장음표시 사용
91쪽
De ceteris relisiosorum ordinibus. Is
in oratorio, Montis mari rens I prope Parisios emiserat, novae societatis institutum prodidit: a Paulo III. Is o. confirmatum Huic aliorum hominum emolumentum, institutio iuventutis, praedicatio , haereticorum refutatio , poenitentiae a ministratio, propositae fuere. Nomen iocietatis Iesu placuit , quod per universum orbem habitatum penetravit successu in omnium oculos incurrente . Sunt in ea quadruplicis generis homines, discipuli , coadjutores spirituales , professi & coadjutores temporales. Profes totius societatis robur sunt , nec ex prima instituti approbatione ultra LX. esse debent: sed summa eorum eum necessitas , tum utilitas legem migravit. Coadjutores spirituales sunt presbyteri adgregati, iisdem fur et ionibus, quibus professi , vacantes , si institutionem Theologiae exceperis et eo, demque vinculo societati devincti. Sed societas illos pro lubitu dimittere potest Coadjutores temporales sunt instar fratrum laicorum inter monachos (a . In Francia sine discrimine , ex quo votum nuncuparunt , religiosi habentur nec si e societate excedunt , hereditates petere possunt Praeter tria vota ordinaria professis spondent Papae de istam obedientiam in omnibus, quae ad salutem animarum di ad fidem propagandam pertinent . Sed Papa non utitur jure suo , quod permittit Iesu itarum ge/erali ( i Et isti quidem sunt illustriores religiosorum hominum ordines, qui ad quinque genera , monachorum videlicet , canonicorum equitum, mendicantium & clericorum regularium , reduci Pollunt
De Cotis O de professione Religiosa
Omo religiosus nostro sensu est Chrissianus, solemni voto ag consilia evan- R. te; fica, moribus & vita, secundum regulam quam dani ,. in Ecclesia sp q. et M probatam, exprimenda ,. obstrictus (E) . Votum igitur solemne primario consti- - et ' tuit religiosum . Est autem VOTUM promisso Deo facta de quovis bono opere, a Tquod non tenebamur, veluti jejunio, eleemosyna, peregri natione religioni; caus aesuscipienda . Ad volunt faciendum requiritur aetas matura, h. eia plena pubertas, libertas & facultas votum implendi ( b ) .. Sic uxor vovere non potest fine consensu mariti ( 3 l . Votum simplex est quod sit privatim sine solemnibus . Hoc quidem conscientiam aeque obligat sc); sed , si sine praedeliberatione emissum ,. ii dissicile impletu . remitti potest , alterumque bonum opus alteri substitui : &generatim quodlibet votum pleno jure redimitur professione relisiosa Simpliciae
vota regulariter remittit Episcopus.
II. Ad emittendae vota solemnia pro amplectenda vitae religiosa a diversis dia II
t uni, & monarchice societati ini per e , ut sere absolutum regem societatis eum dicere posse, in quo a reliquorum ordinum generalibus admodum differt , qui restricta admodum & temperata gaudent praesectura.( et ) olim i ta religiosa Ebstinentes ae et eris distinguebat; non horae nunc vota sere susticiunt , quae si sui reperis , religiosus es , maxime si hypocritice regulat praescriptas ai amussi in impleveris . ita omnis virtus, sanctimonia vitae, di persectio christiani mi in his votis tribus deprehendi creduntur , ut perfectiores existimetitur , qui ex toto Ebsti nent , quam qui sine voto ea stitati per omnem vitan, student , quod refoto cultus cujusdam divini species vulgo collocata fuerit ia Haec opinio plure, nou s
t a J Nec maritus sine consensa uxoris . Exemit INNOCENT LUS II l. botum ulis
trama Inum , quod maritis etiam ciera voluntatem uxorum suscipere permissum tali. c. v. x. Lees. n tanta. d. tot.. Praevidie rarius consensuras esse uxores in hanc perieulosi Tmani expeditionem, ea n que ita impeditum iri ut plua imum, si ab uxorum voluntate voti huius vigor dependere.
92쪽
versi intra pubertatem primam & plenam anni requiruntur. Concilium Tridentinum ( a ) annos requirit XVI. & professiones infra eam aetatem irritas declarat . ac praeterea unum ad minimum annum initiandis dandum censet . Concinit statutum Blesense ari. 18. ac dispositiones de bonis intuitu pro sessionis infra eam aetatem factas irritas habet ( r ) . Proses io autem fieri debet solemniter i. e. initiandus publice viva voce sermulam voti recitat , & in scriptis manu sua signatam tradit, quae probationis caulla in scriniis reponitur (bi. Abolitae enim Lunt pro sessiones tacitae vel praesumptae , quibus , qui ultra annum habitu religiosorum in in onasterio commorati fuerant , pro prosellis sunt habiti (c). Quare poli n viciatum absolutum candidatus , ii non admittitur ad professionem , dimittendus est sa). III. Crebro atque iterato prohibitum est, ne nummis divendatur aditus ad vitam religiosam, quod simoniam ( a j sapit ( e ) . Professio religiosa merum spectrum est, si non ad divina & aeterna dirigitur. Semper tamen venientibus perministum fuit , bona sua vel bonorum partem vel secum asterre, vel a parentibus accipere. ( f Praeterea si monasterium alendis pluribus hominibus non lassicit, nemo bonus propterea repudiari debet , ne qua recipiatur pecunia . Superiorum igitur conscientiae totum hoc negotium permittendum, qui gravem Numinis o sensionem incurrunt , si spe lucri indignum hominem recipiunt . Ex instituto Caroli Boro mei ( g Episcopus arbitretur , quid dandum sit, prout necessariu:n
id esse videt . Prosos io autem involvit inter religiosum ch conventum obligationem reciprocam , t 3 ) ut nec ipse monasterium relinquere , nec monasterium eum ejicere , quocumque obtentu, pollit, ne ad incitas redigatur, suaeque familiae onerosus fiat. IV. Religiosorum est perseverare in vocatione sua . Veterum praecepto ne Cmonachis, nec canonicis regularibus de monasterio in monasterium migrare permissum s h ) . A quo instituto licet mendicantes aliique recentiores ordines recesserint, semper tamen rn congregationibus morum ordinum permanent. In universum autem prohibitum est , ne quis ex altero ad alterum ordinem tranq- fugiat ( i 3 . Excipiuntur tamen , qui virtutis amore ad ordinem austeriorem adspirant, licet superioris veniam , quam tamen expetere decet , non im-
-( i a Id siue dubio intelligendum deae Dot on but inter vivos irrevocabilibus , quas itidem admodum restrinxit canc I. Tria. Cf. XXV. de regu . c. I S. ut ante anniam probationis finitum votumque nuncupatum semper integrum sit novitio , propositum immutara di ad segesilum reverti.
c rea ngressum retraton I , quam opusculis conjunctini editis P. LI. e. t. inseruit . Supinponit statum religiosum esse spiritualem dc se materiam Simoniae et sustentationem imiritualibus esse annexam, adeoque nequidem
pro hae aliquid exigi posse. En fundamen tum, quod tam infinitas S mon a species pecteri . , relatas a D n. PERT SCHIo i .
s 3 Ea de causa quoque annus probat omn t non tantum in fatorem nou t omm in troductus, sed ipsius monaster I causa quoque exigitur , ut ille asperitates Vrdinis divini obligandi voto cohaerentem recte examinares hoc vero mores novit i valeat experiri . Hinc nequidem a vorasto monasterium intra annum profession m recipere cogit ar . .
Sed de gloria austae diat i adhuc I
ter se certant ordines , lmo affectata a M- fleratar P iis , ad regulas monasticas effor-niata , di ad certas leges adit ricta, nunquam perficere potest studium verae p erat rci solidae sanctitai l . I tuo austerior vitaeus
93쪽
De ootis I de professione religio a. IT
petraverint i a ) . Mendicantes tamen , nili cum pontificis venia , in alium , quam Carthusianorum ( i ordinem , se recipere nequeunt , Interim haec exceptio licentiae ansam dedit, & secessioni ab institutis veterum monachorum Benedicti norum & Cluniacensium. Nam religiosi strictioris observantiae , nec tamen rigidi mimae, si propriae conscientiae stimulis non retinentur , impediri nequeunt , quo minus posterioribus, utut manifeste remissioribus adgregentur . Quod saepe fit obtinendorum beneficiorum regularium caussa , vel ut errantibus claustra &obedientiam evitare liceat contra disertam prohibitionem ( b ). V. Nonnumquam contingit, ut religiosus impugnet vota sua ex vitio vel nul- ,-, nulliali, vel extorsionis . Sed post lapsum V. annorum audiendus non est . Neque , h. auditur intra quinquennium, si habitum mutavit, aut proprio motu monasterio excessit, quo casu apostata habendus est ( c ) . Episcopus ergo adeundus est , ut post caussam cognitam contra vota eum restituit in integrum. Qua de causea saepe impetrantur literae pontificis, quibus nihil opus est ( x ). Causae restitutionis sunt vis aut metus, qui hominem constantem vincere potest, isque argum mentis evidentibus probandus ( d ). VI. Qui vota violant di ad saeculum redeunt, apostatae appellantur dc transfu- Ruid degae ; nec tamen a superioribus , quibus Cura animarum commina , derelinquen- aranifugit
di, sed omnibus modis reducendi Ac post actam poenitentiam restituendi . Qua hin re auxilio judicum ecularium opus est, qui hos homines intercipere & superioribus tradere tenentur ( 3 ). Nec religionis solum caussa , sed & publice interest, ne tolerentur isti transfugae, ad omne facinus promti & parati.
De paupertate ceterisque regularium Dolis. L D Eligiosorum vota sunt paupertatis, castitatis di obedientiae . Voto pauper- m,. f. h. L talis rebus externis , castitatis voluptati , obedientiae suomet ingenio nuntium mittunt : quibus tribus perseetionis Christianae ambitus continetur
usus saepe derat oriab Or , & naturae humanae ita adversus est , ut durat onem ejus minuat, tollat, di ante tempus finiat, ut ac u SS. docent . An vero talem disciplinam ulli bl Salvator praeseripsit 3 Cons. P. PETIUS tom. II. anec t. P. a. p. go.( r Forsan ideo, quod inter hos demum n ossic o contineri queant , id quod aegre in aliis ordinibus impetrari potest squibus ob vagam v tam , cui assueti sunt, molestissimi esse solent.( x Ponti fiet quidem reservari solet rem
Iaxat o vel redemi s voti approbatae relu nil ; sed i . sundamentum hujus reservationis adhue desiderant saniores canon istae et X. si ex capite nu Itat s vel metus votum im pugnatur , id unice inquiritur, utrum v tum habeat vinculum nec ne 3 quae cognitio non desiderat tribunal pontificis .
laedi primarius usus , ut quoties clerici eo in .ligent contra rebelles, inobedientes , rem sistentes , etiam D m armatam manumque militarem pro exequen o imperio suo in promtu habeant . A multis retro seculis cognitum habuerunt , inanem esse potentiam, vires si desunt. Neque tantum auxilium . .ebra saecularis precibus requirunt ,
sed suo jure, imo sub anathematis poena sollicitant, & mper o D r tu au exigunt.( Quod his tribus votis tres furiae svolraptatI , ambIt onis & auar t ae , domari& coerceri posse credantur , ut pote quae
persee ionis christianae studio quotidianum in dicunt bellum.( a) c. I 8. X. de reeular. Extravag. comm. d. c. T.
94쪽
II. Obedientia coinplectitur reliqua omnia ( I J . Ex regula Benedicti c. s8. monachi non nisi perseverantiam in monasterio duce superiore spondent. Obedientia conlistit in per Aa sectatione praeceptorum divinorum, & regulae, quae a religioso pro voluntate, Dei est habenda , nec non omnium mandatorum superioris, nisi quid imperet, legi divinae regulaeque manifeste contrarium ( a J . Genuinus religiosus sponte quoque fratribus obtemperat, nec suae voluntati indulis pet, nec sensu suo abundat sed sinceram animi demistionem ostendit ( b ) . Quibus modis obedientia illa semet exserat , patebit ex iis , quae de interiori religiosoru in gubernasione deinceps adferentur. i. 3. F. . it L Paupertatis nervus latet in verbis Christi ( e ): Si vis esse perfectus , abi, .ati , vende quae habes , sequere me. Consistit igitur paupertas in perfecta abdicatio- intelligen- ne ( 2 rerum omnium externarum, quoad ejus fieri potest. Sed quum ad vitam .a de sen, sustentandam nonnullis rebus opuS sit, haec necessitas difficultate non caret. Adg , η, ' quam diminuendam omnibus regulis praecipitur, ut cibus, vestitus, utensilia de- nique religiosorum omnia sint vilia & pauperum simillima ( . ) . Quod pro diversitate congregationum strictius vel laxius observatur. Isti necellitati variis nam dis consulitur . veteres monachi manuum suarum opere victum quaesiverunt , dc reliquum pauperibus erogarunt, nihil servantes in crastinum ( e ). Sed iam pridem plerique religiosorum certos reditus habent, quos , ut alii homines sua patrimonia administrant , ita tamen, ut id unus soli superiori , & procurator aut oeconomo incumbat. Horum bonorum causta religiosorum conventus in republica jus habent magnarum familiarum ( δ . Emunt enim & vendunt , locant, conducunt, contrahunt, litigantque in judicio , auctoritate superioris & consensti congregationis, prout fert sua cujusque regula, Iure communi, quod in nonnullis provinciis observatur, haereditates capiunt. Qui enim vitam illam amplectuntur,
bona sua secum ferunt, nisi de iis disposuerint, & si qua ad ipsos post proselsionem desertur hereditas, eam adit ( monasterium (fi. In Francia religiosi profesti nec ipsi hereditates capiunt, nec ipsoru in nomine monasteria (g3. Censentur enim, ex dicto CASSIANI , ( h esie mortui ante eos, quibus deberent
( t Ex hii e ratione, quod verae humI- rum abducitur , quaeque conservari Potest stitu argumentum celti itinim sit ., insi- si axi --a Er met nastica deest .. Hanc , nonninique renunciationem, omnis usus rat Ionis illam inculcat Salvator ..reciae contineat. Malunt enim plures 'ra- (3J Seu universitat rem, quae unum cortionabitet fieri , quam cultum passi onis,si pus seu personatu moralem constituunt stim in sacris commendatum sequi . Ob- di vice univc peesona iunguntnr s. a te quia servavi in actir S R. ex hoc principio. Omnia negotia civesia peragere queunt .
plures , qui gloria sanelio iis vitae in claro ( Proinde integrum non est abba cere studuerunt , di imprimis seminas adeo tissae s delatam sibi heredit item, repudiare se voluntati sui consessoris subdidiise , ut fori an in favorem consanguineorum , quia ad nutum ejus omnia , etiam ablur dissima , haec non tam ipsi, quam naraalterio defer- sacerent, crederentque se laoc modo propraae tur 3 ut ante aliquot annos respondit Fa- nanciun mistase voluntati . cultas nostra iuridica .( Noa exiema , utpote quae assecta- ( S Non re communI. Qtia de cauta, simulata, imo conjuncta e si e potest cum sa si quis ante ingresssum in monaster luna
extrema avaritia i sed potius knterna , qua testamentum secerit, id dein ini poli mor-vens, Deo dedita unicet b, ab . amore bono tam monachii testatoris aperiendam , nee
95쪽
De paupertate ceterisque regularium tiotis. ToIU. Fratres mendicantes ex sua regula & prima institutione etiam in cominu- et .mne pauperes esse debent , certis reditibus destituti , solis eleemosynis contentit a j . Sed compertum est, tantae hominum multitudini quotidianam stipem non sufficere, qui propterea ad modos acquirendi vel indecoros , vel cum solitudine& tranquillitate vitae religiosae parum consistentes, confugere saepe coacti sunt . Immobilium igitur ponessionem ipsis perini sit concilium Tridentinum , servata eis, .... tamen mendicitate ( b ). Soli Capucini & Franciscant strictioris observantiae hoc , F his privilegio uti noluerunt. Eodem concilio cautum , ne monasteria pluribus reli fandis i-eiosis onetentur, quam quos vel ex reditibus , vel statis eleemosynis , alere so eti-rra ab- poste crederent. . . A v- - . Paupertas itaque proprie singulis religiosis commendata est , dc magis in I u, abdicatione proprietatis, seu rerum , de quibus disponere possent , quam in de . perta iis ectu necessariorum vitae subsidiorum ac commodorum consistit. Profectionis gelu religiosus bona omnia , omnemque spem acquirendi bona, abdicat. Ante pro laselionem de bonis suis per donationem , vel alio modo disponere potest : quo neglecto, bona fiunt heredum legitimorum . Profestus enim pro civiliter moduo , oii, iis habetur ( c i. Durante noviciatu rerum suaru in dominus est . Sed quum in eo
facile seduci pollit , simulatque habitum sumsit, nulli monasterio bona sua addicere potest ( d ) . Licet autem religiosus professus per se succedere nequeat ; si monasterium tenue sit, dari ei potest pensito alimentaria , ut reliquis civiliter
mortui Se quam tamen conventus oeconomi administrare debent.
UI. Nihil prorsus proprii , non vestes , non libros, non instrumenta peculia. imitatis. ria, inpriinis autem pecuniam nullam haberdi debet religiosus ( a 3 ( e j. Veteri instituto apud quem defunetum pecunia reperiebatur , ei, tamquam in peccato manifesto extincto, sepultura denegabatur is) . Monachi , quippe uni loco assivi & ab hominibus reliquis separati , exacte servare potuere hanc regulam . Sed & quo i pii & ceteri religiosi peregrinationes suscipere coeperunt, in itinere recunia ipsis aliaque commoda permissa sunt . Qui beneficia capere possunt, veluti canonici regulares , qui curas habent , iis re familiari multisque utensilibus
VII. Ut a regula generatim recessum est, ita, etia in incia claustralia , in be- - Iesneficia conversa, pristinam indolem amiserunt . Qui tam remissi facti sunt , ut clausi Mera convictu recederent, ii paupertati non amplius insistunt , quam quod immobi- te' ua acquirere nequeunt . Post mortem solum apparet , religiosos eos esse , quia nec legitimum heredem habere, nec testamentum facere pomini: hinc abbas vel
superior ipsis succedit : quod fit in omnibus religiosis beneficiatis, aliisque , qui bona morientes relinquunt . Haec successionis species vocatur SPOLIUM seu mortuarium , in jure , peculium : quia religiosi habentur pro filiis familias , qui nihil proprii habent, nisi venia superioris expressa vel tacita; sed usum tantum
ante eius mortem hereius ex eo succelei e
ro Sint , quin potius monasterium interim bona administi at , iisque fruitur. LUCArom. IV. Eo testam. dis. 36. m. v.( i Alias inde ira stitur vitium, quod
vocant peculiae rati , contra quod calamum
stritivit ES PENIUS in opusculis, a se edi-
ais P. t. c. i. se. q. di in appenae subjecta , post quani animadvertit, plures pecul a monachorum propugna sse .s et Imprimis hoe usu venit . in or/num mIDtaesum sodalibus, voto paupeetai robstrictis , quique commendaturis , quae ad instar beneficiorum sunt , gaudent , quibus plene, ut bonis suis, fruuntur, ex iis non ut pauperes sed admodum laute di splenti.
de vivunt , ut . hoc paupertatis votum eis magis prosit, quam noceat . Hoc modo in paupertate vivere est in omni rerum abundantia v tam transgere.
96쪽
precarium. Qui omnium minime paupertatem laetantur, sunt equites religiosi . dispersi per mundum, nihil ex ordine recipientes et nisi derant in insula magistri, vel ei militent. Unde pensiones alimentariae, ususfructus, donationes , vel harum surrogata, ipsis conserri possunt ta=VIII. Concilium Tridentinum ( b ) pristinam disciplinam reduxit , & regularibus omnibus omnium rerum , cum mobilium , tum immobilium possessionem interdixit. Cunista sunt manibus superiorum consignanda , quibus non licet cui quam, quocumque obtentu, statas pensiones assignare . Bonaque omnia administranda sunt ab oeconomis, quos superiores pro lubitu removere possunt .. Utensilia , quae superior religiosis concedit , sapere debent paupertatem , quam profitentur. Qui his reluctantur , privulone fusagii activi & passi ad biennium , aliterque pro constitutionum modo, puniuntur. IX. Votum castitatis consistit in renuntiatione matrimonii ( t . Vitiis enim , huic virtuti oppositis , omnes Christiani renuntiant in sacro lavacro . votum castitatis atque ipsa professio religiosa est impedimentum dirimens , quod subsequens matrimonium reddit absolute nullum, ita ut, si de facto contrahatur, conmiunctio sit illicita , incestuosa ct sacrilega, liberique, cum quoad effectus civiles, tum quoad irregularitatem, illegitimi habeantur ( e ). Tale conjugium execrabilius est adulterio , quippe cons unctum cum manifesta & impudentissima promi sonis Deo factae violatione. X. Ut facilius votum continentiae observari possit , religiosis feminarum alio rumque hominum commercium, quoad eius fieri potest , fugiendum est . Hinc regula Benedicti c. 66. claustris eos abdidit, in quibus, ne obtentus sit egressui ,
puteoS, furnos, molendinum , aliaque necessaria instrumenta habent , ipsa que eorum Ecclesiae non sunt nisi oratoria recondita . Ceteri religiosi , praesertim men dicantes, quibus vita est ambulatoria, tam arcte occludi non potuere . Id tamen generatim observandum , ut feminae religiosorum limina ne superent ; ut , qu ties opus est , extra domum in publico sermones cum iis misceantur ; ut nemo sine socio, nemo sine venia superioris, exeat e claustro. XI. Iter suscepturo opus est scripta superioris venia, quam obedientiam vocant, quum nemo religiosorum, nisi invitus & obedientiae caussa, claus ruin relinquem
re praesumatur ( d 3 . Qua qui destituuntur , detineri ab ordinario loci , ac veluti apostatae puniri post unt . Qui studiorum caussa in academias mittuntur , migrare debent in sui ordinis collegium, nisi apoclatae haberi velint . Multo minusquisquam , quocumque obtentu, principi, aut praelato, aut civitati operam suam. sine venia superioris ( a ), addicere potest.
in matrImon1 nunc at onae primariam ah si neni a parteui collocarunt , sed sine voto. ut plurimum. Postea Dotum ad eani quoque extensum est , quamvis, ante usum vn- rerum , sancte abst neni a haee inter monachos conservata fuerit. Quamvis ergo promtestantes ab hoc voto alieni sint, nihil tamen prohibet, quo minus ad legem abstinentέae adstringi queant , qui vel quae mo-tiasteria ingrediuntur, saltim hoc effectu sui , quamdiu in hoc sodalitio vivunt , ab-s neni a legem servare cogantur . Si vir. gines enim nubere intendunt , renunciare suo juti di monasterio excedere coguntur, idque multo niagis de Abbat Ta dicen- .
( x Hae ergo impetrata etiam possunt
esse consiliarii summorunt principum s De gotiis publicis praeesse , di saecularia perageres cum tamen faeculo mortui dicamur is Uerum mox faecuIo v vere incipiunt, quoties iussi is superioris ad rum tam facularem eos resuscitat revocatque, quod uel exemplum P. IOSEP HI sub LU Do v I Co XIII.
illustrat, qui ad secretiora Regni Galliae administranda evocatus , sacile vitae mona meae usum dereliquit, & Cardinati Richelio adeo inseruiit, ut nil sine ipso susciperet perageretque.
97쪽
De paupertate ceterisque regularium votis. StXII. Ad votum continentiae referendae sunt o innes corporis Castigationes , jeju-m. MI nia iterata, abstinentia ab esu carnis, cubile durius , abstinentia a lintei S , pre- ner CirDees nocturnae, vestis cilicia , flagellationes i pedum nuditas , ceteraeque maceratationes, quae longa serie recensentur in re eulis & constitutionibus singularibui . His omnibus proposita est castigatio corporis & subactio in servitutem , ut spiritus liberior sit, promtiorque ad orationem & unionem cum Deo ( a J. Regendae t men sunt a superiore , & ad obedientiam exigendae omnium enim macerationum pulcherrima est propriae voluntatis retus ( i ).
De Clericatu Regularium eorumdemiue exemtionibus. I. T Rincipio clericatus cum vita monastica consistere non possie videbatur. (b uis . .. 1 Monachus fuit homo, qui, proprio motu, hominum , etiam fidelium, com- .alii , mercium fugiens , in deserto peccata sua deplorare , perfectionemque Christia- rei nassiuanam sectari instituit. Clericus contra a fidelibus saepe invitus electus est , qui in oculis omnium funetiones in Ecclesia publicas obiret . Clericus , simulatque monachus factus est, funelionibus Ecclesiasticis abstinuit . Monachus , qui clericus saetiis , e monasterii latebris in lucem & ad Ecclesiastica munia obeunda protractus est. Non ita multo post in monachis tolerati sunt presbuteri & clerici, qui sacrum facerent in oratoriis monasticis, ne monachis publicae Ecclesiae frequentanis dae essent ( x ). Et ex monachis nonnulli clerici facti sunt , quod pauci ceterorum fidelium ad sacra munia essent idonei . Ad ultimum vita contemplativa itivita activa , h. e. monastica & Clericalis, conjunctae sunt in communitatibus canonicorum. Monachi tamen, quod ex regulis Aquilaranensibus apparet, semper disti rusti manserunt, licet iam tum clericis annumerati. II. Inde a seculo XI. soli clerici pro monachis sunt habiti . Clerici , inquam , . 'a hiii, qui, choro destinati, psalmodiam & latinam linguam callebant, quae jam pridem vulgo nota e me desierat. Denique concilium Viennense an. 33rr. voluit . ut monachi omnes sacris initiarentur ( c ). Illiterati , dc solum ad laborem corporis ac vilia officia idonei, porro quidem ad vitam monasticam admissi sunt; sed iis.... ita, ut nec chorum attingerent, nec suffragio gauderent in capitulo ( 3 . Atque
virgines saeratae ab hoe nexu exemtae e sunt, ob crvante MORI No de ad n n. fa-craret . petre v. Db. II. c. I p. c. t t. Ex instituto BENEDICTI dem una troyr a oratorii acceperunt , in quibus soli mnnaehi ab inico rem divinaui laetebant, ut ID ENIt t. l. dccet, & ita tandem monachi ordi nes acceperunt , ne adpent 1Iot per lotero e sacrorum causa aliunde petere necessum ha
XX. b F. ecia. n a se. prauan. s. s. utaquia a. t saec. XI. monachos non tantumor isse, se .l et am laborasse ies hae vero tem-
vestate discrimen suisse ortum inter sat erebori 2 laicor, di ite simul valde laxatam esse
tate loquitur Auctor. Non earo, sed PMun-rat carnulis domanda , subigenda , cast tranda . Externa ieiunia , macerationes , aliaque ad eorpus domandum adhibita remedia, sunt ut plurimum & fieri possunt sine mentis mutatione , hypocritice, gloriae di ambitionis saerae instin liu , denique ex is ue tisima supersi i one. Uel vita DOMI NICI loricati, a DAMIANO delcripta , hae e satis probat. vid. MA BILLON. Ina H. Bene . saec. Uf. t. i 3.( x Monachi enim antiquitus diverso-rla sua in civitatibus exstruentes , more ceterorum Io corram die dominio, ecelesiae parochialis faciis vacabant , adeo ut nec
98쪽
que hi posteriores fratres laici seu conversi vocati sunt , quasi laicos conversos diis ceres. Monachi Vallis Umbrosae in Tuscia pii mi fratres laicos , ad subeundos labores & vilia munera , adscivisse leguntur ( a ) . Quos secuti sunt Carthusiani dc Cistercienses, ut ipsi, externo labore levati , solitudinem occlusi melius colere possent. Ex quo Cluniacenses dc Cistercienses innotuerunt, at Iidue verba fecere ad populum, cujus illustre exemplum S. Bernardus est, o innibusque in Ecclesia ossiciis fungi coeperunt. e III. Vicillim canonici regulares , licet origine clerici , solemnia vota instar monachorum fecere ti), domibus, quas monaileria appellarunt, inclusi , ab abbatibus reeli; & cum congregationibus plurium domuum unum corpus constituerer quo laetum est, ut vulgo monachorum vocabulo omnis generis religiosi comprehenderentur. Soli tamen canonici regulares retinuere ecclesias parochiales , qua rum nullam monachi habere possint.
IV. Mendicantes inter canonicos regulares de monachos veluti medii fluctuant. Sunt enim omnes clerici, destinati quippe saluti hominum , per praedicationem dc poenitentiae administrationem, promovendae. Sed plerique austerum monachatum sectantur, augentque pedum nuditate dc mendicitate . Ab utrisque vicissim differunt , quod nulli bi fixam sedem habent , sed ambulatoriam vitam( a ) agunt, ire parati, quo superiorum voluntas, quo salus Ecclesiae vocat. V. Egregia in Ecclesiam merita, singularisque erga sedem apostolicam de vomtio, invidenda Paparum privilegia conciliarunt ( b ) . Qualia lunt , exemtio a jurisdictione ordinariorum , quam a primis incunabulis habuere et infinitae indulgentiae, iis impertiendae, qui certis diebus festis Ecclesias ipsorum visitant , stimpemque conferunt ad fabricam, vel ad convictori urne potestas celebrandi sanctorum sui ordinis anniversaria sacra et potestas publice verba faciendi , consessiones audiendi, sacramenta poenitentiae & Eucharistiae administrandi , sepulturas concedendi in suis ecclesiis , Ac quae Iuni similia ; ab una domo saepe ad omnes,
dc ab uno ordine ad reliquos extenta. Celeberrimum horum privilegiorum promtuarium est constitutio Sixti IV. an. y fratribus minoribus, e quorum grege ipse fuit, data , 'quam mare magnum vocant , quamve Leo X. an. III S. omnibus mendicantibus communem esse voluit (δ).. VI. CI
esse veterem disciplinam. Neglecto enim &ad stat res Iaicos rejecto Iabore corporIt s saero otio sese dederunt fratret eboes, sub praetextri, quot fratres laici essent idiotae, imperiti, di se ad chorum in idonei . Aecedebat Ia coram quorundam supersi it lotas amor inserviendi monachis , quos minime repellendos iudicabant.
cui titulus et perege nar o reletion I ergo , censet, canonicos regulares medium genus inter monachos & canonicos saeculares esse .
Nam, pergit, in odios canon e sunt , In favorabIubur monacb , ut statum semper in suum favorem detorquere possint.( et J Haec vero ambulator a vIta ad linritam eis paravit ad quaevis negotia publi- ea & saecularia. In secreta familiarum illustrium penetrant , & testamentorum exemcutiones ambiunt . Delegantur ad negat a
paras, ct alia magni momenti , quod secrem
iorum custodes fidissimi , oninique susiricio is De carere censeantur . Imprimis pontifiei utiles sunt in causis expediendis , in colligendis pecuniis ex quaestu sacro , di inde debellandis haereticis, quorum dnquest onerdirigunt, promoventque . Fidei conservationis praetextu crudeles sunt , judic a te
mInal a contra haereticos egercent, non alie
ni ab in carcerationibus , torturas condemnatione de bonorum confiscatione . Et tamen, quod mireris, haud censentur errati-
arer . Qui ab initio humillimi in excessa erant, di summe pauperes , mox magoratum sibi aequis verunt , di toti mundo i Wribitor facti . Ita de lis eorumque mori bias
hodiernis rationes subducit AUCTOR In is s.
( s 3 Immensa hae e privilegia confusiones infinitas , odia , rixas , aliaque incommoda peper i sse , quis negaverit 3 Uerum magnopere iis profuit , I. quos plum
99쪽
De Claricatu Regularium eorumdemque exemt. S SUI. Clerici regulares, vehiti Iesuit e dc Theatini, eodem fere instituto, eadem facultate, sacra ubique faciendi, iisdem privilegiis utuntur . a ceteris religiosis et 'praecipue in eo discrepantes, quod Missam non Cantante de cetero muItis negotiis districti & orationis mentalis stiidiosiores. Si externa speetes, austeris corpo- 'ris macerationibus posthabitis , vestitu utuntur, presbyterorum saecularium sui temporis proprio VII. Si itaque computes , quidquid uspiam in orbe Christiano monachorum Ara rare chori, canonicorum regularium, religiosorum mendicantium dc clericorum regii-larium, et , agmen habebis aeque numerosum, aut numerosius clero seculari. Et Isu, ' sane fatendum est, ante instituta S Caroli , ante se in inaria & recentiores presbyterorum congregationes , omne pondus iunctionum ecclesiasticarum incubuisto
regularium humeris, qui illud etiamnum baiulant in Italia & in Hispania . Ipsi soli fere pueros instituere, adultos docere, confestiones audire , scholas regere , pios se praebere, aliosque ad pietatem exhortari . Ex ipsis tape sunt Episcopi . saepe pontifices lecti.
VIII. Plerique regularium a iurisdictione ordinariorum l. e. Episcoporum exem- euenitI ati sunt, dc quidem pedetenti m. Monachi olim, ut ceteri fideles , paruerunt E. Iur .is ia-riscopis t a J. Quorum quum saeculo V. multi per civitates discurrerent, Eccle- siasque turbarent, conculo chalcedonens c. q. decretum est . ut monachi , Episcopis penitus subjecti, sub poena excommunicationis , negotia omnia , cum Ecclesiastica tum civilia, fugientes, jejuniis de orationi vacarent. Cui libet monasterio praefuit abbas, quem a monachis electum instituit Episcopus et cuius iuris reliquiae supersunt in benedictione abbatum. In 'Africa primum di in oriente exemtiones gliscere 'coeperunt ( b l .: In Italia Gregorius M. nonnullis monasteriis indulsit, ut neque de reditibus rationem reddere Episcopo , s I l nec permitterct tenerentur. ut Episcopus ad facium faciendum veniret in oratorium claustrale , solitudinemque congregationum turbaret c J. Post haec multi Episcopi , monachorum pietate tacti , vel ipsi eadem indulserunt , vel, ut Romae exemtionem impetrarent, auctores fuere ( x l . Ad ultimum exemtiones ad plerosque religios
res ex suci ordine in sede papali viderint pontifices , a. quod euriae papali in multis ea sis arduis admodum utiles suerint . quod intuitu pauperiat x assectatis sese omnium animis insinuare didicerint ditas i Hae a Gregorio indulta immunitas non totalem exemtionem, sed paei Iem continebat e salva de ee terra niansit episcopis inspectio in vitam di mores m uae homtum eum reliquis iurisdictionis capitibus rid unice, quo admodum molestum iis erat , quidam agere solebant, ut epistopos a reditibus suill arcerent , quos captare talem
i a 3 Tistes exemtiones tolerari poterant , quia fiebant consensu episcoporum , quod ,rmulae MARCULEI indicant . Ful densis Dionasterii exemtionem hoc modo factaminisse , docet praeceptum Pipini apud BARON. a. aut ps s. n. 2y. Quae aliter faciae dicuntur ante saeculum XI. exemtioned,
de salso suspectae sunt , prout eruditi pa
sim obtarvarunt. Saeculo XI. demum abusus exemtionum invaluit , invitis At reluctantibus episcopis factarum , postquam ponutifices in eam iverunt sententiam , se esse Mn versales episcopos , ut ait HERICUR TIUS in tr. quem inscribit e DF si x ereses dant Dur oraerae natur. P. t. p. pr. Addit AUC IOR rom. XX. l so . oecI. ri ae scis prati m. i I. multum quoque falsas is-dori decretales hune abusum promovisse , quippe qua tradunt , patiam omnia posse .
Nou negaverim, episcoporum vexationes 3c exactiones , quibus monasterila molesti erant, in causa nonnunquam fuisse, ut monasteria sese potestati eorum subducere studerent. Verum etiam pontifici rationes politicae erant , quae tales exemtiones suadebant , ut ut rei ecclesiasti eae admodum D -xias, ut saniores non dictitent ut is
100쪽
giosorum ordines extenta fuerunt, & Episcopi eos hac conditione , ut exemti essent, in dioeceses suas receperunt. Sed post qua in plura incommoda inde nata, novistimis temporibus exemtiones omni modo restringi coeperunt. limitatio I. IX. Quum praesumtio sit pro iure communi, exemtiones non attenduntur , si titulo, si diuturna possessione destituuntur. Quae durante schismate Aventonensi invaluerunt, eae omnes, quotquot sine caussae cognitione & sine consensu ordinariorum datae . concilio Constantiensi se . 3. revocatae , ct reliquae a concilio Tridentino ( a limitatae , ac in Francia novis constitutionibus restrictae sunt . Nemo regularium ad populum verba facere potest sine venia Episcopi , qui ha
bet jus id prohibendi , etiam in Ecclesia monasterii ( b ) . Nemo regularium
consessiones audire potest, nisi adprobatus ab Episcopo , qui jus habet hominem tentandi , dc adprobationem suam limitandi ( c j. Qui curas habent, ratione administrationis sacramentorum & iunctionum ecclesiasticarum , soli Episcopo parent. In universum omnes regulares in anniversariis sacris , in solemni pompa sacrorum , in ritibus ac caerimoniis publicis, sequuntur morem & observantiam dioeceseos, in qua depunt d ). :-; ., . X. Episcopi auspiciis nova monasteria , aliaeque piat societates instituuntur, de , D. si opus, destituuntur: sed ordines novi non nisi a pontifice inaugurandi, ex quo concilium Lateran. IV. c. t 3. multiplicationem ordinum, quorum diversitas reipublicae onerosa, prohibuit ( e ). Caritas alitur vita uniformi , ipsa que corporis macerationes, si singulares ( r ) sunt , ambitionem & vanae floriae cupiditatem spirant (s ). Nihilominus plerique ordinum ex illo tempore inii i tuti sunt, quia . canonum interpretes prohibitionem illam intellexerunt de institutionibus sine venia pontificis susceptis. Ordinem semel apyrobatum receptumque non nisi papa potest aut concilium oecuinenicum exstinguere . Sic concilio Viennensi templarii, sic humi iati, postquam in caput S. Caroli conspirassent , ex st i neti sunt . De instituendis, uniendis , supprimendisque monasteriis agemus Part. II. c. T. ubi de Ecclesia ruin fundatione dicendum .
De Regularium Reformationibus . F, blapsa I. TZ Xenationibus maxime perdita res est regularium. S. BERNARDUS ( a )rvuia i m C. quadam animi praesensione acerrimis invectus est declamationibus in huius generis privilegia . Quum superiores saepe longe, longius pontifex abesset, ., . ,'' Infinitis negotiis districtus; delinquere impune fuit , vitiaque radices egerunt , '' / antequam animadverterentur. Obtentu conservandi privilegia in caussis ad di
( i Et tamen singularer esse omnium
ordinum novorum rationes , quis negave
rit 3 ad eoque hum/utat s studium prae se fem
rentes, amb I on I sacra veneno omnia imis pleveriant
de mor1 . in epic. c. s. ad duehas quae hic repetantur, tit pote quae horum exemto rum monachorum indolem optime depingunt . nit et miror , quosdam kn nostro orkirae monaster orum abbatot hane hum Drat rret uiam oviclia eontent one Infringere , et sub
gredi taliantur , proprFIs obevire contemnani est scopi . In sequentibus pluribus hunc abusum tegat , docetque, monasticae disciplinae certissimam imminere jacturam di rem motis inspectoribus necessariis, A