JohannisJacobi WissenbachI Nassovii, ... In libros 4. priores Codicis Dn. Justiniani repetitæ prælectionis commentationes cathedrariæ

발행: 1660년

분량: 908페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

dimitterent, Marsh. XXVII. v..is. Iob. xnt . , . XV. 6. Luc. XXIII i7. Sed irrationabilis ea fuit consuetudo, a lege Dei prorsus abhorrens: nam qui ab solvit improbum, qui condemnat justum , abominations Iehovaesunt aeque ambo. Prov. XVLI. I . Adde Numeror XXXV. 3i ct seq. Hebr. X. 28. 6. -- eos Eberalitatis Augusta referatur humanitas, qui impunitatem veteris admissi non emendationi potius Pam consuetudini deputaruerint. d. l. 3. in . h. t. Hyperbolicii locutione consuetudini deputari Vicitur, cum is cui venia criminis data erat semel, in idem relabituCconsuetudo enim vel habitus, quem intelligunt Imperatores, una vel altera actione non ingeneratur. Vehementer ergo errant, qui eX hac. l. probare conantur, duas sententias judicis, in eodem genere litis consimiles, facere consuetudinem. Cuj. ao. obf. r. . Addicros seupplicio , ct pro criminum immanitate

damnatos,nulli clericorum per vim atque usurpationem vindicare liceat. l. 6. pr. h. t. Generaliter Clerici supplicio addictos defendere prohibentur, h. l. l. addictos ast. C. de appellat Usu tamen apud Pontiscios observatur, ut, si Cardinalis occurrat reo, capitis supplicium subituro, hic dimittatur. TiraqueiL cain s s. Clar. g. , qu s. PS. n. g. ct s. Bald. in l. addicros a p. Pech. in c. privilegium. 7. de R. I. in si. Bodin. lib. a. de Rep. c. ult. n. 166.

MOrnac. h. Coras. 7. misi. S. Nempe Pontificii quemadmodum & alia non pauca ex Paganismo ad Religionem transtulerunt: ita hoc quoque eX moribus veterum Romanorum mutuati videntur. Romae enim eripiebatur reus poenae occursu Virginis Vestalis, dummodo juraret illa, se non data opera, sed sorte occurrisse. Quinetiam solvebatur vinctus, si aedes Flaminis Dialis ingrese

42쪽

De Haereticis, S Manichaeis, S Samaritis. Σχ

sus esset Nefas erat verberari, si ad pedes ejus supplex procubuisset. Plutarch. invita Num. Pompi Geli. ι'. nocr. Attis. Is . . 8. Non alii recipiendi sunt Advocati quam Chrisiani. LI s. h. t. cum ante judaeis liceret esset advocatis, L injudaica. a M. C. Theod. dejudae. Nec alii milites conscribend i , quam Thristiani, L ao. h. t. Unde Constantius eXauctorare, & ex numero militum delere consuevit eos, qui non essent Christiani, ut Ecclesiasticorumannalium auctor Caesar Baronius refert ad annum Christi

De uereticis , S Manichaeis, o Samaritis.

I. 'in Mperatores Gratianus, Valent. & Theodosus in l. a. h. t. Haereticorum vocabulo: eos contineri sta- tuunt, qui vel levi argumento a judicio Catholica Religionis ac tramite detecti fuerint deviare. Quae Haereticorum definitio vaga est de falsa: nam, hi sapienter monet Augustinus libro de haeresibus, non omnis error haeressos: unde idem eos qui sententiamfisam, quamvi algamo perniciosam, nulla pertinaci animos irae defendunt, praesertim quam non audacia suae praesωmptionis pepererint, sed a seductis, atque in errorem laus Parentibus acceperint, quaerunt autem cauta sollicitudine veritatem, corrigi parati, cum invenerint, nequaquam haereticos deputat . dixit Apostolus. a . quae l. 3.Quis igitur dicendus Haereticiρ Qui doctrinam, cum regula fidei pugnantem, legitime admonitus de convictus, tamen pertinaciter tuetur; ad

Tit. s. v. Io. I. Timoth. I. v. Ist. 9 2 o. a. Timoth. a . v. II.

43쪽

is haeretic. Licet enim haeretici continuo non sint, qui a communionis unitate divertunt, nec Schis ni a sit heresis; plerunque tamen desinit in haeresin, ut de Schismate Donatillarum ait L . c. Theod. ne Iarr. bapti iter. a. Hac rubrica Cod. additur, I inichaeis, quasi inagnioribus haereticis: sic dictis a quodani Persa, λα- nete, quem discipuli appellarunt Acanio m. Fasi manna Diadentem , insaniae nomen vitantes. Hic inanes negami sacrosanctam Trinitatem Vetus Testamentum repudiavit: Novum ex 'parte recepit: duo Principia coaeterna, unum bonum, alterum malum statuit: se ipsuna

appellavit Christum Paracletum. vid. Eineb. Caesariens lib. r. histor. ecclesiast. Haec Manichaeorum & Donati-starum quos adimamusque scelerum neqistiam pervenisse ait L ) haeresis, est crimen publicum. l. - . h.t. Manichaeis junguntur Apostatae, & ipli omnium sceleratissimi, L M. C. de Vosato Non igitur omnis haeresiscrimen est publicum. Ratio enim quae redditur ind. l. . h. t. suoniam quod in religionem divinam com . mittitur, in omnium fertur i uriam 2 generalis quidem est, dispositio vero ejus legis est specialis... Donati e a Donato, quodam, Afro, sexto post Arium anno Oatobsunt nuncupati Hic Donatus minorem Patre Filium. -& minorem Filio Spiritum Sanmina, asseruite eam demum Ecclesiam pro vera habuit, quae omni macula &peccato careret ' vim Sacramentorum suspendit a di-

gnitate personae administrantis, & ideo baptigatos a catholicis 6c Orthodoxis, rebaptizavit. Rus discipuli iin varias fuerunt factiones scissi : quorum numero etiam fuisse legimus circumcelliones ; qui tum se, tum alios vita privabant, ut Martyres in sua secta haberent. Ratio appellationis est, ni a cellis in agris hinc inde inhabita-

44쪽

m Haeretieis, es Vanissi ei 'Samaritis. es,

3. Additur quoque hoc titulo, de Samaratis, Propter speciales quasdam Constitutiones Graecas , quae de iis relatae sunt in hunc titulum: Hi mixtam habuerunt religionemi ex Iudaismo & Gentilismo, Scin quatuor sectas fuerunt divisi, ob diversitateni festorum. Sunt autem hi': Gortheni, Se i, Useni, ct Do G. c. quidam autem a . quaest. 3 . Aliorum praeterea haereticorum

prolixos a diversis Scriptoribus concinnatos video Catalogos. Quod autem Alsonsus Castrensis Gr. de haec res . Robert. Bellarminus in sua Chronologia, aliique Cacoltei haeres My crimen Nostris etiam impioguiar, atrocis calunaniae se faciunt reos . Nullus enim efffidei Christianae articulus, a quo illi recedant, aut quendi impugnent. Nec ullius legitimi concilii fatic toritate sint convicti. Certe in conciliabulo Trident ino ne auditi quidem fuerunt. Quin obsidere Adversariis possem ipso rum cum priscis Haereticis Syncretismum. Etenim cibo ritim delecti ina, stata jejunia, ac coelibatus legem, Mon lanistarum, Encratitarum, Tatianorum, Eusthatiano-rtim dogmatis debent: Monachorum, Anachoretarum vota, ad Apostolicos, Euchetas, Nudipedales, Pati lorinchytas accedunt: in Angelorum, in beatae Virginis 'Mariae cultu, de crucis idolomania , imitantur Angeli cos , Collyridianos, Staurolatras: a Capocratianos de Basilidianis mutuati sunt imagines ab Ostientis, linguae pereginae usum in Sacris: ab Elcesaiti Eutvchianis, . Marcosianis, Transsubstantiationem: a Pelagianis S Sexmipelagianis hauserunt . quae de libero arbitrio, & ope

rum meritis docent. . Quae in Theologorum nostrorum Scholis discutiuntur accuratius.

. Tuldenus, J C. & Antecessor Academiae Iovianknsis 3 commentario ad hunc tit. novitios haereticon

45쪽

quorum antesignanos facit Lutherum 8c Calvinum, pr bris ac contumeliis incessit. Sed quid scribat, nescit miser, magistrorum suorum artibus & impost uris deceptus. Inter alia, per calumniam illis impacta crimina, Rec derunt, inquit, partem Scripturarum, Sapientiam, Ecclesia-sicum, Iudith , Macchabaos , Tobiam, Baruch. Quid, Diodore ' Potes tu mutilare totum parte, quae totius pars non est ' Libri memorati non sunt in Canone Hebraeo; non sunt in numero librorum Canonicorum e quos nec Vetus Ecclesia pro Canonicis agnovit, nec eorum ianovi sederis libris ulla fit mentio; frequens autem Can nicorum. Audi Hieronymum in prologo Galeator Vt scire valeamus, quicquid extra hos es, inter Apocrypha esse ponendum. Igitur, Sapientia, quae vulgo Salomonis inseribitur, ct Ie Drach liber, ct Iudith, ct Tobias non sunt in . anone. Et in praefat. in ii. Sol. ertojudith ct Tobia O Macchabaeorum libros Iegit quidem Ecclesia , sed eos inter Canonicas scripturas non recipit: ita hac duo volumina, Sapient. se Eccissast. legit ad aedificationem plebis, non ad

auctoritastem Ecclesiacticorum dogmatum confirmandam.

Ipse librorum Macchabaeorum Auctor, sive is Jason Cyrenaeus, sive Josephus, seu quis alius, Canonicam sibi

demit auctoritatem lib. a. c. I ubi impolitae & minus convenientis orationis culpam deprecatur. Siquidem, inquit , ct commentario congruenter scripsi, iam volui ipse: sin exiliter ac tenuiter, hoc es quod potus, vel ut ait vetus interpres minus digne, concedendum es

mihi. Eccubi vero augusta illa Spiritus Sancti Mnestas

in σεμνοτης, quae in- Scripturis vere Canonicis elucet'

Librum Baruch etiam Bellarminus fatetur, olim inter. Canonicas a Patribus & conciliis, hodieque a Pontificiis quibusdam non numerari. Sic enim ille lib. a. de Herb.

46쪽

m Haereticu, it Manichaeis, ου Samaritis. 3 r

vehe. δ. De libro Baruch controversiafuit, se est, tum quia

non λυenitur in Hebraeis codie ibus itum etiam quia nec coincilia antiqua, neque Pontifices, neque Patreἔ, quos seupra critavimur, i ut Catalogum sacrorum librorum texunt, hujus Prophetae disertis verbis me iuerunt. Itaque propterea ex Catholicis Iohannes Drieri hunc librum negat esse Canoniacum lib. I. descripturis ct dogmatibus Ecclesiasticis, cap. ust. s. Eodem loco Tuldentis novitios illos recidere ait Epistitam P. Iacobi,Iuda,Pauli ad Hebraeos,Petrisecundam, Lobannis secundam ct tertiam, Apoca ZA u. Iugi calumniarum ac mendaciorum sutelae insistis, Diodore. Sua his libris apud Nos constat auctoritas SC integritas; tantumque his Codicibus nos deserimus momenti, quantum ipsi Vos deferendum existimatis. Quin & nobis 'Bellarminus hac quoque in re Patrocinatur lib. I. de Herb. Dei, c. I S. Calvinus linquit, Episto sem Iacobi, Ludae, s c. omnes recipit. - Et Calvinissae in confesone P iacensignis. s. Magni caeteroquin in Ecclesia Viri, in Epistola Iacobi gravitatem desiderant Apostolicam. Sic enim

de ea Eusebius lib. a. c. aa. in D. ἱςέον ο τι νοθεύεlm, id est, Velim omnes Scire, eam esse adulteriuam: HieronymUS, - uota Licobi, inquit, ab alio quodamsub ejus nomine edi, a asseritur. His accedit Eras mus in annotationibus, MLutherus is libro de captivitate Babilonica, cap. de Sacra- nento extrema unctionis. Sed nos illis hactenus non

issentimur.

6. In omnes promiscue Haereticos ferro flammaque assiari, impium est & crudele. Non vult cauteriis nuri fides, sed rationibus instillari: docendo illam maris quam jubendos monendo quam minando ingeras: ecus in regno AntiChristi Romani contritum est agi, viviraeest angelos abisti, Abaddon, 'Amram , Perdens.

47쪽

stacte de pertinaciter blasphemi, quorumve secta tendit ad perturbationem Reipublicae, etiam capitali supplicio, si gloria Dei atque Ecclesiae salus id postulet, assici

possimi, aliis frustra tentatis remediis. Confer Leviti IV. v. I . 9 nov. m. L . de Colleg. l. Ariani. s. I. ubicunque G. t. Bellarminus quo loco adversus haereticum Serveti dogma disserit, D, inquit, Mino justa morte punitus in Geneva. . Bona improbiorum haereticorum, ut Manichaeorum & Donatistarum Publicantur, nisi liberos habeant orthodoxos, qui fisco praeseruntur, L Manichaos . l. I p. i. r. Atqui Fredericus quorumvis haereticorum bona rublicat, etsi liberi Orthodoxi eis sint superstites, Auth. Gazaros. h. ν Resp. Rescriptum illud Frederici non est pars juris Civilis, quia extra libros nostros earum constitutionum numero continetur , qu e eXtraVagantes appellantur, & dubiae sunt auctoritatis. Quid, quod Imperator, cui Pontifices infensissimi fuerunt, in gratiam eorum id rescripsisse videatur. Minus auctoritatis apud noS habet c. vergentis . extra , de haeretis. Quid enim ad Pontifices attinent confiscationes bonorum , quibus Servator noster adeo se non immiscuit, ut ne arbitri quidem ossicio fungi, & dividere hereditatem inter fratres voluerit, Luc, XII. v. is . ct seq ' Opp. EX causa criminis laesae majestatis bona publicantur, nov. . Is . c. ult. Haeress comparatur crimini majestatis, L . g. in mortem. U. h. t. Resp. Comparatur, non in omnibus, sed in eo, quod in mortem inquisitio extenditur: nec comparatur quaelibet haeresis, sed apostasa, l. . . de apsu. item haeresis Manichaeorum & Donatistarum,

κ. l. . Reliquis haereticis convc'ticul quidem &

48쪽

et Igaerescis, s Maesichais, ου Samaritis. 33

templa in solo Romano negaes. I. h. t. non tamen civitatibus, non assici ustinio suppliciia', non eXNn dipaccusationem in mortem. Apollinaristae eXcipiuntur, quos solo imperii Romani pellit l. I. h. t. st l. vlt. C. de apostat. Apollinaris docuit, Christum assumpsisse corpus sine anima rationali; sic divinas person si esse Jnaequa les, . magnum videlicet esse Spiritum Sanctum, majorem Fia 'lium, maXimum Patrem. 'ris' 8. Non omnes haeretici sunt υροι, intesabiles et Non solum enim ii reticus in causa hqretici testisesse potest, verum etiam in testamento Orthodoxi , Lpen. h. t. Nempe aut vertitur causa orthodoxi, aut haeretici. Si Orthodoxi, testimonium testamentarium separandum a judiciali. In judicio haereticus eontra Orthod una non habet testimonii dictione . L pen. nov. os. c. I. Int stamento autem dc contractu Urthodoxi haereticus potest esse testis, ob utilitatem necessarii usus, ne probati 'rum facultas angu etur, d. pen. Haereticus in causa Iaeretici testimonium perhibere potest: exceptis haeretiris insignioribus. improbioribus, d. l.pen. Aistich. deri

equiturergo natim: Prohibetur testis esse in judicio, er- Io etiam in Testamenta. Nec contra: Potest esse testisn testamento. ergo etiam in judicio. Vitiosa quoquu:st haec collectio. Potest esse testis in judicio, ergo &ntestamento. Obiter,r.Howmannus a. amicabit. Tes Testimonii dictionem refert ini er actus le- itimos, fretus d. l. pen. verb. quibus omnis legitimus actusntredictus es. Fallitur optimus interpres. Actus legitimis i=id. Llen. non accipitur qX usu juris solennis, non:X senten Ia l. totus teguIω. 7 I. V. de R. l. aed prQ actu

' E qui

49쪽

Mi jure M legitimo sit: pro conversatione legitima sive

lorensi, ut ead. Alen. interpretatur.

octitulo damnatur haeresis Anabaptistarum, qui Baptismum iterabant, veluti, ab orthO- . doxis baptiZatos, rebaptizantes , ut Donatis stae, Eunomiani, Novatiani fanatici Anabaptistae ho4diecti. Nefas est, eum qui Sacro Baptismate tinctus est semel , aliorursus baptismate, non purificare , sed incestare, ait l. i. b. t. Absit ut jam lotum revocemus ad fon---tem; absit, ut iteremus, quod semel est, aut duplicemus quod unum est, inquit Optatus Milevitanus de Donat sis. Cujus rei ratio non ex imaginario chara i ere indelebili Pontificiorum petenda est, sed, cum eX analogia Circumcisionis, in cujus locum suffectus est Baptismus, Colos . a. II . o. tum ex ipso hoc lavacro Regenerationis, uti Baptismum appellat Scriptura, Tit. I. v. s. SLcut enim nasciniur semel, ita &renascimur semel, I .se, v. s. seseqq. 'Nec probanda Tertulliani, Cypriani, Africanorum quorundam opinio, de rebaptizandis his, quos Haeretici baptizassent. Si enim apud eos sacri Ministerii species aliqua sit reliqua, & Baptismi essentialia quod de Socinianis , Trinitatis fidem abnegantibus aflirmari nequit) serventur, Baptismus vim suam ab institutore Christo capiet. Adde Calvinum lib. . Instis Christ. Relig. e. Is .sem r6. ct ιδ. Caeterum Baptismum iterantes, exilio ac decem librarum auri mulctii puni tantur, adempta insuper testandi& donandi licentia. L.

50쪽

i h t. Imo ultimum eos manet supplicium si /. Deonciliandis his legibus consulendi AZo, Accurs. We-enbecius, Pacius, Hegendorphinus. Matthias Stepha-

. A Post M sunt, qui penitus desciscunt a religione 1 Christiana,exChristianis se stiJucit ut Paga-

α α ni aut Samaritani , aut Sarraceni, Mahummeoini, l. r. ct a. t. Talis fuit Iulianus Imp. cognomenis Apostata, qui ad Ethnicos persuasionibus Libavit ..hetoris Nicomediensiis desecit. Is cum scripta legisset,libus doctrina Christiana defenderetur, reddidit ea, in brevi hac inscriptione: ανέγνω, . ἔγνων,-τ-Inaelio adversus Persas lethaliter vulneratus, manu sanis inem excepit, eumque in aerem projecit, his verbis Christum additis: Vicinii Galliae, is S . I

et. Apostasiam placuit Publicum ess i crimen ; c us

ii satio, opinor, eXcluditur praescriptione viginti an-m qita perimuntur omnia crimina quae sominati breris temporis spatio coarctata non sunt L querela Ia. GT. Corn dest . La. ct 3' D. de requir. vel abs damn. g. praescriptis Og. seq. D. deIur. Dc. Obstare vide- quod traditur in L . b. t. Aponigrum Sacrilegum nos singulorum vox rontinua aes alione incessere liceat lis ita tem porsus hujusicemodi criminis arceatur inda A it, nul sinita temporibus: Ergo hujus criminis acati on i non praescribitur viginti annis. Resp. Ierbalis temporibus, hanc recipere Utqm elatio'em mset. ut 'E a Vi

SEARCH

MENU NAVIGATION