장음표시 사용
181쪽
182쪽
- m, ain Isis ain δυχ τα : si ιod non epecuuia Virtus nasiatur,fidex Virtute pecunia, atque adia omnia bona publice ac priuatim hominiabus obueniant. Non e Thales hoc satis docuit in claro exemplo nam is cum ostendere vellet, quam facile Sapienti ditescere: praeuisa feracitate olearum,fructus omnes coemit,&sbius in-IOs, Vendidit, vimque grandem pecuniae parauiC Potest igiturabere Sapiens: sed'uanto altius,nolleὶ calcat haec superflua, de dumtaxat diuiturum naturalium est quaesitor acerrimus. Fac idem sen. Epist, Auditor: & disce statim ac compendio diues este. CR praesentat ε' i ives Sapientia, quas cuicumque superuacura fecit, dedit. Aia non hec Sacris etiam nostris consona Θ Clemens Alexandrinus dicit, &
κὰ τοῖς ἀεμις - ἡ-Yγ udine νεμετ : Auod autem omnia sint Sapientis, aperte Scriptura indicat dicens, noniam leus mei misertus est, mitra sunt omnia. Vnumenim oportere expeti OBendit, per quod μιia sunt omnia, ω iis qui digni fiunt promissa tribuutur. Ecce in vera Sapientia diuitiae, & in animo ad Deum, summum atque unum num , verso. Sed vis ipsas Stoicorum voces, atque etiam si saZAmbrosius: Salomon ait, Eius qui si lis est, totus mundus aeuitia- Lib. et r.Derum. Auanto prior Salomon, quam ranon Stoicorum magiHer, atque '
auctor flecta ipsiuις aeuis autem fidelis, nisi Sapiens Et statim : Sed
dicas: aeuomodo Sapientis totus mundus ἰ aeuoniam ipsa Natura dat
issit fortem omnium, etiamsi ipse nihil pobsideat. iomina est stu post
FGSapientia: quae suaputat Naturae munera: nec ullis INDIGET,
etiamsi desint ei ad mictum necessaria. Namque -usicus organa, aut edicus medicamenta etiamsi non habeat habet talam mimo quo post bis uti, etiamsi ad tempus eorum usus non suppetat. Bone ὁ ctor salve. non ipsa Porticus sonet magis germanas Zenonis voces. Obseruastin autem & de Indigentia etiam sine possessione sortem habere Haec vera sunt. Stulta mortalium auaritia se or 2 ἱρη nem proprietatemque disicernit, nec quidquam Fuum credui se , quod pubscum est. Sapiens aliter: qui publicis ut priuatis fruitur, pri- uatis ut publicis. Sapientia omnium mater est , ω ipsa orbem terea- βου rum possidet. Abrahamo illi data est omnis terra: sed quandoξ postquam a Lotho discessit, id est vitiis m deflexione morum. D. de Α-
183쪽
ITI . I. LIPSI MANU DUCTIONI so magnae igitur, ὁ verae opesi veniamus in partem. Ego conari aut facere me fateor: & illos agros, silvas, hortos, sontes , statuas, tabulas, & quidquid Natura aut Industria instruit, oculis& cogitatione usurpo ut mea: pascor suauiter, & sinceriore gau-dh fructu, vel horulae spatio , quam Domini inscripti anno
DIssERT. π1 I. X. Parad. Solum Sapientem liberom , ceteros omnes seruos censeri.
Tu v g idem ille Sapiens non ues solum, sed Liber, ceteris omnibus seruis. Conviciari tibi videar Θ non est propositum , sed vera effari. Scitum igitur hoc Stoicorum: Nisi
Cic. in Pa- Sapientem , liberum esse neminem. Graece efferebant: o ' ' σοφὰ iacλειο αφρον δαλγ : βuodsolus Sapiens liber, ον Inrcnone. omnis Stultus simus. Diogenes ponit, & caussam apponit: μο-
Mens a. omnes malos , seruos. Esse enim Libertatem non alia, quam potestatem agenae quae Delis: Seruitutem contra, priuationem elusinorv.Disscit. di actionis. Hoc ipsum paullo fusius Epictetus: mcλεις ως cουλεθ, ον ουτ ανα κατ-k4,ουτε κώλυεs, ουτε ίασα et Liber es, qui Nivit νt vult, quem neque cogere est, neque prohibere, neque vim ad-
PM- ferre. Sed furusime Cicero, & rei illustrandae. AEuid est enim lia, bertas' potesas vivendi, ut velis. Auis igitur visit ut vult, nisi qui recta sequitur φ qui gaudet officio φ Cui vivendi via considerata atque prouisa estἶ qin legibus non propter metum parati qui nihil dicit, nihil scit, nihil cogitat denique, nisi libenter ac libere ' Ita liquet, Sapientem ea parte Liberum, qua Virtutem amplectitur volens, alacer: ab ipso Honesto,non a lege aut metu inductus. Quid iam, Sen. H. cum Vitia spernit, & calcat Z cum magno animo clamat: Non '' sum impe=uta facturus. iugum non recipio : imo, quod maiore virtuto faciendum ess, excutio. Non est emodiendus animus. si voluptati cessero,cedendum est dolori,cedendum labor cedendum est paupertati. Idem sibi iuris in me esse et olet m ambitio, ira. Ecce, quot dominos
ille iam effugit adde libidinem, auaritiam, alia vitia: turbam habebis
184쪽
AD s TUI CAM PHILOSOPH. LIB. III. I 3 habebis,ut vero nomine dicam,tyrannorum. Miserum manci
pium , qui his subiicituri erectum & liberum, qui cuasiti Nam
breuiter sane & expresse dictum AB Auae est Uera Libertast inno- In D'al. centia. Sed & in Fortunam Sapiens attollit animum, & ab ea se , est. facit immunem. Qui ad omnem eius motum casumque trepidat,suspensus vota facit,quidni seruitutem,& quidcm asperam anxiamque, seruiat At illa est vera Libertas Julgi rei seruire 'ulti sen. Erist. necesilattinuitas casibus, Fortunam in aequi deducere. Quomodo hoc fiet 3 Epictetum audi, &Iequere praeeuntem: m. Disser.
meam disinae. Vult me febricitareἶ σ go volo. aliquid aggrediὶ volo. potiriὶ volo. non patriZ nolo. moriὶ volo. uis iam igitur prohibere me aut cogere rater Noluntatem , potest non magis, quam ipsum Deum. O vera, o firma libertas, seruire Deoi Sed est & quarta ratio: non Fortunam solum dominam,sed nec Corpus ferre. c, Sen. Epist. pondus ac poena s. premente ligo, urgetur, in vinculis est: nisi '
accessi Philosophia, in istum res irare rerum Naturae ste taculo iussit, O a terrenis dimisit ad diuina. Haec Libertas eius es, haec euagatio: subducit interim se custodiae in qua tenetur, in caelo reficitur. Agno scis & hanc Sapientis propriam,qui animo ad originem sui scin- per tendit Nos imitemur: & aliquando ex hae saece euadamus in Epist.xxxviilud sublime ον excelsum : ubi tranquillitas nos manet, stν expulsis
erroribus mera Libertas. Hoc nomen est,quod omnes ad se allicit : pro quo arma olim & nunc capta: per sanguinem , per ca dein qu sita,aut retenta estinos ad hanc animi,toto animo non adnitemur 3 Et qua via λ Audi doctorem nostrum: Fhilosethia Epist.Vm seruias oportet, Ni tibi contingat era Libertas. Hoc unum illud 'sudium vere biberasse est , quod liberum facit. Quis enim alius eius ηρ filiis, quam animum noctrum in eam asserere libertatem, in qua a pa-- tirente stu auctore Deo produc is fiuit: ut neque formidet quicquam, LR :- neque πει re doleatineque vili deteriori naturae seruiatZ Illa,inquam est, absoluta haec, & compendio dicenda Libertas: non homInes Sen. Epiae timere , non Fortunam; nec turpia velis, nec nimia . in seipsum habere maxima potviatem. Hanc Philosophia parat , Sophus 'habet..
185쪽
174 I. LIPSI MANV DUCT Ioms Vides dignitatem Paradoxi huius, sed eu veritatem. quam n Epist 'ri. ster quidem Ambrosius tota Epistola quadam adstruit: oc Auxi ri. De gustinus breuiter: Sonin , etiam eruiat, liber est . malus , etiamsi iti Uy regnet. seruus. est. nec in s hominis , sed quo ramus ess,tot domis norum,quot Utiorum. te quibus cum ageret Scriptura Huma: A quo tr. Peti . emm quis, inqui deuictus est,huic in seruus adductus est.
XI. Furia. Solum Sapientem Sagem esi SEP beus, iam mihi aures. Iubet o
. canerae atque fure non minutis tibias. Abite modica: sceptra & diademata molior & Sapienti no stis circumdo. Ego, an ipsa Virtus - regn- diadema tutumiferens umi, qui se cost. Vere tutum. nam cetera illa casibus aut sussm-
utaminatis fulget honoribus, Nec sumit aut pomi secures Arbitrio popularis aurae. Age igitur,adstruamus. Stoicorum scitum est et M---βα--λεα ἀναι: Solum Sapientem Regem esse. AvD. O mi doctor, quam Vere ista nomen vindicant, & Inopinata sent 3 quid si stolida de fatua λ Plutarchus ita habet, nec unus: & su au iter sane exagiatat, praescriptione libelli, Stoicos magis inopmata, quam poeta effari. Vt alia omittam, potest magis quam istud 3 Dimmulauitali uis regem, qui reipsa esset, ut Homericus Vlysses: at isti quam inepte & falso adsimulant Comoediam vel mimum alet , quem ludere eos dicas : sed male etiam sustinentes personam.
186쪽
a Forticu Sapiens, clamans altum m intonans, Ego serus Rex Jum , Eeo 'Diues : gre conjicitur interim ad afienas fores mustans, Da tegmen Hipponasta namque sileo,
Suntne haec regia, nudum,algidum, semeticum, omnium in petra esseὶ LI P s. Sunt regia, mi Auditor, si alia, quae dicam, adsint. Omitte sannas aut ludos: Plutarchum etiam,grauem &nuagnum virum taed Academicum, & Stoicis destinato ho-
stem. Audi Ciceronem potius: vere ista nomina omnia posidere ira De Sapientem,quae irrideri ab imperitis solent. Rectius enim appetiabitur Rex, quam Tarquinius, qui nesse , nec suos regere potuit. Attende. duas caussas tangit,cur iustissime noster Rex sit,quod Se regat,&quod Alios: quod profecto plenum & legitimum est Regnum. HTangit & Laertius,ubi scitum hoc promulgat: Oυ ι- δε α ψους in zesis
tes ,sed reges etiam esse: cum sit Regnum potestas nudi obnoxia , quae γin selis Sapientibus consistat, vi au ch sinus. Optime Chrysi pus. quis enim vitiis affectibusque superior, praeter Sapientemὶ An ille mihi Rex erit, cui muliercula imperati cui pecuniola,
gloriola,alij animorum tyrannit Resisnetprius libiaenes,ssernat ciripitavi. voluptates acunaeam teneat, coerceat auaritiam, ceteras animi labes V, repeliat: tum incipiat aliis imperare,cum ipse improbismis dominis e decori ae turpitudini, parere desierit. Tum bis quidem obeaeet, non modo Rex , sed liber habendus omnino non erit. Tragicus noster
Rex est, qui possit metin Et diri mala pectoris r. Hui tuto positus loco, - 1nsi a se e det omnia NOccurritqus sio bibens
En tibi Regem: non vitiis, non casibus, non inorti ipsi, vitimeat, subicctum. Et an non pulchrius ampliusq; hoc regnun quam si Lybiam remotis , Gadibus iungas, terque Fornua
187쪽
mihi videtur. Qiijd deinde in Alios Z quam ius suum exercet ἐ
Philo de Sicut gubernator in naui, magistratus in ciuitate, imperator in exercia εχμ ' tu, anima in corpore, mens in anima: sic reuera princeps es Sapiens mgenere humano. Quod nisi a recto & vero aoiisset , opinionum impetu ablatu: an etiam nuc alius ab illo imperaret 3 Etsi vel sie, ius suum tenet. Prodeat mihi ille Sapiens, dc apud ipsos purpuratos diadematos se ostendat: profecto Vereri, aut certe reue-Sen. epist. reri videbis,illum panno stan & sippe nudis scapulis. Neque enim umquam intantum conualefiet nequitiassetumquam sic contra Virtutes coniurabitur: it non Sapientiae nomen Nenerabile m sacrum maneat. Vis in exemplo videre Diogenes ille Cynicus, non pauper sis tum ab opibus, sed a Fortunae iniuria seruus, vaenum a piratis expositus, interrogatur Ecquia cireprofiteretur Egoneἶ Ανθρώ- Hominibus imperare. Et mox, cum praetereuntem Xeniamdem vidisset, ore ac vultu ingenuo : Huic inquit, me mende. na hic Domino opuι habet. Et plane pro verbis & professione sua se gessit: docens, monens, imperans,ipsi, liberis, familiae toti. Accum amici paullo post aduenissent, eum redempturi: Minime, inquit: abite fatui. λεο α δουλοα--μφπ- , α Fatoiseu Q P λεα-: Non enim leones seruos esse nutrientium ,sed nutrientes leonum. Nam serui scilicet est, timere. Quid, cum Al xander magnus ille Rex ad eum viseret: atque inter alia diceret, Non me times ἰ Aindenim es inquit,Bonum an Magum φ dicent Bonum: Ruis ergo Bonum timet3 inquit. Et mehercules scio Alexandrum potius in animo timuisse, aut stupuisse, ad hunc magnanimum & a Ratione Regem. Quidni a Ratione 3 ita idem scitissime Xeniad qui se emerat ixit: Δω εἰ
lum sibi parere, quamuis seruo. nam nedicus , ωgubernator, etsi seruiunt, tamen iis retur. Mcritissimo igitur a stultis omnibus
' ' ιν δαποσίω : ε, enim in uniuersum visae degendae scientiam est adeptus, quid aliud isium esse oportet nisirectorem in Dominum3 F lix respublica , ubi erit et & verum tamen nostrum scitum, etiamsi non erit. An non tale, quod etiam Sacra approbantr
188쪽
eae a Deo tu es in nobis. cum scilicet θonte ω suapte voluntate, propter admirationem Nirtutis ,s ubderent se illi. Saluc igitur de vi- ite, 6 vere noster Rex lViue, miri garis , Lydo ditior auro, Star: in Troica Euphratae supra DIADEMATA fel Irim non ambigui fasces, non mobile vulgio
Non leges, non caura tenent. qui pectire magno . . Spemqμο metumque domas , ritio sublimior omni, Exemptus Fatis.
D I s s E R T. X I I I I. XII. Sapientem leo parem : Faradoxum, atque etiam Paralogum.
V D. Valde in altum sustulisti Sapientem: non potest
scandere, nisi ut hominem transcendat. L I P s. Audeboioc etiam dicere Θ nostri faciunt: scd dicam, non asseram, &a Modestia,id est matre Sapientiae,non abibo. Vereor ut illi,cum . clamant, Sapientem leo parem. Ah, quae non dicam aequi paratio,sed comparatio est Tamen faciunt: 3c audiendae voces Vel Senecae nostri: Sapiens illi pleningaudio, hilaris re placidus, incon- ῆpistcussus, cumitis EX PARI vivit. Alibi: Hoc est Summum Bonum, ΣpQ quodsi occupas, incipis Deorum s OCIus esse, nonsupplex. Iterum eadem voce: Ῥei SOCII sumus, oe membra Sive apud Stobaeum Epist*ς
μανίαν σοφων ἀνηγῶν. Omnino m plene beatos esse homines, qui sunt Sapientes. m Felicitatem hanc ac Securitatem, nihilum a diuina diffferre, Chusippus ait. Et nuda parte optabiliorem,meborem,augustio rem iliam Jovis Felicitatem hac humanά esse. Quid etiam pleraque sanctus ille Epustetus 3 Det mihi aliquis hominis Animum, in- ii.Disse quit, qui nulta re si uctretur,aut ladatur, qui non traficatur, non inuita '' ' deat, non aemuletur. Denique, quid opus ambagibus ZDa mihi
189쪽
Laedunt ista vel audita Lipsi , etsi non demissa : quid recen
ses Θ L I Ps. Mecu in tolera. neque enim ipsi probamus , ne- ne abnuimusaeuin t stolidis haec talis finxerit error: sed error, cuius fontem etiam liceat inquirere, & tum claudere. vel damnare. Magniloquentiae huius omniis origo,quod via ameamdemque Virtutem in Homine & Deo ponunt. Senecaraeuaeris quae res Sapientem e cit quae Deum. Si igitur ille & iste eius compotes; ilic per industria inbiste per naturam: pares in eo: I.ά sint, quo laudantur. Chrysippus apud Plutarchum : A F
dem non superare Iouem itonem , sed in aqua ter iuuari inuicem Iouem stre Dionem, cum Satientes sint, quando alter alterum moeri D Gi a. sentit. In eodem illo funaamento haec Epicteti nixa: υπαγετον λονγν ουδε χέρων rucis, ουδὲμαρ-ρος εἶ λογχυ si λήγεις δώ- GP υ μκεε ,-: Auod ad Rationem mentemque attinet, ὁ ω-mo, nihiloaeterior aut inferior Diis ipsis es. Pnis do enim Rationis neque longitudine siue diuturnitate oneque altitudne diudicatur, sed solis Decretis. Seneca liis paria: Solebat Sextius dicere, Iouem plus non posse,quam Tonum virum. VPlura Iupiter habet, quae praestet hominibus: sed inter duos Ponos, non es melior, qui locupletior. non magis, quam inter duos ,quibus par scismis regendi gubernaculum est melorem duixeris, cui maiuGeciosiusque nauigium s. Heu, radund& ista meas aures, fateor: sed inseanientem hac parte Sapientiam, vel ad Senecae lucem pem ideamus. Primum igitur, eorum con
sessione, di scri men est in Potentia siue opulentia : quia Iupiter certe plus pollet potestque. Alzerum, quod notant, in Diu
190쪽
vihil ad bene missendum pertinet, cedens caelestibus. Fatetu si ecce, quis autem ambigatὶ) de Immortalitate: sed excusat & reiicit, quasi nec augendo esset. Ita & Seneca: Auemadmodum ex Epist. duobus Sapientibus qui senior decessit, non est bratior eo, cuius intra ' ' . i. paucos annos terminata Virim est: sic Deus non Uincit Sapientem felicitate, etiamsi vincat aetate. Atque alibi etiam elatiust Quid im Spiram tri te Sapientem ω Deos interfuturum sit,quaeris' diutius erunt. At mehercule magni artificis est. luusisse totum in exigis. Tantum S pientisu quantum leo omnis aetas patet. Et vis culmen stultitiae 3. superaddit: Est aliquid quo Sapiens antecedat Deum,ide naturae beneficio , non suo sapiens est. Ecce res magna , habere imbecissitatem ho minis securitatem Dei.Sunt aliae alibi tales voces: abhorreo & de- I '' 'spuo: dc ah mei Stoici,quam a rccto per clationem tu istis Θ Me lius modestiusque Pythagorici. e quorum schola Archyias
mΣναλοεως ἀγιλυ: Differt Deus a viro bono, quod Deus quidem non
flum purum guafece omni liberam Virtutem habet,ac labe affectuum se humanorum. ρd quod etiam vim ac facultatem eius infitigabilem, ω simul liberam neqse obnoxiam possidet , ad aeternorum fulcet operum maiestatem in decorem re Ionaentem. Homo autem, non fiam ipsa constitutione mortalis naturae minorem iliam habet , sed interim etiam siue ob bonorum intemperiem, siue consuetudisem validam ,sive natu - 'ram pruwam, alia que caussu, non potes omnino ad culmen illad meri Boni pertingere. Haec vera, haec sana sunt, piae tumore illo& vaniloquentia Stoicorum. Quos an excusare tamen leuiter non fas est Homines toti in Virtute, & eius splendore oculos praestricti, diuinum censebam quicquid ea tinctum esset. AN
que utinam Diuinum tantum, & in ea voce mansissenti serremus : ut illa Homeri, P, Θαεικελοι, Dorici: quae magniS Viris adsignat. Ferremus,inquam : imo laudaremus, sensu quem in alio scito Stoico video & amplector. Nam aiebant , θύρα in