장음표시 사용
91쪽
pterea unitatis, Caput universae Ecclesiae , et gregis Christi universi Pastor . Qua ex re fit, ut qui Romanus Episcopus non est, is ( constituatur ii cet ab hominibus quibusvis, voceturque primas seum Petri Sedem Romanam non teneat 3 neque Petri Successor erit , neve Primas Ecclesiae, neve Catholicae unitatis Centrum . Quod autem duo, tresve homines novi e scholaeommenti fuerint, per accidens primatum adnexum esse Episcopatui Romano Petri , me ne leviter qu,
. dem commovet. Nam duos, tresve consectari, eontra atque vetustas, perpetuitas, universitas , consen
sio postulet,nemo tam erit ingenio impotens, tam procax , tam ab regulis Patrum discrepans, tam indignus, Catholici appellatione, qui sibi existimet licere (i
tulitanum lita de Praescriptioni
P.S. Edit. Rom.--xy83. Quid p is im,, quit , si novella aliqua commio non iam portiuiuulam tantum, M si1d totam etiam Ecclesiam comisse maculare conetur Tuna provid se rit c Catholicus homo ut antiis v quitati inhaereat , quae prorsumis iam non potest ab ulla novit
di, tis fraude seduci . Quia i si ian ida velintate duorum , Met,s trium hominum , vel reris civisis istis unius , aut etiam provinis ciae alaeuius error deprehendatur tis Tune omnino curabit, ut temeriis in tali paucorum, vel inscientias, sis, qua sunt universaliter antiquitus is universiais Ecclesiae decreta pra
s, ponat . Quid si tale aliquid ,, emergat, uia nihil hujusmodi r is periatur Tune veram dabit, ut
se collatas inter se maiorum consuis, lat, interrogetque sententias; e
M llum duntaxat , qui diversia licet M temporibus , et locis, hi mitis is tamen Ecclesiae catholisae comis Disitiaod by Coos e
92쪽
Atque hoc etiam restaret scilicet , ut qui probabilis mum de re morum reiiciendum merito praedi- eant ; iidem illum inducendum in religionem , inque doctrinam fidei arbitrentur. Ad Bellarminum tamen Febronius tuus prodromus provocat. Quasi vero tanti Bellarminus sit, ut si , quod ipsi attribuis, dicat, ei sit necesse Catholicumhuemque fasces submittere . Verum ecquid in Bellaremini operibus est, quod tibi opi esse , atqUe praemsidio possit Bellarminus , inquis, idipsum animadvertit lib. II. de Idim. Pont. cap. ia. Edic colon. TI. p.63 s. Quid istuc est idipsum p Nempe institutione hominum, et non Dei, Episcopum Rae manum , et non alium, dictum esse successorem dignitatis ripalis post moratem Sancti Tetri. Os durum i Qua tu fide istud audes affirmare, quod est calumniae , dolique plenum ; n que aliorsum tendit, quam ut populum orthodoxum transversum agat, inducatque in fraudem p Bellarmias, munione, et fide pernisnemra,
mae stri probabiles extiterunt, et M quidquid non unus, aut duo tans, tum ; sed omnes pariter uno, eo M demque consensu aperte, se ueci . M ter , perseveranter tenuisse , scris, psisse , docuisse cognoverit, id sis, bi quoque intelligat absque ullas, dubitatione credendum is . Iam ad rem nostram qnod attinet et quid se. s, ram universat s Ecclesiae, hoc est Oecumentiarum Synodorum decreta, vidimus . sententias item Patrum
contulimus, qui uno, eodemque conis sensu aperte , frequenter , perseveranter et agnorunt, et litteris eomin mendaruut , quod nos tuemur. ergo duos , tresve Scriptores illos hesternos moremnr, quos conera ab
Auctore Libelli, quid est Papa 3 lavidari cernimus; cuius est omnis ex Febronio ducta mentiendi , res cnovas consectandi licentia
93쪽
nus ecce in eo , quem indicas loco , in primatus successione Romana aliquid esse humani; divini etiam aliquid assirmat . Nam quod Petrus Romae sedem fixerit Episcopatus , ac Primatus divinitus sibi crediti, ibique ad mortem usque manserit, Petri voluntatis, atque adeo humanae fuisser quod autem ii successores Petri sint non Episcopatus modo , sed etiam Primatus ratione , qui eius Urbis Episcopi constituti post Petrum fuerint, in qua Urbe Petrus idem fixisset sedem , supremumque obiisset diem ; id voluntatis fui
se, institutionisque Divinae . Ex hac autem sententia , quis non videat, plane esse consequens, divina institutione Episcopum Romanum successorem esse non modo Episcopatus, verum etiam Primatus ratione
Beati Petri; adeoque adimi et Primatum ab Ecclesia nequire 3 Quemadmodum enim immutare Ecclesia poterit, quod perstiterit, perstetque institutio
ne Dei 3 Quid ergo est reliqui, nisi ut tu ( qui Bel
larminum adeo fidenter affrmas tuarum fuisse par tium reus sis calumniae , confidenterque decipiendae Christianae plebis causa mentiare pEquidem dum Synodorum . Patrumque testimo nia , quae supra descripsi , quaeque describenda s persunt , diligenter considero, Ecclesiaeque universae
summam , perpetuam, constantem ea de re animo colligo consensionem ; eo demum adducor , ut me
cum statuam , minus liquere primatum Episcopi
94쪽
yx DE PONT. MAX. QUIDNAM SIT 3
Romani divina institutione consistere, quam consistat Episcoporum supra Presbyteros simplices auctoritas. Haereseos autem reum esse eum , qui pervicare
censeat , humana institutione , Presbyteris simplicibus Episcopos dignitate, auctoritateque praestare , testata res est. Quid autem restat, nisi ut pari censura notandus sit , qui humana institutione niti primatum Episcopi Romani, eique adimi proinde primatum ipsum , atque in alium Antistitem transferri ab Ecclesia posse , pertinax doceat 3 Melchior Canus Theologus sane magnus in vi. Locorum Theologic rum Libro Cap. iv. cum plane nosset, quid hoc de dogmate cumprimis traditio Maiorum, atque adeo quid
Ecclesiae, quae columna est veritatis, et firmamen tum, doctrina postulet; affirmassetque et Romanam Sedem eam esse, ubi Petri et soliditas, et auctoritas, Deo auctore collocatae sint; tum id ab haereticis impudenter , a nonnullis autem Catholicis imprudextra negari animadvertit; monuitque, satis persuasum esse. DEBERE, nisi valde simus PERTINACES , in Smana sede Petri auctoritatem, et firmitatem ( Deo , ut ante docuerat, auctore 3 sitam ; atque ad extra' mum s cap. vi I. non intelligere, se se dixit, quo consilio fideles quidam haereticorum opinionibus ;quam doctrinae catholicorum favere malint. Qua ex re perspicitur, eum , qui una humana institutione primawm Episcoporum Romanorum firmum existimet,
95쪽
haereticorum opiniones sectari, et gravi propterea in
errore , magnaque in sententiae perversitate versari.
Quamobrem Benedictus XIV. Pontifex Maximus In altero Libro de synodo Dioecesana cap. II. Iure, ac merito , inquit, ejusmodi paucorum opinionem refellant , et censura perstringunt Melchior canus de Locis Theologicis Lib. vi. eap. iv. Gregorius de Valentia in Anal si fidei catholicae lib. vi I. cap. xli. aliique non
pauci Theologi. Pergis scribere si mee ab hominibus facta institutio potest ab hominibus deinceps mutari eommodo E
elesiae , rerumque civilium publicarum . Quam ali na a doctrina maiorum haec sint, quam opinionibus haereticorum consona , quam inimica decisionibus, seu definitionibus Synodorum etiam Oecumenicarum , quam denique merito reiicienda , atque damnanda, ostensum iam est, ut nihil sit nova oratione opus . Qirare miror , reperiri Catholicorum quemquam posse , qui te, tuique similes ista mentientes, atque iactantes non detestetur, exsecretur, ac si pervicaces pergatis errare, non esse diris devovendos putet . Quae porro tu de commodis Ecclesiae , rerumque civilium publicarum turbas , 'culpsmodi tandem sunt 3 An quod institutione divina consistit, noeere Ecclesiae , civitatique posse existimas p Id si ita est, non
equidem video, cur non tu ad eorum sis numerum
adscribendus, qui deleturi, si possint, christianum
96쪽
nomen, atque impietatem illaturi, persuadere imperitae plebi conantur, Christianorum religionem ei-mili statui repugnare, Age vero, si adeo constans, adeo communis , ad eo firmata Patrum traditione, Synodorumque definitionibus, adeo certa non esset, ut est revera, doctrina de Episcopi Romani constituto primatu , auctore Deo; an quisquam tam erit impudens, ut opinionem novam tuam plane testatam , indubiamque esse defendat 3 Quod si fronte tam es proterva , nemo ut te sit ad audendum proiectior ; tamen ni omnium sibilia, ut merere, conscindi velis, hoc saltem lateare
necesse est: contra te catholicos plerosque omnes traditione Maiorum, Synodorumque decretis fretos pugnare; nihilque ab se proponi credere, quod non satis exploratum , certumque sit, Verum fac non adeo arbitrentur certum . Quid p Commodo ne Reipublicae, Ecclesiaeve mutari iudicabunt posse , quod non satis conatet, humanae esse institutionis p At quam se temere periculo committent labefactandi divini iuris p Ecquid porro istud est commodi , quod ,
ne divina institutio pervertat, vereare Id certe ne indicas quidem . Ad haec , cum Catholicis omnibus, demtis tribus, quatuorve, (qui tamen , ut vidimus, dubitant, haesitant , revocant se interdum , veniam dictorum rogant , cum catholicis , inquam, omnibus Persuasum sit, alaeque infixum mentibus haereat, pri
97쪽
matum Episcopi Romani divinae institutionis esse ;quae dissensiones ( si iidem suam hi laedi, religionemque in periculum vocari cernanti , quae turbae, quae schismata non erunt mutationis auctoribus pertimescenda, quibus sane dissensionibus Christiana societas in factiones, contra atque Evangelium praecipiat , discindatur , turbeturque placida civilis Reipublicae , quieta, constansque felicitas. Haeccine tu, Ecclesiae , ac Reipublicae commodo futura arbitrare p Id si censes, quae tua ista mente poterit mens esse nomini Christiano, Statuique civili perniciosior 3 Exem pla , quaeso , in memoriam revoca temporum superiorum ; quantumque intulerint in Ecclesiam , rem. que civilem publicam damnorum , qui novi quidpiam isto in genere tentarunt, considera; tumque , si frons ista feret, negato, vera me dicere . Sed camtholici dogmatis studio incitatus , paullo acrius invectus in te sum , etsi non quam res ipsa posceret, at quam vellem , quamque mea ferret ad placabilitatem , comitatemque propensio , Verum quando nuhil non tuo merito a me dictum intelligas ; tuum erit, si sapies, non quemadmodum te ulcisci queas, sed quo te modo emendes , tuaeque saluti consulas cogitare. Vale.
98쪽
RORMA -- I. electiones descendis Pontificum Romano
Episcopis, Populoque , deinde a Principibus, qui imperio potirentur , electos, narras, moxque rogas et possit ne restitui haee eligendo-
penditur , a rum Patarum ratio p
Doce me quandonam Pontificum Romanorum ron et,et coeperit Regum, aut Imperatorum pigu --Invaiores Reges, eosque Arianos Odoacrem primum, tum Theodoricum (I , t atque hunc certe extremo suae vitae tempore, cum saeviter in Cath licos fureret , non iam eligendorum Pontificum , sed proponendorum Clem ad eligendum, initium fecisse reperio; Regum autem, vel Imperatorum, qui ante vixissent, non catholicorum modo, sed etiam ethnicorum , quique tale quidpiam sibi arrogarit, reperio prorsus neminem . Arianorum Constantii plane simblium exemplum tam repugnans Ecclesiasticae libertati
99쪽
Principes aliquot deinceps imitati sunt; sed hi, agnito demum Ecclesiae Catholicae iure (ita ut leges a Maioribus, apte sane ad ea, quae Apostoli a Christo acceperant, latae (i) postulant), inceptis sibi absti-
ci) Christus elegit Apostolos ita, ad Monachos n. g. I. pag. 2 M. T. T. ut nihil iuris in his eligendis reseiva. Edit. Patav. ant. IJ T. eum accu-rit Imperatori . Inde Apostoli non sans: se Dum se simulat, inquis, E modo de suffragio, sed ne de dissensu M clesiasticum curare canonem , quidem , consensuve laborarunt Im- M mnia contra canones agere molitus Peratorum , cum Episcopos aut eli- D est. Quis canon praecipit, ut a Pa gerent ipsi, aut ab Ecesei iis deinceps ,, Iatio mittatur Episcopus etc. eligendos statuerent. De ratione au- ,, num. Lil. p. an. In litters suis
rem , quam hoc in genere Apostoli H iudicium obtendit Episcoporum . . inierant consule Clementis I. P. M. D Si Episcoporum decretum est , Epistolam priorem ad Corinthios n. a. si quid illud attinet ad Imperatorem et M. p. 2 s. m. Edit. Paris. Tom I. , , Sin im ieratoris minae sunt, quid Epistolar. Rom. Pont. an. I xi. De ,, opus hominibus nuncupatis Epi- electione S. Cornelii Papae, et Mara ,, scopis sep id 3 Si Romanis cum tyris c Epistola xv. ad Antonianum Felicem Episcopum dari Constantius mim. v III. Pag. 16 . Tom. eiula. et idem , post pulsum in exilium Linum .s- pag. X6S. gens S.Cyprianus, herum , iussisset , administro usus factum, ait, fuisse Cornelium Episco. Epicteto; Felicem p ,tiri Episcopatu
Pum s cum Decius ,, Imperator pa- populi non tulerunt , nee uti Felix M tientius, ac tolerabilius audiret leva ipse in Ecclesias ingrederetur, sed M ci adversus se aemulum principem, procul ab illo abscesserunt Comet se quam consti rui Romae Dei Sacer- Sanctum Athanalium ibidem num. M dotem,,. Non sum nescius , Con- Lxxv. pagina Io . seq. Manlit ergo stantium Imperatorem videri , n, in Episcopatu Liberius . Feliciique ir-luisse Episcopos deligere suo arbitra- rita fuit electici, etsi is sese atholiis tu, sed eos institui curare, ut pi cum fingeret. Qui poli Liberium po.scunt Canones; at tuterea Praesides sa. titi fuerunt Pontificatu ad Odoacris rorum cogere consuesse, ut iis Epi- usque Regis barbari , eluidemque scopatus delatrent, quos ipse Arianis Ariani tempora , electi , ordinatique partibus studere muncitat . Uerum fuere,, consentientibus sanctis sacer-S. Athanasius in Historia Arianorum se dotibus , omnique clero , ac P D sitirod by Coos e
100쪽
Transferenis dum esse ponoris, is a R mano in otia
scopum s rurinatim Anon mus creans dianum,
fg DE PONT. MAX. QUIDNAM SIT 3
nendum iudicavere, quemadmodum res ipsa clamat , demonstratque tot seculorum usu firmata sententia , quae nisi invaluisset, multo plura, quam ob aliquorum dissensiones, superior aetas viderit, discidia extitissent. Atque hoc etiam restabat ad cumulum
detrimentorum Reipublicae populi christiani , ut
quae jamdiu sublata salutariter est, ea nunc tandem consilio , atque opera tua ( qui cum catholicum te simules , ad castra transfugeris Novatorum velut ex inferis revocetur abusio.
II. Sed pergis scribere et inter eos qui potestatem Ecclesiasticam divinitus consequuti sunt , eosque , qui seculari praestant, transigi Ecclesiae, civilisque Reipublicae bono posse , ut quae nunc viget Pontificis eligendi ratio tollatur ; et loco Episcopi Romae, Antistes alterius cuiuspiam urbis augeatur Pontificis dignitate ; Cardinalesque eo redigantur;
D pulo M ita prursus, ut de se scribit re Theodoricus Regnum Italiae obtuInnocentius I. Epistola l. ad Anysium nebat, acriter restiterunt; propterea Tom. r. Epistolar. Romanor. Ponti- quod et se praetermissis iis, quibus ma-fic p. 2 3.Edit. Parisain. I XI. Atini- M xima cura est de tanto Pontifice, tio VI. Seculi Baslitis Parnetur, qui is electionem laici in suam redegeis antea Odoacris vices explerat Romae, M rint potestatem , quod contra e cavit , ne sine tua consistatione , ,, nones esse mantastum est D .euiuslibet celebraretur ad Episcopa- Tom. I. Concilior. Edit. Paris. an. sum electio. Ceterum ausus non fuit I I p. - . p. yyy. vide Syn dicere, Regis id nomine ab se peti ; date decretum. Stephani I v. an. et s. ged admonitiona sim Iini Papae . Tom. HI. Concilior. Edit. eiula. At ei ita caventi Patres Synodi Ro- pag. a II. R. manae liabitae an. Iea. quo tem