장음표시 사용
71쪽
Pars I. Cap. XC. . cum spe succedendi datus sit . Olim metropolitanus in concilio provincialium coadjutores dedit; iure novo, solus Papa (r).VIlI. Regulariter Episcopo viventi successior non datur; nec ipse sibi successio. 'him rem dare potest, prae sert im agnatum vel cognatum: quum regimen Ecclesiasti- P' l cum non in patrimonio, nec tertis familiis haereditarium (a, . Si tamen Episcopus integrae vitae procul a Seetibus dignum hominem elegerit, merito id a tendendum toret . Sic Augullinus est. 8o I. successorem praeoptavit Heraclium presbyterum (2J, quem post mortem A Uci USTINI , quod populiri consenti Iet, confirmarunt Episcopi . Sic Zacharias Papa ep.. 62. Boni ilicio veniam dedit, designandi sibi succello rem in sede Moguntina . Novis limis temporibus Papa san-Vin dedit cohdjutores cum certai spe su cedendi, ne ite fere ali ter coad tutores dari solent (3): quum tamen concilium Tridentinum Icf. 2 s. c. I. iu fa. prohibuerit, ne id fieret sine causae cognitione , ac nisi persona data sit digni si ima . In Francia regis nominatione opus est his teque ac Episcopis . Hinc etiam sines nova nominatione & nova confirmatione succedunt defuncto Episcopo ( ).
De translatione I re gnatione Episcoporum, itemque
de sede vacanteis. EP βρ - mi Piscopum decet Ecclesiae suae veluti maritum uxori (s , patrem familiae , A , , semper esse astixum : quod presbyteris quoque di aliis clericis praeceptum est ( bl . Cura enim animarum non est actio desultatoria , sed continuum lab rem exposcit in docendo, corrigendo & perficiendo . Tempore opus est ad conciliandam fiduciam, ad bona opera ostendenda , ad vitae morumque probitatem uniformem servandam. Suus cuique pastori scopus ; sui cuique agendi ratio peculiaris est : dc grex mutatione illa semper ad prima principia rejicitur. Interim jam inde a saeculo IV. Ariani ac ceteri haeretici Ecclesias suas saepe cum aliis commutarunt, vel propria ambitione ducti , vel ab aflectis suis ad digniores sedes evecti. M trami- lia Qua de caussa concilium Nicam uin c. 3 s. Episcoporum , presbyterorum dc diaconorum translationes prohibuit , irritas declaravit , voluitque , ut translatie 'mi ' reverterentur a d. pristinam Ecclesiam ( ci . Quibus concilium Sardi cense c. i. a.
qud ad actum electi , nis concurrere debebant , a. eoque S regis consenstis ea tem-.pestate necessarius erat , sine quo electio.
vires non habebat. vi l. M ' ni I. l ON .sbe. III. D. i. acI. L- e Dc . s. 3 2.(x ipse Augii olims hoe m. ,do a Valerio infirmitate 3 mate consecto in adiutorium aliun rus, S , quod magis , Episcopus ordinatos est , ut docet c. I 2. C. I l. L. I a m , ut re in suci ederet n Ca-I edea Cp sopo , ni Zederet . Nam PC o--m .iorko Hipponensi ecclesiae Episcopo se e V o ut Aratus inui est, id quod contraniore ni Ecclesiae factum.
t 3 3 Quiri qualis 3 hodie fere solius suc-eessii nis nratia constituuntur coadjutores , . ade , ut invitis dentur, & iis qui nequidem ope aliorum. in distent . Haben d pleri que plures ossi tales ordinarios habent scitaseaeaneos , archidiaconos , archi resbyteros, ceteros , qui vices Episcopi susiicienter implere po iri , quibus tamen coaa jutores dantur , , se plane in diversum,. ac quidem olim , fine nihl Imrediuntque sedis vacant iam , quae
multa incommmda, parere solet.
( s Ad de si nandum vinculum in dissolubile, quod viser Ecclesia in & Episcopunii
per ordXnationem contrahitur argumentum patres passitan traxere a vinculo conjuga I ,
quod tandem novam doctrinam, in Ecclesia peperit de cavus o quodam spirituali inter Episcopum di Ecclesiam contrae o ; unde
nova jura de aore Ecclesia Sc. enata sunt ..( a ) c. i. q. r. c. S. 6. Petri. X. l. a. c. q. can. Apost
I . can. Nicaen. IS.. C. T. q. I. c. I '. .
72쪽
De translatione b resignatione Episcoporum Ue. is
laicorum communionem etiam in articulo mortis denegandam censuit . Id certe animadvertere licet, neminem a majore Ecclesia transire ad minorem , eo que, qui mutationem sperant, inquietos esse locumque despicere, ubi vitam exipere nolunt. Modo diei a disciplina diu viguit in Orientali di Occidentali Ecclesia, & Romana per IX. tacula nullum translationis exemplum tulit , primo te Papa Formoso prodito, qui Episcopus fuit Portentis. Successor eum hac de cautata e sepulchro reduxit, O concilium Rom. ano so . sub Io: X. habitum c. 3. cavit, ne ceteri hoc exemplo seducerent' r. III. Nonnullae tamen legitimae translationis caustae videbantur . Si Eccl'sa ab host ibus est devastata, Episcopus ad aliam transferri potest ; cujtismodi translationum auctor tape fuit GREGORlUS M. (a Si manifesta Ecclesiae utilitas stati. aum, tet, ut insignibus donis ornatus Episcopus e loco obscuro protrahatur in sede in P, p, ampliorem , quemadmodum consensu Basilii M. Euphronius Colonia translatus est Nicopolin in Armenia (b) . Sed haec fieri et obent, invito, certe non dessiderante Episcopo, . & quid om jure veteri a concilla provinciali ; iure novo a Parati j (cj. Hoc ultimo obtentu translationes abhinc D. annis tam frequentes factae sunt, ut iuris communis in obtinendis majoribus episcopalibus este videantur, modo pontificis accedat auctoratas (al. IV. Similiter jure novo solus Papa admittere potest re nonciationes Episcopa- tuum. Jam iis temporibus, quibus electiones viguerunt , creditum , majori potentia ad removendum , quam ad instituendum Episcopum opus eiIe , quemad- ν - .an. modum dissicilius matrimonium dissi itur, quam consuitur (dj . Unde renuntia- t-it Onra, celsionei, translationes, de remotiones Episcoporum relatae sunt inter caussas maiores Papae reservatas, da quibus olim concilium Pro Dinciale cognoverat ( 3 3. v. Quod ad renuntiation om attinet , episcopo mrinquam licuit privato ausu refutare Ecclesia in , cui a spiritu sancto praesectus eci , nentre me tu , neque exanimi abieelione . neque obtentu maioris perfectionis sectandae ( e j. Secesserunt quidem nonnulli sancti viri in deserta ( in quo imitandi non sunt. Sunt tamen causta, ex quibus res gnatio permissu superioris fieri potest , veluti defecti is scient ita; debilitas corporis vel diu infirmi a te vel ex senectute ; conscientia Cri- γὰν, minis, quo post actam poenitentiam ossicii executio impeditur; scandalum datum; h.hiis, plebis malitia; quae recensentur (I . Dubitatum est, num Papa possit renuntia- p.res
( 1 3 Sub hoc Draetextu, tum quod transisI . t ira episcoporum sit causa ardua di malo , soli ponti fiet reservata iuxta philosophia in pseudo- Isidori , tum etiam, quod miair monium si e iuuia inter episcopum & Eeclesiam contractum, quod solus pontifex ili solvere queat, c. I. oe g. X. de OFe. t gat. Recentioris aevi haec sunt prin et pia, ut saepe obiervavi, quae novam ea naen introduxere disciplinam. si et ) Sed in Germania ratiores post reformationem factae sunt translationes , post quam consultius visum suit, uni plures epicco patus committere, cujus rationes peculiares Auctor in a. tangit . Frequentior usus earum est in elericis inserioribus, qui transferuntur auctoritate episcoporum .
de ma orabur Ecclesiae rausit , ostenditque quanta metamorphosis postea in hae do-etrina irrepserit, quam causam etiam erit
Neque enim eo tempore concu I pModi ne ais ut auDor tat erat necessatia , ut quis epita
copatu abiret, quipPe. quae demum heu lolli. sese exserere erepit, seculo II. in primis adhuc ineunabulis posita.
73쪽
36 P. I. Cap. XVI. ro, qui superiorem non habere dicitur, de cauma cognoscentem . Dubium solvit CAELESTINUS V. dc renuntiavit, renuntiationemque succesIor BONIFACIUS VIII. si) ratam habuit (al . De remotione Episcoporum & clericorum agetur
VI. Morte Episcopi aut alia de causa sede vacante , quantocius Ecclesiae de alio Episcopo prospiciendum. Veteres omnes viduitatem Ecclesiae maximum malum reputarunt , ac trimestri spatio novum ei maritum dandum esse voluerunt(b . Concilium Lateranen se tres menses electioni di tres menses confirmationi indulsit. In Francia per concordatum regi sex menses dantur ad nominandum Eligentium ac metropolitanorum negligentia fenestram aperuit provisionibus Romanis . In teri in vix est , ut Ecclesia non aliquandiu vacet: quo tempore quomodo ea regatur, bonaque ad miniti rentur, dicendum. VII. Veteri instituto clerus universus vacantem rexit Ecclesiam (23. Leguntur apud CYPRIANUM est. 3. et T. 3I. literae cleri Romani, quibus lignificat , quod post obitum Fabiani Papae Ecclesiam regendam susceperit . In provinciis metropolitanus vacantis Ecclesiae clerum ardentiore cura ampleelebatur, mittebat-Que vicinum Episcopum visitatorem , qui defuncto funus & bonorum Ecclesiae designationem appararet. Oificia autem clericorum, si qua vacarent , non distribuebantur , quum ante omnia Episcopus eligendus videretur (c . Postquam capitula ( 3 electiones sibi arrogarunt , his regimen vacantis Ecclesiae cessit . Quum autem universitas proxime gubernare nequeat, nec, quibus auxilio opus , sciant , ad quem se convertant, ac inter ipsos canonicos , si cuncti administra. rent, alter destrueret , quod alter aedificas et ; primo octi duo ad iurisdictionem voluntariam vicarius generalii , & ad contentiosam exercendam, O cialis a capitulo constituendus est ( d) . Qui enim ab Episcopo erant constituti, eorum mandatum exspiravit cum morte Episcopi t ) , cujus potestas omnis recidit ad capitulum, in rebus potissimum moram non serentibus.
VIII. Quod ad collationem beneficiorum attinet , instituere capitulum eos , qui a
( x quid , ut ad papatum veniret , plafraude promovit hane renunciaim uelu , ut annales loquuntur . Ceterum renunciatis ,
ahia resignatione, non desinit esse clericus , nec ordinem deponit, sed caracte m donis I b lem retinet. Faeilius res enare di ad seculum reverti postant , qui nondum sub- aeonatus ordinem consecuti sunt, quae libertas tanti esse censetur , ut Cardinales plures ordinum assumtionem di Seiant , ad plures annos. Qua de causa , prout supra
ex pontificali AUCTOR docuit, qui suod atoriatur ordinem ambiunt , sedulo admonentur , ut , re adhuc integra , statuant , utrum se clericatui tu perpetuum dare, an recedere malint.
episcopus vivens regebat Ecclesiam , c. s. 13. y S. adeoque aequum erat , ut , qui vim vente episcopo, ut prImo peribotero di senatum Ecclesiasticum consi ituebant, eo desuncto quoque partes hujus tegiminis non desererent. Eni in vero hoc regimen admodum circumscriptum nee tam late distata vi erat , ut quidem hodie, sicuti olim nemo ex clero ab hoc senatu exeludebatur , uti post se eulum X l I. factum est .s s Ex more monastico ita dicta , quod
sicuti monaehi quotidie eonvenirent, dc campsti tam de regula legerent , ut fatentur mom
III. ant . . Frata. c. IX. Ita quoque canoni ci , more monastico in vitam communem a.
CHRODo GANGo eoadunati , quotidie ad simile ins itu tum coirent .s Quod Alvaiam exerceant iurἐμέ -
EIdonem. Et tamen alio sensu or Ina Iam exareere dicuntur, quod videlicet per m dum regulis prepetu in ea usas decidant , in oppositione commissarior uni , qui per modiam excepi on e seu extra ordinem iurisdictione utuntur. Simile quid in senatu . mmpepra aulico deprehenditur , cuius potestas quiescit , mortuo Caesare , di iurisdietis ad
74쪽
De translatione b re gnatione Episcoporum e c. set
i ui a patronis nominati, di electos confirmare potest . proprio motu autem con erre non potest i i) nisi ea beneficia, quorum collatio capitulo est cum Episcopo communis, cujus jus vacante sede ei accrescit (al. Literas dimissorias ad ordines suscipiendos dare nequit, nisi duobus casibus (b . I. Si , qui dimissorias petit, ob beneficiem ipsi collatum statim ordinandus est , veluti si ad curam animarum vocatus, quem intra annum fieri oportet presbyterum . II. Si ultra annum sedes vacat , dimissoriae dari queunt iis quoque , quibus festinandum non est. Quo ultimo casu vicarii quoque Ac visitatores vacantibus beneficiis praefici , censurat Ecclestasticae suscipi & dispensationes, ab Episcopo alias petendae , concedi possunt (el. Quod ad administrationem attinet, omnibus canonibus cautum, ne quid ex bonis cum Episcopi , tum Eccletiae auferatur aut dissipetur ; sed cuncta asserventur successori . t a ) Hodie mobilia fiunt Episcopi haeredum propriae sed ad redituum mentalium administrationem capituli est constituere oeconomos, qui successori Episcopo rationem reddant, aeque ac vicarii generales cae, terique omnes, qui vacantem Ecclesiam administrant (e) . In Francia rex capitula hoc onere liberat, ipseque non solum oeconomos constituit , sed jure rega Leta) fructus quoque vacantis EpiscopatuS metit: qua de re pars. II. c. I S. In universum sede vacante nihil innovandum; nihil alienandum . nulla beneficia eri
genda, supprimenda , unienda ; nihil denique , quod futuro Episcopo invisum , aciendum (s . Tantum de Episcopis .
De Canonicis. I. DR incipio praeter ordines nulli alii fuere ministri Ecclesiae: presbyter nil ni-L si presbyter; diaconus nil nisi diaconus fuit, & sic in reliquis . Tantummodo ad unitatem tuendam suus cuique ordini praeses fuit , veluti presbyterorum , primus ratione ordinationis , quem archipresbyterum vocamus ; Archidiaconus, qui diaconis ac universo clero inferiori ab Episcopo praefectus est. Ubi clerici minores magno numero fuere , datus fuit , qui eos regeret , Primictericus seu primicerius ; isque elerumque subdiaconus (g3. Vocatur ille saepe primicerius notariorum , quoniam minores clerici plerumque Episcopis fuere ab epistolis th). II. Magna pars cleri semper Episcopo fuit a latere cum inter preces, tum in omnibus functionibus publicis. Presbyteros Episcopus in omni negotio consuluit, di diaconis ceterisque inferioribus usus est tamquam ministris. Ceteri per titulosi Ecclesias urbicos di rurales dispersi nonnunquam convocabantur et quae congregatio( i J Nisi forsan ad longius tempus fedet
inped ta sit , & Ecclesiae necessitas provisionem expostulet.( et 3 De fundamentia huius iuris agit NATALIS ALEXANDER lom. VII.
t s. Ecch ad fae. XIII. Ag. g. ara. g. C. E. Primarium sine dubio collocandum est in jure conferendi beneficia Ecclesiastica , quod ter dripes imam ad in star sudorum a regius exercebatur, di sic quoque seudi Ecclesiastici vacantis reditus interim domino
directo obveniebant, donec noviter electus inuestituram accepisset. Patroni quoque Ee-elesiarum minor uni sub titulo gua viis si uee o. eodem jure utebantur, c. 23. X. Ajure patron. de quamvis pontifex hune m rem abolendum esse censeat in C lli. X. Apae n. c. t 3. pDEI. n o in Galila tamen patronos jus antiquum illibatum conser Masese, testis est FRANC. de RoYE A ,--
qua in Francta e refrictior . canon e I
75쪽
gatio Sanodus audit si . Ex primis istis, qui semper sunt a latere Episcopi, nati sunt canonici cathedralium Ecclesiarum ta) . Equidem principio clerici canonici (et) vocati sunt omnes , qui secundum canones duce episcopo. vix ore , &qui in matriculam ( δ) Ecclesiae relati sunt. ut ejus sumtu viverent, sive in matre , sive in alia servirent ecclesia ( b ) . Sed posthac canonicorum nomen Proprium factum clericis in commune cum . episcopo viventibu S..... n. ., Nam ex quo tempore pax ecclesiae reddita est, plures sancti episcopi, v Iuli EU, EBIUS Uercellensis , aliique in communione vivere cum clero suo . ' V Omnium eminentis Lunum est exemplum AUGUSTINI, qui clericos suos adstatum perfectae paupertatis reduxit ( ) , sublata omni proprietate , ipsemet veluti
minimus inter eos versatus sc) . Nonnulli huic communioni adfecere vitae monasticae austeritates; quantum per functiones clericales fieri potuit: unde istaec lericorum Communitates nonnunquam monasteria vocabantur. Sic Gregorius M. Qui ante pontificatum monachus erat, monachus mansit in paratu , familiamque instar monasterii habuit , ex qua episcopos ad ceteras ecclesias & Apostolos misit
.., Auunt IV. Et ita quidem communitas id fuit quod hodie capitulum . . Seminarium apii rerum vel corpus praecipuum cleri totius dioecesis appellaremus. ibi clerici juniores edu- η 'O ' cabantur , ct ex iis prodibant pastores , presbyreri Notacomiorum dc oratorio rum . Illuc senes corpore in vesidi se recipiebant. Qui ibi commorabantur , serviebant in Ecclesia cathedrali, Episcopo ministrabant, erantque ei instar senatus ordinarii. . s , - ., V. His communitatibus, quum in Ecclesiis majoribus mire crescerent , & a chidiaconus . aliis negotiis distentiis , eas regere non commode ros let ; praefectiis de a N/ sunt praepositi ac decani , veluti monasteriis, sape plures de cani , sepius plure praepositi, & nonnumquam abbas , qui totum corpus reperet sub Episcopo tamquam capite. In minoribus civitatibus institutae sunt similes conpre rationes ( s 3 quae saepe monasteria, hodie. collegiatae ecclesiae appellantur . Olim enim promisecuo usu congregationes, conventus & collegia venerunt. Capituli vocabulum ellomnium recentissimum.
UI. Anno DCCLX. Mediomatricum Episcop. CHRODO GANGUS clero suo
t i Episcopalii scilicet , quam episcopus
cogere tenebatur singulis an is visitando Eeelesias. BALUT ad Rey n. t. 3 g. Civitat enses presbyteri saepe in senatum E ciso et O .um vocabantur atque olim capitutum constituebant; non item ruris os . INNOCENT. I. nep . I. c. s. t t) Hi opponebantur illis, qui in vilis
Iulii oratoriis privatis procerum praee aiat squippe qui non erant in .numero cleri oris dinarii , ut docet conesuum Arheroum annosas. celebratum c. XX.
IL c. 33. p. 33 p. a qua matricula excludebantur ni, qui privatis oratoriis praeerant sutpote domestici magis clerici, quam publi co tangentes C Seio.( Enini vero his ita eoadunatis clericis nomen ea non coirim speciali in sensu haud assigna iuvi stati, sed nomen hoc omnibus eleri eis adhue commune erat . Neque constat requium peculiarem AUGUSII-NUM suis praeseripsisse , nisi quam vita monastica suadebat . Ciano nIcorum specialiter dictorum in illa demum a CHRODo-GANGO petensa sunt, qui quidem suum
clerum ad votum paMpertatis exemplo Augustini non adstrinxit , novas tamen regu Ia ex ravon brat patrum haustas eis tradidit , secundun, . quas in verent . Et ab hoc tempore demum tales clerici comon e n minati sunt.
ra vix Tales congregationes in minoribuso e vitatibus deprehendere licet , utpote quae demum ex ejus instituto sunt enatae.
(c) AMBROSIUS ep. 8a. Possidon. de vit. August. c. s. ir. AUGUSTINUS
76쪽
De Cavonicis . Sopraesicri psit regulam si) a pluribus Ecclesiis posthac acceptam (a a Cone illo Aquilaranensi an DCCCXVI. auspiciis Lueto vici pii habito, ampli uim a canonicis regula prodita est, totius diiciplinae Ecclesiasticae compendium (o . Ubique dommitoria, rceno, ia, occlusa loca canonicis sunt aedificata . Sic per totum regnum Franeo una convictus in Ecclesiis cathedralibus es noruerunt , in quibus capitulum, a reliquo clero dstinis tam , peculiares superiores habuit . Postquam vetusconsuetudo migrata di a convictu illo recessiim est, (al canonici tamen semper peculiare corpui mansere , conservantes communionem bonorii in ex parte , dc
domicilia prope Ecclesiam. Nihil aliud manda tu iri sibi existimantes , praeter recitationem ossicii; iura tamen totius cleri sibi vindicabant ; ut soli constituerent senatum Ecclesiallicum ; soli sede vacante regerent Ecclesiam et soli eligerent Episcopum .. VII ER eodem sonte exemtiones eorum manarunt . Habendi enim , ad exem- is ianan.
plum regularium, a Papis di Episcopis multa privilegia , quae singulis electioni- . facti, bus ut confirmentur & augeantur satagunt . Alias capitula non solum .in ipsum multis pra- corpus, sed etiam per magnam di Cces eos partem jurisdictionem habent ; ipsa vi-vii erat 'r' cistim, a iurisdictione Episcopi exemta, ultra decanum nonnisi metropolitanum aut - 'Papam superiorem agnoscunt ( Hinc Episcopis nihil amplius auctoritatis est in magnam cleri partem, quae ius peculiaris collegii habet; dc Episcopis saepe lis movetur de jure sacrum faciendi in Ecclesia cathedrali VHI. Praepositi in plerisque capitulis sunt abroyati , quoniam, quum bona ad- of i ministrarent, potentia inflati . canonicos durius habuere ( .. Facilius decani fies,
tolerantur, non nisi sacra curantes nec tamen plures uno admittuntur, qui ve- non confun-
vitis decanum Ecclesiae Parisiensis, qui capituli dicendus est . Ceterum archidiaconus, archipiesbyter , cancellarius di reliqui ossiciales totius Ecclesiae pro dignit tibus capituli sunt habiti. . . IX. Ad horum exemplum capitula collegiata postquam a vita monastica rem .aps,uta cesserunt, peculi arct tamen corpus porro constituerunt. Cujus generis inde a sim ..ibo istisculo VII. plura praesertim in regum & principum sacellis instituta fuere ad juges preces coram sanctorum reliquiis fundendas . Immissi sunt et lain canonici in plura monasteria quae in statum saecularem conversa sunt. quoniam re Eula non amplius.
( r Eam sistit Co IN TlUS iom. C. an- re acquirendis reditibus ex bonis ecclesiastis
noL Frianc. ad avn. 23 p. p. Sop. seqq. se eis inhiarent. cundum quam qui vivebant, canora,ce vi- (3 Accessit praeterea negligent a V se o- vere .licebant ur. Cleri paulo dissolutior vl- rtim, qui fere omnem ea non copum, curamia Chrodogangum inducebat s. ut eum more decanis reliquerunt, unde pedetentim pri- monastico in ue tam communeras cogeret , dc vative quandam in eos iurisdietionem nam pleraque ad instituta monastica comaonem sunt.
ret , quod crederet , per vitam m. reique t 3 Amnllaema, ossiciunt 'eaeposilvis depin- monasticos a i sanctiorem vivendi usum es- gitur in dioloni. RONI FACII VIII. relaricos duci posse. . to ab UGHEL Lo iom. I. Ita . saerae p. t et, i Quod seculo XI. factum esse anna- si p. f e. od t. nov. In Germaniae cari tulis
Ies retaiunt, ut ut quidam in veteri institu adhue supersunt vi utrit magis praepositurato permansit in t , quos ut arctius constrin- en sic um cum dignitate eo niur,inum , qua nigerent , voto I a relatis in pristino retinue- cflum sit, bonis ecclesiarum ea rhedralium re statu, quos deinceps canonIcos regularer jam inter canonicos divisis . Con . HIE- dixere.. Observabant enim plerique, ex nim RoN. a COSTA In b stor. de o Q. et peo-m a bonorum affluentia canonicos inductos getis. reae t. ecc . pra. 223. 'suisse , ut DItam communem derelinquerent s
77쪽
i. statem edis e ris inasses vacantur,
Pars I. Cap. x III. amplius observabatur i r . ossicia canonicorum restricta sunt ad cultum divinum statis horis celebrandum lat. Sed si non sunt ad minimum subdiaconi
neque ad collationem beneficiorum , neque ad consultationes Capitulares concurrunt activo vel passivo suffragio. Nam hoc modo ii, qui per beneficia ad Ecclesiastica munera provolant , excitandi videbantur ad utilem Ecclesiae operam n
De Curatis , Chorepiscopis, Archipresbiteris.
I. T Nde a primis saeculis presbyteri dispositi fuere per certos titulos , hoc est, I oratoria (a , quae alternatim Episcopus visitavit, congregandorum fidelium caussa. Ipsorum curae commissa fuit certa urbis regio, ut plebis mores observarent, & ad Episcopum de omnibus referrent (bi . Qui periclitabantur , iis ba- Ptismum aut absolutione in dare poterant. Hac distributiore presbyterorum opus fuit in majoribus cimitatibus; veluti Romae ct Alexandriae, in quibus inde a saeculo IV. plures Ecclesiae fuere, & in unaquaque phuliaris presbyter, qui popuIum doceret (c). Paullo post ruri sunt oratoria aedificata in usu rusticorum ( 3 . a civitatibus dissitorum, quibus praemeti sunt presbyteri . Atque hae sunt origines curarum seu parochiarum. In civitatibus minoribus Ecclesia cathedralis una iussiciebat: unde adhuc parochiae sunt in pluribus cathedralibus . II. Isti presbyteri principio a solo titulo hoc est parochia denominabantur. Post vocari coepere cardinales, ut distinguerentur ab iis , qui Ecclesiis suis non ita assi xi erant, quosve Episcopus vel certis diebus vel ad tempus eo mittebat. caredi natium nomen significabat, esse eos ita titulis suis assixos, ut ianua cardinibus suis insistit . Idem nomen nonnumquam Episcopis titulo talibus datum fuit , ut distinguerentur ab Episcopis v satoribus aut commendatariis , t qui Ecclesiam regunt ad tempus . Et quoniam etiam diaconi ad titulos vel ia oratoria , quae
DOGANGI, institutis.( x Sed nequidem id admittunt , qui
tuli . PSEUDo- ISi DORUS in seenam prodiae it ANACLETUM , eumque huius
divisonis auctorem facit c. I. D. go: Sicuti vero haec ultima relatio manifesto labor emendacio, ita prima ab omni probabilitate aliena est , eum tempora Evaristi talem paroch a um divisionem haud admiserint. Quarto demum taculo , quo plura templa in civitatibus , maxime major bur , aedificata sunt , haee divisio refertur, eoque facilius fieri potuit, quo magia pax ecclesiis reddita eam admittebae . Ab hoc tempore in quibusdam eiultatibus duplicis generis esse in puerunt Ecclesiae di majorer , in quibus erant Episcoporum Cathedrae X Inoret seu tituli presbyterorum.(si Magnates di ditiores in suis agris solebant talia orator a aedificare, de eorum gratia alere pisaetbditerum domes eum , quem morem admodum laudat s & commendat CHRYSO STOMUS bom h ri. ἐπ Hais unde postmoduni natales suos accepit jur
( a J Qualea erant vel vacautes, vel DIe ne , quibus jure saevierar o vacantia Ecclesiae
78쪽
De Curatis, Chorepiscopis, iurchipres teris. 63
presbytero vix digna viderentur , constituti sunt ; eos cardinales diaconos vocarunt. Hae appellationes temporibus GREGORII M. usitatae & per omnem E su..t nomen clesiam latinam frequentatae fuere (I ta). Postea titulus cardinalium presbytem hodie Ororum in civitatibus solum audiebatur , donec postremo proprius fieret Ecclesiae mana E mmmaniae, veterum traditionum tenacissimae, e qua prorogatus est ad papae suffra--pr' ganeos , qui cum Romanis presbyteris & diaconis unum corpus in pontificum P --i electione constituunt.
iiiiiiis .. a hisi , , ,h, H , quos hodie eviratos appella mu' , crescente si m
lium coetu, instar Episcoporum habuere (a) Licuit enim iis in suis tituli, sacru in p' ' facere, praedicare, baptietare etiam solemni tempore: non tamen in universum . Fontes enim baptismales non nisi in Ecclesiis potioribus erant , quos plebei, statim quemadmodum presbyterum, qui iis praeerat, plebanum vocarunt , vocabulis ho- bis3 vinis .ienum nonnullibi superstitibus, piove, piemno . Ex unaquaque Ecclesia baptiS D, .mali pendebant plura oratoria aut minores parochiae. Curatorum porro fuit , infantes ante & post confirmationem instituere, corrigere mores , peccatores convertere, consessionibus vacare, poenitentias secretas injungere , aegrotos visitare, extremam unctionem , viaticum, sepulturam iis concedere. Ista curatorum officia
descripta sunt taculo VIII. in capitulari THEODULPHI , Aurelianentis Episcopi (b .
ordinatione Episcopo servata: suo iudicio psalmistam vel caniorem, non vero ac mdshum aut subdiaconum . facere; subdiacono minores clericos removere , & laicos a sacris arcere. Ineunte saeculo XI. iurisdictionem contentiolam sibi arrogarunt, exercueruntque ultra CCC. annos ( C. Hanc cum pIuribus aliis juribus Epist palibus soli conservarunt Romani cardinales ( ).
occidente serius comparuere & disparuerunt citius. Fuerunt autem vicarii foren- P quina in
se, ( hoc est presbyteri cum amplissima potestate missi, qui ruri pleraque E-
i , piscopis i Maxime in Cathedralibus Eeelesiis. Jo ANNES XIII. Leeulo X. in diplomam te, quo Archiepiscopo Magdeburgensi pr
motum confert , de clero Cathedralis Eeel sae ita cavete C treum more Romana E m
esesiae Ecesesiam tuam 2 t. presbteros di da conor , di t . Iubae aeonos CARDINALES, qu fandalos et I sin s utantur , b δero solumus. Hic appellatione clero cathemdrati eo tempore nullam singularem prae rogativam accessisse eredo, cum saeculo sequenti demum Ecclesia Romana inde singularem praerogativam traxerit.
s et 3 Hoe fensu, ut ord nar a fac a , ex ceptis Episcopo speciatim reservatis , in Eeelesila sibi eommissis peragere aeque potuerint, ac Episcopus in Ecclesia majorI , seu carbe eau . Inio populus aeque illis addictus fuit , ac Episcopo, ut non alibi, quam in paroebra sua rem divinam facere potue
s 3 quippe qui in suis et tutis seu par. II. c. s. ex Gregor. s. v. XI
ch t, hodie fere Ep scopalem potesatem e
xercent c. XX. x. de major. Et obed. c. et
X. de cler. non resiae vid. COHELLIUS O noi t. Car Ina . Hoc evidenter demo strat, olim presbyteros ab Episcopia non adeo distinctos suisse , ut saepe innui.( Sicuti per tria priora secula verae Ecclesiae ruri di in agris eram, ita veri Episcopi quoque eum presbyteris bis prae rant , quorum mentionem saeit EUS EB-l b. UIL bII. ees. e. go. IDEM I b. I f. c.
tar brem congregatas D IS . Quia ergo diceret , constitutis Me Neos Ecclesiis, Episcopos defuisse, sine quybus per haec tempora nulla Ecclesia concipi poterat. Saeculo lv. demum eos variis conatibu a reo latensibur studio ambitionis suppresis fuisse , docent conciliata
79쪽
6r Pars I. Cap. XVIII. piscopi ossicia exsequebantur (aj . Episcop, saeculo VIII. remissiores facti his
omnia per in i serunt, praeter dedicatione; Ecclesiarum & maiorum clericorum ordinationes . Qua de causia consensu Leonis III. & Caroli M. fuerunt abroga
VI. Presbyteri per titulos in urbe rurique dispersi , semper idem corpus constituere cum clericis in matre Ecclesia haerentibus, subjecti archipresbiero, qui primus semper fuit ab Episcopo, cujus vice fungebatur absentis in functionibus interioribus sc . In sanctuario primum locum occupavit , clero in universum praefuit, tamquam superior & morum rector , curamque peculiarem h buit eo. rum, qui publicam poenitentiam subibant. Indoe a saeculo VI. plures in eadem dueces occurrunt archipresisteri , cleri pro regionum diυersitate moderatores . Nonnumquam decani ( i 3 vocantur & saepe fuere curati Ecclesiariam baptismalium. Hodie archipres teri fere solo titulo utuntur sine ossicio , qui certis parochiis assi xus: est
Dei Archidiacono, Vicario Generali, Poenitentiario b Theologo I. A Rchidiaconuae olim fuit Episcopi praecipuus minister in functionibus exte-
IIc rioribus, (al), praesertim in temporalibus. In Ecclesia curavit . ut omnia rite fierent, & decenter: c loricos ordinandos adduxit ad Episcopum , quod hodie num fucit et suum cuique locum ; suam cuique funestione in allignavit : popuIo jejunia & dies fellos indicavit: ornamenta & fabricam Ecclesiae curavit : oblationes & reditus Eccletiae, quorum peculiares ioeconomi Pon essent, administram vit : Clericis ratam portionem erogavit et pauperibus , antequam NOsocommia aedificarentur , prospexit e minorum clericorum & plebis censor , morumque corrector , lites vel praevenit , vel composuit , vel Episcopo indicavit . ac restitutione in damnorum postulavit, Epi copi manus & oculus haud immerito
II. Diffusa illa & rebus in externis, quae in hominum sensus incurrunt , potissimum spectata potestas archidiaconum extulit subito super presbyteroS , rebus spiritu assibus tantum, doctrinae orationi & sacramentorum administrationi intentos. Nihil tamen archidiacono ita hos iuris fuit usque, ad secutum v I. sed ad ultimum non presbyterorum sol uni , sed & archipresbyteri superior factus est, Primusque post Episcopum cuius jurisdictionem (3 ac visitationea nactus est ,
( Quod decem: i Innuc rurali, ut prae- languescentibus , tandem plura, quae ad sint , oresbyterosque eorum regant . e. D fraum V lca ale proprie pCtinebant , . iis de offic.. areb d ac. Hi magis se Iura osse a- pro is tacta surit, ut jure quasi hereditariolet D viciar I Episcoporum erant i subjecit in quoscunque a relaidia eo nys transirent , iri. - . res bdit eo in ecclesiancathedrati residen, quarum exercitio tamen ab episcopo depenti cons. c. g. X. sic. areb re byr. debant.( Sicuti diaconi generatim ministri (s 3 Inde in plerisque episcopalibus in--ant Ep scoporum & Ecclesiae , atque ab il- valuit, ut ante Xll. saeculurii. archid laconllcrum nutu impr mis des endebant, ita non in pn ma Fnflant a jurgia audirent , de iis. mirandum est rer primarios diaconos Epi- cognoscerent atque statuerent , salva ad scopos pro arbit io ab initio negotia eccle- episcopum appellatione , salvisque causis nix siastica dispoivisse , id quod cum in perpea joribus episcopo refer vatis .. ' huum abiret ni orem, episcopis in ossicio tuo. - .
d J THOMASS. part. 2. l. i. c. et . pari. t. l. I.. c. I 3 . Isidor. v. ad Ludi'. cordiu ia
80쪽
De Archidiacono, meario generali, Poenitent. O Theol. 63
cum per deligationem, tum per eius alsentiam, tu in sede vacante sa) Delegati des istae tam frequentes fuere, ut tandem juris communis fierent , dc archidiaconi . inde ab ineunte saeculo X l. sudices ordinarii haberentur , habentes iurisdictionem propriam cum facultate delegandi tr). Equidem illorum jurisdictio pro diversa diversarum Ecclesiarum consuetudine suit diversa, di nonnunquam intra certam di inceseos partem reducta. Nam ex quo potentia creverunt , plures in eadem dioecesi constituti suerunt , praesertim in Germania aliisque regnis , in quibus amplissimi Episcopatus sunt et ille autem , qui in xivitate vixit, magnus archidiaconus vocatus est . Inde a saeculo lX. occurrunt archidiaconi pres teri; sed post CC. annos leguntur , qui ne diaconi quidem ement et usque adeo tum ordo spernebatur comparatione ossicit. Novissime sancitum, ut minimum diaconi, &, qui animarum curam ha boni, presbyteri ferent ( bi. IlI. Episcopi, quum omni serme j tiris dictione tr) se privatos viderent, ineunte saeculo XIII. ad imminuendam potet atem archidiaconorum animum adjece' ab epis . . runt, prohibentes, ne de causis matrimonialibus aliisque majstribui cognoscerent , pii , neve delegatis uterentur, instituentes ossiciales ad jura dictionem contentiosam , &
ad voluntariam exercendam vicarios generales adhibente , quorum mandata quum
pro lubitu revocari postent, haud paullo minus metuendi videbantur ac archidiaconi si). Nonnulli bi forenses vicarii sunt instituti, qui Ecclesiarum ruralium curam haberent, quive decani rurales sunt vocati. Cuncta haec ossicia presbyteris . mandantur, qui aliunde saepe habent beneficia. IV. Concilium Lateranense an. Dis. c. io. duo nova ossicia, poenitent arti sci- item prenncet ' ibeologi instituit, statuendo, ut in singulis cathedralibus & collegiatis Ec- D- reclesiis idone l. homines eligerentur, qui Episcopum in praedicationibus , confessionibus & pinnitentiis iniungendis si levaront. Hic est ille presbyter poenitenetiarius seu confessionarias generatis, in quem reiecit Episcopus confessirines, quas ipse audire solitus elat, scilicet presbyterorum, & laicorum in casibus reser Datis: ino divariis enim suo quilibet curato confitebatur. U. Idem concilium c. o. sanxit, ut i n singulis cathedralibus aliisque Ecclesiis non Prorsus pauperibus aleretur grammaticus , qui clericos gratis ( grammaticam, & in metropolibus theologus, qui scripturam & artem regendi animas do- et 'ceret : quod ossicium concilium Basileense ad omnes cathedrales extendit , cujus
i , decre-( i H. e. proprium esse vilem constituendi, qui eorum vice praeellet iuri Liletioni,
i .l quos archidia eo norun pote itatem, conniventia episcoporum adeptam , a lino sum arguit , ostenditque, eos ut ordinarios iu
diras egisse, de quo plenius agit IANUARIUS N I t o in infle a chJ Iacon . Qua archidiaeoni ita utebantur, ut quandoque in ipsos insurgerent Episcopos, de eos omni fere potestate intercluderent . Adeo enim quidam libero excommunicandi iure utebantur, ut Episeopo absolve nil repugnarent, vel ab ejus absolutione mox ad Papaui appellarent, de ita non amplius vidi scoporum ti ea sed rami I potius videran- tues veri autem Epi copi umbram potestatis cantum exercerent. Hae e exorbitans di ultra modum crehens ambitio tandem sta
Episcopis stomaehum movit, ut de ea han genda omnes ement Mille iii.( a 3 Consilio non respondisset eventias snisi conciliorum taeulo XIII. habitorum
acee metet auctoritas, & ares i.liaconorum repressi iret audaciam.s Hune in finem peculiaris praebenda
constitue ii la erat ex concilii Lateran. ILLanno II v. celebrati decreto c. et X. per unam- quamque eccisam Casser ratem mas eo , qu
sent I doceat, compes. ut at quod beneficium
assignetur. Provocat, hane dispositione in INNOCENTIUS in V . X. A mes A.
voluitque , ut etiam in aliis ecclesiis eos stituatur magister illo ne s. , quae sanctio. tandem in plerisque ecclesiis cathedralibus elofecit , ut praἰenda .sbolas ra erigeretur quae a Jhue hodie in eapitulis Germania tu serest , offeto cessiante di ad Aead eiulas trans ato. cons. MARILLO N. tr. tae, Audet