장음표시 사용
351쪽
In Gallia vero haud dissicile est in eadem urna invenire Osepora, aut corporum partes pluribus Sanctis pertinentes. Hisce expositis cum dubia exorta idem Praesul dirimere ex se non auderet, sequentia proposuit S. Congregationi resolvenda
I. Tum desint authenticae literae, an possessio ab imme a morabili et non interrupta, ut etiam publicus cultus, idest, certitudo moralis, sit res susticiens ut dicto S. Maxentioli co a pori veneratio tribuatur. ηII. Quid do duobus ossibus pertinentibus alii corpori, mi- nime vero illi S. Maxentioli agendum sit, decetne in urna re linquere, aut illa extrahere oporteat ηSacra Congregatio Indulgentiis Sacrisque Reliquiis praeposita Die 2 Februarii 1864 censuit rescribendum:
Ades Fideles non esse inquiesandos. Ad II. nihil esse innovandum.
I. Non esse exturbandam longaevam fidelium venerationem, erga Reliquias, quas sine dubitatione coluerunt atque colunt uti reliquias alicuius Sancti, ex unico desectu legalis authenticitatis. II. Neque osse aliquid innovandum in Reliquiis in eadim capsa ab immemorabili veneratis, quamvis nonnullae reperiantur quae ad eumdem Sanctum cuius reliquiarium nomen gerit, pertinere non videantur i).
s Consentanea reputari potest Rem styrii, et exponi publice possit ut ei Fidolutio Saera Congregationis Indui data xle eultum et venerationem exhibeant..s die Septembris 3675 ad sequens dubium: Ad quod S. Congregatio respondit: Cv . An cultrum e sepulehro artyris sub trum eiusmodi exponi posse una cuma eius dorso repertum in aliquo memete Corpore, sed non solum e seorsum. mo, habendum sit pro instrumento Hadi
352쪽
Sacra Congregati Eminentissimorum a Reverenaissimorum Sanctae Romaηae Eeetesiae Cardinalium a AscTrasitio OH in NOSTRO PAPA IX. an elaque Sede apostoliea diffici Librorum pravae doctrinae, eorumdemque proscriptioni, e urgationi, ac permissioni in universa christiana Republica praepositorum et delegatorum, nabita in Palatio . tolico Vaticano, damnavit et damnat, proscripsit proscribitque, vel alias damnata aιque ymseripta in radicem librorum prohibitorum referri mandavit et audat inera, quae sequunmr:
Historya Filosofii'. Zaryste, seu Lineamenta historiae litiosophiae, auctore Alberto Schwgler, ex quarta editione germanica in linguam polonicam translata, atque Appendice de Philosophia in Polonia aucta. Α. F. Κ. Varsaviae 1863in-8'. I Tncyclique u AEgeombro I 864 et a liberisi. Adresse auxEvoques Paris . Dentu, Libraire-Edneu 1865. Idea de la Humanida parara vid con introducciona comen tarios, o D. Iulia San delinio adrid, imprent de Manuel Galiano 1860 I Sacerdogi h l anchem che rosica it Genere mano per Giuli immerigik versione delirioriginale aedesco. Prima edigion 1865. Storia ed isame deli Enciolica si de Siliab, doli' 8 Decembres 864 per abat Antonino Isaia Torin 1865. Roma papale descritia in una serie di lettere con note a L.
De Santis. Firenχe 1865 Beer. S. Os teli Fer. IV. 26 Iulii 1865.
itaque nemo cuiuscumque gradus et conditionis praedicta opera damnata atque pro3eripta, quoeumque Deo, et quocrimque latomate, aut in posterum edere,au edita legere vel retinere vaeat, sed laeorum ordinariis, aut haereιicae pravitatis Inquisitoribus ea traffere teneatur, sub poenas in Indis librorum vetitorum indictis. Quibus SANCTIssi EO DOMINO NosTE PIO PAPAE ix per me in ascriptum S. c. Secretia relatis AK 3TA su mereιum ymbauiι, e promuvari prae cepit. In quorum fidem etc. Datum Romae die 30 Septembris 1865.
Fr. ANGELU Vir CENTIus ODRNA M. Praed. Loeo S sigilli. S. lud Congr. a Secretis. Die 30 Septembris 865 supradietum iecretum a saerum et publieatum fui ad S. Mariae super Minervam, ad Basilicae Principis Apostolorum, Palatii S. O cii, Curiae Innocentianae valvas, ac in aliis locis solitis Urbis porme lassium Serasn MOει curε.
353쪽
DECRETUM DE LOCATIONIBII ET ALIENATIONIBUS RERUM ECCLEMASTICARUM.
gub ho titulo venit quaedam resolutio S. C. Ep. et Beg. cuius om eatione nonnulla emissa luerent De-ereta, quae in ausa supra exposita pag. 228. citantur, et sequentibus estis eontinentur.
Curia piscopalis Assisiensis, dalis Litteris ad 8. Congregationem degociis et consultationibus Epise porum , et Regularium praepositam IV. Idus Mart. Anno DCCCXXXV.
duas quaestiones , seu dubia proposuit, videlicet. . I. . Utrum ad legitimam sextae et vigesimae oblationem requira tur ea pecuniae vis, quae icesi- main et sextam iam oblati pretii partem saltem exaequet an Vero sufficiat quodcumque augmentum titulo vicesimae et sextae ΤII. α An ad maiorem Ecelesias utilitatem possit prorogari legiti- mum tempus, ut oblatores, si velint , novas oblationes exhibere. aleant .
8aera Congregatio respondit:. Ad primum ν----μμ
Ad seeundum Nestatius. M. Et dentur deeret de adiudi- . eandis bonis ecclesiasticis alias edita, et praesertim quae sequun-
I. . In adiudieandis rebus ecelesiasticis observandae sunt leges latae a Benedicto XIV. in suo Motu Proprio edito die 23 Novembris 742. pro Loeationibus bonorum Camera
quadam summa eria, et explieita sine ulla conditione, aut augmento quod ex eventu pendeat, ae proinde si quis obtulerit ex gr. decem nummo scutatos, Vel supra meliorem quamcumque oblationem, et supra eas oblationes, quae ad Priam summam pervenerint, oblatio isthaeo reiicitur veluti eaptios , et utilitatilaeorum piorum adversa. v III. . Si quis vero in eadem oblatione, Postquam summam certam obtulerit, pollieeatur etiam se so- Quare si quis oblator promitterat puta, εο pro ieesima vel sexta, dum temsima vel exta pars oblati pretii esset maior hae summa, et ascenderet puta ad Mut so Deliberatarius qui primum pretium proposuit, et eui res alienanda adi dieata ea salvo iure vicesimae et sextae, non tenetur hane oblationem eui. olom a simae vel sextae emptare, et bona eclesiastiea de quibus agitur, hute Deli ratario erunt adiudieanda. Non idem tamen esset dioendum a praelum pro laesima, via sexta oblatum, summam o aeuti Mederet.
354쪽
232 APPENDI IX. iuturum ex gr. decem nummos scutatos, Vel supra aliam quamcumque oblationem, vel supra eas oblationes, quae certa summa contin antur, tum augmentum decem nummorum scutatorum, non aliorum oblationibus, sed certae summae ab eodem oblatae addendum erit.
IV. 8 edicta proposita fuerint
vi literarum S. congregationis, et elapso termino, apertisque oblati nibus, novae exhibeantur oblationes, tum oblationes omnes ad 8. Congr. mittendae erunt 8. autem Congregatio, re adhue integra, poterit pro suo prudenti arbitrio novas oblati ne vel reti re vel mandare ut d
nuo edieta proponantur. V. Idem ius novas oblationes
vel reiiciendi, aut etiam edictata nuo proponendi, re adhue integra, ad Exemtorem Beneplacit Apost lini spectat, ubi ob peeuliares aliquas rationes saeuitas adiudieandi eidem Exeoutori tributa suerit. . VI. . cuique licet oblationem eius , oui os adiudicata est, intra viginti dies ad vicesimai et ultra augere hic terminus incipit a dio, quo ex decreto Executoris Boneplaciti Apostolie res adiudicata fuerit. . VII. . Si quis intra huiusmodi terminum ieesimam obtulerit, tuno ei cui res adiudicata luit, significanda erit, eique deosin dies pedimittuntur, intra quos declaret velit
nec ne vicesimam acceptare. ηVIII. . Pro offerenda sexta, Sya tium trium mensium conceditur:
hi terminus decurrit a die, quo primum res adiudicata est, si nemovieesimam obtulerit; si vero oblata fuerit decurrit a die quo oblatori vicesimario res adiudicata fuit . . IX. . Privilegium addictionis in diem lin, et restitutionis in integrum,
sive ius vicesimae, et sextae, ieetum, integrumque manet favore et Iesiae,
etiamsi in decreto Meeutoris nulla mentio de ea saeta sit. . X. Neque etiam pro invitandis oblatoribus necesse est ut ediet vi-oesimae et sextae proponantur.
T. A. Caes. 8ALA Praefectus. T. Archiep. Ephesinus Secret. Hule Decreto S. congr. y et Beg. adiicimus leges quas observandas praeeepit Benedietus XIV. in
suo Motu Proprio edito die 23 Novembris 1742 pro loeationibus bonorum ameralium quasque leges 8 congregatio observandas praecipit in aeteris alienationibus iuxta id quod praeseripsit in artieulo I. huius Doereti constitutio itaque Benedicti XIV ex otu Proprio italice edita, quamque in latinum
idioma vertimus, est Sequens. 1 Addietio'em in diem, hoe exemplo deseribit Paulus I. 1 lib. 5 ad Sab. In
355쪽
minori iactura utilitatis publieae, quam privatae, in bonorum nostrorum eameralium loeationibus 1 deliberandis propter oblatorum eo tentiones equenter intercidunt,
apprime graves sint, supremae g tantiae nostrae referro arbitramur,
et magni illius desiderii, quod iugiter lavimus, omnem litigii causam, quoad fieri potest e medio tollendi, ipsis deliberationibus praeseripta ab que invariabili harum regularum eteonstitutionum norma apte pro i-
I. . Ut uno saltem anno antequam
unaquaeque Cameralium bonorumloeatio explieit, invitentur per eou- sueta edicta ii qui eam aliaetant, ad exhibendam statuto die suam oblationem seripto elausam obsignatamque . .
IL. Ut eum dies aderit in edietis eonstitutus, in plena Congregatione camerali explicentur literae, quae oblationes seriptas Outinent, atque illi adiudicetur loeatio μου de iure, qui plus obtulit, et est meteri optimus; sal, tamen iure et arbitrio cameralis Congregationis liis su inde edietis tempus prorogandi ad
oblationes exhibendas, quando nullam exhibitarum oblationum a quam ac rationi consonam, iuxta praesentem bonorum locandorum statum fuisse arbitretur. .
III. . Ut deliberatione laeta, eo quem deseripsimus modo, copiosiori APPENDI ix. 233 sive meliori offerenti, eaque a Nobis et summis Pontificibus successoribus nostris comprobata, ante Instrumenti stipulationem ipsis viginti diebus supersedeatur, initio laeto a die Proxime sequente ipsam deliberationem, ut eo temporis intervallo, tum ii qui oblationis aetum peregerunt, et vieti repulsique sunt, tum ii qui nil obtulerunt, adiicere aliquid possint maximae oblationi, cui locatio doliberata fuit, dummodo eiusmodi additio, vicesima illius parte minor
non sit atque ideirco volumus statuimusque ut posthao omnes, quae sequentibus temporibus a generali congregatione fient oeationes ea-merales, licet a Nobis nostrisque Sue moribus subinde sive voce, sive reseripto , sive etiam hirographo
speetali adprobentur, habeantur laetae et adprobatae conditione Add otionis in diem, eodem viginti dierum interviato durante, ita ut ille oui deliberata loratio suit, nullum in eam locationem, dictae deltherationis et adprobationis vi ius acquirat, quoties illo viginti dierum intervallo alius superveniat, qui illius oblationis saltem ieesimam partem adii
l . . Ut intervisti viginti dierum vix transacto, si alius non se stiterit, qui ipsam saltem vicesimam obta-lerit, amplius non vigeat privilegium illud Adineti is in diem Camerae nostrae; sed absque mora, quin alia oblatio admittatur, stipulatio instru-
356쪽
menti flat eius nomine cui initio deliberata fuit locatio. At vero contra si illo viginti dierum spatio, unu8 pluresve se stiterint, qui vicesimam saltem insuper obtulerint, poterit tum nostra Camera frui privilegio Addietionis in diem atque eadem Congregatio Cameralis locationem illi d liberabit, qui saltem moesimam addiderit pluribus autem vicesimam
ipsam ollarentibus, illi loeationem deliberabit, quem ipsa Congregatio optimum indicaverit , vel plus quam
meteri obtulerit. . V., Ut adprobata sive per Nos,
sive per Successores nostros eiusmodi deliberatione, ille qui plus
quam aeteri obtulit primo oblatori qui superatus est denuntiet ipse per se et quidem personaliter, atque edieat, additionem vicesimae partis vel maioris pretii ab se factam, et deliberatam sibi ipsi Cameralem locationem: post quam de- nunciationem coneedantur illi eidem primo Oblatori alii decem dies, ut si velit possit, plus quam iste ultimus oblator exhibuit, offerre quis intra illud temporis intervallum obtulerit plus quam ipse ultimus Oblator, ipsi eidem adiudicetur Iocatio, quin aliae additiones seu oblationes admittantur. At contra si intra illud tempus primus ille oblator qui superatus sui nil plus obtulerit
quam secundus qui eum superavit, huius secundi nomine absque mora
instrumenti stipulatio fiat; ita ut transactis decem illis diebus nullae aliae additiones seu blationes nec ab illo primo oblatore, nee si aliis
quibusvis admittantur. . VI. Unus ab hac prohibitionε alias maiores oblationes admittendi exeipitur casus,quo eveniat ut aliquis vel ex iis qui ad conductionem aspirarunt, vel ex iis qui nunquam adspirarunt, sextam pretii summi a primo es secundo oblatore exhibili partem adileiat: eo enim casu nostra Camera aerionis nomine frui debebit privilegio restituti is in integrum; quod beneficium non item privilegitum addi oris indiem Fiseo competit, licet res iam integra non sit, hoe sit conlaeta Instrumenti stipulatio, lieet tandem conducior
rem ipsam iam acceperit, et aetu possideat ne aliud in hoc resuexigere conduetor potest, quam ut eaeteris anteferatur, offerens et ipse aequum pretium , scilicet sextam insuper oblati pretii partem. . Sed quoniam si hae restitutis in integrum absque ulla temporis definitione uti par esset admitteretur, difficile admodum Camera invenire posset idoneos Conductores, ob metum quo unusquisque ange retur, nea locatione pellatur nomine rearetvli is in inMyrum, post
quam sua diligentia atque industriarem locatam meliorem fruetuosioremque reddiderit; idcire praeeipimus ut sextae oblatio admittatur solummodo intra trium mensium spatium, initio facto a die quo vel communi modo, vel per privilegium supradictumAddietionis in diem
deliberata fuit Iocatio illi qui opti-
357쪽
m inter oblatores iudicatus est, et plus quam aeteri obtulit, licet hie intra idem temporis interval- Ium stipulatus sit una cum Caseera Instrumentum , et dispendia subierit, vel quidquid aliud peregerit quod ad Instrumenti stipulationem,
vel ad bonum rei locatae regimen Deeessarium visum fuerit: cum nos velimus ut intra idem trium mensium intervallum sextae partis oblationi, et contractus re8cissioni, nOmine restitutionis in integrum, emper locus sit atque idcirco ille cui Iomito, ut supra dictum est, de-Itherata primo fuerat, si haec rescindatur, nec a Camera, nec ab DItimo oblatore expensarum, quas intra idem tempus sorte perfecit, compeiisationem nullo modo exigere queat, sed solummqdo, quando et ipse eamdem sextam offerre velit, vel maiorem pecuniam, quam ultimus oblator, huic et possit et debeat anteferri. . VII. Ut transactis ipsis tribus mensibus, deliberata locatione, O tractus rescissioni locus amplius non sit, sed firmus stet, atque irrevocabilis toto ipso tempore constituto iuxta formam et onditiones in deliberatione expressas. Dumtaxat ius remaneat Camerae contractum im- pugilandi in casu laesionis Mura dimidiam, quatenus de iure, et prouιae iure, et iuxta Apostolicas constitutiones, absque ulla temporis praefinitione, nisi huic vel a Nobis vel a Suecessoribus nostris speciatim ac nominatim derogatum fuerit.
APPENDI IX. 255 VIII. . Demum huius circa eam rates locationes praescriptionis oceasione capta, gravaminibus prospicere volentes, quae a Conductoribus
ecclesiasticae ditioni subditis populis quotidie fiunt, praecipimus ut in Instrumentis stipulandis cum ipsis
Conductoribus, absque facultate nostra, aut speciali chirographo Nobis subscripto, vel nostris Succe foribus pro tempore, capitulum adiicere audeat nemo, quo vectigale aliquod tributum, aut Privativa, quBelocatione contineatur, quovis modo extendatur et amplietur ultra casus et terminos in ipsius tributi vectigalis vel Privativae institutione praescriptos, atque aliter quam antecedentium Conductorum tempore suit communiter gestum observatumque, declarantes invalidum ac nullum quodcumque Instrumenti Capitulum, sive quodcumque edictum sive Bannus qui fieri deinceps contingat. . Quae praescriptiones volumus ut posthac adamussim observentur in omnibus cameralium locationum deliberationibus, nullitatis poena ipso laeto et ipso iure incurrenda, absque ulla Iudicis declaratione, et iuxta
earumdem praeseriptionum formam publicati , et dictorum reno a-tio, et supradictarum locationum
stipulatio fieri debeat; quin imo
iuxta earumdem formam debeant intelligi atque haberi publicata edicta , persectae deliberationes , et publica Instrumenta stipulata, quia sic et non aliter praecipimus ac mandamus, et uti Iex volumus ut hae
358쪽
236 APPENDIX lx. praeseriptiones inviolabiliter obser- Ventur, quod haec mens nostra estae firma voluntas. Volentes ac decernentes ut hae praesens nostra Caedula ex motu proprio recipienda ae describenda in plena Camera, inque eius libris iuxta Bullam ii v. Praedecessoris nostri de registrandis Valeat, ae plenum suum effectum, exsecutionem et vigorem simpliei nostra subscriptione obtineat, nec quidquam possit contra eam Opponi subreptionis obreptionis, aut cuiusvis alius vitii, aut nostrae voluntatis
et intentionis desectum et ut ita et non aliter debeat semper in praemissis iudicari, definiri, decidi, ac interpretari arassio Card. Camerario et a Praesule Thesaurari Generali, a plena Camera, e a quocumque Iu- die et Tribunali, licet Collegiato et quod constet mi cardinalibus removentes a ipsis et ab unoquoque eorum facultatem auctoritatemque aliter iudicandi , definiendi et interpretandi, declarantes iam nunc nullum irritum et invalidum quidquid fieret aut his contrarium fieri
attentaretur, licet nec mersitus, nec citatus, nec auditus esset Praesul nostrae Camerae Commissarius, si eis altu quorum interesset, aut sua praesumeret interesse constitutionibus Pauli lΙ. et Pauli V., et Pi IV. Praedecessorum nostrorum de rebus Melasia e camerae imalienandis omni et cuicumque iuriet potestati nostrae Camerae, licet in Legum corpore clauso Begulae nostrae Cancellariae de iure qua sit non tollendo, et quibuscumque aliis Constitutionibus et ordinationibus nostris Apostolicifi, nostrorumque Praedecessorum , usibus, st3lis, consuetudinibus, sententiis, decretis, et rebus iudieatis in similibus asibus, omnique alii rei quae obstet aut quae Obstare possit, omnibus et singulis his, quorum hic sormula expressa habetur, et ad verbum inserta ad supradictum solummodo effectum, ample atque expresse derogamus. Data in nostro Palatio
Apostolle Quirinali hae die xx III
Novembris an Dom. MDCCXLuBENEDICTUS PAPA XIV.
359쪽
4--..ina mare Meta Fervente inter Turcas et Moscovitas bello, Serus reco-schismaticus viginti annos natus voluntariis Turcarum copiis nomen dedit, et quodam honore militari auctus,
missus est praesidii causa in urbem Α. In huiusmodi urbe excipi debuit, uti militaris hospes, in domo Titii graeci-catholici , qui
Caiam unicam filiam, nondum 15 annos natam, habebat. Seius amore Caiae captus, duobus elapsis mensibus a quo puellam viderat, de nuptiis cum ea conciliandis apud parentes agere coepit. Interim ipse magna de se praedicabat, et divitem et nobilem Boiari filium se esse ostentare videbatur Boiari enim nomen eo idiomate, quoddam divitum nobiliumque genus designat insuper se esse honestis moribus insignitum Caiae parentibus venditabat. Cogitantes itaque puellae parentes, se eiusdem lia bono admodum esse consulturos, si huic iuveni eam nuptui traderent, Titius pater literis missis ad nobilem virum B., qui a secretis erat magni Principis provinciae et civitatis ex qua Seius ortum habuit, ab eo quaesivit, utrum revera diues nobilisque laret Seius,bmisque moribus commendaretur. Responsum accepit Titius hisce verbis a iuxta informationes ex bono haustas sonte, iuvenis Seius indolis est honorabilis modus eiusdem agendi fuit sem
per irreprehensibilis, et omnes qui eum norunt me certiorem secerunt eumdem esse bonis moribus praeditum sine vitiis et desestibus orbatus est parentibus, quorum fortunae status admodum mediocris fuit; attamen eiusdem superstes amita bona possidet eumdem benevolentia prosequitur, eritque Seius unus ex eiusdem amitae haeredibus Certior factus sum aliunde, eamdem amitam donaturam esse Seio quamdam possessionem;
et animadverti, Seium favore gaudere sicialium, qui potentes, sunt in Principis familia, sub quorum protectione, facile obti-
360쪽
nere poterit cavile vel militare ossicium. Post haec plura fausta Secretarius ille Titio et nuptiis ominatus est. Verum his adhuc non contentus Titius Nepotem suum misit, ipso Seio comite, in eamdem Sei patriam, ut diligenter inquireret de vita , moribus, et ei conditione responsumque perliteras Titius obtinuit priori consorine, imo quadam exaggeratione auctum, qua plura bona possidens Seius traducebatur, nulla sacra mentione, an esset Boiari filius. Habitis itaque eiusmodi de Seio notitiis, matrimoni puellae
consenserunt Parentes, obtentaque super cultus disparitate dispensatione, matrimonium rite celebratum est. Elapsis aliquot mensibus ab hoc contracto coniugio, cum Titius, iuxta pacta conventa, peteret a Seio dimidiam expensarum partem quae in congruam ipsorum coniugum substentationem impendebantur, eius, paupertatem Suam causatus, solvendo se imparem consessus est. Τunc eiusdem ignobilitas,
pauperies, vitae immorigeratae genus in lucem prodierunt quinimo et cognomen ab ipso usurpatum; non enim Seius, sed Seianus appellari videbatur l). Morum autem turpitudo vel ex eo eluxit, quod gallica lue insectus, uxorem suam iam coinquinaverat. Quinto itaque a contractis nuptiis elaps mense, legitimum divortium Caia obtinuit post quadriennium Vero, Ori'eet Supplici libello, ab Episcopo itius postulavit, ut nullum matrimonium declararetur utpote eae errore personae e qualitatis personae substantiadis contractum. Urgebat puellae Pater pro eiusmodi declaratione nullitatis emittenda piscopum, ut filia nubere posset italico viro, sicut iam Seius vel Seianus in sua provincia ad alias nuptias convolaVerat. Universum huiusce rei negotium piscopus S. Congreg. de Prop. Fide retulit, haec inter caetera enarrans: Accersivi Titium eiusque filiam, ab iisque petii separatim, utrum parati essent iuramento firmare quod in scriptis exposuerant. Ipsi sine ullas haesitatione iurarunt; nempe Pater iuravit se uniquam eos deventurum fuisse, ut filiam suam traderet fortunarum capi
i De hae tamen ognominis usur gnominis differentia quaesitus, uxori r patione non satis ex actis constat Cer spondit in eumdem edere sensum Deo tum est modo Settim, modo Sesanum ulterius inquisitio laeta eat super hae no- appellatum fuisse, ipse tamen de hae eo minis disserentia.