Theologia Moralis Et Dogmatica, Volume 5: Tractatus de incarnatione de sacramentis in genere ...

발행: 1832년

분량: 437페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

222쪽

DISSERTATIO

THEOLOGICA

BAPTIZANDIS ABORTIVIS.

Docket Mostolus, Eximii ot Clarissimi viri, caetorique

Auditores ornatissimi, Deum velle omnes hominea salvos meri ac raris um pro omnibua mortuum ea :' Et cum suam doctrinam sex eo probet Gentium Doetor, quod unus sit Deua, unus es mediator Dei et hominum Aomo Chris in Jesua,t liquot divinam Providantiam neminem Prasterire, nequidem parvulos, qui vel in utero matris defunctas dolitoscunt, via per abortum exeunt immaturi. Inter varia modia, quibus benignitas Salvatoria nostri Dei ipsis providit, duo naturalia oce runt, Per quae ad supernaturalia fit aditus, videlicat Sectio Caesarea, et diligentia in investigando quidquid ex utero effusum est. Utraque rarum habet usum, praesertim in principio praegnationis, perinde ac non satis constaret de tempore, quo informetur foetus anima intollectiva. Sed hanc rationem, nedum ali-M- suspensum teneat, animos omnium, studia, opemque Oxcitare debere, propitio Deo, probandum suscepi. Pastorem conantem parvulos venire ad CD istumii Christianis auribus excipite, et, si verum assequar, documentia eximiis fulcita, ut talium sit Regnum Coelorum.' I Tim. a. v. 3. t scor. 5. v. b. r I Tm. s. v. o. a Nati

223쪽

Unicuiquo corpori humano, dum in utero jacet, ereari animam spiritualam, non amplius ambigitur. Illud restat diseutiendum, quo nimirum temporo id fiat. Post Arist telem, qui R sareulo undecimo pene unus audiebatur in Scholis Ρhilosophidis, censuerunt commuiator Theologi et duristae cum glossa, quod infundatur anima rationalis em-hryoni plane M ais, essi non adaucis, corroborato et ad nativitatem idoneo; et quod ista Nona formatio contingat in maribus quadragesimo dis, in semollis octogesimo circiter. Aleam subiere Philosophi ac Μedici magno numero usque ad saeculam superius, quo nubila peripatetica alia's similia disjicore eoepit naturae indagatio. Ante omnia, magna illa temporis differentia, quam si tuit Ρhilosophus inter animationam masculi et lamellae, pluribus Peripatus etiam Discipulis, e quorum numero Diana, fabulosa Videtur. Quis nesciat, gemellos diversi sex eodem partu in lucem effundi 8 Si autom simul maturuerum,

ut una orirentur: cur non aeque simul ad animationem idonei sunt offocti ΘAliunde certum est, statim post concretionem Vel embrymis cujuslibet materiam coagulari, et paulatim e lari, juxta antiquum commistionis sominum systema ; Vel embryonis jam tunc formati membra explicari et adaugeri, juxta vulgatam nunc et Philosophis Medicisque aeceptam ovarii muliebris sontantiam.' Porro consormatio aut Rugmentum corporis influxum animes exigere videtur.

Dissicultati occurrero tentavit Arisisteterit imaginando,

laetum primo vivQm vita plantae, deinde vita sensitiva, notandem vita animae intollectivae. Sed ingeniosum inventum nullo solido sundamenis innixum, noc plurimis Academus usque modo placuit. Sicuti enim tres animas coeX, istentes non habemus, sed unam tantum, quae omnia simul et vegetantis, et sentientis, et rationalis munera adimplet,

ita eredibile apparet, hanc solam animam intellectivam iusterum immitti, ut praesentia sua vitalique influxu cooperetur omnimodae ipsius conformationi; si eo magis fido dig-mum, quod definitum fusrit in Concilio generali Viennensi,1Ianimam intellectivam seu rationalem corpus humanum Vere, per se et essentialiter insormare.

224쪽

Virius plastica, quam alii veteres invocabant, pharibus celebrioribusqne, nec pro diu, nec multum arrisit. Enimvero animam rationalem infundi ad pleniorem scessis sermationem statuerunt Thomas Flonus dio tertio,' et Gassonodus' septimo, qui etiam in id propendit, ut credat, septum animari a primo conceptionis instanti Quam sententiam multiplici oruditions statuit Paulus Zacchias,t et novis

rationibus experimentisquρ confirmarunt innumeri Μedici, nex coaetaneis, tum ex recentioribus. Sufisugantur multi veteros Scriptores, Graeci et Latini, quos refert clarissimus Canoamila ;li item recentiores, quorum nonnullornm mentionem lacit sapientissimve Μagister noster Sylvius,* praeter eos, qui traducem animae docuerunt, vel de ea dubitaverunt. Suffragantur ipsamet Theologorum nobis adversantium principia circa naturam animae, Humus cum corpore unionem. Sic exponuntur variis in locis ab eodem aximio S. Thomae Aquinatis interprete: et ex his sic concludo pro immissione animae statim post conceptionem. 10. Est contra rationem entis unius simpliciter et per se, qualis est homo, quod anima rationalis accedat ad corpus jam per aliam animam constitutum, sermatum si animatum ; quia ita insormaret corpus formatum, si animareteorpus animatum: atqui istud eveniret, si plures animae successivae embryonem informarent: ergo sola anima Tationalis ipsum informat. Et quidem anima rationalis Ombryonem plene formatum animat, non solum dans esse rationale, sed et esse sensitivum ac vegetativum : Ergo eodem modo insormat maioriam embryonis, Vel embryonem non plene formatum; nam anima dicitur, inquantum animat Et insormat: et sicut non quirit organa apte disposita ad ratiocinationem, ut det osso rationale, sod ipsa ea disponit: ita nec requirere d et materiam praeparatam ad esse animal, ut det esso Vsgotativum et sensitivum, sed ipsamet eandem praeparam dWbst. m. Est contra rationem institutionis rerum, quod fiate pus humanum ' sine anima rationali, vel anima rati-' In 3. Traet de formare. status, de sormatione laetus, de animatione laetus. ' T. 2. Phys. de gener. anim. c. de anim. foetus. rQuam. indico. t. I. I 2. q. s. n. 2. 4l Embryol. saera, I. I. c.5 et 8. 6 In l. p. q. II 8. are. 2. v Ibid. q. 76. art. a. et 4. '' Ibid.

225쪽

DE BAPTIZANDIS ABORTIVis.

onalis sine corpore humano; cum utrumque sit pars hum nae naturae; atqui statim a conceptione fit corpus hum num : ergo ipsi simul injicitur anima rationalis. Et v ro corpus humanum magie dependet ab anima rationali, quam anima rationalis a corpore humano: atqui tamen constat, animam rationalem non creari ante corpus humanum: ergo a sortiori constare debet, eorpus humanum non produci ante animam rationalem. 3'. Quia anima rationalis, quae est per se et essentialiter corporis humani som et satum suum naturalem non haberet, si crearetur sine corpore humano : ergo a pari nec eorpus humanum statum suum naturalem haberet, si sormaretur vel augeretur sine anima rationali, a qua essenti- alitor debet informari. Fateor, quod adversarii sua principia restringant ad animationem corporis perfecte dispositi et organietati :: sed ipsimet fatebuntur, quod sua sententiis, quin minus tuta, demonstranda esset luce meridiana clarior, ut nostrum probabilom et tutiorem everteret. Vix autem crepusculum

praebent. 4

Dum vero eadem axtendo principia ad animationem corporis vel insormis, vel imperfectissime figurati, argumentis probabilibus insisto, quibus sequens adjungi potest.

In rerum natura esse videtur, quod motus vitalis oriatur ab anima suo corpori consentanea: atqui Atatim post conceptionsem datur in embryone motus vitalis,li qui vel ossi-giem et auctum producat, seu utrumque perficiat: animavsero rationalis psi embryoni consentanea : ergo rΘrum natura exigers videtur statim post conceptionem influxum animae rationalis. Etiamsi adversarii evidenter probarent, ad infusionem animas requiri embryonem aliquatenus formatum, nihil sallam Evidens obstaret nostrae sententiae; cum celebriores Μedici, repetitis saepius experimentis, nunc Ostendant, existere in ovo muliebri foecundato, statim a conceptione totum embryonem, licet exiguum et nondum eVolutum.

Casu quo adversarii aliquid amplius exigerent, erigerem egomet evidentes rationes postulata An propter functiones vitalos 3 Sed ipsa anima spiritualis, utpote forma essentia- lis simul vegstativa, sensitiva et rationalis, nata est ita ' Ricl. t Ibid. q. 90. ari. 4. : Ibid. q. Il8. a. s. il ibid.

226쪽

onoquendia juxta praesentem, majorem vel minorem, Θρο- horum posectionem. An propter op rationes intonset vas 3 Sed organa non sunt ad eas idonea, nisi diu post nativitatem : deberes ergo usque tunc animatio di rei 3 Quod i eontra fidem Ecclesiae, quae baptigat parvulos rationis

usum nondum adeptos.

Hinc ruit adversariorum Actilles, quem idem egregius Μagistor proponit sequuntibuε verbis : Poscit ordo naim rae, quae ab imperfectis ad prefectiora pro AEM, MI maleria sensim et quasi per gradus, ad melioris formin au optionem p smoveatur. Istud enim argumentum nihil probat, vel nimium probaret.

ΝΛil probat; quia molior serma, nempe anima ruti sis, Drit vices sermarum minus nobilium, quatenus est simul vegetativa et sonsitiva, et in embryone diversas suas operatio m successive exemet, seeundum quod embryonismatoria suce sive disponitur et organigatur. Aliundo nimis probaret: probaret enim, mnteriam embryonis dobore ita dispositam esse, ut anima posset Mere, non solum in veginativa et sensitiva, sed etiam ut rationalis. Deficiente suarum hypothesum fundamento, se tra comfugerent advorsarii ad varias Decretales ot Bullus, quasi i sae, Meernendo majorem poenam pro foetos animati, quam pro inanimati ei tione, nostram opinionem demolirentur. Intontio quippe Summorum Ρontificum non fuit istam controversiam, O qua non agebatur, definire; sed sicuti in his robus solent, sese tantum accommodaverunt communi Philosophorum et mdieorum sensui, qui tunc eandem di tinctionem laciebant. Et quia, ubi de poenis agitur,' in obscuris minimum eae seque idem Pontifices majores gravioresque pinnas non Merovem infligendas, ubi scelus adeo tonsili e sent, ut eommuniusi non eenserentur animati, vel saltem certo animati diei non possent. Itaque praefatae leges, etsi aequitate commendabiles, veritatis taman aeeuratias investigandae Viam Ρhilosophis, non praecluserunt, lino verui e quodammodo videtur Sixti v.' ibid. ' Reg. 30 Jur. in 6.

227쪽

DE BAPTIZANDIS ABORTIVIs.

Constit. 28, dum quoscumquo abortum procurantes eisdem serit poenis. Cotorum uti Doctores annotant, non idem est quaerere de animationis tempore ad abortus puniendos: ac de eodem quaerem ad abortivos baptizandos. AEquitas enim, quae in primo casu ad praesumendum, foetus non esse animatos, invitat, in socundo ad rem sorius et artius expendendam p urget, ne sorte sint animati, ot a Baptismo arceantur.

Nihilo magis dilationi animationis blanditur Lex illa Exodi juxta versisnom 70. Interpretum : Si ptignavering duo viri es percu erint granidam, intellige intorcedem volentem,) et eateris infans sus non m formatu'mulctam pendet, quantum indiserit vir mulieris, dabitque cum astunauione ς ait A formatas fuErit foetus, . dabis animam

pro anima.

In primo enim Legis uasu eximebatur percussor a poena adversus homicidas constituta; quia ignorare poterat, mulierem uterum gemme in saecundo eandem luore debobat, eo quod praegnatio uine manifesta jam inexcusabilem rodderet. Quin aliud eruatur, nempe pro distinctions inter sestum animatum et inanishuturn, vetant prorsus seu fluctuatio plurimorum Patrum, seu dissonantia aliorum circa originem

Postquam aulam dubium animationis tempus pervictuin est, Venit demonstranom, nullis abortivis, etiam dubie vivis, denegandum esse Baptismum. Secundam Thesim, uti primum, enucleare conabor, tum per momenta intrinseca-Tum rationum, tum per intringecarum auctoritatum fulci

Uisis Thomae Fioni o sotionibus adversus Aristotelicum . systema, multi Theologi, inter quos Degeta, Cardenas, La Crota,t docuerunt, sintus abortivos, stiam impersectissime figurat , esse baptizandos, si tant Vitae signum per motum, quia, inquiebant, putant aliqui dici, quod suetus

humani post paucas, V. g. tres aut quatuor dies a conceptione, statim animentur anima rationali.

228쪽

Ultra progressus est Hieronymus Florentinius in Ogregio opusculo de hominibus dubiis, siue de Baptismo abortivorum, quod typis dedit versus medium saeculi proximo elapsi

Ubi, namque Ostendit, tum speculative, tum practice, incertum esMe animationis tempus : probabile tamen esse, unimam rationalem ab initio conceptionis infundi; docet, abortivos omnes, etsi grano hordeacso non majores, baptigandos esse, quantumcumque brevis fuerit intercapedo a conception dilapsa; quamvis etiam signum vitae per motum non praebeant, dummodo corrupti vel detriti, seu manifeste mortui non dignoscantur. Et sane, pergebat, accidere mimi, ut internum sanguinis motum Vitae necessarium habeant, non voro externum at sensibilem, aut etiam vehementiori desi-quio sint defixi. Interim admonet, Baptismum non nisi conditionale administrandum. Nemo antea, saltem notus, rem ex professo pertractavPrat, nemo tam longe processerat. Attamen liber a pluribus tam Theologorum quam Μedicorum Academiis, insignibusque aliis viris summo pluusu exceptus est, ut ex censuriA liquet. Quoniam Vero nova proponebat, seu potius oblita in memoriam reducebat, nonnullorum subiit offensionem, et ad

Sacram Indicis Congrogationsm fuit delatus. Rus igitur

examine tribus Consultoribus commisso, cum ii probabilem, esse doctrinam retulissent, Congregatio censuit, librum, praefixa sequenti protestatione, typis esse recudendum. Hanc orgo sententiam do Baptismo abortivorum tota hac disputatione comprehensam, et praesertim Sectione MndQcima expressam, ab Eminentissimis Patribus Sacrae Congregationis jussus explicare, libens Volensque gravissimo prudentissimoque Doctrissimorum Ρrincipum judicio set imperio pareo: et in primis assero, me nihil in praesenti materia definiendo dicere, sed uti rem probabilem et per modum problematis proponere. Deinde adverto, me neminem, quod ad praxim attinQt, sub mortali obligaro, sed tantum rationes speculativas id suadentes exponere,uc in suspenso relinquere, sicuti nse inducere novum

aliquom Ritum in Ecclesiam, eum id ad Sacram Rituum Congregationem, Summumque Pontificum spectet. Ita sentio, ita scripsi, et ita me scribere et aentire prο- tostor, ut aequum est humilem ac devotum S. Roma-

229쪽

DE BAPTIZANDIS ABORTIVrs.

nse Ecclesiae Filium, qualem me osse et suisse hactenus, futurum in posterum sancte profusor.'

Haeceptum ost inaupor Florentinio quod et opportuno ιοco praestitit) ut Oxplicares, so do iis loqui abortivis, qui

omniso sonsibilos fassent, ac prima saltem humani corporis lineamenta prae so ferrent. Ea cautio tunc temporis neces- Saria vidobatur, quia ovarium muliebro nondum detexerant Anatomici. Quae sapientissime statuerunt Patres purpurati, BR Omnia

fidelitor Oxocutu ost Florentinius, opusculum donuo typiis evulgans : at simul primas diis putationi tros altius adjunxit, in quibus iterum urgot, amplificat ot defendit suae opinionis

momenta.

Ex omnibus argumontis, quae contra hanc opponi possent, validius erat a Rituali Romano dopromandum : in eo enim nulla occurrit mentio Baptismi abortivis tam minimiqeonferendi. Rem sic expedit Florontinius. Ritualo Romanum non denegat hujusmodi parvulis Baptismum, imo aperte praecipit, ut conseratur foetibus vivis, Philosophiae ac Μodicinaedis ruendum relinquens, quinam eorum viventes, qui Vero non, Sint reputandi. Postea argumentum retorquendo, subjungit Florentinius ;Ritualo Romanum jubet, ut, si quando oontingat, matrem praegnantem mori, vivo foetu intra viμcora remanonis, ipsct extractus baptizatur: nec tamon rostringit Ministrum ad baptigandum post triginta dies etantum. Idcirco nostrae opinioni favet ordo Ecclesiae, quatenus mortua matris praegnante, eiquo secta, statuit sine ulla temporis doterminations,

ut buptigetur laetus, si sit vivus; quod prudenti Ministrorum judicio relinquiti

Ponamus igitur, addit ipso, matrem mortuam gestare iuularo foetum, V. g. septem diorum: ex hoc Eucissiae Ritu foetus isto statim ab utero extrahendus est, et baptizandus, At sit vivus. Sed cum ut supra notatum est, prudenti judicio oxistimandus ost vivus, nisi ex causa alicujus compressionis vol contusionis evidenter appareat mortuus; juxta Eeolosiae Ritum foetus septem dierum illaesus, licol immotus, baptizandus est. Dosidorium iis insantulis opitulandi novissime Euasit, impulinus doctum aeque ac pium virum Franciscum Emma-

230쪽

nuviam Canoamila Panormitanae Eeclosiae Canonienae Theologum, si in toto Siciliae Rogno contra haeretieam pravitatem Inquisitorem Provincialem. Cum enim Arohi- presbytor Patmensi Ecclesiae antea praefuisset, experientia didicit, innumeros foetus aeternae addici migoriae, vel ob

parentum ineuriam, vel ob quorumdam Μedicorum sensum, qui animationem sorte primis a conceptions diobus contingentem, non nisi post menses evenire opinabantur. Indo sensit, quam utilis, commodus, ne dicam omnino necessarius futurus esset libor, quo sa para doctrinae contineretur, quae ad recte instituendam erudiendamquo hac in re omnium

Sacerdotum, et praesortim risiorum industriam facit. Et sane, aiebat S. Augustinus, Si pupillis opam ferre praecipimur, quanto magis pro istis laiora e debemus, qui destitutiores et miseriores pupillis etiam sub parentibus remanebun , 3i eis ci isti gratia denegabitur, quam peroe ipsi agitame non possunt. Ut aurum clarissimus Cangi a la tanto im pensius pro iis loqueretur, quanto prosis ipsi minus possunt, consuluit, non modo Ecaesiasticos Doctores, sed etiam Philosophos, Chirurgos, Μedicos, tum Veteres, tum novos. Horum luminibus instructus Librum odidit, cui titulus: Embryologia Sacra, in quo nostram utramquo Thesim frudite stabilit, simulqus accurara perpondit, quidquid conducore potest, tum ad foetus abortivos aqua salutari lustrandos, tum ad alios in partu impossibili Caesarsa sections oducondos, usi in dissicili per syphuneulum intra malaro a viscora baptiZandos. Κmbryologiam sacram summis laudibus Oxtulerunt in-numori Doctores: ipsomst Mnedictus XIV. scripsit ' ad Auctorom his vorbis : Satis libenter in nostro de Synodo Dioecesana tractatu libri sui de coesareo partu fecimuae mentionem, : quippe tum ad te Maiam, ιum ad viciernam hominum vitam multo conducibilis. Oporis parvulorum saluti dicati Oxocutionsm promoverunt per sua odiota pleriquo Siculi Antistites, pluros item Italidi, et per suam Ρragmaticam Carolus III. tunc in utra-qus Sicilia, nunc in Hispaniis felicitor regnans.*

SEARCH

MENU NAVIGATION