장음표시 사용
181쪽
Artic. LVIII. si modo coη trahae. fater. F
fraternitas dicitur intcr bapti ratiim,
se leuatum,& Onanes filicis carnales leuantis, vel bapti Zantis, citio flante nopoliunt ni atrimon Ialiter conitingi Ista conclusio est expiella, Extra Podcm titulo, sere per tutum. Et in is cap. NG-
Ratio . R etati uita,& c. Non oportet. Et c. Ita diligere. Cuius ratio est. Eo quidem P i pater, genitor est carnalis , sciorum h-li omina, illius quem tenet, vel bapti Tat, sim III ter suo modo', S genitor dicitur spiritualis. Consequens ergo eis, ubi virus est pater communis, ibi & o innes fratres dicantur: unde no possim tmatrimonialiter iungi. Conclusio non solii in intelligitur de filijs natis alit e illam tentionem , sed de clunibus Ratis ante, vel poti, ita si, omnes fili j carnales patris baptIZantis, contrahunt hanc cognati OnLm cum illo, quem pater tenuit in baptis ino, vel bapti Zallit. conclu. 2.conclusio. Licet vere contrahatur fraternitas inter haptizatu ,& omnes filios baptizantis , vel leuanti non tamen contrahitur cu alijs fratribus carnalibus, bapti rati, si non fueri ut lenati, vel bapti Zati ab eodem parent C . CCnclusio est cxpresse determinata, Extra CO .lis. cap. Vtrum autem . Et ea Super eo. Et cap. Tua nos. Ratio potest esse. Ratio. Quia fraternitas eo dscitur inter aliquos esse , quia est communis eis unus pater, vel mater , fratres carnales ba- ptizati,&flij carnales baptizantis, vel leuantis non habent unum patrem c5munem, ergo non sunt fratres Nam no eund cm .habent patrem , scilicet spiri-ttialem, ut notum est, scd distinctos , ut stipponimus . N cc habent eundem carnalem, ut costat, ergo nullo modo sunt fratres inter se . Eo nempe intcr bapti- Tatuin , & omnes filios carnales bapti-Tantis, vel tenetis est fraternitas z.quia unum videntur habete patrem . Et ob hoc fratres dicuntur. Obiectio . Sed tamen contra concitisio nona, est te X tu S in contrarium. 3O. q. R. c. Post sit
sceptam. ubi dicitur,st fili j commat tu, vel compatrum non post uni iungi matrimonialiter inter se: ergo Lalsum dii Solutio I ait se cilla da conclusio. Aesiondetur p: ilno sicut in I. c. Od. tit. q, est canon abrogatus per posterio rena, scilicet, perili rim,quem nos in conclusione at lcga Solutio Σuimus. Secundo potest dici, bene, fi- Hugo .cut respondet Hugo. dc do. dc Turre Turre cic. Cremata ibidem in decrctis, q, non est ille textus contrarius csiclusionibu S, quia intelligitur,u, illi, qui nati su Crint, coiiangi non possunt illi suscepto, vel susceptar, sed omnibus alijs fratribus suscepti , vel susceptae coniungi pollunt. Sic intelligendo, non est contra conclusiones, sed pro eis,uic sistat. Vnde tanquam verum tenendum, P liiij leuantis, vel bapti Zantis , Sc fratre S baptizati, vel leuati possunt coni ungi inter se matrimonialiter, illo solo excepto , per quem deuentum est ad com- paternitatem . Itaq; omnes fili j leuata
omnibus alijs , quos pater, vel materno bapti Zaiiit, vel de sonte leuauit,tsi non cum leuato , vel baptizato. 3. conclusio . Licet ita sit, i filii le- conclis. uantis , vel baptizantis possint coniun 'gi matrimonialiter cum fratribus leuati, vel baptitati, illo solo excepto , qui bapti ratus est tamen si consuet II do fit , 9, nullo modo debeant iungi fili j omnes leuantis, vel baptizantis: Rfratres ocs bapti rati, seruada est, neq; iungi debent. Hoc patet expresse eois
si iij duorum compa tr una deberent lu-gl. Si immus Pontifex respondet. Si tales fili j inierunt, per quorum alterum. Vel uti linq; , paretes ad c6 paternitat CVenerunt, eos coniungi nulla ratione sulti iacas, & coniunctos non differas separare- Caeterum , si per neutria eoru ad copaternitate vetum fuerit, de his te vclumus co suetii diu C tus metro Dolitanae Ecclcsiae, vel aliarum circumpo Consueti statu inquirere, & diligetius imitari: cio facit vita est, si eiusde Eccles e consueti lo ha s, ras alia xbeat, inter cos non sustinet e coiugium habiles inseri, nec fa Ctiim firmitatis robur habe habiles adre , tu simili modo in Ecclesia tibi com matri. Si ein icta coiti tu hut ulmodi fieri no per- contra.
inittas. Et si cluos taliter coniunctos inueneris, iuXta carundem Ecclesiarum cc suetud ne ipsos separar2 ad intricem
182쪽
ι Prima Pars Speculi onmpiorum . . i
uicem non omittas. Haec ibi. Ecce quam
expressa est determinatio omnium qu ς diximus de fraternitate . Et quomodo standum est consuetudini. Quod obsecro notent, sicut notat, & bene, do .Panor. super eodem c. ponendo quatitor intellectus textui, sed approba do quartum, ut scilicet sit sensus textus, st dato ita sit,u, secundum. lus comune, possint fili j duorum compatrum, Per quOrum neutrum deue tuum eit ad compaternitatem, iungi inter se: tamen si consuetudo habet contrarium , ut separentur quantum ad thorum, vel quantum
ad vinculum praecipue quia scanda luna generaretur debent separari. Hoc intellige , si consuetudo est approbata iam per luminum Potificem : quia citin possit personas inhabiles, habiles reddere ad matrimonium, veI contrario, matrimoniti contra consuetudinem co- tractlim , non valeret : cum est et fictitsi esset contra ius expressum. Haec est Hosticia. sententia Hostie n. vi refert ibidem do. Panor.& in fine dicit Panor. vnu, quod placet hic inserere, propter ea quae inferius in secitnda parte in principio dicturi sumus de matrimonio infideliti. Glossa. Inquit ille. Et notabis Glo. sing. quia nescio alibi unum dristum , quod se titit. Dicit enim , g, si in aliquo loco esset hodie consuetudo , ut in quinto gradu nopossit contrahi matrimonium, & ex co- tractu generaretur scandalum , quod non valeret matrimonium. licet c. Non debet. de confan. & amni. hoc permittat . Et potest esse duplex ratio . uitia haec consuetudo cocurrit cum itire anti tiro , nec censetur sublata per ius notium, CX quo non reprobatur per illudius. Concurrit etiam scandalum. Hac Nota. rationem sentit Glo. Secunda ratio colligitur ex his quae pr. elixi. Quia cosue tu do continens in sic scandalum ex praeteritione, potest inhab litare alias h.abiles : sed ubi a principio nullum fuisset
impedimentum , solii ira scandalum superueniens iron posset dissoluere matrim Galil in . H.cc Panormi. ibi. Notanda ilia , propter Illa quae dicemus, quamucontii et udo valeat in in atrimonio contrahendo apud infideles.
bap tirantis, inter se nullam fraternitatem, seu cognationem spiritualem contrahunt, quominus possint inter se coniungi. mia inter se non habent patrucommunem spiritualem , & carnalem: Ergo nullam contrahunt. Item. Non est expressitam in iure, ergo non est co Matio ponenda.
s. conclusio. Fili j spirituales unius conclu, patris qui baptizat', vel qui leuat, nullo modo inter se contrahunt aliquam fraternitatem, nec aliquam cognationem spiritualem . Probatur . Cum hoc odiosum sit, nullo modo est asserendis, nisi sit expressum in iure, ted no est expressum in iure . Ergo omnia ouae in isto articulo dicta sunt intelligeda, veniunt iuxta iura antiqua : quia modo totaliter ablatum est per Concilium Tridentinum ,
in sessione 2 . c. r. soluto enim man Ct cognatio spiritualis inter baptizante& tenentem cum bapti Eato, & tento , Sc inter baptirantem,& tenentem cum patre bapti Zati, & tenti cum matre de
quo supra, & infra ex proposito in appendice.
Et sic habes huius modi impedimen- Epilog
tum . Has esse etia personas ligatas ver tio. paternitatem, ille. C qui tenet in baptisino, cum illo quem tenet, sed non cum fratribus, vel sororibus illius quem tenuit. Eodem modo qui baptizat, pater efficitur illius, quem baptizat, & nona Ilorum se atrum, quos non bapti Zauit. Et sic posset soror baptigati iungi bapti Zanti. Jo. l 3.ca. Illud etiam . Et cue ius filia,& cum eius uxore,& cum filiaspn ituali sui fili j carnalis. Nam licet cognatio sp.ritualis, a patre in filium traseat , non tamen e contrario , a filio in patrem. Quia illam, quam siluis alicuius bapti flatiit, potest pater ducere. Noenim huiusiriodi cognatio het ramos, alu transit ad nepotes, aut ad alias persona S iron exprellas. Hoc quod diximus de bapti Tante, vel tenente, dici potest,& debet de uxore legitime cognita : nacfficitur etiam mater spiritualis illius, quem vir suus tenuit, vel baptitauit, non tamen est mater aliorum, quos vir
183쪽
-tic. LIX. De impedi. adoptionis. I 67
mon tenuit, sicut neque pater e fluit arvir eiu S. Per compaternitatem colun puntllei sto vincul O q ii tenet in baptismo, &vxor eius cognit is simul cum patre,&matre carnali tenti,vel bapti rati. Et similiter bapti ran St uxor eius edacitur m pater patris carnalis, & matris ba-pi: Tati. Sed tamen tenens,& bapti Zans anter seni ullam cognationem habent. Qtiod intellige , siue unus teneat, seu bapti Zct, siue plures. Per fraternitate enim coniimcti sunt vinculo cognatio nis spiritualis omnes filii carnales letiantis, vel bapti Tantis cum baptiχato, vel leuato. Non tamen cum ali 7ς fratribus bapti 1ati. Hoc intellige eciam , si filii situ il legitimi tenentis , vel bapt11 antis, ut dicunt docto. est tex .in c.
f. oderntit. Et 3 o. q. 3. Tamen filii bapti Zantis, vel tetrantis possunt in m trimonio coniungi cum fratribus, vel sororibus bapti Zati, nisi contraritim teneat consuetudo, ad sensum iam declaratum. Attamen, cum hoc impedimetiim se iam constet ex iure posititio hum o , Papa potest in omni tali cognatione dispensare, ut dictum est. ' Quae variata sunt in Concilio Tridentinoia Vide in appendice in sine.
De Ut o impedimento, dici tur cian alio legalis , est adoptio.
Desinitur Esnitur sic a doctori biis. tognatio Cognatio legalis, eii p-
s prione proueniens. Adoptio vero est extraneae personae in filium,vel nepotem , R deinceps, legitima asi umptio, quandoquidQinuenta est ad supplendum desectu ge- Aristo t. t. ne rationis naturalis, ut stitim , vel la Phys te X. potem , quem quis non potest laabereco. 79. dc per naturam, habeat per artem. APS. P . q. Meta - imitatur naturam inquantum potest,&phy. Tex. supplet 'desectum eius. iniare sicut LO. AP. per generationem naturalem aliquissiliu sibi generat, & procreat, ita per ius positi uturi quod est ars aequi, & boni aliqui sibi generat, vel procreat prole
per aci option Cm. Hoc autem ad siti pledum desectum naturalis prolis . Vnde sicut per gen crati em carnalem catl- satur quaedam propinquitas carnali S , qtiar sanguinitas dicitur: etiam ex gCneratione ista fit lac quae adoptio dicitur ) causatur quaeriam propinquitas , se a cognatio legalis , quae ideo legalis,
quia per le3em causatur, sic tit ala a naturalis , 'ma a natura ortum habet.
Adoptio cst duplex, quaedam perse- Adoptiocta : alia imperfecta . Persecta est illa, perfecta.
per quam trans sertur .adoptatus, in potestatem adoptantis, sicut filius naturatri est positus sub patris potestate,&sub liuela ei', quo ad certu lepus. HS c di in iure, Arzogatio. Alia est adoptio Adoptio impersecta , per quam non transfertur imper se adoptatu S, In potestatem adoptantis. cta. H ec vocatur in iure, Simplex adoptio. Et est disterentia inter adoptionem , & I. disteris rogationem, quod arrogari non potest nisi ille, qui est siti iticis : nam cum d beat transire in potestatem adoptantis, necesse est qciod talis , qui arrogatur, sit sui i ii is . Adoptari tamen po-tcst qui osti iris alieni. Qui actim per
adoptionem adoptatus iVS transeat simpliciter in potestatem adoptantis, adoptari potest etiam ille, qui est sub alteritis potestate. Est etiam disterentia Quia arrogatus habet de ne stitate Ie r. discae .gitimam in bonis arrogatoris . Unde sitie Omancipe tur, siue non, debetur ei quarta bonorum , ad minus: si legitima nolit arrogans dare. Adoptat iis autem non hal et in bonis adoptantis legitimam . Quare adoptans, non tCn Cru i laliquid relinq uere. Si tamen ab Int stato moritur adoptans, succedit adoptat US-
Est tertia differentia. Arrogatio. n. , 3. dire. no fit rasi aut horitate principis: at adoptio sit authuritate cuiuslibet ma rastratus com pCtentis. QQuartum vero discrimen C st , quod K. discrs. Irr 'gatio, requiritur vero si expressi imviri usque. Ob quod infans, non potet arrogari, quoniam loqui non potest a d
184쪽
consentiendum , sed tamen optari potest. T. de adop. l. I.& 2. dine. Et tandem res arrogati, libere omnes transeunt in potestatem a rogato-iris. T. eodem. l. Si pater .non autem ado, piamis, nisi esset avus maternus, vel paternus. His suppositis,oportet nunc, scire quis possit adoptare, I stea autedisseremus, quomodo impedimentum extendatur ad alios consanguineos adoptantis, & adoptati. I. concitu. Prima conclusio. Minor nain, alium
maiorem: & si igidus,seu impotens, aut sexagenario minor, alique sibi in filiuvatio p p. adoptare non potest . Probatur quantum ad primam partem. Ista quidem
adoptio ut diximus inuenta fuit ad
' supplendum desectum naturae, quam ars imitatur inquantia ui reteit. Et tanPhy. teX. to ars melior, quanto magis accedit adcom. 79.& naturalem. Sequitur ergo , quod ille si, Meta, per artem poterit habere filium , qui te S. co. 28 per naturam posset, sed non habet. Et qui per naturam habere non potest, neque poterit per artem. Alioqui ars n5
imitaretur natura. At secundum naturam minor natu non generat maiorem natu, ergo nec poterit adoptare, Verbi gratia . Homo viginti aunorum, vel sexaginta adoptare eu qui est sexaginta duorum annorum,uel Citisdem aetatis non potest, quia illum non posset haΑEtate su bere filium naturalem, sic non potest perat ado eum habere per adoptionem. Initi. de Pras ῆdo' adop. 6. Si minorem. Imo debet praecepta tu IS. de re aetate adoptata S, adoptatum deceanniS. &octo anniS. Bario 2. p. Secuda pars conclusionis probatur,s, impotens non potest, id est, qui non potest exercere actu generationis. Ista enim adoptio, seu arrogatio inuenta est ad supplendum defectum naturale, illis coceditur, qui naturaliter filios, habere possent, sed qui impotens est, &actum generationis exercere non potest, nullo modo per natura silios habere posset Iergo nec per artem ei conceduntur . Solum nanque conceditur
illis, qui seriles sunt, potenteS tamen
Ratio 3 p. Vltima pars, quod ante sexagesimuannum non conceditur probatur. Adoptio haec, siue arrogatio inuenta est ad supplendum defectum filiorum naturalium : ergo quandiu potest esse spes
exunt filij naturales,non potest f riadoptio: sed usque ad sexagesimum an num semper est spes de proler ergo us que ad talem aetatem non potest quis adoptare, vel secundum aliquos usque ad quadragesimii. Itaque oportet hoc habere ob oculos , quod solum conceditur adoptatio, vel arrogatio illis, qui pollent secundum naturam filios habere, sed a Is quo accidentali impedimento carent,ob id in solatium , conceditur per artem . Vnde qui perpetuit habent impedimentu naturale procreandi filios, non possunt adoptare , vel arrogare. Σ. conelusio Mulier , nisi4 principe 2 coactu. sibi sit specialiter indultum, licet adoptare no possit, sicut neque vir minor viginti quinque annorum, potest tameadoptari minor tali aetate , siue foemina, siue, vir, dummodo non sit propinquus, qui necessario succedat inhaere-s ditatem adoptantis. Probatur. Qui ai Ratio
adoptatio, seu arrogatio a iure concesta.
fa est ad supplendtun desectum generationis carnalis,sed scemina,minime potens eli ad generandum , sed solum est potens ad concipi e dum: ergo sequitur quod steminae habeti perpetuum : im
pedimentum ad generatione, Non conis uenit adoptatio,tamen conceditur interdum specialiter a principe in solatili amissorum filiorum in bello reipu. C. de adop. l.iuris. Secunda pars, minor vigintiqui n- Ratio 2.p.'que annorum non possit , patet. Qesia haec adoptio ad inuenta est, ut etiam h Ereditatis successio sit adoptantis in adoptatum, ergo illi conuenit ut tit. S. Tho. adoptare, qui sui iuris est, ad s. Tho. d. disponendum de suis bonis. At iste non qr. est minor viginti quinque annorum. Et ob hoc seruus, nec filius familias non possitnt aliquem adoptare,cum no sint sui iuris ad disponendum de bonis. Tertia pars est, quod adoptari po- Ratio 3.p. test quilibet, qui filius naturalis est epotest, siti essemina, siue vir. Sic est expressum.st. eod.l. Nec absens. Dicitur,
185쪽
dum modo non sit propinquus: nam noest opus adoptare talem, cum succedat in haereditatem.
Te impedimento cognationis legalis.
E D iam sequitur adpositum, quomodo cognatio legalis, quae adoptio dicatur, impediat.
tet, quod tripliciter cotingere pol est vinculum. Est quidem una cognat lo quasi descendentium inter patrem adoptantem, & filium,& inter filium adoptiuum, & filium suum,& nepotem. Et sic dς reliquis. Secunda cognatio est collaterali una , scilieet Ratio. S. Tlio. di.
tia ex parte filiorum patii adoptanti .
Σ. Conclusio . Cognatio legalis, quae t. conclusest inter filium adoptatum , & filium naturalem adoptantis, ina pediment una praestat matrimonio, tandiu , quandiu inter se simul cohabitare contingit. Est textus, extra de cognatione legali.
capitulo si qua. Ratio. Sanctus Thom. ad haec est. Quia ob id impcdimentum est, quia eos simul cohabitare contingit: ergo ubi cessat simul cohabitatio , vel liropter mortCm parentum, vel propter emancipationem , ccssae communis cohabitatio , & cessabit impedimentum : ob id positant inter se contrahere post mortem parentum . Et propter emancipationem . Est enim emancipatio , patriae potestatis relaxatio , facta coram iudice competente, sic dicta , eo quod extra potestatena patris filius ponitur . Institui. qui b. mod .i HS .pa. po t. sol. 6. Praeterea. Sed olaus naistralis arrogantis contrahere
potest cum filia arrogati , &fiiij ad o- Emancipatio quid. inter filium naturalem , & filium ado- - ptiui inter se , cum inter eos nulla sieptiuum . Tertia est, tanquam assi uitas cognatio legalis. quaedam, quae est inter flaum adopti- Sicut est impedimentum perpetuutium , & uxorem adoptantis: vel e con- cognationis legalis, inter adoptante, uerso,inter adoptantem, S uxorem fi- & filium adoptatum , & filios omnestis adoptati. His suppositis . adoptati : etiam est inter uxorem fi- I. concitisio . Cognatio legalis in li- iij ad optantis , & patris adoptantis , &nea recta d cendentium impedit ma- inter uxorem filij ad optati, & inter fi- trimonium contrahendum , & dirimit illim adoptatum , dc uxorem patris a- contractum, sicut in consanguinitate doptatriis . Et quemadmodum cogna3. conclui dictum est : q, adoptans non potest contrahere cum adoptato , nec cum filio eiu S, nec cum nepote, & sic de alijs. Probatur. T. de ritu nuptia. l. Quando. Et l. Adoptiuus . Cuius prohibitionis ratio a S. Tho. datur. Qita merito amatrimonio contrahendo prohibendi sun illi, qui si nil conuiuunt in eadefamilia , ut concupiscentia reprimatur: tio cst tanquam qtraedam consanguinitas, erit etiam eo dona modo Impedimetrium cum uxoribus , sicut supra dictiim est de consanguinitate .
Verbi gratia. Si alicui aliquis est iun-cttis per adoptationem , in gradu quoci eii iunctiis , erit uxor illius. quia videtur naturalis quedam reuerentia debita ex parte uxoris adoptati, patri adosep .ar. Φcum ergo ntingat, quod simul habi- planti , sicut & cam debet vir suus. tent pater adoptans , , adoptatus : & Denique de isto impedimento non li-hli1 aphtis adoptati : sequitur quod iti- bet amplius disserere , quia nunquam sie prohibitio facta est. Itaque quantum ad hoc impedimentum in linea descendentium eodem modo loquedum est, sicut in consanguinitate. Haec autem cognatio, Sc prohibitio , perpetuo durat, cum semper debeatur reucren- contingit apti et noui orbis indigenas spro quibus praecipue ista scripsimus
Item nec facile coni:ngit apud Hispanos. Ob quod sufficiat haec dixi
se, ut non sit ignotum etiam esse im
186쪽
o Prima Pars Speculi seniugiorum.
impedit, & dirimit cum illis personis
iam supra signatis. Sciendum tamen, hoc impedimentunon es te stando in iure naturali, vel Diuino, sed solum ex ecclesiae ordinatione . Quo circa si contingeret in usu esse adoptatione apud infideles & esset matrimon Iu contractu inter personasia supra signatas , vel u esset matrimonium , neque dissoluenduin esset, si ad fidem couerterent ut,quia si solum impedit ex iure positivo humano, cui infideles non subdantur, matrimonium cis tractum non posset dissolui. sic est finis primae partis, in qua de matrimonio, & eius impedimentis generaliter dictu est,inquantum ad fideles attinet. Faxit
Deus quod ad prosectum fidelium , &ad eorum utilitatem dicta sint: ut De ipse in omnibus glorificetur.
de nouo insancto Concilio Tridentino in se Tonea ψ. ordinata sunt circa matrimonium, impedimenta , qui in multis Iocis notaui in appendice in fine totius operis inueniet , qui Coluerit exacte diseu
187쪽
Edita per R. P. F. Alphoufum a Vera cruce, in Tituri
eremitarum S. Augustiui, artium, a sacrae theologiae magistrum,cathedraticumprimarium in Academia in exicaua .
O S T primam partem, in qua dis
rauimus de matrimonio, S eius im
pedimentis omnibus in particulari, quantum ad fideles spectat, qui subduntur legibus ecclesiae, restat in se cunda disserere, inquantum ad solos infideles attinet. Differt enim non parum loqui de fidelibus & infidelibus, eo φ illa quae in matrimonio valida sitiat apud infideles, apud christianos irrita habentur. Ob id cum diuersum sit iudicium, diuersum requirit tractatum. Vnde pro virili Contendam ea omnia, quae a doctoribus scripta sunt, in medium afferre . Si quae autem fuerint Obscura,& indigesta digerere. Dubia vero , quae noS apud notii orbis indigenas cognonimus, a doctoribus non scripta, quia non fuerunt dubitata, eo q3 ignota, etiam discutiemus . Hoc solum obsecro, ut nullus ob prolixitatem scripturae ab eius lectione desistat: nam si quae scripta fiterint bona, & utilia, nullo modo sunt contemnenda, si tamen nullius momenti sunt, etiam si una sit scripta pagina sola, non expedit legere. Nec ideo contemnat, quia aliqua scripta sint alibi: non noua edere intendo , sed quae a magistris loquentibus,&mutis,accepimUS, & congerere,& elucidare, si opus est & extendere, & ampliare,quado res postulauerit,qtiod non semel, atque iterum, sed fre
188쪽
: Secunda Pars Speculi orniuriorum
Primus. Vtrum inter infideles sit vernm
ponitur tanquc iniundamentum liuilis partis , Utrum
rum, vel solum nomine tenus, & coniunctio sit vaga, & incerta viri, ad sce
Nota quae Pro solutione cuius oportet reduce ab P. I. par. re in memoriam , quod nos in princi-μῖ λ. pio primae partis, in primo ingressu diximus, matrimonium esse quid naturale , licet, non sit naturale , tanquam S.Tho. I, 2 quid causatum ex principijs naturae CXq.s I. ar. I. necessitate quadam, tamen naturale, Sq. 63.ar. quia ad id inclinat natura : & si com- 1.&q γλ. pleatur mediante libero arbitrio. Si-ar. 2. cui virtutes dicuntur homini in elle naturaliter : non q, in nobis inueniantur habitus persecti per naturam : sed meliRris lol. 2. nobis a natura, ' pol simus tales Virtu thi. c. I. tes suscipere, & q, perficiantur per spe Ale. ha.3. rationem nostrasn . Vnde Arist. ait. In -
3. m. q. Ari ni: tamen habere Cas pei se 2 2Cnitas, fio. 8.ethi. non competit hontini naturaliter: sed ca. I 2. per assuefactionem ad opus. Sic de ma I. stoliariis trimonio : naturale enim Cli quia na-ser. 6 s. tura inclinat ad coniunistionem maris, S.I ho. 2.2 foeminae : licet perficiatur per volun
nem esse naturaliter nuagis animal con
iugale, quam polita cum , quippe qui
coniunctionem maris , s ninae: ponit inter coniunctiones naturales. De
quibus ibi in principio d3ximus . His ergo stippositis, clim infideles, propter
insidelitatem naturalia non amiserint, sequitur non elle negandum eis matrimonium. Pro quo sit 1. conclusio. I. conclu. Contractus matrimonialis viri certi , ad certam foeminam , sicut reperitur legitimus inter fideles sie,&inter hirg.l. a.de
infideles . Haec conclusio supponit, P sa. p. II. c. inter fideles reperiatur, quod non est r3. Ide in opus probare, sed dicitur,quod repe- sum. sent. ritur inter fideles. Antequam venia- tra.7.c. I. mus ad huius probatione oportet sci-re, quando fuerit matrimonium institutum,utru prae si erit infidelitatem . Et
ad quid institutum . Et a quo institutu. Et quidem, quando fuerit institutum, constat ex facra scriptura in principio Geneseos: quando dominus dedit Adae adiutorium simile sibi, quod non inueniebatur inter omnia animalia. Missisq; Gen. r. sopore in Adam , sermauit ex costa ei ' Alex. Ita. Etiam vere, & realiter, & non meta q. p. q. Iophorice ut Caiet. alias catholicus, & ar. a. non vulgariter doctus existimat, quem Digressio si inter classicos scholasticos , simul&in fauore orthodoxos doctores apponeret alias Caieta. grauis , & non mediocriter doctus, Scinthi obseruandus F. Alson. a Castro , optime: cum inter haereticos in catalogo in illa sua surpina ascribat, stoma- Castro.
chum, mouet. Atque nisi viri religiositas, & sanctitas, alias nobis cum Salmanticae est emuς , cognita elidi : bilem concitatam existimaremus, Quam credimus nimis ebullisse, &plus iusto
in Ambroso Catharino Senena si , alias Catharin. eiusdem 1nstituti , qui sua illa virga
Censoria , qua nemini parcit, non te niter : sed ad sanguinem usque tetigit virum bene meritum de re Theologica , & per quem omne fere huius, aetatis Theologi profecerunt . Veri in praedicitis Castro nunc in ultima suac ditione in multis eum redarguit, iri Eab errore non possunt defendi , cum per Ecclesiam in facio Tridentino concilio sint definita , ut est de neces ria , Conci. Tt ac pra uia cc sessione ante sumptionem den. Error Eucharistiae fici amenta, Sc dedit lu- Caieta. tione matrimonij ob fornicationem. Dchtio infra latius in hac secum , parte, articulo septimo in fine articuli. At reuertentes unde di pressi sumus, quia alibi erat locus amplus dicimus illa con; unistione foeminae , & maris facta primo, institutum fuisse matrimonium , ut constat . Extra de frigid. R Io. Stob. in
malefic. capitulo finali , capitulo ser. cleprimo
189쪽
sertis. I. An inter in fideles sit matri. r XI
ganter ex primo ,& capitulo Ante peccatum.
musione 32. quaestio. secunda. Ergo ante omnem philosop. infidelitatem matrimonium institutuest: cum in paradiso ante omne peccatulasta dignoscat tir coniunctio maris, &foeminae, quod institutum eli in ossicium naturae, id eli ad innitiplicandugenus humanum , ad conseruationein speciei. Si non est et maris & foeminae c5 iunctio, absque dubici, cum non esset generatio, in totu periret humana species. Ob id tunc institutum in ossicium naturae. Et quide dato quod non esset peccatum, sed prsmi paretes manerent in statu innocentiae, & omnes filii eius, matrimonium esset. Cuius promissiosuit illis verbis , dicente Deo . Non est bonum hominem eise solum faciamus ei adiutorium simile sibi. De facto autem initi tui, quando Adam soporato ex colla Euam formauit. Per verba etiaAlex. Ha. illa : Crescite, & multiplicamini, non 6. p. q. a. fuit inititutum, ut aliqui dicunt, sedar. I. talia verba fuer ut benedictio matrimo
nij iam initituti, & persecti. Vnde pa
ter Augustinus. Nos nullo modo dubi- D. Augu. tamus benedictionem Dei: Crescite &I . de civ. multiplicamini, & replete terram, do-
c. 22. num esse nuptiarum , quas De atrie peccatum hominis ab initio constituit, Gen. 2. creando masculum & foeminam. Et matrimoni j persectio inter Adam&Eua
facta est per illa verba, Hoc nunc OS CXossibus meis, per quae videtur consensus expressus, sine quo matrimonium Necessari' minime sit. Qii e protulit Adam, S non
consensus. ipse l)eus, ut intelligamus matrimo- q. d. 2 . niti, licet naturale sit, perfici tamen mediante consensu. Quod aut e talla ver- Supra T. p. ba prolata ab Adam fecerant matrimoar. 2. niti, maxime videtur ex hoc: quia sunt Gen. 2. dicta peros Adae lignasi canta a viaitatem Mati . carnis inter virum & uxorem. Extra de diuorti j s.c. Gaudemus. Quia Vero. Et 33. q. s. c. Mulierem. Et in verbis illis prolatis ab Adam . Hoc nunc os CX ossibus meis, Sc caro dC carne mCI, Dropter hanc relinquet homo patrem &matrem , & adhaerebit uxori stiae, tu C runt duo in carne una , declarata sunt tela bona matrimonii. Bonum in se Darabilitata 5: In qua iri u diciet, Propter hanc relinquet homo patrem & matrem, bonum fidei, quando dicit, & adhaerebit
uxori suae: bonum denique prolis, cum Matrimois dicit. Erunt duo in carne una, scilicet nium in re Unius pueri procreandi. Attamen poli medium .peccatum fuit matrimonium in remedium : ut scilicet carnis vitium cohibe retur, &posset fieri absque Peccato. Alex. q. p. Per peccatum namque facta citrebel q. q. ait. I. lio maxima carnis, S spiritus,& concu- & 88.ar. a. piscentia vehemens, quae vix colli heri potuit. Ob quod dominus voluit in remedium esse matrimonium , ut homini liceret accedere nd mulierem absque peccato: ut contineret se respectu aliarum posset concupissentiam explerecu propria uxore absque noxa. iod 1. Cor. I. Apostolus declarat dicens. Unusquis- 32. q. q. c. ciue habeat suam propter fornicat Io- nemo.&conem. 3 3. q. 2. 6. His itaque. Et quidem sic ut . haec institutio .in remedium facta est,
implicite a Deo, cum dixit mulieri. In dolore paries filios, & sub viri potestate eris si ii dominabitur tui. Adae vero dixit. Quia audisti vocem uxoris. &c. Gen. Σ Ex quibus verbis & sequentibus si naui
In unum collectis, videtur insinuasse eorum copulam non else in ossicium tantum , sed etiam in remedium. Q albus Gen. s. praelibatis, probatur conclusio. Inter illos poterit esse matrimoniu , I. Ratis. inter quos inueniri potest vera ratio S. Bona. d.
matrimoni j . At inter infideles po- 39. arti.
test inueniri vera ratio matrimoni j. q. 2. Matrimonium enim est maris, Sc isteminae, legitima coniunctio, indiuiduae vitae consuetudine in retinens. Inter Definitio infideles autem reperitiir legitima con matrimoaluitistio in raris, staminaec quia non S. Tho. 2.2omnis femina, Omni viro coniungitur, q. I sq. Art.
sed abstine iri ab aliquibus gradibus : 9. ad 3. ibi ut cli inter patrem, S filiam, filium, & Caiet.
matrem. Nec aliqua gens est tam bar- S. Bona. d. bara, quae non habeat aliquem gradum qo. & ΑΙ prohibitum in matrimonio , a quo ab-.Ricar. ibi. itinent. Di etiam indiuidua Visae con- Alex. r. p. suetudo. Nam ita et contingat liue I m- q. I 69. m. fideles, θ ii ost , diuertant, & contraia 'liant cum aliis, dimissis legitimis con-Iugibuς, de per accidens contingit, &non est intentum de per sis . Eo nempe quo sonueniunt, antino conueniunt
190쪽
t. Ratio. non diuertendi: si omnia sint grata, sicut a principio , &seruandi in hoc sua antiquam consiletudinem Secundo . Omnis concubitus inter personas, quae non siint coniuges, est sornicarius: infideles autem esse fornicatores no asserimus: qui inter se copulati sunt, ut constat: & prolis eorum legitima iudicatur , quod non esset, si matrimoniu verum inter eos non esset. 3.Ratio. Tertio. Matrimonium est institutu
a De' in principio: ergo ibi erit matri
monium, ubi inuenitur coniunctio, eo modo,quo Deus instituit. f. st copuletur, vir & scemina, & propter hanc relinquat homo patrem,& matrem, cum legitimo consensu: sed infideles , qui mutuo consensu iunguntur , matre &Patrem relinquunt propter uxorem :
Secunda Pars Speculi Coniugiorum
ante omnem infidelem Neque ab aliquo est unquam dubitatum,quin ister infideles possit esse matrimonium. Neque obstat quod B. Hiero. dicit, ut resert B. Bona. in tota vita infidei est peccatum, & quod non habent ni
stum est peccatu: ideo baptizatis ipsisno imputatur, neque computatur,sed in baptismo deletur, scut & caetera veteris hominis opera. In istis enim. B. Hiero. opinatiue loquutus est,non assertive. H qc Bonauen. Est ergo matrimonium apud infideles ,licet non sit ratum, sicuti apud fideles: eo quod dis blui possit per conuersionem unius ad fidem : ut dicemus infra , in hac a. p.ar. 28. 29.& So. usque ad 3 . In quo erra Error ludiuit pestilentissimus Lntherus,qui ad cum rion copulentur parentes filijs,er- ae quavit infidelium matrimonii , fide
go inter eos et It matrimonium.
4.Itatio. Qilario. Idem probatur ex Paulo dia. Cor. 7. cente . Si quis frater uxorem habet infidelem,& haec consentit habitare cum illa, no dimittat. Ex istis verbis aperta est conclusio, ubi Paulus loquitur de illis, qui coniuncti sunt, quando uterque erat infidelis. Alioqui, si loqueretur de fideli & infideli, non post et este matrimonium ratione dispar1tatis cuiatus, Ix in prima parte di et tini est: ergo supra i. p. loquitur de infidelibus , Sc dicit, quod . 3 r. non dimittat iam fidelis infidelem conjugena . Vnde vere fuit matrimonium inter infideles. Conclusio patet ex Ecclesiae determinatione. Extra de cons. Samnit. cap. De infidelibus. Et dediuorti js, cap. Gaudemus. Et quidem nuptiaru, singularis consideratio, quae apud antiquos lumine fidei priuatos fuit: sussicientissimum est argumentum. De quo multa ex antiquIS , conlium matrimonio, cum longe distent, ut patebit inferius. Quod bene probat Castro in suo de haeresi, l1bro II. ver- Castro. bo nuptiae. haeresi s.
Vtrul' inter infideles noui Orbis sit
matrimonIAM. Osito & concesso, st inter infideles legitimureperiatur matrimonium, quSritur utrum inter infideIes novi or . -- bi S sit matrimonium
legitimum . Ratio dubitandi iudicio meo ) non est parui mometi. Nam si ita
est, quod matrimonium requirit ad sui veritatem lesitimam coniunctionem, simul cum indiuidua vitae constetudine , cum indiuidua consuetudo vix in- Ratio rod ubi. gesta per Ioan. Stobae utra in sui S sermo nibus .sermone 6s .ex Menandro, Euri- ter noui orbis indigenas fuerit reper-pide Demosthene. Musiotae,&alijs. Et ta, propter facilita in quam habebant Io. fiobae. sermone 83. eleganter multa ex Pytha inter se dimittendi uxorem primam , goreorum documentis. R ducendi aliam, videtur quod non sit Comunis Est etiam sententia haec omnium ca- matrimonium. opinio. tholicorum. Nec infidelitas in utro- Praeterea . Matrimonili est unius adque nocet, quominus posset ei se con- unam, sed inter eos no hoc obsertiatur, runctio matrimonialis: quae a Deo fuit cum unus vir, plures ducebat vae ores, iustituta ante omnem infidelitatem & & retinebat eas stimul. 2. Argu.