장음표시 사용
391쪽
in quaque re aptum esset ad persuadendum. Quam des nitionem a M. Fabio' parum considerate reprehensam, a nobis accurate 265 ac diligenter defensam esse meministis. Vis aulem persuadendi tribus omnino in rebus sita est ut bene do nobis pinetur auditor; ut ita commoveatur ipsius animus, quomodo expedit ad id, quod volumus, obtinendum; et ut nos id, quod persuadere volumuS, aut demonstremus aut demonstrare videamur. Hoc postremum, quod alii omnes prope intactum reliquerant, Aristoteli primum ac praecipuum et solum X tribus artis proprium videtur. laque de eo primum dicere ingressus est. Eorum igitur, quibus demonstramus id, quod volumus, duo genera sunt: unum eorum, quae arte pariuntur; alterum eorum, quae Xtrinsecus adseruntur. Leges enim et testim Onia et quaestiones et iusiurandum et pacta non Orator ipse fabricatur, neque ex caussae visceribus φ eruit; sed Atrinsecus allata, artificiose tamen tractat, eisque, prout commodum est, robur aut addit aut detrahit. Rursus eorum, quae ipse artificio su gignit quasi quo producit, bipertita distinctio est. Ut enim dialectieus duobus instrumentis utitur ad probandum, syllogismo et inductione ita orator duobus, quae illis ex altera parte respondent, enthymemate et eXemplo. Enthymema, oratorius Syllogismus est: Xemplum, Oratoria inductio. Cum autem orator in nece S Sarii rebus perraro Versetur, sed in iis plerumque, de quibus deliberamus quaeque etiam aliter se habere possunt fit, ut exemplum quidem sit inductio, enthymema autem syllogismus eiusmodi de rebus, quae nulla necessitate devinctae, sola probabilitate nituntur. Cumque neceSSaria ex nece SSariis, verisimilia ex verisimilibus concludantur a colligantur omninoque similia sint ea, quae concluduntur, eorum X quibuS Onclusa sunt ossicitur, ut enthymeniata paucissima eX necessariis, pleraque omnia ex verisimilibus ducantur atque eruantur. Ducuntur autem enthyinemata e iis, quae εἰκοτα Graeci vocant, nos sortasse conSentanea Vocare possumus, et ex signis. ικοτα sunt generales quaedam sententiae de iis, quae ad vitam hominum emtinent, Verae quidem illac plerumque, neque tamen Semper ne necessario erae. Cuius generis Sunt, Senes parco QSSe ac severos adolescentes propensos ad libidinem ingeniosos esse thenienses hebetes atque obtusos Scythas Signorum autem alia nihil necessario concludunt, sed tamen habent aliquam Speciem pro 266
babilitatis, ut illud eneae apud Virgilium
Accipe nunc Danaum insidias, et crimis ab uno
Non enim, si fallax Sino fuit et idem Graecus, satis argumenti e St, cur putemus Graecos omnes es Se fallaces aut Si qui cum,
392쪽
qui crebro anhelet, ex eo colligat febrim habere . . Non enim soli
id faciunt, quos subris tenet. lia rem necessario demonstrant, ut si quis neget virginem esse eam, cui lac ex uberibus uat. Priora illa communi nomine signa dicuntur haec ristoteles τε
Muηοια Cicero proprias Olas Vocat. Xemplum autem St, cum
ex uno pluribusve similibus aliud item simile colligitur ut, si intemperantia ac libido arquiniis, si Dionysi iuniori regnum ad mit, credibile est, huius quoque, qui illos imitatur, unde ni Xitum sore. Secuta inde est enthymematum divisio, quod alia oratoria essent, alia certae alicuius artis aut lacultatis propria. Oratoria sunt, quae ducuntur aut e locis communibus aut ex iis surmis, quae a rhetoribus traduntur. Singularum artium propria, quae ducuntur ex propriis principiis huius aut illius artis. Loci comni unes sunt, e quibus nihilo magis in hac quam in qualibet alia arte argumenta depromi possunt qualis est locus a maiori et a minori. Formae Sunt generales quaedam nunciationes ad certum tantum aliquod genus accommodatae ut in physicis : principia rerum esse contraria Omnem motionem in tempore fieri levia sursum tendere, gravia deorsum. Haec Oratori non Sunt, ut neque dialectici; sed ut dialecticus locos quosdam communes habet, ex quibus ad omnem quaestionem arguntenta depromit, alios proprios singulorum problematum, in quibus ei Satur, ut ad genus, ad accidens, utamur enim sane hac voce, quando aliam aequo Commodam reperire non poSSumus, ad proprium, ad sinitionem aut confirmandam aut infirmandam sic et orator quosdam locos habet communes Omnium generum rhetoricos, alios uniuscuiusque generis proprios. Illos Aristoteles generis nomine locos, hos sormas vocat ac saepius tamen etiam de formis ipsis loquens, locorum nomine utitur. Eas igitur sormas , id est, locos uniuscu-26 iusque generis proprios, priore loco DXplicaturus, necesse halluit prius, quae quotque rhetorice genera SSent, Nponere. Sunt autem tria, Ostentativum, ita enim ni elius quam, ut alii, demonstrativum, deliberalivum et iudiciale Deliberativum suasione et dissuasione iudiciale accusatione et de sensione ostentativum laudo ac vituperatione continetur. Deliberatio de suturis iudieium do praeteritis instituitur laus et vituperatio propria praesentium est. Fines proprii deliberationis, utile aut noxium iudieii, aequum aut iniquum laudis et vituperationis, honestas et turpitudo. Tenenda
igitur est oratori copia quaeda in communium Sententiarum Omper prompta ac parata, X quibus arguinenla ducat ad ostendenduin aliquid esse utile aut inutile, aequum aut iniquum hone Stum aut turpe. IIae sunt, quas forma vocamus. Commune autem trium generum sunt loci, quibus confirmamus, fieri aliquid aut potuisse aut
poSSc, aut contra factum S Se aut factum non esse sore, aut non ore magnum aut parvuli esse idque tum Simpliciter, tum
393쪽
comparate. tque haec tum communiter tenenda sunt, tum proprie ad unumquodque rhetorices genus accommodanda. is XI'Ositis, genus deliberativum tractare ingressus est, ut Omnium prae stantissimum et in quo ceteri ante ipsu in minus elaborassent. Primum igitur ostendit, quo in genere rerum versetur omnis deliberatior deinde autem omnes deliberationes publicas eas enim praecipue spectabat ad quinque praecipua capita revocavit. ut enim deliberari de ratione conficiendae pecuniae, quod praecipuum Stin Strumentum rerum gerendarum, quaeque nisi publice suppetat, manca et ni utila est omnis deliberatio aut de bello et pace aut de custodia regionis aut de iis, quae importanda quaeque Xportanda sunt aut de legibus serendis. His quinque capitibus Omnis sero publica deliberatio continetur. Docuit igitur, quae ad unum quodque eorum oratori Videnda essent. Quoniam autem Omnis deliberalio resertur ad felicitatem aut ad partem aliquam elicitatis: idcirco de ea deque eius partibus varie ac copiose di Sseruit.
Deinde, quia deliberatio non de fine ipso est, sed de iis, per quae ad finem pervenitur, id est de bonis et utilibus longe plurimos locos tradidit, ex quibus Sumeren ius argumenta, quibu aliquid aut bonum atque utile aut etiam alio melius atque utilius S Soostenderemus. Idem postea, ne longior sim, in ostentativo et Min iudiciali genere praestitit: omniaque subtilissime persecutuS St, ex quibus aliquid aut honestum aut turpe, aut honestiu aut turpius, aut aequum aut iniquum, aut aequius aut iniquius esse colligi posset. At quoniam in iudiciis non argumentis tantum uti inur, sed etiam legibus, testimoniis, conventionibus, quae Stionibu S, iureiurando nitimur eaque omnia interdum a nobis faciunt, interdum etiam caussae nostrae inimica sunt: idcirco in extrema parte huius libri, quae nunc eXplicanda nobis est, docet, quomodo iis, quae tormenti S A pressa sunt, quomodo iuriiurando vim ac robur aut addere aut adimere debeamus. Utilia praecepta et cognitu digna et oratorum iurisconsultorumque communia. Qua cum absoluta erunt, sumam mihi oratiunculam aliquam Ciceronis, in qua usum aliquem horum praeceptorum videre possimus. Interea, paucorunt enim dierum suturum negotium est, absolvam inceptam a me Vestra caussa, auditores, Latinam interpretationem secundi horum librorum, eamque divulgabo ne quis Vestrum Graeci sermonis ignoratione a cognoscendis Aristotelis praeceptis absterreatur. Ac vobis quidem, adolescentes, utcunque Sati Sse- ei Sse me, neque meam hanc disputationem vobis aut iniucundam aut inutilem fuisse confido His autem magnis ac praestantibus
D CL adn. pag. 166. R. Cassius in epist. Ciceron scripta lib. XV ad Fam. 19. S. . ext r. Ne loristior Sim. vale. Cicero ad D DRir. . . . Θ.i se in Scribena sum sum longior filii d. 3, 37. tit ii limis lonstri ras nolim. Et quamqtiam Cicero usurpat ne longum sit, ne lotistum flat pro quo ΠοrR-tius Serm. I. 3. 137. II. 1. 7. dixit ne longum faciam); idem tamen V. dis 'in . . s. 16. dixit: Nihil Pus est eaeemplis hoc sacere longius. X his p pn-rere risitror, in tali liu comparativuiu qui ua Siguulcatione ponitur i.-mere improbari. R.
394쪽
viris, qui praesentia sua locum hunc cohonestare dignati, nihil ex me, quod gravitate atque amplitudine sua dignum csset, audire potuerunt quam tandem reserendae gratiae rationem inibimus Pareamus potius ristotelis praecepto, qui hoc ipso in libro dolis, quae Supra vires sunt, ne cogitationem quidem suscipiendam monet et multo plus eis nos debere consessi, quam exsolvere ulla ratione OSSimus, hoc saltem eis reseramus, ne eos a gravi Ortinis negotiis, quae honoris nostri gratia omiserunt, avocatos diutius
26 EXPLICATURUS LIBROS ARISTOTELIS DE REPUBLICA.
HABITA ROMAE PRIDIE NON. NOVEMBR.
an rebus humanis nihil esse mente ac ratione praestantius , nihil divinius, summo Semper consensu sapientissimi hominos iudicarunt. Quin etiam veterum nonnulli cum expressum iu a divinitalis ina-ginem cernerent, neque tantum ingenii acumine Valerent, ut exemplar ipsum et id quod X co ductum quasique eis e tum esset, discernere ac diiudicare possent mentes nostras e divina nient se
delibatas ac decerptas', ipsiusque rerum omnium piscis Dei particulas quasdam esse dixerunt. Λ illi quidem et de honi inibusniniis elate ac superbe et de Deo parum pie religioseque senserunt: qui et homines Der exaequare conarentur et non intelligerent, ista distractio et dilaceratio quantopere aliena SSet a natur Olii nium longe Simplicissima maximeque una neque viderent, quantam in se impietatem susciperent, qui si stultitiam suam pertinaciter tueri vellent, necesse haberent lateri, partem aliquam Dei interdum et vitiorum maculis contaminari et apud inferos poenas luere ab ipso me Deo improbi lati et nequitiae constitutas ' φὶ Quae ut cogitare summae amentiae atque impietatis foret, ita illud sine ulla dubitatione verissimum est, admirabilem quandam esse humanae mentis praestantiam : neque in iis omnibus, quae infra lunam sunt, mente ac ratione superius quidquam OS se reperiri. Ea genus humanum cetera animalia Superat, eaque illis
395쪽
omnibus praeest, quamvis aliis rebus ab eorum plerisque superetur. Vincit hominem celeritate cervus, taurus robore, troque leo, neque qui Squam OStrum aut Visu lyncas aequaverit aut talpas auditu aut odoratu canes. Neque tamen hac obstant, quo minus et has et alias animantes in potestatem nostram perduc3INUS, earumque vel earnibus e Scamur vel corio tegantur, vel eis ad va 270ria ministeria utamur. Leones ipsos multi ad currum uia xerunt, quidam etiam eis tanquam mulis clitellariis ad nera convehenda usi esse dicuntur. Neque tantum armatas cornibus, dentibus, ungulis seras e speluncis et latibulis suis extrahimus, sed maria ipsa Scrutamur, sed φ elatas pennis in Sublime volucres cons quimur tamen et conligimus, aut aliis artibus captas famularis )cogimus aut voluptati aut utilitatibus nostris. Tanta is ac potestas mentis est tantum in celera omnia imperium rationi ac consilio a natura tributum est. Quin etiam X Omni hominu In numero, qui mente ac consilio ceteris antecelluerunt, iis in omni aetate rerum summa permissa est, iis habenae concreditae, iis ira
dita gubernacula, ii supra ceteros quasi Deorum loco habiti ii
seni per imperitim in alios multo robustiores ac potentiores, ne ipsis quidem, dummodo ita esse crederent, repugnantibus, sed se etiam ultro subiicientibus, exercuerunt Lycurgum quidem, cum
ingrederetur templiun pollinis Delphici, sacerdos, quae ei
tenapi praeerat, Versibus quibusdam assata esse traditur, quibus ambigere se dicebat, De uni ne illum an hominem appellaret, ct eo tamen inclinare ac propendere, ut Deum potius quam inminetia esse arbitraretur Neque tamen aut ipse inter Laee daemonios, aut inter thenienses Solon, aut inter Locrense Zaleucus, aut eorumo Similiter sed particulam repselit Cicero II. de Fin. 14. . 45 extr. ut a Archytum scripsit Pluto: An sibi se soli alitu meminerit, Sed Patriae,
Sed Sitis. Plin. I. epist. 12 extr. Proinde adhibe solatia mihi non haec, en sex erat infit nius erat haec enim novi seu nova aliqua. Ea Gynia . quia Gu- cierim nunquam, Hyerim ui uum Alia Xenipli viti. pud Drakeri yoreti ad Liv. III. 11. . . iiiii idem doctissimus interpres . . Locutioriis io genuΝ insulit , elegans Νt et probuin atque ala Livio et liis non raro usurpat lim. Quo minus Audiendi sunt, qui lianc dicendi rationem Soli poetis Sitalani su-iΝΝe XiΝliniant; et recte Scripsit Elchstadius: Etiam vobis raemia sunt, cor oris ni tumii et uilitatis seu instenti seu tuaiorum Seu Tostressuum in lit- tenis factori in publice royosila. Nec vero mihi non pla et uti Od ptii a Ium t. Supra pag. 125 1 . legitur seu fratres stros. Ha Litua/itiam Seu Sam Dyitium, seu Russium, Seu Omne uno Dei bo 'ulos Murit. Qualia quam ni In uiui uin X Utere criptore Xe Iilptuni proferres oues uni ubi ter aut Repius repelli Sithaee particula, non in inen alienum S liu reserre Ciceroni locum e Lael. . 49 tia enim tum a surritim Vitam delectari multis inanibu Vebus, ut honores, Ut loria, ut μι in io ut vestitu illi iuri cori ris it deme p. III. 25. Sic re-9uiit, Sic in 'oratorum. Sic mustistratuum sic Patrum sic ulorum in Peria
396쪽
quisquam, ilia civibus suis legos illis Se in morantur, viribus eorporis uter suos excelluerunt, sed vi mentis ne eousilii illam sibi tanta in auctoritatem potentiamque pepererunt. Est iii admirabilis rerimi ordo a praepotetit Deo constitutus, ut quae praestantiorastini imperent, qua deseriora, serviant. Praestani aut in ani- mala inanimis, sentientia non sentientibiis, mente praedita Pule carentibus, et ex iis ipsis, quae mente praPdita sunt, ut Clitus quo inens persectior est, ita in sui generis alia aeterna ita dam et
immutabili naturae ipsius lego dominatur. Uniuscuiusque autemro persectio est sua cuiusque virtus. Duar quae viritis proliri os mentis humanae ea doni illius persectio atque ab soli illo os t. Qua ni igitur humanae mentis virtutem esse dic nius, aut quam illius reperiunda rationem inibimus Aelnpe si oculi virtutem quaereremus, constitueremus ante omnia, qui nam esset 27 proprium opus oculi, quod munus, quae sun clio quo sente posito ne constituto, tum deinde, quae oculi nisectio caussa esset ut oculus Optime suo ni unere fungeretur eam assectionem virtutem esse culi diceremus. Mentis opus est videre, cernere, intelligere, cauSSarunt et eorum quae liunt e X caussis, ordinem ac connexionem intueri. Sed eorunt, quae mente cernunt tir, ii in ge-D Pn Sunt: Inum eorum quorum cognitione et intelligentia ita pa- Selinur, ut in ea conqui scam iis neque spectemiis alio alter uiueorum, Hae ad actione ni tertii in eo ruit , qua ad molitionem
alicuius operis effectionem lite reseruntur. Primi generis Sunt. quae de primo rei uin ortu ac principiis, de corporibus caelestibus , de causis imbrium ventorum , grandinum eiu Silemque generis aliis a philosophis disputantur. Ad actionem p rlinent quae
do instituenda vita coit formalidisque nioribus de iuni genere ollicii, de virtutibus donique ac vitiis disseruntur ad per unia ut eiu essectionem, quae fabrorum architectorum, sus Ortini Pi et Orti in statuariorum et aliis in opificum ira copiis continentur. Sed qui se homines si ibi lini uin et abditarum rerum tractationi dediderunt oni ueni lite vim ingenii ad earum liei vestigationem conlulerunt, eos admirantur quidem ceteri ut in agnos et sapientes viros, neque tamen e propterea illis regendiis gilberitandosque perinil
tuui. eque quis si inni e X Omni ni moria PQ p ri tur ad tu in i Vc Sui, ii Od exi inius cometra esse aut astro ingus aut lix Sictis
imperium detulisse dicuntur. Multoque minus artificibus habeturis honos, qui qua in lihel in suo genere excellant si lanien illi laliud habeant, quod in censum deserunt, tu sordidissima civitatis
parte lina rantur. Ac a pu Opera potius miramur tua in villic si psiis, ut Dolophorum quum Polycletum, Iovem Olympium quam Phidiam sellaque et sapienter Plutarchus, Si quis, inquit ueste e Therout tDv redolescens iit tubulum illi signum e re ii oporis sepse, ut mi obitur m quidem e coni o nobi o λι
397쪽
toque nimis, i Cimonis, Miltiadis, Themistocliis res gestas a
diat, lon tantum admirabitur alium operum p/llcritudinem, sed omnibus votis optabit, Se eorum, qui illa Sc 9SU unt geSSerunt ρ, 272
simillimum esse. Quod si et aliqua latentis virtus est, quae hominem ess cit plum ad imperandum, et ea laus neque iis,
quae in sublimium rerum tractatione ita defixae sunt, ut se nunquam ad haec inferiora demittant, neque iis, quae in opere sa-ciendo occupatae, tribui potest restat, ut prudentiae, quae actioncs hominum dirigit, rerum humanarunt rectio ac procurati debeatur Buctu igitur principes philosophorum, Plato toris ole-les, prudentiam inperantum propriam esse ili Xerim t. μ' Sed prudentiae tripertita vis est. Alia enim eius praecepta docet, quο- modo quis vitam suam privatim instituere debeat alia ad rationem administrandae rei familiaris pertinet alia ad regendas ac temperandas civitates. Haec autem ad unum eundenique sinem omnia
diriguntur, id est, ad elicitatem. Sed interdum agitur de selicitate unius hominis interdum quomodo id ipsum bonum toti sa-
milia comparetur interdum quomodo ei ilati. Semper autem partes reseri intur ad totum neque aliam ob caussam bene esse inii aut illi parti cupimus, qua in ut bene sit etiam loti. Totum enim parte aliqua carere potest: at toto sublato una interire partes omne necesse est. E quo sit, ut singulorum elicitas reseratur ad elicitatem totius familiae familiarum ad felicitatem totius civi latis. Quam ni in rationem habet unus ex samilia adsumiliam, eandem habet scintilia ad civitatem. Qua illo igitur universae civitatis o inim unius ut civis aut sani illae bono superius est, ani Politice ita enim eam Graeco quidem, sed quod iam pridem ius ti gae impetravit, vocabulo nominaiit, ceteri prudentiae partibus antecellit. c libros quidem Ethicorum Aristotelis ad Niconia cliuin, quibus ea, qua ad Singulos pertinent, Eruditissime et copiosissime e xplicata continentur, interpretari coepihac ipsa in schola quatuordecim abhinc annis iuvatque me memoria reuelere teni laus illud, cum tanti ad me concursus serent, quantinuallis annis antea ad neminem facii crant cum tanta quotidie multitudo coiissueret, ut eam locus p Se ViX caperet ea lue non ad 0-
escentium modo discendi cupitorum, quor uiu nonnulli mullo ac limeliore magistro, quae tunc ex me discebant, ipsi 0 die alios docent; nonnulli etiam ad magnas rei publicae partes admoti, quaetitiae audiebant ea nunc re ac sactis exsequuntur, sed et senum 273 primae auctoritalis si immaeque eruditionis, qui et praesentia sua cohonestabant disputati -nes meas, et Xemplo Suo iuvenum aninios ad honestarum artium studium Xcitabant. Neque haec gloriandi caussa dido; sed quod inagii cum animi mei dolore vi-
hi de initia hi dixerit Plutarciuis niihi quidem ex eiu operibus uul- Ius ii u in promptu Ni veri inita in ei nun dubiis quin Mureiu ali tu aut liberiuΝ, quod iii a raro suci ei sacere alii quoque oratore Solent, lieni usuri n. l. reddiderii illa quae aput Plutarcluuii in prooelui Pericli reperituitur. R. s. cf. adn. η g. 315. n. viii.
398쪽
deam, ' quantopere conversa a coinmutata sit rerum facies cum ita refrixerit ac relanguerit in hae quidem urbe ini petiis holuinum ad haec studia, ut, nisi Deus labentibus et ad interitum vergentibus litteris opis aliquid attulerit, uni nia omni uni bona ruin Pliu ui ignoratio brevi tempore consecutura videatur. Quid enitia est,
cur qui Squam meliora sperare, aut cur non etia in graviora metuere
debeat Negligitur lingua Latina, quae patrii in ne nostra Elia lumentoria ita lorebat, ut nusquam prope ni dum homines nisi Romae bene Latine aut loqui aut scribere pularentur Graeca, Cuius discendae caussa vir sempiterna laude dignissimus, Petrus cin-hus, cum adhuc adolesc0ns esset, in Siciliam prosectus est, quod ibi meliores illius magistros esse audierat: cum multi illis leni-poribus cadem de caussa usque in Graeciam proficiscerentur: cuius in hac urbe conservandae aut potius conserendae gratia Leo . cuius nomen apud omnes litterarum amantes in perpetua veneratione esse debet, ex uim a Graecia accersivit hue o ini-nes eruditissimos et lectam ingeniosorum adolescentum ianuin: Graeca, inquam, lingua, omnis legantiae magistra, innium ingenuarum ac liberalium artium parens, altrix, conservatri X, itata in iacet ac sordet, ut, qui ea tu docent, soli prope in scholis relinquantur. Stulti adolescentes, Latinae linguae vi priinis clementi utcunque perceptis, Graeca ne salutata qui dein aut latim valere iussa, ad iuris prudentiam aut ad medendi artem propcrant, illic tantuli gloriae, illic divitiarum certissimani spem propositam dictitantes. Stultiores liberis patres ultro adiuvant praeproperam et inconsultam filioriani cupiditatem, quasi verentes ne quando penuria sit in civitate lioni iuuiu qui aut lites aut morbos erant et aut aegrotos remediis aut forum lis ac cantionibus patri tuo nia iugulent oppugnantur interea litterae a non unius generis hostibus: quorum aliinperto Marte eas insectantur; alii cuniculis, cuin aliud agere e Sintillent, earum X linctionem ac disperditionem moliuntur Sed omitta in haec, quae nullius oratione satis dolenter deplorari quelint reseramque ni ad propositum a quo me rei ad vos , ad O-27 luscentes, maxime pertinentis recordalio longius fortasse qua inpar erat, abduXit Interpretatus sum, ut dixi, iam pride in libros
Coni iiii clivit in curini definito modo praetulerit, eXpulare non p0ssum. R. o Haec ego tali illi in nientem veniunt, iliae abhinc anno sere duodecim de enim similiumque particularum o illocasione disputavi in adu ait uuii ciui . . . . S. s. llendi nil rul. 3. 181. reli nil Ornt . . . R . .
mue i mi tilis re u ritur. Si stantivum iis ei ditio legitur apud ei dem Phi
399쪽
Etlii commi nune autem libros Politi corvin, qui cum illis continuali ac connexi sunt, quantum vires meae scirent, illustraro, vobisque ad os intelligend0s quasi facem praesurre decrevi. In eis summus Philosophus ea quidem, qua ad rationem rei domestica cpertinent, modice delibavit; quae autem ad rempub., uberrimune copiosis Si me persecutus est. Summam totius operis breviter, ut soleo, Xponere in animo erat sed ut dici tempus cst, si vos diutius delinere porrexero, obstrepetis. In crastinum igitur dissuram, iamque in m dicendi sucia in Si prius quaedam, quae praeterinittere non poS sunt, quianta a X lina potero brevitale perstrinxero. Deum hominesque testor, auditores, in omnia Sedulo sacere,
neque labori ac vigiliis parcere ii quo interdum ipsius valetudinis rationem habere, ut vestris utilitatibus serviam. Voculas hominiatu aut in alevolorum aut quid dicant nou satis utelligenti una, qui meam docendi rationem calumniantur, vellentque me tempus consumere in quibusdam puerilibus ineptiis quibus trivialium ludi magistroruius chola assidue personant, facile contemno. ὁ γαρ υ ira Est ου, ait nescio quis apud Aristophanem. Et habeo non subscriptores atque adstipulatores, sed auctores potius huius sententiae meaecos Viros, quorum auctoritate litus lotuin istud sermonum genustiori extimesco. Propono vobis gravissimorum scriptorum libros utilissim is et aptissimos ad veram et solidam laudem eloqtientiae comparandam. In eis tractandis et explicandis ita versor nolo quidquam φορτι κωτερον dicere sed ita certe, ut de toto isto allatratorum s genere dicere audeam: JJIωsta σεταί τις ασσον icit tibin; σεται. in libro Rhetoricorum ad II erennium aut aliquam Ciceronis Oratio item XI'Onere C in generibus ae talibus caussarum et in guris ac tropi indicandi ιιειρακιευεσθαι possint, nunquam Obi de- suturi sunt qui ea praestare, quae nos aut prae Stam US Ut prae-Stur collum Ur, non Seni per adsuturi. Ego, ne quid, quod in earum
partium Sit, a ne desiderari possit, operam dabo. Vos cogitate id, quod apud Ilippocratem y scriptum est: non Satis CSSe ad morbos sanandos, Si iudicus recte ac diligenter munii suum obeat, nisi et ab aegroto ipso et ab eis, qui ei adsident, communi opera ac diligentia medici conatu adiuventur.
400쪽
o ΓΝTERPRETATURUS C. SALLUSTIUM DE CATI LINAD CONIURATIONE.
X dvenit tandem illud vobis quoque, ut opinor, auditores, Pilmilii certe exoptatis sinium tempus, quo diu iam intermissas exercitationes nostras et studia, haud facile dixerim honestalis an sua vitalis pleniora, repetamus. Iuvat hanc nihi circumstisana, incensam ne flagrantem Sili honarum artium, cupidam verae ac solidae laudis et gloriae , re ipso atque Oculi Omnin me uin masperare de alacritale et industria sua iubentem lectissimorum adolescentum coronam intueri iuvat adspici iuvat audiri iuvat in latibus ingeniis X colendis quidquid ingravese Cras aetas virium reliquerit,' collocare. n agricolae cum en Pras arbores a Secultas ad iustam sese proceritatem paullatim attollentes vi doni, esseruntur gaudiori pastoris pectus, gregis sibi cum missi laetitiam ac secunditatem intuentis, ne ita Ohi plate persunditur; qui alumnos suos vigentes ac florentes adspiciunt, alliciuntur inliniis sensibus t iuventi item illorum suam quodammodo iuventutem csse ducentes, Xcussa Senecture recalescunt: πο, adolescentes optimi e vestro in litteris prosectu ac progressu non id in mihi usu venire salear Neque mihi satae diibi uin est, quin pleris litovestrum quadrimestre illud leni piis quod nobis quotannis. Λ Ω-tero instituto, solutu in ac liberiani conceditur iusto longius visum sit iis initrum, quibus amor virtutis e littera tin in vise oribusae medullis elixus insedit, ' quibus cor saucium cst caelestis illius Cupidinis sagitta, suos loligit iactu certe/s ad ossa Deus: