Iusti LipsI Manuductionis ad stoicam philosophiam libri tres : L. Annaeo Senecae, aliisque scriptoribus illustrandis

151쪽

uccedat. sed siquis volpunctistitium horae prudens fuerat,nusia conoessurum infelicitate, qui vel longis um ἀμ- νὰtine si uisus, beate in ea Nixerit. Calpit hoc ipsum, inquam, Plutarchus: sed quid mirum Z nam ille inter eos,qui ex professo contra sentiunt,& docent: de quibus iam addam. Nam de Tempore istud, sere conuenit cum Usu: et si distinxi. An igitur nec ab Vsu augetur Felicitas 3 Adserunt alii: dc iam olim Pythagorei. Ex quorum schola Archytaes definit MVmmita, αρετῶ wτυχμα: Felicis temo sum virtutis, idque cum Succe D. Ecce, non Vsum solum, sed Successum requirit : & valde Felicitatem ad Externa porri

git ac Bictit. Quis enim illam sibi spondeat3 imo addit:

in Scientiam in nobis, ac nostra potestate , esse ι Successem , non esse. Quod vere dicitur: ergo & illud, nec Felicitatem in nobis esse, pro Scholae citis mente. Quid autem Aristoteles Z fortiter haec

ias. . . , αλλ μ ω ργεια εδ; Felicitatem non in Fossessione, sed Vsu viriu-R abbi, tu . neque in Habitu, sed ita tione esse. At noliri ex diametro repur. 1.Acad. gnant. dc Zeno primus, ait Cicero, non Virtutis VRm movi, ut superiores sed ipsum Habitum per se esse praeclarum disseruit. Nec tamin Virtutem cuiquam adesse,quin ea semper uteretur. Vides ipsum Ha-D. v; . bitum per se laudari, dc ab eo Virtutem conseri λ Seneca noster: η δ ς-p Summum Sonum in ipso Iudicio est ,-Habitu optimae mentis. At Epist. que alibi: AEuides Hrimi iudicium Nerum εν immotum. Quod D. Cori est a Prudentia, dc haec a Scientia. Plutarchus inter Stoica: L A

es Bonum ἶ non aliud quam Trudentia. quid Prudentia φ non alia Epist. quam Scientia. Et quae haec Scientiaῖ quam Seneca aperit r Vna re consummatur animus, Scientia bonorum ac malorum IMMUTABILI. Cie. i i i i. Imo Stoici in solis Virtutibus inesse Scientiam, sΤABILEM atque 4 4 IMMUTABILEM censent. Nota istaepius de flabilitate. Nam, ut Epist. c. alibi noster: Semel traditi Soni PBRPETUA post fio est. Non de- dficitur Virtus: & pluscula addit. Firma igitur haee Scietatia. ite . .: rumque

152쪽

AD sTOICAM PHILOSOPHή LIB. III. 14Irumque Seneca: Beatum iEud in uno loco positum est, in ipsa ruen- E=;λte iaιile grande,tra quisium: quod e Scientia diuinorum humano rumque nonpotest efii. Neque alia mente Socrates: Eν ιμ- ἀῶθον Lam.in P , ' ς πή-. ι -- κα- τ ἀμαθειαν : Vnum solum Tonum Scientiam

esse; unum selum Malum, Institiam. Itaque in Habitu, in Scientia, in Mente est ipsa Virtus: et si, ut supra Cicero, utitur ea semper Sapiem : nisi tamen vi, casu, aut ea in impeditur. Quid tum,. si mens & voluntas adest αλ - - laudandaque velo Libo,

Sit satis, , numquom svCCEssu crestit Honestum: ut Cato, apud Lucanum . - μαωc effert. Neque enim id Virtuti derogat, impediri: non magis quam Soli, obnubilari.

Sicut issitus vis in lux integra est,etiam inter opposita: eodem modo op- Sen.epist. posita Virtuti nihil detrahunt. non es minor sed minus fulget. μυὼ 'forsitan non aeque apparet, ac nitet: sibi eadem est, σ ,more Solis ob- furi in occulto viam seam exercet. Optime. non minuitur, sed minus late funditur: atquc eo verbo in hac re utuntur.Cato apud lCiceronem:βuamquam negent Stoici,nec Virtutes nec vitia crest r M.DeFi-

re, tamen Ῥtrumque eorum FVN quodammodo, ω quasi dilatari putant. Fusionem eam Seneca exsicat: Virtus modo latius FVN- Epist. DI TVR, regna,Nrbes, prouinciaου temperat .fert lues,colit amicitias, 'U'

inter propinquod liberosque difflenset O a: modo arcto fine circumdatin paupertatis, exsit, orbitatis. Quid resert ipsa eadem est: eadem Z imo aerue magna est, etiamsi in se recessi, undique exclus. ibid. Lumen in arca include, atque idem libera: nihil interest, nisi quod aliis non lucet. Non enim prohibentur opera Sapientis omnia, sen isti sed tantum ad aduos pertinentiae ipse semper in actu es. Claudere igi tur hoc licet apud Stobaeum verbis: Πάλα τ καλὸν ψ ἀγαθω

CTvM ess dii quia nuda Virtum desiituitur: ideoque OMNINO ω sEMPER Bonos Beatos esse. Si omnes perfecti: quod discrimen pares igitur. Si omnino & semper beati: quae additio, aut minutioὶ nulla.

153쪽

orum

II. Paradoxum. Virtutes pares, itemque indiuidura esse X C r P I T & adhaeret alterum Paradoxum: Mirtutes im ter se pares , atque etiam nexaι esse. Duplex igitur mem- ,rum: prius lustremus. Farer, quo tensu omni,quem dixeris: id est; Virtutes, etiam diuersas, pares esse: itemque unius illius recte-facta; etiam diuersarum actiones: Triplex igitur palmu=istitasti tra: & Seneca satis aperit: Virtutes inter se pares sunt: ω opera irtutum in Homines, quibus ilia contigere. De Virtutibus inter se collatis,ecce,adfirmat: itemque seorsim de Operibuι. nam de Hominibus, tamante est dictum. Plutarchus cum Seneca et Stoi-

μ' γ' - Uirtutem Virrate mirarem esse, neque Noctessctum Recte-μ- xv.De Fin. m. Cicero restrictius dicere videtur: Omnia Recte icta aequaliae sed sensus de mens e us non discordat.Communius iterum pi

Omnia Bona aequalia esse. Omnino noc necessium s prius illud P

vi. Parad. radoxum tuemur Sc tenemus. Cicero: Pares esse Virtute nec B no Niso meliorem,nec Temperante tempera Gorem.nec Forti fortiorem,

nec Sapiente sapientiore posse fieri. Quid itaZquia,inquit, a Varius in, consentiens cum Ratione, ω perpetia constantia r nihil huis adiartest,quo magis sit Virtus: nihil demi, ut Hirtutis nomen relinquat.L Senecaeami sim caussam insistit dc premit: unu inducitur humanis Virtutibus regula: νma enim est Ratio recta simplexque. Et sta tim infert e Si autem Tatio diuina est, styre nudum Bonum sine Ratione est: Bonum omne diuinum est. Eum porro inter diuina d crimens, ergo nec interaeona. Alia etiam caussa. quod Uirtus omnis pcrfecta sit: persecto quid maius aut melius potest Tam igitur Modestia perfecta, quam Iustitia: &sic in avis: de nu)laxit. d. aliam vincit,quia Omnes in summa Bonitate. Cicero: Eteni bene μιD. Icte acta sunt:-nihil rectoremus:cerse ne domo Piadem mesius quiseram inuemri potest. Seneca idem clarius & effi-

Epist. 1xv. cacius: Nitit iuuenies rectius recto: non magis, quam vero Neriam, temperato temperatius. Omnis in modo es Virtus: modus certa mensura

154쪽

sura est fonstantis non babet quo procedis: mu magis, quam Fiducia, aut Verita aut Fides.seurdaccedere perfectopotest nssit. Itaque his rationibus, & quia Virtutes in se ipsas, non in materie conside-gant:easque, ut aixi, in summo: concludunt ,omnia Bona pa-

na; usqueeo,Vt par Virtus sit c Chrysippidictum jatriam forti- meum ., terseruasse,ωm a morsum Niriliter sustinuisse elanum capularem ilia. continenter aisersatum esse. Rides tu non conuelles, si principia nostra non subuertis. Vna est enim illa Boni , ut sic dicam , facies,undique α ubique sormesa , ubi se ostendit: ceterum multae sen e Leius sterirabunt, qMae promit a marietate , stre pro actionibus, expi

catatur : Nec tamen minor si aut maioη ipsa Sol idem, & eadem claritate, si per tenue foramen , aut patentem senestram intrauitrnec hinc patentem radium iuste praeseram alteri contractiori.

Haec Stoici: alij, atque inter eos Theologi nostri disentiuM. & Vi certe Virtutes specie distinctas , eellentia etiam disparant. vi Prudentiam, quae in Ratione nobilissima parte proprie sita est, eamque perficit, nobiliorem Iustitia volunt hanc Fortitudini,

istam Temperantiae praeferri. uno verbo , Ut quaeque earum magis ad Rationem accedit, eamque participat, sic meliorem esse. At Virtutem eiusdem speciei, puta Temperantiam, non abnuuut,in se consideratam, non ratione eius eorumve qui habent , eamdem paremque este. Nam eos qui participant, aliter atque aliter dispositos,non ad eamdem eius persectionem Veni- iis ita re. Quae suo etiam sensu verissima, Stoicosum non plane iniungunt qui nullum Bonum, nisi in persectione Sc summo /agnoscuariesia partem alteram videamus: Nexas Virtutes esse. . cui sententia abiicitur, unam qui habet, omnes habere. Non in nimis hoc Inopinatumaest-veteres etiam Philo phi videre..c quibus nonnulli, Nnam Virtutem esse censuerunt, etsi multu in- Agmtam vocabulis: quae Menedemi Eretriensis sententia fuit, dc Aristonis Chij. Sunt qui ila Zenonem eo trahant , .auctore Plutarcho: quoniam scripsit, Dudentiam, dumsuum cuique tribuit, morali. esse Iustiam. ἀ- res Adit., Temperantiam . dum tolerat, Fortitudinem. Stat qui negant excu Iant eum Prudentiae nomine Scien-' 'potium intellexisse. inu autem ncgant Stoici. quorum hoc est in recedente. Stobaei Eclogis:ὰ ωτας εαμ et ἰοα,-- αλλλοπ: Vιν-

tutea PL VI Es esse, atqMe eas inseparabiles. Quid enim de cohae

155쪽

ssione opus quaerere , si una modo sit 3 Sed quaerebant, ut diti,

veteres: atque adeo Seneca quaerendum, inter prima, censet. Epist. xo. Nihil agetur, inquit,st ignoramus quid Virtus sit: πω,an plures:se paratae,an nexa,M qm Nnam babet, ceteras habeat. Irerumque mo- De Vis. net alibi: ut quaeramus quidsit Virture' et alburonesiui. Enimuero & ApulchIs in unitatem inclinat, ubi Platonica recenset: De psi16s Vnimodam esse Hrtutem: quod mum suapte natura adminiculo non indiget: perfectum autem cum sit ,solitudine debet esse contentum. Sed hoc nunc omitto :de inninna, plures facimus, easque in-Aρudplut diuiduas,ut ubi Vna, sint omnes. Clarysippus ait --εχ ρώ-

W f ' , rata Virtutes inuicem comitari, non fiam, quod qui habe om- 'Adde pia nes habeuti sed quod qui ' secundum et am aliquid operatur, idem Dulta ., ' secundum omne&: nec Nirum persectum, quι non omnes αurtutes habeat, nec Motionem, quae non fiat secundum omnes. Totum hic dogma, & sententiam habes : quam duplicem etiam vides.

Prior est, sequi se , ut 'na 't apud quemque --. Plinius ad

Traianum: ii dicimus quidem, cui Virtuae aliqua contingat, omnes inesse. Quod Cicero variis locis, atque alibi ita adfirmat; vio. Tusc. Si Ῥnam, inquit, Virtutem ronfessus sis te non habere, nullam ne- Coosol. ad cesse sit te habiturum. Ratio in Seneca: quia cum semel animum δε i. de. Virtus indurauit, Indique invulnerabilem praestat. Non enim singula vitia Tatio ,sidpariter omnia prosternit, in uniuersum semel vim cit. Sicut sol ille pariter oritur, & omnia illustrat. Haec etiam nostri Doctores sensere. ut Ambrosiius: Virtutes indiuidura esse, ta se opinione vulgiseiunotas. Alibi: Connexae sibi sunt concatenataeque. h. -'S Virtutes, ut qui unam habe plures habere videatur. Itemque Gre-Lib.2κi i. gorius: Una Virtus sine abis, aut omnino nusia est,aut imperfecta est. - , Nota posterius membrum . nam in eo error, quoci species &imago Virtutis alicuius solitaria: ispe est: sed imago, & ut ille ait, imperfectae. Ille 3 ante eum Plato: ex cuius sontibus hausit De Philus Apuleius. Imperfectas Virtutes quae sint,ibi vide semet comitari

nexas esse. Caussa. quia ubi una aliqua Virtus persecta & de ea qsemper Stoici : ibi & Ratio persecta. quae esse non potest, nisi

Vt vim

156쪽

lAD sTOICAM PHILOs OPH. LIB. III. I Fut vim de lumen suum ad alias etiam Virtutes extendat. Sen tentia alicra in Chrysippo, In opere oe affwne concurrere , ac mi- v. De Fasceri. Hoc ita Cicero: Cum sic copulatae connexae ue sint Virtutes, '' ut OMNES OMNIUM participes sint, nec data dapossit separari: tamen proprιum suum cuiusique munus est; mi Fortitudo in lusoribus periculisque cernatur, Temperantia ιn voluptatibus trudentia in dilectu. Et noster cliam doctor apertius: Disi aliquis fortiter patitur, Epist. omnibus Virtutibus utitu ortas cum Nna in promptu sit, maxime- 'U'que appareat, Patientia. 6eterum iEP est Fortitudo : cuius Patienti m Perpessio, in Tolerantia ramisunt. Issic est Prudentia sine qua nudum initur conmum : quae suadet , quod effugere non post', qμam fortissime feris. issicot constantia , quae deiici loco non possit. Iltic est I N DI v ID v v s illa comitatus Virtutum. a' idquid honeste sit, una Virtusscit, sed bE CONsILII SENTENΤΙΑ. Ergo hac quoquc paric necti vides,quod in Actione adminiculantur inuicem & adsistunt. Est & tertius nexus, sed Peripatalicorum, in Pruden

bentem Virtutem aliquam Moralem, habere Prudentiam. Duidem est Moralis Virtus effectrix. eorum, quae definita sunt a Prudentiu recti Ratione. Denique Aristotcles ea mente ait: - ουκ

ria: at Virtus in Elcctione consistit. Habes secundum i itur

Paradoxum, cisi membro isto altero vix tale. Nam de PhiloQ- . AT 2 .phis aliis verum est: etsi vulgo nouum aut Vanum. D I s s E R T. V.

III. Tarad. Sapientem sibi parem, oe in Gaudio semper es. PARADOXVM ecce tertium, etiam de Paritate, seu potius

AEquabilitate in uno Sapiente. Hunc constare sibi, in e semper animi statu & tenore censont: atque eo optimo de

optati stimo, id est, Ingaudio semper esse. Rem priusqua explicem, opus aliquid de verbo: quod tamen illi explicandae apte, imo ta

necellario, adhibeatur Augustinus phrs,inquit, G o appetiant Ciuit. cap.

157쪽

146 I. LIPSI MANU DUCTIONI sEύ-di me, Latine autem Cicero constantias nominauit , Stoici tres esse voluerunt,pro tribus Perturbationibus, in animo Sapientis. pro cividitate Voluntatem, pro Laetitia Gaudium pro eiu cautionem. Proci ritiatine Nero vel lolore, negauerurit posse esse aliquid 1 animo Sapientis. I oluntas enim , inqmunt, appetit Tonum : Gauiuum , de Eono adepto est: brutis, deuitat malum. Et paullo post: Haec tigisiu loquuntur,ut Velu,Gaudrre, cauere, negent misi Sapientem: Stu tum aut e non nisi severe, Laetari, Mimere, Contristari. Ita noster illa doctor: & puriter hausit c Zenonio sonte. Nam Laertius paria aut eadem, nisi quod pro Laetitiά, ηλυ Voluptatem no-- minauit. Videre in iplis potes: ego, quae proprie ad nostram

ιπαρο-: Voluptatem c cum Augustino & Cicerone Laetitiam)esse, sine Ratione elationem , in re quae νideatur expetendia. Huic tria subiicit: κηλ- , τερψν , δην σο: CDiuinitionem, Oblectatιonem, iis fusionem. Iteruntque: Voluptati Gaudium opponi: siue, ut Graece

Gaudium Voluptati aduersum esse, quod definitur, cum Ratione elatio- Tria item huic subiici, τέρψιν, εοι σιάλω κ'λμων : Oblectationem, Hilaritatem Tranquissitasem. Etsi in voce et haereo, & spuriam aut superuacuam pronuncio : cum iam at te in contraria parte ηδνηθ habuerit sedem. Ergo vel delenda, vel pro eθΘάρσος, Finciunisubstituendum. Certe in Stobaeo iunctim haec Sapienti lcgo attribui, α ει υίω, Θάμ . His c Laertio Tulliana. Na. ilia consonant: cum Ratione animus mouetur, placide atque consanter, Gaudium dici ; cum autem inaniter edi fuse exsultat, Laetb-- ιιam. quam ita definiunt Stoici Sme Ratione animi ilutionem. Sunc m s, ipsi illa in Graecis. Ncque vana haec distinctio, certe non inutia

serti; ἡ Ε,=': & Augustinus e sacris etiam probat. Non est gaudere impius, xvi ii. dicet Dominus: tamquam impii Laetari poti spossim, quam Gaudere. Noster Seneca huc facit: Voluptatem Iaὰ nostrum Album verb- dirigimus rem infamem esse, stu Gaudium nisi Sapienti non contingeare. Est enim elatio animi, suis bonis viribusque entis. Nota, Voluptati Gaudium ovom, pro Laertij excerptis: itemque Verba ca ad

ossum, vel ex classo Stoicorum , scite dici. Est: & definitio ipsa Gaudij paullo susior quam in Laertio,& quae Fidacium quoque de qua monui) includit. Addit Seneca :Jtaque Virgilius cum

158쪽

s TOICAM PHILOSOPH. LIB. III. I Tm mala mentis Gaudia : diserte quidem dicit ,sidparum proprie. nudum enim malum Gaudium est. Non hercle, neque ma Jos sequitur: quia ex sola Virtute est: in qua fundatum necesse est, sen. De velit nobi ,sequatur hilaritas contin , iatilia alta atque ex alto p veniens , ut quas fgaudeat, nec maiora domesticis cupiat. Habes γipsum illud Gaudium plene descriptiam, si scrutaris. Fundulum, inquit: in rupe illa Virtutis. Reliqua gaudia aduenticia, & infirma sunt. atque haec quibus delectatur mulgus, tenuem habent ac Lpi' perfusioriam moluptatem: quodcumque inuecticium gaudium est, FUND AMENΤΟ caret. Iterumque alibi: Fragilibus innititur, qui aduenticio latus est. exibitgaudium, quod intrauit. Aliter plane in

isto est: & EDdexse ortu sideles umque est, creficit , in adyh 4 extremum Uque prosequitur. Ex se, inqu ir, ortum: id est cx Ani mo, in quo Virtus. Seneca suo Lucilio: Nolo tibι unquam deesse Laetitiam. Nolo iliam tibi domi nasci : nafietur, si modo intra teipsum sit. Ceterae hilaritates non implent pectus sed Frontem remittunt: les essunt. nisi tu forte isdicas iliam gaudere, qui ridet. Animus debet esse alacer, m fidens, in seuper cmnia erectus. Et statim : Hocgaudium, de quo soquor sudum est,m quod pluu pateat INTROR svs. Philo .

mν: M a igitur .in solis Sanimi Boxissenuinum G sincerum reperatur Gaudium, ideo IN sE qulsique Sapiens gaudet, non in iis quae circa ipsum. Ergo bene noster su pra dixerat, Mitum, ον ex alto e niens : itemque continutam esse. Idem alibi: Aliquod potius ista Epist. num manserum circumspice: nullam autem eg, nisi quod animus. - '' sibi inuenit. soLA VIRTVs praestat gaudium PERPEΤvvM .setis rum: etiam siquid obstat, nubium modo interuenit, quae ins ferun- tur, nec quam diem vincunt. O pulchra & apposita ima ol- ne i Reuera enim, talis est Sapientis animus , qualis mundi satus ς' vidi super Lunam:

Perpetuum nulla temeratus nube serenum. Nam illa pars mundi superior m ordinatior , nec in nubem cogitur, nec in tempestatem impestitur , nec versitur in turbinem . omni isimu

159쪽

I. .

I 8 I. LIPSI MANU DUCTIONI svolumus: placidum & occultum illud Gaudium est,&cunigrauitate , imo scueritate coniunctum. mihi crede, ait noster, res seuera est verum Gaudium. Neque enim aliud est,quam inte- rior quies , & pax stre concoraea animi , m magnitudo cum mansιetudine. his malis aut stultis absunt: ubi cupidines ipsae sibi obstrepunt aut pugnant, & semper in eorum animis velut legiones aut castra. Seneca hanc quietem etiam explicabat supra: suis ρaudere, nec maiora domesticis cupere. Est enim proprium hoc Σω- ti , praesentibus qualiacumque sint contentum esse , amicumque rebus suis. Atque ille idem, numquam malis suis ingemuit , numquam de satosuo questus est , fecit multis intellectum sim, non anter quam in tenebris lumen effulsit, cum essetilucidus , lenis, oe humanis diuinisque rebus pariter aequus. Hic est ille animi status,quem Tranquillitatem ctiam licet appelles. Seneca : Auid est Beata visu Securitas , in perpetua Tranquillitas. Quae ianitio cum Democriti seu su conuenit: cui ἀμμα ista, siue animi Tranquistitas, est ipsi Teuta vita, ut Cicero alibi scribit. Iterum que ' Democritus Summum Bonum c tam i, sepe ἀνα-ίων appellat: id est, animuinterrore liberum. Quod Stoici tamen abnuant: nec finem hunc esse, sed fructum. Accessio,inquam est. atquc a Laertius, in ter Zenonis dogmata : Aseriis taris πημο- , τε χάρον em --ανια : occesiones Hirtutis esse, Gaudium m Hilaritatem. Etiam no-1her: Tum illad orietur sex Virtute) inaestimabile bonum,α es mentis in tutoriosioratae, er sublimitra,expulsis que terroribu ex cognitione.Ῥeri Gaudium grande in immotum, comitasque in diffusio animi:-bris delectabitur NON UT BONIS sed Ni ET BONO ORTI s. N0ia ergo sunt ipsa Beata vita,sed adnaerent, ut lux Soli: etsi ei ficere etiam illam sensu aliquo dicas,nempe ut sentias & fruare. Ita Ambrosius noster: Teatam Nitam et iunt Tranquissitas conia' scientiae, Securitas innocentiae. Habes Paradoxum: nec id qui-

dena nisi vulgo. Nam & Sapientia ipsa in Sacris loquitur: Ο δὲ

κακω i aeui me audiet, habitabit iu SPE CONFIDENs, QUI Es- CET sECvRE ab omni mulo. Habes bonas has astcctioncis, Securitatem, aeuietem , confidentdam: & hanc pol remam cum Spe

tem ratam cui Metus semper inest ne nimia sit, & cxsultet.

160쪽

AD s ToICAM PHILOSOPH. LIB. III. I s

is ν

III I. Tarad. Sapientem vel in Tormentis Teatum esse. OVARτvM Inopinatum dogma rosero, Sapientem etiam inter Tormenta Beatum esse. Fortiter hoc sic esterimus,quidquid agmine in nos incurrant Pythagorci, Academici, Artitotelici. Nam quid certiuspotest esse, quam ratione eorum qui 'iolorem Cis .rar. . in malis ponunt, non posse Sapientem 'Aeatum esse, cum in eculeo tor V 'M' queatur ' contra autem, eorum qui iolorem in alis non habent Stoicorum P ratio certe cogit oti in OMNI Bus ΤORMENTIS construetur BEATA VITA. Imo Vero, comparatione etiam ficta, Zeno negat Metelli vitam beatiorem, quam Regub. Heu inopi- Cie v. De

nata, heu oppugnatat Nam quomodo ,meli inint,isa paria esse pos s =ist. sunt, cum ala optanda sint, alia aversanda 8 Neque etiam Porticus L tota neget, Metelli vitam praeponendam oc sumendam cile Perseuerant tamen paria haec clite, quia Bona sunt: nullum autem inter Bona supra doctum discrimen.Igitur pariasunt Gau- Ibid. dium , ω fortis atque obflinata tormentorum Terpessiis. In utroque . . enim eadem est animi magnitudo : sed in altero rem Oa m laxa, in a

tero pugnax m intentu. Tale aliquod discrimen alibi nolle it gerit: Non est quod existimes vitam esse sine labore Virtutem: sed quae- De Vit. dum Hrtutes stimulis, quaedam fraenis egent. Auemadmodum. orpus in pracbui retineri debet, in ardua impelti: sic quaedam Virtutes in pracbui sunt, quaedam clivum subeunt. Ita illo genere sunt, Libcraritas, Tempcrantia, Mansuetudo: in isto, Patientia, Fortitudo,

Perseuerantia,'quaecumque duris opposita Virtus est,hFortu- Πηλnam μbigit. Quid ergo Z inquies. an non contra Naturam Dolor do Tormcnta sint 3 falcmur. Et estne anquod contra Naturam Epist Lma igitur Sonum ζ ruinime. sed istud aliquando contra Naturam es , in quo Sonum illa exsistit. Vulnerari enim, stre subuecto igne tabeficere, contra Nuturum est: sed inter ista fruare Animum infatigabilem , si 'cundum Naturam est. Et ut, quod volo, breuiter exprimam, mastria Yoni aliquando contra Naturam est, Sonum numquam:quoniam Bonumsine Ratione nudum est sequitur autem Ratio Naturam. Veriss

라틴어 텍스트