장음표시 사용
111쪽
BERVIS ADUMBRATIO HAERESUM ETC.
est Filius Dei naturalis, sed Filius naturalis sat Deus Verbum. - Τali d0ctrina Nestorianismus instaurabatur. Quamvis enim non diserte duas in Christo hypost es nominarent, nec forte plane perspectum ipsis esset, hanc haeresim eorum d0ctrinae implicitam esse, facillime tamen
patet, Nest0rii errorem de duplici in Christo pers0na ex illis pr0positionibus colligi. Sequitur videlicet ex iis, alium Hsse Deum Verbum, Filium scilicet Dei naturalem, et alium hunc h0minem Jesum Christum, qui non est Filius Dei naturalis, sed tantum filius adoptivus. - Quum Felix et Et
pandus tu erroribus suis ineptis persisterent e0sque propagare magno studerent aestu, eorum conatibus Episc0pi Italiae, Galliae et Germaniae constanter restiterunt, ac doctrinae istae damnatae fuerunt pluribus in conciliis, ex quibus hic notare sufficiat synodum Francolardiensem a. 794habitam, et c0ncilium Romanum anni 799, in quo Leo III haeresim Adoptianorum iterum proscripsit. 1l8. Nostr0 vero tempore errores Nestorii instaurati fuerunt a pluribus theol0gis, qui duce Gunthero de Incarnationis mysterio quaedam docuerunt catholico dogmati 0mnino opp0sita. Ausi sunt imprimis docere, Ecclesiam tempore Nestorii duas in Christo esse personaS negasse, pr0pterea qu0st personae n0ti0ne nundum recte c0nstituta duas personas dicendo perperam fuisset intellecta. Sed
personae notione recte constituta tenendum esse, in Christo 688e duas personas, alteram divinam, humanam alteram, et Christum esse unum, unamque personam eatenu8 tantum,
quod persona divina, utpote nobilior quam humana, principatum seu hegemoniam habeat 3ὶ - Rusmodi doctrinae rejectae fuerunt damnatis Guntheri oporibus. Huic damnationi etiam ea rationem praebuisse, quae traduntur de sacramento Verbi incarnati deque unitat0 divinas Vorbi personae in duabus naturis divina et humana, declara-
112쪽
vit S. D. N. Pius IX. Ρ. M. litteris scriptis ad Emin. D. Joannem Cardinalem de Geisset, Archiepisc0pum Colonien. d. d. i5. Junii 1857.ll9. Μ0do jam catholicam doctrinam de hyp0statica conjunctione naturae divinae et humanas in Christo ad
quaedam capita reducamus. - Ecclesia igitur docet: IV Unicam esse in Christo personam eamque divinam, n0n vero duplicem esse personam, aliam divinam, humanam alteram, quae extrinseco quodam ac m0rali nexu conjungantur. Secunda scilicet sanctissimae Τrinitatis pers0na, Verbum divinum in plenitudine temporis, reali, intrin8eca, personali unione assumpsit humanam naturam, ita ut haec n0n nisi in Verbo suam subsistentiam habeat. Natura igitur humana, quae in nobis, quia in se subsistit, est per-80na, in Christo persona non est, quia in Verbum refertur, ipsius est, ejusque hyp08tasi subsistit. - Unde ν: Non per80nam humanam genuit B. Virg0 Maria, cui m0rali conjunctione adesset Verbum, sed B. Virg0 vere Dei Genitrix est, quia Deum genuit et peperit. Etenim quia unus est Christus, et quia idem qui Deus est, secundum humanam naturam ex virgine genitus est, Μaria Deum genuisse dicenda est. - 3' Christus etiam ut hie homo 0st Filius Dei naturalis per generati0nem paternam, non quidem' ratione humanae naturae, sed ratione hypostaseos unius, quae ab aetern0 generata , in tempore coepit esse hic h0mo. 4' Quum in una persona Christi divina et humana naturannitae sint, nullatenus tamen propter unitionem sublata est naturarum differentia, sed duae sunt in Christo naturae integrae, distinctae, inconfusae et impermixtae. 5' Unde etiam duplex in Christo agnoscenda est voluntas, divina et humana, haec tamen non contraria illi, sed subjecta Quum porro natura utraque suam sibi propriam habeat formam et virtutem operandi, duplex etiam agnoscenda est operatio. Vocamus igitur Christi operationestheandricas seu deiviriles, non ob confusionem aliquam 0perati0num seu virtutum, sed ideo, quod divina operati0
113쪽
DE UNITATE PERRONAE IN CHRIATO. 107 .
ejus utitur humana, et humana ejus operatio participat virtutem divinae operationis. Τ)
tholicae de unione divinae et humanae naturae in una Christi pers0na. Ex his quidem fluunt etiam c0nsectaria quaedam magni momenti, quae pariter ad d0gma pertinent; sed ne rerum copia et gravitate animus vel uti 0bruatur, magis opportunum erit ea ex 0rdine eV0lvere, p0St-
quam haec capita pr0p0sita scientifice vindicaverimus. Id igitur opus jam opitulante De0 aggredi suscipimus. Articulus II. DE UNΙΤΑΤΕ ΡΕRSONAE IN CHRISTO.121. Agendum nobis imprimis est de ontol0gica Christi QuAesilo. unitate, qua videlicet in Christo una est eademque divina persona, in qua utraque natura divina atque humana unitae sunt et subsistunt. Sic rem0vebimus errorem impium Nestorii, qui sicuti vidimus duas asserebat esse in Christo personas, scilicet pers0nam divinam et personam humanam, morali aliqua conjunctione inhabitati0nis, affectuum, 0perationis, unitas. Ad quaestionem hanc rite intelligendam,
Ut vid0licst de his conceptus habeamus accurat08, maXime quae ex ipsa revelati0ne nobis n0ta sunt, inservient.122. Nuturum appellant omnes tum phil080phi, tum Notion Vulgus, nec minus sS. Patres et universa Ecclesia ipsam' P', ' μν alicujus entis essentiam, seu essentialem illam perfecti0nem, qua unumqu0dque ens in certo ordine ac specie constituitur. Syn0nymae igitur sunt voces ementia ac naturo; naturae tamen vocabulo ipsa essentia designari solet, quatenus principium est agendi et operandi. Subjectum vero
114쪽
cui inest natura seu essentia, quodque per essentiam incert0 ordine c0nstitutum est, dicitur hypostasis. Unde etiam
lacile vides, id quod objicitur considerationi quid aliquid
sit, esse naturam vel essentiam; illud quod objicitur considerationi quis sit, esse hypostasim. 'postasis autem quae rati0ne praedita est, dicitur persona.
123. Noti0nes naturae et per80nae a rebus finitis et creatis merito sensu analogo etiam ad Deum tran8serimus. In Deo enim imprimis considerati0ni nostrae se sistit ipsum Esse infinitum ac abs0luta realitas et perfectio; illudque Esse infinitum necessari0 unum es8e unitate singularitatis, tum ratio tum revelatio n0s d0cet. Sed ex revelatione etiam scimus, illud Esse insultum commune esse tribus realiter distinctis, adeoque illos tres. Patrem, Filium, et Spiritum sanctum, esse unum Deum. Sicuti in rebus creatis ipsum esse earum dicimus essentiam, quatenus est principium operationis naturum, et si in se existit ac non alteri inhaeret substantiam, sic etiam merito illud se unum divinum dicemus divinam essentiam, SubSt-tiam, Rc naturam. - Tres distincti, Ρater, Filius, et Spiritus 8anctus, constituuntur, uti vidimus in Tractatu deS ' Trinitate, relationibus. Non distinguuntur realiter abessentia ac natura divina, sed realiter distinguuntur inter se. Ρ0test quidem dici, in Deo esse unam essentiam, Sub stantiam vel naturam absolutam, et tres essentias 8ubstautias vel naturas relativas, sed ne difficiliori hoc loquendi modo errorum praebeatur occasio, usu Ecclesiastico sactum est, ut n0men 08sentiae, Ubstantiae ac naturae, illi qu0d in Deo unum et absolutum est reservetur, et tres distincti dicantur tres hyFostases seu personae. - Qua in re iterum considerandum est, merito hanc appellationem adhibitam esse. In creatis enim si plures distinctos c0nsideramus quae communem habent entitatem ac persectionem specificam, hanc perfectionem quatenus communicabilis est et c0mmunis, dicimus usu loquendi tum vulgari tum scientisco naturam sive essentiam. Singulos autem ab aliis
0mnibus etiam ejusdem essentiae distinct0s dicimus hyp0
115쪽
sisses, seu si agitur de natura rationali personas. Sed riter, Filius, et Spiritus sanctus, uti ex revelatione constat, sunt tres distincti, qu0rum est una n0n specie tantum, sed numero communis ab80luta persectio, qua sunt unus Deus.
Ind0 tres illi distineti, quatenus distineti sunt ab invicem
et tamen unius absolutae persectionis, respondent n0tioni, quam habemus de persona st hypostasi; una autem et communis trium absoluta persectio seu divinitas resp0ndet notioni, quam habemus de natura. 124. Haec igitur significatio vacabulorum naturae et Vocabula
pers0nae omnino ab Ecclesia consserata fuit ac firmata d0- '..
cret0 ecclesiastic0, ut fidei dogmata rite exprimerentur. Ut ea tantum hic commem0remus quae Incarnationis mysterium spectant, revelatio nos docet, secundam per80nam divinam esse vere et proprie h0minem factam, adeoque in tempdre suam fecisse unam, singularem, et integram humanam naturam. Constat proinde ex revelatione, Deum Filium, sicuti est Deus ab aeterno, assumpta natura humana etiam lactum esse h0minem, atque ita unam esse hypostasim duplieis naturae, Jesum Christum Deum-h0minem. Quum igitur Nestoris A alium assereus hominem Jesum, aliud Verbum divinum, destrueret hanc ontol0gicam Christi unitatem, necessarium erat, ut claro et determinato m0dis Doctores Ecclesiae et Concilia veritatem catholicam statuerent. Ut assererent, illum ipsum qui est verus Deus Verbum, esse verum h0minem, hanc fidei doctrinam expresserunt illa sormula, humanam naturam unitam esse eum Deo Verbo secundum hypostasim, et unam e8Se hypostasim Christi. Ρariter quando Monoph3 sitae ex unitate hyp0stasis inserebant, unam etiam esse in Christo divino- humanam naturam, Ecclesia dogma fidei vindicans insistebat in declaratione duarum naturarum unius Christi, itauit tum diuina tum humana natura inconfusae et impermistae adesserit. - Tali ratione dogma catholicum selectis terminis aptissimis clare definitum est, ita ut qui rem iis terminis expressam negaret haereticus esset. Simul vero etiam irrefragabili auctoritate significatio termi-
116쪽
norum et m0dus loquendi determinatus fuit, ita ut nemini
ab eo discedere liceat. Ρraeterea autem patet, non 80lum verbolenus v0cabula illa unius hypostasis et duarum naturarum in Christo retinenda esse, sed Secundum eum Semum,
qui ipsis in Ecclesiae definitionibus subest. Secus enim, qu0d recentioribus quibusdam theologis accidit, dum Ecclesiasticis illis terminis alia significatio subjicitur, salsa adstruitur doctrina. His expositis jam d0ctrinam cath0lieam de unica Christi hypostasi contra impios Nestorii errores vindieamus.
v 090.itio- 125. Ρropositio. - Uniea est in Christo eaque divinupersona; Verbum emim divinum, se nda sanctissimae Trinitatis persona, non homini uni e MisisSeca, accidentali et morali sese eonjunaeit, Sed intrinseca , substantiva et hypostatica unione suam fecit humanam naturam.
Pr on0iando. Ρraenotanda. - Ρraeter ea quae superius animadvertimus, opportunum est hic aliqua de natura unionis notare. Opponimus videlicet in propositione unioni seu c0njunctioni trinsecae, accidentali et morali, unionem intrinsecam, substantinam et hypotiaticam. Conjunctio GDisSeca est, V i'ni' γ' si ea quae aliqua ratione conjunguntur, n0n tamen aliquid '''' in su unum eonstituunt, sed separata manent; intrinSecuest unio, si duo ita conjunguntur, ut unum quid entitative constituant. Conjunctio accidentalis dicitur, si duo quae uniuntur inter se substantia sua separata manent, per aliquid tamen accidens substantiis superveniens quadam- tenus c0njunguntur. Sic duo amici fiunt anima una, non per unitionem unius animae cum altera, sed peractus voluntatum et communicationem affectuum.
Unio vero s stantiva dicitur, si non solum termini eae quibus fit unio substantiae sunt, sed etiam terminus qui unionis, i. e. ipsum illud, qu0d per unitionem existit, unum est substantiale. Hoc erit vel una Maesura integra ex substantiis partialibus, ut natura humana substantive una est composita ex anima et corpore; vel erit una post is, licet naturae unitae remaneant plures distinctae et diversae. Sic res se habet in Christo, atque in hoc dasu
117쪽
uni0 dicitur hypostatica. Quum igitur de Incarnationis mysterio agitur, unio Ascuudum hyp0stasim significat, quod Deus verbum, h. e. illa hysost is, una eae triibus is osω-ssibus, Nom homini jam sussisistenti unitus sit, sed in uteros. Virginis eae ea sibi ipsi formavit in sua Fropria hypostasi carnem animariam anima rationadi et intellectuali, quod est humana matura. 9 Seu i brevius dici potest uni0hyp0statica conjunctio, qua duae naturae, divina et humana, integrae et inconfusae misistunt in una Verbi per-SOna. - Αliae n0tiones cum his cohaerentes facile intelligentur.' 126. Demonstratio. - Doctrina in propositi0ne nostra Domonstia expressa imprimis in iis quae ex lantibus fidei demonstrata 'f' suerunt, evidenter jam implicita continetur. Ρrobavimus . videlicet, unum eumdemque Jesum Christum perfectum Deum esse ab aeterno per generationem ex Patre, ac perfectum esse hominem in temp0re ex generatione materna. Id omnes praedicant Scripturarum novi Testamenti paginae, eaque inde ab initio universae fuit Ecclesiae fides. Jam vero aeterna est Verbi hypostasis, nec mutari eadem potest. Ρroindρ Verbum eatenus factum est persectu8 homo, quatenus in tempore sine mutatione humanam naturam suam lacit, ita ut in hypostasi Verbi utraque divina et humana natura subsistant. l27. Sed jam specialia quaedam Scripturarum con- RScriptura.
sideremus testimonia, ex quibus fidei veritas de qua agimus luculentius colligitur. D0gma igitur catholicum clare traditur illis verbis s. Joannis: Et Verbum caro factum est, et habitanit in nobis, et vidimus gloriam ejus, gloriam
33 Prosessio fidei Justiniani in Conc. V. edita, ap. Mansi t. 9.pag. 541. ' Ηnc pertinet e. g. expressio unionis physicae κατα την φυσιν), qua G. Patres etiam frequenter utuntur relate ad Incarnationis mysterium. Significatur his verbis nullatenus, ipsas naturas ita unitas fuisse, ut ex duabus fieret una natura. Sed exprimunt, unionem esse talem, ut non ex eadem unum quid mere morale et accidentale rations affectus et relationis existat mκως), sed esse ejusmodi, ut terminus sit unum quid ontologice, ut substantive rως, φυσικως .Dj0j1jgsd by OOole
118쪽
quasi unigeniti a Patre, plenum gratiae et veritatis. 39Multa s. Joannes de Verbo, secunda Trinitatis persona, praedicaverat. ΗΘ idem Verbum dein sacrum dicitur caro seu homo. Haec sane non ita intelligi possunt, ac si Verbum conversum sit in hominem; id enim absurdum est, quum Deus Ens infinitum et immutabile nequsat fieri ens finitum. Significant igitur, Verbum nascendo factum essehminem, seu in tempore secundam personam divinam assumpsiSse ac sibi univisse naturam humanam. Proinde non duplex, sed una est eademque divina persona in Christo; Christus est ipso Unigenitus Dei, cui pr0pter assumptam humanam naturam etiam humana conveniunt. Quod Vindium caro factum est, ait s. Leo, non hoc significat, quod in carnem sit Dei natura mutata, sed quod a Vorbo in unitatem persovae sit caro suscepta, e με inique nomine totus homo Messi ur. , - Neque de unione quadam moralipor inhabitationem vel affectum illa verba intelligi possunt. Ob ejusmodi enim unionem per gratiam, Verbum diei non test factus earo, vel esse homo. Profecto etiam Ρater et Spiritus sanctus unione morali inhabitationis et affoetus uniuntur justo secundum illa Domini verba: Si quis diligit
me, Sermonem meum Servabu, et Patre meus diliges eum, et ad eum veniemus, et mansionem apud eum faetemus 3 Sed absurdum sane laret et inauditum, propterea asserere, Ρatr0m et Spiritum sanctum factos esse homines.
128. Verbis s. Joannis astine est et veluti parallelum illud, quod s. Ρaulus ad Ρhilippenses scribit: Hoc enim sentite in vobis, quod et in Christo Jesu. Qui quum informa Dei esset, non rapinam arbitratus est, esse Se aequalem Deo; sed, semetipsum Minanivit formam servi accipiens, in simul udinem hominum faetus, et habitu inventus in homo. Interpretationem hujus textus superius jam pr0posuimus. μ) Docetur manife8te, unam eamdemque pedi
119쪽
DE UNITATE PERSONAE IN CHRISTO.
sonam quae in lama Dei est aequalis Deo, exinanivis8e se, quatenus non quidem deposuit larmam Dei vel mutavit quod absurdum est, sed quatenus formam servi accepit. Mansns videlicet in sorma seu natura Dei, accepit formam seu naturam hominis, et sic una eademque per80na Deus est ac homo.
129. Eadem unitas subjecti et hypostaseos in qua subsistat tum divina tum humana natura, in sacris Litteris omnibus iis praedicatur, quibus eidem Domino Jesu Christo tum attributa divina ut propria tribuuntur, tum talia adscribuntur, quae non nisi ille, qui humanam naturam habet, agere et pati potest. Sed innumera hujusmodi sunt testimonia. Sic e. g. idem qui est auctor vitae, dicitur interfectus a Judaeis; 9 idem qui est eae Israelitis secundum earnem, etiam est super omnia Deus benedietus in saeeida; 9 eumdem qui se dicit filium hominus, praedicat Ρetrus revelante Patre Christum Filium Dei sint ;ηὶ ille qui traditus est pro nobis, ut n0s redimeret moriens in cruce, est proprius Dei Filius. ) - Unam esse Christi Dei et hominis personam eamque divinam, ex his manifestum est. Nam uti breviter et clare s. Thomas argumentatur : Non ea quae sunt hominis de Filio Dei praediearentur, nisi eadem esset persona Filii Dei et hominis, quia quae uni personae comeniunt, non eae hoc ipso de aurea praedicantur; sicut quae eonveniunt Paulo, non eae hoc ipso fraedieantur de Potro. ξυ130. Si doctrinam Traditionis et praedicationis Ecelesiastieae consulimus, idem dogma luculentissime pr0p0situm invenimus indo a Christianismi exordiis. Symb0la imprimis illud clare continent, idemque s8. Ρatres in Sym-
, Petistis virum homicidam donari vobis, auctorem vero vitae interfecistis.α Act. 3, 14. 15. Rom. 9, 5. 33 Matth. 16, 13 et sqq. ) ,Proprio Filio suo non pepercit Deus, sed pro nobis omnibus tradidit illum.α Bom. 8, 32. Compend. Theol. ad Fr. Regin. c. 203.
120쪽
b0l0rum explicationibus exponunt Ρr0secto in Symbolo Apostolico jam dicitur quod reliqua symbola repetunt: Credo in Iesum Christum, Filium ejus Dei Ρatris) unicum
Dominum nostrum; qui concestus est de Spiritu sancito, natus eae Maria Vimine, passus sub Pontio Pilato ete. Ad hanc Symboli professi0nem s. Irenaeus, quum dimicaret contra Gnostic0s, qui Jesum alium quam Christum esse dicebant, frequenter provocat, et 0ntologicam Jesu Christi unitatem ut fidei christianae caput fundamentale adstruit. Cui symb0lo , inquit, assentiunt multae gentes, vecterem traditionem diligenter mustodientes; in unum Detim credentes fabricatorem coeli et terrae, . . per Christum Jesum Dei Filium, qui propter eminentissimam ema fissmentum suum
dilectionem, eam quae esSet eae rimine sterierationem Sustinuit, ipse per se hominem adunans Deo, et paSSuS Sub
Pontio Pilato. 9 Et alio l0eo: Unum, inquit, eum et quinoetus est et qui passus est Christum Jesum movit Aposto- ωS , . . ipse est Verbum Dei, ipse Unigenitus a Patre, Christus Iesus Dominus noster. υ Ρrofecto vix evidentius asseri potest, unam esse in Christo personam eamque divinam, in qua humana quoque natura subsi8tit. - Sic otiam s. Athanasius: Christus, scribit, eSt DeuS-homo. Unus et idem est, qui ante saecula eae Patre et in ultimis diebus eae rimine Gortus est δ' Vidρs, primis illis saeculis, quamvis usus verb0rum hypostasis et natura minus se quens minusque determinatus fuerit, ipsum d0gma tamen catholicum perspicue prop0ni. 13l. Eamdem veritatem de unica eaque divina Christi per80na, in c0nsessi0ne universali christianorum ab initio fuisse. luculenter etiam ostendunt crimination0s Juda00rum ac gentilium, resp0nsi0nes apol0getarum christian0rum, et professi0nes martyrum. Perpetua enim erat tum Judaeorum tum gentilium contra christianam religionem objectio, impium esse atque absurdum, Deum credere natum ex muliere, passum, cruci affixum et mortuum; Deum enim im-