장음표시 사용
461쪽
praescribitur, E erioris insuper Pr inefatis in. . . cuiquo, mum in qua resideat assignare, de una in aliam inιra tamen simiae prosinciae transferre, saeta hac resfrvatione, ea a men me, vi omnes presbyseri, qui in eamdem Conππωionem cooptantur. . . Ordinariorum iurisdietioni omnino subiecti esse
. odo laudati Instituti Superiores a moletireunt ut M. ordines eonferrem quibusdam eorum subditis, quorum aliqui, non pertinentes ad meas provincias, vel tonsuram adhuc non receperunt, Vel eam cum aliis ordinibus, a diversis Episcopis receperunt. Dubium hine Ortum est, an ego possim eos Ordinibus initiare; ratio enim dubitandi est, quia nullus titulus in casu habetur quo ex iure Episcopus flat proprius ad effectum s. Ordines conserendi et' ηHac itaque occasione praelaudatus Episcopus alia etiam proponebat dirimenda dubia, quae iuxta morem, eae oscio fuerunt concinnata, prout in calce reperiuntur. Antequam . Congregati dubia resolveret, commisit alteri didinario C. intra cuius dioecesim domus suprema Instituti e tat, ut audiret Superiorem, et nominatim quaereret, an Institutum privilegiis frueretur, directis, vel indirectis, nempe per .mmunicationem cum aliis Institutis, nec non ut ipsemet ordinarius C.
Supario Instituti latebatur peculiaribus privilegiis Institutum
non hui, nihilominus opinabatur, quoad duo priora dubia, Instituti alumnos posse s ordines recipere a quolibet ordinario in cuius dioecesi actu extant, ex ea proecipue ratione, quia iuxta approbatas Constitutiones per Apostolicam auctoritatem, aluum fiunt subditi illius Ordinarii in cuius dioecesi domus extat, et Ordinarii iurisdietione eximuntur per translationem in aliam dioecesim ex Superioris Instituti mandato. Hinc iurisdietione cessante Episcopi sive originis, sive illius qui priores ordines contulit, poterunt quoscumque ordines recipere ab Episcopo in cuius dioe si actu alumni reperiuntur, utpote eiusdem auctoritati subiecti. Ad tertium quod attinet dubium , aiebat, iuxta Constitutiones praelaud ias, independenter a loci ordinario, urbanitate servata I Me quemlibet alumnum transferri de una in alteram dioe sim; quia obedientia quas Ordinari promittitn in actu . Ordinationis, limites recipit per ipsas Instituti approbatas Constitutiones circa
462쪽
ultimum dubium opinabatur, alumnos qui unittuntur te in Instituto, eo ipso subditos fieri ordinario sub cuius iurisdictione erant, priusquam institutum ingrederentur. Etenim, quamvis illi omnes, qui eooptantur in Institutum, ab auctoritate proprii Ordinarii, iuxta testimonialos literas, quas Ordinarii onoedere debent ex Decreto Bouhsi Osriplex diei Ianuam 848 subtrahi videantur 13 nihilominus cum hae literum concin
i Eiusmodi litorae, quas ex dicto
Deerato ooncedere debent Ordinarii, non sunt proprie literae exeorporationis, sed iterae sunt, in quibus Ordinarius testari desint donatalibust, aetate, moribus, vita, sama eonvitione, edueatione, scientia, et similibus. Hae Messione praestat ei adiieere novas declarationes emissa a saera Congreg. Super statu Reg. ire notum d
eretum Roman μ ιι es, quae sunt eiusmodi: . e An suffletant testimoniales datae, ab ordinariis per literas privatas.. Resp. A mauus. a. mirum summant testimoniales.sIn quibus ordinarii non testantur in . speeie de ita omnibus, quae in deeretos πι-an Mntv1-- praeseribuntur, sed dumtaxat in maere reserunt de qua- , litati a Postulanus.. Resp. rarmative, sed a Superior bus Regularibus serventur alia de iure servanda ad rivulas qualitates Postulantis evncta Ra . 3. a Quid agendum vi ordinarii ra-
respondeatit, se distulantes non agno- . Merop.
inre servanda e Postulanus, anis, quam ad habitum admittantur, manean saltem per tres merue in Onventu, ibique diligenter probentur. 4. . Utrum Superiores admittere pos, sint ad habitum aut ordinis Postulam a tem absque literis testimonialibus m. dinarii, quando hie amrmat non posses eas dare, quia prohibitus ah auetoritate elvili. . Resp. Si 'eere testimonium Ormnari autum ιiam e privatas et a cretas epistulas; sed si ordinarius a -- periore requiritus est moniales, O -- positam superiu causam, quovis O dare renuat posse Postulantem σα--
mitti, supplendo testimonialivm Metti per aliam accuratam i formationem, et,Me synam relationem. 6. Utrum Superiores possint ad has bitum ipsum admittere milites, de qui bus Ordinarii amrmant, se non posse in Gallia informare, eum nullos delegatos. In exemitu habeant, nee Parochi uitanas de his notitiam habere possint. . Resp. Aramasis si ordinarius
Superiore requisitus responcleati aeri formaret Metam rationem non ' se, dummodo testimonialiam defeetu per aliam se ratam im mationem, et inclisnam relatisnem v leatur, et aemuentvr alia ae iure servanda e Mamper Postulantes antequam admittam tur ad habitum, saltem per tres emammamant in Onventu, ιδ ve inresenserprobentur.
6. α Quid agendum ae quando ordi-
463쪽
dantur propter ingressum in Institutum, conditionem quodammodo continent, ob quam alumni eximuntur a iurisdictione proprii ordinarii.ratione originis seu domicilii, donec in Instituto permaneant. Hac itaque conditione cesFati te, eo ipso sub auctoritate Ordinarii illius reperiuntur. Ordinarius autem C. in cuius dioecesi domus suprema Instituti
est, observabat, uos etiam antee fores M. Ordine contulisse alumnis praelaudat Instituti, exhibitis tamen uteris testimonialibus eorumdem ordinarii pro aggregatione ad idem Institutum, quae literae videntur locum obtinere literarum remissorialium l), prouti adnotaverat etiam Instituti Superior Caeterum
. narii nolunt dare literas testimon ales, is non ullam ob musam , nisi quia oppo-- uuntur ingremui Postulantia in relio gionem. v
Besp. rainarios, proti in Art. 2.ineret Romani Pontissees, praeserib evr, an posse testim talesia teras de-nestare; ri tamen eas dare recusenι,' currem eri a S. Congrestationem aver statu Resularium. T. . An in his ordinibus, in quibus praeter eonversos laicos habentur Do- . nati seu Oblati. testimoniales exigendae sint ante auseeptionem habitus Donat . rum et oblatorum, vel potius Couvedi
mis me Disrunt. s. e Utrum sit invalida professio, si stat omissis testimonialibus literis. . Rev. Non eos Moesiaeam, sed umetiam. sa Nempe exeorporationis , seu ex- eardinationis prout vulgo appellantur. Meundum locorum varietatem, varia interdum eontingunt harum iterarum nomina, prout erudite observsbatur in consultatione eae oci conlaeta, quam in disceptatione synoptica exponimus. Quaecumque autem sint nomina, literae ad has revoeontur, imirum , habentur iterae proprie dietas dimissoriae , quae . exprituunt tradia tam saeuitatem, ut iter piseopus
possit clericum allum de quo agitud
Testimoniaιeo a eontinent testimo- . nium, quod elerieus promovendus sit dignus, ut tales ordines conserantur, quemadmodum haec diversitas inradi. nose potest ex literis utriusque en . ria quarum formulam reeense Non . ellus T. 1 ιιι. 4Arm. 3 e s. aTestimoniales leuntur etiam illae Iiterae . quae concedi solent ad om- . mendandum elerieum a dioeeretur . seiseentem . . Haec adnotantur in ausas C. QIιelen et Plant. Ora. 8 Aug. 733s nee vero Ad hane tertiam literarumasteciem possunt referri literae quae solent diei discessuales ad usum nempe Beer.
dotis qui e propria dioecesi egreditur, ut in alia admittatur ad missae elehr
Ad quartam speetem pertinent literae quae vulgo dieuntur ex moraιωηιε qui-
464쪽
non multum discrepabat votum O dinarii C ab iis quae dictus Superior animadverterat. In secundo tantum dubio aliter opina
Praemittebatur eae spei generali doctrina, quae docet ob quatuor titulos ad sacrae ordinationis offectum piscopum fieri posse proprium ratione nempe riginis, ratione domicilii, ratione beneficii, ratione sumiliaritatis. Commemorabatur insuper Constitutio Innocenti XII. quae incipit Speculatores prid. Non. Novemb. 694, quae in eiusmodi quaestionibus prae culis maxime habenda est, in qua inter caetera sancitur . nulli Episcopo seu cuiusvis loci ordinario x licere externum quempiam, ac sibi ratione originis seu domiciliis iuxta modum insorius declarandum legitime contracti nou
, subditum ad clericalem tonsuram promovere. . . praeterea Cleris cum qui legitime iam a proprio Episcopo ad samdem clericalem
tonsuram, seu etiam ad minores ordines promotus fuerit, non
posse ab alio Episcopo ratione ac titulo cuiuscumque beneficii, in illius dioecesi obtenti, ad ulteriores Ordines promoVere, nisi, ante eorumdem susceptionem, testimoniales literas Episcopi tam originis, quam domicilii, super suis natalibus aetato natoribus aes vita obtinuerit. ηPorrb observabatur, ab hac lege tantummodo excipi Regulares, qui a suis Superioribus iteras dimissorias recipiunt, ut o
dinibus initientur ab Episcopo loci iuxta Constitutionem Benedicti XIV. Impositi nobis diei 2 Februarii 1747. Atqui institutum
presbΥterorum de qu agimus, destitutum est privilegiis Regularium; ergo Superiores ius concedendi dimissorias non habere via debantur maxime cum in occlesiastica disciplina eiusmodi s
bus elerieua exta litur ae avellitur a sui testari debent super naιsubtia aetate Ordinarii iurisdietione, et alteri dioe si moribus, vita,fama, eonditione eis. d. uti subditus adaeribitur. . quibus in nota antecedenti loeuti sumus. Ad quintam spretem pertinent literae Eiusmodi deerata resarvntur in opuseulo testimoniales, quae ex deeretis S.Congre eui titulus Aeω S. Confregationis pergationis super statu Remi diei a lanua statu rosularium ab Arcti lac o Ph rii 1848, ab Ordioario eoneedi debent illis lippens aereetario ollaeta Romae I 8 qui petunt ingredi Religionem, sive voto ex ινμyraphia reo eam. μεμιιcae . rum selemnium, sive implietum, quae
465쪽
eulis litoras dimissoriales coneedendi, existimatur res gravis
Haec autem analogis exemplis constemabant . Sane, Abbates ninnis aino privilegio speciali eiusmodi potestatem non habent, iuxta ea quae tradit Benediet. X V. de in dioee ι 2 eap. t n. 5e 16 Laudatus enim Pontifex refert deeretum Concilii Trid .sera. 28 e. lo in quo sancitur Ne ipsi βώδωes, e alii erempti, aut lagia, οὐ μι da quaecumque, etiam Mesernarum Cathedralium, liιeria dimissoria auiquitas eritas sareularibus, ut ab ullis ordinentur,inmcedant, sed h-um omnium orianasio, servatis omnibus,
quae in huius sanctae γω deeretis ontifientur, ad Discopos, intra quorum dioecesis ne eristant, pertineat seu decreto relato subiungit u sub huius decreti censura comprehendi Abbates, aliosque inseriores Praelatos prima et secundae speciei, nemo unquam potuit in quaestionem adducere; at plerique Praelati te tiae speciei se ab eiusdsm veritate autumabant immunes, hac laeti ratione, videlicet, quia ipsorum territoriuae, in quod exer-eent iurisdictionem quasi Episcopalem, non existit intra fines alicuius dio eris, do quo tantum videtur loqur Tridentinum, sed est a qualibet di eos omnino seiunctum, et separatum ac propterea, etsi id ordinibus per semetipsos conserendis, iuxta modo traditam doctrinam, abstinerent, liberum nihilominus sibi esse putabant, literas dimissoriales, ad ordines suscipiendos, suis sub ditis saecularibus importiri. Verum alia fuit mens Sacrae Congregationis Concilii te. sitem ipsime ordines Regulares, qui privilegio concedendi suis
subditis literas dimissorias fruuntur, durante triennio, quo perdurant vota simplicia ante solemnem Regularium prosessionem, ius non habent coneodendi dimissorias literas, nisi ad effectum conserendi tonsuram o minores ordines iuxta declarationem Sacrae
eong. super statu Rog diei 12 Iunii 1858 art. VII, in qua legitur:
Superiores Regulares ad quos spectat, concedere poterunt hu- iusmodi professis litoras dimissorias, dumtaxat ad primam ton suram, et ad ordines minores, servulis tamen de iure servandis, et praesertim quae circa ordinationes Regularium ab Aposto, lica Sede praescripta sunt. ηEx quibus sua sponte vidobatur conclusio descendere; eum enim agatur de puncto iuris dissicilis concessionis, ea
466쪽
tostas literas dimissorias concedendi, non potest facito praesumi, vel facile deduci ex aliquo generali privilegio, cuiusmodi os illud,
quo Superiores Congregationis presbJterorum votorum simpliacium auctoritatem n alumnos exercent; neque ex eo quod O
dinarii auctoritatem etiam habeant in illos alumnos, quos in propria dioecesi reperiri contingat. Nihilominus non praetermittebatur observaro, eiusmodi qua stionem altera vice, quoad similia Instituta, suisse propositam videlicet in Lugdunen. mper App. stat. Od. Gler. M. Careeli. s. via toris dis 21 πιemb. 838, sub hoc dubio u an concedis debeat iacultas, Rectoribus diversarum domorum, dandi dimisit sorias pro Ordinibus suis oricis. Sacra autem Congregatio resolutions distulit, consueta elausula duclua ne dubium hoc videtur suisse repropositum. adem vero die 2 Septem. 1888, alterum dubium huius generis propositum fuit in causa Melet. Miserie super facultate concedendi lit dimis nempe: an SuΡΘ- riori Generali . . coneodi debeat facultas dandi literas dimisso- η rias. ii Et Sacra Congregatio respondit: .rmative pro Amnis qui in Congregatione iam cooptati sunt, uel in posterum cooptabuntur cum lueris Morporaιionis Ordinariorum originis, e posse quam τοι iam emiserinι e reformentur preces uaru intelligatur salva Const. Bened. XIV. Ex quo dilectus lin. Nonnullis animadversis circa tertium dubium, gradus deindefleba ad quartum dubium, et pariter analogis declarationibus Ostendebatur, alumnos per dimissionem, dispensationem, etc. ab Instia tuto exeuntes, iterum cadere sub auctoritatem prioris Ordinarii; maxime vero hi Sacra Congregatio, ita priora dubia resolvisset, ut necessariae essent literae dimissorias piscopi originis, seu domicilii, pro alumnorum ordinatione. Declarationes Vero analogae sunt eiusmodi Archiepiscopus alexicanus inter alia dubia mpο- fuerat urii Novitii post emissa vota simplicia, aut dimittantur, a
syuae constitutione prohibetur Or laris, ceu declaratum est ara congreg. dinariis quominus impediant suis eleriois Epise et Reg. in Pinerotien constr. ObLne Religionem ingrediantur. Licet autem B. H. V. diel 28 Iulii 1837χα II. ubium in ea agatur de ordinibus Regularibus, Item in eadem Constitutione statuitur tamen locum habet etiam in religiosis modus, quo Regularis omittit et egeia institutis de quibus agimus. In his enim ecclesiastica per prosessionem ete.
467쪽
Busta IFER . ORDINAT ET ALiis. 8653 religione, aut haec ab ipsis mobilitate animi relinquatur; quid cum eis agere debo ordinarius, si aut ad sacros ordines aut ad matrimonium sorsitan aspirentps Facta relatione huius stulati Smo in audientia diei 20 Ianuarii 1860, Smus mandavit ut ita responderetur: si professi votorum simplicium, sive per dimissionem ab Ordine, siue per Apostolicam dispensationem, ab emissis τοιis soluti fuerinι, se gerat cum illis protι eum ceteris suisia cesunt sese serere debeι. Alterum propositum sui dubium ab Episcopo Melitensi, quod est eiusmodi: κ uid dicendum si, pro sessi vota simplicia, postquam tonsuram, ordinesque minores susceperint, ab Ordine dimittantur; erunt ne recipiendi in Cle- rum saecularem, ita ut habitum clericalem gestent, et in sua scepιis ordinibus ministrent, quamvis careant titulo substen- , iationis hinx audientia Smi diei 20 Ianuarii 1860, responsum fuit a stirmative in omnibus, niti liud indita Discopi obsιeι:sed curandum esse, ut quamprimum fieri poterit, de praescriptotisula provideantur minime vero promoveri posse, nisi praescripsum ιiιulum habeant. Ex eiusmodi dubiis et responsionibus, licet agatur de iis qui vota simplicia omiserunt, in ordinibus Regularibus, nihilominus si ad ordines minores proveeti fuerint, et in iis e manere vel progredi velint, sub Ordinarii inrisdietione eosdem manere eruitur Ordinarius autem de quo est sermo, non alius
est, quam ille originis seu domicilii. Hisce raιionibus et altera adiungobatur, quam attulit Superior laudat Instituti, quam supra retulimus. I. aran et quomodo Episcopus A ad sacram ordinationem admittere possit alumnos Instituti B ex fide Superioris do- mus declarantis, eosdem alumnos adscriptos esse eidem domui; vel potius necessariae sint literas dimissoriae e testimoniales apiscopi originis, o domicilii, iuxta sormam Constitutionisi Innoeenti XII. quas incipit Spe latores. si I. An et quomodo idem diei debeat, quoad alumnos iam
promotos ad tonsuram, Vel ad aliquem ordinem. ηIIl An et quomodo, haud obstante promissione obedien-
468쪽
sinistituti in transferre oosdem alumnos in aliam provinciam, quin venia a dicto piscopo petatur. 3IV. An in casu egressus ab Instituto per dimissionem, aut dispensationom, iidem alumni subiiciantur iurisdictioni piso vii dioecesis, in qua sita est domus cui adscripti sunt vel po- tius illi piscopo cui subiecti erant priusquam instituto a
RESOLUTIO Dualoadu. - Sacra Congregatio Episeop. st Reg. die Hai 1864 respondere censuit: Ad l. Negauis ad primam parιem, Uirmative ad secundam. Ad Il. Mirmative in omnibus. Ad III. Superiorem Prouinhiadem ora libere uti acutiate transferendi alumnos prouinciae iuria γ ιitutiones a S. Sede arprobavias. Ad IV. NasMis ad primam pariem, Uirmatis ad oecuridam.
l. Instituta religiosa votorum simplicium vindicare alia iura sibi non posse, praeter ea, quae specialiter concessa demonstrent. II. Faoultatom concedendi literas dimissorias ad ordines recipiendos in in specialia privilegia recenseri, eamus facultatem erui non posse ex auctoritate, quam Superiores alicuius instituti Oxercent iu suos alumnos in pendenter ab Ordinario originis seu domicilii. Ill. Neque locorum ordinarios ex unico titulo auctoritatis quam exercere possunt super iisdem alumnis, posse eosdem omdinibus initiare, posthabita Constitutione innocentii Xls Specula
IV. Per obedientiam, quam alumni promittunt piscopo ordidinanti, laodi non posse iura instituιi, quae ex Apostolica auet iῆtat si mranstituto competunt. V. In eas egressus, quo deseritur institutum, alumnos subiici illi Ordinario, cui subieeti erant, priusquam institutum ipsunt ingrederentur 1 .
1 Interdum a S. Congregatione modi aluuinis edas ordines prometis, ut exeunt reseripta vel indulta, in quibus, benevolum Episcopum inveniant, qui eos olausula rep.ritur, qua iniungitur eius reeipiat tamquam subditos in sua dioerest.
469쪽
DEcRETun. - α Etsi per plura Decreta, praesortim vero Sub
diebus 2 Februarii, 7 Martii 840, 6 24 Augusti 1844 ab hac Sacra Congregatione, indulgentiis Sacrisquo Reliquiis praeposita,
satis superque provisum sit circa logitimam fidelium admissionem in sacri capularis Sodalitatem, declarando inter alia pro indulgentiarum ac privilegiorum acquisitione, ut fideles ipsi in eamdem o litatem ingredienιes, habitum seu Scapulare ab habentibus facultviem benedicιum legitim recipianι, ipsumque des
Scapulas contegens e licet a Meerdoti&ι faetitia tem huιμι. non servetur brana in Rituali e Breuiario Ordinia Carmelitarum praescripια, rata habeatur adscriptio, dummodo praesaι Meeta te non defician in suibaturuialibus, nempe in Benedictione, et impositione Miιus, ae in reeῬιisne in Confraιemitatem plures tamen huiusmodi fidelium adscriptiones invalidas, ac nullas pro sus inveniuntur, ita ut sideles Sacris indulgontiis, ac privilegiis frustrentur ob hai litus impositionem peractam a non habentibus facultatem, vel ob ipsum habitum diversa ora consectum. At vero, ne Christi fideles eo modo in Sodalitatem adscrimi ultro decipiantur, Sacerdos Iacobus Ete paro Missionarius Baiocensis Dioecesis dubia huic Sacrae Congregationi enodanda proposuit,
videlicet. BI. An pro valida admissione ad Constaternitatem B. Marias Virginis de Carmelo, ceteraque omnia lucra, sufficiat reliquissoruatis impositi habitus consecti duobus pannis in una ead'mque extremitate uniculorum positis, modo postea ad lucrum D sectivum Indulgentiarum, privilegiorum etc. ipsemet admissus quilibet sibi imponat habitum rite consectum iuxta Decretum
eiusmodi elausula Oeeonomie apponi vi et dari debent pro aggregatione ad ali detur ad avitandas diffleuitates quae oriri quod Institutum, etiamsi dieantur eae mpossentiSed si sat ea uaria quo bonevolum orati-la, cum tamen oloriem Bona Episeopum aeterieus non reseeriat, ad periat dioeesiam eui adscribatur, eo-- hune resipiendum tenetur Episcopus ori quens videtur, ut non possit a proprio ginis seu domieilii. Quieti qum enim Episcopo reilei. valor attrihuatun litoris. qt...dantur,
470쪽
II. An admissiones huiusmodi, etiam bona fido hucusque saetae sint invalidae, donec iterentur, vel a S. Sede in radice sanentur. Et quatenus affirmative. a III. An ad praecavendas piorum perturbationes ac alia incommoda ipsi tehopare Presbyter Missionario liceat de tali sanatione pro tota Gallia quoad omne praeteritum Sanctitatem Suam
u Itaque in Comitiis oneralibus in Aedo Vaticana dis Augusti 1862 habitis, Emi Patres, audito prius Consultoris Voto,
respondendum esse duxerunt- Ad primum Negative - . Ad Secundum Asrmative. - Α Tertium Non eaepedire, et sunt o tam mmo pro Sanatione omnium adscripιionum modo pra diem hucusque ubique factarum, e typis publicetur Bec ιum. as. Facta demum de his omnibus s. ouino NOSTRO PIO P. X.
fideli relation in Audientia habita die 18 Septembris eiusdem anni per me instascriptum Secretariae Sacrae Congregationis indulgentiarum Substitutum Sanctitas Sua Eminentissimorum P trum Resolutiones benigne confirmavit, ac insuper de Apostolica Sua benignitate omnes et singulas adscriptiones, modo praedicto hucusque non solum in Gallia, verum etiam ubique peractas, clementissime sanavit, et ut praelatae Resolutiones, et huiusmodi sanationis Gratia ab universis Christifidsilibus facilius dignoscantur hoc generale Decretum typis publicari mandavit. η Datum Romae ex Secretariari. Congregationis Indutontiarum dis 18 Septembris 1862. F. Caes. Asuuisius Praesectus.
Animadvertebat Consultor, admissiones illas ad Carmeli sodalitatem validas esse habendas, in quibus Sacerdotes acultatem habentes non defecerint in substantialibus, quae in rituali cammelitarum praescribuntur, ceu Sacra Congregati declaravit dio 24 Augusti 1844. Haec autem substantialia consistunt in bens