장음표시 사용
161쪽
lem dispositio exhibet nobis descriptas sedes et ordinem
justoruni et piorum, ac li)gCui et mandata De Observantium. Nam splendidiora quaeque astra et rutilantia habenti uillationem prophetarum; propterea cursum suum non inflectunt, nequo in locum ex loco transcurrunt. Quae vero secundum tenent splendoris locutii imagines sunt populi justorum. Errantia autem et locum ex loco mutantia, quae ctiam planulae dicuntur, imago sunt eorum qui a Deo desiciunt ejusque legem et praecepta deserunt. XVI. Dio quinto generata ex aquis animalia prodiere, ex quibus multiplex Dei in his quoque rebus sapientia perspicitur. Quis nim possit eorum naultitudinem et generum varietatem enumerare Praeterea benedixit Deus iis quae ex aquis nata sunt, ut id quoque signum esset homines poenitentiam et remissionem peccatorum per quam et lava Crum regenerationis accepturos, quotquot ad Veritatem accedunt et regenerantur et benedictionem a Deo accipiunt. Sed et ceto et aves carnivora habent similitudinem rapacium hominum et praevaricatorum. Quemadmodum enim aqua lilia et volatilia, cum sint ejusdem naturae, quaedlim permanent in iis quae sunt secundum naturam, nullam imbecillioribus injuriam saciunt, sed legem Dei servant, et seminibus terra: Vivunt quaedam vero legum Dei transgrediuntur, carnes vorant, infirmioribus vim asserunt ita et justi qui legem Dei custodiunt, neminem mordent aut laedunt, sancte et justo vivunt Rapaces autem homicidarit impii similes sunt colibus, seris et avibus carni votis ta vorant enim quodammodo infirmioros Aquatilium autem et volatilium genus
benedictionis Dei particeps factum, nihil tamen praecipuo
XVII. Sexto autem dio cum Deus sucisso quadrupedes, seros et reptilia terrestria, bono dictionem silet: ni DP Ulis mini roservat, queri facturus erat sexta dic Suni elidua
162쪽
quadrupedes et serae imago quorunidam hominum, qui Deum ignorant, impie vivunt, terrena sapiuut nec paenitentiam agunt. Nam qui sese colligunt ex iniquitatibus et
juste vivunt, ii velut aves animo Volnnt, UpCrna Curant,
ac Dei voluntati adhaerent. Qui vero Deum ignorant ac impie degunt, similes sunt illis avibus quae pennas quiden
habent, sed avolare non possunt et ad supornu deitatis excurrere. Ita et isti homines quidem dicuntur, sed humilia O terrena sentiunt, depressi peccatorum pondere Ferae nutem dicuntur απὸ του Θηρῆυξτθα , id est ex e quod esseratae
suerint non quod noxia et venenalae ab initio fuerint, nihil enim mali a Deo factum, sed bona omnia et valde bona; sed peccatum hominis eas in vitium abduxit. Homine enim de via deflectente, ipsae quoque simul estexerunt. Quem -udmodum enim dominus domus cum praeclare se gerit, necessitatem servis asser rectu vivendi si vero peccaverit, adem servi peccabunt eodem modo contigit ut homo, qui dominus erat, peccaret, ac servi Da peccarent. Cum autem redierit homo ad id quod secundum naturam est, et
sinem peccandi secerit, belluae quoque in pristinam mansuetudinem restituentur.
XVIII. Quod autem spectat ad hominis creationem, major est quam ut ab homine enarrari possit quam, i perbreve sit id quod de eo Scriptura divina pronuntiatum refert. Dum enim dicit Deus DKFsciamus hominem ad ima ginem et similitudinem nostram, irim demonstrat hominis dignitatem. Cum enim Deus verbo omnia fecisset, quasi caetera parvi duceret, hoc unum opus propriis manibus dignum existimavit, hominis creationem. Quin etiam quasi auxilio indigeret Deus, dicere invenitur Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem , emini autem dicit faciamus, nisi Verbo suo, Sapientiae Stiae. Cum autem eum secisset ut benedixisset ut augescerut et repleret
163쪽
i i Pana, subjecit uini ejus potestiit et niperio, praecepiti tuo antiquitus ut fructibus cretae, Sena inibus herbis et pontis viveret, si uiui etiam edicens ut animalia una cum ho mino viverent, et omnibus terrae seminibus ipsa quoquo
XIX. Cum sic absolvisset Deus caelum et terram et marcto omnia qua in eis sunt in die sexto, requievit in dio septimo ab omnibus operibus quae fecit. Deinde sanctu Scriptura eorum quae hactenus di Xerat, hanc summam sacit Isto liber generationis caeli et terrae, quando acta, sulit, in dio quo secit Deus coelum et terram, et inno, virgultum agri nil loquam seret, et omnem herbam agri, antequam pro tiret. Non enim pluerat Deus super tor , ram, ne Crat homo qui Oleret eam. Quibus verbis
declarat universam terram hoc tempore divino sonte irri gatam fuisse, nec opus habuisse ut ab homino coleretur, sed sua sponte omnia Secundum Dei praeceptum sudisse,no molestus labor operanti homini perserendus esset titu ut in creatio homini monstraretur, nec quaestio inlevhomines inextricabiles oriri videretur, quia dictum erat Deo, Faciamus t orninem, nec tamen illius declarata sormatio sic nos edocet Scriptura si Fons autem ascendebat de terra et irrigabat universam siniciem terrae De sormavit, D us hominem pulverem de terra, ct in sustavit in aciem, ejus aliam vitae, o sucius os homo in animam vivon- tum uinde et immortalis animam pluribus dicitur. Postquam autem formavit hominem Deus, legit, hortum in locis orientalibus, lumine praestantem, tellucidum aer splendidiore arboribus omnis genui is a cundum ubi po fuit hominOm. XX. Verba historia sacro sic resur Scriptura Plan, lavit insupor Dominus D us hortum in Eden ab orio illo. iri posuit illic hominem quom in xorol. Fecit otium ei
164쪽
, minare Dominus Deus de humo omnem arborem quae concupiscibilis erat visui, et commoda in cibum et ar-
bor vitae erat in medio horii, atque arbor scientia bonis et mali. Et fluvius egrediebatur de den ad irrigan- , dum hortum, inde dividebatur in quatuor capita. Nomen unius Phison : ipse est qui circuit totam terram Hevi- lalli, ubi est aurum. Et aurum terrae illius est bonum , est quoque ibi dellium et lapis prasinus. Nomen vero, fluvii secundi Geon : ipse est qui circuit totam terram, Ethiopiae. Porro nomen fluvii tertii Τigris, et hic vadit, ad orientalem plagam Assyriae Det quartus fluvius est Εu, phrates. Tulit itaque Dominus Deus hominem, quem se s cerat, et posuit eum in Paradiso, ut coleret et custodiret, ipsum. Praecepitque Dominus Deus Adam, dicens : Do
omni ligno horti comedendo comedes : de arbore vero, scientiae boni et mali, nequaquam comedes ex illa : aso, qui quacumque die comederis ex ea moriendo morieris.
Et rursum dixit Dominus Deus : Non est bonum ut sit, Adam solus, faciamus illi adjutorium simile ipsi. Itaquo
formavit Dominus Deus de humo omnem bestiam agri, et omne volatile cces, adduxitque ad Adam, ut videret quomodo appellaret illud. Omne enim quod Adam vocavit in anima vivente, illud nomen ejus. Igitur vocavit ipso homo nomina cuique umento et volatili caeli omnique bestiae agri. Adam autem non inveniebatur adjutorium, similo ipsi. Et soci illabi Dominus Deus soporem in Adam,
et obdormivit, tulitque unam ex costis illius, et clausit, carnem pro ea. Et aedificavit Dominus Deus costam quam acceperat de homine, in mulierem, et adduxit eam ad Adam. Et ait Adam ioc nunc os de ossibus meis, et caro de Carne mea. Hinc vocabitur virago, eo quod de viro sumpta sit ipsa Proptet ea deseret vir patrem suum, et matrem suam, et haerebit Cum uxore sua, eruntque
165쪽
xi illi in carii in unain. Erant aut in ambo illi nudi, Adam
XXI. Serpens vero sui callidior omni bestia agri quam, secit Dominus Deus, et dixit ad mulierem : Quare dixit Deus, Non comedelis do omni ligno horti Et dixit muli de ad serpentem : De fructu omnis ligni horti comedimus, do
fructu vero arboris quod est in medio horti, dixit Deus quaquam comedetis X ea, neque contingelis illam, nos moriamini. Et dixit serpens ad mulierem : Non inoriendo moriemini. Sciebat enim Deus, quod ipso die quando comederitis ex ipsa aperientur oculi vestri, et eritis sicut dii, scientes bonum et malum. Vidit itaque mulio quod bonum esset lignum in Cibum, et oculis gratum ad viden- dum et speciosum ad considerandum, et tulit o fructi 1, illius et comedit, deditque viro suo secum, et comederunt. Et aperti sunt oculi amborum, et cognoverunt quod nudi essent, et consuerunt soli siculneae seceruntque sibi cinc
toria. Et audierunt vocem Domini Dei deambulantis in horto ad vesperam, o abscondit se Adam et uxor illius a facio Domini Dei inter arbores horti. Et vocavit Dominus
Deus ipsum Adam, et ait illi ibi os tuo Qui ait : Vocem
tuam audivi in horto, et extimui, quia nudus ego, et abs-
conditus sum. Et illo dixit: Quis indicavit tibi quod nudus esses, nisi qui do ipsa arbor do qua praecepi tibi ut non comederes ex ipsa sola, comedisti Et dixit Adam : Muliost, quam dedisti mihi, ipsa dedit mihi do arbore, o comedi: Et dixit Dominus Deus ad multorem Cur hoc fecisti P t dixit mulier Serpens decepit uio, et comodi. Et dixit Dominus Deus ad serpentem: Quia socisti hoc, maledictus
es prae omni animali, et prae inni bestia terra : supra Ventrem tuum gradioris, et pulverem comodo omnibus
diebus vitae tuar. Et inimicitias ponam inter o ct inter mulierum, intor semon tuum ut intor semen illitis ipsi ira
166쪽
, Obs rvnbi cspiit tuum, et tu observabis ejus calcane una.
Ad mulierem vero dixit: Multiplicando multiplicabo do
flores tuos et gemitum tuum : in dolore paries filios, et ad virum tuum ori conversio tua, et ipse dominabitur tibi. Ad Adam vero dixit: Quia audisti vocem uxoris tuae, et comedisti de arbore de qua praeceperam tibi ut ex ea
sola non Comederes maledicta est terra in operibus tuis, in dolore comedes eam Omnibus diebus vlla luse, et spi- nas atque tribulos germinabit tibi, et manducabis her- bam agri tui. In sudore vultus tui vesceris pane tuo, do, nec revertaris in terram de qua Sumptus es, quia pulvis
es, et in pulverem CV PSuru Ps.
XXII. Dico igitur mihi : Deum dicebas comprehendi
loco non debere; quomodo eum nunc in Paradiso dicis ambularo Audi quid respondeam : Deus et paler universo rum, non potest ille quidem comprehendi, nec invenitur in loco, neque enim est locus requie ejus. Sed ejus er bum, per quod fecit omnia, cum sit ejus virtus et sapientia, assumens patris et domini universorum personam , veniebat in Paradisum sub persona Dei, et cum Adamo colloquebatur. Nam et ipsa nos divina docet Scriptura Adamum dixissse auditam esse a se Ocem. Vox autem illa quid aliud esse potest quam Verbum Dei, quod ejus quoque filius est; non ut poetae et sabularum scriptores filios deorum ex concubitu genitos singunt, sed ut veritas narrat, Verbum semper exis totis et in corde Dei insitum Ante enim quam quidquam
floret, eo utebatur consiliario quippe cum ejus mens et prudentia sit. Cum autem Voluit Deus ea sacere quod sta
1 Filius assumit personam atris, et venit in Paradisum in persona Pa. tris, non quod ipse attributis di Vinitati careat, Sed ut viri ιι illitis et sanientia : Vcrbtim, Mod senipsi existit insiti an in corde Dei, jusque consiliarius, et niOλs, et rudentis, cus, et ex Deo genitus Patiis ergo Personam non Odom modo assumit ut angelus, vel legatus a Dei sub
167쪽
luerat, hoc Verbum; tulit', prolatilium, primogenitum Omnis croti iuriae non ita tam n ut Verbo vacuus fieret, sed ut Verbum gigneret, et Cum suo Verbo Semper Versaretii P.
II Dc nos docent Scripturos sanctae, ut quotquot Spiritu sancto illati uero, in his Joannes ita dicens si In principio erat' orbum, o Verbum orati pudio iam . Quibus ver bis ostendit initio solii in hiis sol cum et in eo Verbum. Tum addit Et Deus orat Verbum, omnia per ipsum facta sunt, o sinu ipso actum est nihil , Verbum igitur cum Deus
sit et o Deo genitum, illud Pater universorum, cum ita visum fuerit, mittit in aliquem locum, quo cum Venerit, auditur et id tu missum ab co et in loco invenitur XXIII. IIomino in igitur Deus diu Sext Creavit, jus autem croationem patefecit post diem septimam cum Parn
i Generatio illa Verbi, seu emanatio ait extra, nillil addit, nillil detrali it
person: Filii, sed est tantum Oluntaria administrati in Daundi creatio nosuscepta Nam 1 ante lianc gen rationem erat Patri Consiliarius, rabum semper existens in Ord Patris ergo persona a Patre distincta. I Ita geneiatur, et mittitur ad mundi creationem, ut Pater Verbo suo Vacuus non fiat, et cum Verbo Suo Semper vorsetur ergo generatio haec
nillil addit Filio. 50 talum Filii docet Oxplicari in illis verbis Joan i,
In princillio erat Verbuin, etc. ex quibus Clare Patet, Verbum, Piod semper fuerat apud Patrona, prodiisse ad mundi Creationem, abs tu eo quod tunc productum fuerit. Numericam etiam ess nitia in tribus Orsonis unita leti S. Theophilus aperto adstruit: nam Verbum a Patre ita distinguit ut Deus sit, D ex Deo natus, et a Patre mittatur, et Cum Patre ita conjungatur, ut semper insitum sit in corde Patris ejusque mens, et pru-dontia, ne et Pater carere Possit qua Onania in Consubstantialitate Filii subsistere non OSSunt.
Non fit ex diversitatu essenti. ae, ii ad Pater in loco non inveniri possit sed quia Pater niitti non potest: Theophilus enim claro dicit, id o Filium mitti, et in loco inveniri, quia Deus est et ex Deo genitus II in illa Filii missio in aliquem locum nilii ejus imit ensitati, trali it S mper enim exstitit in corde Dei et Pater in loco inveniri non Pol st, quia non Pol si
Psse vox seu Verbum altorius personae, DP virliis aut Sapientia alterius
dici valet, nec Deus ex o gonituq Fatendum nihilominus, aliqua litor obscure Theophilii in do Verbo loculum fuisso, citius mentem illi dimoti l l r assequuntur qui ejusmodi loquendi phrasus ursecto non callent; ii Od lia in in reliquis scriptoribus ecclesiasticis observatur qui ante conciliuni
168쪽
disum parasset, ut in optimo et praestantissimo loco eum constitueret. Haec autem Vera esse res ipsa demonstrat. Nonne enim licet animadvertere dolores illos quos perserunt in partu et postea oblivioni tradunt mulieres, ut et Dei sermo impleatur et augeatur et crescat genus humanum P Nonne etiam ipsius serpentis condemnationem,
quomodo XOSUS sit, Ventre serpens ac terram edens, Ut hoc quoque argumento veritas eorum quae diximus consir metur pXXIV. Produxit igitur Deus de humo omne lignum pulchrum visu et ad vescendum suave. Initio enim ea tantummodo erant quae die tertio producta suerant, plantae, semina, herbae. Quae vero in Paradiso, ea praestanti erant pulchritudine et amoenitate, quippe cum plantarium appelletur ab ipso Deo salum caeteras quidem plantas mundus haud absimiles habuit. Duas autem arbores, vitae et scientiae, nulla alia terrae pars habuit nisi Paradisus Paradisum autem OSSe terram, et in terra satum docet Scriptura cum
ait De Et plantavit Deus Paradisum inadem ad orientem, et posuit ibi hominem. Et produxit adhuc Deus de terras omne lignum pulchrum visu et bonum ad comedendum. His igitur verbis, adhuc de terra et ad orientera docet nos claro divina Scriptura Paradisum sub hoc coelo esse Sub quo oriens et terra. Quod autem Hebraico dicitur Eden, si interpreteris, idem ostio deliciae. Fluvium quoque indicat ex Edem oriri, Paradisum alluere, ac inde in quatuor capita dividi, quorum duo Phison et Geon vocata rigant Orientales partes, praecipue Geon qui tolam Ethiopiam circumfluit, et in AEgypto sub ili nomine apparere dicitur. Reliqui autem duo, quorum alier igris, alie Euphrates Vocatur, Obis certo cogniti sunt; sunt enim nostris regionibus vicini Cum autem posuisset Deus hominem, ut praediximus, in Paradiso ut operaretur et custodiret eum,
169쪽
praecepit, ut de omnibus fructibus comederet, et de ipso videlicet vita arbore do sol autem scientis ligno interdixit
ne gustaret. Illum nutem transtulit Deus de terra ex qua sac-lus erat, in Paradisum, subjiciens ei stimulos proficiendi, ut augescens, ac tandem perfectus, imo declaratus Deus, sic in coelum ascenderet liabens aeternitalem Medius enim homo factus fuerat, nec omnino mortalis, nec pro PSUS immortalis, sed utriusque capax Similiter et Paradisus, quantum ad pulchritudinem, medius inter coelum et terram factus est. Quod autem ait Scriptura, ut veraretur, non alium laborem signi sicut quam praecepti divini custodiam, ne si dicto audiens non esset, seipsum perderet, ut peccato
XXV. Bonum quidem erat ipsum scientia lignum, bonusque illius fructus. Neque enim, ut quidam existimant, mortiferum erat lignum, sed mandati praetergressio. Aliud enim non erat in ligno nisi scientia bona autem scientia, si quis ea apte utatur. Qua autem aetate erat Adam, adhuc infans erat , necdum idoneus esse poterat qui scientiam perciperet. Nam et nunc insans, cum genitu fuerit, non dum potest panem edere, sed primum lacte nutritur, deinde progrediente aetale etiam ad solidum cibum accedit. Idem quoque Adam evenisset quapropter non invidon sit Deus, ut quidam existimant, interdixit ne do ligno scientia comederet. Adhuc etiam volebat eum experiri et periclitari utrum sibi dicto auditurus esset. Simul diutius volebat simplicem et sincerum permanere hominem piae Pascentem.
Insantia illa, quae Adamo a S. I lieopliti lii bullair, mela Pliora non caret; nam insantiani lianc repetit, tum exu Centi jus reali Ono, tum ex medio statu illius : etsi enim niaximarum rei una scientia instruolus CSSUt, liae tamen insantia erat respectu illius quiae illi in ore lo promit urbatur. DCiniae uerum quodamio do vocat Adonium, ob si ut plii ital Di, tib SC quium quod Deo, uti silius putii, debebat undo lira plum illi init Ofi-
tum dicit, ut diu in illa puerilia permatici et quod sane de pueritia imi e cilli intelligi nequit.
170쪽
IIoc nim sanctum est non solum apud Deum, sed etiam apud homines, in simplicitate et innocentia subjici parentibus. Quod si pueri summissi esse parentibus debetat, quanto magis parenti omnium Deo P Praeterea indocorum os pueros insantes plus sapore quam aetas postulet quemadmodum enim nemo crescit aetato nisi quibusdam veluti gradibus ita nec sapientia. Denique, cum lex praescribit ut ab aliqua re abstineatur; si quis non pareat, perspicuum est non legem cuiasam esse supplicii, sed inobedientiam et legis praetergressionem Pater enim silio suo interdum nonnullis rebus interdicit, ac si paterno mandat non paruerit; vapulat et mulctatur, quia obsequi noluit nec jam res ipsae sunt plagae, sed detrectata Obedientia damno est detrectanti. Sic primo homini mandati praetergressio id attulit, ut Paradiso ejiceretur; non quod mali quidquam inesset ligno scientiae, sed ex peccato tanquam ex fonto in homi nem fluxerunt labores, dolores, molestiae, ac denique mors
XXVI. Atque id quidem o Deus in magni beneficii loco
praestitit, ne in aevum omne permaneret Obstrictus peccatis; sed quodam veluti exili damnatum jecit e Paradiso, ut cum hac poena peccatum intra certum tempus expiasset, ac castigatus suisset, postea revocaretur. Quare cum homo formatus in hoc mundo suisset, non sine mysterio res in
Genesi sic refertur, quasi bis in Paradis collocatus suisset: ita ut omel quidoni impletum id uerit cum ibi collocatus est, alterum autem adimplendum sit post resurrectionem et judicium. Quin etiam quemadmodum a Si postquam consectum suerit, vitii aliquid habeat, refunditur et resin gitur ut novum et integrum fiat idem homini mors assert: quodam enim Od Confringitur, ut sanus in resurrectione inveniatur, id est mundus, justus et immortalis. Quod autem Deus Adamum vocat, et ait Adam ubi es non quod