장음표시 사용
361쪽
Hactenus de Eucharistia quatenus est Sacramentum, Beu ut ordinatur ad hominis Sanctificationem, egimuες nunc de ea qua enu3 eεt Sacri cium, sive quatenulad Cutium Dei refertur, agendum rat.
Σ'. Thom. 3. parI. quaSt. M. I. Meri tam dupliciter oumitur. II. Proprict 3umptum de Uuri III. Oblatio IV. Eoeterna, P. Qui rea sensibilis, VI. Et permanens, VII. Per legitimum Minis r- VIII. Consecratur, perimitur, aut aliter immuta ur. IX. In protessationem εupremi Dei, 4 c. X. Sacri tum εoli Deo ofertur. XI. Oblatio, con-aecratio es immutatio tantum ratione d erunt. XII. rei tum est actus elicuus Religionis: XIII. Ea que juris quaai naturalia. I. SACRIFICIUM, secundum nominis etymologiam quasi Sacrum factum, dupliciter sumitur in Scriptura; proprie et improprie, seu motaphorice, pro quavis actione quae in
362쪽
in Dei gloriam cedit, ut divinae laudis celebratio: mal. 4s. v. 23. Sacrificium laudis honori abis me; eleemosynae largitio, ad Hebr. cap. UL V. I 6. Talibus enim Hostiis
Secundo proprie pro illo actu Religionis, qui distinguitur
eontra omnia alia bona opera; et ita sumitur Oseo cap. 6. V. 6. Misericordiam volo, et non Sacri cium. ΙΙ. Sacrificium proprie et stricte sumptum pro actione sacrificativa, do quo hic agimus, sic dinnitur: oblatio externa, qua reu aliqua sensibilis et permanens por logitimum Μinistrum conaecratur, perimitur aut aliter immutatur in protestationem supremi Dei in res omnes creatas dominii, nostraeque erga eum subjectionis. Explica singulas definitionis particulas pΙΙΙ. R. Dicitur oblatior quae vox habet Ioeum gen ris, in quo Sacrificium convenit cum aliis oblationibus, V. g. primitiarum.
IV. Additur MIerna: conjuncta tamen cum linemn, ut Deo placeat; qua scilicet homo se suaque Omia Deo inertot subjicit. U. Qua res sensibilis: Sacrificium enim, inquit Trid. Sess. 22. cap. I. visibile esse debuit, sicut hominum natura exigit : doindo Sacrificio in Husdsm Religionis cultum homines
coadunantur; homines autem inter se communicBrΘ nequωunt, nisi per signa sensibilia. UΙ. M permanens: Non quod res debeat semper pomanoro post actionem Sacrificativam: potest enim totaliter do- strui, ut patet in Holocausto; sed quod debeat osso res solida et distincta contra nctiones mere transeunteS, ut V. g. genuflexiones, &c. VII. Per legitimum Ministrum: non per quΘmoumque hominem, sed sum qui ad hoc Ministerium Vocatur Et Eeligitur: tales autem sunt in nova Leges soli Episcopi es Sa- credotos: do Ministro Sacrificii in Logo Naturas ot vorari, vido Num. 69. de Religione. VIII. Consecratur: quia res, quae Deo offertur, dobet ex profana fieri Sacra si Deo dieata. Ferimi vir aus aliter im Masur: debet enim res, quae sacrificatur, per occisionem aut aliam mutationem destrui, vel sallam quasi in interitum tendere, ut constat ex omni-
363쪽
hus Judaeorum et Gentilium Sacrificiis; unde in vetori Logociacrificia non erant primitiae aut similes oblation s. 'IX. In protestationem supremi Dei in res omnes creata. dominiti sto. hic enim est primarius finis Sacrificii; quandoquidsm Sacrificium sit Latrias cultus, quo protestamur, Deum a nobis haberi ut supremum Vitae et necis Dominum, qui sicut creare omnia potuit, sic et omnia destruere potest; unde et infimam suam subjectionem protestatur homo : et ideo si alio fine oblatio fieret, licet cum peremptione aut alia immutatione, non foret Sacrificium: hinc a rations Sacrificii facile sxcluduntur purificatio et candelarum incensio quas adhibentur, non ad recognitionem supremi Dei dominii, sed ad augendam solemnitatem, ad excitandum fidom et devotionom: vido Ν. 68. de Religione. X. Cum, ut dictum est, Saerificium importet supremum latriae cultum, patet soli Deo esse offerendum: unde S.
Aug. lib. 10. de civitate Dei c. 4. Quis sacrificandumeensint, nisi ei quem Deum aut scivit, aut putavit, aut finxit 3 XI. Observandum circa praedicta, quod in Sacrificio tres illis actiones, oblatio, consecratio et immutatio sint quidem
rationQ diversa, sed non reipsa: cum unica actionΘ res
possit offerri, consecrari et immutari: sic dum in Ueteri Legs animal in honorem Dei immolabatur, erat oblatio in actu saltem exercito quas sussicit ad Sacrificium) licet Sa-eerdos eam non exprimeret; quatenus nempe oecidebatur
ad recognoscendum supremum Dei dominium, si ita Deo Offerebatur : erat quoque consecratio, inquatitum per illam cisionem destinabatur ad cultum Dei: erat etiam imm tino, imo destructio, ut per se putet: similiter in actu exercito Erat , recognitio supremi Dei dominii, licet illa non fieret Oxpressis Verbis. Qualis actus, et cujus virtutis est Sacrificium proprio
dictum Θ- XII. Est solius virtutis Religionis actus elieitus et eκ- iernus, estque opus Religionis praestantissimum, ut sacile patet, si cum aliis ei dem Virtutis uetibus comparetur. Utrum oblatio Sacrificii εit de jure naturae 3 XIII. R. Daolman et Collet dicunt, Sacrificium non esse atricia jure naturali praeceptum; cum non desint media RSacrificio distincta, quibus exterior Deo cultus honeste et sussicienter exhiberi valeat, qualis sunt laus, oratio vocalis,
364쪽
genuflexionis, M. admittant tamen, quod Sacras si oblatio sit quasi do Logo naturali, ut patet BR oo Busu in nium popia um, qui statim atque Deum e novMunt, aut
putaverunt, aut sinuerunt, eidem saerificandum emauomae; -c mirum, cum nullo eultu sublimiori recognitio a remi
Dsi dominii fieri possit: hinc in Elatu inmoeentiae. at parda asst, fuisses Saerificium, licet mun latinent Sacraminis; ita ut mirandum sit, quod sociarii nostri Saaritatum visibilo a natura dictanto, saltem, si non simul praeeipionis, homimibus inditum penitus eliminaverint, stinue ea Religionem uino Aitari si saerificandi s restio.
tione materiae, III. Ratione forma, lv. πιιέ- ais, V. Ratione temporis, VI. Ra sono movi. VII. --εiqua Morinoia fuerunt figurae actorino i no P Legis. VIII. Sacrificium Novos Legis quomodo unicae IIX. Quomodo daeplex graΠΟΜΟDo dividitur Saerificium p
'I. R. 10 Soeundum divorsum mundi starem diri itur in Nae esum Legis Naturas, Logis mysalem et Legis Novae. ma gonoris Sacrificia videntur quoad rem at formam ab hominibus fuisso dolorminata, licet aliqua ab ipso Deo
pressoribi potuerint: secunda a Μοyso quidem populo sunt promulgata, sed a Deo immodiate instituta: unicum vero novas Legis Sacrificium a Christo institutum ost. II. γ' Rations malarim, dividitur in Hostias actu vietimas, dum offerobatur animal; in immolatianos, cum fruotus terras offerebantur, et in libamenta seu libamina, dum liquor aliquis offfrobatur. III. 30 Rations formae ssu variae actionis, per quam ros immutari solobat, dividitur in Holocaustisn, in quo res oblata tota comburobatur, ita ut nihil inde cederet in usus humanos, eratque Sacrificium pressotissimum: in Hostiam pro 'peccato, quae partim cremabatur, partim eodebat in usum Sacerdotum, qui in atrio Templi ex ea voacobantur
si Hostium pacificam, quas offerebatur vol in gratiarum actionem pro benefietis acceptis, vel ad mova impetranda
365쪽
haec Hostia in tres partes dividebatur, quarum um in honorem Dei cremabatur, altera cedebat in usum Sacerdotum, et tertia in usum offerentium.
IV. 4' Dividitur rations finis in Sacrificium Latreuticum, propitiatorium sivo expiatorium, Eucharisticum et impetratorium: haec divisio parum differt a praecedenti Latrisuticum dicitur, quod tant m ad cultum DPi dirigitur, protestando ejus principatum et nosum subjectionem, et id potissimum sit in Ηοl amto. Propitiatorium offertur pro peccatis et peccatorum Poenis ac flagellis avertendis, et idem est quod Umiis pro
Eucharisticum fit in gratiarum actionem pro benefiuiis noeeptis, et impetratorium pro beneficiis aecipiendia : utrum-qus autem in veteri Lege dicebatur Hostia pacifica. V. 5' Ratione temporis dividitur in jugo Sacrificium, quod quotidie; in Sacrificium Agni Paschylis, quod in Paschain; et in dacrificia, quas in aliis dole ita ibys offerebantur.
VI. ω Rations modi dividitur in cruentum et inementum : circa dictas divisiones et earum explicotiones vi Analogum Beoani, cap. I 4.
VII. Nota quod multiplicia illst, tum Legis Naturae,
tum Logis Moysiacas Sacrificia omnia praefiguravemi Sacrificium novae Legis; adeoque ilia cessoni in nova Legeo An Sacrificium novas Legis unicum est, im dupleX ΘUΙΙΙ. R. Sacrisicium Crucis idem omnino est quoad substantiam cum Missas Sacrificio, quia idem utrobique Sace dos ost, et Hostia eadem Christus Dominus, Et sic musu cando Sacrificium novas L is unicRm egi. IX. Si spectetur modus et ritus Misendi, est duplex, nempe cruentum, quo Christus seipsum Pro Miste omnium in Cntaee obtulit, et incruentum, quo idem Christus sub amotobus Ρanis et Vini in Missa offertur quotidie in memoriam cruenti. hhoc Conc. Trid. sess. 32. p. 2. Morificio Misae docet: Una enim eadamque est Hoetis, idam nunc offerens Sacerdotum Ministerio, qui fripsum tunc in Cruce obtulit, sola os prendi rations di erga. Posses et alio sensu dici duplex novae Legis Saerihium punum redemptionis in Cruce, quod plenam nobis promeruit
366쪽
pocentorum remissionem; aliud religionis in Eucharistia, Per quod eadem remissio nobis applicatur.
I. Derivatis pocis Μissae. II. Sacrificium Missa. III. Probatur ei prophe ia Malachia. IV. Item ea Sacerdotio Christi secundum ordinem Melchisedech. v. Prsbatur etiam eae verbis institutionis. VI. Probatur usu. VII. Ex traditione. UlΙΙ. Εa conditionibus
Ι. oLiM duplox distinguebatur Μissa, una Catechumenorum et Poenitentium, quos Diaconus post Evangelium et concionem dimittebat; unde ab introitu usque ad offertorium vocabatur Missa Catechumenorum: altora Fidelium, et ea durabat ab introitu usquo ad finem, quo tempore Diaconus admittebat populum his verbis: Ite, Missa est; quas aecunda dimissio etiamnum remanet, et ideo Sacrificium, quod qnotidie in templis Sacerdotum ministerio offertur, πο-
eatur MisSa. Porro Missa sumitur pro tota illa actione sacris, qua in Ecclesia Catholica inprtur incruentum novae Legis, Sacrificium cum Vinia precibus ot caeremoniis : omnia tamen illa non spectant eodem modo ad Sacrificium Missis: sod alia
pertinant ad ossentiam Sacrificii, alia ad ejus integritarum, alia ad majorem reverentiam, Μysterii explicationem et aedificationsm Fidelium, ut patebit postea. Quid ost Sacrificium Μissae. II. R. ΕΑt oblatio Oxtorna Corporis si Sanguinis Christi per vocios Panis et Uini spnsibiliter exhibitorum a legitimo Μinistro, sacta Deo in recognitionem supremi ejus dominii, adhibitis quibusdam precibus et caeremoniis ab Ecclosia praescriptis ad majorem Dol cultum et populi mdificat nom. Mingliani et Calvinistae, ac quotquot malem Christi pra sentiam negant in Eucharistia, consequenter negant, in Μissa offerri vorum ac proprie dictum Sacrificium. Lusterani, licet praesontiam realem admittant, Miam hamon Sacrificium Μissas rejiciunt, ita ut Lutherus, lib. de Hora priuata, scribere non erubuerit tandum sibi a 4-
367쪽
DA SACRIFICIO MISSAE. 3M. MODe SuggBηtum ac persuasum fuisse, Missas Sacrificium abrogandum e ψ Uolunt ergo no inres, non esse in nova Lego nisi Sacrificium spirituale bonorum operum, Missam seu Eucharistiam esse meram commemorationem
Merificii Christi in Cruos, Christumque nobis dedisse mensam, in qua epulemur, sed non altare, super quo sMM- mus : contris quos errores dogma Catholicum, scilicet in Missa offerri verum ac proprie dictum Sacrificium, definivit vid. Maa. 22. um. 1. his verbis: Si quis dixerit, in Hissa non offerri Deo verum et proprium Sacrificium, aut quod offerri non sit aliud, quam nobis Christum ad manducandum dari; anathema sit.Vrioba, in Μissa offerri verum ac proprie dictum M MiumpIII. R. Probatur Io' ex Prophetia Μalachiae criti I. V. ilo. Non est mihi voluntas in vobis, dicit Dominus -- cituum: et munus non suscipiam de manu vestra ' Et v. II. ortu enim Solis usque ad occasum, magnum est Nomen meum in Gentibus, et in omni loco sacritacatur es inertur Nomini meo oblatio munda 'Duo importat haec Prophetia, nempe soro rejicianda S erificia Iudaeorum, et iis substituendum fore novum; non 'enim otatat, quod dicitur : Sacrificatur et ostertur in prae- sonti ; id onim familiars ast Prophetis, ut propter certitudinam praedictionis sutura quasi praeterita aut praesentine nolint: atqui per illud novum non potest aliud intelligi quam Sacrificium Μissae ; Haec enim sat oblatio mun B, Corpus scilicet et Sanguis Christi, quae in omni loco Dso offortuo at nulla ut dicit Tridenti sess. 22. cap. I. indignitato aut malitia offerentium inquinari potest. Si dicaa cum Haereticis, posse intelligi Crucis Sae-cium, vel spirituale bonorum operum: contra primum est, quod Sacrificium Crucis non fuerit oblatum in omni loco, aed. in uno loco Judaeae: contra secundum, Sacrificium spiritualo bonorum operum non est novum, nec substituendum loco antiquorum Sacrificiorum; fuit enim si initio
Si dicas, Augustinum et Hieronymum verba Μalachia into retari de Sacrificio laudis, R. Ita quidem esse, sed non excludendo Sacrificium proprie dictum; cum enim OL fertur cum laude, potest etiam dici Sacrificium laudia.
368쪽
Iv. ρορ Probatur: quia Christus, Psalm. I09. dicitur
Saceruos in aeternum secundum ordinem Melchiae e/ : quae verba secundum Apostolum ad Hebraeos, c. 7. 8. M s. ita conveniunt Christo; ut non possit dici Sacerdos ae n- dum ordinem Aaron o atqui Melchisodoch obtulit Saerificium in Ρano et vino, ut constat ex Gonesi, cap. 14. V. IS. ergo et Christus, qui orat Sacerdos secundum ritum infrendi
Μolchisedech, dobuit in Pano ot vino Sacrificium offoree: jam autem nisi id socorit in Eucharistia, nullibi fecit; non
.nim in Cruco ubi Corpus si Sanguinem suum obtulit in propriis speciebus : orgo in ultima coena: noc solum ibi, sodadhuc quotidis tanquam Minister principalis ministQrio Sacerdotum Eme offert, et hac ratione etiam sempiternum abet Sacerdo rum . . . . semper vivens ad interpellandum
pro nobis, ut loquitur Apostolus ad Hebr. cap. 7. O . Μolchisedoch non obtulit Panem si Vinum in Sacrificium, sed protulit ea ad reficiendum Abrahae millisa ex praelio defatigatos. R. Licet probabilo sit, Μoletis sch Panom M vinum divisisHe sociis Abrahae; quia moris erat, ut in Sacrificiis ingratiarum actionem institutis, veteres aliquid oblationis da- gustarent ; dubium tamen non est, eadem anto Sacrificium Domino oblata fuisse; quia cserto sciebat Μolchias eh, Abrahae milites spoliis onustos non eguisse Panct et Vino aliunds asportatis: orgo non dstulit panes ad reficiendum exorcitum ; god ut solomni Sacrificio gratias agoret Deo pro victoria Abrahae. Quia scripium saeps mentionsm iaciι Sacrificii Μsl-ehisedoeh ut distincti ab Aaronico: ergo conVeniem est,
ut alicubi dicat, quale suerit illud Sacrificium: si autom illa oblatio panum iacta Gen. 14. non sit verum Sacrificium, nullibi Scriptura loquoretur de Sacrificio Molchisedech.
v. 30 Eucharistium es o Sacrificium, probatur ex Ver bis institutionis relatis blatth. 26. Μarc. 14. Luc. 22. et 1. M Cor. cap. II. ex quibus sic urgumpniamur: ut Eucharistia sit Sacrificium, sufficit, ut in ea sit oblatio victimis cum effusione sanguinis: atqui, ut colligitur ex locis citatia,
praedicta oblatio reperitur in Eucharistia; quia agitur Moblatione et effusione, quae actu fiebant, dum Christus to
369쪽
guebatur, prout insinuant verba praesentis temporis sio apud Lucam, cap. cit. v. g. dicitur do Corporo: Quod provisis datur: apud Apost. loco cit. v. 24. in Toxtu Graeco Quod pro uobis frangitur: Textus Graeeus trium Euan. golistarum do Sanguino hahetiundi ur. Nec obest quod nos legamus apud Evangelistas si in Ca- nono Missae es undetur in laturo, quia utraqus lectio vera est, sive in praesenti unditur, id est, nunc in Coena; sivo
in laturo fundesur, id est, paulo post in Cruce, et deincopa
quo ad finam mundi in Sacrificio a Sacordotibus calebrando.
VI. 4' Ρrobatur Ox illis locis Seripturae, in quibus usus Sacrificii Missae insinuatur: sic Actorum cap. I 3. V. 2. Minis ransibus illis Domino, graece linurgiam celebran-ιibus, hoc est, Sucri tum inerentibus, unde Erasmus vertit. sacri cantibus illis Domino e similiter i. ad Cor. cap. 10. v. 2 l. Non potestis mensae Domini participes esse, eι memae Dimoniorum p ubi insinuat Apostolus, esso Aliars et Sacrificium Domini, uti orat Altare et Sacrificium
VII. β' Ρrobatur ex traditione et perpetua iacissiae doctrina et praxi, ut patet ex antiquissimis Liturgiis otSS. Patribus, qui, loquentos ds Eucharistiu, vocant eam Morificium, Hostiam, Victimam, &o. VIII. 6' Probatur Ox eo, quod Sacrificio Missae convo-niat dofinitio Sacrificii proprie dicti; . etenim in Consseratione uiriusque spsciei in qua sola consistit essentia Sacrifieii) habstur Oblatio in actu saltem exercito; ea ema, eum fiat vorbis; rei aensibilis et premanentis, Corporis selliost si Sanguinis Christi per specios Panis si Vini son-sihilium : otiam habetur Consocratio par dodicationem ad euitum divinum ; item immutatio, inquantum vi verborum 'anguis separatur a Corpors, et Corpus a Sanguine: datur etiam finis logitimus: nemps Dei cultus; tiullus enim eultus Doo Oxhiberi potest dignior, quam quo Deus-homo ossortur Doo Patri; tandem concurrit Minister primarius, nemps Christus et secundurius, Sacerdos. Obj. I. Christus juxta Apost. ad ΙΙebr. cap. 10. v. Id. Una oblatione consummaria in sempiIernum sancti ca-toso ergo non est aliud in nova Logo quam Sacrificium Crucis, et quodcumque aliud est injuriosum Sacrificio
370쪽
R. Dist. Resse. uni oblations consummavit Christus inh-ptismum sanctificatos, quantum ad suffcisntiam protii soluti pro sanctificationo si rodomptions totius g--is h Gani, concedo: quantum ad applicationsm hujus prouiseu fructus Ρassionis Christi, nogo : id enim unum doest Apostolus do Morificii Crucis Minoia, crusntam Christi lationsm tanti fuisso valoris, ut in ea plenum isorit no sanctifieationis prinium ; sed non soritur, quod Sacrimsolum Μissae ideo ait inutile, aut derogans Saerificio Crueia eum pretium redemptionis nost , liehi a Christo abundo solutum, nobis applicari debeat: ergo sicut per Sacramenta,
Oretiones, Ac. nobis illud applicatur, sto si per Eucharistiae Sacrificium nobis applicari potost citra ullam Sacrifieii
Crueis injuriam. O . II. Apostolus ad Hobr. cap. I0. probat inessicaciam Saerificiorum votoris Ggis ex so, quod saepius repetantur; dicit Onim: quod Merinosa veteris Legis nunquam sint secedentes perfectoa facere: v. 2. Alioquin erect aene reri: ideo quδd nullum haberent ut m eonscientiam pecorii cultores gemel munda id atqui nostrum Sacrifieium otiam saeps repetitur: ergo paritor est inemem, adooquo mitelandum. R. Neg. cons. Disparitas ost, quod illa votora Sacrificia repoterentur ut diversa, inquit Estius, nec ad unum aliquod Saerificium ordinata, ex quo deponderent, et indo vim
suam acciperent; Sacrificium autom Μissae non offortur ut diversum a Sacrificio Crucis, sed ut unum cum BO ; somperonim offertur in illius commomorationam, adso ut noverit
Saeordos, non aliundo quam ex illo uno Sacrificio Crues. Dotidiani sui Sacrificii fructum esse exspectandum.