장음표시 사용
81쪽
decretum habetur in Pragmatica s. g. & in concordatis eis. de elect. s. Io. confirmatum concia. Triae Iess. s. resor. c. I. & statutis Aurel. s. g. s. & Blesens s. 3 . quibus utrumque munus ad collegiatas ct ad monasteria protenditur , videlicet ut alant praeceptorem , qui gratis doceat liberos civitatis , Ac theologum, qui dominicis & fellis diebus ad populum verba faciat, ct singulis hebdomadibus ter publice sacram scripturam interpretetur: sancita poena in utrumque, si ossicium negligit, & in canonicos , si leAionibus non intersint . Sed res exitum non hambuit , reducto theologi ossicio ad certum sermonum numerum , quos per alios ad populum recitat. Grammaticus ille nonnullis scholaster audit. Desideria auctorum harum institutionum explentur hodie per accademias collegia , maxime autem
De Academiis, Colligiis, O seminariis.
I. T I Niversitates nostro sensu sunt magistrorum di discipulorum societates ad provehendum bonarum literarum studium (a , inde a saeculo XIII. in unte initae, in quibus Bononiensis & Parisiensis sunt omnium antiquissimae . Fudirunt quidem semper in omnibus Ecclesiis cathedralibus di in praecipuis mona steriis scholae: quae quum per turba, saeculi X. maximam partem vastatae ement, maximus studiorum caussia concursus factus est in eas civitates , in quibus cum optimi magi stri, tum plurimae eaeque diversissimae scientiae floruerunt. II. Et quidem ad pandendum aditum ad altiora. coeptum est ab artibus . sci licet grammatica, dialectica, humanioribus & philosophia . Inde adscensum ad superiores facultates. physicam scilicet seu artem medicam , ad ius civile i ad canones seu decretum Gratiani, & ad decretales; ad theologiam , hoc est magi strum sententiarum, & ad summam S. Thomae t 3 l. Conjunctiones harum quatuor facultatum vocatae sunt universiates, quas Papae ct reges magnis privilegiis ornarunt. sal Et Papae quidem eas exemerunt a iurisdictione Episcoporum, dede runtque eis magistratum ( in singula totius corporis membra , cujuscunque
ecl. imp . P. II. lib. X. e. X X.
de vi t. Et nova oces. aedem . P. II. I .. g. cap. gor. c. s. saeuitates universitatum omnes
quotanni fuisse gradus ab beneficia ecclesianica, quae potissimum appetebantur ab erudit a seu qui uteris incumbebant: in se eveniebat , ut stu lium Theologiae in i Is dominaretur primasque partes ferret , di quamvis jus e v le quoquq in iis traderetur, id tamen ex pontificum Episcoporum intentione, qui iundamenta earum iecerunt , taneum admissu ni est , ut ex eo jus canonycum illustrareriir , adeoque hoc semper principatum prae jure elvili habuit. Inde continentia quoque clericalis in iis observata suit :Scholarea omnes cler c voeati, & immunitates cler calor iis tribuit , quae omnia oste fidunt , universitates unice primario institu. tas L. isse pr-pter . 'aec. am di ad flatum Ecclesiastideum eonfit mandum . Sed praeter spem clericorum rea aliter cecidiis tandemque eventus docuit, uniuersitates misso opistimam viam, qua tandem barbaries mona chorum exst lueta , tenebrarum regnum dimrutum , di humaniores t iterae restitutae sunt.
pagata, quibus regnum et Neaia unice innitebatur
publicam tandem transformatae sunt , ita quoque eadem forma Academi is danda erat , ut novam quandam rempublicam constituerent. Sebolis per se sunt societates aequalet docent um Hse ni iam, adeoque sua nam tura rempublicam aut peculiarem civitatem
nunquam constituerunt , ut CONRING.
In arai q. Academie. optimc odi ervavit .
Ratio statua clericalia ergo demum hoc nomvum schema iis indidit.
82쪽
De Aeadem is, Collegiis I Seminari t. 6s
dioeceseos vel nationis fuerint, dc potestatem docendi per universum orbem Chrisia mi in iis concessirimi, qui in universitatibus probati doctoresque facti essent. Reges autem universitatibus, quae tamquam collegia clericorum a iurisdictione laicol um per se exemta erant, peculiare praesidi uin, potestatem delegatam dc exemtionem ab oneribus publicis indulserunt. Inde habent conservatores horum privilegiorum regiorum & apostolicorum. Sed in Francia nihil fere relictum conse vatoribus apostolicis, dc academiae jurisdustionem Episcopi agnoscunt. III. Praeter corpus academicum collegia sunt certae species communitatum , ex colligia recentiori instituto . Primo enim fuere hospitia religiosorum , (I J qui literarum caussa venerant in academias, ut a saecularibus separati essent in convictu . Post 'hsimilia sunt instituta in gratiam pauperum, qui ipsi semet extra patriam sustentare non potetant, ct pleraque certarum dioecesium alumnis dicata sunt. Cujuseque collegii alumni communi convictu utebantur dc communi praeside, studiorum di morum moderatore; sed discendi causta publica auditoria frequentabant. Pe- deleniim in ipsis collegiis doceri coeptum. Et plures civitates, quae non habent
universitates , etsi earum numerus mire excreverit , habent talia collegia (3 . . . . IV. Ex quo haec instituta invaluerunt, Episcopi omne onus institutionis theo- c. poeta Iogicae dc canonum in doctores academicos , ct inferiorum studiorum in praeme- academi ptores collegiorum devolverunt, ut adeo nihil esset, quod theologus dc grammati- rmn ancus Ecclesiarum agerent . Sed utut universitates dc collegia literarum studium D facilius reddiderint, scientiasque provexerint , disciplina tamen dc mores det riores sunt redditi. Tanturum enim iuvenum confluxus ab extraneis magistris non sic in officio, ut clerici unius civitatis a primicerio vel archidiacono , praesente Episcopo, contineri potuere. Qui literis operam dederant, noluere amplius accipere ordines minores, qui cesserunt partim pueris chori musici, & cantoribus illiteratis; partim pedellis & servis mere laicis . Interim clerici , in academiis viventes , erant sine fune ione , degebantque in coetu laicorum scholasticorum . quorum numerus in immensum excrevit . Denique necenarium visum, ut, qui Ecclesiae consecrandi essent, a laicis segregarentur. U. Unde nata sunt, quae vocamus, Ieminaria. Quemadmodum enim arbuscum bestiis Hota in seminario educuntur, unde postea transplantantur , quocumque opus videm Institueatur; ita clerici iuvenes in separatis collegiis instituendi vibebantur , ut ad reci- eir. piendos ordines de ad functiones Ecclesiasticas idonei redderentur . Quem in Gnem concilium Tridentinum sec. 13. c. I 8. sanxit, (3l ut eligantur pueri duodecim
rum regular um s in Quorum coenobiis nu
merosa iuventus instituebatur eundem in fine ni , in quem Academiae erant erectae . Simili ausu etiam Jaestiuarum collet a in is valuerunt , ipsisque in Aeadem lis sedent collo earunt, ringentibus nonnunquam Acam dentiarum professoribus , quibus admodumniolesti erant, ut vel Academiae Parisiensis facta doce ut ( xj Imo ex his eo et It tandem Data sunt certa benes is, quae his, qui collegiis his docendo operani dabant , eollata sunt sub titulo eoura aturarum . Denique inde generatim appellatio eo Og o um pubi eorum& pr talorum nata, quod discentes, certi studii causa, stato te morare , congregarentur in collegi r hisce, quae iis signent applau- sunt habuerunt. Inio di praeceptores scholaruni publiearum extra academias collega
huius vel illius eIassia dicti sunt , quod
eouet o essent adscripti.( 3 3 vel potius reducere Intendit haec
Iem nar a penitus sere exstincta, ut vix memoria eorum superesset , partim quod ad Academias omnis studiorum caussa esset translata, partim quod e legra a regularibus sere unice dependerent , episcopis ad alia oninia intentis . Hi enim desidia sua effecerunt, ut plura , curae episcopalis prompria, tandem, ut rei nutons , aliis occumpantibus cesserint. Ceterum talia fem na e a, in quibus candidati , ecclesiis praeficiendi , instituendi di ad sanctiorena vitani e forniandi sunt, eo nineis necessiaria sunt squod ut plurimum studiosi theologiae in Aeadem lis mores deperditos assumant, ba-ehanalia vivant, & vix ea , quae ad OG ei uni pastoris fidelis necessiaria iunt , addiscant. Relicta vita arademica mox ambiunt
83쪽
f6 P. I. Ci . m. . decim annorum & supra, in quibus appareant vocationis divinae ad statum Ee. clesiasticum indicia; in quibus pauperiores praeserendi ; quibus tonsura , habitus clericalis , dc convictus prope domum Episcopi vel saltem in civitate Episcopi
praebendus , ut discant ni ammaticam , inussicam , sacram scripturam , homilias patrum: quibus in administratione sacramentorum dc in caerimoniis sacris opus est. Ad haec prosequenda aetatis & prosecivum ratio habenda: praesertim vid=ndum , ut ad pietatem formentur, morum castitate in servent , sacra inentaque sedulo frequenter t.
. . VI. Unaqtiaeque Ecclesia cathedraliq unum ad minimum seminatium, Episco- po subjectum, qui eius impensam curam gerat, habere debet. Numerus discipu- lorum certus semperque perseelus sit. Ad eius sustentationein permissum est Episcopo vel partem redituum ex beneficiis omnibus in dioeceli decerpere, vel certum beneficium feminario addicere. Ad hunc modum ex praescripto concilii Tridentini ordinanda sunt seminaria , quem aeta S. Caroli scitissime exprimunt
VII. In Francia idem placuit flaturo Elesens art. et . Or Melodunenc an. I say.Sei uiua- ait. 6. hinc pluribus in dioecesibus habentur seminaria . Sed quum dissicile videi iv,m in retur iudicare de puerorum ingeniis , qui tape magno sum tu per plures annos M in tam inari is educati, non respondent exspectationi et visum fuit , iuvenes, qui iam in collegi is inseriorum studiorum cursum emensi essent , in seminaria recipere, in quibus theologiae & disciplinae Ecclesiasticae operam navarent , ea quo aetate discerent, qua ordinari dc officiis adhiberi possent tr). Hoc inodo pleraque seminaria in Francia sunt veluti domui probationum , in quibug clerici iuniorestentantur, & ad ordines ossiciaque Ecclesiastica praeparantur. In his , prout vel
ipsis neces larimn , vel statuto didice seos consentaneum , nonnullos menses vel annos commorantur. Ad ea sustentanda vel beneficia unita , vel nova instituta sunt et quae ubi deficiunt , clerus partem redituum conferre tenetur . Sunt in iis pauperes, qui gratis aluntur: ceteri suo sum tu vivunt. Atque hoc iriodo recesssimus quidem paullisper a decreto Triaratino , quod tamen generatim servatur, dum clerici ad unpuem in iis formantur: quod institutum quam fuerit ite cessarium, eventus docuit . VIII. Ad seminaria referri possunt communitates eorum presbyterorum , qui idem IOI Wtum agunt , ut clericos die ne educent, quales sunt in Francia Patres oratorii S patres
Te.' -- missionum. Nam PETRUS BER ULLUS, postea cardinalis, an . 16i3. Lutetiae' Parisiorum, ad exemplum Philippi Neri, Florentini, qui an . is r. Romae idem secerat , insiluit congregationem presbyterorum , quam oraetorium feju christi vocavit, ut in ea precibus & literis formarentur presbyteri, ad sacerdotium Iesuer FP. Christi promti. Anno t6rs. VINCENTIUS de PAULO, presbyter dioeceseos in f ii, Aquensis, itidem Parisiis instituit congregationem pres terorum musionis , qui rum des ruri homines erudiendos sibi sumserunt. Sed di hi tamen seminaria colunt,
Dinia re. ossicium sacrum, jejuni admodum , crudi , di iis moribus praediti , quibus magis corrumpunt quam mi i si cant ecclesiam . Indatam in s gnis pastorum malorum numerus squi ni l nisi turbas in re publica dant. Consultum omnino estet , ut monasteria, mI- machis eject is , ad haec femInae a applichrentur, ex reditus eorum in hos usus magis pios , proficuos & ecclesiae salutares conis
(5J Similia fere instituta reperiuntur in
quibusdam Germania provinciis. Etenim indueatu Brunsvirens quaedam monasteria informandis studiosis , post vitam Academimeam, destinata sunt, unde satis prae Darati desumuntur , qui ecclesiis praeficiuntur cum fructu . In Academia Tubingens itidem talia sem naria deprehenduntur , nee in lia Cnostra Fridericiana ignorantur , in quibus fortan majori eum fructu , quam alibi , ei formantur scholarum es ecclesiarum praesecti , per universam Germaniam dimet si ,
admodum ringentibus illis, ou bos sancitarvita displicet.
84쪽
De Aeailemiis, Collegiis y Seminariis. 6
in quibus clericos instituunt atque ad ordines prae parant . Atque hi presbyteri oratorii, missionis ac similium congregationum non sunt monachi vel religiosi , quippe a votis solemnibus liberi, ac suorum bonorum domini . Et licet superiores suos habeant; Episcopo tamen parent , & in dioeces eos clericis saecularibus computantur , ad animarum curam suscipiendam ac ad omnis generis beneficia capienda habiles. IX. Haec de diversis clericorum ordinibus , officiisque Ecelesiasticis potioribu dicenda videbantur. Quibus modis ordinos amittantur, de eo videbimus Part. III. c. t 8. de poenis canonici s. Quomodo ollicia, Part. II. c. I p. seq. de acquirendis ciramittendis beneficiis. Sequitur alia personarum divisio.
De Origine ct progressu. Vitae mon isticae.
sunt, qui ex voto tenentur vivere ad certam regulam si et Saeculares sunt ceteri fideles omnes. qui in taculo hoc est in commercio: humano mansere, sive sint clerici, live laici, quae subdivisio ad religiosos quoque pertinet. II. Fuere semper inter Christianos, qui ad exemplum Ioannis Baptistae , prophetarum & Rechabitarum, deserta coluere , ( a orationi , jejunio aliarumque virtutum exercitio unice intenti. Asceias, ab hoc exercitio; Monachos , a solitaria vita, vocarunt. Cuius generis homines principio statim prope Alexandriam in AEgypto intra privatos parietes occlusi vivere , meditantes scripturam di vi-etirin manuum labore quaerentes. Alii praeruptos montes , dc ab hominum vestigiis deserta loca petiere, praesertim quando persecutionum aestus asilaverat Ecclesiam Sic Paulus, persecutionem Decii fugiens, adolescens confugit in desertuin Thebaidos, ibique mansit usque ad annum aetatis It . (al. III. Antonius, itidem AEgvptius , primus ingentem nn meruin solitarioru in in deserto collegit, eosque in commune vivere iussi te unde Cieta obitarum s 33 nomen. Paullo post Pacho inius in eadem pro vineta celebria monasteria Tabenenis si a condidit, rexitque secundum regulam ab angelo quopiam dictatam . Huius discipuli triceni vel quadrageni singulis domibus includebantur, quarum triginta
vel( Certa regula uniee non facit regDIa- et nam etiam eo Ira saecularet ad regulas vivendi adstringuntur , canonibus praescriptas , sed potius votum paupertat i hic on ne sere punctum, quippe cui omnem .persemetionem di sanctinioniam vita inesse cremdunt. Utile ei r ra Peraea et sibi adhuc acquirunt, ex de bonis suis disponunt , non item regularet, quod proprietati rerum sesegbdieaverint.( et ) Christ ianos plures in primitiva tecIris a fingularem is incisH excoluisse , certumgst , enim vero pauetores hune in finem in sylvxs sese abdiderunt , quin potius vi irier homines viventes , sine voto , vi
iam Philosophieam amplexi sunt , testi 'bas TERTULLIANO I b. II. de culi. semim c. o. & ORIGE NE adu es Celsum. p. m. p. Uita sui a Ia asceticae de
nium ex quorundam temperamento , ad scilitudinem proeli vis accus it , ut exemplum
(a 3 vel potius monaulorum nomen. Antonio sine dubio natales huius mi ae f. Hae debemur, quippe qui primus suit , qui discipulos adscisceret , dc morem vivendi in desertis inculcaret, traleret, atqee ad Ecfieorum instituta quodamna odo componeret PAULUS I hebaeus discipuIos nullos habuit, de soli sere Antonio innotuit . C nos tarum origo demum debetur PACHo-MIo , qui discipulos suos a vita solitaria
ad communem trafaxit, ut in una domo, in desertis tamen , communem vitam arae rent , tiniusque imperio parerent . Morea
) Ccssau. instit. I. r. c. s. Collat. 18. c. I
85쪽
vel quadraginta constituerunt monasterium: quorum unumquodque mille ducentos vel sexcentos habuit monachos, qui singulis diebus dominicis in communi oratorio convenerunt (a . Singula monasteria abbatem, singulae domus superi rem vel praepositum , singulae de cenae decanum habuere. Omnia monasteria unum eumdemque agnovere superiorem seu praesidem , in cujus regione , pascha celebraturi, confluxere nonnumquam monachorum capita L. in ille et utque ex solis monasteriis Tabennensibus ib). Praeter quae in caeteris AEgypti partibus alia suere , veluti Scetentia, Oxyriagica, Nitro sinensia, Mareotentia . Atque hi monachi AEgyptii habebantur omnium persectissimi , dc veluti exempla eeterorum
IV. Antonii discipulus, Hilarion , per Palaestinam ad exemplum AEgypti rum, plura constituit monasteria; quod institutum per Syriam quoque receptum est. Basilius in AEgypto institutus fundavit in Ponto & in Cappadocia nonnulla monasteria , quibus roeulam praescripsit , compositam melioribus philosophiae Christianae principiis. Ex eo tempore vita monastica propagata est per omnem Orientem, per AEthiopiam, Persiam, ad Indos usque. Nec occidens in imitando hoc instituto segnior fuit (i) . Celebrabatur in Lerina , Provinciae insula, magnum monast in m ceteraeque ad oram Dalmatiae ct litoris Italici insulae monachis scat perunt; quamvis hi, Orientalium disciplina neglecta , lab rem furerent, & ieiuniis ellent remistiores. U. Exorti sunt etiam Eremitae seu Anachoretae (a; h. e. monachi persectiores, qui, quum diu vixissent inter ceteros , studio domandi assectus & omnis generis virtutes exercendi, ab hominum Consortione fugientes, remotiora deserta secuti, ut Deo propiores fierent, in separatis cellulis habitarunt . Atque hoc pacto sanctissimus quisque ad persectionem enitebatur (c . VI. Utrumque vitae penus seminae sectabantur , quarum multae principio incommunione, vel in deserto (δ) vixere , gubernatae ab episcopis & monachis: ne quid dicam de virginibus & viduis Deo consecratis , quae semper suerunt in ecclesia, vixeruntque in separatis domibus, ct postea in communione; sic tamen, ut neque civitates , nec hominum fugerent commercium . VII. Monachi sere omnes fuere Laici ). Nihil enim in iis requirebatur, quam sincerum propositum agendi Poenitentiam , dc proficiendi in persectione Chrit a J Cum vero virginibus non aeque con veniens esset vita solitaria Ia desae t y, in- lde tactum est , ut coenobia in earum usuruin civitatibus exstruerentur , atque inde tandem etiam virorum coenobia ad civitates tracta fuerint.
re ceterorum Ia eorum et c. f. C. id. q. Ret. distinguebant ut adhue a clericis aevo Iustiniani e I. 32. C. de Od . et cler. 3. Poenitentiae publicae , aeque ae ceteri latet sub iiciebantur , a qua imnuines erant clerim ei e vid. MORINUS D a Far. plevit. lib. I. c. t 3 q. laborabant ut latet: denique s. 3 ante eo et Dum Chalce on nise non ua subjecti erant episcopis, ut clerici, ne dicam ordines eos non recepisse , qui olim unice cleri eum faciebant, non tonsura aut diversus vestium risus. i Imo segnior videtur fuisse. In occ Ante haec tua ra obit ca magis reprobata Ouam approbata fuit , ut non dissitetur HIERONYMUS n-2 . ad Paulum. Ad minimum Romae hie usu a vivendi in crimen vocabatur, nec tam tacite receptus suisset, nisi auctoritas Hieronymi , Athanasii intereessisset , qui disciplinam monastiis
tam orientia admodum occidentalibus eciseles is commendabant. xl Non demum hi exorti sunt hae te m. pestate, sed anachoretae canos i s antiquiores imo ipsum seminarium tuerunt , unde coenobitarum consortia sunt enata. His vetaro, auctrare Paconato, introductis , quidam adhuc praetulerunt v tam fout aeram , de communem vitam deserentes soli in sylvis Et antris vivebant, more primorum mona. borum , qui demum hoc nomine ex verit te rei insigniri poterant.
86쪽
De origine O progressu Dita monastica. M
Christiana. Hinc admini sunt omnis generis, omnisque aetatis homines , ne infantibus quidem exceptis, quos parentes osse rebant ad pietatem erudiendos . Admissi sunt volentibus dominis , servi et admissi sunt illiterati aeque ac c octi inam multi eorum ne legere quidem poterant. Nec vires ingenii , nec corporis qualitates spectabantur; quum pro sua ruin quilibet virium modulo paenitentiam in se susciperet. Uid. rcgul. Fructuosi Bracar. VIII. Omnes veri monachi Coenobis e fuere aut Anachoretae ; sed statim innotuere duo spuriorum monachorum genera : Alterum eorum , qui quidem certo
loco affixi, sed bini vel trini conjuntii in habitarunt, praeside destituti, propriamque voluntatem, Obtentu vitae perfectioris . pro regula amplexi et qui Sarabattae vocantur (a . Alterum eorum, qui fr ovagi vel errantes vocantur, ceteris dete--t a riores, qui per provincias discurrebant, omnia inonasteria perreptabant , nulli bi Q. , sa- residentes, quasi qui nulli bi vitam illam perfectam, quam se quaerere prae se fere- rabaliae, bant, offenderent, abusii ad voluptatem comitate verorum monachorum, angulos vaga unui omnes perreptarunt, omnis generis hominibus, specie conversionis adjuncti, sub M ' schemate monachali libidinum corno volutabantur. v
IX. Post ducentos, quibus vita monastica floruerat, annos, S. BENEDICTUS . . se, qui diu in solitudine vixerat, diu monachos rexerat, monasterio in monte Ca sino, Romam inter & Neapolin posito, quod ipse fundaverat , regulam praescripsit, (i) orientalium institutis mitiorem, periri isto modico vini usu , perinistis Aesi XA, , Praeter panem duobus ferc alis remissoque jejunio quotidiano ; labore tamen manuario, exacto silentio Ac solitudine servatis ( 5 3 . Tam sapienter haec regula
concepta videbatur, ut monachi occidentales plerique eam amplecterentur, paullo post etiam in Franciam migrantem. X. Ut Longobardi per Italiam; Saraceni per Hispaniam monasteria destrux s, Zara. ii in te sic in Francia bella continua, a regibus Mero vingicis resta, mores ever- nen ii terunt, expilatis monasteriis, quae vel donationibus , quas virtus monachorum comparavit , vel monachorum industria quaesitis divitiis abundare ferebantur.
Corolus M. qui rempublicam nobis restituit, disciplinam quoquo reduxit , adiutore pulcherrimi facinoris S. Benedicto Aniano, quom Ludovicus Pius constituit monasteriorum omnium praesidem t e i . Hic est ille Benedictus , qui delinea vit
prima elementa reformationis Aquisera neniis (d). Multum tamen veteris lice tiae superfuit. Nam labor corporis , obtentu studiorum & orationis , neglectu est . Abbates facti sunt domini faeculares, instructi vasallis , dc cum episcopis ad partamenta admissi , cum quibus paria facere coeperunt. Bθllis civilibus , ut ceteri domini, immisti, armatis vasallis & servis ante prima signa ibant . nec fere alio modo depraedationes vitare poterant. Fuserunt etiam domini Iaici . qui obtentu proterondi monasteria, vel a rege , vel a semetipsis impetrarunt monam
steriorum posiessiones, adscito abbatum titulo ( a J Normanni Franciam percur
rentest Scripta est hae e regula circa annum S o. de qua arit AUCTOR tom. XX. h
sor. I. In isse. p aD n. F. E. Ante eum tot fere regulae monasticae erant, quot monasteria , & quilibet Abbas pro suo ingeniudi temperamento praescribebat monachis re gulas , existinians , per regulas hasce veram vitae se citoris persectionem impetrari posse . Non tamen tria vota, hodie ut mi ta , ex regulis BENEDICTI derivari
possunt, sed magis ex usuali earum inierpretatiore pedetentim recepta videntur. i 3 Hi ne i assini in ant en tat fur huiusmodi abbas Iaicus vocatus suit Abha-Comer. In cap tula Ibiat I b. f I. c g. ita de
87쪽
De origine I pregressu ditae 'ionastice. Tr
miens s abbas, standata domo Cisterciensi. sa r. Ille secuti is ad verbum sne addita mentis regulam Lenedicit, laborem corporis, exactum silentium , solitudinemque reduxit, renunciavitque omnis generis dispensationibus S privilegiis . Re sumsit vestem candidam . Unde Cistercienses candidi ; quemadmodum Cluniacenisses at, I vocantur monachi, Huius ordinis monasteria an. ors. reculiari pacto, quod chartam caritatis vocalia, in unum corpus coierunt, ac veluti Aristocratiami I ) otiandam constitii erunt, ut evitarent incommoda regiminis monarchici Clunia censis. Placuit enim, ut abbates alter alterius visitarent monasterium , habereturque singulis annis conventus abbatum , quorum placita totum ordinem obli- parent. Quod institutum tam salutare visum, ut reliqui ordines idem facerent, re exemplum concilio Lateran . magno cap. ret. commendaretur ( b l . Admiratione virtutum, ( a ) quibus Cistercienses excellebant , ordo ille brevi tempore omnem Europam peragravit. Nam intra annos LVII. iam D. ejus monasteria numerabantur. Primae Cisterciae filiae suerunt monastersu in La-Fert eum, Ponti-miense, Claravallense, Morinion tense , suis adhuc privile piis clara . Clara alienseconditum fuit an . Di t. a S. Bernardo , Cisterciensi monacho . Sed hujus viris an litas tam illustris suit, ut a plurimis ipse habeatur totius ordinis conditor, a C eecienses monachi audiant Tereardini.
De Ceteris Religiosorum ordinius .
I. T N emendatione eleri quoque desudavit sutilum XI.Calamitates enim publicae , --u, ...1 quae monachorum disciplinam everterant, facilius clericos, ab hominum com- , mmercio non separatos , perdiderunt, ut non soliim convictum desererent i 3 ), antis sed & passim concubinis uterentur. His vitiis obviam ivit PETRUS DAMI auraret.( i J Quae tamen in aliis ordinibus mox
rursus in moniarcssim quandam, temperatam tamen, declinavit. Institutum ordinis
Cistarciensis androbavit INNOCENTIUS II. ruius epistolam reserunt MARTE NE est DURANDUS n il f is nec . to n. I. p 38 c. & postquam idem reliquis ordinibus INNOCENTI(LS III. novi ducess orae num creati sunt . Caput singulorum ordinum ab hoc tempore suit gorieram , magistratum eminentem gerens s Ni P a ordin scenseretur . Ut plurimum Romae commoratur o iuribus totius ordinis invigilat satque captino prae silet generisD , ex provin cialibus colle elo . Huie sublandi provinc amot singularum provinciarum , in quas ordines singuli divisi, duces & capi: a subal
terna , quae proti ncrat a rapitula cogunt , convocatis illius provinciae abbatibus . Ita hodie cohaerent singuli ordines, ut novam quandam rem tibi cam monasticam constitue
( 3 Eadem virtutum admiratio lis quoque infinita bona peperit , quibus sub ineunabulis suis destituebantur , nec ea ma gnopere captabant , quod animadvertissenta uentiam bonorum Benediction , admodum damnosam suisse . Ex hoc capite paupertat s varia privilegia a pontisce impetrarunt, qliae tamen postea revocanda este censuit , quod abbatiae hujus ordinis multis possessionibus ita essent ditatae, ut multi viri ecclesiasti ei graves querelas contra Cisteretenses moverint . c. v. X. aer aere m. Hoc modo ditati in easdem corruptelas inciderunt , quae Cluniacenses insecerant.( a 3 Etenim saeculo XI. mira metamorphos in plurimis ea pitulis fas i est . Canonici , ex abundantia bonorum animosiores facti, cristas erexerunt, di communem
vitam deserentes singuli seors in res suas habere coeperunt , v. TRII HEMIUS is ebron. ri Uara. ad aran. y . Hoc admodum aegre habuit eos, qui: omnem scincti tatem & persectionem Apostolicam in v ta
communI quaerebant. Hinc de nova reforismatione cogitatum, nihilque consutius vlsum fuit, quam eos , qui nondum vitam communem deseruerant, voto paupertat s adstringere , quo bunis inhiare in quaestu Dperam dare prorsus dediscerent.
88쪽
Z. Pars I. Cap. XXII. NUS ( a 3 , eoque impulsore Nicolaus II. an. ros'. concilium CXIII. episcopo
rum Romae convocavit, quo, simonia & concubinatu damnato, statutum est , ut clerici communi dormitorio, & refectorio uterentur, eaque , quae ab ecclesia accipiunt, in commune conferrent, vitamque agerent apostolicam , h. e. omni proprietate destitutam ( b ). Idem decretum in concilio plus C. episcoporum , ab Alexandro II. I S63. convocatorum , repetitum . Qui igitur clerici, proprietate abdicata, ad nutum horum decretorum vivere constituerunt , ii canonici regulares, qui autem laxiorem disciplinam mordicus tenuere, canonici saeculares audie
II. Quum autem regula Aquis granensis in nonnullis falleret , recursum est ad institutionem AUGUSTINI, dictumque, canonicos regulares sequi regulam . gustini, quamquam non satis constet ( i J , quodnam e scriptis Augustini pro regula astum tum sit, num sermones de vita monastica 336. an vero epistola ad monasterium, cui soror ejus pia erat . Quidquid huius est, regula Augustini ex eo tempore generatim clericis religiosis, quemadmodum regula Benediiti monachis', proposita fuit. III. Canonicorum regularium sarculo XI. & XII. magna fuit auchoritas, quum in plerasque ecclesias cathedrales reciperentur ( c ) . Ipse Alexander II. eos recepit in ecclesiam sua in patriarchalem S. Ioannis in Laterano, quae Congregati omnis cujusdam caput fuit. In Francia idem contigit , teste ecclesia S. Rufi prope Valentiam ad Rhodanum , & S. Victoris apud Parisios an. IIIo. Sic ad exemplum, novorum ordinum monasticorum canonici separata corpora constitueres coeperunt, ( et ) in quibus ordo Praemonstratensium, a S. Norberto an. II EO. fundatus, omnium est illustri stimus ( d ). IV. Expeditiones cruciatae novum atque hactenus inauditum genus religiosorum pepererunt, equestres scilicet ordines : quorum celeberrimus est ordo S. Ioannis Hiero obmitani ( 3 l, qui originem suam debet Xenodochio. Inde a temporibus Raymundi de Puteo, qui tertius fuit Xenodochii illius rector , tria hominum( i Regula austus ni diei a meo iudicio
tali , non quod ab Augustino formal ter praescripta , sed quod ad ejus mentem &intentionem accommodata fuerit , quia itidem elericos xoto paupertatit obstrinxit ,
non item CH RODO G A NGUS , primus
canonicorum , qua talium , conditor . Neque enim constat, Augustinum peculiarem regulam clero suo , more monasti eo collecto, praescripsisIe , cons. Hiso du eo psaecuDὰγ Et regu ter , iom. I. Part. 2. p.
ex variis reformationibus produxit familias, quae ad LXVI. excreverunt, relatae in cIt. tr. p. Igy, tum habitu , tum novis
quibusdam legibus distinctae , generatim tamen AUGUSTINI ordini nomen dantes . Praemonstratenses vel ideo inter eos inclaruerunt , quod tum ausae Date vim
tae & perpetua absinentia , tum paupertate sese ab initio omnibus probarent, ct reliquis hujus ordinis familiis , laxiorem vivendi usum sequentibus , longe praeserendi viderentur. Uerum post an is
litate procerum admodum de linarunt ab austeriori diseinlina primaeva , di liberalius vivere chperunt, ut gloria priorum morum admodum decreverit.( s 3 Ab initio hic ordo non eouestris ,
sed mere monas cui fuit, pauperum, infirminorum S maxime peregrinanctum in usum erectus . In equorem tranqsormatus est , Postquam anno XII 8. teniplarii coaluere squibus militia fac a pro scopo fuit , quo rum vestigiis inhaeserunt , S per univer sam Europam immensum bonorum clanm-lum acquisiverunt, quod principes, magna-tcs , nobiles di in genere latifundia possim dentes, sese huic ordini adjungerent , &pro sessione cum voto paupertarFr iacta , terras, ditiones, civitates, aliaque bona amplissima ordini, ut legitimo mimum mota tuorum heredi , relinquerent . Ita Dotum paupertatis admodum hule ordini profuit , eique tot bona acquisivit. Idem iudicium ferendum de ordine templar orum & tevIO .
89쪽
De ceteris religiosorum ordinibus. 23
num genera, videlicet equites, fratres fer Dientes dc clerici, hunc ordinem constituerunt, quod patet ex nulla Anastasii IV. an. iis . ( a ) . Annima terra sancta , Rhodum an . ISIO. indeque an. Isso. Melitam Insulam petierunt. U. In Hispania, quum ea ex parte a Saracenis etiamnum premeretur, plures , u Apis. ordines militares instituti fuerunt, quorum alii Augustini , alii Benedicti, alii h;... Cisterciensium regulam secuti sunt: intra solos Hispaniarum fines contenti, maximam partem in flatum facularem di confraternitates equitum abierunt , qui matrimonia contrahunt, nec ab aliis equitibus distinguuntur , nisi quod insigne ordinis super amictu gestant , dc commendis potiuntur . Cujus generi S confra term
nitates sunt ordines S. Michaelis, S. Spiritus, aurei velleris, periscelidis , & si qui alii principum privata devotione instituti ( i ).
VI. Sunt etiam plures ordines hospitalariorum, qui vel aegrotantium , vel viam torum religionis causta, curam habent. Hi omnes sequuntur regulam Augustini, I. ii, quippe a clericis originem habentes ; nec equites Joannitici ob aliam causiam Augustini regulam observant, quam quod sunt hospitalarii . Alii redemitoni captimorum speciatim semet addixerunt. s t i. VII. Sed omnium religiosoru in celoberrimus est ordo mendicantium . S. DO- mendican MINICUS, Osi mensis in provincia Castellana canonicus , episcopi sui in itinere comeS, an . illo6. in Septimania substitit , ad conversionemque Albigensium animum adjecit, una cum aliis nonnullis presbyteris. Quum rem bene gereret, HONORIUS III. an. ixi S. clericis, in priora tu S. Romani Tolosani ad regu- duatini , lain S. Augustini viventibus, ad quam Dominicus, veluti canonicus iam obstrictus erat, qui clericos illos regebat, peculiare privilegium impertivit: qui vocati sunt fratres praedicatores. VIII. Iisdem temporibus FRANCISCUS, mereatoris Assiliensis filius , qui , vel Fran. extremam paupertatem professus ( δ) , voce de exemplo omnes ad poenitentiam cis
moribus alieni orant et in poenitentia Praedicanda occupati peragrabant mundum, docebant vagi , & imprimis URBANO LI.
utiles erant in commendanda expeditione in terram S. seu ti ei in Dom nuan r sese quoque venditionibus indulgentiatum manciparunt. Quantam barbara horum superstitioeeelesiae corruptionem promoverit , notum
est , nee AUCTOR e t. l. dissimulat , sed horum mores egregie depingit firmatque ipsi ii, BONA UEN FUR AE testimonio . Audiamus MATTHAEUM Paris ad annis
dum salse quoque, sed tamen vividis eo loribus eorum mores de lina xl ERAS MUS , in m
Tr nItai r i viventes sub praelato, quem Minmfleum appellant . Tertiam partem redituum redemtioni captivorum impendere tenentur . Instituta eoruni confirmavit lNNOCENTIUS III. Ob. I. V. si . edit. BAL UZ. in qua illa specialiter reserun
( a Ex male intellecti a Christi vel bia
se t erae. Franciscum deceptum sitisse, optimine observat AUCTOR. to XX. b . eccl. n . s. prael m. c. g. cortici verborum inhaerendo, eaque ab antecedentibus & consequentibus sejungendo Id unice se ilicet Salvator praecavere voluit, ne miraculis de praedicatione evangelii quaestu ni facerent ,
non autem ut tam erat Iona, Iem pauperta
tem ambirent, di auibitiose sub specie humilitatis quaererent. Addit Noster, ruditatem saecul i iis maxime prosuisse , praesertim cum ordinarii pastores ut plurimum e sent rudes, ieiuni & ignavi , quorum defectum supplebant. Interim a monachorum
90쪽
excitabat, nonnullos socios, partim clericos, partim laicos, adscivit, ipse literarum poene rudis, & spreto presbyteri gradu, diaconi ordine contentus. Ipse iam . borem corporis exercuit, suisque commendavit , sic tamen , ut , si opus esset , pane mi emendicare non erubescerent. Eos fratres minores , quasi ceteris inferiores , appellavit . formavitquo ad certam regulam , ab Honorio III. IE EJ. con firmatam, quam eodem tempore civis ejus , S. Clara , cum virginibus mis amplexa est, quarum ordo vocatur secundus S. Francisci ordo, quemadmodum te, tius consistebat ex viris & feminis , in hominum coetu , immo etiam in matri monio , viventibus, sed tamen peculiari voto ad pietatem & ad regulam Franciscanam, quoad ejus fieri poterat, obstrictis. IX. Eodem taculo ineunte Albertus, patriarcha Hierosolymitanus, Eremitis, in monte carmel austeram vitam viventibus, regulam prae scri pserat: quorum non nulli in Europam pro eli confirmationem regulae impetrarunt an . I 226. Ludovi cus IX. Parisios eos traduxit an. I 2sq. quos Carmelitas appellamus. X. Iisdem temporibus Alexander I v. plures eremitarum , cum nomine , t tam institutis differentes, congregationes conjunkit sub appellatione eremitarum S. D rustini. Atque hae sunt quatuor potiorum ordinum mendicantium origines . Nam hi omnes prae se tulerunt abdicationem plenam omnis proprietatis , ut ne qui mdem in commune quid proprii postiderent, sed diurna fidelium stipe viverent . Plerique eorum clerici fuere, Iiteris , praedicationi , administrationi sacramentorum, conversioni haereticorum & peccatorum insudantes . His officiis Dominicarii praecipue vacabant, quemadmodum extremum paupertatis studium Franciscanos potissimos a iustores habet. Sed paullo post eadem prorsus horum ordinum , qui subito immensum excrevere , facies emersit. Propositum iis fuit , conjungere per laetiones vitae monasticae ih vitae cleriealis ; austeritatem vitae & verit tu S , orationem. literas & aliorum hominum emolumentum . Sed functiones clericales obsuerunt labori corporis, solitudini & silentio veterum monachorum (t); quem madmodum obedientia superioribus praestanda , qui eos saepe ex domo in dominum , e X provincia in provinciam transtulerunt, impedivit stabilitatem veterum clericorum, qui Ecclesiis suis unice affixi, Episcopis plenissime paruerunt. XI. Inde saeculo XVI. plures novae clericorum congregationes emerserunt , quibus emendatio morum & disciplinae ecclesiasticae, nec non novarum haeresum
impugnatio , fuit proposita (a). Prima est Theatinorum, quos Marcellus Cajetanus . Vicentinus, & Petrus Caram, Neapolitanus, tum Theatensis Episcopus, post Papa Paulus IV. an. ist . Collegerunt. XII. Decem post annis Ignatius Loyola ex voto , quod cum X. primis sociis inrum in recoquio , cui titu ui: funus , tum in eo quod inscribitur Hvωυν πίοι F-c san . -- Haud deceptum Franciselim ex Christi verbis ab ave ore adnotat ionum allatis afferimus, sed opportunius, atque expeditius ad salutem assequendam consilium elegi me, nemo inficias ibit. Matthaei Pari L. atque Erasmi testimonia nullam auctoritatem addunt, quin potius insolentiam eadem iactitantia ostendunt: manifestum quippe est eorumdem in Romanam Ecclesiam odium , quo etiam omnes eidem Ecclesia addi ei os summopere assiciunt.( i 3 Paulo lenioribus verbis taxat mendicantium mores, quos I ber ord calamo deis pingit cit. tom. XX. s. ii. simulque eo. rum disputationes subtiles enarrat, sophis malibus mag s, quam solidis rationibus nixas . Denique addit rebellionem eorum smotam contra JOANNEM XXII. cujus depositionem ope LUDOVICI Bavari pro
( et Sed eventus docuit, hane sinite
que congregationes , pro reformando clero compostas , ad finem obtinendum in idoneas, magisque aptas fuisse ad novos abusus introducendos, quam veteres eradicaram dos . Etiam hinc ordo novus , quod primi eius conditores , omni renunciassent promprietati , mendicant1um numerum auxit sum Praeter quatuor priores hie quImus cer seri debeat , non citra illorum dolorem sui ER AS MI eo loquIum , quod funus in scribitur , declarat, in quo sub appellatio