장음표시 사용
241쪽
per itinere gradientem et de sola virtute sollicitum, de aliis rebus non laborantem, ipsi te ultro sunt honores consecuti Vihil to Cardina latus dignitas immutavit, nisi quod ut tua virtus a pluri tuas cognosceretii essecit: eandem quam privatus comitatem atque alsabilitatem, jundem et illum, eandem vitae ac disciplinae severitatem retinuisti Una erat omnium VOX, neminem SSO, Ut maiori libertate sententiam diceret, qui minus ad gratiam loqueretur 'μ, qui quae vera rectaque erant constantius aut animosius tueretur Itaque non in sermon tantum, sed in vultu ipso ac nutu tu magna inesse putabatur auctoritas anto igitur et tam
repentino inanium consensu Ponti DX renunciatus es, ut Si cui
1bi tu adhuc dubium fuerat, hominumno iudicio an divino numine Suium Pontifices crearentur quod tamen memini unquam bonodii latum fuit, ea lota dubitatio proximis comitiis sit blata esse videatur Non enim sumosae maiorum imagines, non invidiosa divitiarum magnitudo, non blanditae principum commendationes viam tibi ad Pontili calum munierunt. Eadem illa virtus,
qua te ab ipsis incunabulis susceptum perpetuo comitata erat, Serius omnino et votis nostris et meritis tuis, sed tamen in isto tutando in celsissim, dignitatis inter hominus Deo proximae solio sui. ipsum et ' manibus collocavit. at haec quidem omnia omnibus Christianis ot principibus et populis ingentem laetitiam attulerunt ii Quas autem caussas ahuerit Λlfonsus II. cur ex eo prae 10. cipuum quoddam gaudium caperet, sequitur ut exponam. Non est dubiit in quin totius Christiana reipub. intersit, quam optimos Pontifices creari Sed tamen id magis quodammodo pertinet u eos populos, qui reguntur ab ipso Pontifice, quam ad illos, qui procul positi etianis in iis, quae ad religion om pertinent, Pontilicis imperio parent, in ceteris tamen a regibus aliisve principibus gubernantur citidemque inter principes magis ad eos, qui sunt in fide ac lientela Ecclesiae, quam ad eos, quibus nulla talis intercedit cum hac sancta et apostolica μde coniunctio. Cum igitur alitiquissima et nobilissima principia in Estensium familia et
antiquitus a Pontificibus R0manis errariam acceperit, et ab eisdem ducali nomine atque auctoritate decorata fuerit. Semperque ex eo in uilis sanctae Sedis patrocinio permanserit constat, cuiusmodi Pontilices , sint, quam amantes religionis ines ius litiae, Cortim magis quani mullorum aliorum principum interesse. Deinde cuin ex aliis mullis et praecipue cillustrissimo Cardinali erra-
VOX haec nos philis est et sacta ad similitudinem On sinatus, episcopatus, iuc0nutu4, resbyterasu ei R. netulit hanc I0quutionem et assentatorum esse ait Iolten in LeX. An Pari, pag. 1505 nullis tamen laudatis auctoribus, quos fateor a nae des
242쪽
riensi, patruo suo, ison Sus II de tua praestani virtute cognosset; neque nescius S Set, quanto opere et is et frater suus illustrissimus Cardinalis Est ensis dignitati tuae vere atque ex animosa erent fieri nullo ni Od poterat, ut non et ipse idem evenire cuperet, quod et patruum, quem Semper meritissim plurimi secit, et Dalrem, quem aeque amat ac Se ipsum, tant studio procurare intelligebat. Postremo cum ita natura comparatum Sit, ut eos quisque ornatissimos ac florenti Ssimos esse cupiat, quorum caussa plurimum laboravit in plurimaque se ac maAima pericula X-sosuit necesse est insigniter caram esse Alsonso errariae luci huius sanciae Sedis dignitatem, pro qua maiores ipsius tot labores susceperunt, tot discrimina adierunt, tolles de vila sortunisque omnibus dimicarunt. Πihil augendi aut amplificandi caussa loquar, Pater beatissime, sed id tantum optima fide testabor, quod, si pus sit, certissimis ac locupletissimis auctoribus probare nullo negotio possum : Si ea minutatim persequi velim, quae a principibus Est ensibus pro apostolicae Sed is auctoritate ac totius Italiae salute sortiter facta sunt, non dies modo me, sed vox ipsa viresque descient. Sed, ut omittam ea, quae nimis antiqua videri possunt, si quidem mille iam anni et eo amplius 10 sunt, eum haec nobilissima familia Oret aliosque assidue ex aliis principes perpetua quadam serie propagat, illud certe praetermitti non potest, quod cum ridericus Ahenobarbus a Gregorio non damnatus atque hostis indicatus , ob idque implaea sisti adversus Ecclesiam Romanam di flagrans , per Italiam immanissimi latronis more haec haretur, Vastaret agros, oppida diriperet, depopularetur, incenderet, non eXui, non ordini, non aetati ulli parceret, caede a sanguine compleret omnia, administrum que ac satellitem crudelitatis suae haberet Ecce linunt quem non tam inter celeratos tyrannos quam inter tetras et immanes belluas
numerare merito OS sumus utri USque copia non tam numero Soquam valido exercitu sudit ac fugavit Z nonus Marchio Eslensi q. Quin etiam cum Salinguerra Taurelius, qui Ecce lini sororem in
uiatrimonio habebat, eique in omni scelere geminus erat. Ferrariam vi et armis occupatam et Oppressam teneret, miserorumque civili in cervicibus praedo crudelis si iiiii iii cubaret eius dein AZOnis
virtute et armis erraria ab illius turannido vindicata est. Cuius rei caussa primum quidem universus populus errariensis ΛΖonem ipsum Oiiiiiiiiiii ac principem Suum consalutavit; deinde vero Ροn
243쪽
tisces, habita ratione et sunt ptuum, quos ipse in liberanda erraria secerat, et en Iicii, quod ab eo apo Stolica Sede acceperat,
eandem illa in urbem ei posterisque eius habendam ac regendam concesserunt. Neque unquam, quoties aliqua sese obtulit occasio, recusarunt principes Estenses, dum pro Ecclesia propugnarent, sostiaque omnia prompto animo in discrimen opponere.' Qua oomnia aliaque eiusdem generis plurima non errariensium tantum annalibus, quorum hac in parte fides alicui sortassis suspecta esse possit, sed optimi cuiusque illorum temporum aut etiam inferiorum scriptoris monumentis prodita et testata sunt. His virtutibus
domus Eslensis ad tantam gloriam iam pridem pervenit, ut summi Pontifices, ut Imperatores, ut Hungariae, ut Galliae Reges aliique potentissimi Principes pulcram sibi ac decoram illius nil initatem iudicarint. Hae caussae sunt, beatis Si me Pater, cur Alsonsus II qui neque pietate in Deum neque ob Servantia erga Sedem apostolicam neque ulla denique virtute cuiquam ex maioribus suis cedere me dilatur, te Pontifice declarato, incredibile quoddam ex ea re gaudium ceperit. Neque quidquam libentius se 106ci S Set, quam ut ad te primo quoque tempore veniret, et sanctissiniis pedibus tuis advolutus, quantopere tibi et huic sanctae Sedidevotus addictusque sit,' ' modis omnibus declararet ac patefaceret, nisi id temporum ratio prohibuisset. Sed cum ita evenisset, ut selicissimi Pontificatus tui principium in id tempus incidisset, quo ipse uxorem domum duxerat iudicavit te pro tua singulari elementia non iniquo animo laturum, si prius coepta
nuptiarum sollemnia celebraret, ac cum Xore unum aut alterum
mensem commoraretur, deinde ad debitum ossicium tibi praestandum veniret. Nunc autem aliud interea multo gravius obiectum est impedimentum. Nam cum sceleratissimus ille religionis nostrae hostis Turcarum tyrannus numerosis Simo exercitum ungariae immineat, generosissimus princeps, qui admirabili studio ardeat incedendi assidue per vestigia maiorum suorum, Maximiliano Imperatori, uxoris suae Dalri, sponte se in belli ac discriminis societatem obtulit, eique pollicitus est, Simul atque accerSi tu es Set, se ad eum nulla interiecta mora cum quantis posset copiis esse venturum. O vis virtutis, quid non in pectoribus vere generosis ossi eis Non dulcedine patriae, quam abitu SUO O Stam et paventem relinquit, non nuper ductae Xoris caritate, quae sibi eo
optimi scriptores dicunt discrimini periculis P se oppon re obiicere.J
ut nesse in M, tu retus iniicutiones utque in hos riniquiorum hominum cot
244쪽
ilis edonio a visceribus suis distrahi ac divelli videtur, non ho lis seri talo, non periculi magnitudine retineri sortissimus princepsim est. Valerent, inquit, valeant si omnia, ubi fuisti unusti sin is a defensio gwtur indignus sim maioribus meis, si quid-
II iam ei anteponendum Pulem. Verebatur autem, si huc iter cepisset, ne interea accideret aliquid, ut statim regredi atque in Hiingariam prolicisci necesse haberet: neque dubitabat ore, ut
hae oexcusatio sua a te quo ille, PaliSSim Pal r. non nodo CCi- p r tur, Verum etiam O in mendaretur. Sed quod ipse, si licuis-s i, prae Sens saeti trus erat, id in nune per uti illustris si uni in Dilucipem ne archionem Franciscum flensem patruum Siluin
facit quo deligere neminem poterat, in quo plus inesset i lside vel auctoritatis. Per eum igitur beatissime Pater, is n-sus II. Ferrariae Dux am quam debet libi et sanctae edi po-
is stolicae obedientiam praestat, se suaque omnia tibi tradit ac consecrat, semperque Se in tua atque ilius sanctae Sed is polos talos ore, sanctissime pollic Otur. Tu eum vicissim, calissime Pater, ut ipso te sine ulla dubitalione acturum osse conlidit, paterna benevolentia complectere et item ad modi in ipse Semper Onan svires suas ad defendendam tuam et apostolicae Sed is digni lutum studiosissime conseret ita tri cum totamque una familiam stensem, eximium nobilitatis Italicae lorem . non luendam modo tibi ac conservandam . Sed amplificandam etiam in dies ac cohonestan
γ' Notissima omnibus iae strii esura est, sed uni Amon etiamnunc qui parum meminisse videantur, Cicer0ni altera:n atrionem non ire quin hoc nerui, sit unice plRCui S se quippe in uiri Scripti nullus Ioeli Super u i X ii in inliuifricii tu tim arci . t lis quidem S ructur Corneliu, epo semper uli- iiii nn ipΝο SSe positum, effici cogique possit. Nani tu in ad All. I. i. . . Scripta legi tur Me autem uterque u te vi suum nisi forte S multi ill-rser. Attii Pompei u non ubi ut rere enim iuui uit ea, quae e re Dublicunuue seri ut mihi value a bari non dubito quin sic distringuenda sint mis, ui sim in nisi forte Simulat alter: num P0Hyelira non ubitui: nece enim iu-Hicut, a s 'f. rem ad Corn. ep. pro0em Pr ei umpi, ii illini Lai. A. All. Iii Ioc Ti c. Disp. I. T. 40. lui ui resurri possit ei uera sic ex
ιur iubilamus. An sicut imi rumue sic et hoc' cit dubitamus. iiiiiii quidem tituli reique exm iratum est, neque erit sic et h0 deleri posse s subdata parenthesi nota sic esse concipiendam sententiam, ut si ui equuntur insultici Cum ceus ex Persuuiseri verbo pii iudicentur. Celerum Cicero lilius ui inopi M. Hii ii iiDui ad alia. I l. 21. . . scripsit Grulos tibi Miciosque
245쪽
PRO CAROLO IX. REGE CHRISTIANISSIMO AD PILm V. PONT. MAX.
eorum, quae ratione tractantur, magnitudo et praestantia nou liuii de quam X eius, qui de eis disserit, ingenio et dicendi copia penderetur: magnopere mihi verendum esset, beati S- simu Pater, ne hodierno die, iii hoc augustissimo et ad dicendum ain plissimo orbis terrarum loco, splendor ac dignitas maximarum pulcerrimarumque rerum, quarum Xplicandarum munus mihi mandalum est, ingenii mei tenuitate et orationis inopia imminueretur. Diciti rus enim, huius clarissimi viri oratoris ad te regii iussu, quantum gaudium Rex Carolus nonus , te Pontifice declarato, perceperit, intelligo mihi faciendum esse, ut veteri atriue usitato eorum, qui ante me idem munus obierunt, instituto de singulari atque Aimia pietate, qua Reges nostri multis abhinc saeculis )prae celeris omnibus perpetuo floruerunt, breviter disseram et non omnia quidem, quod infinitum esset, q* sed liqua tamen eorum, quae illi tum pro religione, tum pro huius sancta Sedis de sensione F pie sortiterque gesserunt, commemorem; Stendam 10S deinde, quanto studio atque ardore animi Rex noster iam nunc in hoc ineuntis adolescentiae ore per illorum vestigia gradiatur, quamque sibi huius praecipue laudis principatum appeta ac concupiscat. Quibus expositis, illud quoque sacile intelligetur, quantae ipsi curae esse debeat Ecclesiae status qui cum Secundum Deum, e Pontifice potissim uni pendeat, quantopere tu tali viro his turbulentissimis temporibus divinitus Pontilice creato, sibi praeter ceteros gaudendum arbitretur. Quae omnia si quis ita sotractare posse confidat, ut rerum magnitudini orationis pulcritudore Spondeat eum oportet aut ita exercitatum esse in dicendo, ut
In eiusmodi formuli usitatior sane imitenti viis praesentis est sitiam impersecti coninu clivus s. d cause lanion hunc coniunctivum uspectum ii Rhem. Uid redii. n. Ad Duinctili . . . s. is S pag. 102. 3. . n. r Fateor me dubitare, niim alis reci ei ex Νu Latinorum Veterum lio evocat, reddatur. Quippe ipsum pro huc uncta se te defensionis notionem conlinei Aliud erat, Si elacasset imo huius uiaetae edi siuria, commo sis FR.
246쪽
saeuitate sua fretus nihil sibi disse ite atqii arduum putet aut ita
inexercitatum, ut errore ductus rerum pondera et momenta satis aculo utiliae intelligenter perspicere ac diiudicare non possit. Neque mihi nunc alia ulla res perculsum ac debilitatum hae cogitalione nitimum erigit ac confirmat, quam quod apud te dicendum est, beatissime Pater, qui et ea sapientia es, ut, quanti quaeque
res Sit, e natura ipsius, non ex iis, quae de ea dicuntur, ponderes; et ea lenitale ac mansuetudine, ut eis, qui, potius quam asscium deserant, eius onere opprimi malunt, facile ac libenter ignoscas. I Mihi vero memoria vetera repetenti et mentis oculos per antiqua Regum nostrorum decora circumferenti, non unde incipere, sed ubi desinere debeam, statuere difficile videtur. anta est enim rerum ab eis gestarum magnitudo tanta copia, Ut neque possit quisquam, ne si mentiri quidem velit, maiora confingere; neque, Vera con Sectans, omnia tam brevi temporis spatio pers qui sed aut ab ipso multa aut ipsum a tempore deseri nece S Se sit. JXam quae tandem gens in toto orbe terrarum no in inciri Ole Si, quae semel susceptam Iesu Christi salvatoris nostri religionem maiore constantia puram incorruptamque servaverit quae plures atrocioresve illius hostes aut exstinxerit, aut belli ea virtute domitos errorem Suum deponere seque ad Ecclesiae societatem recipere coegerit quae apostolicae edi laboranti tum saepe subveni rit, 10 eamque turannorum iniquitate et iniuria oppressani non in pristinam modo dignitalem restituerit, sed tam ni ullis Ornamentis assiJcerit, lani firmis praesidiis muniverit Omnia, quae ab aliis rugibus aut gentibus in hoc genere gesta sunt, si unum in locum collata cum iis, quae nostri gesserunt con parentur, t uiuero eorum et magniti id in obruentur. Mille iam anni sunt et aliquanto amplius, cum ludo vetas qui postea Illi idovicus Oculus est, pri- Ilitis RP una nostrorum, salutari aqua ablutus ' nomen in Chri
si militiam odit. Ne lite diu cunctatus suscepto bello in Visigothos, pertinacissimos haereseos Λriana Vesensores , OS Ommisso in Pictonibus praelio vicit, regemque eorum lari cuni manu
sua interfecit. Neque ni ullo post haud procul urdigala reliquias
oriam conscei in campo, qui ex eo etiam hodie' in Campus Alianus vocatur. Itaque ob id actu ni Anastasius Imperator honoris cauSsa tunicam ei purpuream sive, ut tum loquebantur, blatteau
Us. Orcilliti in Lex. ili in transcribere piaculi haec coha: Merito igitur ducit peruiuii eos reprehenssunt, qui cum de re,u Christo aritur, ' '- Πωrem potius quam utratorem , auo nutu, ne in Latinam linguam peccent, reppetiare maiue ini. R. o Loquiiiii nem inane nil de eis, quas enumerat ulten. Lex Amilinlli.
l, Nostri Cicerones holite non dicunt. 0uinctilianu os alii boni scriptor
247쪽
misit, Simulque coronam auream magni ponderis, admirabili opero persectam, multis ingenti pretii geminis uuionibusque collucentem atque eum per legato non consulem modo ac patricium , sed
defensorem Christiani nominis, sed liberatorem imperii, sed generis humani patrem vocavit selicem praedicans, cuius potissim uni manu divina providentia illos urbis II Oinae eversores, provinciarum vastatores, et Onii numque hostes cadere voluisset. Ille, ut principem vere magnanimum decuit munera quidem Imperatoris non repudiavit sed illam, quam diXi, Oronam augustius quiddam et magnificentius esse diluxit, quam ut cuiquam Ortalium conveniret dignam rem sacrario, dignam, quae non humano usui, sed divino cultui addiceretur itaque eam sumina cum veneratione, in templum Lateranen se missam, divo Petro, apostolorum principi, consecravit Nimirum ut belli principia ex solo divini cultus studio exstiterant ita victoriae insignia non alibi quam in celeberrimo aliquo teniplo collocari par fuit ut omnibus saeculis in illo nobili munere non tam illa clarissimarum gemmarum multitudo quam Hlodove regis pietas religioque fulgeret. Neque se tanto patre parum dignum praestitit Chil debertus qui linari eum larici filium, cui etiam sanciendi foederis caussa sororem Hlolii dem
in matrimonium dederat, cum in paterna inpietate perstare ideoque in Xorem, qua in abducere a catholica religione non poterat 110 iniurium ac contumeliosum esse cognosset, bello eum persequi non prius destitit, quam et turannum ipsum obtruncavit, et populos, qui ei paruerant, ab rianae Opinionis pravitate revocavit. sancta bella, quae non ad unius hominis ambitionem aut avaritiam X plendam, sed ad veram et catholicam religionem latius spargendam suscipiebantur O felices victorias, quae et victoribus immortalem gloriam et victis aeternam salutem asserobanti Sed ita magna et memorabilia sunt, quae mihi se ad dicendum offerunt, ut, cum singula intueor, nihil eorum sine agitio praetermitti posse existime in ita multa rursus, ut, cum Universa contemplor, plurima mihi necessari omittenda esse cognoscam.
Dagoberti tamen primi singularem eximiumque pietatem tacitus praeterire non pos Sum qui et edicto proposito Omnes, qui idem catholicam non amplecterentur, intra certam leni aut Galliae linibus excedere aut capitis supplicio astici iussit, et in reliquis vitae partibu ita se gessit, ut, qui honores more nostr relatis in divos haberi solent, eos illi post na ortum Ecclesia decreverit. De Carol autem Martello quid prinium, quid postremum eloquar Ille aracenos, serocissimam et Christiano nomini inimicissimam gentem profligavit quorum infinitati quandam multitudine in uno ad Ligerim praeli cecidisse, cum e nostris paucissimi desiderati sint, hi Storicorum monuinenta testantur. Ille Frisios , impio salsorum deorum cultui deditos et a Christiana religione abhor-
ο Νt ylicimn quum sit capitalis poena non addi solet capitis Vocabulum. Audiit it c ineli Sueton tu quoque in Galli cap. 12 R. εο Lactarit. Div. InStituit. I. 16 3. Nostrum es hoc meittin, qui e ve-
248쪽
rentes, repudiata superstitione Christo in iliari eoogit. Ille Visigothos et Saracenos, coniunctis copiis bellum renovare et aio
neu se in provinciam occupare USOS, aggreSSUS agro eorum cadaveribus stravit, mi os coria in sanguine infecit. Ille, cum Gregorius tertius, Pontifex maAimus, rebus suis diu ens, opem eius implorasset, Luitprandum , Longobaritorii in rege in ab hac urbe obsidenda, sola nominis sui auctoritate deterimit. Sed non omnia persequenda sunt. Vocat enim nos ad se Di pinus, neque me diutius de rebus suis tacere patitur. II ic ille est Pipinus, beatissime Pater, ille, inquam, Pipinus, Patres amplissimi, a quo est Pontilicum maxiniorum auctorita a contemptu vindicata, ope auctae, potentia stabilita. Etenim, ut ab optimis auctoribus mentoriae proditum est, cum istulphus, re Longobardorum, universam 111 Italiam sub imperium suum Subiungere meditaretur, iamque Ravennam et magnam praeterea Flaminiae partem occupasset, tephanus secundus Ponti DX, cum prius opem ab Imperatore Constantino petisset, atque ab eo neglectus esset, consilium cepit eundi in Galliam ad Pipinum illum unum et a pietate esse, ut auxiliuin sibi libentissime laturus esset, et iis viribus, uti facile posset. Neque cum Sua frustrata est opinio. Nam Pipinus et illum excepit iis omnibus honoribus, qui maximi poterant excogitari, usque eo ut ei obviam prosectus tria millia passuum pedibus consecerit, manu renum equi quo ille vehebatur tenens; et cum Λlpes incredibili celeritate superasset transportato in Italiam exercitu, tantum terrorem intulit istut pho, ut collatis signis depugnare non au SuS, Ticini se moenibus tueretur ubi tam diu obsessus est, dum Se Omnia, quae abstulerat, restituturum, ne ille unquam Pontifici molestiam exhibiturum, interposito etiam iureiurando, fidem daret. Qua postea neglecta, cuin longe lateque omnia populatu S, postrem hanc ipSa in urbem obsidione cinxisset: Di pinus, qui tanquam re consecta, in Galliam redierat, in Italiam denuo reverSus, virtute et rini perseeil, ut istulphus supplex casdem conditiones denuo acciperet; neque prius pedem ex Italiani ovit, quam praelectura Ravennalium, sinibus longe maxiniis. utpote quibus et Flaminia et Aemilia tota conlineretur. Pontisci restituta est. EX flat adhuc tabula naar in ore in ea turri cui Ilor-gine nomen est, in qua ha e innia Olim honoris ergo incisa ciperscripta suis se constat. Ita enim in ea adhuc legitur PlPEM X.
PLISSIMIS Pars tabulae, in qua reliqua scripta erant, aut
casu alii l . aut leni porum aut homili ut ii iii iuria confracta est. Λ aenea quid in P lii armorea in antliit Elii e inscere a coli Milla Plelonginquitas temporis potuit: ii pini certe gloriam nulla unquant
249쪽
dolebit vetustas, nulla in obscurabit oblivio. Sentio tantas ros Iu ullo brevius multoque exilius a me tractari, qua in digni lati atque amplitudini ipsarum conveniret. Sed quis inodus futurus erat, si quae Sic quoque vi a me percursa Sunt, iis in singulis immorarintque insistere voluissem P Xunc quoque si de Caroli Magni laudii, iis disserere vellem, quantus se mihi campus aperiret Dice . serem quitaniam, qua haereses denuo esse Pre Se et subcre Scere coeperant, ab adole Scentulo perpurgatam. Dicerem immanissimam SaXOtium gentem, Semper vi clam , Semper rebellantem, cum inter se constantia Caroli et illorum perii cacia certarent, vix tandem
continuo triginta trium annorum bello perdomitam et abiecto idolorum cultu Christi leges accipere coactam. Dicerem Italiam vincendo peragratam dignitatem Hadriani Pontificis vindioniam : Desiderium istulphi successorem, cum eadem quae ille Im diretur, oppressum additam ditioni Pontiliciae Corsicam additos ducatus Spoletanum et Beneventanum, additum quidquid Lucam et Parmam interiacet. Neque praeleri rem reditum in Italiam, ut
Leonem tertium Hadriani successorem in sedem suam, raetis et oblitiis hostium Ecclesiae viribus, restitutum. Illa ero quanto pleniore ore laudarem reli et amplissimo et florentissimo regno, susceptum iter impeditissimum et disse ullatis ac periculi pleuum, et duci per tam Varias gentes validissimo Xercitu, terram illam, quae vagitus esu Christi aseentis excepit, quae eum Onet Onan lem audiit, admirandis operibus certissima divinitatis suae signa dantem obstupuit, spectavit sublatum in crucem et SUO Sanguine peccata nostra Xpiantem, e impiorum manibus ereptam et recuperatam. Talia quamlibet mulla dicerem, multa tamen necessario praeterirem, Summa omnia et illo nobili Magni cognomine maiora. Quod si vellem ulterius progredi, et tum quae priseis temporibus Π udovicus ius Philippus primus . ludovicus Crassus, Philippus A ugustus, Divus Hludovicus, alii reges, tum
recenti metu orta Franci seu primus, Henricus secundu S, Franciscus secundus religionius et edis post OIIcae caussa secerunt,e,pouere commemorarem, quam multi e eis ad eam defenden-
livorsatus uret animo videtur Ioeus Ciceronis X Philipp. IX. cap. 5. nulla eius mutionem osse itutis inofS urabit oblivio. hi ipse Ruten e X ali- cauo Suo ediderat obscurabit, quod primi quique editores sequuti Sunt. Ea
Sic Pro Marcello cap. 9. Xu esse te talem ut tuus uuae obscuratura nulla tinqua tu sit oblivio. f. Plin. Paneg. cap. 55. s. s. si olens Verbum pariun prospere de seiulit Ernestius. R. I lola, de signis ei Sintulacris inani uni ac salsorum Deorum vel de ipμis Dii est Plis Et euntinenticiis, ecclesiasticorum cripto tu In ΝNe Nati Consint. R.
250쪽
dam in Italiam cum Xercitu venerint quam multi Pontis eos laborantibus rebus suis in Galliam confugerint quam multi Concilia, cum alibi nusquam possent, in Gallia tuto ac libere celebraverint:
multorum dierum multorumque voluminum, non unius horae et ianius orationi negotium esset O , quae omnia semper summi Pontifices et quoscunque potuerunt honores habuerunt regibus nostris , et ex omni antiquitate in scriptis sui eos omnibus exquisitissimis laudibus extulerunt. Exstat epistola D. Gregorii ad 11 Chil debertum regem, cuius hoc principium St: Quanto ceteros homines regia dignitas antecellit, tanto ceterarum gentium regna regni vestri culmen X ellit. Innocentius tertius Reges Gallorum prae ceteris totius orbis regibus ait semper apostolicae Sedi, ut ipsius verba ponam, obsequioS0 et devotos extitisses Honorius tertius eosdem opposuisse Se tanquam murum inexpugnabilem pro populo Christium Gregorius nonus regnum Galliae ait esse quasiphvretram, quam Christus sibi circa femur accinaeit, eae qua sagittus electas eae trahens, ipSus, ut sibi gentes et regna subiiciat, in arcu, ita enim loquitur, brachii potentis emistit. I ego in Galliae Gregorius primus Regem Catholicum et praecellentissimum silium suum Gregorius X. Christianissimum inler 1mies Chriast nos Innocentius IV. Catholicum Principem et Christion Asiamum legem Urbanus quartus Principem inchyta devotione praeclarum, Principse Christianissimum praecellentium meritorum, athletam Christi strenuum et sollicitum fidei Christianae doli n-sorem vocat. Quae ninia honoris et dignitalis plenissima nomina ct illum, quem tot saeculis obtinuerunt atque obtinent, inter Omnes reges principem lociaria, Reges nostri n0n aut ambitione sua aut aliena assentatione consecuti sunt; sed ipsi suis sibi laboribus, suis periculis, suo sudore ac sanguine coin pararunt. Ab iis igitur maioribus ortus Carolus nonus nihil aliud sibi studio habet, φ)nihil aliud dies noctesque curat ac cogitat, quam quomodo possit eorum qua in simillimus ex adcre, et quam nobilitatem a maioribus accepit, eandem tradere posteris suis insigni aliqua accessione cumulatam. Quam ad rem divinus adolescens et ipse per se naturali quodam impetu animi sertur, et assiduis Catharinae matris. omnium , quas hodie sol adspicit, Sapientis siniae ac praestantissima mulieris vocibus incitatur. Itaque in iis acerbitalibus, quas superioribus annis pertulit Gallia, habuit tamen aliquod sol alium
ex ulcerrimo spectaculo, matris omnia recta et salutaria suadentis, et lilii nivibus maternis consiliis libentissime obsequentis. Quam multae ex eo adhuc μ puerulo auditae Sunt Voces, erumpente foras seque iam tuni patefaciente Iaatura, quae et excellens acumen ingenii et indolem virtutis omnia mox egregia Xempla editurae indicarent Quarum ego si nonnullas proferre instituam,