장음표시 사용
411쪽
tentias tanderent, et certis uiueris ac pedibus verba vincirent, ita ut ne lue ulteri u quam par erat e Xcurrerent ne ille citeritis Subsisterent, sed paria paribus reddentes, aequilibritalem indicendo quandam emicerent, et oraculorum Sintilia atque aenigma- tuni speciem praebentia mulla loquerentur ad ni irata eos illa rudis antiquitas et divinuit aliquid in eis latere rata est, et suavitate cantuum irrelita ducendam se illis gubernandamque permisit. Mul 287e et autem animos et incredibili sua vitate persundit poesis, ut uno verbo dicam, propter admirabilitatein. Delectat enim, ait Cicero, quicquid est admirabile. Poetae autem et mira quaedam
narrant, et ea miro inodo eloquuntur. Iam omnes homines natura cupidi sunt scientiae; et ad in iratio si inuitus quidam est ad sapientiam ac scientiam impellit enim ad quaerendam caussam, in cuius cognitione ac perceptione posita scientia est. Itaque ristoteles, cuius hac ex sontibus libamus, et admiratione ductos esseli omines ait ad philosophandum; et ut qui Sque Sapientiae amantissimus Sit, ita esse amantis sinium sabularum. f Delectant politae numero quoque ipso et sono, qui naturae noStrae ita con-Sentaneus est, ut Veterum quidam animum pSum numerum Ssentque harmoniam putaverint. - l, Delectant etiam, quia in rebus nihil ad nos attinentibus pertentant animos nostros omni genere affectuum ita ut vel legentes poemata vel audiente S interdum angamur ac premamur metu, interdum ad Spem erigamur, nonnunquam X hilaremur, nonnunquam etiam iis, quae licta es Se scimus, illacrymemur. Vir sanctissimus et eruditissimus urelius utagustinus saepe ubertim sevisse se, cum Didonis mortem apud
Virgilium legeret, confitetur. J'l'l' Sed hoc in eo propter singularem ipsius bonitatem minus sortasse mirum videri potest. vere enim hoc Graeci proverbi dicunt, honos viros faciles esse ad lacrumandum. Quid quod seris quoque ac barbaris hominibus et caede ac sangit in gaudentibus poemata talnen misericordiam interdunt et lac id mas commovent Alexandrum Pheraeorum Vrannum accepimus asper Supra modum et immiti atque esserat ingeni suisse, ita ut ho iniue alios vivos defoderet, alios inprorum ursorum quae pellibus , tectos canibus i onatricibus
412쪽
laniandos obiiceret, idque sibi pro ludo atque oblectamento haberet; quasdam etiam civitates amicas ac socias, immissis sino caussa spiculatoribus,' repente universas contrucidaret. Coram hoc agebantur aliquando Euripidis roades, qua in sabula
2s dolenter admodum deplorantur roianorum calamitates Homo quamvis asper et indomitus, quemque nulla unquam res ad misericordiam flectere potuisset, sensit tamen se poetices cantibus Ommoveri. Itaque statim se proripuit o theatro indignum esse dicens, Se , Cui tot strages, tot urbium direptiones, tot civium exquisita tormetita nunquam lacrymam unam e primere potui SNPn l. Hecuba et Λndromacliae malis illacrymari uuam vim octarum Horatius merito cum unambulorum et magorum peribus Omparavit.
IAH, inquit, per ea lontum funera mihi nosse videtur
Ire posita, cum qui poclus inaniter angit, I ruat, mulcet, falsis terrorous iv plet, O magus, et modo me Thebis modo ponit Athenis. Paullo aliter explicat ristoteles caussam ius voluptatis quam X poesi capimus sed nihil prohibet aliter a pli tribus eadem de re et lamen vere ab innibus disputari. Ait igitur ristoteles ' μὶ
natura comparatum esse, ut omnes homines imitatione gaudeant
et X rebus imitando expressis, cuicuimodi lanlii in f illae sint, voluptatem percipiant huic rei argumento esse puerulos, qui natura duce imitari ni illa gestiant; et hoc vel maxime illerre homines a ceteris animantilius, quod homines natura in axi in facti
sint ad imitandum. Λddit, quac prima homines discunt, imitando disci neque quenquam esse quin rebus imitando e X pre S Sis gaudeat, etiam iis, quas eras nollet aspicere: non igitur nitri luesse, cum poesi imitatio sit, tantam ex ea ab omnibus percipi voluptate ni IIace, ut a veritatis in antissimo philosopho tradita sunt, quin etiam veri S sima sint, dubitari non potest. Sed mihilumen interdum non parvam dubitalion om attulerunt. Ita iii mmcciam cogitabam : quod oculo lux est idem esse animo verilal m; et quemadmodum luce oculis in gaudere, abhorrere a tenebri S , Sic animo I OStros iis, quae vera sunt, gaudere, quae sal Sa Suut, naspernari ac restigere. Et Euripides itidem iucundissimum esse ait, scire Aristoteles autem, discere. Quo ruin utro is posito, nihil verae ac liquidae voluptatis o rebus sal, is porcipi potest. Falsa enim neque sciri neque disci quo lini. Et alia Cn289 salso gaudere ho in ines, mullis argit inculis mihi videbar posse cr-
413쪽
vincere. Nam et poesi gaudent et pictura et omni denique imitatione. Omnis autem imitatio videri vult id, quod non est itaque quodam genere mendacium est. Neque vero tantum libenterea videmus expressa coloribus, quae Vera delectant, ut neniorum pratorumque viriditatem, tellurem multiplici variorum forum te-gini ne pacatam, X inlia puero mulieresque forma sed ea eliam, quae vera videre nollemus, ni irabiliter nos picta delectant Hercules liberos intersciens, discerpens Pentheum mater, rota ,ο- Iulus Ixion, iecur vulturi praebens Prometheus ceteraque de poetarum mendaciis pictorum quasi propagata mendacia. Quid luviones, incendia, ruinas, domorum urbiumque direptiones loquar
quae vera an Omnes refugiunt picta summa cum voluptate intuentur. Acq admirari quidem solemus, si quos videamus nihilo maiore ni e lictis quam e veris voluptatem percipere, O Sque rudes esse atque impolitos iudicamus: cuiusmodi ille Laco fuit, qui ceteris labulam quandam magni facientibus, in qua pictus erat praepingui rusticus corpore, ad in bram arboris Stratus, Imagna cum significatione languoris ac desidiae, negavit eam sibi placere, quod talem ho in inem ne vivum quidem in aedibus habere vellet.
Et Anacharsis,' ' qui invitatus ad audiendum quendam, qui mirifice lusciniae cantu in inlitabatur, Sperna lus est, Veras ibi luscinias saepe auditas esse dicens. t qui nostrum non talia omnia pluris aciat inlitata ' quam vera Quae autem Vera Vaccatantopere unquam celebrata est, quantopere Vacca Myronis se si Nuiu quid igitur hominem falso gaudere dicemus ramo vero natura hominu in amica pene veritas est: neque aliud quidquam mendacio gratiam conciliat quam imitatio veritatis. Itaque cum ea dicuntur, quae nullam prorsus habeant veritatis similitudinem, aut suapte vi aut habita ratione eorum, apud quos dicuntur, nulla ex talibus mendaciis existere voluptas potest. Λ poetarum figmenta 'ri' et ingeniose excogitata sunt, et accedunt plerumque ad aliquam similitudinem veri, et ita exponuntur, ut in ipsa eorum expositione mirificum quoddam ingenii acumen perpetuo eluceat. Itaque, quoniam verum ingenios imitantur, oblectant. Sequitur, ut Ostendam, quae commoda humauo generi adserant poetae, et 290 quas ad res utilis sit p0 ematum lectio. Dico autem, quae duo ut doceret Achillem Phoenix, comitem se ei a patre datum es Se pro-
stetur, v ad ea utraque poetas utilissimos esse. Nam et beneo Similiter ap. Lucretium pereineere uictis i. e. probare V. 100 1egitur.
414쪽
loqui docent et ad honestas actiones ninios legentiu in aut audienti uni impellunt. . Quod his versibus Aponit oratius v)os tenerum pueri balbumque poeta Gy ul:
Moae etiam pectus praeco piis format honestis, Asueritatus et invidiae corrector et irae. Λ de loquentia quidem, quin ad eam plurimum conserant, ne dubitariiquidem potest. Omnis enim granditas rationis, Omnis
peregrina et ab vulgari abhorrens consorinatio Verbo Puin, Inn Esfigurae ius igniores non ab alio scriptorum genere quam a Outi Spetuntur. X umerose autem dicere, quo nulliani maius elocutionis ornamentum St, nemo non poterit, nisi qui aures habeat in uineris poeticis diu multumque tritas et exercitatas. Illa maior dubitationis plenior quaestio est, prosintne moribus poetae, an eo Sin sciant ac depravent Plato enim cum innumerabilibu , locis uin-mam laudem tribuisset poetis ac praecipue Homero, tu libris de republica multa ab eo peccata esse demonstrat, et civibus suis ab eo metuens, eXcludit eum ab illa, quam instituit, civitate φρ)Quem imitatus Cicero in usculanis, Videsne, inquit, Delucquid mali adferant Lumentantes inducunt fortissimos viros; Aliunt animos nostros ita sunt deinde dulces, ut non log aMtur modo, sed etiam ediscantur. Si ad malam domesticam disciplianam vitamque umbratilem et delicatam cum accesserunt eliam potiatae, nervos omnes virtutis elidunt. Recte igitur a Plutono educuntur eae ea civitate quam sinaei ille, cum mores optimos es Optimum re p. statum exquireret. Nos vero, si ut Sirenum, ita
pol larum cantus exitiosi Sunt, Obturemus adolescentium aureS, C-
quo ad eos ullum poeticae suavitatis gustuini permanare patiamur. Sed si, adhibito iudicio eorum lectio luctuosa si ea Neamus, ne faciamus idem, quod Lycurgus rex Thraciae. Celera desiderantur. l l )
415쪽
AGGRESSURUS SATYRAM TERTIAM DECIMAM asi IUVENALIS.
ultu constiti ierim vobiscum una evolvere atque excutero librum Seneca de proxide ulla, iudicavi omnibus nobis commodum fore, si is liber seorsum celeris Senecae operibus mea opera men d itus X cuderetur. e Sperabam id fore, antequam ad has mihili: cundissimas, vobis, ut merito sperare Videor, non molestas
Xercitationes rediremus. Sed aliter cecidit. Interea igitur, duni ille ulceri inius libellus a librariis describitur, delegi deciniam tertiam Iuvenalis Satyram, in qua hoc triduum On Sumeremus. Et iucunda autem et utilis illius evolutio q* sutura est. Continet enim multas graves et lites Sententias, optimis verbis et genero quodam dicendi salso, festivo, hilari et ut ii dicam, vivido, ii odii iii poetae proprium ac perpetuum est, explicatas. Neque mihi quisquam illud biecerit, multos esse ex Latinis Iuvenale meliores poetas. Non contendo. Scio, multu in interesse inter Iuvenalem
et Virgilium. - Sed qui solum Virgilium legerit, tanto praestare eum ceteris credere poterit, scire non poterit ut ad certiorem ipsius Virgilii gloriam pertineat, etiam alios legi. Deinde non continuo Ola cognoscenda, quae optima. alioqui non tantum
Ciceroni usitatius os separatim quam Seorsum perperam noIulussi Scri-liuiit se0rsitim quod Si recte iei itini, Semel pud eum legitur, in Oeconom. i. 10. Oreli. R. ὀ ob Similiter Cic. in I. . evolutio poetarum. RAPT. D. V duo in his praepoSitionem non repetiit, unice Verum esse iudica erint, qui Sequuntur Benileium suo admoras Serm. I. I. 11. cuius alii en Alioni multa exenipla apparet repugnare. Vid. Heiudors pag. 16S. et Setin id. Pilior. I. pisi . . s. 12. QuamquAin mihi quiden non Nati DrOhRtur praeceptum umpiti Graiiim Lai. R. 44. de lac praepositionis liuius repetition Me nisi lenti, inti illani si vel maxime eam amare Cicero apud quem iteratum mire viri viderii locum habete Disi ubi plura Voca hul interponuntur, Velut tu Lare o. i. m. I. de in . . . 30. s. de Fato S. 19. Itaque bene facium quod tu ni Ado X. l. aes r. pariter at ille in Tusc. IV. 14. s. 32. alterum ni re
iubentibus plerisque libris eiec ii rellius. Qu0d vero ibid. ore Rumplius de
416쪽
poetis solus Virgilius, ex oratoribus solus Cicero, sed ipsius Virgilii uniani aliquod poema, Ciceronis una aliqua orati legenda erit. Certe enim et aliqui, virgilii poema et aliqua Ciceronis
Oralio priucipem locum tenet. t ne in unquam repertu eSt, qui aut Iloni erum praecipuum esse inter poeta negaret, aut propterea Hesiodum, Theocritum, Apolloni uin Rh0dium, alios etiam ins 292 riores, e manibus ii ominum Xcutere conaretur. Nec quia Sophoelos in Tragoedia cxcellit, dei reo eschylum Euripidemque con
Non, si priores ait Horatius Maeonius tenet Sedos Homerus, Pindaricae latent Ceaeque et Alcaei minaces Stesichorique graves Camoenae. Suus est stellis honos, sua lux, etiam si a solis splendore et elaritate vincuntur. t stulte facit, qui in potestate eligendi, praetermissis optimis, deteriora sectatur. Hoc ita demum in me va
termitteretis. Sed id neque suci adhuc neque acturus unquatusum, et multum illo interes Se hos qua Si secundarum partium scriptores melioribus anteponat aliquis, an eis quoque studii aliquid tril,liendum putet. Praeclare Cicero' ferreum quidem scriptorem esse non dissiletur lilium, Sed Scriptorem tamen, ut legendus sit Rudem enim, inquit, SS in n0Stris o lis, aut inertissimae segnitis est aut fastidii delictilissimi. Mi hi quidem nulli salis eruditi videntur, quibus nostra ignota sunt. Haec ille: et illis quidem temporibus, cum neque MuSurmn Scopulo quisquam superstrui ct is, qui hoc scripsit Ennius, meliorum inopia principem locum tenebat. Quid igitur censemus dicturum fuisse Ciceronem, si ad eoru in octarum, qui OStea Oruerunt, temp0ra vitam pro dueere potuisset Qui certe ut veteris illius Romani semuouis integritate inferiores fuerint suae enim quisque aetati quam ala, Orum suorum seruione uti imalebat limatiores tamen et cultiores et multis
poeticis virtutisus superiores suerunt. Num igitur hos nitidos et politos conitempsisset, qui illos horridos et nipexos i, studioselai non ac diligenter volverat Sed ut in celeris vitae partibus,
ita in ration studiorum varie a vulgo hominum peccari solet. allunt et avorum Ostro Piuia ni litoria, qui so cruditos perhiberi volebant, lilimis quibusque scriptoribus tanquam pervulgatis et nihil abditu in ac retrus uni continentibus valere iussis, in aliis pii bus dum obscurioribus minusque ritis suam omnem industriam coli
417쪽
eabant. Itaque coruui plerisque saepius in alii bus erat Λppuleius aut Sidonius suillinaris qua in Cicero: Porsi lini illi animorali ima, 2
Lucania in aut Claiulianu in qua ui Virgili uni libentius et maior ciun studio lici volutabant. animadvertit hunc errorem insequCn aetas, et nembi, Sadolet ac simili uin et exemplo et auctoritate commola, ad vetustioru in lectionen inlitatione inque revocata est Sed Seculuin ista aliud maluiu, exorta actione inepto Puni hominum, qui praeter Ciceronem, Caesarum, Sallustiuin et si sorte, aliquot alios idem aetati suppares clum ex poetis praeter Catullum, Lucretiuiu, Virgiliuiu, Ires aut quatuor alios, clatriare coepertint, Ceter ni ne barbaros esse, nesciis se Latine loqui, neque satis dignos isse, in quibus cognoscendis ullum Studium poneretur. Inde extitit euectum quoddam et famelicum' et ut ego inter-diim Oeare soleo dilutum eloquentiae genus hominum e xistimanti uni bene dicendi laude in in eo positam esse, ut ne ullum Vocabulunt lona S, quod non ex Cicerone sumpseris, , quamvis latueatque insulse loquaris, sine ulla vi, sine ullo acumine, Sine ullo pondere sententiarum, lummodo unum illud observes, cilis ius te
Ciceroni. fraterculum soro Similis satuitas corum quoque,
qui poetarum laudem allectabant, rani in os occupavit Nam cum sibi ciuilices quosdam consecissent carum vocum, rillibu Velere Saliquot iocine usi essent, putarunt, se illis aequiparatum iri, dum
Sedulo caverent, ne quam vocem versibus suis intuli Scerent, qua
non in illis, quos dixi, iudicibus reperiretur Ergo hoc Xcin pli
Suo utrique docuerunt, ex omni biis Ciceronianis vocibus stultissimas orationes, ex omnibus Virgilianis pessimos versu poSSO Omponi.
Neque dici potest, qua in haec hominum somnia 'n sibi placeant,
qui tu e circum Spiciant, quam se minulenter iis, quos non intelligunt, anteponant. Statium, ait eorum quidam aut Silium Italicum tui uilii aut Lucanum aut Senecam nominas Ovidium etiam cui praeter uitum Virgilium Latinoruiu nemo par fuit, contemnere nudent, Seque ei anteponere non verentur Unus etiam, ' celeroqui ho in oc mi dilissimus, sed illo orrore imbutus, Ovidii nictain Orphosin 'l'l divinum poema et omnibus ingenii, omnibus loquentiae liminibus
omni ex parte collucens, in eum sermonem, quo Vulgo nunc ti- inur, Sibi con Vertenduin curavit, ne, si cam Latine scriptam attili
geret, si liceritatem Laliui sermonis, quam ex aliis poetis ausc-291
418쪽
rat, contaminaret. Sod hunc quidem Xcusare quoquo molio pos--tiinus: qui uiu et doctrinae copia abundaret, et Latin sernio uopori te ic scient P uteretur, ita una in re ni in is credulus suil alio 1 unique iudici stare polita voluit quam suo. Isti non ferendi sui ab inni cruditione imparati, quasi satis Si dixisse, ego pulcra 9 muta pango audent e cum eis componere, aut etiam cos prae S despicere, a quorum coquis aut mulionibus, si hodie viverent, scribendorum carininum laude facile vincerentur. Uorii in ego, simul atque Iuvenalem mihi in manibus esse resciverint. qui de e sermone futuri sint, non ignoro. DPenalem interpretatur. Cur non potius Horatium Sed et tertio obhinconno quasi alii poetu deessent, Senecae Proadas delegit quas interpretaretur. Ego vero et in explicandis Senecae Troadibus ita lum me versatum esse confido, ut illius Octae amoremni ultis incusserim et in huius Satyrae Xplicatione spero te perfecturum, ut eiusdem poetae alias quoque cognoscere cupiatis. Sed satis iam verboruin actum est. Nunc primum e Xponati argum illum huius Salyrae deinde ipsius poetae verba recitabo quaeque in cis X plicatione egere videbuntur, ea diligenter et accurate interpretabor.
CUM in ΛΝALES TACIT L EXPLICANDOS SUSCEPISSET.
meque pars ulla studiorum humanitatis aut amoenior' ' est aut
fructi iosior quam historia D neque ullius gentis iis loria si quae iiii historia topuli Itom. aut magnilii dinoe aut iii lcritudine nul Giuilis Uneri CXc inploruni copia et varietate contenda D no ple ex ingenti scriptorum, qui res Ilomanas illo rarit in ini illiu talis pro-295 diderunt, uni ero piis piam est. viii in merito quis C. Cornelio Tacito anteponat an si nihil est hominis antino ilicii radius quani discere et Ortim, piae suapte vi ac natura iucunda sunt. In illo quidque iucui utilis o quanto laboris rac in Oles linc in in iis .r xhibit :dubitares de historiae suavitatu nemo tui test, illin crinitiae nus
419쪽
ni illiun Sit, ex quo aut plura aut citius et minore ani in contentione discantur Artium praecepta, dum traduntur, moleSta Sunt;
mathematica non plures pulcritudine invitant, quam dissicultate deterrent illa ipsa princeps et regina artium philosophia nunquam iam multos habuit studiosos sui, ut non plures obtrectatores habuerit: una historia est, quae Omnium studia alliciat, aures teneat, animo mulceat a qua Si qui abhorrere se dicat, parum absit, ' quin ipse se ne hominem quidem esse fateatur. Parvulos pueros, in quibus naturae is maXime lucet verissimeque per- Spicitur, nulla re magis quam narratiunculis duci videmus : qui etiam saepe, ut aliquem sabellas narrantem audiant, ea ipsas, quibus cum maxime operam dant, lusiunculas deserunt. Isti superbi ac divites, librorum et litterarum omnium Sores, quisis c stolido ac supino pulcerrimarum rerum contemptu gloriana quaerunt, ut tamen si quoque aliquod hominis simulacrum ac vestigium retineant, ab historia non penitus abhorrent. Itaque in illis ipsis quoque atriis, coenationibus, cubiculis, unde aliae Omnes litterae Omnisque honestas exulat, in mensa tamen aliqua aut in abaco interdum videas expositos una cum fritillo et turricula ac tesseri ceteroque instrumento aleatori etiam libros, aut historiam aut aliquid historiae utcunque simile continentes. Ut enim mustum bibunt, qui vini veteris aerimoniam atque austeritatem non serunt: sic pueri et viri puerorum similes, quia serio scriptaeli istoriae gravitatem severitatemque non capiunt, inanibus se sabulis propter quandam illarum eum historia similitudinem oblectant. Sed supervacaneum est de voluptate, quae X historia percipitur, pluribus dicere, cum id de suo quisque sensu iudicare sacile possit. Utilitas autem quanta ex historiae tractatione capiatur, qui S
non videt Mitto iam, quod ille apud Platonem Aegyptius
sacerdos Soloni dixisse sertur, semper pueros esse, qui Vetu Statis cognitione careant illius quidem omni ui humanarum rerum moderatricis, prudentiae, unde maior vis quam ex historia colligi 296 potest Non enim avium cantu aut volatu, non inspiciendis pecu-duin libris, non interpretandis hariolorum cantibus sutura prae- , oscuntur. Quis cuiusque consilii aut incepti exitus esse soleat,
qui diligenter notaverit atque observaverit, is demum, quid Xquo 'l y eventurum sit, optini ac certissime providebit Quatu-
J emo Latinorum dixit parum abest quin pro non mullum ubes quin. CL adn. m. ad uti incitu X. 1 9. 130. R. oo Iluius vocis nullum idoneum auctorem nisi Muretum ipsum Iaudare P0 mu se L pag. R. 300. Sed suo paulo ante posuit narratiunculas, egitur apud uinctiliatium Ι. . . . Plin. epifit. I. 33. . . De eq. Sore Uid. R in pag. 236. R. R. im pag. 22. Τom. IX. 290. Hi p. R. t maec loquendi ratio qua duae iniserrogationes in eadem ei unciatione iungantur, dici vix pote, ii ii iii frequeris it optimi Ν ii piori ini, Liv. XX. 12. ceter uvi mis rabilior oratio fuit, cor Duemorantium, eae quantis 'imus quo recidissent curthus utensium res Demosth. I.ept. Dag. 465. i. 33. Si νίεζέων TGOΠον, ω ἱνd0ες Ἀγγὶ ναιοι ὁ Σολεων τους oia ους ως καλως κελευξε ιδενα t. muli a Xempla Suppeditant Dpkens ad Iustin. NUII. 2.
420쪽
illi; illi uim ni in curia liadam et mutulat illi serie res humanae Ol, untur, linguaque carunt Vari tu et inconstantia est ut hi
ipsit in item ad moduli dicebat gatho, verisimile sit, ni illi: ipraeter id, quod verisimile est, ex cuire: de ruinque arueli est milibus similia existunt; neque ulla cortior regula est iudicandi illi quaeque re e Va Sura Sit, qua in inspicer . quem exitum Sinai li: tu longinquitate temporis saepius ac si e lite iiiiii habH Pini. Quod si aut temporis honi inibus ad vivenduli concessi brevitas i ut ipsa vitae ratio pateretur, ut idem honio mi illa saecula . ni grainente integrisque sensibus vixisset; φὴ mi illas provincia obiisset ad intimas principum virorum de gravissimis rebus consul lationes frequenter adhibitus esset; innium sententias audiis sol rationuni, quibus quisque niteretur, pondera ac momenta diligenter c xpendisset obsorvasset postea et notasset diligenter, quid c quo consecutum Sset quis non incredibilem litandam in eo vigore vini consilii crederet quis non eius sententia tu de rebus gerendis in Oraculi propemodum loco ac numero habetidam aleretur litui quod natura nobis denegat, pracslat historia ut, qui cam diu ac diligenter pervolutarunt, innibus aetatibus ViXis Se Onin s r gi Ones perlustrasse, ninibus publicis consiliis tulersuisse, Omnia quae
utiquam conligerunt pra Sentes Spectas Se atque annotasse id nn
tur. Nam quod alicubi ris tot les ait, ni aiorem ita iidam
esse poetices luani historia cumcidii losophia coli iunctio ii m . ilia ad historia lanluiu, quid factum sit exponat, poetica, quid lieri debuerit id luat aut quo inodo accipi elidum sit alias sortasse vide-bi in iis illud certe et cxtra omnem controversiani est et ab eo de iii
philosopho alibi ' traditur, in graicibus et seriis deliborali
ilibus cum maximus Acmploruin Sus Sit, e poclis quidem p lila Xenil la in vulgus interdum aliquid valere; at almi gravos et cordalos viros multo maiorem vim ea, quae ex historiis dueta sitiat, obtinere. Nam quod 1 oratius Io merum coitim n-297 dans dicere ausus est, quid honestit in fluid turpe quid utile quid inuti lusit, ni ullus cum ac plenius ' i' qua in lihilosophos O cere : lilio go do historia longe verius ac iustius dicere ait sim .
Eleui in philoso lilii primas rerum cc ussas inquirunt in pra ' celitis commiliti hiis alissimeque palo talibus occilliantur: singula non sere considerant. innis aule in actio Omnisque deliberatio sin-
Vid. xiii κ. ad ulluΝl. '. l. T. pr. Si haes. Apparat in Deum o in . . pag. 761. Quo inagis nitror ei nuutunc reperiri, qui in talibus trepident. FH.