JohannisJacobi WissenbachI Nassovii, ... In libros 4. priores Codicis Dn. Justiniani repetitæ prælectionis commentationes cathedrariæ

발행: 1660년

분량: 908페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

751쪽

Euandati vel contra. 733

tuitione cessionem accepit. IV. Cum inter legatarios, quibus nomen est legatum, fit cessio. Ut si testator nomen centum aureorum tribus legaverit, & duo portiones suas exiguo sorte pretio accepto, transtulerint in tertium: valet haec cessio in totum. h. l. vers nec non hu. Atque hae species nominatim sunt exceptae hac constitutione : idemque statuendum in similibus quoque casibus , h. l. ver b. tati ratione. & ver b. aliis causis. Cessat enim etiam haec constitutio, si actio publice sit vendita sub hasta, quia haec distractio excludit turpem ἔργιλαcίοις suspicionem. arg. L 1. C. de prad. decur. ι b. Io. Imo moribus Galliae, Getriae, & totius fere Europae jus Sanctionis Anastasianae penitus exolevit:adjus vetus Digestorum reditum est. Is cui, modico soluto pretio, vendita est actio, non modo quantitatem soluti pretii,sed solidum id,cujus contemplatione translata est actio, exigere potest, neque debitor redditione ejus quod solutum est, solidi condemnationem evitabit. Giph. h. Bugn.tib. a. leg. abrog. Imber t. enchir. Dr. Gassi verb. parna pecuniaria explosa. L. Goris, tract. Adversar. e. 4. n. ν.

Groen eis. h. Secunda pars hujus constitutionis est decessione gratuita, ut dictum. Si gratis &ex mera liberalitate cedatur actio, valet cessio in solidum. h. l. in . vers. si autem per donationem. quia cessat odium rem demptorum litium.

L. Ab Anastasio. 23. & Ultima.

Hac lege Iustinianus confirmat constitutionem Anastasii, quam astuti callidique litigatores ac rabulae

fraudulentis machinationibus eluserant. Constituerat Anastasius, ex causa venditionis cessam actionem, non

Z et et et a valere

752쪽

734 Lis. IV. Τi T. XXXVI.

valere ultra modum soluti pretii: ex causa purae, merae liberalitatis ac donationis cessam , valere insolidum L praceae Quid ergo, si actio partim iit vendita, partim donata, an hoc casu cessionarius totum debitum consequi potest a debitore Z Non potest. Cessio non valet ultra modum numeratae pecuniae, h. l. Superfluum cedit lucro debitoris, i. vers. sed omne quod supem suum. Tali enim cessione mixta, partim gratuita, partim non graruita, improbae litium redemptioni videtur qu aesitus esse color. In fraudem legis illa actionis cessio facta intelligitur. Ab hac Iustiniani constitutione Interpretes nostri casus quosdam excipiunt, de quibus Sandius tract. de mon. cef. d. e. ri. n. 3ο. O duo,.seqq. Sed moribus hodiernis utraque constitutio, Anastasii& Iustiniani, exolevit, ut dixi. Suis etiam Legibus quoddam est senium, quod illis abstergendum.

T i T. XXX VI.

Siserpis extero se emi mandaverit..

emi & manumitti mandavit. Quaeritur, an S quae actio domino ex hac causa competat ρ Distinguendum. aut exterus emit servum , aut non . Si emit, duae in hunc emptorem domino competunt actiones, actio mandati, cui servum manumittat, aut eum sibi restituat manumittendi causa) Sc actio empti si dicit venditi ut servi solvat pretium de suis nummis, non de

753쪽

nummis peculiaribus servi, h. l. l. cum strvsu. 14. pr. D. Mand. Alterutram actionem eliget dominus: utraque enim experiri non postest : una debet esse contentus. Sunt namque hae duae actiones contrariae servum inis emptum fieri actione mandati, servi pretium solvi actione venditiὶ quarum altera alteram consumit, h. I. ves nec tamen. Si exterus servum nondum emit, ut impleat mandatum quod suscepit, neque ex persona servi, neque ex persona domini ulla est actio. h. l. prisc. d. l. s. . Secuta demum emptione servi, nascitur mandati act io. h. l. vers tamen optima ratione. Quia in hoc mandato non id agitur, ut actio nascatur ex stilo mandato , sed ut propter mandatum nascatur actio ex alio contractu, scilicet emptione, ubi servus ab extero emptus erit. eod. vers. Accurs. Doneli. Cuj. h.

T I T. XXXVII.

L. LSocietW est contractus ex consensu, quo inter duos

pluresve vel rerum ipsarum, vel lucri & damni communio inducitur. Solo consensu contrahitur Societas, i. a. D. deo. ct A. tis. Inst. de obligat. ex consens Atqui a Modestino responsum est. re & verbis societatem coiriposse, l. 4. D. h. r. Resp. voce, Posse. significa. tur, in societate coeunda rem, & propriam solemnem que verborum formulam intervenire posse, sed non esse eam necessariam ad hanc obligationem sontrahendam. Cujaco

754쪽

736 LIB. IV. Τ1T. XXXVII.

Cujac. in parat. h. Don. ad rubr. C. Mandat. n. 2. o ad h. n. rubr. n. 8. Est omnino tractatu opus, ut societas di Catur contracta. l. ut sit. 3I. o lseq. D. h. t. nam si duo rem eandem emerint, non illico societatem contractam dicemus, d. L 3I. Nec mutati. a. C. h. t. ea enim

sic accipienda, si tractatu ante habito, de praedio communi nomine , affectione societatis, comparando, sit actum, L 32. D. h. t. l. a. pr. D. com . divid. Si simpliciter contracta fuerit societas, nulla rerum mentione facta, ea duntaxat communicantur, quae ex quaestu id est, opera sociorum descendunt, veluti emptione, locatione, artificio, &c. , O LM. D. eod. Hereditas autem, legatum, donatio, seu inter vivos, seu mortis causa, in

quaestu non sunt, L nec adjecit. q. se l. stl. D. h. t. Igitur non communicantur. Quod ad conjugum quaestus Communionem recte producunt Barbosa ad i. si ab hosti-b-. g. D. n. 67. O seq. D. l. matrim. Argentraeus ad

decisis. de . i. Coren. confiδ. n. ιδ. O 23. Sede diverticulo in viam. Societatem ita contrahi posse, ut alter pecuniam conferat, alter operas praestet, magis obtinume, Imperatores rescribunt in h. l. I. Quaeritur, autem, finita societate, isthoc modo contracta, an praecipiat sortem statvamy qui eam contulit, an vero ea dividatur inter Conferentem socium qui operas edidit Posterius agnoscunt multi: sortem hanc esse communem: Hus participem fieri socium qui operam impendit: nisi aliter convenerit, per g. de uti. 2. Verb. quia saepe opera alicujus pro pecunia valet. Inst. h. t. si ve, ut Plautus loquitur, opera hostimentum es pecuni l. si is

755쪽

ct seq. Covarr. I. refol. a. n. a. Menoch. a. arb. eas n. s. Et consequenter sortem, sit perierit, non

periisse totam conferenti, sed partem sarcire teneri socium, qui in ea Partem habuerit. Covarr. d. loe. Κuych. ad cons Gavrat. I sp . Plerisque diversa se- det sententia, moribusque recepta est. Schneid. Myns , Balduin. in d. g. de Aia. Gail. a. obf a . n. o. MOZZ. desciet. cap. de reb. n. o. Mudae & Bus. l. s non fuerint. ap. D. h. t. Don. in h. Li. n. s. Fachin. a. contr.st .

Sich. in h. l. r. n. . Qui omnes censent, usum, lucrum&quaestum hujus pecuniae communicari, non ipsam p cuniam, ejusque Periculum nulla eX parte ad eum, qui operam Posuit,pertinere. Recte,si opera conseratur cum solo pecuniae usu. Secus putatur,si opera conferatur cum ipso dominio pecuniae Grol. 2.dejur.beli. acpac. I a.8 . a L. III. . Uno sociorum, qui salinarum societatem contraXerant, mortuo, heres ejus in societate quidem non succedit, lucri tamen & compendii pars , quae ad defunctum pertinebat, transit ad heredem, h. l. Heres socii, non elisocius, est tamen emolumenti successor, L. verum sis. g. δ. D. h. t. Societas inquam, in heredem non transit. g. luitur. s. Inst. h. t. Puta, societas privata, quae solvitur morte unius ex sociis, etsi a mul- 'tis contractast, adeo quidem, ut nec pacisci initio con- trahentes possint, ut heres quoque in societate succedat, L nemo. ss. L cum duobus. sa. g. idem restondit. l.

adeo. 1 p. l. actione. sis. 3. morte. D. h. t. At publica

vectigalium societas etiam in heredes transit, d. l. adeo. . . p. d. l. verum. es. g. in heredem. r. Haec, si a plu-Aaaa a ribus .

756쪽

738 LIB. IV. Τr T. XXXVII.

ribus quam duobus contracta sit, durat inter superstites publicanos, s modo pars defuncti heredi ad scr Otast, L L adeo. id est, si modo heres in eam societatem adscitus fuerit. d. l. verum. 63. Durat autem inter si perstites propter publicam utilitatem: timidiores enim publicani forent in conducendis vectigalibus, si stirent, morte unius dissolvi societatem, cum conductio vectigalium , inprimis Romae, non fuerit unius hominis, sed partis maximae civium. vid. Cujac. Ioc s. as.

deo. Duar. ad tit. D. pro sic. e. 3. Sed hic roget quispiam, Cur ICtus in d. l. adeo. sy. ad continuandam iocietatem inter superstites publicanos, desideret, ut

defuncti pars heredi adstribatur, csim etiam sine illa

adscriptione videatur commode continuari posse. Resp. Imo non potest: nisi enim pars defuncti adscribatur heredi, recedere a societate, divish in posterum agere Velle videbuntur, ex sociis quodammodo facti participes. Deinde , ut maxime nos lateat ratio, Verba ta meu JCti clara sunt, neque idcirco jus constitutum inficiari debemus, quod ratio constituti nos lateat, L non

omnium. 1ο. D. de legib.

L. V. ' Tamdiu societas durat, quamdiu consensus partium integer perseverat, ajunt Impp. in h. I. Ergo cum mutata voluntate, dissensum testantur socii, dissolvitur sis

cietas. h. I. A societate receditur, vel unius ex sociis renuntiatione: adeo, ut quamvis convenerit, ne a Qcietate recedere liceret, nihilominus liceat, spreta conventione: idque est quod dicitur, nullam in aeternum soci

757쪽

societatis coitionem esse, L nulti, ro. D. h. Tu objucis edictum de pactis, quo placuit, Pacta servanda esse, maximh in bonae fidei judiciis, L juris gentium. p. g.

7. D. depa I. L exempto. II. g. r. D. dea I. empl. Resp.

Sic pacta sunt servanda ex edicto, nisii simi contra leges, d. l. r. O l. o. c. eod. cujusmodi est illa conventio, ne a societate liceat discedere, quia est contra naturam &jus societatis , ι' g. a. D. Commun. Hvid. Urges adis huc quod refertur in L ι D. h. r. Societatem etiam in perpetuum coiri posse. Resp. Potest, ut valeat hactenus, & tam diu perseveret, donec justis modis dissolvatur. Rursus, in perpetuum coiri non potest, hoc sensu, ut invitos socios necesse sit in ea manere. Integrum enim est, rejecta hac pactione a societate discedere: nisi

ad certum tempus societas coita sit, cui ante tempus renuntiare non licet, nisi ex gravi causa, L societatem. δ cum seqq. d. L sis. g. 6. D. h. t. Don. in h. l. s. n. 3. O Io.

O d. c. a. . Etiam actione pro socio instituta , distrahitur Societas. Agens actione pro socio, eo ipso renunti re societati videtur, h. v. l. d. l. o s. in princ. Quod Paulus indicat ead. l. f.pen. Ostendens, in privata societate socium manente societate actione prosocio experiri non posse. Quo significatur, non posse pro socio agi ita, ut maneat adhuc & duret in posterum societas: quoniam quae tunc manebat,cum agi coepir, simul ac agi coeptum, nascitur enim haec actio statim atque socius socio ericausa societatis quid debere coepitet non sinita demum societate, quod Accursus voluito voluntate & tacita renuntiatione distrahitur. h. l. d. l. 61.pr. Non enim

alio spectat judicium pro socio institutum, nisi ut ab ea communione, quae propria societatis, dilaedatur. Di

758쪽

versum est in societate vectigalium, qua manente εἴ Pem severante, amone pro socio agi potest: hic enim propter varios contractus neutri eXpedit recedere a societate, d. l. sis. g. pen. Don. d. c. a . Assiich. de vectigal. n. 33. L. VI. Societas sub conditione sSi Titius consul fuerit) rem contrahitur, ex Iustiniani constitutione. h. l. verb.ώη-cimus. Veteres de hac re dubitabant. Dubitandi causa fuit, quia Societati tacite inest traditio, l. a. D.h. t. Traditio autem, & praesertim illa civilis, Mancipatio , non recipit conditionem, L- 7. D. de R. I. Sed Justinianus, sublata Veterum dubitatione, hoc se novi juris introducere profitetur, ut societas conditione possit suspendi, ha. Nempe, quoniam alia est ratio mancipation is tacitae, alia expressae, d. l. amra. 77. Cuj. in Parat. h. Raguell. in h. I. Hotom. epitom. D. h. t. n. ro

Obstare videtur quod indubitate & sine haesitatione Paulus loquitur in I. i. D. h. t. Societatem sub conditione coiri posse. Qua fronte ergo Iustinianus affirmare audet, Veteres de eo dubitasse P Et quo colore se laudat auctorem ejus juris, quod priscis JCtis fuit cognitum Resp. Vel Tribonianus more suo manum admovit responso Pauli, ad Justiniani constitutionum id inflectendo: Vel Paulus eorum fuit numero, qui conditionem in Societate admittebant. Hotom. d. sic. . O 7.εU. 7. :

Curator furiosi renuntiare potest societati, cum surioso cante furorem contracta, ex Iustiniani constitu-

759쪽

De contrahenda emptione se venditione. 7 r

tione, h. l. Opp. Socius renuntiare potest societati: Curator autem furiosi non est socius. Resp. Hoc ei tribui- tur hac lege Iustiniani. ut pro socio, pro domino habea

T 1 T. . XXXVIII.

De contrahenda emptione S venditione. L. III.

Cum aliud agitur, aliud simulatur, quod veri gestum est, valet, h. l. I. g. insin. l. ro. h. t. Species l. s. haec est. Valeria omnia sua bona donavit L. Titio, ea lege, ut a b eo aleretur: Cujus donationis causa simulata venditione, placuit instrumentum fieri, eique inseri, Valeriam omnia bona vendidisse Titio sub eadem alimentorum lege. Nulla est haec venditio, quae in sui demit sub antia, h. l. Deficit enim consensus, quia emptio fuit simulatae deficit etiam pretium, quia universa venditio contracta est donationis causa. l. squis. 3δ. D. h. t. t. I . C. de SC. Helid. Prima fronte Occurrit mera verditionis species. Et tamen si penitius inspiciatur quod latet, fallit visum forma externa, quam induit tabellior non enim venditio, sed mera donatio est, quae fucatur titulo emptionis. Sic etiam inducuntur, incrustanturque contractus emptionum fallaci permutationis tectorio, ut consanguinei redhibitione gentilitia fraudentur. Caeterum donatarius, cui omnia bona sub lege alendi donatoris sunt donata & tradita, huic

760쪽

42 Li s. IV. TIT. XXXVIII.

legi parere cogitur, h. l. his in eum proditis actionum remediis, actione praescriptis verbis in id quod donatoris interest, h. l. condictione ob causam dati causa non secuta, La. l. s. C. de condi I. ob caus dat. & utili in rem actione, pro vindicandis rebus donatis, L a. C. de donar.

qua sub mod.

L. I V. Rem , quae perfecte est nostra, stustra emimus. b. I. Titulus possesonis duplicari non potest, eada. Possessionis, id est dominii, L 3. D. de HS. Sive quod idem est, dominium non nisi ex una causa contingit. l. s. q. ex pluribus, . D. de acquir. O amist.poss. Rem vero, quae ita est nostra, ut ex casu a nobis auferri & avocari pos, si, recte emimus, h. l. Quod ibi tali declaratur hypothesi: Mulier omnia sua bona donavit-tradidit Luciano snon marito, sed extraneo: alioquin hac donatione in eum non fuisset transsatum dominium b. l. l. I. ct s. D. de donat. tu vir. ct ux.b Tum decessit mulier superstite filio. Lucianus res si donatas & traditas, emit ab hoc donatricis herede filio. Quaeritur, An haec emintio valeate Resp. Quoniam filius immodicam matris donationem pro parte revocare, & trientem rerum d natarum i quae est legitima portio filii θ avocare potuit querela inofficiosae donationis, i. r. l. a. LI. C. dein- . donat. ideo rescribunt Im peratores, hactenus Luciano rerum suarum prodesse emptionem. h. Etiam sub conditione rem meam emere possum, quia pendente conditione speratur desinere esse mea, i. existimo. σι. D. h. t. Possessionem quoque rei nostrae abalio redime

SEARCH

MENU NAVIGATION