent. Ac Marcionitae se ad Eleutherii usque tempora coluisse usitatem dixissent
post vero . ab Ecclesia sua , quae vidisset, quam longe Romani a doctrina Apostolica descivissent, in alium fuisse translatum primatum , et unitatis centrum , aliumque dictum Petro successorem . Quin etiam Donatistae , qui suam Ecclesiam unam esse vera iactabant, argumento Optati satisfecisse cumulate se iudicassent , si regessissenti transferri ab Ecclesia
77쪽
Christi vera primatum a Romano in alium quemvis Episcopum iure posse ; tumque Romanum sucis cessorem,in primatu B. Petri esse desinere . Oraculo autem 'Ecclesiae Donatianae suae , quae una vera Christi Ecclesia sit, translatum esse primatum invictorem Garbensem , indeque in Macrobium . Quare hos esse, non Episcopum Romanum, primatus ratione, successores Petri. At Irenaeus (I , Ter tullianus (a , Cptatus id effugii genus praeclusere. Nam priores duo negarunt, veram Ecclesiam con stitui ab iis, qui successionem non retineant Romanae Cathedrae Episcoporum. Eos enim qui non retineant, ad eamque non conveniant , spargere , non collimgere . Jam Optatus Donatistas , habere se partem in urbe Raema, hoc est, Macrobium, affirmantes, urget hoc modo is . si Si Macrobio dicatur , ubi scisi deat; numquid potest dicere , in cathedra P si tri 3 Quam nescio , si vel oculis novit, et adis cuius memoriam non accedit . . . Ergo restat, M ut fateatur socius vester Macrobius , se ibi seri dere, ubi aliquando sedit Encolpius , si et ipseM Encolpius interrogari posset, diceret, se ibi se- , , dere , ubi antea sedit . . . Victor Garbe hsis ; sici iretiaeus lora item ludicato. transfudisse . id vero quo tandem cs' Tertullian. l . indicato . Ei modo aptari poterit ei Ecclesiae, in Ecclesiae adhaerendum dixit quae quam transferatur, ut adversarius Apostolica sit. In Romanam i mnem optat , primatus pdoctrinam Petrum cum sanguine suo u Lib. II. Cap.2v. pagda. Disiligod by Cooste
78쪽
rd DE PONT. MAX. QUIDNAM SIT p
., Victori diceretur, ubi sederit, nec ante se alia ,, quem fuisse monstraret etc. M . Fac autem , quod fieri certe non potest, ut in Trevirensem transferatur primatus, adimaturque Rohaano , interrogenturque adsertores translationis, ubi is sedeat 3 Dicere hi quidem poterunt, ubi sedit Paulinus; at ubi sedit clemens , ubi sedit cletus, ubi sedit Lianus , ubi sedit Petrus dicere profecto non poterunt. Sed quid multis opus est 3 Patrum testim nio , Petri Cathedra, et Cathedra Romana reciprocantur ; et quae successio Pontificum in Romana C thedra est, eadem est PRINCIPIS APOSTOLORUM beata successio, ob eamque Cathedram Rommana Ecclesia Centrum est unitatis , Radix, Ma trix , Ecclesia principalis , ad quam omnem Ecclesiam convenire necesse sit , propter potiorem prin 'cipalitatem . Qua ex re plane perspicitur, eum qui Romanae Cathedrae, Romanaeque Ecclesiae Episcopus non est, non esse successorem Principis Apostolorum; adeoque non tenere principalem Ecclesiam , quae centrum sit unitatis, matrix , radix, ad quam sit necesse omnem Ecclesiam convenire .
Atque hinc etiam quisque cernite quam sit duorum, triumvue illorum Scholasticorum , quos supra memoravi , inanis , quamque doctrinae Patrum inimica subtilitas, qui scholastici posse primatum ab Episcopo Romano separari commenti sunt ; atque
79쪽
transferri in alium quempiam, Romanum autem exoristem primatus manere Romae . Sed dicant duo , tres ve scholastici, quod volent ; at homini certe catholico non licet a MMorum , seu a Patrum nostrorum doctrina recedere . Rursum, undenam, obsecro, Pontifices, Synodi Oecumenicae , Patres Trincipalitatem Romanae Ecclesiae arcessunt, nisi ex constituta Romae
nutu divino Cathedra ab Apostolorum Principe Petro si Episcopo vero Romano adimi, alterique, ho
mponebat, decernebat, ceteri pro-b bant , ac muebantur . Actorumis Apostolicor. Capit. XI. vers. I s.
M v. IS. et p.M. v. R.,, Is autem honos , aritae haec auctoritas et Christi institutione nianarat, qua Petriis leonstitutus Ecclesiae Petra , Pastorque agnorum , atque ovium filii, cuius fides non deficeret, quique conversus fratres confirmaret . M vid. Evang. Matth. p. xv r. v. s. M sqq. Lum P.MII. v. E. H. et M Iohan. Cap.mi. v. s. sqq. M P tro autem martyrio , et vita fim.cto , persuasum Christianis omnibus Lit, eos, qui ipsi succederent, ceutrum unitatis esse, praesidereque M.
etesiis universi orbis , atque ad eos concurrendum esse undique , ut de rebus , quae tu contentionem Test sent , quid credito , quidve saeto opus esset intelligeretur ex Episto. la Clementis ad Corinthios , ex re bus gestia ab Hygino, ab Sotere, a victore , a Stephano , ex Epistola Ignatii ad Romanos, ex itineribus a Polyeamo, ab Aegesippo Ae. Romam su eptis, pernosci potest, quorum est ab Eusebio in Historia saeta mentio . Quae quidem persuasio ita inis
valuerat , ut haereticatum sectarum Auctores crati, si Romanam Ecclesiam sedullissent , omnes , qui . ubique uentium versarentur , Christianos ipsorum sectam amplexuros i in Urbem venerint , inque eamdem Ecclesiam irrepere curarint, ut Valentinus , ut Cerdon , ut Marcion, ut Artemoniani, ut Cataphrygae, ut Theoodotus , ut alii, quos commemorare longum esset. Ea vero peris suasio , quae propagata in posteriora secula est , omniumque Catholica.
80쪽
π8 DE PONT. MAX. QUIDNAM SIT 3minum arbitratu, concedi Cathedrae potestatem pos-
rum amnsione adserta, qui demum adeo invaluisset, nisi traditione constitisset et Christi enutu suine Petri successoribus tam insignem potest
tem datam 3 Hinc S. Stephanus Pontifex , idemqiis Martyr Sec
lo III. ,, per successionem Catheis
si dram Petri habere se praedic D tat is uti legitur apud Firmilia.
num , cuius est Epistola , quae in ter Cypri anicas , num. est xxxv. pag.lias. S.Cyprianus Epist. LI x. ad Cornelium pag. III. de re clariis agens , qui ad Romanos provocarant: ,, Navigare, inquit, audent sis et ad Petri Cathedram , atques, ad Ecclesiam principalem , unde M unita. Sacerdotalis exorta est M . Et Epist. sv. ad Antonianum pagina Io . ri Factum .esse Corneliums, Episcopum de Dei, et Christi ejus M iudicio , ait , cum Fabianis, locus , idest cum locus Petri , et
is gradus Cathedrae Sacerdotalis v M caret , ,. Quid autem moret Rig tinm studiosum novarum rerum, quieon ra Epistolarum Cypriani egregia testimonia , contra omnium Codi. eum Mn. fidem , contra Scriptorum eius temporis auctoritatem, uno a Intratu suo To Ioraia Petri delen. dum censet 3 Innocentius I. Epistola Exim ad Synod. Carthaginens. N E. P.MA Tom. I. Epistia r. Rom. Pom. Edit. Patis. amoli I. M Divus, na, inquit, DECRETUM ESSE, , SENTENTIA, ut quidquid,quam isse vis de disiuuctis, remotisque Pr se vinciis ageretur , non ducererium prim finiendum, nisi ad hujus Se - dis notitiam perveniret , ut tota ,, huius auctoritate iusta quae fuis- , , set pronunciatio firmaretur, indes, que sumerent ceterae Ecclesiae, M veluti de natali suo fonte , quod M praecipere , , portaret . De hisce
Innocentii litteris agens S. Augustia. Epist. exxxv. al. cvi. ad Pantinumnum. 2. Pag. in . Tom. XI. O .edit. n. I O , , Scriptas , ait , fuisse eo M modo, quo fas erat, atque opor.,, rebat Apostolicae Sedis Antistiis
D temis . His consonant, quae Zoissimus Epist. xl x. ad Synodi Carthaginensis Patres num. E. pag. yy , et Xystus XII. Epist.vT. ad Johan. Antiochen. n.v. ibid. pag. I ad . scripsem
runt. Iam Leo. Magnus Epist.v ad Episcopos Illyrici p. II. p. 38. Edit. Rom. an. Xyis.,, Exigere, inquit, , , cab Episcopo Romano Dominum, o ut eius cura Hr omnes Ecclesias diitendatnr , cum Dominus ipsi is Apostolicae dignitatis Beatissimois Apostolo Petro primatum commi-M serit is . Et Epist. xlli. ad Ana. statium Thessalonicensem Cap. I. P gina M suam curam ca Roma-M no Pontifice ) universis Emetita x, principaliter ex divina institu.