장음표시 사용
301쪽
duni saceret Deus, quid agebat dicimus quoniam ista ro- sponsi subjacet Deo. Quoniani auten mundus hic factus est potelestos a Deo, temporale initium accipiens, Scripturae nos docent quid autem ante hoc Deus sit operatus, nulla Scriptura manifestat Subjacet ergo haec responsio Deo non ita tulias et sine disciplina blasphemas adinvenire velle prolationes, et per hoc quod pulas lo invenisso materiae prolationem, ipsum Deum, qui fecit omnia, reprobare.
4 in Ex datis regulis haereticorum deliramenta ex
Cogitato enim, o omnes qui talia adinvenitis, cum ipso solus Pater Deus dicatur, qui et Vere est, quem Os De mi urgum dicitis; sed et cum Scripturae hunc solum sciant Deum, sed et cum Dominus hunc solum constetur proprium Patrem, et alterum nesciat, sicut ex ipsis ejus verbis ostendemus inuando hunc ipsum labis dicitis fructum, et ignorantiae prolationem, et neScientem quae Sint super eum, et quodcumque alia dicitis de eo, considerate magnitudinomblasphemiae in eum qui vere est Deus. Graviter quidem et honos te videmini dicere, vos in Deum credere dehinc alturum Deum cum minime possitis ostendere, hunc ipsum, in quem credere vos dicitis, labis fructum et ignorantiae prolationem pronuntiatis. Haec autem caecitas, et stultiloquium
inde provenit vobis, quod nihil Deo reservetis. Sed et ipsius Dei, et Ennaeae ejus, et Verbi, et Vitae, et Christi nativita
les, o prolationes annuntiare Vulsis; et has non aliundo accipientes, sed ex assectione hominum non intelligitis, quia in homine quidem, qui est compositum animal, capit hujusmodi dicere, sicut praediximus, sensum hominis, tonnaeam hominis; et quia ex sensu enn ea, dein iam autenion thymesis, do enthymus autem logos quem alii 'an O-g0n aliud cnimis secundum Graecos logos, quod est prin-
302쪽
cipale quod excogitat aliud, organum per quod emittitur logos); et aliquando quidem quiescere et tacere hominem,
aliquando autem loqui et operari. Deus autem cum SittOtus mens, tolus ratio, et totus spiritus operans, et totus luX, et semper idem et similiter existens, sicut et utile est nobis sapere de Deo, et sicut ex Scripturis discimus; non jam hujusmodi assectus et divisiones decenter erga eum SubSequentur. Velocitati enim sensus hominum propter spirituale ejus non sumici lingua deservire, qilippe carnalis Xistens unde et intus suffocatur verbum nostrum, et prosertur non de Semel, sicut conceptum est a sensu Sed per partes, secundum quod lingua subministrare praevalet. Deus autem totus existens mens, et tolus existens Logos,
quod cogitat, hoc et loquitur; et quod loquitur, hoc et Cogitat. Cogitatio enim ejus Logos, et Logos mens et Omnia Concludens mens, ipse est Pater. Qui ergo dicit mentem Dei, et prolationem propriam menti donat, compositum eum pronuntiat, tanquam aliud quiddam sit Deus, aliud autem principalis mens existens. Similiter autem rursus et
de Logo tertiam prolationem ei a Patre donans unde et ignorat magnitudinem ejus in porro et longe Logo a Deo separavit. Et Propheta quidem ait de eo Generationem
ejus quis enarrabit Θ Vos autem generationem ejus CX
Patre divinantes, o verbi hominum per linguam suctam prolationem transferentes in Verbum Dei, juste detegimini a vobis ipsis, quod neque humana nec divina noveritis. Irrationabiliter autem inflati, audaciter inenarrabilia Dei mysteria scire vos dicitisci quandoquidem et Dominus,
ipso Filius Dei, ipsum judicii diem et horam concessit scire
solum Patrem, manifeste dicens : De die autem illa tu hora nemo scit, neque Filius, nisi Pater solus Si igitur scientiam diei illius Filius non erubuit referre ad Pa-
303쪽
trem, sed dixit quod verum est; neque nos erubescamuS, quae sunt in quaestionibus uiajora CCundum nos, reServare Deo. Nemo enim super magistrum est. Si quis itaqii Do-
bis dixerit: Quomodo ergo Filius prolatus a Patro est dicimus ei, quia prolationem istam, sive generationem, sive nuncupationem, sive adapertionem, aut quolibet quis nomine vocaverit gen rationem ejus inenarrabilam existentem, nemo novit; non Valentinus, non Marcion, neque Saturninus, neque Basilides, neque Angeli, neque Arcliangeli, neque Principes, neque Potestates nisi solus qui generavit Pator, et qui natus est Filius. Inenarrabilis itaque generatio ejus Cum sit, quicumque nituntur generationes et prolationes narr3re, non sunt compotes Sui, Cainitae inenarrabilia sunt enarrare promittentes. Quoniam enim excogitatione et sensu verbum emittitur, hoc utique omnes sciunt homines. Non ergo magnum quid invenerunt, qui omissiones excogita Verunt, neque absconditum mysterium,
si id quod ab omnibus intelligitur transtulerunt in unigenitum Dei Verbum; et quem inenarrabilem et innominabilem vocant, hunc, quasi ipsi obstetricaverint, primae generationis ejus prolationem et generationem enuntiant, adsimilantes eum hominum Verbo omissionis. Hoc autem idem et de substantia materia dicentes, non peccabimus, quoniam Deus eam protulit. Didicimus nimox Scripturis, principatum tenere Super omnia Deum. Unde autem, vel quemadmodum emisit eam, neque Scriptura aliqua exposuit, nequo nos phantasmari oportet, ex opinionibus propriis insinita conjicientes de Deo; sed agnitionem hanc concedendam esse Deo. Similiter autem et causam propter quam, cuin omnia a Deo facta sint, quardam qui dem transgressa sunt, et abscesserunt a Dei subjoclione, quaedam nutum, imo plurima, persevera vortant oti PSCVCrant in subjectione ejus qui fecit et cujus ita turi Sunt quae
304쪽
dere oportet Deo et Verbo eius, cui et soli dixit: e Sed a
dextris meis, quoadusque ponam inimicos tuos suppedas Deum pedum tuorum . os autem adlauc in terra con-Versantes, nondum tissidentes throno ejus Etsi enim Diaritus Salvatoris, qui in eo est, si scrutatur omnia, et altitu , di nos Dei sed quantum ad nos, si divisiones gratiarum sunt, et divisiones ministeriorum, et divisiones operatio num et O super terram, quemadmodum et Paulus ait, ex parte quidem cognoscimus, et ex parte prophetas mus Sicut igitur ex parte cognoscimus, sic et de universis quaestionibus concedere oportet ei qui X parte nobis praestat gratiam. Quoniam quidem raOsgressoribus igni aeternus praeparatus est, et Dominus manifeste dixit, et reliquae demonstrant Scripturae. Et quoniam praesciit Deus hoc futurum, similiter demonstrant Scripturae, quemadmodum et ignem aeternum his qui transgressuri sunt praeparavit ab initio : ipsam autem Causam naturae Pansgredientium, neque Scriptura aliqua retulit, nec Apostoliis dixit, nec Dominus docuit. Dimittere itaque oportet agnitionem hanc Deo, quemadmodum et Dominus horae et diei; nec in tantum periclitari, uti Deo quidem concedamus nihil et haec ex parte accipientes gratiam. In eo autem Cum
quaerimu quae sunt super nos, et in quae attingere nobis non St, nunc in tantam audaciam Venire, ut pandamus Deum, et quae nondum inventa sunt quasi jam invenerimus, per emissionum vaniloquium ipsum omnium factorem Deum, et de desectione, et ignorantia Sserere substantiam habuisse, et sic impium adversus Deum singere
Post deinde nullum habent testimonium ejus sigmenti quod recens ab eis adinventum est, aliquando quidem por
305쪽
numeros quoslibet, liquoia i autem per Syllabas, nonnunquam autem et per non ina est autem quando otior eas quae in litteris sunt litteras, aliquando autem et per parabolas non recte exsol illas, C per Su Spiciones quasdam consistero conari eam sabulosam enarrationem, quae sit ab eis ossictilia Etenim si quis exquirat causam propter quam in omnibus Pater Ommunicans Filio, solus scit horam et diem a Domino manifestatus est; neque aptabilem magis, neque decentiorem, nec sine periculo alteram quam hanc invonia in praesenti quoniam enim solus vera magisteros Dominus ut discamus per ipsum, super omni CSSU Patrem; etenim Patcr, ait, major ne est . Et secundum agnitionem itaque praepositii esse Pater annuntiatus est a Domino nostro ad hoc, ut et nos, in quantum in sigura hujus mundi sumus, persectam cientiam et tales quaestio ne concedamus Deo; et ne sorte quaerentes altitudinem Patris investigare, in tantum periculum incidamus, uti qua)ramia an super Deum alter sit Deus. Si autem quis amans contentionem, contradictor fuerit
his quae a nobis dicta sunt, et his quae ab Apostolo relata
sunt, si quoniam X parte cognoscimus, et X parte prophe- lamus, JUtet se non ex parte, sod univcrsaliter univer sam cepisSe eorum ita: Sunt agnitionem, Valentinus ali
quis existens, aut Ptolemaeus, aut Basilides, o aliquis corum qui altitudinus Dei exquisisse se dicunt; non in ea quae invisibilia sunt, vel quae ostendi non possi int, Cum inani jactantia decorans semetipsum, plus quam reliquos
se agnovisse glorietur sed causas eorum quod in hoc sunt mundo, quas nos non Scimus, ut puta numerum capillorum
cupitis sui, et de his qui quotidie capiuntur passeres, et doreliquis n0n provisis a nobis, diligenter exquirens, et a Patre discens annuntiet nobis, ut ei de majoribus quoque cre-
306쪽
damus. Si autem ea quae in manibus sunt, et ante pedes, et tu oculis, et torrenis, o praecipue dispositionem capillorum capitis sui, nondum sciunt ii qui sunt persecti quem-ndmodum eis de spiritualibus, et supercaelestibus, et de his
qua Si per Deum vana persuasione confirmant, credemia. Et tanta quidem de numeris, et de nominibus, et de Sylla bis, et quaestionibus eorum quae sunt super nos, et de Coquod improprie exponant parabolas, a nobis sit dictum, quandoquidem a te plura dici possint.
Revertamur autem nos ad reliqua quae sunt eorum BP-gumentationis. In consummatione enim dicentes ipsorum Matrem intra Pleroma regredi, et recipere SponSum latin Salvatorem semulem, quoniam spirituales esse dicunt, X- Spoliatos animas, et spiritus intellectuales socios, sponsus suturos spiritualium Angelorum Demiurgum autem, quo niam animalem dicunt, in Matris locum cessurum justorum autem animas requiescere in medietatis loco, psychico dicentes similia ad similia congregari, spiritualia ad
spiritualia, materialia autem in malerialibus perseverare contraria sibi desiniunt, anima jam non propter Substantiam in medietatem ad similia dicenios succedere, Sed propter operationem justorum quidem dicentes illuc succedere, impiorum autem remanere ignem. Si enim propter Sub
Stantiam Omnes succedunt animo in refrigerium, o mediotatis Sunt omnes, secundum quod Sunt animae, Cum sint ejusdem substantiae; et superfluum est credere, supersi uanutem et descensi Salvatoris. Si autem propter justitiam, jam non propter id quod sint animae, sed quoniam sunt justae. Si autem animae quae periturae essent, inciperent)nisi usta fuissent justitia potens est salvare et corpora quid utique non salvabit, quae et ipsa participaverunt justi liae Si enim natui et substantia Salvat, Omnes Salvabuntur
307쪽
anim ae si autem histitia et sules, itare non salvet a quod similiter cum animabus in cori uptelam odoro incipiunt corpora Aut enim impotens, aut injusta apparebit in hujusmodi justitia, si quavium quidem salvat propter suam participalionem, quaedam UlCm non. Quia cnim in corporibus perliciuntur ea quae sunt justi liod manifestum est. Aut univorso itaque animo necessarie succedent in medietatis locum, et judicium nusquam aut et corpora qua participaverunt justitiae, cum animabus quae similiter participaverunt, obtinebunt refrigerii locum, si quidem potens est justitia illuc transducere ea quae parti
cipaverunt ei; et verus et firmus emerget do resurrectione corporum Sermo. Quem quidem credimus nos quoniam
et mortalia corpora nostra custodientia justitiam Posuscitans Deus, incorrupta et immortalia saciet Deus enim melior est quam natura, habens 9pud Semetipsum Velle, quoniam bonus est; et poSSO, quoniBm poten CSt et perficere, quo niam dives et perfectu est. Hi autem secundiun omnia contraria sibi dicunt, non omnes animos in medietatem succedere desinientes, sed so las quae sint justorum Naturaliter enim et secundum substantiam omissa osse tria genera dicunt a Matro : primum quod quidem sit de aporia, et taedio, et timore, quod simul oria Pallorum nutem de impetu, quod est animale quod autem enixa est secim dum Visionem eorum qui circa Christum sunt Angeli, quod est spirituale. Si igitur illa quod onixa
ost omni modo intra lurona ingrediuntur, quoniam spiritualo ost quod autem est materiale, rosidet OOPSum, quoniam est materiale, et exardescente eo qui inest ei ignoC0nsumetur in totum animal quar non totum in modi tali locum c dot in quem oti in iurgiani mittunt Dii id autem est illud quod cedet corum intra Picroma ponimus cnim in medietatem persevcrare dicunt corpor Ulem,
308쪽
quoniam materialem habent substantiam, in materiam resoluta ardere ab eo qui in ea est ignis Corpore autem p SOPUm corrupto, et anima remanente in medietato, nihil jam relinquitur ex homine quod intra Pleroma cedat. Sensus enim hominis, mens, et cogitatio, et intentio mentis, et ea quae sunt hujusmodi, non aliud quid praeter animam sunt; sed ipsius animae motus, et operationes, nullam in anima habentes substantiam. Quid ergo adhuc erit eorum
quod succedit in Pleroma Et ipsi enim, in quantum quidem animae sunt, remanent in medietate in quantum au tem corpus, cum reliqua materia ardebunt.
I Anima non migrant de Corpore in CorphIS .
De corpore autem in corpus transmigrationem ipsorum Subvertamus ex eo, quod nihil omnino eorum quod ante fuerint meminerint animae. Si enim ob hoc emittebantur, uti in omni sierent operatione oportebat eas meminiSse eorum quae ante facta sunt, uti ea quae deerant adimplerent, et non circa eadem semper volutantes continuatim, miSerabiliter laborarent; non enim poterat corporis admixtio in totum universam ipsorum, quae ante habita erant, X-Stinguere memoriam et contemplationem), et maxime ad hoc Venientes. Quomodo enim nunc soporati et requiescente Corpore, quodcumque anima ipsa pud se vi dot et in phantasmate agit, et horum pliara reminiscens communicat cum corpore; et est quando, et post plurimum temporis, quaecumque per Somnium quis vidit vigilans annuntiat sic utique reminisceretur et illorum quae antequam in hoc COrpus veniret egit. Si enim hoc quod in brevissimo tempore visum est, Vel in phantasmate conceptum est, Bb ea sola per
309쪽
somnia a postquam commiXla Sit corpori. o in liniversum membrum dispersa, commemoratur; multo magis illorum reminisceretur, in quibus temporibus tantis et universo prod-lcritae vitae saeculo immorata est.
Λdio c. Plato, vetus ille Atheniensis, qui et primus sententiam hanc introduxit, cum excusare non posset, oblivionis induxit poculum, putans se per hoc aporiam hujusmodi
essu gere ostensionem quidem nullam faciens, dogmatice autem respondens, quoniam introeuntes animae in hanc vitam, ab eo qui est super introitum daemone, priusquam in corpora intrent, potantur oblivione. Et latuit semetipsum in alteram majorem incidens aporiam. Si enitu oblivionis poculum potest, posteaquam ebibitum est, omnium actorum obliterare memoriam hoc ipsum unde scis, o Plato, cum sit nunc in corpore anima tua, quoniam, priusquam in corpus introeat, a daemone potata est oblivionis medicamentum Si enim daemonem, et poculum, et introitum reminisceris, et reliqua oportet cognoscas : Si autem illa ignoras, nequo daemon Verus, neque artificiose compositum oblivionis Oculum. Adversus autem eos qui dicunt ipsum corpus osso obli vionis modicamentum, occurret hoc. Quomodo igitur quodcumque per semetipsam anima Videt, et in somniis, et secundum cogitationem, mentis intentionem, corpore quiescente, ipsa reminiscitur, et renuntiat proximis Sodio quidem ea quae olim agnita sunt, aut per oculos, aut per auditum, meminisset antina in corpore existens, Si esset corpus oblivio:
sed simul atque ab inspectis abesset oculus, auferretur utique et a quae osso do his memoria. In ipsa enim oblivione existens anima nihil aliud cognoscere polorat, nisis itum illud quod in proesonti vid bat. Quomodo aut in t divina disceret, o mominisset ipsorum existens in corpore,quaud sit ut uiunt ipsum corpus oblivio Sed et Pro
310쪽
phetae ipsi, cum essent in terra, quaecumque spiritualiter secundum visiones coelestium vident, vel audiunt, ipsi quoque meminerunt in hominem conversi, et reliquis annuntiant: et non corpus oblivionem essicit animae eorum quae spiritualiter visa sunt; sed anima docet corpus, et partici patra spirituali et sacta visione. Non enim est sortius corpus quam anima, quod quidem ab illa spiratur, et vivificatur, et augetur, et articulatur; sed anima possidet et principatur corpori. antum autem impeditur a sua Velocitate, quantum corpus participat de ejus motione; sed non amittit suam scientiam Corpus enim organo simile est anima autem artificis rationem obtinet. Quemadmodum itaque artis ex velociter quidem Operationem secundum se adinvenit, in organo autem tardius illam perficii, propter rei subjectae immobilitatem, et illius mentis velocitas admixta tarditati organi temperatam perficit operationem : sic et anima participans suo corpori, modi . cum quidem impeditur, admixta velocitate ejus in corporis tarditate non omittit autem in olum suas virtutes, sed quasi vitam participans corpori, ipsa Vivere non cessat Sico de reliquis ei communicans, neque scientiam ipsorum perdit, neque memoriam inspectorum. Si itaque nullius praeteritorum meminit, sed existentium
scientiam hic percipit non igitur in aliis corporibus sui taliquando neque egit quae ne quidem agnoScit, neque novit quae quidem neque videt. Sed quem da modum unus quisque nostrum suum Corpus per artem Dei sumit, sic et suam habet animam. Neque enim Sic pauper, neque indi gens Deus, ut non unicuique Corpori propriam donaret animam, quemadmodum et proprium characterem. Et ideo adimpleto numero quem ipse apud se ante desiniit, omnes quicumque sunt Sclipti in Vitam, resurgent, sua corpora et suas habentes animas, et Suo Spiritus, in quibus placue-