장음표시 사용
71쪽
naristarum plures 88. Ρatres refutarunt. Inter alios respondet aptissime s. Epiphanius, Christum, quemadmodum ita carnm adscivit, ut nullum carnis detrimentum labem que Senserit, sic assumpta mente, nihil ea quod divinitate indignum esset c0gitasse, sed quaecumque rationi erant
consentanea, ne verae suae Incarnationis ordinem administrationemque turbaret. Addit insuper, corruptelam h0mini insitam non ex mente proscisci, nec in eum finem homini mentem esse c0ncessam, sed ad rectum et naturalem usum minimeque vituperandum; ac potius carnis nomen ex usu sacrarum Litterarum infamia lab0rare, quam mentis, sed nec illam tamen per sese malam ac poenitendam esse, p seque quod in ea bonum est a vitio secerni. 3368. Scholion I. In disputatione cum Arianis et Apol- Seholion llinaristis frequenter 88. Ρatres ea usi sunt formula, ver-Ds formulabum assu sisse carnem mediante anima δια μεσης φνδης, δια μεσον νονς . De hac celebri sormula opportune quaedam hoc loco notantur, quae ad intelligendam sanam de incarnations doctrinam non mediocriter conserunt. - Ιllam
igitur sormulam clarissimam aliqui theologi insculi XII perperam intellexerunt. Existimarunt videlicet, ex doctrina
Patrum in eonjunctione Verbi cum carne animam veluti glutinosum vinculum intercedere, per quod caro jungatur cum Verbo, ita ut unio Verbi cum carne non sit aeque immediata, ac est conjunctio ejus cum anima. At non eo pertinet illa sormula; nam aeque immediate corpus et anima
cum Verbo unita sunt. Nec seorsim carnem et seorsim animam Verbum assumpsit, sed humanam naturam constantem corpore informato ab anima rationali. Hinc statuit Concilium Oecumenicum V. can. 4': Qui non eo itetur unionem Dei Verbi cum animata carne secundum eo ositioinem vel secundum hysostasim, quemadmodum sancti docuerunt Patres, anathema sit. Illa antem sormula, Vorbum assumpsisse carnem --
) S. Epiph. haer. 77. g. 27. - Vide Petav. de Inc. l. 5. e. 12.
72쪽
diante anima rationali, significat, Verbum assumpsisse carnem ratione animae, Semndum animam, seu quatonus
anima rationesi informabesur. Exprimitur videlicet ordγdignitatis, congruentiae, decentiaeve, imo etiam necessitatis; in mysterio Incarnati0nis animae rationali proprius. Verbum, ait bene cardinalis Gerdit, in assumendo comore, non com- spectavit simpliciter ut earo est. Sed quum velliet humanam
naturam inteoram perfectamque assumere, ideo ct comm aS- Sumere voluit, non ut comus merum, Sed in corpus humanum, pertinens videlicet ad intestritatem constituendam humanae Naturae. Comus autem non aliter humanum esse intel-
sistitur, nisi eae ordine quem habet ad animam. 9 -- Ut
vero rem aliqanto accuratius explicemus, anima varia ratione media dici potest inter corpus et divinitatem. Μedia est ratione dignitatis, cum ignobilior divinitate, nobilior
tamen sit corpore. Media eis ratione eausalitatis, quatenus ex ipsa fit, ut caro humana sit vero humana οῦ mia enim caro informetur anima, vere humana non est. Hinc media etiam est ratione e struentiae, vel etiam necraritatis. Congruebat enim, ut Verbum divinum non garnem meram, sed carnem rationali anima insormatam assumeret; imo
illa quae facta est hypostatica unio, qua Christus est naturalis Filius Dei, ut videtur, fieri non potuisset, nisi
integra natura humana assumpta.')
Gerdil. in notis ad Felleri animadversiones, t. 14. p. 329. 3 Praeclaro hac de re s. Thomas: seum anima, media inter Deum et earnem ex sua nobilitara existens, carnis Filio Dei uniendae causa quodammodo sit, latendum est, Filium carnem humanam assumpsisse mediante anima ... Medium dicitur respectu principii et finis. Unde sicut principium et finis important ordinem quemdam, . ita et medium. Est autem duplex ordo: unus quidem temporis, alius autem naturae. Secundum autem ordinem temporis non dicitur in mysterio Incarnationis aliquid medium: quia totam humanam naturam simul sibi Verbum Dei univit. Ordo autem naturae inter aliqua potest attendi dupliciter: uno modo secundum gradum dignitatis; sieut dicimus, angelos esse medios inter homines et Deum; alio modo secundum rationem causalitatis; sicut dicitur media causa existere inter primam causam et ultimum effectum. . Sic ergo si at-Dj0jtjgod by OO le
73쪽
68. Seholion ΙΙ. Νatura humana quam Verbum RS-Seholion II.
sumpsit manifeste fuit natura singularis et individura, quae uisiuba inde a primo instante existentiae suae Verbo hypostatice .ing ris unita est. Non fuit igitur prius in se subsistons, quam a ' '' ' 'Verbo assumeretur, adeoque ut modus loquendi sit accuratus, dicendum est, non hominem, sed humanam naturam esse assumptam. Quod si tamen interdum 8s. Ρatres hominem assumptum a Verbo dicunt, id sano sensu manifeste interpretandum est, nihilque aliud significat, nisi, accepta
humana natura Verbum lactum esse h0minem. - Communem vel universalem naturam etiam Graeci Patres interdum asserunt assumptam, quod non eo sensu dicunt, ut universalem quamdam existeutem, vel logice abstractam naturam doceant esse adscitam, sed ut significent, talem naturam a Christo esse susceptam, qualem et alii homines habent, ita ut verus homo sit Christus. - Νonnunquam etiam nolunt, ut ea expressio adhibeatur, individuam naturam assumptam esse; ratio est, quia individuae vox saepe exprimit naturam in se subsistentem ut jam communicari nequeat, seu personam. Atque sub hoc quoque respectu quidam praeserunt dicere, communem naturam humanam esse adscitam. Sed si individuae vocabulum adhibetur ut
plane synonymum Sin lariS naturae, non est cur hoc vocabulo non utamur.
VIRGΙΝΕ.70. Verbum assumpsisse naturam humanam ex Maria, jam in iis quae Articulo praecedente exposuimus sati8 c0ntendamus gradum dignitatis, anima modia invenitur inter Deum et carnem: et secundum hoc potest dici, quod Filius Dei univit sibi carnem mediante anima. Sed et secundum ordinem causalitatis ipsa anima est aliqualiter causa carnis uniendae Filio Dei. Non enim esset assumptibilis, nisi per ordinem quem habet ad animam rationalem, secundum quam habet quod sit caro humana. κ Summa theol.
74쪽
tinetur; nihilominus tamen accuratius o Christi generatione ex beata ejus Matre n0bis agendum est, quum nonnulla hac in re supersint explicanda. Vindicanda uobis praeterea est perpetua B. Μariae virginitas, quam ante conceptionem Christi coluit Deoque sacravit, in Gnosphions et in partu non habuit imminutam sed sanctificatam, post partum vero conservavit, ita ut et mater sit et semper permanserit virgo. Unde vides, tria distincta dogmata haed0ctrina de perpetua virginitate sanctissimae Matris Domini contineri. Primo enim statuitur, Mariam virgin n0n ex carnali c0mmercis, sed operante Spiritu sancto Christum concepisse, ita ut ejus virginitas in conceptu omnino illibata permanserit. Secundo asseritur, Mariam ne in partu quidem virginalem c0rp0ris integritatem amisime, ade0que n0n juxta naturae leges, sed singulari et admirabili partu Christum in lucem edidisse. Tertis vero docetur, Mariam etiam post partum Christi usque ad mortem intemeratam virginem permansisse. Hinc sancta Maria ant0n0mastico rimo et semper rimo nominatur. 7 l. Generati0nem Christi ex muliere jam diximus antiquitus impugnatam fuisse a Valentinianis et quibusdam aliis Gnostic0rum sectis, recenti vero temp0m si Anabaptistis. Finxerunt hi haeretici, Christum de c0rpors Virginis nihil accepisse, sed corpore e coelo allat transiisse per illius uterum, sicut aqua per canalem et lux per vitrum. Et ide0, delirarunt Anabaptistae, de Christo diei:
Erat tuae vera. - Christum ex integra et experte viri semina pr0gnatum fuisse, nemo christianus unquam vocavit
in dubium. Soli de es hucusquo litigant Judaei, et qui
nomino Christum professi rGera Judaei erant, Carpocrates, Corinthus, et Mi0nitae; nec non n0stri temporis rati0n listae et increduli, qui pariter in christianorum censu computari n0n p0ssunt. - Varii mrro omeeptum quidem Christum esse docuerunt a Virgine, sed eam subjecerunt quoad partum caeterarum ac vulgarium seminarum quae matres fiunt conditioni, ut nempe violata c0rporis virginalis integritate partum in lucem emittant. Ν0n pauci etiam vir-
75쪽
ginitatem B. Mariae p08ι parium impugnaverunt, asserentes, eam post natum Josum ex Joseph conjugo su0 alios habuisse Iibems, h0sque in Evangelio fratres Christi nominari Jam Originis aetato hic fuit qu0rumdam error; sed n0tium sunt Apollinaris, Eunomii, Helvidii, Joviniani ae Mnosi commenta. D0 Apollinaristis testis est Epiphanius haeresi 77 et initio haeresis 78'' quae ost Antidic0marianitarnm; ubi vel Appollinarem ipsum vel ejus discipul08 ita sensisse ex quorumdam rei Mimis narrat, Mariam, p0stquam pepererit Christum, cum J080ph conjuge Su0 consuetudinem habuisse ac liberos edidisse. Eunomius et Helvidius, qui eadem fingsbant, G Arii Secta pr0dierunt. Helvidius Auxentii Ariani
suit discipulus, quem s. Hiem mus luculent0 0pere g0ns lavit. Hunc haereticum paulo post consecutus est J0vini nus m0nachus, qui apud Μediolanum in monasterio aliquanis tempore vixit, indeque digressus voluptariam sectam instituit. Hinc Christianorum Epicurus R. s. Hier0 m0 in 0pere qu0d c0ntra illum scripsit vocatur. Matrimonium videlicet aequalis cum virginitato meriti esse dicebat: ἡ-stiueutiam victusque par8im0niam et Virtutes saeteras, quibbus corporis voluptates e00reentur, velut inutiles c0utemnebat. Ac denique B. Virginem ass0rebat in partu n0n permansimo virginem, ac p0st Christum iu lucem editum ali0s gonuisse ex B. Joseph filios. J0vinianus cum asseclis suis a s. Sirici0 Romae, et a s. Ambrosio Mediolani dohaeresi damnatus fuit, atque a. 4l2 etiam ab Imnorio imperators vili0 mulctatus plumbatisque caesus in B0am Dalmatias insulam dep0rtatus est. His addendus est ex antiquis Bonosus in Maced0nia 0lim Epis00pus, qui pariter virginitatem Mariae post partum ab ipsa servatam e880 negavit. - Saecula XIV haerotici quidam Lochardini dieti virginitatem Marias in partu negarunt, et saecul0 XVI v rii inter Anabaptistas, Mineran0s, et Calvinistas, err0rem jam exstinctum resuscitantes impie sustinuerunt, eam p0stebristi partum ali0s liber0s genuisse. Ν08tro temp0re --U0nalistae praesertim perpetuam B. Mariae virginitatem impetunt. - Ηisos expositis imprimis br0viter pr0babimus,
76쪽
Verbum divinum modo mirando carnem ex B. Virgine revera suscepisse; dein vero perpetuam sanctissimae Domini Matris virginitatem propugnabimu8. Propositi0 1. 72. Propositio Ι. - Dogma est fidei catholicM, Jesum Christium eae Beata Maria carnem vera generatione, miro prorsus ac stuFendo modo, oserante Spiritu saneto suscepi e. Pr vi Mi. Ddo. Praenotanda. Propositio significat, Filium Dsi sergeno ovionem ex substantia materna no8tram accepisse naturam, ita ut B. Virgo vitali actione totum id contulerit,
quod ad rationem verae ac propriae maternitatis requiri-- tur. Dicitur autem operante S ritu Sancto carnem assum- Explicati t. p8ime, quatenu8 praeter naturae ordinem virtus Spiritus
sancti essicaciam tribuit et concurrit ad producendum expurissimo Virginis sanguitis corpus Christi in ordine ad in .s ionem animae. Unde intelligis, miro prorsus ac stupendo modo ex Virgine Christum generatum e88e.
bus Patriarchis promissus est Messias nasciturus ex eorum semine. Dictum enim est Abrahamo: Benedicentur in semine tuo omnes sentes terrae; idemque repetitum est Isaae0 3 et Jacobo.' Divinas autem has promissiones om- uino fuisse impletas in Christo, 8s. Litterae novi F0ederis
testantur. Dicitur enim Christus: Filius Duoid, filius Abraham. 33 Qui Filius Dei) fuctus est et eae semine Du-vid secundum etarnem. β) EX quibus Patribus, est Christus secundum carnem. υ Et perspicuis verbis d0cet Apostolus: Misit Deus Filium suum, frectum eae muliere syεννωμένον εκ γυναικος , tactum sub lege. Atqui Christus nullatonus dici posset ex Patribus et ex semine David secundum carnem, nec lactus vel generatu83 ex muliere, nisi ex Maria, quae erat ex familia Davidica, vera quamvis
77쪽
dum admirandum, quo Christus c0nceptus fuit, juvabit secundum Evangelistarum narrationem ob oculos ponere: Missus est angelus Gabriel, scribit s. Lucas, α Deo in civitatem Galilaeae cui nomem Nazareth, ad virginem δε-πonSatam viro oui nomen erat Jose , de domo David, et nomen virginis Maria. Et ingressus angelus ad eum dixit: Avo graitis plena, Dominus tecum, benedicta tu in mulieribus. Quae cum audisset, turbata est in sermonec jus, et cogitabat, qualis esset ista salutatio. Et ait ange-ltis ei: Ne timeas Maria: invenisti enim gratium πω Deum. Ecce concipies in utero, es paries filium, et vocabis Nomen ejus Jesum Disu autem Maria ad angelum: Quomodo fiet istud, quoniam virum non cognosco 8 Et re-πondens angelus diau es: Spiritus sanctu5 superveniet in te, et virtus Altissimi obumbrabit tibi. Ideoque et quod
nascetur eae te Sanctum, vocabitur Filius Dei. 3) Ac s. Matthaeus: Christi autem generatio sic erat: Cum eμα desponsata mater ejus Maria Ioseph, antequam convenis ι, inventa est in utero habens de S ritu Sancito. . . Hoc
autem totum factum est, ut adimpleretur, quod dictum est per Prophetam dicentem: Ecce virgo in utero habebit, et pariet 'lium: et vocabunt nomen ejus Emmanuel, quod est interpretatum: Nobiscum Deus. Ex his omnino manifestum est, Vere ex semina, ex beata videlicet Virgine, corpus Christi generatum fuisse, id vero accidisse super leges naturae mira et stupenda ratione, operante Spiritu
74. Sancti Patres tum in iis quas contra Valenti- Ti ditionianos Scripserunt, tum in expositione dogmatum Ecclesiae constanter eam doctrinam defenderunt, uti jam vidimus, corpus Christi in utero B. Mariae Virginis ex ejus substantia sormatum esse. Sic s. Irenaeus: Si non accepit, inquit, Christus ab homine suibstantiam carnis, neque homo factus est, nequo 'lius hominis, sis ταωα est in Mariam de-33 Luc. 1, 26 et sqq. y Matth. 1, 18. 23.
78쪽
scensio ejus. Quid enim in eam descendebes, si nihili moli batur sumere ab ea 3 8 Et s. Gregorius N agiangonus scribit : Si quis Christum per riminem tanquam per canalem sturisse, non autem in ea divino simia et M ano modo formatum esse diserit, divino quidem, quia MNue viri vera, humano, quia humani comemt- Iesse, aeque atheus est. 9 Haec in re tam clara ac nota ex Ρatribus citasso sufficiat. - Symb0la vero omnia et Concilia idem dogma confirmant. Sic legimus o. g. in Symbolo Ap0stolico: Qui conceptus est de S iritu sancto, natus eae Maria Virgine; et in Symbolo Athanasiano: Deus est eae substantia Patris ante inemula steriit-, et homo est eae s stantia Muris insae do nes . In concilio autem Florentino Eugenius IV. in decreto pro unione Jacobitarum dicit: Sacrosancta Ee-elesia anathema tisat Valentinum asserentem, Dei Fuis niihil de Virgine maiare cepisse, vique iure transiisse se uterum Viminis, sicia per aquae ductum demens aqua
itidis,natio 75. Ut vero ad explanationem operis Incarnationis emolunt'r quaedam adjiciamus, advertendum est, cum dicimus,' 'i. t ' Dei Filium Spiritus sancti virtute conceptum esse, 00 n0nsignificari, unam hanc divinae Trinitatis personam Incarnationis mysterium consecisse. Quamvis enim unus vilius humanam naturam assumpserit, tamen omnes divinae Trinitatis pers0nae, Pater, Filius, et Spiritus sanctus, hujus mystorii auctores fuerunt. Tota invisibiliter Trinitas, ait s.lldeph0nsus Toletanus, conceptionem Oservibitur in te , sola personu Filii Dei in eo ore tuo maestum earnem -Sumia de te I Illa videlicet christianas fides regula tenenda
est, omnia quae Deus extra se in rebus creatis agit, tribus personis c0mmuuia e8se, neque unam magis quam aliam, aut unam sine alia agere. Sic igitur incarnatio Verbi effificienter spectata a tota sanctissima Trinstate quae est unus Deus iacta est. Quamquam vero haec ita se habeant, ου
V Contra liaer. l. 3. c. 32. ' Epist. 101. ad Cledon. n' 4,
3 Lib. do Virginitatu B, Mariae.
79쪽
lent tamen sacrae Litterae earum rerum quae omnibus per-80nis communes sunt, aliam aliis tribuere. id fit ex imo appropristionis, qua illa opera quae cum proprietabus unius alteriusve pers0nae peculiarem habent relationem, etiam de una persona prae alia praedicari solent. Sic omnium rerum potestatem Patri, Filio sapientiam, Spiritui sancto amorem sacrae Scripturae adscribunt. Et quoniam divinas incarnationis mysterium singularem atque immensam Dei erga nos benignitatem declarat, ob eam rem peculiari quadam ratione hoc 0pus Spiritui sancto tribuitur. 3376. Etsi porro incarnatio efficienter spectata toti Tri- Torminative
uitati adscribenda sit, ac lego appropriationis Spiritui sancto U''
rite vindicetur, assumptio tamen humanae naturae terminutive spectata, i. e. si c0n8ideratur, quis sit habens naturam,
Filii dumtaxat est propria, quum nec persona Ρatris nec persona Spiritus sancti, sed sola persona Filii incarnata sit. Incarnatio videlicet facta est non secundum ea quae tribus personis communia sunt, sed secundum id quod Filio proprium est, quatenus character proprius et pers0nalis Filii extensus fuit ad naturam illam humanam a tota Trinitate productam. Unio igitur facta esti in persona, non in παιωνα, 9 et sic solus Filius incarnatus est. Assumptio,
ait s. Thomas, duo importes, stadicet actum a ramentis et termin m assumptionis. Actus a tem assum tis procedueae divina virtute, quae com unis est tribus personis; sed terminus araumstionis est persona. Et ideo id quod est acti is in sumptione commune est tribus personia, sed id quod pertinet ad rationem termini, eonvenit ita uia personae quod non alii: tres enim personae fecerunt, in humana naesura uniretur uni personae Fulsi. y3 Eadem docuis. Bonaventura, qui rem illustrat similitudine trium puellarum, quae omnes tres vestiunt unam ex ipsis. Omnes tres igitur hac in re se habent ut causa efficiens a88ump
80쪽
tionis vestium, sed una tantum est suppositum, quod vestibus induitur. )chfistu, an 77. C0mmem0randa etiam venit h0c loco quaestio illa mu' ηviri utrum, quum Spiritui saneto per appr0priationem incarn tio adscribatur, Christin Filius naturalias Smiritus sancti dici possit. Negandum hoc esse, unusquisque illico persentit; aures enim christianae non ferunt illam expressionem, Christum filium naturalem esse Spiritus sancti. Synodus Τ0letana XI expresse idem asseri vetat, declarans: Nova nativitiae Christus) est genitus, quia intacta vimini- tres et virilem coitum Mesolvit, et foecundαια per Spiritum sanctum camis meseriam ministravit. Qui surrus Virginis nec raitione colligitur, nec Gemplo monstresur; quod si ratione collis itur, nori potest esse miratile, Si Memmio, non erit singulare. Nec tamen Spiritus sanctus pateresse credendus est Fidii, pro eo quod Maria eodem sancto S iritu obumbrante concepit, ne duos Patres videamur asserere, quod utique nefas αι dicere. Angelicus vero Doctor rati0nem, cur Christus non dicendus sit filius Spiritus sancti, ita exponit: Christus conceptus est de Maria Vir-yine materium ministra=ue in similitudinem speciei; et ideo dieitur filius ejus. Christus autem secundum quod homo, conceptus est de Spiritu sancto sicia de activo principio, Non tamen Semundum similitudinem Ueciei, sicia homo
nascitur de patre suo; et ideo Christua non dieitur stilius Spirittivi sancti. 9 Ad veram scilicet et persectam generationem requiritur, ut genitus pr0cedat ex substantia generantis et tu similitudinem generantis. Sed Chriουtus carnem assumpsit non ex substantia Spiritus sancti, sed ex substantia matris, B. Virginis Mariae, et natus est n0u in similitudinem Spiritus sancti, sed in similitudinem hominum. Quamvis igitur Christus virtute Spiritus sancti conceptus fuerit, deficientibus tamen iis quae ad persectam generationem paternam requiruntur, neque Christum filium Spiritus sancti, neque Spiritum 8anctum patrem Christi appellare licet.