Opera : Tatiani et Hippolyti

발행: 1829년

분량: 567페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

421쪽

adorabo, quoniam hic est Deus vivus Qui igitur a Pro phetis adorabatur Deus Vivus, hic est vivorum Deus, ct Verbum ejus, qui et locutus est Moysi, qui et adducaeos redarguit, qui et resurrectionem donavit utraquo his qui

caeculiunt ostendens, id est, resurrectionem et Deum. Si enim Deus mortuorum non est, Sed Vivorum, hic autem dormientium patrum Deus dictus est, indubitato vivunt Deo, et non perierunt, cum sint filii resurrecti his. Resurrectio autem ipso Dominus noster est, quemadmodum ipso ait: si Ego sum resurrectio et vita Patre autem, jussidii dictum est enim a Propheta Pr patribus tuis acti sunt tibi dii tui'. Ipse igitur Christus cum Patro vivorum est Deus, qui locutus est Moysi, qui et Patribus manifestatus St.

III. Et hoc ipsum docens dicebat Judaeis : Abraham, Pater vester exsultavit ut videret diem meum, et vidit, et gavisus est ' Quid enim Credidit Abraham Deo, o do

, putatum est ei ad justitiam ' η primum quidem, quoniam ipse est facto coeli et terrae, Solus Deus deinde aulem, quoniam faciet semen ejus quasi Stellas coeli. Hoc est quod a Paulo dicitur Quemadmodum luminaria in mundo'. Justo igitur derelinquens terrenam cognationem Omnem, sequebatur Verbum Dei, cum Verbo peregrinans, ut cum

IV. Justo autem et Apostoli ex Abraham genus habentes, derelinquentes naviculam et patrem, sequObantur Verbum Dei. Juste autem et nos, eamdem silem accipientcsquam habuit Abraham, tollente crucem, quen)admodum ligna Isaac, sequimur cum In Abraham enim praedidicerat et assuetus fuerat homo sequi Verbum Dei. Elonim Abraham secundum idem suam secutus praeceptum Verbi Dei,

422쪽

prono animo unigenitum et dilectum silium suum concessit sacrificium Deo ut et Deus beneplacitum habeat, pro universo semine ejus dilectum et unigenitum filium suum praestare sacrificium in nostram redemptionem. V. Propheta ergo cum esset Abraham, et videret in Spiritu diem adventus Domini, et passionis dispositionem, per quem ipse quoque, et omnes qui similiter ut ipso credidit, credunt Deo, Salvari inciperent, exsuliavit vehementer.

Non incognitus igitur erat Dominus Abrahae, cujus diomconcupivit videre sed neque Pater Domini didicerat onima' orbo Domini, et credidit ei: quapropter et deputatum os ei ad justitiam a Domino. Fides enim quae est ad Deum altissimum, justificat hominem : et propter hoc dicebat

u Extendam manum meam ad Deum aliissimum, qui con , stituit coelum et terram'. Haec autem Omnia conantur

ovortere illi, qui sunt malae sententiae, ob unum dictum, quod quidem apud eos non bene intellectum est.

Eiplicat Christi erba, Nemo cognoscit Patrem nisi Filius, etc. quibus abutebantur seretici, et Probat, ut res/elante Patre Filium, sic reuelante Filio Patrem nunquam non cognitum fuisse.

I. Dominus enim ostendens semetipsum discipulis, quoniam ipse est Verbum, qui tignitionem Patris facit, et exprobrans Judaeis pulantibus se habere Deum, cum et rustrentur Verbum ejus, per quem cognoscitur Deus, dicebat: Nomo cognoscit Filium nisi Pater, neque Patrem quis, cognoscit nisi Filius, et cui voluerit Filius revelare , Sicci Matthaeus posuit , et Lucas similiter , ut Marcus idem ipsum Moannes enim pri aeteriit locum hunc. Hi autem qui peritiores Apostolis olim esse, sic describunt Nemo

423쪽

cognovit Patrem nisi Filius, nec Fili uni nisi Pater, et cui, voluevit Filius revelare ac interpretantur, quasi a nullo cognitus sit verus Deus ante Dona in nostri adventum toum Deum qui a Prophetis sit annuntiatus, dicunt non esse Patrem Christi. II. Si autem Christus tunc inchoavit esse, quando et secundum hominem adventum suum egit, et a temporibus Tiberii Caesaris commemoratus est Pater providere homi

nibus, et non semper Verbum ejus una cum plasmate suisse ostendebatur; nec tunc quidem oportuit alterum Deum annuntiari, sed causas tantae incuriae et negligentiae ejus inquiri. Nullum enim oportet quaestionem talem esse, et lantum invalescere, ut et Deum quidem mutet, et eam quod est

erga sabricatorem qui nos alit per suam conditionem si dem nostram evacuet. Sicut enim in Filium fidem nostram dirigimus, sicci in Patrem dilectionem firmam et immobi lem habere debemus. Et bene Justinus in eo libro qui ostad Marcionem ait Quoniam ipsi quoque Domino non

credidissem, alterum Deum annuntianti praeter fabrica , torem et factorem et nutritorem nostrum. Sed quoniam, ab uno Deo, qui et hunc mundum sucit, et nos plasmavit. et omnia continet et administrat, unigenitus Filius venit ad nos, suum plasma in semetipsum recapitulans, firma

est Inoa ad cum sides, et immobilis orga Patrem dilectio.

utraque De nobis praebente.

III. Neque enim Patrem cognoscuro quis potest, nisi Vorbo Dei, id est, nisi Filio revolante neque Filium, si ii Patris bono placito Bonum autem placitum Patris Filii is perficit, mittit nim Pater millitii r ni item et venit Filius. Et Patroni quidem invisibilem et in determinabilona, quantum ad nos est, cognoscit suum ipsius Verbum, et cum sit

in 'aiarrabilis, ipso narrat cum nobis : rursum aulo in Viri bum suum Olus cognoscitiai r utraque uli mi. χ' sic se

424쪽

liabere manifestavit Dominus. Et propter hoc Filius revelat

agnitionem Patris per suam manifestationem Agnitio enim Patris est Filii manifestatio Domnia cnim per Verbum manifestantur. Ut ergo cognosceremus quoniam qui advenit

Filius, ipse est qui agnitionem Patris facit credentibus sibi, dicebat discipulis is emo cognoscit Patrem nisi Filius, nequo Filium nisi Pater, et quibuscumque Filius revela

s verit; s docens emetipsum et Patrem, sicut est, ut alterum non recipiamus Patrem, nisi uni qui a Filio revelatur. IV. Hic autem est fabricator coeli et terrae, quemadmodum ex sermonibus ejus ostenditur et non is qui a Marcione, vel a Valentino, aut a Basilide, aut a Carpocrate,

aut Simone, aut reliquis salso cognominatis Gnosticis adinventus est salsus ater. Nemo nim illorum Filius fuit

Dei, sed Christus Jesus Dominus noster, ad TerSus quem Ct contrariam exercent disciplinam, incognitum Deum auden-les annuntiare Debent autem in semetipsos audire Quemadmodum enim incognitus, qui ab ipsis cognoscitur P quodcumque enim Vel a paucis cognoscitur, non est incognitum. Dominus autem non in totum non posse cognosci et Patrem

ct Filium dixit: caeterum supervacuus fuisset adventus eiuS. Quid enim huc veniebat an uti diceret nobis : Olite quae rere Deum incognitus est enim, et non invenietis eum quemadmodum et Christum monibus eorum dixisse men

liuntur hi qui sunt a Valentino Sed hoc quidem vanum

est Edocuit autem Dominus, quoniam Deum scire nemo potest, nisi Deo docente, hoc est, sine Deo non cognosci Deum hoc ipsum autem cognosci eum, Voluntatem esSe Patris, Cognoscunt enim eum quibuscumque revelaverit

Filiu S. V. Et ad hoc Filium revolavit Pater, ut per eum omni bus manifestetur, et eos quidem qui credunt i justi, in incorruptelam, et in aeternum refrigerium recipiat cre-

425쪽

lero autem ei est sacere ejus voluntatem); os autem quilion credunt, o propter hoc sugiunt lumen ejus, in tene bras, quas ipsi sibi elegerunt, juste recludet Omnibus igitur revelavit so Pater, omnibus Verbum suum visibilo sa ciens rursus Verbum omnibus ostendebat Patrem et Filium, cum ab omnibus videretur. Et ideo justum judi cium Dei super omnes, qui similiter quidem viderunt, non autem similiter crediderunt. VI Etenim per ipsam conditionem reVelat Verbum conditorem Deum, et per mundum fabricatorem mundi Dominum, et per plasma eum qui plasmaverit artificem, et per Filium eum Patrem qui generaverit Filium : et haec omnes similiter quidem colloquuntur, non autem similiter credunt. Sed per Legem et Prophetas similiter orbum otsemetipsum et Patrem praedicabat et nudivit quidem universus populus similiter; non similiter autem omnes crediderunt. Et per ipsum Verbum visibilem et palpabilom factum Pater ostendebatur, etiamsi non omnes similiter credebant i sed omnes viderunt in Filio Patrem invi

sibilo etenim Filii Pater, visibilo autem Patris Filius. Et

propter hoc omnes Christum loquebantur praesente eo, tDeum nominabant. Sed et daemones videntes Filium, dicebant Scimus te qui es, sanctus Dei et lentans diabolus, videns eum, dicebat : Si tu es Filius Dei omnibus quidem videntibus et loquontibus Filium et Patrem,

non autem Omnibus credentibus. VII. Oportebat enim veritatem ab omnibus accipere testimonium, et osso judicium in salutem quidem credentium, in condemnationem autem non credentium, ut omnes justo judicentur, et ea qua os in Patrem et Filium sidos, ab omnibus comprobetur, id est, ab omnibus confirmetur, ab omnibus accipiens testimonium c a domesticis, quo

426쪽

niam et amici; et ab extraneis, quoniam et inimici. Illa est enim vera et sine contradictione probatio, quae etiam ab adversariis ipsis singula testificationis profert in ipsa quidem manifesta sua visione convictis de praesenti negotio, et testificantibus, et significantibus postea vero ad inimicitiam erumpentibus, et accusantibus, et volentibus

non esse Verum suum testimonium. Non ergo alius erat

qui cognoscebatur, et alius qui dicebat Nemo cognoscit Patrem a sed unus et idem, omnia subjiciente ei Patro, et ab omnibus accipiens testimonium, quoniam vero homo, et quoniam vere Deus, a Patre, a Spiritu, ab Angellis, ab ipsa conditione, ab hominibus, et ab apostaticis spiritibus, et daemoniis, et ab inimico, et novissime ab ipsa morte. Omnia autem Filius administrans Patri, perficit ab initio usque ad finem, et sine illo nemo potest cognoscere Deum.

Agnitio enim Patris, Filius agnitio autem Filii in Patro,

et per Filium revelata : et propter hoc Dominus dicebat : Nemo cognoscit Filium, nisi Pater nequo Patrem, nisi Filius, et quibuscumque Filius revelaverit. 4eMelat)crit enim, non solum in futurum dictum est, quasi tunc incoperit Verbum manifestare Patrem, cum de Maria natus; sed communiter per totum tempus positum est. Ab initio enim assistens Filius suo plasmati, revelat omnibus Patrem, quibus vult, et quando vult, et quemadmodum vult Pater et propter hoc in omnibus et per omnia unus Deus Pater, et unum Verbum, Filius, et unus Spiritus, et una salus omnibus credentibus in eum.

427쪽

.rn .ςam orationem mctit, et ostendit Abraham remelante Verbo

cogno, isse Patrem et Filii Dei adi entum. Hinc caestutasse Didontem Christi diem, quo Promissa sibifacta adimplenda erant. Cuius quidem exsultationis fructus ad Mosteros ei Abraho consor testu auit, ad Iudia os ero Dei Verbum ejicient monior, enit.

I. Et Abraham ergo a Verbo cognoscens Patrem, iii socii coelum et terram, hunc Deum confitebatur De doctus repraesentatione, quod inter homines homo futurus esset Filius Dei, per cujus adventum semen ejus erat futurum quasi stella coeli, concupivit cam diem videre, uti et ipse complecteretur Christum et per spiritum prophetia eam videns exsultavit. Propter quod et Simeon ex semine ejus ro implebat gratulationem Patriarchae, o dicebat Nunc remittis servum tuum, Domine, in pace; quoniam vide runt oculi mei salutare tuum, quod parasti in facie omnium populorum lumen ad revolationum gentium, et gloriam, populi Israel Et Angeli autem gratu tutionem magnam vigillantibus nocte pastoribus nuntiaverunt . Sudit Maria ait: Magnificat anima mea Dominum, et exsultavit spiri tus meus in Deo salutari me descendentu quidem xsidiatione Abrahae in eos qui orant ex semine ius, vigilantes et videntes Christum, et crudentos ei reciproca aulum rursus et regrediente xsuliationum siliis in Abraham,

qui et concupierat diem adventus Christi videre Bono igitur

Dominus noster testimonium reddebat ei, dicens Ibi an ham pater voster exsultavit, ut videret diem meum, ut vidit, et gavisus est .

II. Non nim tantum propter Abraham haec dixit, sed Qt ut ostendore quoniam timus qui ab initio cognitum

428쪽

habuerunt Deum, et adventum Christi prophetaverunt, revelationem acceperunt ab ipso Filio, qui est in novissimis temporibus visibilis et passibilis actus est, et cum humano genere locutus est, uti ex lapidibus excitaret illos Abrahae, et adimpleret repromissionem quam promiserat illi Deus, et saceret semen ejus tanquam stellas coeli, quemadmodum ait Joannes Baptista Potens est enim Deus ex lapidibus, istis suscitare silio Abrahae Hoc autem secti Jesus, alapidum religione extrahens nos, et a duris et infructuosis cogitationibus transferens nos, et similem Abrahae idem in nobis constituens. Quemadmodum et Paulus testificatur, dicens nos esse illos Abrahae secundum similitudinem fideici repromissionem haereditatis . III. Unus igitur et idem Deus, qui advocavit Abraham, et repromissionem ei dedit. Hic est autem subricator, quietior Christum praeparat luminaria in mundo, eos qui ex

Gentibus credunt. Vos autem, inquit, estis lumen mundi' hoc est, quasi stellae Coeli. Hunc ergo recte ostendimus a nemine cognosci, nisi a Filio, et quibuscumque Filius revelaverit. Revelat autem omnibus Filius, quibus velit cognosci, Patrem, et neque Sine bona voluntate Patris, neque sine administiatione Filii cognoscet quisquam Deum. Et propter hoc dicobat discipulis Dominus Ego sum Via, V PilaS, et vita. Et nemo venit ad Patrem, nisi per me. Si cog-

novissetis me, et Patrem meum utique cognovissetis; et amodo cognovistis eum, et vidistis'. ix quibus mani

festum est, quoniam per Filium, id est, per Verbum, cognoscitur.

IV. Propter hoc Iudaei excesserunt a Deo Verbum ejus non recipientes, Sed putantes per seipsum Patrem sine Vorbo, id est, sine Filio, posse cognoscere Deum nescien-

429쪽

tes eum qui in sigiira locutus est humana ad Abraham, et iterum ad Moysem, dicentem Videns vidi vexationem populi mei in AEgypto, et descendi liberare eos . , Haec enim Filius, ciui est Vcrbum Dei, ab initio praestruebat, non indigenio Patro Angelis uti saceret conditionem, et Ormaret hominem, propter quem et conditi siebat neque rursus indigente ministerio ad fabricationem eorum quae acta sunt, ad dispositionem eorum negotiorum quae secundum hominem erant; sed habente copiosum et inenarrabile ministerium Ministrat enim ei ad omnia sua progenies et si guratio sua, id est Filius et Spiritus sanctus, Verbum et Sapientia quibus serviunt et subjecti sunt omnes Angeli. Vani igitur sunt qui propter hoc quod dictum sit si Nemo cognoscit Patrem, nisi Filius, s alterum introducunt incognitum Patrem.

Vanos esse Marcionem c asseclas, qui Abrasan a salute per Christum impertita excludunt Christuu enim non Abraham modo, sed et semen Ius in libertatem asseruisse, o m -- Plando, non sol cndo, dum etiam sabbatis curasat.

I. anus autem et Marcion, et qui ab eo, expellentes ab haereditate braham, cui Spiritus per multos, jam sulem et per Paulum testimonium reddit, quoniam et credidit Deo, et depulatum os ei ad justitiam et Dominus, primum quidem do lapidibus excitans silios ei, et saciens semen Ojus quasi stellas coeli, dicens Quoniam venient ab Orion los et Occidentu, ab Aquilone et Austro, et recumbent cuna Abraham, et Isaac, et Jacob in regno coelorum Philorum dicens Judaeis 4 Cum videritis Abraham, et Isaac, et Jacob, et omne Prophetas in regno caelorum, Vos autem projici

430쪽

s seras . , Manifestum est ergo, quoniam qui contradicunt saluti ejus, et alterum praeterium qui promissionem secerit Abrahae, formant Deum, extra regnum Dei sunt, et exhaeredes sunt ab incorruptulo, frustrantes et blasphemantes Deum, qui in regnum coelorum introducit Abraham, et semen ejus, quod est Ecclesia, per Christum Jesum, cui et adoptio redditur, et haereditas quae Abrahae promissa est. II. Vindicabat enim semen ejus Dominus, Solvens Vinculis, et advocans ad salutem, quemadmodum secit in muliere quod ab eo curata est, manifeste dicens his qui non similem Abrahae habebant fidem : Hypocritae, UnUSqUiS' que vestrum die sabbatorum bovem suum vel asinum non solvit, et ducit, et adaquai pHanc autem, cum sit silia Abrahae, quam alligaverat Satanas decem et octo Ianis, non Oportuerat solvi ab hoc vinculo in dio sabbatorum 4 , Manifestum est igitur, quoniam eos qui similiter ut Abraham credebant ei solvit, et vivificavit, nihil extra Legem faciens, curans in die sabbatorum. Non enim prohibebat Lex curarili mines sabbatis, quae et circumcidebat eos in hac dio, et pro populo jubebat ministeria sacerdotibus perficere; sed et mutorum animalium curationem non prohibebat. Et Siloa etiam saepe sabbatis curavit : et propter hoc assidebant ei multi die sabbatorum . Conlinero enim jubebat eos Lex ab omni opere servili, id est, ab omni an arilia, quae per negotiationem et reliquo terreno actu agitur : animae autem opera, quae sunt per sententiam et sermones bonos in auxilium eorum qui proximi sunt, adhortabatur fieri. Et propter hoc Dominus arguebat eos qui injuste exprobrabant ei, quia sabbatis curabat. Non enim solvebat, sed adimplebat Legem, summi Sacerdotis operam perficiens, propitians pro homi

1 Luc. iii 28. - Ibid. 5, 16. Memoria lapsus Siloana piscinalia cum Probalica confundit Irenaeu F.

SEARCH

MENU NAVIGATION