Theologia Moralis Et Dogmatica, Volume 5: Tractatus de incarnatione de sacramentis in genere ...

241쪽

II. Probarer imprimis ox Seriptura Sacra Act. 8. v. I 4 . et sequentibus: tam audissent Apostoli. . Quod recepisset Samarsa Verbum Dei, miserunt ad eos Petrum et Ioan-α- . . Tunc imponebant manus super illost, et accipiebant olium Sanctum. dem habatur cap. 19. v. s. Ex illis textibus habetur, in Confirmatione omnia rueriri ad rationsim Raeramonti roquisita. Imprimis habetur Mignum sonuibilo et Saerum, scilieet mnnus impositio si oratio : a Christo institutum, ut ostendetur Νum. sequonti rpraeticum gratiae, quia ad ejuκ adhibitionem datur SpirituqSanctus: stabilo et permanens, ut patet ex Joan. cap. I 4. et alibi, et ex eonstanti usu at praxi Ecclesiae nunquam in

III. Soeundo probatur ex traduione, quae habetur exeonstanti et perpetua praxi Κcclesiae, tam Graecae quam Latinae, prout probant omnia Ritualis antiqua utriusquo Eeclesiae, Quidam hoe Dogma etiam probant ex Μatthaei cap. Is. v. II. ubi Christus manus imponit parvulis; alii etiam Oxu. ad Cor. cap. I. v. 2L et 22. ged non satis emacitori videri polast fi Lapide. Tandem etiam contra Haereticos urgeri potost quod ex Scriptum Sacra tam clare probatur, Confirmationem osso Sacramontum, quam Baptismum et quia uoutri nomen Saeramenti tribuit Seriptum, sed utriquoram ipsam.

N. 3. DE INSTITUTIONE SACRAΜENTI CONFIRMATIONIS.

I. A Christo immediato institulum. ΙΙ. In operie de er- minando morersam es formam. III. D ultima Coena. IV. Vel infer Resurrectionem et Actcensionem. V. Quandonam adumbrarum. I. SACRAΜΕΝTUΜ Confirmationis, aeque ac alia Sacramenta, esse a Christo Domino in titutum, deducitur ex Conc. Trid. seM. T. Can. I. de Sacramentia in genere. Uido hic S. Thom. arti I. ad I. et num. 32. de Sacrameneis in genere, ubi simul probatur, illam institutionem emo immodiate a Christo factam. Unde nunc plane cessat contraria quorumdam antiquorum hypothesis, quasi vel Apostoli, vol Patros in Concilio Meldensi, Spiritu Sancto inspirante, hoc Sacramentum

242쪽

institvsrint; ut suam putavit S. Bonaventura socutus Μ gistrum suum Alexandrum Alensam. II. Probabilius otiam apparet, quod Christus hoc Sacramentum instituendo maioriam rius at formam doterminaverit in specio; quandoquidem nulla sit nocessitas dicondi, quod eas tantum instituisset in genere, ut in dicondis patabit. Vido Num. 7. de Sacramentio in genere. Quandonam Christus Dominus instituit hoc Sacramon. tum p III. R. Duplox circa hoc praecipue ost opinio: quidamox opistola 2. Fabiani ripas ad Episcopos orientalos iust, tutum dicunt in ultima Coena; in cujus rei memoriam inquiunt) Ecclesia adhuc quotannis sadem dio novum ChrismaeonMaro et benedicem, votusque comburora solati IV. Sod ciun haec S. Fabiani opistola apud eruditos nunc habeatur umquam supposititia et apocrypha; uti at aliae Docretalos Littoras anto Syricium Papam); ideo institutum dieunt alii intre Christi Rosurroetionem et Asosnatonam, dum per 40 dios eum Apostolis convorsatus illis loquobaturdo Regno Dia, si multa do Spiritu S. praedixit: quibus diobus inquit S. Mo Papa Sermone l. do Meenai Hma n confirmata Sacramenta, magna sunt revelata Mystoriar V. Adumbratum fuit hoe Sacramentum Μatth. eap. l9. dum Christus manum imposuit parvulis et oravit. - Ιtota Actor. cap. 2. in dio Pontoeostes, quo Apostoli abundanter acceperunt effectum hujus Sacramenti sine Sacramento.

243쪽

Φalsamo, III. Benedictum ab Episcopo, Iv. Sal emordinaris. Q LRNAM Ost maioria remota hujus Moramonti λI. R. Est Chrisma confectum ex oleo et balsamo, benedictum ab Episeopo : ut palat ex traditione, et constanti Molesiae usu ac sensu. Uido Eugenium Iv. supra in Prasmio. II. Quamvis auium Chrisma generasim signifieot quodcumquct unguentum, usu tamen Melasiae obtinuit, ut solum designet eompositum ex balsamo et oleo simul mixtis. Oleum autem intelligitur olivarum, quod proprie et simpliciter victum dieitur; alia aurum non nisi cum addito. An admixtio balsami eum viso est de necessitato Sacra-mΘnti

R. Nogant avonin si Tournetly, eo quod pluribus saeculis inquiunt) in Ecclosia, tam orientali quam occidentali, data

filarit Confirmatio absquo admixtione balsami; plures tamen cum S. Thom. rmant, fundantes so in Horentino Decreto ad Armenos, Catochiamo Romano, M. An Bonedictio sau Conmeratio Chrismatia etiam sit donee mitata Sacrumanti tIII. R. Νegant itorum Juonin et Tournetly; sed com-. munius alii assirmant cum S: Thoma, qui etiam Brt. R. in. m. dat rationsm congruentiae, cur potiug in Confirmations Bonodictio Chrismatis roquiratur do necessitato Saeramenti, quam Barisdictio aquas in Baptismo. IV. Quamvis Extra dubium sit, Banodictionam illam. ordinario tabero osso Epiiscopalom, controvortitur tamen utrimque probabiliter, an extraordinarie per Disponsationem

Pontificiam Benadlatio Chrismatis simplici Sacerdoti e-- mitti possit. Nogant Daelman si Billuari: amrmant aulam Ηonno, Jueuin et Tournolly dieontes. quod Presbyteri non diar. Divino, sed Ecclesiastico tantum prohibeantur Chrisma

eonsecrare.

244쪽

si io, III. Indistincta a Chrisma ione. IV. In fronse. U. Per modum Crucis, VI. Immediatὰ manu Ministri. Q UAENAΜ ost maioria proxima Confirmationis pI. R. Totalis et adaequata est Chrismatio, asu, quod idost, Chrismatis inunino et manus impositio, indistineta se, liret a Chrismations. Do Chrismatiotio id oonstat ex traditisno nobis mantia ista par Pontifieos, Concilia et Patres apud i Biliuari citatos, si signantor' per Deo tum Coneilii Horamini. I psi suam Apostoli sio Chrismatae eommuniisruiebantur, dicit S. Thom. sed disputatur, an sompor adhibisorint, an

autom Oxtraordinarie por solam manus impositionam hoc Sacramentum, an vero tunc essectum Sacramenti sine Smeramonio oontulorinti Vido S. Thom. ML 2. ad I. et Sylvium in hunc locum, aliosque, Me. II. Do manuum aulam impositions conatat ex Actorum p. 8. st 19. ot ox constanti utriusque Molasiae traditione,

o . Conor rum Florentinum non meminit impositionis manuum; quinimo videtur excludero diesndo: eo autom illius manus impositionis datur in Ecclesia Confirmatio orgo, M. R. Dist. antse. Non meminit impositionis manuum distinetin ab aetu Chrismationis, concedo renisu.; inuistiae in ab actu Chrismationis, nego antec. M vorba aurum Florentini dieitur, illud tantum velle, quod hoo Moramentum, quod anisa diestatur mansis impositio, nuno voeatur et ait Confirmatio.

III. Unde observa, quod in hujus Sacramonti Μi istorio

duplex interveniat manus impositio; una ab actu Chrism tionis indistincta: ipsa enim inunctio, cum manu fiat, recte vocatur manus imposivo: et haec est essentialis mata hujus Sacramenti.

245쪽

Altam mvirus impositio ast praeambula, quae nampe fit, dum Episeopus, antequam singulos per ordinam confirmat, manu extensa vorsus omnis eonfirmandos simul, orat, ut inooa descondat Spiritus Sanctus : at haec solum caeremonialis Bat, ut habet eommunior sensentia contra Toumalty et Jum

In qua paris corporis flori dabat Chrismatio pIV. R. Cortum est, quod Ox praeeopto Ecclesiasilao d Mat fieri in fronto, cujus dupli m rationam dat S. Thom. in Com. Diando communitor sustinetur Oontra Dasim . - porpetua Ecclesiae praxi hoc etiam asso do necessitato

Sacramenti.

v. Et similitae oontra motam dieitur illam metionem finiendam esso per modum Crucis, ut ipsa sema Latinorum indicat. VI. Perindo autem ast ad valorom Moramenti, sive illa

Unctio fiat pollies mansis doxtorae ut praesoribit Pontificias

ai- alio manus Mxterae vol sinistrae digito; sad da nee suinto Merementi passim requirunt, ut immodiate fiat manu. t non medianis virgula aliovo instrumento; cum fiori debeat per manda impositionem.

N. 6. DE FORMA CONFIRMATIONIS.

S TE . quamL 72. am 4. I. Forma Graeorum, II. Bem Latinorum, III. Et aeremque οι legitima, IU. et remeetivo aervanda. F. De sentiali a in forma Latinorum. QUAENAΜ ost forma hujus Sacramonti pI. R. Adaequata forma consistit in verbis, quae inter ungendum proieruntur ; scilicet apud Graecos ost haec: Signaculum mni Spiritua Sancti, subaudi ex vi et phrasi verborum, quod tibi confero, seu quod ιibi confertur meo Misisteri , II. Forma apud Latinos ost: Signo te signo Crucis, et con se te Chrismate eam is in Nomine Patria, MFilii, et Spiritus Sanctia Hanc posteriorem essa legiιimam, probatur ex saepe eitato Decreto cono. Flor. in quo ipsissimis verbis exprimitur. Di iijgsd by COOste

246쪽

III. Idom probatur do forma Graeoorum ex eo, quod omnia oorum Mohologia id ost Bitualiaὶ sam assignent, eaqua Graeci Catholici otiam usque hodie utantur Romae in f oculis Papae at Cardinalium, M. orgo vel est legitima, via non Mi dacramentum Confirmationis apud Graecos, quod nullatenus dici potest. Objoctionos contra utramquo formam vido apud Billuartet alios. IV. Utraquo forma in sua rospective Eeclesia Est so vanda, et quidsm sub gravi; ita ut Episcopus Latinus uti non possit se a Graecorum, vel e contra. Quaenam in forma Latinorum sunt ossentialia tR. Non convoniunt Anthoros: Daalman aliiquo arbitrantur, assentialia non eam alia, nisi aequivalentia illis. quae eontinentur in forma Graecorum, scilicet: Signo et con-μ O te. U. Suaris tamen, Sylvio aliisquΘ vidantur omnin ossa sontialia: Et so fundant in doctrina Florontini, omnia simplicitor nomina sormae moensentis; haec autem opinioeonciliari non potast eum dictis de so a Graecorum, nisi sustinendo, quod Christus hmus Sacramonti formam non instituerit in specio. sed tantum in genere, relinquendo scillest Eoolosiae potestatam dotorminandi aliam formam pro Graecis ossantialem, at aliam pro Latinis. Νota, quod, quia materiam proximam ponunt praeambulam manus impositionam v rsus omnes confirmandos simul,

idquo vel adaequale juxta Juonin) vel parualltor juxta Toumelly) similiter dieant, sormam Confirmationis, vel

totalem, vel partiuem, esse orationem, quae hane manuum extensionsm mmitatur.

247쪽

rius eas Sacerdos, III. sed ea commissione Ponti is. IV. Ut fasidis con mia. I. Duphax distinguitur Μin istor Confirmationis, ordinarius scilicet et in ossicio, et Oxtraordinarius per dispem

Quis ost Μinistor ordinarius pR. Do fido ost talom smo solum Episcopum, ut palatitorum ex Docroto Florentini, si dinnitum ost in Tridentinos s. 7. Oan. 3. de confirmatione. Item soss. 23. o. 4. Menn. I. ubi erroris Sociariorum radicsm ovollona definit. Episcopos emo Presbyteris superiores, et ideo prae iis habero potestatem confirmandi si ordinandi. Quia ost Μinlator Oxtraordinarius Confirmationis pII. R. Est simplex Sacerdos, accedento scilicet Apostolicae Sodis disponsations, ut dicit iterum Florent. conclusiolandatur in traditiona nobis manis lata ex eo, quod plures Pontificos hanc facultarum concessorint simplici Sauordoli: quinimo Prosistori Graeci hodiedum adhuc passim confirmant, Qt hoc valide ex consuetudina inducta ex. conoessionΘSodis Apostolicae salism tacita, eaque consentiento, etiamnum

O . Simplo Sacerdos sine illa commissione confirmaret invalide : ergo stiam cum illa. Probatur consequent. quia confirmare non est Actus Jurisdictionis, sed potestatis ordinis; atqui per eam commissionem non datur potestas ordinis: ergo, &o. III. R. Nego conseq. Rauo ost, quod confirmaro Juro ordinario sit quidem actus ordinis Episcopalis; sin jure extraordinario est Actus simplicis ordinis Sacerdotalis, qua- tonus per illum confertur radicalis ot incompleta potestas confirmandi, quae per legitimam Pontificis commissionem perficitur et complotur : undo dum simplici Sacordoti con- ditur facultas confirmandi, non ei committitur Actua O dinis Epis palis, cum non fiat Μinister ordinarius; sed

248쪽

ipsi committitur Acius sui ordinis Sacerdotalis, ut nempe sit Μinister Confirmationis extraordinarius. Praedicta sic intolligo. ut simplex Sacordos sine illa commissione non tantum illicite, sod otiam invalide confirmaret; Sacerdoto aurum inserior, v. g. Diaconus, nequidem valide cum illa. An etiam Episcopus diotam faeultatem potest Sacerdoti m mitto, pIU. Responsio communior est negativa et quia id nunquam iactum est, quin saltem fuerit improbatum; Mindo Cone. Flota et S. Thom. ars. ll. ad i. de illa commissione loquuntur quasi do speciali praerogativo Sedis Apostolicae, sthabentis plenitudinom potostatis. Fide Bonodiorum XIV. lib. I. de Synodo Diceo . cap. 7. 8. at s. late do tota hac re dissere tem.

tim post Baptismum, III. Nunc tantum ratione utentibus IV. nisi desit opportunitaς, Φc. V. non solet ministrari moribundis, UI. sed bene amentibus. I. QUOD NAH est subjectum Sacramenti Confirmationis pR. Est omnis et solus homo viator baptizatus, si nondum

confirmatus.

In qua aetato hoc Sacramentum est suscipiondum pΙΙ. R. Pristina Euclesias duodecim primis saeculis disciplina etiamnum Graecis usitata) erat, tam parvulis quam adultis. statim post Baptismum conserendi hoc Sacramonium: hujus autem disciplinae ratio erat, quod etiam parvuli Antorationis usum capaces sint effectuum hujus Sacramenti, et in eis etiam absit poriculum obicis. Vide S. Thom. art. S. ad 2. III. Μoderna aulam Ecclesiae Latinae consuetudo, in Pastoralibus si Decretis Synodalibus passim expressa est ut regulariter, et per se loquendo expectetur usus rationi', vel salium septennio non sint minores, inquit Synodus Di--cesana Mechl. tit. 4. cap. 4. Cujus ratio est, ut melius

249쪽

suscepit Sacramonti memoros esso possint, et ut magis, ὀου- nitati ac reverentiae Sacramanti consul&tur, cum illud propria fido si dispositiono suscipitur. IV. Dictum est regulariter, &e. quia ubi rarior ast hv.jus Sacramonti suseipiendi opportunitas, ex dit et etiam observatur, quod aliqui confirmantur auto usum rationis st

U. Quamvis autom pumi anto aspisnnium inungi possent Saero Chrismate, dum vorsantur in discrimino, non solattamen hoc Sacramonium moribundis, sive udultis, sivo

parvulis, administrari : quia in majoribus, ut Belgii nostri, Dioacosibus id commode fieri nequit; hoc onim forsi Episcopis jugum grave, imo impossibilo; et idso tune cossat obligatio.

VI. Amentibus tamen hoc Sacramentum est consorendum; sunt anim capa a characteris et gratiae sanctificantis, imo et gratiae Sacramonialis, illiusque usus, si rodoant ad sanam mentem. Quandonam autem illi confirmandi forent, colligo ox Num. 45. de Sacramentis in genere.

Ν. 9. DE DISPOSITIONIBUS REQUISITIS IN

I. Divositio ad palorem II. et adsuetum Sacramenti III. Requirisur etiam ina ruetis Iv. et devotis. v. Dispositionea ex paris cor aris. QUOMAΜ requiruntur dispositionas ad suscipiondam Confirmationam 3 'I, ι' Ultra. characterom baptismalom in omnibus requi. situm, in adulto ad validam hujus Sacramonti s coptionomullarius requiritur intentio, seu voluntas illud suscipiendi. vido Num. 45. de Sacramentis in genere. II. 2' Ad licitam si fructuosam suscoptionem requiritur insupor in adulto status gratiae, cum sit Sacramentum vivorum : ot proindo qui bibi alterius pecuati mortalis conseius

est, tonetur consessionem praemittora.

Circa puoros doli capapes, licet nondum septennes, curam debet Parochus ut praevie disponantur ad consessionem et confiisantur. Quomodo autem cum illis pueris etiam do quibus dubium ost circa usum rationis, in confessiono sit

procedendum, vide in Traetaru de Pinnitentia Num. 68..t 69.

250쪽

III. In pueris eonfirmandis, aeu qui rationis usum adoptisunt, etiam requiritur instructio, et praesertim quoad n cassaria noe sitate medii: itam revarentis ot dinotio aetati suscipionus proportionata. IV. Quapropter praescribit S. Carolus Borromaeus, ut frequontiori et auontiori religiosae orationis studio Mintes o Qxoresant ad Apostolorum exemplum, qui dum exspaetarent Spiritum Sanorum,orant moveruntos in orations. Cirea dispositionas ox parto eo oris observa sequentis. V. I' Juxis antiquos Canones hoc Sammonium a jo-junis dari si suscipi do 4, ut haboni Pon Heiae Romanum, Synodus nostra Diae sana, at Pastorias Μochi. dicens: Cum ad Confirmationem eos ac dandum, praecipuis adia c

Porum tamen eum hodiadum non tantum suseipi a non jejunis praesertim junioribus soleat, sed et ita ab Episcopia ob confirmandorum multitudinam conseret; do De di n- dum eum S. Th. hoo loco art. 12. ad 2. Ubi congrue tamen observari potest. eonvonientius est, ut h jejunia desuret accipiatur. 2' Confirmandi habeant frontam apertam si nitidum. 3' Ut habitus, tam confirmandorum quam tenentium, praesertim puellarum, sit honestus at modostus. 4'' Ut quisque oonfirmandorum habeat vittam. sau fas-eiam linoam et nitidam, et justae magnitudinis, qua frons Chrismata inuncta contogatur, et alligata mansat ob m-rontiam Sacri Chrismatis; si tamen quis in grandiori aetato confirmatur, fascia mox deponi poterit por Saeordolam. antequam confirmatus exsat Emimia. Plura in Pastorali et Syn. Diuises. Meehi. cap. o. de Consem.