장음표시 사용
131쪽
crescit, sed quia, ut ait s. Th0mas, separatio dat viripue partium totailitatem. 9 Est tamen hic status totalitatis et in se subsistendi, qui facit substantiam in suo genere maxime perfectam, et sic esse hypostasim praesertim vero personam, est vera persectio. 3l42. Quod ad difficultates attinet, quae ex ScripturisDissiqvix tua et Patribus contra doctrinam do una in Christo persona ac de unione hypostatica asseruntur, paucis dissolvi pos-snnt. Ex sacris Litteris objiciuntur quaedam effata, quibus humanitas Christi dicitur e. g. templum δ' ac tabernaculum, Sed nemo est qui non videt, ejusmodi locutionesη Pfiguratas esse, et cum perspicua doctrina de unitate personae Christi optime componi. Etiam corpus nostrum tum in Scripturis, tum usu loquendi communi, relate ad animam domus si tabernaculum interdum appellatur. Qui
vero inde inferret, moralem tantumm0do esse uni0nem inter corpus et animam, turpiter erraret.
143. Ex s). Ρatribus pariter quaedam asseruntur effata, quibus dicunt, Verbum assumpsisse hominem, Christum nominant hominem demeum, dominicum, deifcatum, et ejus humanitatem instrum tum, oryanum, templum, vestem divinitatis. At ss. Ρatrum doctrina de una Christi persona ac de hypostatica uni0ne omnino manifesta est; nec aliud illis verbis exprimere voluerunt, nisi hypostaticam uni0nem Verbi et humanae naturae lactam esse, et Verbum uti humana natura ab ipso per hypostaticam hanc unionem assumpta. Ante Nestorii haeresim usus loquendi n0n tam
Τ) In 3 Sent. d. 5. q. 3. a. 3. ad 3. 3 est. de his Tongiorgi Inst. ph. Ontol. n. 165 et sqq. 3 ,Solvito templum hoc, et in tribus diebus excitabo illud. 4Jo. 2. 19.' ,Christus autem assistens pontifex suturorum bonorum, per amplius et persectius tabernaculum non manufactum, id est non hujus creationis, neque per sanguinem hircorum aut vitulorum, sed per pri prium sanguinem introivit semel in sancta, aeterna redemptione inventa.ε Hebr. 9. 11. Taberna si voce hoc loeo humanitatem vel eorpus Christi significari, multi existimant. CD. ntium in h. l. Dj0jtjgod by IOO le
132쪽
determinatus erat, nec proinde tanta sollicitudine vigilabant 88. Ρatre8, ne qua uterentur expressione, quam in salsum quis sensum trahere p0sset. Si igitur estatum aliquod minus castigatum videtur, inde nihil contra Patrum doetri nam inferri potest, sed ea tantum quaestio agitari, an talis expressio apta sit nec ne. Exemplum ejusmodi haesitationis habes in s. Augustino, qui quum dixisset Christum hominem dominicum, postea agnovit, minus apte ejusmodi vorbum adhiberi. Sed non video, scribit, inrtim recredieatur homo dominie , qui est mediator Dei et hominum, homo Christus Jesus, quum sit utique Dominus: dominieras autem homo quis in ejus sancta familia nori potest dies 3 Et Me quidem in dicerem, apud quosdam lem tractatores catholicos divinorum eloquiorum. Sed ubique hoc diri, dirisse me nollem; postea quippe vidi, non eSSe di cendum, quamvis nonnuicta possit ratione defendi. 39Hoc loco etiam notandum est, Voce hyp08ta8e08 υπο- στοαrio interdum ab antiquis intelligi simpliciter substantiam. Significatio ad exprimendam nonnisi personam in se subsistentem posterius determinata fuit, ut 0mne erroris periculum averteretur. In ipsis s. Cyrilli anathematismis, in quibus tam luculenter unitas ontologica Christi asseritur, invenimus verbum hyp08ta8008 ita qu0que adhibitum,
ut simpliciter substantiae seu naturae exprimantur. Legimus enim anathematismo secundo: Si quis in uno Christodividi substantias it ποτασεις post unitionem, Sola eaSeonNerione conjungens, quae secundum dignitatem fit, vel etiam auctoritatem et potestatem, ac non potius conventu qui per unitatem factus est naturalem, anathema Sit. Vox et ποστασεας significat hoc loco substantiaS seu naturas, quae
dicuntur in uno Christo unitae conventu qui per unitatem fit naturalem, ut unitas Ontologica Christi sic statuatur. l44. Ea quae ex ratione objici solent solventur laesii
133쪽
DE URITATE PERSONAE IN GHRISTO.
negotio, dummodo notiones pers0nae ac naturas bene intelligantur. Ex variis objectionibus unum seligimus. Personalitas seu substantia, inquiunt, est vera perfectio. Itaque si Christus humanam naturam integram et perfectam
assumpsit, eamdem et subsistere seu personam esse op0rtebat; secus enim hujus naturae dignitati ac persectioni
aliquid defuisset. - Respondemus, subsistentiam seu t0talitatem in se non esse ulteriorem gradum realitatis seu persectionis quoad ipsam entitatem alicujus naturae, et hanc, etiam si n0n in se subsistat, complete omnia quae ad eam pertinent habere. Sic igitur humana natura in Christo persectissimo modo omnia ea habebat, quae ad rationem naturae humanae pertinent. Est tamen personalitas seu subsistentia in se gradus perfectior qu0ad modum existendi, seu qu0ad statum alicujus substantiae; sed pro naturis finitis non simpliciter, at quadamtenus tantum ille status existendi perfecti0r est. Videlicet perfectius est pr0 substantia aliqua existere in se, quam esse partem alicujuS substantiae ejusdem ordinis. Sed si agitur de assumptione naturae finitae humanae a persona divina, ita ut ipsa personalitate Verbi subsistat, infinite n0bilior ac perfectior est talis subsistentia pro ejusm0di natura, quam esset propria subsistentia. Et quidquid perfectionis et dignitatis in subsistentia naturae finitae in se invenitur, etiam continetur, n0n quidem Drmaliter sed eminentissimo mod0, in ejus subsistentia in persona divina. Ρraeclare ad rem s. Τhomas: Personalitas, inquit, in tantum pertinet ad dignitatem alicujus rei et perfectionem, in quantum ud dignitatem et perfectionem ejus pertinet, guod per se ea tat; quod in nomine personae intelligitur. Dignius autem est alicui, quod eaeistat in aliquo se digniori, quam quod eaei- stat per se. Et ideo eae hoc ipso humana naturα dignior est in Christo, guam in nobis, quod in nobis quasi per se istens propriam personalitatem habet, in Christo autemeristit in sersona Verbi; sicut etiam esse completivum veriri pertinet ad dignitatem formae, tamen sensitivum nobillius est in homine proster conjunctionem ud nobilio-
134쪽
rem formam completivam, quam sit in bruto animali, in quo est forma completiva. 9145. Corollarium. - Εx iis quae de n0tione hypostasis exposuimus, facile intelliguntur quaedam principia de hyp0staseos proprietatibus, quae a phil0sophis quidem fusius evolvi solent, nobis autem breviter innuenda sunt. eo quod in hoc Τractatu usuvenient. Itaque: at Esse convenit hypostasi primo ac per se, quia t0tum est id, quod est; partes vero sunt id, quo aliquid est. Est quidem et partibus suum esse, sed ordinatum ad esse totius, qu0d etiam de natura suppositi dicendum. Esse, ait s. Τh0mas, sertinet et ad naturam et ad hypostasim: ad hypostasim quidem sicut ad id, quod habet esse: ad naturam audem sim ad id, quo aliquid habet esse 9 - 'postasis igitur habet naturam, et quidquid naturae inest sive necessario sive contingenter. Id enim in ente caetera habet, quod dignissimum est et praestantissimum in composito; reliqua habentur. Jam vero totum est dignius partibus; t0tum ergo habet, partes habentur. 'postasis autem est totum; ergo. Sic dicimus, hominem habere naturam humanam, animam,c0rpus, lacultates, scientiam, haec autem haberi ab homine. - et Hypostasis est sui juris, non alteri addicta, nec res alterius. Hoc enim est proprium partis, quae n0n sibi est, sed toti, non sua est, sed totius. R) - Hypostasis sitiam est id quod agit. Rus enim est agere, cujus est esse; esse autem est proprie totius. Ρars vel natura non
est id quod agit, sed id quo hypostasis agit. Q Hinc
fluit receptissimum axioma: Actiones sunt suppo8itorum. Quia videlicet suppositum est principium qu0d agit, natura Vero, quae est supp08iti, principium quo actiones fiunt, actiones suppositorum esse dicuntur. Hinc actiones supp03, 8. th. p. 3. q. 2. a 12. ad 2.' S. th. p. 1. q. 17. a. 2' Quomodo persona sit subjectum juris, habes expositum superius n. 137.
135쪽
, DR REATA VIRGINR VERE DEI GENITRICE.
sitis imputantur ab iisque denominantur, adeoque homini tribuuntur actionss mentis et manus, et Deo Verbo actiones humanae naturae Christi.
Articulus III. DE BEATA VIRGINE VERE DEI GENITRICE.
146. Quemadmodum contra Arianorum de sanctissima Veritas haec
Trinitate errorem catholici orthodoxae fidsi doctrinam col 'ligebant in pr0sessione, consubstan tale ψιοονσονὶ Verbum esse Ρatri, sic c0ntra Nestorii orrorem a Ρatribus et a populo catholico tessera verae fidei constituta suit in professi0ne, B. Virginem vere et proprie esse Dei Geni ricem θεοτοκον). Ipse Νe8t0rius haeresim suam primum manifestavit e0, quod publico sermone populum monuit, Μariam non esse dicendam Dei Genitrieem. Tali autem assertione fideles, qui inde haereticum hominem illic0 dignoverunt, vehementissime in se excitavit. Sed etiam ipsa veritas catholica qua statuitur, unum esse ontologice Christum, Verbum videlicet incarnatum, personam secundam divinam quae per generati0nem ex matre suam feeit humanam naturam, veluti compendio exprimitur, dum profitemur , B. Virginem vere et proprie Dei Genitricem esse. Dei videlicet Genitrix est, quia persona genita est Verbum ; genitris autem dici vere et proprie n0n p08set, nisi in unitatem pers0nae Verbum sibi univisset humanam naturam materna generatione ex Maria derivatam. 347. Nest0rius docebat, B. Virginem genuisse perso- 'runam humanam, cui fuerit Verbum morali conjunctione unitum, adeoque eam non nisi genitricem hominis ανθρωποτοκον, esse. Recto etiam s. Mariam dici christi geni- uicem μιστοτοκον), quum homo Jesus quatenus est cum
Verbo inhabitanta unitus dicatur si sit Christus. Sed Μariam Dei Genitricem esse, initio omnino negavit; dein vero ,
136쪽
subdoχe id dici permisit, sed sensu plane improprio, quatenus Maria genuerit hominem, cui inhabitatione tanquam templ0 Verbum c0njunctum erat. Ei opposuerunt Ρatres Concilii Ephesini doctrinam ac fidem cath0licam, qua B. Virginem Μariam veraciter et proprie Dei Genitricem esse profitemur. Hoc Ecclesiae dogma jam breviter vindicabimus.
Pr090ηiti . 148. Ρropositio. - Fidei et eritas est atque Melesiae dogma solemne, Beatam riminem Mariam Froprie et τρ- raciter esse Dei Genitricem.
Praennisenda- Ρraenotanda. - Rationem ex natura rei desumptam,pi opter quam B. Virgo Maria Dei Genitrix est, infra fusius
evolvemus; primum enim sx Scriptura et Traditione veritas haec demonstranda est. Attamen ut notio clara dogmatis concipiatur, animadverti haec p08sunt ad pr0positi0nis declarati0nem. B. Virginem esse Dei Genitricem, manifeste non id sibi vult, eam communicasse Verbo genera- Explieatio. ti0ne divinam naturam. Sed signifieat, Virginem e sua substantia, supernaturaliter, operante Spiritu sancto, communicasse naturam humanam hyp0stasi divinae. Atque ita is, qui est Deus Verbum subsistens in humana natura, non quidem secundum suam naturam divinam, sed secundum suam naturam humanam et quatenus h0m0 est, vitali subministratione materna in similitudinem naturae ac matri c0nsubstantialis est productus. Hinc B. Virgo etiam veruciter genuit, quum qu0d ad generati0nem maternam pertinet praestitum sit ab ea; ac proprie Deum genuit, quia terminus productus est ipse Deus Verbum in humana natura, non Vero per80na humana, quae pr0pter inhabitationem Verbi improprie Deus nominaretur.
s. Seriptura. 149. Demon Strati0. - Ιn Sacris Scripturis imprimis ea
continentur, quae B. Virginem Dei Genitrieem esse atque ita appellari debere, omnino demonstrant. Ex iis enim discimus, unum eumdemque esse, qui ab aeterno genitus
fuit ex Ρatre, et qui in tempore aliam subiit generationem ex matre. Sic idem qui est Filius Dei est ille, qui faetus
137쪽
est et eae semine David secrandum carnem, 'P ac Deus -- sit Filium suum faetum θεννωμενον generatum) ea: muliere, factum sub legeb. Qui vero ab aeterno genitus suit a Patre, est Deus Verbum; idem igitur in temp0re genitus est ex matre, ade0que vere et proprie B. Μaria Dei est Genitrix et Mater. Hinc etiam Angelus Incarnationemb. Virgini annuntiat illis verbis: Ecce eone sies in Mero, et saries fiuium, et vocisis nomen ejus Jesum. me erumamus, et Filius Altissimi vocahitur . . . Quod nascetur eae te sanetum, voeabitur Filius Dei. I Juxta usum s. Seripturae et ex contextu patet, verb0 vocari hic exprimi, quid ille sit, qui nasciturus erat, cujusque B. Maria Genitrix foret. Est autem Filius Altissimi, Filius Dei, adeoque Deus. Ergo etiam Dei Genitrix e8t Maria. - Unde et Elisabeth repleta Spiritu sancto, quum visitaretur a B. Virgine, eam salutat illis verbis: Benedicta tu inter mulieres, et benedictus fructus ventris tui. Et unde hoc mihi, inveniat mutis Domini mei ad me δυ Matrem Domini igitur Elisabeth mota a Spiritu sancto Mariam appellat, qu0d perinde est ac matrem Dei. Dominum enim dicit benedictum illum fructum ventris virginei, quia Deu8 erat. i50. Ut jam de Traditione loquamur, manifestum imprimis est, in sImbolis ipsum Filium Dei, ipsum Deum Verbum, dici genitum ac natum ex uaria Virgine. Cred, mus enim juxta symbolum Apostolicum in aesti istum, Filium ejus Dei Patris unicum, Dominum noStrum, qui conceptus est de Ssiritu sancto, natus eae Maria Virgine. Et in symbolo Nicaeno-Constantinopolitano profitemur fidem in unum Dominum Iesum Christum, Alium Dei unigenitum, Deram de Deo, lumen de lumine, Deum verum de Deo vero etc. Idem vero dicitur incarnulus de Spiritasuncio eae Maria rimine, et homo factuG. Profitemur proinde, ipsum Verbum, Secundam divinam personam, ex Maria genitum esse, adeoque Mariam esse Dei Genitricem. - Sym-
138쪽
bolo fidei eonsona sunt antiquissimorum Ρatrum inata, quibus ipsum Verbum secundam generationem ex Maria subiisse testantur. Deus noster, scribit A. Ignatius Μ., Iesus Christus, parturiebatis a Maria, eae semime David, Spiritu autem Sancto, . . . qui sterieratus est et baptizatus. 9 Vides,Dqum ipsum genitum dici et natum. S. Irenaeus frequenter de generatione Dei Verbi ex Virgine l0quitur. Quo-
viam, Seribit e g., praeclaram praeter omnes habuit in se eam, quae est ab altissimo Patre genituram, Fraeclara autem functus est et ea, quae est eae Vimine steneratione, utraque de eo seripturae divinae testificansur: et quoniam homo in eorus et passibilis, . . . et quoniam Dominus Sanctus, mirabilis, eonsiliarius et decrerus vecte, et Deus fortis ' Eadem igitur pers0na divina, quae ab aetorn0 genita est ex Ρatre, Deus Verbum, genita etiam est in tem-p0re ex Virgine matre, et sic unus et idem Deus est atque homo. S. Athanasius pariter: Qui Mistit, inquit,
ante suemla Deus, eae Nazaretho homo conspectus esit ste-nitus eae Maria Virgine et Spiritu sancto I Manifestum igitur est, inde ab initio eam fuisse Ecclesiae doctrinam,
Divinum Verbum praeter aeternam ex Ρatre generati0nem, qua divinitate communicata Deus est, nova in tempore generatione lanetum hominis substantiam et nomen ex matre semina Aumpsisse. Hoc autem omnino est, B. Virginem esse Dei sonitricem. 15l. Ex quo apparet, hanc doctrinam, etiam si nomen Dei Genitricis non semper in usu fuisset, indubiam esse. Sed ipsum quoque nomen jam ante Νestorii tempora in tota Ecclesia erat frequentatum, et a Patribus et Scriptoribus Ecclesiasticis adhibitum. Id non solum urget contra Nestorium s. Curillus, sed etiam Joannes Antiochenus Νestorii amicus et lautor eum hortatur, ut demori a contentione illud nomem θεοτοκον impugnare desinu , od
139쪽
u permultis Hirtibus compositum, serjtum et pronuntiatum est. Τum ita pergit: Hoc enim nomen nemo Doctorum ecclesiasticorum repudiavit. Nam et plures eo usismit iique celebres, et qui usi non Sunt uteries non repre-h derunt. φ) Sic etiam Τheodoretus, qui initi0 pariter amicus Nestorii erat, scribit, antiquissimos ea oti eae fidei praecones eae Apostolico truditione docuisse, matrem Domini nominandam credendamque esse Dei genitrieem θεο- τοκον). η) Julianus Apostata blasphemans Christum Deum non esse, id ipsum teste s. Cyrillo christianis exprobrabat, quod Marium θεοτοκον appellare non cessareret υ; et quantopere omnes Constantinopoli fideles commoti fuerint, quando Nestorius patriarcha illud nomen adhiberi prohibuit, superius jam animadvertimus. - Ex antiquis ritribus nominatim citari possunt, 0rigenes, Dionysius Alexandrinus, Athanasius, Eusebius, Basilius, Gregorius Nagian- genus, qui hanc appellationem frequentarunt.') Dionysius Alexandrinus, ut unum saltem testimonium afferamus, c0ntra Ρaulum Samosatenum scribit: Una sola virgo filiaritae genuit vivens Verbum et subsistens . . . Quomodo ristu, hominem esse erimium Christum es non revera Deum, et ab omni creatura eum Patre et Spiritu sancto adorandum, incarnaitum eae s. Uirgine et Deipara Maria δυ152. Ecclesia dein solemniter contra impiam Nestorii haeresim hanc appellationem B. Virgini vindicavit. Concilium vidolicet Ephesinum definivit can. 1: Si quis non est detur, Emmanuelem vere Deum esse, et ob id s. Vim nem Deisorum, Gyenuit enim ibis incarnatum Patris Verbum semundum carnem, anathema si . Hoc decretum synodale inersdibili fidelium applausu et gratulatione exceptum est. - Concilium UΡtanum II, generale V, can. 6.
140쪽
dicit: Si quis abusive et non vere Dei Genitricem dicit sanctam gloriosam semper Uirginem Mariam, vel sectin- dum relationem κατα σχε Πν), quasi homine puro nato, sed non Deo Verbo inearnato et nato G ωSa, aneshema sit. Et Concilium Nicaenum II aetton. 7. ait: Confitemur austem et Dominum nostram sanctam Mariam proprie αveraciter Dei genitricem, quoniam se erit carne unum eae saneta Trinitate, Christum Deum nostrum.153. Ut postremo melius intelligatur, quare B. Virg0 vers Genitrix Dei sit, jam paucis rationem hujus veritatis exp0namus. In generati0ne itaque distinguendus est terminus co Iesus et integer generationis, ac terminus formalis. Terminus completus est ille, Seu illa hyp0stasis, quae generatur; terminus autem formatis, seu id quo per-80na generatur, est natura, quatenus communicatur a generante in per80nam, quae hac ipsa communicatione generatur. ) Non requiritur autem ad generationem e . g. humanam, ut t0tum id, ex qu0 natura humana c0nuat, ex substantia generantis derivetur, sed ut sit talis derivatio, ex qua secundum legem a Dei) institutam oriatur natura humana. In generati0ne igitur humana terminus completus generationis est filius qui generatur, terminus formalis natura humana, quae derivari recte dicitur ex parentibus, quamvis ex iis sit tantum corpus, cui anima a Deo creatione infunditur. Natura autem illa singularis humana si
sibi permittitur, eo ipso habet rationem t0tius, et est per
In generatione vero Christi Domini ex Virgine, terminus c0mpletus qui generatur est Deus Verbum in humana natura; terminus formalis est humana natura, Verbo ministratione materna ex matris substantia c0mmunicata. Prosect0 Verbum in hac generati0ne non simpliciter pr0- ducitur, est enim aeternum; sed Filius Dei praeexistens in
33 Terminus completus ac integer est hypostasis et non natura, quia hypostasi convenit esse primo ac per se, ipsa est totum, ac natura ordinatur ad eam. CD. n' 145.