Theologia Moralis Et Dogmatica, Volume 5: Tractatus de incarnatione de sacramentis in genere ...

발행: 1832년

분량: 437페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

DE SACRAMENTIA IN GENERE.

P. Vol practaeae et tunc omnino dicendum videtur, porse sub gravi osse praemittendam confessionem sacramentalem Hujus ratio est, quod talis Μinistor toneatur ad statum grutiae : ergo tonetur moraism diligonitam adhiboro sed haec includit medium ordinarium, ut Gratiam sanctificantam obtineat, quod, est Sacrumantum Poenitentiae : ergo ad hoc isnetur.

Obj. Contrivo perfoeta j ustificat: argo, M.

Rasm Calachismus Rom. num. 46. de Saeramento Poenirentiae : Ut hoc concedamus, contritions psecatu delati, quis: ignorab, illam Mao v smsntem, Screm, intonsam ossis oportera, ut,doloris acerbitas cum scelerum magnitudino aequari consemquo possit 3 At, quoniam pauci admodum ad hunc gradum pervonirent, &c. Hinc concludit num. .M.) prosecto quoties . . aliquam rem tractaro aggredimur, cujus tractatio homini peccatiΜ contaminato non convoniat, voluti cum Sacramenta ad- ministramus aut percipimus, tolim consessio praetermit- tonda non OMI' Deindo in contritions porseeta includitur votum Sacru- monti Poenitentim, ut doest Trid. sess. I 4. cap. q. quomodo autom sorium poterit diei dosidorium suscipiondi Saommonium, si habeat copiam Consessarii, et tamen non

conflisatur pSod noγs voris iis ost, inquit Dael man, Deum vollo gratiam contritionis persectae dare illi, qui renuit adhibero ordinaria modia ad justificationam instituta. O . minato Romanum tantum dicit: conoemit con

erio ergo ost sola convenientia, non praeceptum. R. Νsgo conseq. Rituale εnim Romanum non vult, nEo

solet quaestiones in Ecclesia agitatas docidero, sod ab illisubstrahere; et ideo hie utitur verbo ambiguo convenit, quod aliquando solam convenientiam significat, aliquando etiam obligationem : quod ultimum patet, ubi idem Rituale paulo anto ita loquitur: Illud anto omnia sciro ot observars convenit, quod sacrosancta Tridentina Synodus do iis Ritibus docrovit in haec verba sess. 7 μ can. 13. de Sacramentis: Si quis diaerit, receptos et opprobatos Ecclesia Catholicae fictus, 3yc. ' ubi notesndum, inquit Sisyaen. verbum istud convenit, obligationem por-

spicue importare: dum ergo postea dieit idem Bitualo,

132쪽

eon vena confIeri, nullo modo inde conclavi polost, solam ibi convenientiam sagnificari. Casus autem, in quibus non peccat Μinister praetermittendo consessionem ex eo, quod non habeat eopiam Confessarii, vel temporis locique ratio non permittat, prerticularius inquiri solent in Tractatu de Sacramento Enchmristiae .

Quid si quis cum debita dispositione sit confessus et absolutus, sod oblitus peccati mortalis, cujus jam recordatur λR. Non tonetur si Colobrationem Eucharistiae excipias)poccatum illud confitori anto administrationom Sacramentorum : quia talis suffcienter cortus est do statu Gratiae.

I. Quadrupliciter minis er malua. II. Minister Ioleratus es non Ioleratus. III. Et sic in mortis articulo etiam anon Iole Io. IV. Baptismum es Poenitentiam. V. Non amen alia. VI. Nec eatra artic. mortis. VII. In nec Sitate peti potest a tolera s. VIII. M a Parocho Iolera o ea rationabili causa. IX. Non fieri petere rimato dum ad I bonus. X. Nec dum malua id uuis in odium Religionis. PRAENOTANDUΜ, quaestionem non institui de Ministro, qui invalide ost ministraturus, vol qui malvu habetur e conjecturis si vanis rumoribus tantum, vido Num. 34. infins), sed debet do ejus malitia moraliter certo conAtare .undo non suffcersi, quod Minister v. g. heri mortaliter Peccaverit: quin hodie supponi dobet empndatus. Quotuplox hic considorari potost Ministor malus pI. R. 10' Alius est toleratus, alius non toleratus. 2φ' Toloratus alius ignotur ex ossicio Sacramenta ministraro. alius non sic tenetur.3V Alius dicitur malus solum quia peccator, alius etiam

4' Alius dicitur non paratus, alius paratus ad Sacramenta ministranda, ut v. g. Consessarius in sede consessionali expositus.

133쪽

DE MORAMENTIS IN GENERE.

Quis dieitur Ministor tot oratus, quia non toleratus λII. R. Prior dicitur, qui sic ab Ecclesia toleratur, ut vitari non debeat a fidolibus; non toloratus autem, qui V. g. ob excommunicationem sie vitari debet, ut cum so non thceat communicar .

Quisnam autem hodio sic vitari dabeat, omi dobot ox Tractatu de Censuris, et praesertim ex cap. AD VITANDA, quod vido num. 105. de Sacramen o Paenitentiae. Hic aulam sx illo capitulo summatim dicimus, quod nemo hodio censori debeat ob consuram non toloratus seu vitandus, nisi specialitεr et expresso talis donuntiatus sit por sistonitam Judicis; quinimo id stiam roquirit Daolman et alii pro notorio Clorici Porcussore. His praemissis, quaeritur :Utrum Sacramenta potero licsat a malo Ministro λα Cum Sacramentum sit ros per so bona, quae licite praestari potest; et sicut utilitas spiritualis suscipioniis, etiam praevideatur poccatum Μinistri indigne miniqtraturi: hinc tota resolutio pendet a justitia causae, quam habes suscipiens et sic potens Sacramentum a malo Ministro; undo si adsit justa causa, tunc talis petitio licita est, eodem modo quo cum justa causa licet petere juramentum v juraturo per falsos Deos, et mutuum ab eo, qui non est daturus nisi sub usum. Et hinc resolvuntur soquentia. III. I '' In casu necassitatis extremas ut dum quis sine Baptismo aut Poenitontia moreretur licitum est Sacramenium Baptismi et Poenitentiae a Ministro malo, etiam non tolerato, potero et recipere, si absit alius. 1U. Ita do Baptismo tradit S. Aug. lib. I. de Baptismo contra Donatistas, cap. 2. et eadem ost ratio de Sacramento Poenitontiae : undo Cone. Trid. sess. 14. cap. 7. de Poeniten ta doctarat, tunc omnos Sacerdotes quoslibet poenitentos a quibusvis peccatis

ot consuris absolvorct posse.

Liosino a Μinistro non tolerato alia Sacramenta Pe- lampV. R. Nogative: Non tantum id non lieet in gravi necessitato quamvis id quidam velint) sed nec in extrema:

quia non sunt tantae nec sitatis, ut praefata duo; neo elesia, quae prohibet cum illo in rebus praesertim sacris communicationcm, alios casus hic excipit.

Exceptio tamen sed casus sere Metaphysici ponitur α

134쪽

nonnullis, scilicet quod, dum jam morituro oonsem non

potest Sacramentum Poenitontiae, per so licitum sit a tali Ministro suseiporo Sacram tuis Extremae-Unctionis: Hesmetium congent do viatico, si ita supposito alia Sacramenta suscipere non possit. VI. Extra. talam sau extremam noeassiintam nullum Sacramomum a Ministro non Hemiolieet suscipere. VII. 2' A Ministro'malo, sod lo Eroto, cui non ineum-bit Sacramanta ministram, signantsr si mon sit parctius, Sacramenta petoro non dicet, nisi urgoat meo sitas : ot haec quidem gravior ossodebet, si Μinister permonsuram altiso

impoditus sit, quam dum est Mimpliciisrumalus. VIII. 30 Ut lieite Sacramonia petantur a Μinistro

malo tolerato, qui Ox ossicio 4enetur iud Saorumentorum administrationsm, non tantum sussieitae essitas Sacramentorum, quae non sunt libertatis. v. g. Viasoum vel Extra-ma-Unctio), sed otium sussiciunt m ossitatos quasdam minores; imo ration ilis causa, ri g. quod aenrobhiunun Sacramonta pro more esuristiano suseipere volit. γ Ratio mi,

quod, cum Parochianus jus. bsat, et rationem jura suo alandi seu Sacramenta potondi, non do in ob impiam Parochi vitam ordinariis aululis subsidiis primri. O . Nec est, quod dicatur, quod Parochus v. g. Noommunicatus toleratus Sacramanta udministraνo Non possit licite, quantum is etiam Usseι justificatus, nisi prius a consura fuerit absolutus.

R. Enim, quod si puriculum incommodi irrinalis ipsius

subditi moram admittat, ut Furninus intersa ipossit auperiorem neeedsm, obligatur timc Parochus submovo poecato id saeors anis Sacrameani administrationem, tabliquo subditus hoc si tompus dmo; si Δutem supBriorem adira nolit, Deeeut ex misIn aua voluditate, ob quam subditus non dabat juro suo priVRri.

Si automrincommodum spirit da subditi nullam, vel non suffcientem admittat moram, non peccabit tunc Parochus Sacramentum administrando, si pro possis suo pomiteat; si autem antea pr-Vi rit hujusmodi no mitiasna qualis fore semper imminst Durochis) et superiorem pro absolutione accedere neglexerit, jam nunc peccatum incurrit propter periculum, cui se voluntarie exposuit. IX. Notandum, quod in eommunicatus istomtus non possit se ultro ingerere ad Sacramentum aliquod ministran-

135쪽

DE MORAMENTIS IN GENERE.

dum; ssa quantum potest, tonetur in substrahere; imo a tali illicite peteretur Sacramentum, quando alius adest, vel facile haberi potest; quia capitulum ad vitanda mere intondit lavors ipsi potanti Sacramentum, et nullo modo Μinistro malo: undo juxta Suarea si alios communitoreontra Patrem Pauwela male saceret fidelis petens Sacra- montum ab hujusmodi excommunicato, dum alius adest,

Licet haetonus plura ita gensraliter dicta sint, particularia tamen hinc et indo consideranda sunt; quanto enim plus irrogatur irreveronitae, val scandalam timetur, tanto major debet osso causa. Imo quandoquo nulla poterit esso sumiens causa: ut in causa Sancti Hermensoldis, qui merito recusavit Communionem recipem ab Episcopo Ariano, cum sius impius pater hoc ex oret in signum p sessionis Arianae.

I. Ad satirem Sacramenti requiritur intentio faciendi quod facit Melesia. II. DIentio ea parte subjecti. III. Me quo uplex. IV. Actualis. V. Virtualis. VI. Habitualis. VII. Et interpretativa. VIII. Non minore habi ualia. IX. Nec interpretativa. X. Aeevasis rat optima. XI. Sed pirtualis a cit. XII. Ut in ea emptis. Au ad validam consectionem Meramanti requiritur intentio in Μinistro 3 I. R. Amrmative: scillest illa intontio faciendi quod

facit Molosia: ita ut Sacramantum mimice si irrisorio, volis amento, ebrio vel alio rationis impolo collatum sit nul

lum.

Hanc Doctrinam tradit Conc. Floroni. vido num. 4.) et similitor Trid. sem. 7. can. II. de Sacramentis Si quis dixerit, in Μinistris, dum Sacramonia conficiunt ut conserunt, non roquiri intentionem, saltem faciendi quod iacit. Ecclesia, anathema sit. VHujus primaria ratio potitur ex institutiona Christi, quae eonstat imprimis ex traditione.

136쪽

etrio rus Doindo otiam colligi potest in verbis ot modo, quibus Christun Sacramanta instituit, v. g. idum dixit: Quorum remiseri is peccata. .er quorum να-- itis, &c. quae verba supponunt, Ministrum Ox proposiis in deli rations j Sammmonia conserre.

Confirmatur in rationo S. Thomae hic a. S. in Som. : Quando aliquid as habot illa, oportet, quod per aliquid dotorminsitur ad unum, si illud ossici do at: Vum, quae in Sacramentis aguntur, possunt versimode agi; sicut ablutio aquae, quae fit in napilamo, potum ordinarici ad munditiam Oorporalem, si sani Hlom corporalem, et ad ludum. in ideo oporist, quod detur reetur ad unum, id ost. AEd sacram nisum emotam per intentionem abluentis.

Qualis r uiritui intentio α -- Μinistri pΙΙ. R. Notandum, quod intentio sit actus Porinistis tondentis in finem : undo intontio necassaria in Μinistro consistit in actu rius voluntatis, quo vult notionem ext nam

Sacramonti sub rauono faciondi quod facit Ecclosia. ΙΙΙ. Intontio autem illa ex parte subjecti distingui potest quadruplex, scilicet actualis sm formalis, virtualis, habitualis ot interpretativia. Quaenam dicitur intontio actualis p V. R. Est praesons ot actualis animi applieatio ad id, quod doliborate agitur. An haec roquirit, ut quis cordo vel ore forma nox dieat: intendo, volo hoc sacoro, &c. v. g. intendo baptigum, consecrare, &c. pR. Nogative ; sed sumcit, quod ad ministranda Saer

menta vocatus, et ad illa se accingens, reverenter incipiateonirsolam maioriam, &c. Haemus intonito erit actualis implicita, seu in actu exorcito. Ιmo improbandae sunt scrupulosae illae reflexionsa super ipsa intontions, utpoto quae impediant devotiouom, et super ipso objeeto aereis diminuant attentionem. V. Virtualis ost illa qua quis vi intentionis actualis anis habitae, si moralitor adhuc porseverantis, Sut compos applicat so ad agendum, ot in actions, progreditur, sed ob aliquam mentis ovagationem non advertit , intontionis rauae

objsolum sive id, quod facit. UΙ. Intontio habitualis consistit in dispositions quadam solum habituali: qualis est voluntas praetorita intBrrupis,

137쪽

Ilam dispositio voluntatis, quae nec notualilar est, nec unquam fuit, sBd quae olioeretur, si hoc vol illud mansi

occurreret. 4

VII. Inferpretativa dicitur ea, quae non procedit a voluntato ut principio Miciento, sed solum ut assectus volu inrius in causa juxta interpretia lansm moralem: qualis ostv. g. in Ario, qui novit, se in ebrietate solitum: Booro actionos sacramentales. His praemissis :VIII. Intontio habitualis ad persectionsm Sacramonti non Est suffciens: quia haec non suffuit ad actum humanum, imo proprie non ost intentio. Obj. S. Τhom. hic art. 8. ad 3. dicit: V Licet illo, qui aliud cogitret, non habeat actualom intentionem, tamen habe: intentionem habitualem, quaea est ad perfectionem

R. Quod per intentionem habitualom intolligat S. Thomas Virtualem, ut patet ex conlaxtu; nam subjungit: Puta, eum Sacerdos aecodona ad buptigandum, intendit sacerct circa baptizandum, quod iacit Ecelosia. Undo si posista in ipso Oxercitio actus cogitatio ejus ad alia rupiatur,ox virtute primae intentionis perficitur Sacramentum. Ubi suidsns est, particulas las ea virline primin inι--tionis significam intenti Om Virinalem. IX. Noc etiam sussicit intorpretativa; quamvis enim emvoluntato prae denti .actio Sacrumentalis sic possit essct voluntaria ut ossi eius in causa, tamen hic ot nunc non Exorcotur a Μinistro ut ab agente rationali. X. Intentio vero actualis carae sussicit, cum sit optima. Haec, licet non sit nocessaria, studiose tamen ad illam conari debet Μinlator, ut doces S. Τhom. art. 8. ad 3. sad hoc prosequitur) non est totaliter positum in hominis potestate: quia per intentionem, cum homo vult inultum intendors, incipit alia cogitare, juxta illud Ps. 39. Cor meum dereliquit me.' XI. Sussicit orgo, si ut minus roquiritur insentio virtualis: quia haec dicitur virtualis, quae vi actualis praecedentis innuit in actum, si proindo suffcit ad actum humanum. XII. Undo illo, qui advertenter ivit ad Baptistorium, Consessionato, Altam, . missistraturus, valide baptizati solvit, consscrat, &o. lioet temporo ministerii distractus

138쪽

TRACTATUs Parisormiter loquendum de Sacerdote, qui super corpo rato posuisset Ho'tias minores consecrandas, quamvis tomporo Consecrationis do Bis non cogitarol. Similitor dic do Ρarocho, qui media nocto excitatus ad mox ministrandum Sacramentum Baptismi, Poenitentiae, Extrem ae-Uoctionis, &c. sic semi-dormiens currit ad Baptistorium, &o. et ita adhuc turbatus Sacramentum minis

trat.

I. Faeere quod facit Ecclesia est infensionis. IL Quod est. III. Quadruplex. IV. Non requiri in intentio escius. V. Nec faciendi verum Sacramentum. VI. Et S. H.

I. LUTA ERANI at Calvinistae consequentor ad suum principium erroneum de Sacramentorum emacia, quo volunt, Sacramenta non esss nisi signa, quibus in nobis incitatur fides, qua justificamur, docent, ad valorBm Sacramenti sussicere, ut res et verba ponantur, qualiscumquo sit

intonsio Minisui; quia ad excitandam fidem non desinunt

Hunc orrorem proscripsit Tridentinum supρriori Num. I. citatum doeens, requiri intentionem faciendi quod facit

Quompliciter distingui potest objectum intentionis δε- ciendi quod facit Ecclesia flRev. Quadruplicitor: unde et talis intentio otiam est quadruplΘX.I' Intontio faciandi more actionom externae caeremoniae, quasi materialiter, sumptae, sine ulla voluntate personali faciendi Sacramentum, vol quod facit Ecclesia : undo haec vocari solet inientio more Oxterna. 2'' Intontio potest ossa non tantum exterius facisndi ritum externum, sod etiam intus et animo faciondi generatim quod facit Ecclesia, quidquid interim Μinister sentiat do ipsa Ecclesia. Haec intontio dicitur interna. 3' Intentio iaciendi vori nominis Sacramentum, ut facit Eoolosia Romana. 4' Intontio conserendi offectus Sacramentales. Diando quadruplex illa intentio potost osse particularis, sive expli-

139쪽

eita et Oxpressa, vel generalis, sivo implicita et confusa: deindo otiam absoluta vel conditionata. Do quibus Num.

Quaenam infensio ex quatuor praefatis requiritur et suffieit ud satorem Sacramenti IR F. Imprimis non requiritur quarta, sed sussicit, suam cum voluntato non conserendi offoctum, intontio, qua simpliciter ac g eratim vult facere quod facit Loesosia; offectus enita non spoetat ad assontiam Sacramenti, sed illud, quantum est de se, noo sario consequitur. Vid. S. Σhom. an. 6. ad I.

Hinc quamvis haeretici nogoni, per Sacramonis contini gratiam, valide tamen baptigant, &c. Sic otiam Paganus, licet non erodat Baptismum aliquid operari posse, baptizat taman valide: modo formam Κ clesiae, &c. Dcinde noo Toquiritur tortia, sau inlantio oonsolandi veri nominis Sacramonium, vel facisndi quod facit Ecclesia Romana, ut dicitur Numero fisquenti. An su est prima, seu intentio mera externa, lices in animo Meat Minirier: nolo conscere Sacramentum 'Resp. Negative: sed insupor requiritur intoma, sive ut Μinister actum oXtornum ponat, intondens por illum, saltem implicito, sacors Sacramonium, seu quod facit Eoolesi ritot ox Conciliis Florontino si Tridentino, quae praeter materiam et formam, requirunt in Μinistro intentionem

hetondi quod facit Eoolosis, atqui qui sol um ponit exterius

materiam si formam non habot intentionsm sadiendi, sed tantum simulandi, quod facit Ecclosia: ergo, M. Hino Aloxander VIII. damnavit hanc propositionem

28.: Ualot Baptismus collatus a Ministro, qui omnem ritum internum sormamquo baptizandi observat; intus vero in corde suo apud se rosolvit: non intondo sacere quod Leit Ecclosia.'

Deindo S. Thom. quom quidam contrarium putant) hac quaest. 64. art. 10. dicit: P Intontio Ministri potest pervorti

dupliciter: uno modo respectu ipsius Sacramenti: putaeum aliquis non intondit Sacramentum confarre, sed deri-30rie aliquid agere: et talis parvorsitas tollit voritatem 8 cramenti, praecipue quando suam intentionem exterius manifestat.

140쪽

TRACTATUs Dicit: Praecipuo quando suam &e. orgo stiam, si exim rius Oam non manifestet, et omnia serio peragat: cum autom ultorias dicat, in fontionem Μinistri etiam pomo perverti per hoc, quod abutatur v. g. Baptismo ad finam malum, ovidentee innuit S. Thom. se utrobiquo agero de intentions personali Ministri. Obj. Una ox rationibus, quam non requiratur probitas in Μinistro, ost, ne dubium sit Sacramentum : ergo ob eandem rationam non requiritur intonuo interna Μinistri Rev. Neg. conseq. Praeterquam quod utrumquo do- pondeat a positiva voluntato Christi, magnum inter utrumque est discrimen ; eum etiam probitas Μinistri non tantum sit occulta, sod etiam valde incerta, et do qua nec ipse Μinister certus est omnino nemo enim scit, an odio, unamoro dignus sit) ; si illa igitur essentialiter requiroretur, tolloretur cortitudo thoralis de valore Sacramonti. Tolloretur quuntum autem ad intentionem, cum illa quasi sponto habeatur, et in hoc puncto a Μinistris vix erretur nisi plane dedita opera malignantibus, sic noeossit intontionis certitudinὐm moralem minime impedit: adsoquo non minus congrue potuit eam Christus requiror , Et requisivit, quam debitam materias et formae applicationem, est legitimam Μinistri potestatem, licet ex eorum defoctu occulto eadem sequantur incommoda. Caetoras objectiones vido apud Anthoros. Νotat Sisyaori, quod ds intentione parum diserte ogoritantiquitas; speculative quidem, quia diu nulli circa hoc orti sunt orrores, practice vero, quia ut mox dictum est.

vix a Μinistris hic errari potest nisi plane dedita opora malignantibus.

I. Sinoit intentio implicita. II. Quam non excludit

error circa Sacramentum. III. Vel circa Ecclesiam. IV. Nec intentio contraria erronea. V. Vel abutendi Sacramento. VI. Intentio debet GSe determinata. VII. Saltem quoad materiam praeSentem.

A ad persectionem Sacramenti requiritur intentio

SEARCH

MENU NAVIGATION