장음표시 사용
311쪽
2'' Iriunium non solvunt ea, quae per modum salivae vel respirationis transsunt in stomachum : v. g. si quis e
sualitQr deglutiret muscam, pulverem, aut quid simile: itom si casualitor deglutiret guttulam aquae, sive os lovando, sivo incedondo tempore pluvioso; quia etiam transit per modum salivae aliud foret, si trajicesretur in magna quantitato) : item si quis coualuer, inquit S. Thomas, deglutiret reliquias cibi in oro remanΘniss. Dieit S. Thom. cagualiter, et ideo observant multi cum Gavanis, quod jejunium naturato solveret, qui ex dentibus lingua vol calamo aliquid reliquiarum cibi extrahersi, nee exspuoret, sod data opera deglutiret. Similiter frangeretur illud jejunium, si saccharum vel quid simile paulatim Ii-quososnn in ore simul cum saliva deglutiretur post modiam noctom, eisi vosperi ori impositum si a dormionis inir sumptum : quia tunc non trajicitur per modum salivae, sed judicatur esse id, quod principaliter degi utitur, seu est continuula sumptio anto mediam noctem inchoata. Idomotiam dicendum, si quis ex deliberato proposito aliquid. v. g. guttulam Bquae respiratione attraheret si tr iceret. Hoc jejunium etiam non solvunt ea, quae tantum necipiuntur super linguam por modum gustationis, et statim exspuuntur, modo tamen in stomachum nil trajiciatur, nisi forte per modum salivae. Ex docontia tumon, inquit S. Antoninus, debot quis a talibus abstinere anis Communio.nsm, nisi id iaciat ex necessitate, v. g ut Sacerdos expo-riri pomit, an revera sit vinum, quod aflunditur.
Finaliter notti, quod, si aliquid sumptum sit por modum eibi vel potus, solutum sit jejunium, quamvis statim evo
I. De sabaco nisali. I l. Fumigato, III. Et Masticato. I. REsP. 1' Si sit formo de tabaco nasali, por illud non frangi jejunium naturale, videtur satis certum; quia non est, nec sumitur ut cibus vel potus: Et licet casualitor suppon retur aliquid transtro in stomaehum, id censetur fieri per modum respirationis vel salivae.
312쪽
II. 20 Ρor sumigatum aliqui dicunt Dangi, so quod sem-por aliquid olei cum fumo deglutiatur: pluma tamon negant dicentes, quod totus sumus a fumiganto praesortim experto soleat omitti per os ot nares: et si quid levo trajiciatur, id fiat, ut ante. Si tamen id fisret in moma quantitate, tunc juxta alios frangitur. ΙΙ. 3' Major ost dissicultas quoad masticationsem: interim Mntas, ct Billuari contra Van Ru et alios sustinent, per hoc non solvi jejunium; quia non ordinantur ad introsumptionem, nec plurimae tabaci particulae succulonitores introsumuntur, cum id maxime caveant masticaniss propieracrem et ingratum saporem; si tamen hoc posterius floret, frangeretur jejunium naturale. Benodictus XIV. in hau quaestiono mentem suam non aporit, ουΘd Bam in mediore inquit. Caeterum quia valdo indocens est, quod quis ora via naribus, tabum conspurcatis, Husquo redolens graveolentiam accodat ad Sacram Μonsam ; ideo ab ejus usu convonit abstinere, et quidem omnino a Ascundi et tertii gQnoris.
I. Id Mes ΙΙ. 1'' Per modum natici, III. Et durante
morbo aliquoties per modum devotionis. IV. Non tamen frequenIer. U.. 29' Ad persciendum Sacri cium. VI. 3' Ad evitandum grave εcandalum. VII. 40' Vel pro nationem Eucharistis. UlII. β' Dum in Missa remanent particulae. IX. Non tamen Sacri ii ab alio
peracti. I. CoΜΜUNITER allogantur si admittuntur casus sequentes III. lo Por modum Uiatici in periculo mortis, Siv naturalis sive violesntae; quod aliquibus videtur posso extendi ad ultimo supplicio timcisndos per sententiam Judicis : sodvidetur hoc debero intelligi, si tales non possent alioquin
Porro dum morbus ost periculosu' non debet Ρastor scrupulose expectaro, ut Viaticum deserat post mediam noctem ; id enim nullo modo praxis habet, si etiam forsipericulum, ne interea infirmus moriatur sine Viatico.
313쪽
ΙIL Pomovorante sodom infirmitatis periculo, potest et debot Parochus iterato Eucharistiam ministrars non j funis praesertim si ipsimot infirmi itorum Coelesium illum Panomesuriano, non quidem per modum Viatici, sed ex devotions; quia Viaticum somel tantum in eadem infirmitate sumitur: ita Bonodictus XIV. lib. 7. de Synodo Diseo. cap. 12. Num. 4 et 5. Id constat ox communi Thoologorum Doctrina et praxi
Paestorum fundata in so, quod non congeatur Ecclesia infirmos volle privaro modio tam utili si necossario ad vincendas tontationes, &o. Sed dissensio est, quantum tomporis spatium deboat intercedero, ut in eodem morbi statu possit iterum non jri unus communicare. Suarὐκ ot Dasi man statuunt 8 vel 10 dios,
prout antiquo Rituali Romano constitutum fuisse, dicit Collot) Ηonno ot Billuari 6 vol T dios, &c. Servetur consuetudo.
Νon licet ismon infirmo non jejuno, inquit Dasimam
quotidis communicars propter reverentiam Sacramenti, etiamsi, dum sanus orat, soloret quotidiΘ communiciare. .
IV. Quinimo noc tisquenter id liost; undo Benedictus XIV. loeo citato solum dicit: Iterum et tertio. Objicitur Pastoralo Μschlintonso dieons : Caetoris infirmis, qui ex dovotions in aegritudina communicant, danda ost Kucharistia ante omnem cibum et potum.'' Ita etiam Ritualo Romanum. R. Cum Authoribus communitor, illa vorba intelligenda so do infirmis, qui non periculose documbunt. U. 2' Dum id nocessarium ost ad porficiondum Sacrificium : ut si Sacerdos post Consecrationem deficiat, potest
et tonstur Sacerdos non jsjunus si dosit alius j Hunus) Sa-
erificium perficors et communicam. D ficionis inmon Sacerdote, non posset Laicus, quantumvis bene dispositus, Rumors Hostiam consecratam, si multo minus Sanguinom, sod in Tabernaculo reponi daboret: pariter si Sacordos, sumpto Calice, deprehendat, loco visi aquam fuisso impo- itam. debet vinum consecrare, et consecratum sumsere. Similitor si post Consecrationem meordetur, gQ non essΘj unum; anis Consecrationem vero, tutius esset, inquit S. Thom. ab Altari racsdoro, nisi, inquit, grave scandalum
314쪽
timeretin, quod vix poterit vitari, dum Sacerdos celebrat publice,
UI. 3' Gonoratim ad ovitandum gravo seandalum, quod aliter evitari non polost: v. g. si Parochus dio sesto aliquid sumpsisset, et Μissam praetermitiore non posset sine gravibus oblocutionibus et sinistris suspicionibus : ordinarie t men scandalum vitars posset simpliciter dicendo so non esse jejunum. Certo non potest Sacerdos, qui in dio Natalis Domini in prima Μissa imprudenter ablutionem sumpnisast, duas reliquas celebrare; quia nemo est, qui indo scandalum patietur. VII. 40, Ad ovitandam Eucharistiae profanationem via irrevΘrentium causandam, v. g. ab Infidolibuη vel Haeroticis, per incendium, &c. tunc enim doberet sumi a non jejuno, etiam Laico, Ri desit jejunus. VIII. 59' Id licitum ost, quando post ablutionem roliquiae fou particulas Hostiae co seruiae invoniuntur superutit a in patena, corporali vel Calice, aut etiam io oro; quia ad
idem spectant Sacrificium et ad sandem notionem unicam quΦ sumptionem, quamvis etiam sub Μissu communionem distribuendo mora aliqua inter Misset.
IX. Non tam on idom dicendum do reliquiis Sacrifieii ab
altero peracti, v. g. Ciborium purgando : nec dε reliquiis sui Sacrificii post Missam repertis, dum v. g. est in SRcristia, nisi, inquit Bonodictus XIV. nondum sacris vestibus Sacerdos sit exutus, dummodo fas oxuem diu non distulit: noc otiam do integris Hostiis Husdem sui Sacrificii, qua supersunt post distributionem communionis, si nempe cel brans sumpserit ablutionem. Haec omnia intolliguntur, dum pro alae resiquiae at H sae sine poriculo pereundi, et docsninr asservari non pos
Tandem hic obsorva ex communi pruni et sensu Eool siae, et juxta communem Theologorum sententiam, quod Sacsrdos non jejunus celeta re non possit, ut parochiani audiant Saerum dio sesto, vol ut quis communicet in Pa chate: neo etiam, ut habeat Hostiam dosorondam moribundo pro Viatico; sed quia, cum hoc convenientor impleri non possit, non obligat praeesptum divinum in hoo
315쪽
easu ; sicuti non obligat, si Sacordos ad fundam sinom do-borat consocraro sine vestibus sacris, Latinus in pane se mentato, &c.
mor aliter culpabilis. ΙΙL Alia solum ex aecentia, IV. Nisi juria causa abstergat indecentiam. V. Stamiluer actus conjugalis. I. Dκ hoe impodi monto tractat S. Thom. loco citato occasions pollutionis nocturnae tanquam lisquentioris: ea inmiso ponens principia, quae aliis immunditiis facile applicantur. Atquo imprimis statuit generato principium:
Scilicet solum poccatum mortale nondum per Sacramentum Poenitentiae Oxpiatum impodiro Ox nocessitato sumptionem Eucharistiae, ita nempo quod quis accedendo reus fiat Comporis et Sanguinis Domini. II. Ex quo insertur I' solam pollutionsm mortaliter culpabilem, sivo in se, sivo in sua causa, et necdum per poenitentiam remissam impodiro Qx necessitato communionem ; ubi autem remissa est, non impedit nisi ex congrui tate, sod per se sub gravi veniali. III. Insertur 2' pollutionem, quae sino peccato, Vel cum solo veniali dormiontibus accidit, impediro solum ex congruentia et decentia, scilicol ob heditatem qualidam corporalem et evagationem mentis ordinarie sequi solitam :undo juxta S. Thomam otiam in 4. Dist. 9. quaestiuncula 2. in Com. talem pollutionem passus, si ad Sacram Communionem accedat, peccaret venialiter contra reverentium Sacramonto debitam. IV. Sod juxta eundom Doctorum indocontiam illum abstergit necossitas seu rationabilis causa, v. g. Si quis ex ossicio colobraro teneatur, vol juxta communitatis rogulam cortis diobus communi caro: item si sit dies solemni', vel specialis devotio invitet ad communicandum, &c.
316쪽
Exeoptionem insuper ponit S. Thom. hic in Com. Nisi forte talis immunditia sit porpotua vel diuturna, sicut est lepra, vel fluxus sanguinis, vel aliquid hujusmodi.
Praeterea pollutio nocturna quibusdam interdum causatur involuntari. ex scrupulosa anxietate. vel etiam ax sola amtutia daemonis volentis ita pias animas retrahctro u Sacra Μensa; cujus signum est, si ordinarie causetur, dum est communicandum : unde illis propterea Communio nullaimnus est dissuadenda, sed potius suadanda De celebratione post pollutionsm nocturnam vidct Misaals Romunum de defectibua Mi is titulo 9. num. 5. V. Similitor hic ad 2. rosolvit S. Thomas do actu conjugali, insimans tamen, majorem essὐ obligationam absti-nondi a Communion o licet solum in congruentia at decentia) si actus ex sola voluptate fuerit exercitus, quam si causa prolis, vel reddendi debilum: quomadmodum magis abstinendum, si pollutio nocturna contigerit cum peccato veniali, quam si sine peccato. Porro juxta mentem S. Thomae per so sumcere videtur, ut conjugati abstineant a Communione ipso dis copulae habitae : sed juxta Pastoralo Mechl. Catechismum Romanum,ot S. Carolum Horromaeum adhortandi sunt conjugos, uιanto Communionem per aliquot dies a concubitu abstinoant, seposito tamen incontinentiae periculo, et de mutuo consensu : undΘ pars communicatura non potest eo praetextu comparti petenti et urgenti debitum negurs, sed ipsa potius Communion om aliquando non tamen ad longum tompus)praetermittere tonetur ex docentia. Juxta Nanctum Franciscum Salesium Introduci. ad vitam devotam pari. 2. cap. 20. indecens etiam est, quod pars, quae communicavit, ipsa die Communionis dobitum conjugulo exigat; comparti tamen petenti et urgenti reddero tenetur.
Monsi Sisyasrt in concisaionibus practicis de A LMistratione Eucharistiae, quod haec jam dicta nec publice,
nec nimis amare sint urgendu ; non tamen omnino lucenda,
sod tomporo et loco potius suadenda, vel Catechismi Romani, vel Sanctorum verbis. Dcindo ox dictis rocte insert a sortiori, non statim a flagitiis commissis ad Sacram Communionem nisi justa et gravis admodum causa urgeat) remittendos esso illos, qui in sor-
317쪽
malia luxuriae poccata, puta sornicationem, adulterium, mollitiom, M. lapsi sunt; etsi interea logitime fuissent consessi. Uido Sisyaeri in Appendice ad Wiggere. Ρoccaus luxuriae in hac parto annumorat Wigora alia
peccats, quae etiam causare solent gravem sensus mentisquo distractionem, ut sunt graves irae et odia.
S Thom. quaest. 80. ari. 4 et 5.
Graviora ex Obsecro, IU. Et circumstantiis. I. INDIGNE communicare simplicitor is dicitur, qui scienter, vel ex ignorantia graviter culpabili communicatin peccato moriali, sius habituali, sive actuali. Quale et quantum peccatum est indigna Communio λ I. R. lo. Est saerilogium ex objecto suo valde grave, tum ob rei tam Sacrae indignam tractationem, tum ob tanti Sacramenti significationem falsificatam. Vido latius S. I hom. art. 4. in C p. st Ι. ud. Cor. cap. II. v. 27., Ac. III. Deci grave sit illud peccatum, si multis aliis Onommius secundum suam speciem; ostendit tamen S. Thomasan. 5. in Com. non esse omnium gravissimum: et sic imprimis dicit, ex objecto graviora esse, quae immediate committuntur in ipsam Divinitatem, ut est infidolitas si blasphemi 3'. Graviora sunt, quae tacta sunt contra humanitatem Christi in propria specis: hinc art. 5. ad i. dicit, peccatum oecidantium Christum fuisse multo gravius. Uido ad 2.30. Similitor ad 3. doest, indigna Communione gravio rem foro irroverentiam, qua hoc Sacramentum projiceretur in lutum, aut objiceretur canibus ad manducandum, aut alio indigno modo tractaretur. IV. 49' Linet ex ollaeeto suo sit gravius peccatis contra
caeteras virtutes morales; potest tamen levius osso rationis nocumenti aliarumve circumstantiarum, quae occurrunt in
aliis peccatis, ut homisidio, adulterio, Ac. ut dicit Sybtius: unde regula S. Thom. art. 5. io Corp. proposita dissi in talliei do gravitato peccati ex Objeeis tantum.
318쪽
Intorim sex objecto si caetoris paribus gravius poccatum ast indigna Communio, quam indigna alterius Sacramonti suscoptio. Similiter inter communicantes indigne is gravius delinquit castoris paribus, qui oum pluribus aut gravioribus peccatis accedit. Ex supradictis observat Steyaert, quod quaedam de in- indigna Communione a Concionatoriis dici solita intelligi debeant per exaggerationem dictu.
noto quam ex confessione, III. Neganda est communio, IV. Nisi eam publico petat.
I. Qtamnio in soquentibus non instituitur, cuinam confossarius pormittero vel intordi m debeat Commuuio-nom ; sed cuinam jam se ad communicandum praesontanti Sacardos eam do at dare, vel nogam.
Ad quod genoriatior respondat Ritualo Rom. his vorbis Fidolos omnos ad Sacram Communionem admittondi sunt, exceptis iis, qui justa rations prohibetitur. Unde quaeritur, quinam sic justa ratione prohibeantur: et imprimis do poccatore occulto pII. R. l' Si rius poccatum ex sola consessionis Sacramentali constiterit, tunc ipsi sive occulte sive publice potenti non licst Communionem denegaro : quia usus illius scientiae, tanquam virtualis quaedam criminis exprobatio, sorot contra sigillum sacramentale. III. R. 29 Peccatori occulto, quom aliundo quam eX consessions constat esso talom, donoganda ost Sacra Communio, si Gam occulte potat: ita Pastoralia si Thoologi communiter: et ratio ost, quod talis sciatur indignus, et aliundo nullum incommodum sit natum soqui ex tali ορ- culta denegatione. IU. R. 3'' Si vom sam publice potat, v. g. si fleetat cum aliis in mensa Communionis, tunc non potost Sacerdos ipsi communionsm denegam, ut constat ex unanimi Doctorum sententia et Eoolosiae praxi: cujus rationis varii va'
319쪽
rias allegant: firmior autem ot sola adaequata ratio videtur voluntas Christi. manifestata per constantem Ecclesiae usum consormam Oxomplo ipsius Christi dantis hoc Sacramentum proditori suo, tunc peccatori occulto. Suadstur etiRm ox incommodis et perplexitatibus aliter orituris ipsi Μinistro et ςommunicaturis; quodque in Ministerio publico non possit condemnari reus ex notitia privatu, &e. O . ills peccator sumendo Eucharistiam graviter peceat: orgo Minister illam disndo cooperatur ejus peccato. R. Neg. cons . quia Minister ex Christi voluntate se habot more psrmissive ad istud peccatum suscipientis, ad obviandum incommodis ox denegatione secuturis ; unde iuillud p caium non censetur influere. Romodium hic a quibusdam poSitum per porrectionem Hostiae non consecratas recte rejicit S. Thom. hoc loco ad 2. Et condemnavit Innocentius XI. in propositiono 29. ViduΝum. 43. de Sacramentia in genere.
, S. Thom. quast. 90. art. o. I. Peccatori publico negatur Commtinio, II. Si salia certo sciatur, ΙΙΙ. Publicitate Iuris, IV. Velfacti.
I. PECCATORI publico, sive publice sivo occulte potenti, neganda est Sacra Communio : quia hic proprie urget praecopium Christi Μatth. cap. 7. v. s. Nolite dine Sanctum conibus per quos juxta N. Thomam hic ad i. poec toros manifesti in tolliguntur. Noc hie aliundo obstant incommoda, sicut dum negaretur peccatori occulto publice petenti.
11. Porro ad ropellendum publicum psecatorem idomest do occulto occulte petento) non suffcit aliqua suspieio, vol dubium aut rumor aliquis vagus ot incorrus, otiamsi publicus; sed requiritur notitia quaedam certa, vel huiuaequivalens, nemps suspicio, quae dicitur violenta: et ita
publicis pseeatoribus accensentur, qui publiee do erimino
320쪽
tam velismonter suspecti sunt, ut illa suspicio nullam in contrarium admittat probabilem rationem: undo suspicio volenta distinguitur contra praesumptuosam et probribilQm. III. Potost autem publicus peccator esse talis publicitate juris, Vel facti. Ρrioris generis est per condemnationem, vel convictionem, aut consessionem in judicio factam. IV. Ρομterioris generis est, quando ipsum lautum V. g.
moretricium ita oviden ' ost, ut nulla tergivorsations Celari possit: uti etiam, quundo factum v. g. exercitium usurae non potest aliquo suffragio excusari. Quandonam autem tanta consenda sit ovidontia facti, moraliter ex pondore oportet, non tantum ex numero personarum, quae illud no-Verunt, sod et ex qualitate earumdem, item loci, delicti. &c. An peccatori publico saltem non licet dare Eucharistiam, si cogat metu mortis λR. Νegative : quia hoc osset intrinsece malum, M.
I. Repellendi stine qui publico δciuntur peccσIOres, II.
Item qui nondum repararunt publicum Scandalum, III. Ut in Pastorali numerantur. IV. OMOaa scandali reparationem, V. Inhaerendum ess Rituali. VI. In dubio recurratur ad Episcopum, VII. Etiam incaribus eaproris, Si moram patian ur. I. DUPLICiTER potest quis osso peccator publicus in ordine, ut ipsi negetur Euchariqtia. 10 Talis consetur illo, cujus status peccamin us agi publicus, ssu de quo notorium est et publicum, quod sit in
statu poccati mortalis, puta si in crimine aliquo conspicia-:tur pergere, reui peccassis solatur sine repparentiu poenitentiae. Talibus sino eXcoptious neganda est Communio
juxta hie inserius tradenda. II. 20 Ρsccatores publici in ordine ad nsgationem Coinmunionis etiam consentur publice infames, licet jam logitime forent confossi et justificati; quamdiu scilicet scandalum