장음표시 사용
471쪽
est veluti ordinis tessera eiusdem materiam esse laneam, lemcophaei, vel nigri coloris; eiusdem formam constare duabus partibus, ita, ut Scapulare a collo pendens, una sui parte pectus, altera, scapulas contegat, P. Cras Narragione etc. . . Hoc ip
sum firmavit S. c. decretis 2 Februarii 840. 2 Et quidem
a Vide pag. 246 in nota. Cui adiunn
potest alterum decretum diei Martiis 8io, quod est sequens. Quidam paro-ehus dioecesis Cameraeensis multatem habet imponendi eapulare B. H. V. de Monte Carmelo quaerit a S. C. utrum sibimet illud possit imponere a S. C. spondit: ormative, vatenus haee Heuuas habeatur indiseriminatim, mι-
2 in Lemovieen die a Februarii
1840 hoe habetur deeretum a Vicarius generalis dioeeesis lemovieensis expostulat a S. C. solutionem dubiorum nemperi in laruaneus seu leueophaeus . pro eapularibus benedieendis, at im- . ponendis fidelibus tam triete nec ne, . iuxta aegulas praeseriptus est, ut dis versitas oloris admissionem in dietam eonfraternitatem . nullam irritamqua reddat λ.lI. Muiusmodi evioris diversitas su- . spendit ne saltem ruitionem indul- torum, et Indulgentiarum, quae ad seriptis in dictam Constaternitatem, et gestantibus Scapulare tanti oloris sunt oneessaeps S. C. auditis quoque consultorum votis respondit negative quoa utrumque dubium, dummodo color vulgo tant subrogetur ιantum avereonsimilla, seu nuer. Itam in una ineret De in Gallia eodeta die et anno S. C. proposita habetur. Iaeobus Paroelius habens in Pa- ecla, Om. I, fasc. 6.rochia sua Confraternitatet a Mapula' bis Oeet fideles suos, ut plures ad illam Confraternitatem attrahat, nihil obstare pro quibuseumque etiam metum divinum non recitantibus, pro luerandis indulgentiis, 1. Si abstinentiam in feria quarta non servent. 2. Nee si septam pater et ave in singulis diebus non eoitent. 3. Si utrumque panniculum saneti habitus ex eadem parta pendentem et simul iunctum deserant. . Si eumdem s. habitum non supra pectus 'rtent, sed ab humero transversim sub raehio quolibet. . Quaeritin de singulis utrum eum menta indulgentias eoueedentis oneordent. S. C. respondit: posse fidelea Constaternitati S. Scapularis a eripi frui omnibus indulgentila generaliter a Summis Pontifieibus Oneesει utriusque sexus Christifidelibus, qui aietam Confraterniιatem inoreinentur, et haοι- tum legitime receperint tire nec semvent abstinentium a earnibus feriis
472쪽
merito; nam Scapulare imponendum, illud osso debet, quo γcietas distinguitur et denominatur; quodque ipsameo a Virgo Deipara designavit ut peculiae Symbolum lectae constaternitatis; et quo ab enata Sodalitate ad praesentem usque diem, Carmolitae usi sunt in confratribus reeipiendis. Si itaque habitus non praescripta forma, materia, et colore sit conlaetus, aliquid substantiale deesse censebat Consultor, proindeque adscribptionem nullitate laborare. Hisce autem praehabitis, ad ea quae in primo dubio propo nuntur observabat, habitum sic consectum, ut duo panni in uno laniculorum extremo sint positi, simul consuti ex parte superiori, vel sola fili traiectura coniuncti, non congruere cum iis, quae iam a S. C. decreta sunt, proindequo adscriptiones, h0e habitu novae indolis, peractas, utpote in substantialibus deficientes, irritus esse habendas.
Posita itaque hac dubii solutione, ad secundum quod attinet
dubium, monebat Consultor, dictas receptiones non posse eon validari, nisi iteratione ritus, vel Apostolica auctoritate. Pradiserebat autem primum convalidandi modum, utpote Deilem, et legi consonum, quique etiam inserviret ad legem efficacius stabiliendam, non autem in casu expedire sanationem in ra'
dice. Observabat insuper s. m. Gregorium XVI decreto uAprilis 1832, sanationem impertitum esse pro admissionibus, in quibus fuerat omissa descriptio nominum sodalium in libro Con fraternitatis, quae adscriptio alia est ex conditionibus, quae ad
validam receptionem solent requiri Ast vero, prosequebatur, illius dispensationis rationem aliam omnino esse ab ea, de qua in praesenti est sermo. Agebatur enim in illa de sanando vitio cadente circa legem secundariam, non admodum eriam; quste ideo non impleta videbatur, quia rerum et locorum adiuncta eidem impedimento erat; eiusquo desectui non alia poterat ratione occurri nisi sanatione. Nec praetermittebat innuere, privatum hominem esse, qui eiusmodi sanationem postulabat pro tota Gallia, cuius preces, non sine detrimento aliquo Episcopalis auctoritatis, cui cura esse debet suarum vium, exaudirentur. Quare submisse, opinabatur
Consultor, praelatis dubiis respondendum esse, ad I negatiye Ad II affirmativo. Ad Il non expedire.
473쪽
CIRCA PERSONAE ERROREM IN MATRIMONIAM CONTRACTU INTERVENIElITEM, VEL QUALITATIS REQUISITAE SUB CONDITIONE POSITAE.
Reserimus appendieem, quam eonspieiendam indieavimus in anteeedenti siseiovi in ea a Nais mons pag. 266. Anno 1817 iudieata estas. c. c. eausa matrimonialis, in qua, inter
caetera, contendebatur personae errorem intervenisse, et qualitatis in Dersonae errorem redundantis. 8
quens era. quoad hane partem laeti
Saeerdos A., eognominerarius natione hispanus in Italia degens, nobilis et dives, in sua domo re-eeperat virum talum cognomine Titii, eidemque permiserat ut eo-gnomen Sei assumeret, imo et sui nepotis appellatione uti posset. Hoc itaque eognomine sibi usu Pat , quo videbatur Titius deseendere ex nobili hispaniearia ia,
matrimonium eum Beria eontraxit, quamvis Meerdos A. vi matrimonio resisteret, imo e sua domo Titium ob hane ausam dimiserit. Non multo post contraotas nuptias, Beria a Seio sive Titio discessit; deeu o vero longo annorum intervallo, Berta a curia petiit ut declararetur matrimonii illius nullitas. Defensor Beriae ex eapit e roris personae in eontreetu inte
venientis , ita dispulabat Bertaeensuit contrahere eum Seio, dum revera nupsit Titio Adsuit itaque personae error ergo nullum fuit matrimonium. Ad id eonfirmandum praeter plurium Doctorum auctoritates, allegabat Besolutionem S. C. C. in Bononien .s Februarii i56squam refert cardinalis De Luca dise 3 de mair. 2. si . Contendebat insuper Defensor, Beriam in hoc matrimonio eontrahendo respexisse diraeis ad qualitatem personae, idest ad qualitatem nepotis sacerdotis A., qui divitiis affluebat; non vero ad praesentem Titii personam. Etenim, prout testes referebant, Beria a Titii persona abhorrebat, ni erat forma inde-eorus , et eidem nupsit ob suasiones et consilia privignae et amitae, quae
Beriae consuluerant, ut oblatam fortunam arriperet, et ignota adhu ovitae commoda non respueret. Non ergo persona, sed qualitas movitassensum Beriae; et ideo, eonolu- dehat Defensor, errorem hune qualitatis, in personae errorem redundareo
eontra matrimonii Defensor insistens huius eoniugi validitati,
aiebat, errorem nominis, licet ad personae errorem pertineat, attamen ex eo non infirmari matrimonium,
εὶ te essos non reete allegabatur. In eo enim, vir nomen et personam allenam simulaverat, ut Meiperet euriam, a qua, o modo potuit obtineret imitalam eo trahendi mram quMiliet paroeho, quae saeuitas ita extorta intita erat.
474쪽
J72 APPENDIX aquando constat de persona cum qua contrahitur. Hinc si quis desponsaverit mulierem in propria persona, et sub nomine alieno, pro coniugio praesumendum esse disponit cap. tuanos De sponsal tu quo legitur: Cum praefatus vir praedictam despon- . faverit mulierem in propria peri, sona, et Sub nomine alieno, quo. tunc se voeari finxit, et inter eos sit earnalis copula subsecuta, vi detur forte pro eoniugio praegu-
ex qualitatu in errorem personae redundante , contendebat ex eo
quod Titius non erat mulieri ignotus, nec personam absentem simulaverat Quare Berta consensum praestitit in personam sibi cognitam, et praesentem, quam ipsa putabat habere hanc qualitatem ne i resbyteri hispani. Fuit itaque simplicis qualitatis error, qui metrimonium
non infirmat. Discussa autem hac ausa in
S. C. C., di s Augusti 8i , ad
dubium: an constet de nullitate
matrimonii in easu, respongum fuit: nesta me.
Ut observas, etiam in praesenti facti specie, Beria eontraxit eum Titio, quem putabat seeumferre divitias, utpote nepotem presbrteri
illius hispani, in quibus deeepta
fuit: non autem erravit circa qualitatem aliquam irrete intentam propter personam, quam haec intenta qualitas secumferret. Quare Beria non erravit circa qualitatem,
quae in errorem personae resundatur. Caeterum cum agitur de errore personae , vel qualitatis in personam redundantis, qui error demonstrari contenditur ex praesupposita divitiarum asstuentia, admodum diffieile easus dari posse Iidetur, in quo iudicandum sit eiusmodi qualitatis errorem in errorem
personae redundare. Quare M. Ca- nonum Expositores, pro regula habent , errorem circa divitias matrimonium non infirmare.
Altera huius generi habetur causa in . C. c. agitata die 22 8eptembris i 708, cuius compendiosa expositio ita legitur in . congregationis regestis. . Inito matrimonio de mense Aprilis 1706 inter Carolum Antonium Sanctaretium, et Catelanam uachinam coram Parocho, et testibus in Beelesia Paroehiali 8. Nicolai de Incoronatis, inus nullum adhuc documentum suit exhibitum, d horta fuit eontroversia super illius validitate, eae quod persona viri, alia quam esset, supposita fuisset mulieri. Hi no devoluta illius cognitione ad hanc S. C. anditus fuit in Urbis
Vicarius, cuius iussae suhieeta iurato ellamini, in Conservatorio Clementiae, Caietana, haec recensuit;
quod nempe sibi fuerit ab initi a
propositum dictum matrimonium proprio eius Genitore Praesecto Domus DD. de Incoronatis, cum eo supposito, quod praefatus Sponsus stin esset Gubernatoris Aea-
475쪽
, muli , haberetque peeudes et praedia multa, ae proinde ipsa. Sponga nunquam aliter in eum
.se consensuram enixis, et reite
ratis protestationibus deelaraverit, quam si vere propositis qualita, tibus foret is praeditus; sicque, praeviis diligentiis habitis ab eo- .dem Genitore super qualitatibus, Caroli Sanetarelli, Mediet in Urbe conditione , et facultatibus in struet cum tali praesupposito , fuerint stipulata Capitula Matri
monialia, ac subinde celebratum, matrimonium in faciem Ecclesiae; . quamvis vero in aetu eius ele- brationis, absque ulla onditione. Onsensum praestiterit, in corde tamen, eadem subdit, huiusmodi consensum dedisse sub ea con- ditione, quod Sponsus vere esset, praeconceptis qnalitatibus decor tus, quodque prae timore Patris extra modum urgentis pro matri- . monii effectuatione, id palam non explieuerit, etsi proprio Parooho. in aetu explorationis voluntatis, aliisque personis hanc suam eo . ditionatam intentioriem saepius patefecerit, ac sileri protestata; quodque deinde consummat ma- trimonio in domo Patris ipsius mulieris, eaque praegnante red- dita, post mensem circiter , de--teetum uerit, quod Carolus An - . tonius ininime esset filius Guber natoris eumuli, sed ex quodam Victorio Interaneorin venditore progenitus, fortunae bonis desti tutus, proptereaque eleetus sui epraelata domo, et eoaeta fuerit ipsa Caietana invita ad quandam
transferre, exindeque paucis post diebns, ad domum Genitoris eiu dem viri perduci, quo tempore, Carolo Antonio extra Urbem abeunti, ipsa Sponsa ad pacandas personas mox dictae domus, ne in suspicionem fugae ab ea intentam , adducerentur , Epistolam
scripserit, indeque post tres dies aufugerit, et ad mansiones paternas in aedibus DD. de Incoronalis remeaverit, qua traducta subinde a d. Conservatorium de cIementia, paulo post easdem paternas mansiones repetierit ; quodque inter haec consultus P. Allarus Theolognara Poenitentiariae, pro matrimonii nullitate responderit, ne non quod Caietana non teneretur illud ratineare; quapropter suasi iidem sponsi Coniugium
ipsum reconvalidare, de mense Iunii praelihati anni, ambo sese exhibuerint coram praememorato Paroch , ad cuius intei rogationem pro acceptatione caletanae, Carolus Antoningamrmativum reddiderit respongum, sed e con erAOcaletana ad consimilem interrogationem, tenaciter In negativa perstiterit, ut latius ex eiusdem depissitione in Summario danda. Ipse vero Eminentissimus Vicariustam circa praefatam depositionem Sponsae, quam circa binas depositiones iuratas duorum correli-
476쪽
giosorum ordinis Belarmatorum S. Francisci testificantium de supra
allata Sponsae voluntate conditionata ante matrimonium contractum, nonnulla excitat motiva;
in verosimile nempe sibi videri putat, quod Caietana ante matrimoniieelebrationem tam enixa protestationes de persona suturi Sponsi Peregerit, quas tamen Parocho exploranti eius voluntatem nulli-mode aperuit, quemadmodum in libertate posita bene poterat, uti constare, subdit, ex Paroehi testsemonio cuius tamen non apparetexamen, nee attestatio quodque detecto praetens errore, adhuc eadem eum Sponso cohabitaverit, et eum eo sese immiscuerit: quod
insuper nulla sit ratio habendaeonsultationis Theologi 8 PMMitentiariae, qui haud servatis servandis, sed iuxta casus Propositionem , eonsilium praebuerit, multoque minus attendenda Contrahentium diota, et proeurata coniugii ratineatio post illud eo
quod in hoc sit spactandum initium, seu tempus celebrati co tractus, prout latius in eadem relatione, una eum depositione Sponsae, aliorumque testium in Summario per extensum danda patebit Verum . . votum
Non dedignentur itaque EE PP. attentis his, et aliis, quae hinc
inde adducentur, resolvere dubium . n. An onstet de validitate,
Sacra Congregatio concilii eausa discussa diem Novembris 1708, censuit respondere formatis et
In hoc eiusmodi ausa singularis est, quod mulier saltem --ram duobus eorreligiosis, antequam matrimonium contraheret, Pate- laeerat, se in matrimonium illudeonsentire eum intentione conditionata, si nempe sponsus esset pra
dictis qualitatibus decoratus. Propter huiusmodi rationein praestathei erponere illustrium Auctorum contentionem ire matrimonii validitatem si contracti. Auetores enim sibi hunc easum proponunt Caius contraxit matrimonium cum Beria, nulla conditione
apposita, sed quia paullo ante dixerat, audientibus multis se duet rum in uxorem Rertam, si haec haberet in dotem aureorum deeem millia, alias repudiaturum, seu eam non ducturum post initum matrimonium, quia Caius notitiam habuit, Metam nihil possidere, eam non cognovit quaerit sibi ignatellitiaco uu 136 per in Din. 9, item Ange de mi M. Om. 2, qua ι. 44
iusmodi matrimonium sit validum. Pignatellius, et De Angel, asum resolvunt pro matrimonii nullitate; contra Pitonius, licet ano sententiam appellet verissimam in puneis iuris, nihilominus inspeeta Iorma
477쪽
indueta a concilis Tridantino , pro
matrimonii oelebratione putat sta dum esse in foro externo Pro matrimonii validitate. Hae est per summa eapita e rum disputatio. Pignatellius hane quaestionemo professo pertractana, initio indieat rationes, quae pro matrimonii validitate militare de tu hiseo vectis Videtur esses validum et . quia onditio ante matrimonium apposita, non fuit redueta in seriptis, neque signi- steata in eontractu per notarium stipulato. 2. Quia oram Paroeho et testihus Cain pure eontraxit, et potuit e ditionis appositae poenitere, quo su matrimonium validum est. 3. Quia videtur Caius amessime a mnditione, dum eam non repetit oram Paroeho et i stibus, quemadmodum oportebat
post demetum Concilii Tridentini,
et ema quae protulit in sariem elesiae important eonsensum sim pii m et issolutum , sine ulla adiunctione. 4. Quis in dubiis, standum est pro matrimoni vali ditate M a si e re
Hare itaque sibi laudatus Auctor opponens, deinde totis viribus, omni
argumentorum genere Propugnateontrariam sententiam Argumenta Vero quae exponit, ad hae redueuntur 1. Voluntas sali tam expresse d elarata praesumitur permansisse, nee
praesumitur laetaeontistim mutatio, ita ut Caicis remiserit conditionem, quae menti suae penitus inhaerebat. 2. Nulla ratio apparet isoedendi ab eo oonsilio, quod plane honestum ipsi erat, et a quo non sine gras ineommodo diseessisset, et exa edentibus, et consequentibus m trimonii contractum satis olligitur, medio tempore, eiusdem mentis fuisse. Defuit itaque matrimonialiseonsensus a Caius non onsensit
in mulierem nisi ut eognitam, et apprehensam eum tali qualitate, proinde hae deflelente, nullus esteonsensus. 4. Pontius lib. 4 a m r. e. 2 hune maum exponit mulier quaedam ante Titium saepe protestata fuerat se malle mori, quam matrimonium inire eum Titio, si is Iudaeorum sanguine progenitus em set et n. 3 idem Pontius narrat, se obtinuisse, ut, per sententiam iudieis declararetur nullum tale matrimomum, eui sententiae subsori sere quam plures salmatieenses etri, quo allato exemplo Pignatellius eontendit idem diei debere de eas a se proposito. . Hane sententiam eo frmat analogia aliorum easuum qui respiciunt matrimonium eontractum ex metu, vel animo deeipiendi, qui motus et Meptio in ipsa matrimonii eelebratione non appareat probato enim postea metu, vel deeeption , e lare modo, quo in eas praeseri probaretur conditio apposita, matrimonium deelaratur nullum, prout sentiunt allegati ab eo theologi Adiungit etiam eam de eo, qui agit contra suam prose Monem, ex eoactione vel fietione,
478쪽
376 APPENDIX α emissa, quibus probatis, professio postea nulla declaratur. Bisce omnibus expositis et a otoritate maxime theologoriri r horatis, reiicit rationes ab initio indicatas, militantes pro matrimonii validitate. Belicit nempe primam rationem, tum quia nullo iure probatur, eas conditiones debuisse scribi; tu in quia scripturae, ad solemnitatem tantum adhibentur. Reiicit alteram, quia, donec non proh
tu consensinii in conditionatum non fuisse revocatum , praesumitur mandisse usque ad actum matrimonii; et suffieit ut virtualiter ille ou-- sensus conditionatus Perseveret, quemadmodum pro validitate saeramentorum sufficit consensus virtualis uuae doctrina maiorem vim habes in praesenti easu quia su ponitur, Caium , una ante contraetum hora, protestatum fuisse adversus matrimonium, si Beria non
haberet in suis bonis illam pecuniae
summam. Contracius enim et con sensus qui sequuntur protestationem
post horam, dici possunt illie sequi. Nam in iure dieitur illie aliquid fieri , quod intra triduum sit, L.sin.
d. de re ete ex his sequitur etiam responsio ad tertiam oppositam rationem Belieit denique quartam alendo cum anche lib. 3 m. matrim. i. 15 n. 7, regulam illam fallere, in casu magnae disparitatis, pro uti eontingeret in casu praesenti,
quo Berta reperta est illis diu uis penitus destituta. Eeontea itonius licet non a solute impugnet hano Pignatellii se
tentiam, tamen inspecta nova forma a conellio Tridentino inducta, existimat, saltem in foro externo, illam antecedentem protestationem attendi non debere Batio praecipua ui insistit variis expressa modis , haec est talis censeri debet matrimonialis consensus, qualis per verba exprimitur in faeie Ecclesiae oram Parocho et testibus. Protestatio ensen, et paeta, quae a oontrahentibus sunt, ante huiusmodi solemnem celebrationem, considerari debentuti non laeta, si in aetu talis helebrationis non exprimantur, et dicuntur non adesse in rerum natura;
ideoque quidquid tu facie celesiae
non fuit expressum, censetur omissum, ita, ut etiamsi pri momentum aut matrimoniunt eontrahentes se--m eonvevireat sub conditione
eenseri debeant ab ea recessisse in actu matrimonii, eo ipso, quo oram Parocho et testibus consengum Durum paledicerunt. Et affert auetoritatem Glossae in cap. - - De Sponsat in vero uulierem in qua legitur. Et si dicat quod adhue tempore contractus erat in eadem ο-luntate, non reditur. Idem vero auctor n. 44 De eiι hisce vertiis
prosequitur: meque ego percipere possum quod matrimonium, ut est sacramentum, quod iuxta Tri- dentinum est celebrandum in facie. Ecclesiae, possit esse nullum ex. eonditionibus, et paetis praece- dootibus inter partes conventus, qliando ista Paeta non expressa in
479쪽
faeie Ecclesiae, dieuntur non esse de hoc mundo, et quidquid non audivit Parochus, et testes, nu , quam attendi debet in foro externo, sed perinde reputatur, ac intentio, Mereta in animo retenta quae iuvat in foro interno, non externo; dum enim probatio illius ondi-.tionis prae dentis, non est in laete Eeviesiae, utique habetur pro seerela, et elandestina in foro
externo, iuxta novam formam, Tridentini, quidquid secus, quoad
Hano rationem eonfirmat ex absurdis, quae contra mentem Cone. Trid .sequi facile possent, hoc modo. Rursus, quia alias sequeretur ab-
η surdum elarum quod sub pallio, matrimonii possent iniri coneu binatus queis merum conellium ob rare voluit. Etenim figuremus easum, quod Titius aptus amore
Semproniae, ut eam sine matri, monio habeat ad sui libitum, con- Veniant inter se, quod quidquid faciant et dieent, non laetent an, APPENDlx M. 377. m contrahendi matrimonium . idque constet duobus testibus con- fidentibus , et amicis partiuvi;
Moe, quod contrahendo pure in lacte Eeclesiae, possent deinde Vises vere in eoncubinatu libere, et tute, . et postea alter ex illis posset re- . edere et allegare nullitatem ma- , trimonii est o Graviores videntur eiusmodi rationes illis, quas affert Pignatellius,
et propter eiusmodi rationes vid tu etiam ea sententia Auctorum indueta, quae docet in foro saltem externo 1), standum esse pro matrimonii validitate, nisi conditio expressa fuerit in ipsa matrimonii lebratione. Quid autem censuerit S congregatio concilii circa eiusmodi anteeedentes animi manifestationes, coniici posse videtur, tum exsuperiori ausa, in qua onmes EG
tentiam pro matrimonii validitate, prout dignoscitur ex clausula et amplius, tum etiam ex eo quod exposuimus in altera, licet diversi generis, causa pag. 334 in nota.
3 Dixi in foro sauem externo, quia etiam in foro interno, non Videtur tam stelle iudieandum pro matrimonii nullitat in his adiunetis. Ceterum eum de foro interuo agitur deserendum est Theologis, prout animadvertit eximius Cardinalis De Lum alae 3 de maιrim I et Theologorum auotoritati sententia Pignatevit m rime innititur.
480쪽
9IR TAMENTUM QUOD RUMPITUR PER IMPLICEM DECLARATIONEM POST DECENNIUM.
Ad maiorem intelligentiam et eoo- firmationem eorum iurium, quae pro adstruenda vel reiicienda ruptione testamenti allesabant utrimque Defensores in Causa Verruptione testamenti e commutatione voluntatis, non iniucundum hum nissimis Lectoribus nostris foreta cimus, si super eo argumenta nonnulla, quae sequuntur, paullo fusius adiicere non mittam . Ante omnia necessarium arbitramur totum praeponere textum in L. Sametatis 27 Cod. De Testam . quae ipsum Iustinianum Imperatorem auctorem habet mandimus ita ibi
si quis legitimo modo ondidit testamentum, et os eius confectionem decennium pro aeerit, siquidem nulla innovatio, vel eontraria testatoris voluntas apparuerit, hoc esse firmum. Quod enim non mutatur, quare digresrohibetur Quemadmodum enim quiustumentum fecit, et nihil uoluit eontrarium intestatus oritur Sin autem in medio tempora ontraria ιε- alatoris voluntas ostendiιur, siquidem perfectissima est seeundi testamenti eonfectio, ipso iure prius tollitur testamentum. Sin autem testator Ian-ιummodo diserit, non voluisse priua3tare testamentum, vel aliis verbis utendo ontrariam aperuerit voluntarem, et Me vel per tres testes idoneos non minus Dibus, νει intra aeta
emensum, tune irritum M teaismentum ex contraria voluntarie, quameae ausa tam ris.
Quod ad rem nostram pertinet, quaestio institui potest, an numerus testium non minus tribus pro solemni forma requiratur, quomodo ex gr. Venit de septenario testium numero, qui in testamentorum confectione praescribitur, an solummodo pro probatione, videlicet ut concludenter ostendatur testatorem primam innovasse voluntatem, eamque amplius stare noluisse Negativam prime quaestionis parti, Inruintivam secundae reddendam esse nemo certe dissentiet Imperator enim poenam nullitatis actus legi Sanemus non adiunxit, ac praetereii nihil aliud servandum praecepit praeter merum trium idoneorum testium adhibendorum numerum. Huic rei adstipulantur communiter legum civilium interpretes, quos inter uiacium seligimus, qui T. I pag. 9l ita tradit Iunt duo tantum in quibus
perfectum, secundo imperfecto, rumpitur . . Sunt autem duo uiri,
qui ab interpretibus asseruntur. Unus ex lege Sancimus Cod. Deo Tralam. Verum nego ibi asum