장음표시 사용
401쪽
villis, quos dura premit custodia matri/m: Sic mihi tarda lu/ιλι ingrataq/te ev/P0ra, quae spem Consiliumque moru/it/ιν mendi naviter. Mucii est animo ac virtute, iuvenes, quibuscunque Saepe in in ille in ista venerunt; quibus ilicunda industria est odiosa ccssatio; itibus ab iri quies est, labor quieti qui tutu denique
una ac spiritu rui vobis videmini cum in litteris lentinis tutaec insumitis; qui co estis antinori sui ardore, ut in illa directa et ni tua, ut ait Iiesiodus, ad virtute ni via iis quasi strigare, nusquam inter iungere, sed eam uno tempore ac spiritu O-iani, si seri posset, Ahaurire ac sul erare cuperetis. IIa Via veteres illi, quos admirantur ac Suspicimus, sapientiae procere SVulgo Sese Xenierunt hac se Sulara ceteros in Ortales Attalo runt
hac gradientes non modo floruerunt inter aequales suos, Sed in Ouinem posteri talum ii ornen sibi ac decus innaortale pepererunt. Cuius aute in ignavia suerit, eos qui dein, ut magno quo Silam ac praestantes Viros laudare ac depraedicare: i' l, et lanicia torpere
de niare Escere Olio malle, qua in ut Corum similes vadamus, pera in dare Aon est ius dum animi industriam laudare et oti uinum lilecti non seri laudat, qui non et concupiscit; non X ni in Odit miratur, qui non et imitatur. t bene, quod ex isto numeroisi ulli non olios veterum laudatores, sed strenui potius imita lores, non tam ad praeclara studia cohortandi estis, quam exemplo VeStro excitare iis alios ac c0hortari potestis . laque pro certo habeo, totum id tempus, quo nobis huc per calores convenire non licuit, non tamen a vobis languori ac desidiae aluin, sed, quatenus licuit, Parum pSarum artium, quaru in amore agratis, umbratilinc domestica exercitalion traductum. Si agricolae, ubi tempestales malae Sunt, cum opus si ri non totust, sub lecto tamen
quod agant reperiunt, ac ne ipsos quidem sustos dies sibi prorsus 277
inutiles siluere patiuntur Sic milites, ubi eos horriter aqui-
402쪽
lonis stridor in hiberna compulsos belli eis iamneri hus avocavit,
quotidie ainen aut cursu aut saltu aut ad palum Xercentur, aut
fictis inter se praeliorum imaginibus dimicant, aut gladios acuunt, aut arma poliunt, quae denique in bello usui sutura sunt, ea omnia in pace meditantur duo ego ut mihi de vobis polliceri audeo,
ita vobis de me plane confirmare possum. Xeque enim mihi ni inus otiosa ulla par anni suit, quam quae ad quietem concessa videbatur. Libuit milii istorum potentum consuetudinem imitari et tentare, num, quas illis aestatis tempore voluptate divitiarum suarum magnitudo praestat, easdem mihi in re curia ac tenui studia mea suppeditare possent. Igitur ut illi ea tempestate anni montosa
et altiora loca et saltuum ac nemorum pacitatem consectantur:
sic et ego Heliconios colles et avia Pieridum loca peragrans, aestum ambitionis avaritiaeque vitabam. Ut illi ad sonti mi aut
fluminum capita strati, cantibus avicularum animum Oblecta ut sic et ego ad illos sacros et vulgo ignoto sontes, e quibus omnis elegantia omnisque humanitas in vitam hominum fluxit, molliter compositus, ex illo ambrosi veterum poetarum cantu incredibilem animi voluptatem hauriebam. Ut illi venatu aucupio ve intenti praedas agunt, quibus mensam instructiorem faciant: sic et ego quibus
mentem instruerem, e sapientis si Ino ruina Oininum monumentis quotidie aucupabar. O studia nostra, auditores, non utilia tantum ac ructuosa, sed dulcia etiam ac delicata Persarum reges, qui ut opibus a divitiis amuebant, ita luxu ac deliciis dissuebant, voluptatis caussa ita dividebant annum, ut hyeme in Babylone vel Susis, in Media aestalem agerent. Quidni studia nostra eandem nobis honeste luxuriandi facultatem ac copiam praebeant Eae me propinquo rure, ait orentianus Laches, hoc capio commodi Neque agri neque urbis odium me unquam precipit. Ubi satius coepit fieri, commuto locum. Idem in studiis licet Gravi et severa Philosophorum lecti0ne d sessus antinus est Politicorum usuum, involuta labellis et con-2et dita omnibus leporibus sapientiae praecepta continentium, moenitale recreetur. Solidius aliquod et succi plenius cibi genus requirit Ex illo copiosissimo ac locupletissim veterum Oratorum penore Omnia non pascendi modo, sed etiam saginandis animis apta depromat. In gurgit et Se in historiam veterem; omnem Superioris aevi memoria in mente ac cogitatione perlustret indulgeat arbitratu suo illi voluptati, quae infinita et insatiabilis ex antiqui talis cognitione percipitur. liarum voluptatum habendus modus est, huic nimis indulgeri non potest. Atque equidem, auditores,
quoniam humanus animus arietate capitur, Omniumque prope rerum, ut ait Euripides, iucunda mutatio est, ' decrevi hoc anno
403쪽
aliquid vobis huius suavitatis impertiri, et intermissa paulli
s per philosophiae severitate, nobilissimi inter Latinos historiarum scriptoris lectione vos pascere. Quod consilium tum denique sine ulla dubitatione probabitis, cum, ex quo sonte manaverit, intelligetis. Superioribus diebus cum ad illud non amplissimi tantum ordinis, sed huius aetatis singulare lumen ac decus, Gulielmum Sirletum Cardinalem venissem, coepit ille me, ut solet, de studiis meis humanissime interrogare. Cui cum pauca pro tempore respondissem, procedente Sermone, quaesiit etiam ex me, quid vobis hoc anno proponere atque Xplicare in editarer Respondi, me in ipsius potestate et semper suisse et semper fore; et hac quoque in re totum ex ipsius nutu atque auctoritate pendere atque id demum mihi Delii optimum atque utilissimum visum iri, quod ipso auctore et tanquam auspice gereretur. Tum ille, Quando inquit, superioris anni curriculum in Aristotelis Politicis consumpsisti, non alienum uerit hoc anno aliquid paullo levioris operae QSSumere. Num neque omnes ii, quorum te commodis servire Oportet, capaces Suylt tam arduarum disputationum i et a pleri que impetrari non potest, ut Graecas litteras ament et Sunt, qui anni principio ad dimidiatos libros tamquam ad delibatas ab aliis ac propc semesa epulas, non libenter accedunt. Quare auctor tibi sum, ut aliquem historicum sumas ac, si me audiis, non alium potius quam Sallustium. Nam et egregie Latine loquitur, et gravis ac densus est et civilis sapientiae plenus, et quod tu quanti facias scio, Thucydideres et, ut exiguus liber est, paucis illum mensibus tolum ea plicare facile poteris. Ego vero, inquam, i 279bentissime purebo auctoritati tuae neque unquam committam, ut quacunque de re Sententium tuam cog mvero, de ea mihi amplius quaerendum ac dubitandum putem. Quod igitur fausti in soli aequusit, de Sunini in omni genere laudandarum artium viri et nostrum omnium amantissimi sententia, evolvemus et Xeuticinus una hoc anno, auditores, Sallustium hoc est cum Scriptorem, cui antiquitas historiae Romanae dotulit principatum. Ad quem cogno Scendum, S VOS parum meae industriam ac diligentiam adferetis, lignam Vim X eiu Scriptis, cum Deo volente, et eloquentiae et sapientiae praeceptorii in colligemus. Sed in primis
pauca quaedam de historia tu genere, ', pauca de Sallustio di-
vo Cc ridia pag. 202. R. R. τὸ Saepissime in libris recentiorum legas in Venere, ' neruirere et me ciuilis, in Mocie, in iuriter, spectu im, quae ninia visari piissunt, ut uterum pleri uite et quos Maxime imitando cera, Pilius plerumque ita, initii. singum Stiangula ei Mequi, et otium uobis secis Ni sarius, queli vide in Anti Darn. Rg. 299. aecuinte et perSpicue de his disputantem. R.
404쪽
cana, quae institulo nostr non inutiliter praesulciantur ac praemuniantur. Ac de historia quidem haec: priinum quid si lii storia deinde quam pulcra, quam iii eunda quamque utilis sit historiarum cognitio tum quae si ut iis loria leges postremo in his loriarum lectione versantibus quae polissimum observanda Sint, et quomodo in ea re a plerisque peccetur. Cornificius, Seu qui Salius est, qui scripsit libro Rhetoricorum ad Herennium itemque Cicero ipse libro primo de Inventio uo ita his tot iam desulunt Historia est res gesta, sed ab aetatis nostrae memoria V --ta. In hac definitione, quot verba, totidem prope peccata sunt. Primum historia non est res gesta; sed rei gestae eri positione narratio. Non enim ipsa coniuratio Catilinae aut bellum ipsum Iugiirthinum hist0ria est: neque hoc ipsi dicere voluerunt; sed id, quod sentiebant, non satis commode eloculi sunt itaque condonetur hoc negligentiae ipsorum et si item in rebus definiendis negligens esse debet. Sed quod addiderunt, historiam non esse
nisi quae ab aetatis nostrae memoria remota sit, cuiuS UaeSO
amentiae est Ergo si quis hodie de Romulo et Rem scribat, salebimur, cum historiam scribero si de bellis inter Harolum U.
et Franciscum Ι. gestis, negabimus, quoniam haec nondum bis talis no Sirae memoria remota sunt aut certe dicemus nondum historias esse, tune domum sore, cum lui earum rerum mella inerit, nemo
amplius reperietur. Quo ni odo fiet, ut ipse quid in hodie historiam non scribat, qui autem abhinc centum annis scripta eius legent, historiam legant. Aeque Thucydides hae ratione historiam Scri-290 serit; neque Xenophon in libris anabaseos aut in libris erunt
Graecarum; neque Sallustius, cum coniurationem Catilinae aut eum bellum Iugiirthinum scriberet. Livius quoque quam diu clus in ei Secutus est, historiam scripsisse dicetur; at postremis li-lnis, quibus compleXtis erat res suis temporibus gestas . historii; in videlicet desierat scribere. Sed nolo pluribus verbis Q xagi in Petam saluam dos uilionem : ne mentionem quidem illius ullam se eissem, nisi scirem, eam etiam hodie de sens0res habere. Longe aliter sentiebant quidam olim eruditi hominus, quos Verrius Flaccus refert putasse historiam proprio dici narratione in earum rerum, quibus gerendis is, qui eas narraret, ii tersuisset ' i', Quo quam, i non Sequor, neque enim pauciora aut leviora iu-
405쪽
commoda hanc quam illam definitionem sequuntur, tolerabiliorem tamen illorum errorem esse arbitror. Quomodo igitur historia iudesini emit. Iniuste enim repreliendit aliena, qui meliora non
prosei l. istoriae nomen, auditores, non tantum rerum CStarum, sed quarumlibet Peria in narrationem expositionemque signi sicat. Sicoristoteles eos libros, quibus ingenia et naturas animali ii in persecutus est, vocavit historiam animalium; sic Theophrastus historiam stirpium sic denique C. Plinius libros suos naturalis his loriae inscripsit. Quibus libris caussae ac principia rerum exquiruntur aut alicuius disciplina praecepta traduntur, numquam eos quisquam recte historiam vocaverit. t ubi narratur tantum aliquid atque exponitur recte id scriptorum genus historiam nominaris . laque liber quidam, qui Galeno tribuitur, neque tamen
ipsius est, quo veterum philosophorum unaquaque de re Sententiae Xpon utitur tantum, non etiam Apenduntur, recte inscribitur
φιλοσυgo ἱστοριας Eodemque nomine affici possen libri eius- doni argumenti, qui salso tribuuntur Plutarcho, εο Tt ιν αρεsκον-T 0ν τοῖς φιλoso τοις. t libros physicorum aut ethicorum aut eius ni di alios si quis historiam vocaret, male et inscienter iis loriae nomine uteretur. Nam illud quoque intelligendunt est, quod de toto aliquo genere universe Scribitur, historiam non vocari, nisi partieulatini' ad singula Veniatur. tque haec iam ita sint historiae tamen nomen in hac disputatione non tam late accipimus sed vim illius angustioribus terminis concludentes, ita desiliendam historiam putamus : istoria est eruul public gestarum dissus et continuota nar alio. Neque quidquam interesse arbi rei tramur, ad hoc quidem ut historia sit, sintne res illae remotae
ab aetatis nostra se memoria, an minus; et nil in i , qui a Scribit, is intersit erit, an non interfuerit. Scripsit II ero dolus crebus a me inoria aetatis suae remotis et historiam scripsit: seripsi tollitii itides de bello, cui ipse interfuerat scripsit Xenophon de reditu Graecorum X sia, cui non intersu erat ni Odo sed et praefuerat; et uterque historiam scripsit. Si quis dicat, ad idem et auctoritatem iis toriae conciliandam intui esse, scribat qui ea, ita ipse Viderit ac cognoveri , an quae ab aliis tradita accepPri l. non negabo; si, ut vere ac proprie historia sit horum utrii in libet requiri dixerit pernegabo. Aunc singulas propositae definitionis partes mi uulatim considerem iis Historia est narratio rerum esturum. Omnes igitur tabulae excluduntur. Ne lite enim eontinent res gestas, sed ad eius, qui scripsit, libidinem scias. Ita pie neque Luciani libros verarum, ut ipse ludens O-Cal. narrationum neque Λethiopica II eliodo iis ut Poeniente: Longia ut eius generis scripta historias esse dicemus ; non magis quam
II eraclidae barin aut Λristonis Lyconem. e Xenophoniis qui-
lorioris nota advertita uti Particul iter se Porsiculusim, pro illi linisilui in optimis iiiii iniisti urtes memorasim, Singillatim dicere solent. Itaque mallem Murcius cmbratim OsuiSset. . R.
406쪽
dein lilii os Niso παιδείας pro his loria a te porim limi ob alias caussas, uin ilia in in is non talia curae suil sapientissimo ac disertissimo scriptori, ut res a Cur g stas exponeret, quam ut nobis exemplar regi Onini X parte persecti proponeret. Estne igitur oninis vera narratio historia Minime; sed ea tantuni, quae estrorum Pu ce ς Starum. Non enim ora lorias narrationes . etiarnsi verae sint, historias vocabi inus; neque illa Ciceronisu ' Milo domum senis calceos a Des limenta mutavit; imul per ut si, dunt si V.CDV comparat, commoriatus est aut similia ad historiam portinere censebimus. Neque Philostratus, cum vita in pollonii aut Sophistarum, neque Laertius aut liesychius, cum vitas philosophoruin, neque Plutarchus, Suetonius, emilius Probus, e-lianus, Lampridius, Capitolinus , cuin vitas Imp ratorii in aut aliorum viroruin illustri uin scriberent, historiam scripsisse iudicandi sunt. Aliud est enim vitas seribere aliud historiam. Jui vita in alicuius scribit, qualis itisque domi uerit, qualis in XO- rem, qualis in liberos, in alniliares, in hospites quo victu ac cultu corpori usus sit, accuratu ac diligenter exponilla qui his lo-282 iam, haec omnia aut praeterni illi aut in accessionis loco, quasi aliud agens, strictim et modice allingit ea tantum ex instiliit persequitur, quae ad publicum pertinent. Noe lii lare huc si ipsemet docet, qui, etiam cuni virorum illustri uin vitas scribit. negat se historiam scribere. Verba ipSius proscram, ne quis dubitationi relinquatur locus: υτ γαρ οἷοοιας ἴατ0Mεν, λὶ Ἀ
bella . paces, induciae, foedera seditiones, illi nil illis 'S. iii dicia, Onim illa litati s Priatii publica Puni et quae lini iusti m g
noris qualia apud Herodotum, Thucydidem, Xenopho i ii iii νο- lubiuin, Dion usita in Italicarnasseum, Sallustium, ilium Diodorum Siculum, Cornelium ne illini. ppianitin. inlli innum Marcellinu in Dion om Cocceium o eiusmodi alios logilii tur: quos VCPE ne herili possumus historiarum scriptorcs at alni nare to Or pro Mi I. cap. 0. s. o. ubi lamen iaci I apparet . ut sit melius ante v. cum ara colli cari. n. eo , Alexandia cap. 1. FR.
407쪽
tonderi diligenter ac madi aut velli etiam solitum Caesarem et semper cingi supra latum clavum , et Octavianum mense Decembri
totos dies alis lusisse, et si in ilia eius sunt, qui vita In alicuius. non ilui historiam scribat. Addidi tu delinitione historiae, cam esse non narrationem modo, Sed di usum et continuatum n ru- Gono . id est diε δμῆν καὶ συνεχνη diffusam quidem , quoniam qui summa capita rerum colligunt eaque nudo ac simpliciter pro pomini, ut Florus, Eutropius Orosius, Sulpicius, non tam historias scribere die eniti sunt quam suin maria quaedam aut ut vetustiores loquebantur, breviaria' historiarum; continuatam autem , ut Valerium Maximum et alios ius exemplum secutos ab historicorum nulli ro X cluderem. Longe enim aliud os historiam scribere, aliud Aempla similia ex historiis collecta sub uno, quod illi secerunt, adspectu ponere. ' Probasse me vobis arbitror quod principi posueram, hi Storiam esse rerum publice gestarunt Milissus ain et Oiiiiiii latam narrationent. Celera, de quibus dicere institueram, sunt autem haec de legibus in historia servandis, de puleritudine, suavitate, utilitale historiae, una quid praecipuo observare debeant, qui historias legunt, ea igitur et de ipso Sallustio quaedam cognitu digna, ne ut vobis molestiae et aliis tui pellimento si in in crastinum disserentur. JΝon dubito, L. C. V. . quin, quicunque te me honori mei caussa venisse vid ni et uniani talem erga me tuam ad inirentur, et ni tibi plurimum eo nomine debere arbitrentur. Ego autem ingenii fateor, nihil me tibi propterea esse quam antea sueram devinctiorem. Cui enim omnia debeo, quid ei iam debere amplius possim uuare ne illud quidem mihi curandum puto, ut tibi exquisiti, aliquo ration; genere gratias agam. Ita faciant qui se accepta bene licia verbi exaequare posse considunt. Mihi iam pridem adempta ac praecisa Spes Omnis est quidquam excogitandi quod tuis erga me innumerabilibus meritis ulla ex partu
o Contra est atque diei Mures iis, cui Xcitterarit ut opinor quae piri Senecam suum legerat epist. 39. Γιὰ ne 'lus Profecturia si natio ri iuretuquam ouue minc ruiqn breviarium uicitur; lim quum utine loquere mur, summarium voca tur. Utroque voc abstinuit Cicero, cui est mi oma; id eiu conipendium Surpat. Sed ite lucro quaeSiuque R. M Sic D. Cicero de petii conΝ. . t eu quae in re diversa et inmita viderentur esse, rutione et uistribuli me Sub uno umectu imiter tur ii.
408쪽
CUM , EXPLANATURUS ESSET AENEIDA VIRGILII.
ostentationem accommodata, senes autem utilia magis ei fructuosa delectent. Itaque ego, qui Oli in florenti aetate innes lep0res estivitatesque dicendi , quantum quidem in in Siluin erat, Suninio studio aucupabar, et pectere ac comere cum cura orationem sol bam, tunc ut a tale, ita consilio commutato, pro sutura potius 2Si quam oblectatura consector neque an id operam ut ab iis,
si ii ad me audiendii in conveniunt, disertus habear quam ut ipsi aliqua re bona et digna cognitu domum redeant auctiores. Et hoc quoque tamen ipsum voluptati vobis esse conlido. Neque enim vere novo segetis herbescentis viridi las quam adulta aestale lavescentis ci alcem vi, antis maturitas, neque arbitrum in primos sese stares induentium quam opibus suis laborantium et Pariliulio nil re incurvescentium magis nos aspectus oblectat. Nunc igitur Aeneidos Virgilianae interpretationem ingressurus, poematis nonianium inter omnia Latina sine ulla dubitatione praestantissiuit, sed etiam Graeciae gloriam in magnum di se ii mei via antis iam illam inulta, quae apte ad plausus et clamores excitandos in hoc arguntonio dici posse facile intelligo, converiamque oratiouem meam
ad ii amitida in P riuii tractation in quas spes os neque lini PDm- Inuli 's C contritas neque alienas ab hoc iustituit, neque cognitu
inutiles iudieatum iri Dieam uim de Poetices ipsius natura prio Sic loquitur Tereutius Andrio. 1. 130. . . . AER. uac si riuula inepe utitur vid. pag. , 8. H. Quod sequitur . Dicurrescere veteris est poetae apud Ciner de orat iis. H. . ibi exin hioren ex onio cum alii dedi incucciscere; si e L Tusc. 2, uti plenus versu,
409쪽
mum et antiquitate, uni Suavitate, et quid sit, quod eam tantopere suavein siciat, quasque illa o ininum generi utilitates et attulerit et perpetuo adserat; deinde quasdam Pistotelis de poesi ac poetis sententias, quae propter ipsius auctoritate in in m-Diu in crucia in animis insederunt, tentabo et ad disquisitionem vocabo postremo cum et de Virgilio ipso et de ioc, quod nobis iii
manibuS St, eius pocinate pauca quaedam ad ipsius dignitatem aeco uiniendationem pertinentia protulero, mittam concionem, neque commillain, ut linia longitudine aut vobis molestiae sim, aut aliis, qui post me in hunc locu in conscensuri Sunt, inpedii uento. Poeticam Veteres, ut hinc Xordiar, non tam artem es Se quam incitationem initidam aut tui et furorem divinitus in inis suin, qualis est in vaticinantibus, iudicarunt. Quod ita A pressit Cicero pro Archia: Sic a summis omistibus erudit Asimisque accepimus, celerarum rerum studia et docti ina et praeceptis et arte constare: pDelum natura ipsa valere, et mentis viribus eae ilari, et quasi
di in quo dum spiritu assuri. Et apud eundem ntonius lib. II. de Oratores hoc ipsum a Democrito et a Platone in scriptis
relictum esse dicit. c de Demo erit quidem aliis credamus necesse est cum ilis ius scripta perierint apud Platonem autem ita multis locis hoc dicitur, ut putidum sit, eos accuralius percensere. Sed et 285 poetae ipsi hoc de se profitentur ac praedicant; quorum Sunt illa: Est Deus in nobis Gog lante calescimus illo. Sedibus aetheriis spiritus ille venit. l')ni ultaque ad eundem nodum ut Pindarus ' eo se Bacchylidi anteponit, quod ipse quidem natura valeat, Bacchylides arte subnixus temere mulla priis undat itaque tantum interesse inter se et illinii, quantum inter aquilam et corvos, gloriatur. Neque aut ious ille duplici vertice insiguis aut sons, cuius haustu ocius fieri aiunt, quidquam aliud indicant, quam eos non arte et industria, sed
divino quodam spiritu et instinctu valere. Et certe praestantissimi poetarum, Orpheiis, Linus, Musaeus et ille innitim parcns II merus nil illis aut Saeculi e xtiterunt, quam ulla pra cepta pue' hi es tradita essent. Sed tamen Si naturae talitii in et ingenii, non
artis et industriae poetica est, quid est quod sit murus philosophus Λristoteles libros tres de arte poetica scripsit quod optimi potitae Horatii libellus de eodem argumento scriptus manibus teritur quod, ut ceterarum, ita huius quoque facultatis praecepta quotidie ab hominibus eruditis si in is summo studio tractari videmus onillud verius est, ut in oratore, sic in poeta, qui Oratori astinis
410쪽
quodammodo et in dissimili genere similli iam est, et naturae atque ingenii praestantiam et artem praeterea quandam a praecepto riui observati luem requiri rata quidem certe sentit Horalius, Dcuius illa Sunt: Natura feret iamlubile carmen , an arte, Quaesitum est. Ego nec studium sine divise vena, Nec rude quid prosit video ingenium; herius sic Altera poscit opem res et coniurat amice. Falendum tamen fortassis est, plus in poeta ingenium, plus in oratore industriam posse. Sed ut physici aiunt res c ullis ac
diversis elemoniis conissatas atque concretas nominari quod
in quaque donlinetur: sic veteres illi, cum in poclis illum animi ardore in plurimum posse quasique principatum oblinere curam 2M autem et industriam subsequi eique quasi famulari viderent: quod praecipuum esset, id solum esse dixerunt. Nam quod summi poetae fuerunt, antequam qui Squam poetices praecepta traderet, idem in oratoribus dici poteSt: Si quidem, ut alios omittam, ille ipse, quo nemo OS homines natos eloquentior fuit, Demosthenes, Omnes eloquentiae numero antea imple, Prat, quam ab ristotele, qui primiis ut dialecticen ita et rhetoricen ad artis sormam redegit, libri ad eam reni perlinentes conscriberentur. Sed et emendate loquebantur homilies, antequam grammatici nascerentur neque ex illorum praeceptis ni undate loque ii di facultas, sed ipsa pol tu praecepta X Ob Servatione eorum, qui bene loquerentur, enata sunt; quomodo iurisconsulti dicunt, noli ius e regulis, sed c iure regulas extitisse. Neque omnino quidquam est aliud ars quam imitatio quaedam naturae neque ulla st ars, cuius non semina ac principia naturae debeantur. Sic igitur a me pri in iam illud caput comitia, quae proposueram, X plicatum Sit, ut poeticam nequc impetum quendam an inii te inere sine ullis legibus vagantis esse taluamus, neque ilrsus totam praeceptis adligatam et adstrictam teneri; sed et generos quod a in ingenio tu in ad concipiendas animo rerum imagines, tum ad ea, quae conceperit, grandibus verbis et minime vulgari dicendi genere et serenda egregio acto, et praeterea diligenti cura atque Observatione Pa copiorum quorundam contineri. ntiquitas ipsius vel o Ciceronis testimonio innibus nota est, qui e doctis illi sitissimum esse ait
poetarum genus. v os certe Homero, que in tamen multi poetae
alii 'cesserant, nullum pro sanum scriptorem vetustiorem ab inus.
Et illi, qui primi dispersos h0mines congregasse es ex agresti ac
serina ad miliorem et cultiore in vitam radia xisse lici hil, Cia illi'. non
alii quam poetae iterunt: quos pri ter ara alo Dei una illos cis alii e liliae patres ac duces vocat Qui cuin et praeclaras sen