장음표시 사용
361쪽
LXI. ΟΡUS TERTIUM. 217nttinent, non habent aspirationem in principio ; nam Seeundum omnes auctores nulla praepositio Latina aspiratur. Sed haec componuntur de ab et undα. Similiter et a)ὶnus non habet spirationem; et ideo nec perennis, nec bienni cum tamen Scribatur et dicatur perhennis, cum aspiratione Secunda Syllabae. Similiter arceo arces, verbum, non habet aspirationem ergo est m, in nomen habebit aspirretionem; eum tamen e per si scribitur; et sic de quam plurimis et sero infinitis. Cum igitur amo Verbum seriberetur et diceretur pro hamo, quod est dativus casus vel ablativus hujus nominis hamus, Vele OnVerso, SSet error in voce et significato, Sic erit in omnibus istis. Nam cum cadit vocis proprietas determinata signifieato, perit vel mutatur Significatum. Nam Notus, pro Vento Rustrali, non habet spirationem a s literam, sed nothus, pro adultero, habet; sed semper scribitur nothus pro Vent cum Spiratione, ut cum Ono pereat significatio. Similitormere iri Hierusalem, Hiericho, leo onymu8, να- cinthus, et hujusmodi, spirantur in principio dictionis apud omnes Biblias antiquas et libros Sanctorum. Sed moderni, virtutem Spirandi ignorantes, ponunt notam aspirationis post primam Ocalem, quae est , quod Stare non potest. Nam j litera aut stabit vice consonanti aut vocalis Si vice conSOnantis, tunc Spirari non poteSt, quin nulla conSonans Spiratur, HSi , , , , in Hebraici et Graecis vocabulis tantum. Si ero Sit Vocalis, non potest aspirari parte p0St, quia Vocati non aspiratur nisi a parto
ante, et consonan a parte OSt, Secundum Omnes auctores, ut augmentetur debilis onus consonantis,
et ne nimis fortificetur sonus vocalis quia spiratio in principio debilior est quam in fine et consonans
362쪽
248 ROGERI BACONIS CAP. habo debiliorem sonum quam vocalis Propter quod ponitur aspirati Vocati a parte ante, et consonanti parte post Sic igitur infinita quasi sunt exempla de corruptione Oeabulorum in Sen8u et itera, propter hoc quod hujusmodi aspirati0num proprieta non servatur Sed transeo ad alia. CAP. LXII. Ospune LONGITUDO vero et brevitas penultimarum Syllabarum requiritur in prosa, Sed non aliarum. Sed quiand metricam musicum pertinent, ideo usque ibi differenda. Hujusmodi igitur proSodiae, quae ReeentuS, ut
dictum St, Oenntur, sumendo Reeentum Ommuniter
ad honos et neumata, et longitudines et brevitudines, debent servari circa literas οὐ syllabas, et dictiones nam originaliter litoris et syllabis debentur, et Secundario dictionibus. Sed orationibus prosaici aliae pronuntiationes debentur, quae Graece Oeantur Omma, colon, periodi1S, Secundum Sidorum, Hieronymum, et omnes mus Si rite non fiant, mutatur Sensu cum pronuntiatione. Secundum Isidorum et auctores aeteros, periodus
dicitur ubi versus debet fieri, scilicet hi senisentia perfecte terminatur, et fit punctus a pausatio, ut una sententia ab alia distinguatur, ne sententiarum fiat confusio diversarum et non debet fieri uni persectam sententiam. Sed reliqua duo fiunt ante eam, differenter tamen. Num Si in uno versu cadunt haec tria, tunc comma fit primo, ubi semiplena est sententia totius versus et ubi decurrit sententia, non tamen adhuc finitur, sod ad aliud tenditur, fit colon. Et comma habet pausationem parum flexam, colo Ver eleVatum, periodus perfecto descendit. Et hoc totum, quod nunc
363쪽
LXII. OPUS TERTIUM. 249 ultimo dixi de istis tribus est unus versus. Sed illud,
quod dixi, comma habet pausationem fleXam parum aedepresSam, Si comma quod autem Sequitur colon vero elevatum est colon Tertia pars sauit periodum. Ut Genesis primo 2. Terea autem erat inanis et Vacua,' est comma. Et tenebrae erant super faciem
abyssi,' est colon. Et spiritus Domini serebatur Super aquas,' est periodus. Et ibi fit versus.3HM Vero sunt pausatione principale sed tamen aliquando intercipitur aliquis punctus SimpleX, ut Deuteronomiae tertio decimo. l. Si surrexerit in medio tui prophetes, aut qui somnium Vidisse se dicat, et ' praediXerit signum atque portentum, et evenerit quod locutus est, et digerit tibi, Eamus et Sequamur deos alienos, quos ignoras, et SerViamus eis. In omnibus clausulis praecedentibus debet fieri simplex aspiratio sine elevatione Vel depressione, Sed hic deprimitur VOX. Et cum infertur Non audies verba prophetae illius aut somniatoris V hic eleVntur, et tunc equitur periodus, ubi sententia completur. Sed considerandum quod non semper cadunt haec tria in eodem Versu, Sed aliquando solum comm cum periodo, aliquando solum
indipit ab istis dictionibus, si vel siquis, quoniam,
quia, et qui nomine infinito, et quincunque, cum. cumque, O8tqucim, Ut pro O8tquαm, licet, quα vis; quando etiam praeponitur ablativus absolutus, et participium praesenti temporis. Xemplum de primo ro- verbiorum, Vicesimo septimo 22. contuderis stul-
tum in pila, quasi pti Sana desuper feriente pilo, non auferetur ab eo stultitia ejus.' Et si de omnibus
364쪽
aliis quae diXi ita quod punctus sepressus sit totius quod Suspenditur, ut per illud quod sequitur Versus complentur. Item Johannis decimo quinto 22. Si
non venissem e loeutus fuissem eis, euentum ΠΟΠ
aborent.' Hic cadit negatio super duas orationes primas, et negat totum. Et ideo debo fieri punctus
ad illud quod dicit eis, et non ad illud quod dicit
Γρnissem Aleut Vulgus sauit, et apponit negationem in Secunda ratione, et corrumpit translationem antiquam, dicens, et non locutus fuissem eis.' Sed omnes antiquae Bibliae habent unam solum negationem, et te transtulit Hieronymus, et nerosancta recipit Romana ecclesia et ideo non est fas mutare textum se et 0eolosiae. Et sic de infinitis quasi Et quia non ser-Vatur punctatio recin, mutntur ordo rectus Sententiae, et sensus perit cum litora. 'he colon. unctus vero elevatus debet fieri quando non est suspensio absoluta, sed Sententia imperfecta, quae
immediato perficitur per id quod sequitur. Num potest esse multiplex clausula absoluta sed illa 'qua non intim perseitur, facit comma; et secunda, qua immediate perficit, facit colon ut in primis exemplis est Xpositum. Sed aliquando non est nisi una Sententia perficienda, et quia bsoluta est, ideo elevatur punctatio. Et hic Sunt a Sus Valde multi, propter determinationes et negationes, et multa. Multis enim modis fit determinretio, et diligenter cavendum ut conjungatur vel Separetur Seeundum
quod sententia requirit. Nam ut non videntur determinatio cum proximo determinabili debere solum continuari debet aliquando separari ab utroque sicut Genesis quadragesimo 2 l. Restituitquo alterum' in locum suum, ut porrigeret regi oculum alterum
multiplem triplex, T. illa ea, T.
et Om. . determinationes negationesJ negationes et determinationes, T.
365쪽
LXII. OPUS TERTIUM. 251 suspendit in patibulo ut conjectoris Veritas probare- tur. V Debet enim levari punctus post illud in patibulo quin determinatio resertur ad utrumque I sed si proximum debet determinare tantum, tune post primum doterminabilo debet fieri punctus elevatus ut Lucae secundo 7.4 μ Et pannis eum involvit, et seclinavit eum in praesepio, quia non erat ei locus in diverso-- α' Unde post illud in*olvit debo punctus elevari et multis aliis modis variatur punctatio propter determinationem.
Negati vero inliquando negat multa aliquando unum et ideo quando includi, plura non potest fieri punctus ileVatus intequam utrumque proseratur sub negationen ut Xodi duodecimo 4. in autem minor est numerus ut Sufficiat ad Vescendum agnum, assumet ' etc. Nam quia non consideratur hi quodnsigati, hujus dictionis sin includi, totum usquae ad Verbum assumet, ideo moderni corrumpunt 'extum antiquum, it addunt negationem ad hoc verbum su*ciat dicentes quod non sus ciαt sed hoc est magnum inconvenien S, qui apponitur negatio quae monfuit translatore posita sicut patet ter omnes
est cor haraonis, et non audivi, eos. Sicut prae- 0perat Dominus, punctus elevatur in Phαταonis, et non ad eos. quia negatio est similitudinis; et cadit super totum quod sequitur Si inim fero, iunctus elevatus ad 408. tunc irotendere, prolati sermonis quod Dominus praecepit ut induraretur cor haraonis, et quod non Xaudiret eos. Sed non praecepit Dominus hoc, nec est intentio Sermonis P et tamen vulgia non curat quomodo proferatur. Et per relationes et implicationes, et multi aliis modis, Variatur, ut patet. Sed
366쪽
252 ROGERI BACONIS CAP. Theio Periodus vero male fit multis modis sed aliquando est oratio plana, aliquando est interrogativa. Nunquam vero debet fieri periodus inter verbum transitivum sit illud quod termina ejus transitum ; nam illud quod jus transitum terminat est accusativus casus, sive sit dictio implex, sive sit oratio materialiter retenta. Quando vero est dictio Simplex, nullus est ita insanus quod separet a Sum n Verbo, ut in verbo fiat versus sed tota die et fero ubique in Scriptura est versus ad verbum transitivum, si illud quod sequitur sit oratio. Sed hoc est omnino inconveniens. Nam si dicam, audio angelos canere,' vel quod angeli canunt, ' vel quia angeli canunt,' non potest vere fieri punctus et Versus ad Verbum, ut patet,
licet quod sequitur sit oratio. Et ideo cum dicitur per totam Scripturam se et dixit,' vel ait,' vel se respondit Vot sic do aliis transitivis, oportet quod illud, quod
terminat transitum Verbi, construatur et continuetur
cum tali 0rbo Ut in Johanne: Dixit Jesus discipulis UiS, Ego sum panis Vivus, qui de coelo descendi; V et Dixit iis desus: Amen, umen dico vobis, niSi mandu- caveritis carnem Filii hominis, et biberitis sanguinem us, non habebitis vitam in vobis.' Cum vero accidit quod illud, quod sequitur Verbum transitivum,
est una ratio simplex, Vel compOSit e pauciS, ut
anhelitu proserentis sufficia, ad ioc. debet totum
Versus continuari. Cum autem magnu Sermo equitur Verbum transitivum, sicut in Matthaeo : Et apseruit os
suum, dicens, Beati pauperes Spiritu, quoniam ipSorum Si regnum coelorum,' ete , quamri totum quod sequituri terminet transitum Verbi, inmem quia men
sit om T. retenta Sumpta, T. die J m. B.
Scriptura ScripturiS, T. sic ita T. es vel T. Iohanne J vi. 4 and 53. disit dicit B. Mutthino V. 2.
367쪽
LXII. OPUS TERTIUM. 253tentia una suffieienter terminatur in modico sermone, et anhelitus proferentis sumet ad ioc, et non ad pluS,
oportet quod fiat versus ad illud quod dictum est
coelorum; et tunc quia noVa sententia venit in secunda beatitudine, potest fieri novus versus. Similiter quandocunque nominatio proprius non sequitur hoc verbum
erit, sed ratio perfecta, tunc debet fieri versus. Ut Esaiae septimo l8. Et erit, in dio illa sibilabit Domi- nus muscae,' etc. Et infra 21. Et rit, in illa die nutriet Dominus vaccam boum V etc. Et infra 23. : erit, omnis locus ubi suserint mille vites,' etc. Et sic fit versus, quia in istis nihil quod sequitur potest construi cum hoc quod dico erit. Sed quando dicitur,
' Et serit tempus eorum in saecula; hic non sit Versus POS erit, quia quod equitur construitur cum illo Verbo. Sed quando perfecta sententia habetur, et auctoritate vel ratione potest probari quod talis sit intentio auctoris, fiet versus quamvis aliter facilius possit intelligi litora, ut aliquo alio modo versum laetumVS. Verbi gratia, Matthaei octavo 3. Volo, mundare. Glossa Xponit, et utitur hoc quod est mundare imperative et ideo fiet versus necessario ad hoc quod est volo. Nam nulla constructio est inter istas dictiones, si mundare est imperativum oportet enim quod infinitivus modus intelligatur, qui terminet transitionem hujus verbi volo. Et quia haec VOX muri ἰαν est aequivoca ad infinitivum et imperativum, de s stimat vulgus quod sit infinitivum, et quod versus ibi terminetur. Sed in hoc quod dicit volo, ostenditur pietas volentis mundare. Et in hoc quod dicit mundare imperative, Stenditur potentia majestatis, ut dicit interlinearis. Et ideo duo versus sunt, et tollitur aequivocatio, utque non erit infinitivi modi Sed vulgus
Doum J bonam, T. a quod dico verbo, T.
fuerint millen fuerunt nullae, et om T.
368쪽
254 ROGERI BACONIS CAP. credit quod sit infinitivi amodi bono litorati credunt quod utroque modo possit diei; sed non est Veriarn. Et Sic est de multis in quibus erratur omnino. Item, per ellipsim fit versus saepe of Luesedecimo tortio 9. Et si quidem foderit fructum. Ibi proculdubio debet fieri versus. Nam non continiantur Sententi. Sed contraria sententia subinfertur eum dicitur, se in autem in futurum, Aueuidos illam; et ideo supplendum est ibi bene autum est, vel praemium necipiet, vel non succidetur et Sic de quam plurimiS,
Item, quando auctor introduci, aliquem loquentem, ponens hoc verbum diaeit, vel simile, completis verbis PerSonae introductae, Versu est faciendus, nisi impedi-ntur per liquam Suspensionem constructionis. Ut Joliatinis primo' 11. Invenit hic primo fratrem suum; et diei si Invonimus Messiam. Hic fit verSus, quin finiuntur verba personae introductae et quod equitur additur ab auctore, Acilicet ' quod interpretatur Christus V Non enim Andreas hoc X90Suit, quia Ρetrus civit linguam Andreae; et ideo additum est ab evangelista Sed vulgus continuat in uno VerSu, totam sententiam debitam permutans, et falsum ententians, eo quod non dixit Andrens quod ei imponit.
Similiter Johannis quarto 25. Dicit i mulier Seio quia Messias venit. Ibi terminatur dictum mulieris, et ibi est versus. Nam quod sequitur qui dicitur Christus,' non dixit multor sed addidit evangelista Et multa similia alibi in Johanti set multis locis Scripturae. Sed contingit quod inter verba introducti adloquendum, interponuntur verba uetoris introducentis, et tune non fiet Versus, antequam compleantur Verba
introducti Ut Johannis primo 38. Rabbi quod
' credit credat B. introducit introdit, T. primo decimo, T.
Oddidit addit, T. Rabbi J m. T. Raby B.
369쪽
dicitur interpretatum Nagister) ubi labitas i Sed
vulgus non facit hoc et sic in multis aliis. De interrogationibus vero multiplex accidit desectus Ili intennam non debet fieri nisi completis omnibus quae cadunt sub interrogatione. Ut Esaiae capitulo tertio 1. Quis ' est iste qui venit se Edom; tinctis vestibus do Boreal Usque ibi se sortitudinis sus V concluduntur omnia sub interrogatione, et ideo sub uno VerSu. Nam respondetur ad interrogationem cum dicitur: ' Ego, qui loquor justitiam, V te. Et ibi incipit versus. Sod non fit te. Dictio quae est gravis in fine, in qua finitur interrogatio, neuenda est; et fit una elevatio et unus punctus. Ut ad Romanos septimo I. Quid in dicemus t
ergo dictio in fine acuenda est, vel monosyllaba, quae naturaliter est acuta, bis est elevanda ; nam in simplicio plana pronuntiatione Semel acueretur ergo in interrogatione bis acuetur. Ut trigesimo seXto capitulo
Esaiae: ibi os Deus Emath of Arthati V Et ad Romanos Septimo 7. e peccatum est V Et quando
interrogationes absolutae et particulares habente nota ejusdem generi ad invicem Ordinantur, fit una interrogatio et unus versus. Ut ob septimo 21. , Cur non tollis peccatum meum; et quare non aufers iniquita- om meam lV Cur et quare Sunt notae ejuSdem generis. Sed cum sunt notae diversi generis, ubi sunt interrogationes absolutae et particulares, fiunt diVerSi Versus.
Ut Marci quarto 13. Nescitis parabolam hanc et quomodo omnes parabolas cognoscotist V Et similiter quando S generalis interrogatio praeposita, et specialis subsequitur.' quia sunt diversi modi interrogandi, fiunt' diversi versus. Ut Matthaei vicosimo septimo J7J Quem vultis ut dimittam obiit Barabbam a Jesum,
vel om B. 'funt fient B. Subsequitur J subsequetur
370쪽
qui dieitur Christus ἐ' Et Actuum octavo f3 1. J b- seero de quo propheta dixit hoc de se, aut de aliquo in alio 8 V Multaquo alia et quasi infinita de interrogationibus Et reliquis praedictis considerari debent propterson sum Scripturas; in quibus vulgus non Solum errat, sod pueriliter stultigat de quibus non est ud praesens per omnia dicendum. Haec igitur Volui recitare cirenilla quae ad musicam pertinent prosaicam, quae etiam sunt grammaticalia in usu simplici; sed musica horum causas et ratione nSSignat, sicut uetores musicae dicunt, ut superius expreSSi. Et patet hoc, quia omnia haec consistunt in elevatione Vocis et depressione, et ido sunt quasi quidam modi cantus propter hoc ad musteam pertinet ratio omnium istorum.
CAP. LXIII. SED nunc aliqua inseram de aliis partibus musicae: ut de musica metrica, set similiter de rhythmica, et de illa quae ad visum pertinet, quomodo neceSSaria Sunt Scripturae. Et quod hujusmodi sunt musicali Omnes volunt uotores. Sed specialiter accidit certitudo de hoc per Augustinum in libris quinquo De Musica. Nam manifeste traeiret do his, et docet quod Eoot grammatici et alii his utantur, tamen principaliter sunt de consideratione musicae. Nam dicit in secundo libro quod grammaticus non probat ea, quae in his Ρ0rtinent ad rationsem, sedisseribit auctoritati eorum qui sic usi sunt in libris suis. Musica vero rationes et causas investigat. Et ponit exemplum de brevitato Et longitudinae syllabarum, ut in Xemplo Virgiliano Arma Virumque cano Troja qui primus ab oris.