장음표시 사용
261쪽
pulos obtulit. Quam iucundum illud non hominibus modo, sed
Λngelis ipsis suis se spectaculum credimus, cum vir sortissimus ad sacros sontes incredibili alacritate properaret cum se in vas ad eam rem praeparatum cupidissime immergeret cum magna et clara voce Deum et homines testaretur, ut in se aqua illa spargeretur, ita se pro Christo sanguinem suum, ubi res erret, sparsurum esse Baptizatus igitur et novo nomine Vuladislaus Iagullo dictus, postridie Idus Februarias, eodem die reginam in matrimonium duxit, neque multo post On Secratus et inunctus ac coronatus Rex Doloniae, totum eum annum in pacando regno OnSumpsit. Eo autem anno, qui proXime secutus est, cum ei nihil longius videretur, quam dum populos suos in Christianorum numerum aggregatos videret, comitatus uxore et multis principibus viris, multis item Episcopis ac sacerdotibus in Lituaniam prosectus, quali multis, quam certis, quam inusitatis documentis pietatis suae magnitudinem testatus est Nam cum populum aegre ab inveterata superstitione avelli videret, ipse omnibus inspectantibus manu sua illis quas aliquando coluerat arboribus magna vi secures impingens easque ab radicibus deturbans, tum ingentem vim aquae profundens in illos tam diu adoratos ignes: Non est, clamabat, non est Deus, quod exscindi ac deiici, non quod aestingui potest. miripeos Deos, quorum alter alteri pro pabulo St, alter Aterum absumit In venenatis autem et mortiferis animalibus quae potest esse divinitatis similitudo Agnoscite , agnoscite miseri
errorem vestrum et resipiscite et tandem aliquando mentis oculos ad Deum omnium rerum effectorem convertite ne, dum aeternum
ut falso putatis ignem colitis, in alium ignem vere aeternum inevitatis. Simul haec, simul eis religionis nostrae principia, ut poterat, edisserebat: ut eodem tempore et vetus illo ignis pro Deo habitus exstingueretur, et novus ignis divini amoris in eorum
pectoribus accenderetur. Cumque neque Sacerdotes, quo Secum
adduxerat, Lituanicam linguam, neque Lituani ullam aliam in 126telligerent, ipsemet ' eos summam fidei nostrae ab apostolis traditam, quam symbolum vocamus, ipse formulam precandi a Christo Iesu institutam, ipse cetera, quae dicere solent ii, quos
Catechumenos vocamus, in Lituanicum Sermonem converten neque
ullum in ea re laborem subterfugiens edocebat O regem rari et Singularis exempli o ardorem animi contineinorabilem O pietatem omnibus saeculis praedicandam Ita igitur inflammavit Lituanorum animos, ut ad danda Christo nomina et ad sacrosanctam illam aquae aspersionem simul omnes acto agmine concurrerent, Seque longiorem moram pati non posse clamarent. deoque solis
nobilibus singulatim baptigatis, cetera multitudo idem sacramen-υ Cic. in Verr. lib. IV cap. 18. S. 39. Nihil ei onyius videbatur, quam clum illiti viveret argentum. Cf. Tusc. Disp. IV. 21. exir. R FRm. I. p. z. pr. nihil sibi longitis fuisse, quum ut me iueret pro Rahir P0M CRI'. 12. Xtr. Nec mini longius quiaquam est, iudices, quum vivere hom num ultra R. oo CL adii pag. 221. R. AER.
262쪽
tum catervatim distributa suscepit. Quid ego tinc exstruciarum ab e sacraria in aedium multitudinem, quid di viliarum ecclesiastici ordinis hominibus attributarum magnitudinem exponam quid susceptos in Samogitia ad Christum traducenda labores et obita eadem illa munera, quae in Lituania obierat Illud vero minii ne
praetereundum est, quod ne regnandi quidem suavitas, a X lina illecebra peccandi, quae saepenu inero mullos adversus alia Omnia satis firmos abstulit, ullam vim habuit ad Vul ad ista fidem ac constantiam labefactandam diam cum Boheini, quorum animis paullo ante Ioannesius et Hieron unius Progensis pestiferum opinionum suarum virus asstaverant, mortuo Vene ista roge suo, legatos ad eum mi Si Ssent, per quos ei regnum deserebant multisque precibus obsecrabant, ut id aut ipse aut Vitolidus si aler ipsius patruelis Susciperet maXimo uterque animo eorum preces repudiavit, addita illa nobili et nunquam satis celebrata voce religionem sibi esse haereticis imperare. Non patitur temporis brevitas, ut aut plura de hoc dicam aut de eius filio Vula dista tertio, Doloniae et Ungariae Rege, qui, ut Pontilicis maximi auctoritati pareret, cum Turcis, quos diu vexaverat multisque praeliis suderat, regerat, assJixerat, redintegrato adversus pactas cum eis inducia bello, luna quoque magna eorum edita strage, in ipsa tandem acie somtissime dimicans interfectus est. Eademque me caussa cogit, tum alios aliquot reges silentio involvere,' tum in Sigismundo primo, Sigismundi Λugusti patre, laudando esse breviorem. Cuius pie-127 latem quidem ac religionem magnificentissima templa partim instaurata et resecta, parti in ditata, partim etiam a landamentis
ex clinia, et perpetuum prohibendarilla a regno Suo OV Puln Opinionum studium bellicam ver sortitudinem tam multae lamque
meniorabiles de Moschis, de Valachis, de artaris, o Turcis
victoriae, et, ut cetera taceam, octoginta Tartarorum millia monil orysthenem praelio profligata testantur. Qui cum Octoginta
duos ViXis Set annos, carus suis, metuendus hostibus, utrisque, norandus, Satur Vitae, satur gloriae, moriens, Sigismundi imΛugustum non regni Inagis quani virtutu in sua ruin heredem reliquit. Hic si praesens adesset, beatis Si in Pater, sanctissimos pedes tuos deosculatus hac ad te oratione uteretur Magno gaudio atrQ-ctus sum, Pater sanctissime, cum te ad Ecclesiae gubernacula nil mollim et in isto celsissimo inter mortales soli collocatu in esse cognovi. Qualem enim a in dudum certa et constanti fama esse
te acceperam, ali gubernatore navim Ecclesiae vi in his turbu-
lenti inruirere si quisquam veterum diXii non est quod . . re iiii
263쪽
lentissimis tempestatibus egere intelligebam. Quem in locum Christiana respub deducta sit, etSi dubitandum nou est quin tu ex ista edita ac praecelsa specula optime Videas nos tamen qui ab hos libus undique circumsessi Sumus, certo impius intuemur. Et ab hoste inmanis si in ac potentissimo invadimur, et domesticis seditionibus laboramus. Νeque ulla res maiores ei animos lacit,
quam quod intelligit, graviori et implacabiliori odio Christianos a
Christianis quam Christianos aureis dissidere. Ita qui coniuncti ac conspirantes terrori essemus, divisi ac dissentientes ludibrio et despectui sumus. Iamque mali vis, invitissimis et nequidquam
renitentibus nobis, non obscure per partes usque adhuc ' integras serpit. Et alia hoc regna nuper magno honorum omnium moerore Senserunt; et nos, quanquam omnia prohibendi caussa facimuS, pervincere tamen non possumus, ut nihil populis nostris vicinitate ac contagione noceatur. Hem , nunquamne his tot tam
gravibus, tam diuturnis calamitatibus remedium aliquod reperietur tu, beatissime Pater, cuius et apud Deum preces propter sanctitatem, et apud homine tu SSa, propter auctoritate is, plurimum valent, per illam, qua genu humanuin complecteris, caritatem, per illam curam, quam Christianis nutibus et debes et praestas, per illuni ipsum, cuius in terris vice tangeris, Iesum
Christum, succurre ac subveni communibus malis, et Omnes cogi 12Stationes, Omnia consilia, omnem auctoritatem ac potentiam tuam
consor ad Christianos populos et purgandos ab erroribus et firma ac stabili concordi inter se devinciendos. Quod igitur rex ipse per se sacere propter locorum distantiam non potest, id per
hunc clarissimum virum oratorem ad te suum sacit per eum tibi gratulatur per eum ad te omnes vires ac copia Suas desert pereunt libi et huic sanctae Sed obedientiam praestat quamque laudem a maioribus suis hereditariam accepit excubandi assidue pro Christianis, et quicunque hostes Christi atque Ecclesiae fuerint,
eosdem semper habendi pro suis, eam se diligentissime, ut semper secit, conSerVaturum, neque unquam ab eorum virtute degeneraturum esse promittit. Tibi autem, beatissime Pater, cum Omnia austa et prospera precatur, tum quo acilius ea, quae a
te exspectantur, perlicere possis, illud a Deo votis innibus petit, ut public Ecclesiae bono non minus diu Ponti se vivas, quam tu Pontiscatu dignum vixisse, omnes, qui vere et incorrupte iudicant, confitentur . DIXI.
v Similitermorat. I. epist. l. s. 67. Id propius spectes lacrimosa poemata Pityl. lepro de Seneci. 14. s. 48. adoles retia voluptates ropter sal proye intuens
incutis fortasse laetatur. Ἀρα electatur etiam senectus Procri eas spectans tan- tui ι. una sal est . Cf. Quinctilian. X. 1. . 1. Pro 'iu alloire. in. - Sic Cicero quoque de Rep. I. 20. S. 6. a hunc morem, inquit, ilitisque adhuc est retentuS. . R. o '. Meliore scriptores potius dicunt int v vallitin D. R. - Itaque Cicero B Fam. I. . pr. Guoniam, inquit i/lterutillo locorum et temPortim ui-itIncti s Imus. Sed per translationem de disseientia et dissimilitudui dicitur apud eund de Amic. 20. S. 74. morum luinorumqus autumia. in
264쪽
DE TOTO STUDIORUM SUORUM CURSU DEQUE ELOQUEΝΤΙA AC CETERIS DISCIPLIΝIS CUM IURISPRUDENTIA CONIUNGENDIS.
'on eram nescius, eum hanc Pandectarum interpretandarum provinciam susciperem, ore, ut multis sermonem darem quibus mirum ac novum Videretur, me, qui tot annos in hoc docendi munero 129 ita consumpsissem, ut eos modo libros attingerem, qui aut ad eloquentiam aut ad Philosophiam pertinerent, mutata subit voluntate, ad tractationem iuris civilis tam longo intervallo redire: quo me plerique iam pridem animum omnino avocasse, et ad mitiora studia, tanquam ad Sirenum copulos, adhaesisse, aut quasi loti cuiusdam Homericae ita illorum dulcedine ac suavitate captum, huius iam ne per Somnum quidem meminisse arbitrarentur. Quibus ut satisfaciam simulque vobis omnibus huius onsilii atque instituti mei rationem reddam : etsi non libenter facio, ut de me loquar, tamen antequam progrediar longius, pauca quaedam de tot studiorum meorum cursu breviter commemorare constitui. Quae si audire ac cogno Scere grave non erit, per fore, ut gravissimi qui deni et eruditissimi homines, quos hic adesse video, factum meum non improbent: Vos autem, Optimi et studiosissimi adolescentes, etiam fructum aliquem ex hac narratione capiatis. Cum enim, quae praecipue re progreSSUS eos retardaverit meque decurso iam spatio a calce ad carceres, ut dicitur, revocaverit, ' cognoscetis : forsitan, q* exemplo meo docti, melius ipsi vestris rationibus consuletis. Ego igitur, ut prii num puer Grammaticorum et Rhetorum praecepti Visus Sum utcumque
J Odyss. IX. l. R. Cic. de Seneci. 23. R. 3. Nec vero velim, quasi clecti 'So Spatio, ad
265쪽
imbutus esse, leviter gustatis Dialecticae principiis, ceteris autem Philosophiae partibus ne a lini ne quidem salutatis nulla Graecae linguae intelligentia, nullo rerum usu, nulla antiquitatis cognitione instructus, animum ad ius civile appuli, et iis doctoribus, qui tum illis in locis optimi putabantur, annos aliquot operam
dedi. amque e proces Seram, ut, quae tum praecipuae laudes habebantur, et in argumentando salis acutus et in respondendo non incautus et quacunque de re ageretur, abunde loquin essem: et, quod multis palmarium videbatur, multarum legum non intellectarum principia uno spiritu citare, multorum interpretum nomina recen Sere, multos Versus, multas paginas, multas columna S, porticus eliam, ut opinor, et peristylia et intercolumnia nullo negotio numerare quamlibet multa possem. Cum ipse me eo uiui ne circumspiciebam, meque pulcrum ac beatum putabam,ttim uno ore omnes, ut ait Comicus, omnia bona dicere et Idare fortunas meas, qui tantula aetate tantam mihi, ut ipsi putabant, sapientiae ut res ipsa docuit, stultitiae et inanium opinionum supellectilem coin parassem. Iam omnes me mei soro 130 et cancellis et subselliis destinabant magnamque in spem venerant, rabulam me aliquem non in postremi sore, considentem, acreIn. contentiosum praesertim cum et natura essem firmis lateribus et Voce magna, et, quod caput est, illi me quos dixi magistri si nonni ultum Sapere, at certe, quod apud eos pro eodem erat, multum audere inultumque clamare docuissent. Quid verbis opus est
Inibi iam erat,' ' ut illud vitae genus ingrederer, cum Deus Deus enim suit; neque hoc mihi ex animo excuti potest Deus igitur esseeit, ut quaedam nudaei et letali et aliorum eiusdem
notae hominum scripta, quae nunquam ante illud tempus adspeXerain, in manus mea Venirent. Quae cum Volvere coepi S Sem, passimque in eis multa reperirem, quae de magistris meis nunquam audissenis multas Sententias, quas illi me ratas ac firmas esse docuissent, gravissimis argumentis convulsas ac labefactatas; multa ex Graecis scriptoribus deprompta, multa ex antiquitate repetita, quibus in omnibus mihi tenebrae essent: nolite quaerere,
quid mihi animi uerit. Visus mihi sum de caelo decidisse, aut
in alium quendam orbem delatus esse neque aliter assectus sum, quam egeni et inopes homines interdum solent, qui cum totam noctem somniarunt se divites repente facto esse, ubi diu geminas, nurum, purpuram dormientes contreetarunt, Xperrecti, omnia domi suae obtenta telis aranearum vident. Quid facerem ego ille paullo ante tumidus et ferox, cum illi derepente vultus, ani- Inus, verba cecidissent, iamque sullusu pudore verecundarer inter eos versari, qui de me ita magnilico senserant subduxi me
G Seneca ep. 49 med. Nec ego esto prospicierum ista, sed prospicierula tantum et a limine alitianua it. O Terentius Andr. I. 1. 69. q. R. Go J CL ai in pag. 4. R. an.
266쪽
clanculum' ex illis, in quibus diu merueram, castris, et in Graeciam navigavi, id est, ad Graecarum litterarum et disciplinarum magi Stro me contuli cademque Opera perlustravi etiam vetus illud Latium, id est, omnes ad unum veteres linguae Latinae scriptores diligenter et accurate pervoluta, i, sedulo undecumque omnia colligens, quibus mihi iurisprudentia instructior et ornatior fieri posse videretur. tque in hac peregrinatione tum in Lyeei ambulationibus, tum in cademiae spatiis saepe me exercui: neque aut illius e Gargetto delicati atque otiosi senis p)hortos invisos praeterii, quanquam venenorum quam salubrium herbarum seraciores; neque disiectas veteris illius Poeciles , non 131 tam Polygnoti manu quam Zenoni ingeni nobilitatae, reliquias ne lexi. Et ut magnam Voluptatem capiunt, qui ad magnorum
ac nobilium fluminum, Euphratis puta '' aut Nili, sontes ac capita ipsa venerunt: ita iuvit me incredibiliter, cum apud illos
sapientissimos senes cernerem, quibus e sontibus manassent amplissima illa iuris civilis flumina, per quae, tot orbe SparSaatque diffusa, tam multi assidue summo homines ingenio navigi rent. Interea, ut paterfamilias, qui mercaturae caussa in longinquas terrarum Ora prosectus, dulcem eximieque animo caram domi uxorem reliquit, Saepe de ea cogitans, sicubi aut gemmam
aliquam aut scite tornatum anulum aut monile bacatum aut segmentatam vestem an talia mundi muliebris ornamenta conspexit, sti diose ninia comparat a Seponit, Uibus eam, domum reversus, muneretur: sic me per omne Scriptorum genu Vagantem nunquamea cura ac cogitati deserebat, ecquid decerpere ac delibare ex eorum unoquoque OS Sem, UOd, cuni ad iuris prudentiam rever terer, ad eam expoliendam ct XOrnandam accommodatu in esset. Sciebam enim, quam turpe haberetur, et diu manere et inanem
redire. Quod autem Homerus' ait, Ulixem in illo diuturno
errore crebro spectare solitum Ithaca in versus itidem ego diuris prudentiam identidem reflectebam oculos, et ab ea tam diu abesse me, vi Salis aequo an ina serebam. Quin tiam ne me amoeniores illae disciplinae lui' usu quodammodo suum sacerent, multa saepenumero faciebam usucapionis interrumpendae gratia to Clanculum vulgaris sermonis est et comic0rum, pro quo Gam Rurpant ioni soli plores Significatio non differt nisi colore fi t ait uanil Tur-μellin. II pag. 3 quo Secretum designatur subtilius. Duo id modo praecessiti repente, superes ei iam pud Cicer. Pro Ligη r. cap. . . l. i. quum hocstum fucerem- - tu erepente irru isses tuli reliquo libri praebent simplex repente, neque ahsurde dixeri Sic legendum esse, tute ne cute irru isses, aut etiam, tu te m. irr. CL de Divin. I. i. . sit, Suessam Tib. 23. Vis p. 23. Livium lio vocabulo usum esSe negat rasea orchia d M. i. . , C terum recte Donatus ad Terent uecyr. I . . . aere ense unam pariem ra
267쪽
ilii Od et mea italiacunque scripta declarant, crebris iurisconsul lomitu auspersa sententiis, et quotidianae disputationes, quibus .ili toties erat occasio, aliquid ex liac disciplina petituita intexebatur, non obscure indicabant. Nunc, cum Diihi videar non ea quidem Omnia, quae animo conceperam, in ecisse, sed usque eo' tam n progressus es Se ut iis, qui iuris civilis cognitionem ex ipsis soliti sus haurire cupiunt, opis aliquid adferre possim putavi te in-pus ain ipsum postulare, ut prodirem, et navatae in hoc genere studiorum operae specimen aliquod darenti Cur autem Pandectas potissimum extra ordinem interpretari voluerim, caussa haec suit.
Videbam eruditissimos in hac schola viros, quibus docendi iuris
munus mandatum est, ita se in eo gerere, ut ipsa S loqui posset iuris prudentia, non certius aut copiosius aut maiori eum digni saetate videatur explicatura sensus suos, quam ab illis quotidie explicantur. Omnia ex eorum ore profluunt, quae in hac arte aut cogitari prudenter aut disputari acule aut certo definiri ac statui possunt. Itaque cuin in omnibus habeam, quod admirer, in nullo
habeo, quod desiderem. Sed illi tamen, quid dignitati suae eique, quam me illissimo obtinent, auctoritati consentaneum sit, intelligentes, perpetuo in gravium et arduarum quaestionum tra- elatione versantur; Xquisitam Singularum Oeum Xplieationem,
ut humile quiddam neque satis dignum, in quo tempti conterant, aut praetermittunt aut modice attingunt. Planeque si ad eos audiendos ii tantum ace ederent, quos oporteret, id St, qui prius in Grammaticorum, lictorum, Philosophorum scholis diu multumque exercitati essent nihil amplius, quam quod ipsi cumulatissime praestant, requireretur. Nunc, quod ego ni principio Deisso dixi, ut ad ius audiendum aliarum omnium artium rudi accederem, in eo vereor ne etiam hodie a plerisque peccetur.
Cogitavi igitur, si pro mea virili parte huic incommodo mederi studerem, neque invidiosum id mihi neque inutile aliis ore. Nam neque invidiam habet ullam, quod ab aliis neglectum iaceat,
id sumere et in exercitu non tantum imperatorum et tribunorum ac centurionum, sed et gregariorum militum et calonum quoque ae lixarum aliquis usus est. Neque, Si gubernatorum in navi regenda praecipuum et munus, non ii quoque illites sunt, quorum in sentina exhaurienda omnis consumitur labor. Quanquam, si id quod res est lateri, Si recta et vera speciosis ac sileati anteponere, si, quanti re quaeque Sit, non quanti vulgo fiat, Spectare volumus : multo plus e S in hac pura et simplici verborum explicatione momenti quam plerique fortasse suspica-M Sic Cicero. Apud poμteriore scriptores frequentissimum est eo Morte quod ali Ciceronis consuetudine abhorrere dici amser ad II de Rep. 20. pag. 264. s. tamen in Verr. Illa. I. cap. 61. . 1 enim reque progreuitur,
268쪽
rentur Nam cum verba, ut ait Λristoteles, sint eorum qi laeaninio Concepimus, notae lieri nullo ni odo pote St, ut, qui vim verbo mina non percipit, eam sententiam, quae illis verbis expressa
est, assequatur. Itaque et idem ristoteles alibi ait eos, qui quid illi Oilii verbo proprie indicetur non satis intelligunt in rebus iudicandis saepenumero salii et apud Platonem Cratylus e verborum intelligentia cognitionem rerum pendere dicit. Et
quis tandem est, qui nesciat, patrum avorumque nostrorum mento Pin. Cum perVersa quaedam a pestifera opinio invaluisset.
nihil ullum rationis, nihil historiae veteris notitiam ad eos, qui graves ac serias disciplinas tractarent, pertinere, Graeca vero litteras cliam impediment esse, quanta et quam densa caligo uni-
VerSum prope terrarum Orbem Obtexerit quantaque Verborum neglectum* rerum ignoratio consecuta sit Sed quid necesso est huic rei aliunde argumenta petere ossi ipsi, quorum libros quotidie terimus, veteres iurisconsulti, in explicandis legibus,
senatusconsultis, edictis praetorum aut aedilium, constitutionibus, deeretis, epistoli principum, quam, quaeso, viam rationemque tenuerunt Nempe in patefacienda singularum vocum vi ac proprietate tam multi tamque assidui sunt ut magnam industriae suae pq rtem in eo consumere videantur. Quod prolatis ac productis ' ipsorum locis probare in si quam facile, tam necessarium es Set. Antistium Labeonem iurisconsultii in nobilissimum cum alicubi valde commendasset Gellius, ad postremum addit 'dis Latinarum Po- cum origines rationesque percalluerat eaque praecipue scientia ad enodandos iuris laqueos utebatur. Nos me sequentem duces nemo , Ut opinor, merito culpaverit. Quam igitur interpretandi
viam nobis Ulpianus, Paullus, Gaius, Marcellus celeriquc iuris
antistites praeiverunt, eam sequemur, et ortalia Vestigii S, quantum vires nostrae serent, insistentes, summa ope conabimur sicere, ut neque praetermittamus necessaria neque inutilia consectemur, et quotidie tamen aliquid mini in vulgare minimeque contritum adseramus. Quod ut in in nunc perspicere possitis, duina titulum de iustitia o iure interpretandum accedo, quaeSο, dilis enter attendite. DIXI.
269쪽
CER AD MUNUS DOCENDI QUO SE SPONTE is ABDICAVERA REVOCATUS SIT.
HABITA ROMAE PRID. ALEND. MART. ANNO
tuod an liquitus a sapientissimis viris dictum est, non licere
cuiquam ui ortali lim, quid acturus aut non Deturus Sit, erto pronunciare quoi tu vita multa eveniunt, tum ut ea ne facias, quae sacere decreveris, tum ea ut facias, Uae nunquam sacere OnStitueris id ego et saepe antehac' in aliis, et in me ipso nuper verissimum esse cognovi. Nam in hoc publice docendi munere quinquennium iam cum aliqua hominum approbatione VerSatus,
eo me, ut scitis, superioribus mensibus Sponte abdicaveram: idque eo animo, ut, quod eX me Saepe auditum St, nunquam postea eandem provinciam SVS e plurum, nunquam eosdem labores denuo subiturum putarem. Cogitabam, Satius es Se de Sinere quani descere me, sive placuissem, satis iam specta lum esse; sive
displicuissem, plus satis satius esse cum desiderio quam cum satietate discedere utcunque esset, tradendam quasi cursu aliis lampada, qui et laboris patientiores et doctrinae copia instructiores, institutam hic et inchoatam a nobis, maiore an ini quam viribus, iuris prudentiae cum eloquentia et cum an liquitatis Ogii lione coniunctionem ex aedilicarent ad suuunumque perducerent. Milii ad nominis mei commendationem abunde videbatur, tanti ac tam praeclari peris aliqua saltem fundamenta iecisse et praesia nido, quod possem, alios qui plus possent, ut Xperiri vellent, Xemplo me excitasse. Iamque totus in eo eram, ut me non languori quidem ae desidiae dederem : qui semper ignavorum Vitam In OP-temque iuxta aestimassem: sed ad eas arte meetim recolen 135 das ac celebrandas resurrem, quibus usque a puero deditus sui, et ad mandandas litteris cogitationes quasdam meas, quibus eni-
'mi itur hac voce Cicero quoquo I. ad Pan . . . . e XII. 23. . . R. DoLVid. ager Dialr de Vit et eripi. Muret pag. 0. R. FH.... Sallust Catil. 2. S. S. Eorum est vitan mortemqu/ iliaeta PSI nH. o. R. Vii l. LRZer L I pag. 550 sq. R. et rati similis ii locus Si Ciceronis . de Orat. i. 3. a eas artes, quibus a pueris aeuiti fulinus, celebranaas riter nosque recolendas R.
270쪽
Cardinalis errariensis, studiorum ac fortunarum mearum patroni. summa liberalitate conceditur eius aliquis fructus non ad praesentes modo et eos qui nunc sunt, sed et nunc ad exteros o olim ad posteros perveniret. In hac me cogitatione desXum et tanquam tu portu, complicatis velis ceterisque urna amentis Omnibus compositis, quiescentem, vestra. Cardinales amplissimi auctoritas expergisci denuo et subductam iam navim, mutato consilio . deducere et vela ventis pandere coegit. Utiae mihi res eo mirabilior visa est, quod non deerant homines et ingeniosi et eruditi et exercitati, qui vobis ad Jo munus obeundum ultro studium atque
operam profiterentur Suam quorum etiam unum a me ipso vere
atque canini commendatum esse memini. Itaque ut in historiis est eos, qui II Catonem in praeturae petitione superarant,
ipsos met y mirari solitos quod se tali viro populus Romanus
praetulisset; ' sic fateor mihi mirum visum esse, quid ita vobis potius libuerit, me alia iam omnia cogitantem, etiam cum aliqua ad vetus honorarium accessione revocare. quam in locum meum aliquem ex iis susscere ac substituere, qui id in beneficii loco petebant. Quod ego neque ita me ignor ut mihi tribuam, ae non vestrae totius inmanitati quam ulli merito meo me ceptum Juram: g et tante non debeo esse aut adversus dignitate in istam aut adversus vestra iudicia improbe curiosus Nam sive aliquid esse in me, cur hic honos mihi habendus esset, iudicastis, potius eniti lac contendere debeo, mi vestram de me opinionem rebuς confirmem, quam Ut verbis refellam; Sive . quod magis credo,
vestra tantum in eo humanitas et quaedam erga me voluntati propensio aluit, non minus optabile aut honori licum duco, a vobis amari, quam magna aliqua sive eruditione sive eloquentia pra
diluin iudicari Illud Auidem neque reticere neque dissimulare
POSSUm, recentem istam vestrae erga me voluntatis significationem magnum mihi lius imposuisse, tagnam curam et Sollicitudinent magnam vigilandi laborandi, contendendi omnes industriae meaelm nervos necessitatem attulisse. Non enim mihi tantum elaborandum est, ut si quam mihi existimationem superiorum rannorum labores vigiliaeque lepererunt, , eam monservem tu Parta SP dmulto magis, ut vestra de me iudicia sustineatu et aliqua saltem e parte respondeam illi exspectationi quam de me ut eris iniit os t. in multorum animis tondus auel Oritalis vestra concita it.
Quod quidem me studiosissime conflantis si ine lito facturum 'obis
omni adseveratione confirmo daturuin illi Dp ram. Ut harc illa
nunc incti ac circumfusi estis, studiosoru in adolescensum milititudo, si nulla alia re, at certe industria et adsiduitate i X alii imquemquam a Vobis ad rationes suas accommodatiorem huic uno ri