장음표시 사용
261쪽
lib. a. q. Iaart. S. Mati. I9. P. p. ar. 43. Scotus.
turae, velut conclusiones, quae deducutur ex principijs, quae quide non sunt per se notet, sed per ipsa prima principia fiunt notae, ' ficut sunt conclusione S, quae eliciuntur ex praeceptis decalogi. Et circa talia potest variatio cotingere, vel per aliquam legem positiuam, Vel per cosuetudinem, de clitibus est pluralitas uxorum,& repudium, ut diximus. Sicut ex corruptione in particulari potest haberi, ut licitum latrociniti extra terminos ciuitatis, ut nos diximus alibi, sicut olim apud German OS, Vt scrip sit Caesar Ae bello Gallico, libro G. Et idem apud Lacedaemonios dicit Celius libro io. capite I. Et apud AEgyptios Gellius. Et rapto viuere, putati erunt quidam licere : vis intilianus lib. 3.ca. 9. as erit,& sornicationem simplicem licere. Attamen, quod filius ducat matrem in uxorem, vel pater filiam, repugnae primis praeceptis iuris naturq : de quibus est nonor, S reueretia debita parentibus,
simul & superioritas: quae quidem Vt patet intuenti obseruari no possunt,
si tales coniunctiones fierent. Sequi-rur ergo, quod non potest aliqua eonsuetudo praeualere cotra aflud ius naturae primaruum, quae se e re possit licitum, quod illicitum est. Neque susticeret ad matrimonium causandum, quod talis esset consuetudo apud aliquos barbaros, ct secudum talem consuetudinem contraherct mater cumsilio, Sc pater cum filia , sed separandi essent, dicente Christo, Erunt duo in
carne una : N propter hanc relinquet homo patrem,& matrem,& adhqrebit Uxori suae; insinuans his verbis aliam esse futuram in matrimonio Uxorem a matre,& alium virum a patre.
Dix i in conclusione , usq; ad alique certu gradum: quia ut supra diximus, quando de consanguinitate loquuti sumus, quae est de iure natur , ista consanguinitas inter de cendentes, &ascendentes finem, & limitationem habet , licet ali 3 contrarium opinentur. Scotus d. flo. Duran.& Palud. ibidem. S. Anto. 3. p. tit. I. cap. I . f. a. Sylvest. matrimoniu. 8. q. 6. Sed placet contraria opin. quam habent ii graues Au- Florent.
thores, ut explicat egregie dominus Sylvest. Caiet. 2.2. q. Is 4 ar. 9. S. Tho. in dist. Caieta. 6O. q. I. art. 3. B. Bona u. ibi Ricar ibi q. S. Thom.
qui a flerunt finem , & limitem habere August. de talem consanguinitatem, intra quosli Ancho. mites videtur esse quaedam amicitia Hugo.
naturalis, inter ascendentes,& deicendentes, extra quos non inuenitur. Notum Cis enim , quod in infinitum conse extendit. Nam si Adam, vel Noe res irrgeret, nullus illorum qtii nuc sunt,
haberet ad eos amicitiam singularena ob consanguinitatem , licet ab ipsis tamus omnes : & non ob aliud, nisi quia etiam consanguinitas inter ascendentes , & descendentes suis contenta est terminis, sicut & in transuersali linea, quia in infinitum non valet extendi, ut supra dictum est. Ea propter sectit dam ad ij cianuis conclusionem. Secunda conclusio. Infideles conixin 1. concluLcti in primo gradu consanguinitatis in Vide quae
linea transuersali, ut est inter duos dicta sunt vere fratres, si apud tales esset leX , parte vel consuetudo ab omnibus recepta 3 art. 43. nullo modo essent separandi, si conuer de aeterentur ad fidem . Probatur. In fide gentina. d. Ies coniuncti in gradu non prohibito. i.&42.
iure naturae, vel iure Diuino Euan art. q. con- gelico vere coniumsti sunt In matri' clus. 1.monio: sed ubi fratrum inter se est Lo a te; in
consueta coniunctio, no est contra ius inat. Re naturae, neque contra Euangelicum . dubi- ergo esset matrimonium . Malor nota n. II. est. Probo minorem, qtiod non sit con Rubion sintra ius naturae primo modo : nam inir per Leuit. lud dicitur esse contra IuS natur S pri Ι 8. q.
momodo, quod est per se notum in malitia,& nullo modi, potest bene fieri, neque variari, nisi a solo Deo : sed coniunctio fratrum inter se non est hiaiusmodi, cum bene possit fieri, imo bene factum est a principio procritationis generis humani: neque opus fulvalia dispensatione exteriori , nisi so
262쪽
Secunda Paris Speculi seniustiorum. '
cere. Et maxime probatur hoc facto Alex. ab Dei, qui autor ipsius naturς est: nam si
Alex. Ge- directe repugnaret ipsi naturae facent. Die. li. ret duos, vel tres viros, & totidem De I. c. 24. minas , quibus coniunctis generare possent, & non conueniret inter se fratres, sed alij consanguinei. Cum ergo
solum unum creaverit virum,& unam
foeminam , & istorum filios permiserit copulari, conseqtiens est non fuisse id per se malum, & deprimis praeceptis Iuris naturae, & per consequens fuisse S. Tho. in de secundis praeceptis, ut asterit S. Th.
q. d. 39. & nam non euidenter in natura aliquod a. 2. q. Isq in conueniens, vel aliqua irreuerentia,
ar.9. ad 3. seqititur per hoc, quod fratres inter Cotra sup seiungantur, sicut sequitur si pater , plemen. d. & filia, vel filius, & mater: & ob id cu4o. q. I. sit de secundis praeceptis, potest varia-ar. a. tio este per legem,aut consuetudine , ut supra diximus. Et infideles coniuncti in talibus gradibus, ubi consuetudo
esset si conuerterentur, non auderem
separare in consulto summo Pontifice, sicut audio in quadam prouincia ut referunt fide digni religiosi con- In Peru suetum esse . Et similiter in prouincia prouin .en dei Perii, aiunt, apud principes quos
et Cuzco Inga vocant,licet non in omni loco,a sertur ma pud quos fratres uterini inter se matrimo. esse trimonio iunguntur. Neque id vitio inter se datur, quam cosmetudinem , vel usum tres. non inuenimus apud prouinciam Michoacanensem,neque apud Mexicana. Tamen si aliqua de nouo inuem retur, . verum esset matrimonium, neq; essent disiungendi, si conuerterentur. Et ad- B. Greg. huc probatur author. B. Gregorij, qui Lucianus quando voluit prohibere talem copuin ii. de s a lationem inter fratres. 3 s. q. 3. c. Jae cri.dicit a- dam lex. non dixit esse contra natura,
pud Assy- quod diceret,ut esset dictum suum fir' rios legem ni ius, & manifestiorem iustitiam contilatam de neret prohibitio, sed solum dixit quia
connu. in- ex talibus copulationibus paucς pro- ter fratres les proueniebant, sic experimento di-
supra. posse succrescere. Ex quibus probabi-Drie. de ii te videtur dicendu , q, si apud aliquos
bert. Chri esset consuetudo, ut coniungerentur 1liana. lib. fratres inter se, non esset contra pria. c. II. una praecepta i uris naturae,& no essent separandi si conuerterentur,sed tole- Maio . in A. randi. Esset tamen consulendiis Papa, d. o. quia res grauis eis: na contra talia prae Magis. hi-cepta iuris naturae praeualere potest storiaru . consuetudo,vel lex. Sequitur ergo,2 Petr' Ble ubi consuetudo esset, legitimum estet sensis Epimatrimonium. Verisimile fatis est ista stola ias. coniunctionem esse contra ius naturae Ui. Sabel-secudarium : quia videmus noui orbis licu . p. p.
neophytos tempore infidelitatis non aeneade.p. approbasse. Et credo non esse contra lib. 2.&8. prima praecepta iuris naturae, quae sui & 4.qnea
de se mala,& nunquam bene fieri pos uete lib. 6. 3c
sunt, nec ab aliquo mutari, nisi a solo 2. p. ea- Deo. Ratio est,q uia si esset contra illa de s. prima praecepta, esset idem apud omnes, sed videmus in prouincia iam dicta fuisse consuetutia, ergo non est de illis . Item, quia si eis et illicitum, nun- qua Deus a principio permitteret tales coniunctiones fieri, sed tame a principio mundi factum est: ergo no includit in se talis coniunctio manifesta malitiam, ut non possit bene fieri,& mutari ab alto,qua a Deo: nam homines talem fecerunt coniunctionem,ob id tamen non damnamus illos: ergo ex hoc suit,quod non erat intrinsece malum, alioqui solus Deus posset mutare taleius, ut supra diximus. Alia vide in I .p. ar. 43.ubi de consanguinitate disputantes, diximus esse huiusimodi coniunctionem de iure naturae prohibita secundo modo: hic autem dicimus non esse prohibita de iure naturae primaelio, ob quod potest tolerari si fuerit consuetum, maxime post consultationem sedis Apostolicae . ' Et sic qui di- Cocordia cunt de iure naturae prohibitum esse dictorum fratres coniungi,ut Soto lib. 2. de iure in Soto,ne&rust. q. 3. ar. I.& 8. debent intelligi , fiat argu-st in secundo gradu, & non in primo mentu ad gradu iuris naturae . Et quidem argu - hominem. mentum est, quod idem author ibi a r. 8. cum Caiet.& alij tenet, Abraham,&Sarram vere fuisse fratres , & non fratrueles: ergo cum iam esset multiplicatum genus humanum, si tam indecens esset, fratres non deberent iungi.' Contraria tamen sententia, scilicet,
esse iure naturae prohibitum, suam habet probabilitatem. In
263쪽
In consirmationem conci . notandu,
quidam princeps in regno Francia depexijt in Q rorem , & habuit eam in in concubinam, & pet ij t dispensatione qua & obtinuit,& duxit publice. Post
peruenit ad aures regis, qui increpabat ut desiiteret a tali matrimonio, &misit Romam ad Summum Potiscem nuntios, quare concesIillet, qui negauit quod cocesserit: & apparuit diploma,& cum nollet desistere, motum est
bellum, ubi per ij t. t.eonclus. 3. conclusio. Infideles coniuncti in gradibus cosanguinitatis prohibitis iure humano positivo, si secundum eoru consuetudinem fuerint iuncti si couertantur, nullo modo sunt separadi. Ista est clara, & expresse determinata in c. Gaudemus. Extra de diuor. & c. de infidelibus. De consang.& assin. Ratio est
illa quam assignat ibi de summus Pontifex: quia infideles non arctantur legibus ecclesi e , & statutis Pontificum: sequitur ergo, ' coniuncti in talibus gradibus prohibitis ab ecclesia no sunt separandi, cum baptismus non tollat De his , coniugia,sed culpam. Non enim ecclequae foris si ae statuta obligant nisi illos qui sunt sunt, quid de gremio, S regimine ecclesis, sed ta- ad nos . les sunt solum fideles, qui baptismum
Extra Ec- suscipientes ecclesiam ingresti sunt, clesia non extra qua non est fatus: ergε non obli est salus. gantur infideles qui non susceperunt fidem . Dixi in conclusione, dummodo apud tales infideles, fuerit consuetudo, vel lex, nam dato ita sit, se gradus prohibiti ab ecclesia non obligant infideles: quia non receperunt fidem, nec legibus ccclesiae arctantur: tam ei, possisent obligari ad obseruantiam Corundem graduum: non propter statutum,
vel legem ecclesiae, sed propter legem
ipsorum, vel propter eorum consuetudinem,& matrimonium contractu contra talem legem , vel consuetudinem, non teneret: quod si conuerterentur
ad fidem,disiungendi essent. Verbi gratia. Si aliqua esset natio infidelium lege humana utent iiim,quibus prohibitum esset,ne iungerentur in matrimonio consanguinei,vsque ad qui nisi gra
dum: haud dubie si aliqui cotra talem
legem iungeretur, non essent veri coniugati: eodem modo, si non esset lex talis prohibitionis, sed esset consuetudo
omnium approbata, per quam reprobantur connubia intra quintum gradum, qui contra talem cosuetudinem iungerentur, non essent veri coniugati,& convorsi disiungendi essent: quia tales sunt inhabiles personae per talem legem, vel consuetudinem . Quarta conclusio. Infideles coniun q. concitis.cti in gradibus prohibitis iure Diuino
veteri, si ad fidem conuertantur, nullo modo sunt separandi. H.ec conclusio sola est, quae dista cultatem habet propter aut horitatem virorum grauissimorum qui contrarium aflirmant. Est contra Palud. Ricardum, Bonaventu. Cotra pa
Floren . Sylvestrum, Malo. & S. Tho m. lud. d. 39. in q. At quia solutio istius difficultatis Ricard. 'pendet ex alia, quaeritur, an graduum Bonauen. prohibitio facta Leuit. I 8. nunc obli- Floren .get: & fit uncante aduentum Christi Sylvest. obligabat etia infideles sicut Iud sos . S. Tho. d. Item, utrum tales gradus ibi positi 39. art. sint de iure naturae omnes, utrum sint ad 3. cfremonialia,S iudicialia ill et, quae ibi posita sunt . A secundo ergo exordiamur, & qu stitur.
An lex vetus obligabat Gentiles . scutis Hebraeos. RIMO, Vtrum lex vetus data populo Iudetorum obligabat tam Iudaeos, quam csteros infideles Gentii CS, quantum ad omnia quae in lege posita erant. Pro solutione nota dum, legem es- Consideta
se quandam mensii ram , seu regulam S. Th. I. I. humanorum actuum, secundum quam q. 9Ο.ar. I.
quis praeceptis inducitur ad agedum , S. Th. I. a. N in prohibitionibus retrahitur. Dici- q. 9O. ar. . tur enim lex a ligando: quia obligat ad & in η. d. agendum. Ex hoc sequitur aliud, i de 3. arti c. ratione legis est promulgatio, vel ma- quaestiun-
nisestatio ipsius. Nam si per legem diri cuia 3.gi debet homo in suis actibus, in ordine ad suum finem, necesse est legem si-
264쪽
a 3 Iecunda vara Speculi Coni torum
hi manifestari alioqui nullo modo posset dirigi,vel regulari lege. Qui enim
non cognoscit regulam, nequaqua poterit aliquid regulare regula. Unde dicitur in decretis. d. 4 st leges instituu-tur cum promulgantur : ac si diceret ,s frustra lex initituitur, nisi promulgetur : quia usq; ad promulgationem nullum obligat. Regula enim imponiatur ut bene Doet. S. per hoc, Q, applicatur his quae regulantur,& meniurantur, quare ad hoc θ lex virtutem
obligadi obtineat quod est proprium
legis) oportet applicetur hominibus, qui secundu eam regulari debent,quq applicatio fit per hoc, se venit in notitiam eoru quibus promulgatur. Nullus quidem sanae mentis est, qui dicat alique obligari ad culpa a lege, quam nullo modo audiuit, neq; ei est proposita ut regula. His notatis, sit I. concl.
1.concius. Prima coclusio.Omnia moralia, seu naturalia , quae expressa erant in lege. veteri, obligabant ad sui obseruatiam non solum Iudaeos, sed etiam omnes S.Th. 1.2. alim gentes. Probatur. Quae naturalia'.98.ar. s. simi quia eadem apud omnes aequa-S q. 8 s. liter omnes obligant, vel nullum obli- arta gant, cum non fit potior ratio de uno, quam de alio: sed huiusmodi moralia expressa in lege, ut est , Non occides . Non furtum facies. Non facies tibi Deos alienos,& similia, Hebraeos obligabant, ergo & Gentiles. Secundo. Quilibet homo, siue Iudaeus, siue Gentilis tenetur non furari, non moechari, non falsum testimonium dicere,& tenetur omnia alia moralia naturalia prscepta obseruare: ergo omnes obligat talia praecepta. Probatur: quia quilibet tenetur illa obseruare, quae ratio iudicat obseruada: sed ratio recta in omnibus,illa iudicat ot seruanda, ergo omnes illa tenetur ob seruare. Quod ratio recta illa iudiectobseruada,patet, quia per se nota simi in malitia, quae prohibentur. statio 3. Tertio. Si talia praecepta moralia,
seu naturalia non teneretur obsCr uare alius quam Iudaeus,sequeretur , linfideles fornicando,vel sunt um colΠ-
Mutendo,uon Peccarent,sed infideles Gentiles fornicado,& furando peccar,
ergo tenetur seruare talia praecepta. Secunda conclusio. Gentiles, licet 2. conclusi obligentur ad obseruatiam praecepto- S.I h. I. 2.rum moralium, quae sunt in lege vete q. 94. ar. s. ri, non tamen obligantur,quia ibi in lege expressa sunt, sed quia sunt de lege naturae. Probatur: quia ad hoc, i lex I. Ratio. obliget alique, requiritur, quod ei sit proposita, ut per ipsa ira dirigatur in
suis operationibus : sed lex vetus non
fuit proposita Gentilibus , sed solum
Iudeis,ut stati in dicemus: ergo si in ali quo Gentiles obligat, non erat, quia expressum est in lege veteri. Secundo. Ante legem latam, omnes Ratio 2. Gentiles tenebantur Omnia moralia praecepta, quae expressa sunt in lege obseruare : seqttitur ergo,i data lege non obligantur ad illa , quia expressia sunt in lege , alio qui lege non stante , non obligaretur, quod est falsum,cum omni tempore, etiam in lege naturae , ubi nulla erat lex scripta, obligabatur omnes Gentiles ad obseruatiam ill rum naturalium praeceptorum. Tertia conclusio. Prscepta caeremo 3. concluc ni alia,& iudicialia, quae posita sunt in S. Tho. ubi veteri lege, nullo modo obligabant in- su p. &in fideles Gentiles: nam ad hoc,quod lex 3. a. 2 s. q. obliget ut in principio diximus re- a. ar. 2. q. Aquiritur promulgatio,& quod diriga- Abulen . tur ad ipsum cui promulgatur: sed lex Exo. 3 o. vetus no fuit Gentilibus promulgara, q. lsed solii Iudaeis, & dato fuerit promul S.1h. I. 2.gata non fuit directa ad eos,sed solum q. s o. ar. . ad Hebraeos, ut constat ex tota lege ,
quq loquitur semper cum populo il- Io Israelitico electo a Deo, quando dicitur. Audi Israel,&his similia . Non enim susticit, st quis sciat aliquam legem latam esse ab aliquo , nisi etiam sciuerit, quod ad ipsum fuerit directa, volens eum astringere, & legare, sicut si viginti hominibus existentibus in eiu i tate , princeps segregaret decem ex eis, quibus aliqua particularia mandata daret, alij decem etiam si eis constastet de lege) non tenerentur obieruare: quia praeter notitiam legis r quiritur quod legislator voluerit o
bligare illa lege. At vero Deus legem
265쪽
Abuteri. I. Reg. 8. q. I 9. Raps.&176 eondens veterem per caeremonialia,& iudicialia , nullum alium populum nisi Hebraeorum voluit religare: ergo ille tenebatur,& non Gentilis. Secundo . Si Gentiles teneretur ad. Obseruantiam cpremonialsum,& iudicialium, quae posita sunt in lege. sequeretur, quod sine talium obseruantia non possent fatuari: sed hoc est falsum, multi enim Gentilium fatui faeti sunt
tempore legis veteris sine obseruatione aliquorum caeremonialium, seu iudicialium in lege positorum: ut ex Dio
te, multos Gentilium redactos esse in Deum per Angelos. Et patet de Platone,& Aristo t.& alijs, de quibus probabile putat Abulen . in Paradoxa . s. cap.r32. &Olchoi R. sentent, q. I. ad quintum . Et si obligarentur ad obseruantiam,nullus saluaretur,nisi obseruaret legem, sicut nullus Hebraeorum saluaretur, qui legem, quantum ad caeremonialia, iudicialia non obser
Tertio. Argumentor ratione S. . quia populo Iudaeoru peculiariter data est lex, ut quandana praerogatiuarn sanctitatis obtineret propter reuerentiam Chri iii, qui ex illo populo nasciturus erat: sed quaecunq; statuuntur ad specialem sanctificationem no obligant,nisi solum illos,sicut ad quaedam obligantur clerici qui mancipantur diuino seruitio,ad quae laici non sunt astricti, similiter & religiosi . ergo ad aliqua tenebatur populus Dei electus Israeliticus, ad quae non Gentilium , non ad naturalia, seu moralia praecepta: quia ad haec etiam Gentilis populus obligabaturr ergo ad caeremonialia,& iudicialia. Sic S.Th. & Abulens. Aduertenda est valde ista coclusio , ex qua videtur dependere. sol titio principalis quaestionis . Si enim illa quae in Leuitico posita sunt, caeremo ni alia sunt, vel iudicialia,& non moralia, non astringebant Gentiles, sed solum populum illum Dei,electum specialiter ad hoc .
de dubio alio, quod attinet ad legalium periodum,& fine,& quaeritur, utrum modo lex illa vetus obliget. R spondetur per conclusiones. Primac lusio. Lex vetus per mortem Christi, sic cessauit , va non solum non obliget ad sui obseruantia, sed obseruantes eam quantum ad caeremo
nialia, vel iudicialia, credentes, g, Vim habeant, peccat mortaliter. Probatur aut horitate Pauli dicetis.Dicendo nouum testamentum, veterauit prius, quod autem aut i quatur, & senescit , prope interitum est. Et ratio est. Omnia caeremonialia,& iudicialia ut egre
gie probat B.Th. ) figura erat Christi
uenturi,iuxta Paulum dicentem. Omnia in figura contingebant illis. Venienteq; figurato omnis figura cessat: cum ergo in m te Christi, omnia iam figurata fuerint adimpleta, iuxta illud, Cosummatum est: ergo omnia quae figurativa erant,cessauerunt,& nullam vim habent, ut ait Paulus: Trastato sacerdotio, necesse est & legis translatio fiat. In quo Glo cap. Gaudemus,de di
Secundo. Tunc lex dicitur cessare, quando reuocatur a legislatore, & adimpletum est tempus, usque quo lex extendebatur: sed per mortem suam Christus redemptor noster legem Veterem reuocauit,& nouam statuit ergo sequitur , quod tunc cessavit, & icipassione, tempus adimpletum est. Secunda pars probatur, is peccent
obseruantes cs remonialia, vel iudici lia, putantes modo licere obseruare .
Paul. ad Gai Sicircuci dimini,Christus nihil vobis prodest di sied nihil excludit
fructu Christi,iai si peccatum mortale rergo observatri es peccant mortaliter. Secundo. modo simul cum baptis ino abstineret a cibis prohibitis in lege, peccaret mortali Ier, ut notu est,
266쪽
dc non ob aliud , nisi quia legem veterem obseruat simul cum Euagelio: ergo nullo modo licet obseruare . Dixi tamen, si talis observet, quia credit legem veterem currere cum Euangelios acro: quia si aliqua in lege posita iudicialia observet, non quia in lege veteri fuerint praecepta, sed quia modo per leges humanas c6stituta, non peccaret: quia talia no obseruat, quia fuerut lege veteri prohibita, sed quia modo sunt de lege humana : similiter siquis casu aliquo abstineret a quibus dam cibis prohibitis in lege veteri, noeo quod fuerint ibi prohibiti, sed quia
non vult modo comedere,nullum peccatum committeret. Secunda conchisio. Moralia,seu naturalia , quq suerunt expressa in lege veteri,& iudicialia quaedam, quae modo lege humana constituta sunt,& alia caeremonialia, si quae sunt in Ecclesia, quae olim fuerunt in lege veteri, & si modo obligent, non tamen quia in lege veteri fuerunt constituta, sed quia alia lege suerunt stabilita. patet. Si verum est, legem veterem cessa illa quantum ad obligatione, sequitur nullum praeceptum in lege expressum modo obligare, quia ibi fuerit expressum: sed constat multa iudicialia, quae suerunt in lege veteri modo obseruari, & habere vim obligandi: ergo hoc non habenta lege veteri, sed a noua lege humana. Manifestum est enim de moralibus pi qceptis decalogi , quae modo obligant, sed non quia expressa fuerunt in lege, sed quia naturali lege sunt costituta:& idem de caeremonialibus, si aliquod est in Ecclesia Dei,nulla vim, seu obligationem habet, quia fuit in lege veteri institutum, sed quia per legem Ecclesiae de nouo fuerit constitu tum. Tertia conclusio. Non soluilla quae in lege veteri erant posita, modo non obligant,quia ibi fuerunt expressa, sed neque ipsa modo lex dici potest .Patet ex Paulo, quia translato sacerdotio, necesse est legis translatio fiat, si ergo lex translata est, iam non est lex. Et aperte probatur. Lex dicitur a
ligando, quia obligat, & ligat ad fiat
obseruantiam: sed ut diximus nul- nio regislo modo iam lex vetus obligat; ergo Angliae . non dicitur lex. S. Τh. I. 1 Secundo. Ideo dicitur lex,quia est q. 9o.ar. Itanquam regula quaedam proposita , per quam homo suas debeat operationes dirigere: sed lex vetus nobis noest ad hoc proposi ta, cum secundum illam non debeamus vivere , sed secundum legem Euagelicam: ergo proprie loquendo modo , neq; lex dici debet: si ergo dici lex non debet, contra op
rantes non redarguendi. Quare infideles contrahentes, contra mandatum legis veteris,uere contrahunt: quia nou' tenentur illa lege, neq; vim obligandi habent illa ibi expressa, nisi ex alia lege trahant obligationem,& vim.
An gradus prohibiti in Leuitieo
O M s E V E N s est tractare,an gradus pro fhibiti in Leuitico sint de iure naturar,vel sint quid caeremoniale,aut
iudiciale . nam ut supra diximus si morale, vel naturale ,
omnes obligat, tam Hebraeos, quam Gentiles: & cotra prohibitionem contrahentes, non contrahunt. Si autem illa prohibitio graduum c remoniale, aut iudiciale est, non obligabat Infidelem . Unde nullo modo 1nfideles coniuncti in talibus gradibus essent separandi.
P R O debita quaestionis intelligentia
Loquutus erit Dominin ad Mosen da Litera Leees; Loquere Alijs Israel. dices ad eos. uit. Is .
Ego dominus Deus venter, iuxta consuetudinem terra AE pti, in qua habitam ctis non facietis. Et iuxta morem regionis Chanaam,ad quam ego introductu . rus sum vos,non agetis.Neque in legitia mis eorum ambulabitis, facietu iudicia mea, b praecepta mea seruabitis, ν amabulabitis in eis .Ego Dominus Deus ve
267쪽
Burgen . Duobus modis cognoscitur aliquid
facies homo vivet in eis. Omnis ko- quia Moyses ita his praecipiendis ratio mo adproximam sanguinis fui non acce ne quadam naturali usus est, nec quic- dat: ut revelet turpitudinem eius . Ego quam alienu i d1ctamine rationis in- Dominus. Turpitudinem patris tui, stituit : tamen non omnia talia sunt rurpitudinem miratris tuae non viscoope- pr scepta moralia , si morale accipiaries. Turpitudo patris tui es . I urpitu- tur, ut distinguitur contra csr mo- dinem sororis tua ex patre , siue ex ma- niale, & iudiciale .rre, qua domi , vel foris genita erit , non Socundo modo potest cognosci ali- reuelabis . Turpitudinem silia iiij tui, quid esse de iure nat urae, seu morale. vel neptis ex ano reuelabis, quia tur Nempe si ante legislationem in diste-pitudo tua es . Turpitudinem stiae uxo- rens erat,an sic, vel aliter fieri debuis-ris patris tui,quam peperit patri tuo, is set, non lege naturq: nam quod potuiteri soror tua,non reuelabis . Turpitu indifferenter bene, vel male fieri, nonnem sororis patris tui non discooperies: est morale, neq; de lege naturae, ut ha- quia caro eu patris tui. Turpitudanem beret duas sorores matrimonialiter fororis matris tua non reuelabis eo quod coniunctas, prout Iacob legitur ha- Gen. χ s. caro sit matris tuae . Turpitudinem sta- buisse, quod post prohibitum fuit le- Mati. Iq. tris patru tui non reuelabu,nec accedes ge Mosaica. Haec ex Burgen . ad υxorem eiin, qua tibi Unitate con- Notandum insuper, quod circa gra Notab. 1. Iungitur. Turpitudinem nurus tuae nou duum prohibitionem aliquid est de iureuelabis et quia uxor*θ tui erit,nec di- re naturae, & aliquid est de iure positiseooperies ignominiam elud. Et uxorem uo. De iure naturae enim est quod instatrissut nul ου' ripiat. Turpitudine ter aliquas personas prohibeatur coi- uxoris fratris tui no reuelabis: quia tur tus,propter honestatem quadam: sed pitudo statris tui eis. Turpitudine uxo- determinatio harum,vel illarum perris tua , V Alia eiuου non reuelabis . Fia sonaru est de iure positivo. Patet priliam*j eius , issiliam silia illius non mum,quia in coitu sit quaedam irreue sumes,ut reveles ignominiam elutaequia rentia , cum discooperitur turpitudo caro ilzim sunt: st talis coitin inceritin sceminae,cum qua est coitus,ut dicitur eH.Sororem uxoris tua in pelticarum iL in Leuit. sed quibusdam personis delim non accipies, nec reuelabis turpitu betur tanta reuerentia, ut nihil turpedinem eius adhuc ea vitiente . Ad mu- illarum liceat videre: ergo natura in-Lerem qua patitur mera trua nota acce- clinat a coitu tali, abstinendum. At ubi des,nec reuelabis foeditatem eius. Cum est illicitus coitus ex hac parte,& ma- uxore proximi tui non coibis , nec semi- trimonium est illicitum: ergo no licet nis commixtrone maculaberis . ex iure naturae talibus commisceri. Se
Haec in litera illius capituli, quam cunda pars patet, quia determinatio oportet diligenter intueri, & singula tot personaruna, vel talium, non est de seorsum considerare,& aduertere . iure naturae: quia non est de dictamia Et primo oportet notare ex doctis ne rationis, sed est a iure positiuo: nasimo in lege Paulo Burge si in suo scru ut Arist. ait, qtKaedam fiunt de iure natinio seripturarum . Dupliciter ait turar,ut sacrificare Deo: facrificare aucognosci potest, 'trum aliquod praece tem Iovi, vel Brasidae , vel offerri captum legis Mosaicae sit morale, an no. pram,aut duas.Oves, est iure positivo, irrino. Quicquid pr sceptorum recte & hoc vocatur legale. His supposivis, deducitur ex primis principijs iuris sit prima conclusio. naturalis,id morale praeceptum est,& Prima conclusio. No omnes pradus . pertinens.Verum non Leuitici sunt iure naturali prohibiti. tunicit ait ipse ut multis,& ambagio Probatur ex supra dictis ex Bursens fis consequutionibus ita deducatur: Illud dicitur esse morato Gprie, Quodnam sic omnia praecepta, siue iudicia- deducitur immediate ex primis prin-tia, siue cetremonialia essent moralia: cipijs iuris naturae: sed no elicit irrimmedi Leuit. I l. Ratio asAristoti roethic. c. IaI. concluc Leuit. Ita Burgem
268쪽
Castro de mediate ex primis principijs iuris na-
potestate turae malam esse coniuctionem matri-
legis poe- moni j in omnibus gradibus positis ibinalis. li. I. in Leuitico : ergo no sunt omnes tale Sc. I 2. iure naturae prohibiti. Patet. Ducere I. Cor. I. uxorem fratris mortui sine liberis, no
Soto de tu deducitur expresse ex primis princistit. & tu. pijs,malu esse: quia si sic, maxime quia lib. 2. q. 3. iniuria fit fratri,sed ei non fit: quia ip-art. I. so mortuo,solutum est matrimonium. Ducere etiam nurum, post mortem
proprij fiiij,& sic de multis alijs.
Ratio a. Item . Illud non est de iure naturae ut ait Burgensi.) quod indifferenter poterat bene, vel male fieri ante legislationem: sed plures gradus ibi sunt, in quibus ante legem data poterat bene vel male fieri matrimoniu : ut cum duabus sororibus contrahere, sicut fe- Gen. I9. cit Iacob Rachel, & Lyam ducendo :non ergo omnes ibidem positi sunt de iure naturae prohibiti. Ratio 3. Praeterea. De iure naturae est prohibitio inter aliquos, sed inter tot, Vel tales, est de iure positiuo , ut diximus in secundo notabili: sequitur ergo,
quod non omnis gradus ibi prohibitus
Ratio . Ad idem principaliter. Illud dici-S. Tho. q. tur esse prohibitu iure naturae, quod dist. 3 3. impedit consequutionem finis, quem Viguer. in intendit natura, sed finis matrimoni j suis instit. constare potest,etia si non omnes per- theo. ca. s. sonae ibi positae prohibeatur matrimo
S.I. Ver. ia ni aliter coniungi: ergo no in omnibus est iuris naturae prohibitio: nam prohibetur in lege, ne quis ducat uxorem fratris, ne quis ducat amitam, vel materteram : sed potest finis matrimonij saluari cum coniunctione istarum personarum: ergo non est de iure naturae
prohibitum. Et non solum finis principalis, qui est prolis procreatio, & educatio, & sum ciens instructio posset stare: etiam si coniungatur quis materterar,vel illi, quam habuit frater in uxorem: sed etiam finis secundarius, & mi I.Cor.I 2. nu S principalis matrimoni j, qui est operum communicatio ad thesauriae ani dum filijs suis. Cύfirma. Cosrmatur. Si tales necessitudines
ibi positae essent de iure naturae prohibitae ut aliqui Doctores videntur af firmare aliquis Philostaphorum mentionem ipsarum faceret: sed nullibi reperitur scriptum : ergo videtur non esse omnes tales de iure naturae . Praeterea. Connubia fiunt apud gen Ratio s . tes,inter omnes personas sere ibi prohibitas , & sine aliqua re praehensione: sequitur illa non esse de iure naturae
prohibita , saltim de primis principijs
Iuris naturae, quia talia sunt ide apud omnes. At ut constat ex historijs Gentilium, & nobis experientia est manifestum inter noui orbis neophytos, sic sere inter omnes gradus ibi positos, matrimonium fuisse in usu absque repraehensione,ut statim dicemus t sequitur ergo non esse de iure naturae primaeuo , imo neque secundario: quia illa quae sunt iure naturae prohibita, sunt, quae elici utur ex primis principijs,sed non elicitur, malum esse coniungi matrimonio cum omnibus personis ibi positis in Leuitico : ergo nullo modo dice dum est, omnes tales gradus pro hibitos iure naturae. Sexto. Aliquae personae aequaliter Ratio coniunctae, si cu tillae, quae ibi expressae sunt, eade lege contrahere permittuntur, sed tamen stando in iure naturae eadem est ratio utrobiquz: ergo non omnes prohibiti sunt de iure naturali, sed legali : nam prohibetur in lege ,
ne mulier eadem duobus fratribus matrimonio copuletur. sed non prohibetur, quod unus vir non ducat duas Q rores: & tamen eadem est assinitas ex parte utriusque: sequitur ergo cum eadem deberet esse ratio stando in iure naturae, & unum permittitur ,& aliud prohibetur, quod talis prohibitio non est stando in iure naturae.
Septimo. Ante legem scriptam lici Ratio r. tum erat coniungi in aliquibus gradibus ibi in lege positis, ut costat ex scriptura sacra, cum uxore. s. fratris desuncti, ut patet de si ijs Iudae: sed quod Gen. 38.
contra legem naturae erat, nunquam
suit licitu, imo tunc qui bene agebant,
secundum legem naturae regebantur,
cum nulla alia esset lex qua dirigere atur. Sequitur ergo postquam in le-
269쪽
Ratio 3. sed haec non est, ut supra diximus, capi edo ius naturq stricte pro illo, quod prohibitum est ex primis principijs iuri S naturae : ergo nulla coniun tio illarum personarum ibi positarum eticontra Ius naturae, id est, contra prima principia iuris naturet: quia stante coniunctIone fratrum inter se, saluari potest sinis principalis in atrimoni j, 8c similiter minus principalis. Hanc cocluis sione asseruisse videtur. S. Doctor,qui S. Tho. a. 2 dicit. Accedere ad consanguineas, vel V sequitur ergo non omnia ibi posita es affines, non est secundum se distor me, 9. ad. s. se de iure naturae : alioqui solum di- allas nullo tenuiore licuisset . Et respondet ibidem, i in comixtione per-pe illa non suerunt prohibitae tales personae non suillis de lege naturae :alioqui ante legem scriptam , ubi si ladirigebantur per legem naturae, illa
deberent obseruari: sed non fuerunt obseruata, sed contraratim , ergo non erat de lege natura . Octauo . In ipso textu Leui. dicitur . Audi Israel praecepta mea, & iudicia mea sorti abitis. Ibi proponuntur
iudicia simul Se precepta : sed iudicia
nullo modo pertinet ad ius naturale :z. conclusiceret praecepta, S non in iudicia.
Ratiost. Ultimo. Ibi in textu ponitur sub prohibitione accedere ad ira enitruata, sicut & ducere nouercam, vel sorore :sed prohibitio, de non accedendo ad menstruatam, non est morale , sed iudiciale, aut cς remoniale, ut notum est: ergo non omnia ibi posita sunt de iii re naturae prohibita. Adducta sunt
tot argumen. Vt rCm aperte persuadeamus, cotra graues authores alias .
2. conclusio . Ex omnibus gradibus Leui. i 8. positis consanguinitatis in linea transuersali, p babile videtur nullu prohibitum uire naturae, proprie capten- I. Ratio. do ius naturae. Probatur. Coniunctione quidem facta in omnibus gradibus ibi positis extra lineam descendentiu ,
nulla sic quitur naturalis irreuere distia : nec euacuatur finis matrimoni j: ergo consequens est , nullum gradum iure naturae prohibitum . Probatur maior . Nam per hoc , 9, quis ducatamitam, vel materteram, nulla est irriueretia naturalis, liis naturaliter debetur patri,& matri, non sorori patris, vel matris : habere ergo amitam ,
vel materteram in matrimonio, non repugnat itiri naturae, nec tollitur finis matrimoni j per talem coniunctionem: nam proles potest esse ,& lassicienter educari, &potest esse operum communicatio, ergo sequitur non et contra ius naturae, saltim contra prima principia,tales coniunctioneS.
Ratio a. Praeterea. Si aliqua coniunctio in linea transuersali esset de iure naturqprohibita, maxime fratrum inter se:
sonarum cola iunctarum aliquid est, quod est secundu se indecens,& repugnans naturali rationi, sicut η, commixtio fiat inter parentes, & filios, quorum est per se, & immediata cognatio. nam si iij naturaliter honorem debent praestare paretibus. Aliae vero personae, quae non coniunguntur in cognatione, videlicet secundum se ipsas ut est in lanea transuersali)ued per ordinem ad parentes, non habent ita ex se ipsis indecentiam, sed variatur circa hoc decetia, vel indecentia, secundum lege Diuinam, ves humanam,& secundum consuetudinem. Haec S. Tho Ex quibus verbis constat conclusio. Nulla quippe directe indecentia includitur,n fratres inter se confungantur in matrii nonio, & a sortiori si alij confra-guinei : quia si includeret, non pollet variari decentia, vel indecentia aliqua lege, vel consuetudine , sicut illa quae
intrinsece bona sunt, nulla consuetudine, nulla lege variantur in bonitate, vel malitia, sed semper eodem modo manent. Illam etiam sententiam grauis doctor Ricardus at firmat dicens, Ricard. in iure naturae prohibitam cola iunctione 4. dist. o. inter parentes,& fillias,& lege Druma art. I. alias persona S, ut in Leuiti. ne daretur inceirituum luxuriae , si liceret copulari illos, qui simul debebant cohabita 're. Ex isto doctore patet factam distinctionem inter ius ta at urg,& Diumum. Et dicit. Illa quae simu Leuiti. I 8. cxcepta con intactione parentum, & s-liotu, ito cile de iure natur e .Hanc ill- dem
270쪽
Alexand . de assi rimat irrefragabili, doctor Ale- Halc. 3. p. xan. Halensis C sdem fere verbis, qui- q. 3 s. me. bus Ricardus, distinguens illa quae iu-6. nem. 2. re naturae prohibita sunt, ab illis quari'. q. 169. iure D. trino veteri, in quo ponit om-n em. 2. ne S personas, exceptis parentibus, ScI c o γ es in fili j s. Et ante omnes hos grauissimus tracta. de H thgo de S. Vidiore eandem tenuit matrimo. seni 'ntia, a quo credibile est sumpsidi bio. t. se. Et probatur conclusio ultimo ex Hugo lib. verbis textus. Nam volens dominus Deus populum suu peculiariter ele- Leuiti. i 8. et una ad cultum Dei, quadam pollere sanctitate inter ceteras gentes , dedit
ilia praecepta peculiaria, Sc posuit has prohibitiones in matrimonio . . Quia
ait sic. Itixta consuetudinem terra Aegypti in qua haῖitactis, no facietis, neq; iuxta morem regionis Channa, ad quam introduEPurus sum vos Sequitur ergo a ex ipso textu tales coniunctiones fuisse in usu apud omnes Gentes,quae t sicerant: ergo non erat iure natur prohibitae, alioqui non contra sus naturae Alexan. Omnes nationes facerent. Et Alexan. et bi supra . Halen. dicit. Lex naturi dictabat, ut non iungerentur frater, & soror, non
quia debitum , sed quia honestum, &decens, maxime in natura multiplica ta es quia lex hoc in statu naturae non multiplicat s concederet. Lex tamen excepit patrem &. filiam, matrem, & filium, tanquam debitum. Haec ille. 3. eonctu. 3. conclusio. Prohibitiones circa maLeuiti. I 8, trimonium politae in Leuiti. circa a Dfinitatis gradus, non sunt de iure naturae stricte capiendo, nec omnes simul, Ratio aliqua illarum. Probatur. Affinitatis gradus no est de se prohibitus ita matrimonio, nisi ratione consangui. nitatis, ut constat: sed consanguinita-
Abulen. gradus Vt probauimus ex S. Tho. qui no habent coniunc tionem, nisi per accidens in ordine ad unum principati, ut sunt in linc a transuersali) non sunt prohibiti iure naturae: ergo a fortiori neq; gradus assinitatis erunt prohibiti r quia non est amnitas, nisi propter consanguinitatem: ergo ubi consanguinitas, non est prohibita , neq; assinitas erit a sortiori . At cum non sit potior ratio de uno gradu, quam de omnibus,
cum omnes illi Leuiti. non sint de iure
naturae, neq; aliquis eoi u. Notanter
diei, stricte capi edo, ea sorte accipere
noti erca, prohibitu eii iure naturae ca
pi edo ius natur et pro illis quς prohibi
ta sunt secudarim, id est, desecudis p rq ceptis iuris naturae . Uidetur quidem quaedam decentia , seu naturalis conuenientia, g, nullus nouercam sibi asia sumat in uxorem, tamen non est manifestum . De quo nos supra in I. p. diximus, quando de affinitate loquuti sumus. Satis sit sciamus nullum gradu affinitatis prohibitu fuisse aliquo tempore, vel aliqua lege, nec iure naturae,
stricte capi edo pro illis quae de per se
sunt mala, neq; possunt bene fieri. q. conclusio . Omnia illa praecepta
circa matrimonium Leuiti. I 8. excepta prohibitione parentum, & filioru,
sunt inter iudicialia computanda,&non inter moralia . Probatur: nam omnia, quae in lege veteri posita sunt, necessario computanda sunt .vel inter moralia : vel iudicialia , vel caeremonialia: sed tales prohibitiones circa matrimonium positae excepta parentum, & filiorum ) non ponuntur inter moralia: quia inter moralia solum illa ponu tur que naturalia sunt idem
enim est morale, quod naturale: ut
egregie, S. Tho. ) sed istae prohibitiones ut diximus non sunt de iure naturae: ergo non ponuntur inter moralia . Neq; ponuntur inter caerem Onialia, quia solum inter illa computantur , quae ad cultum Dei directe sunt ordinata: sed tales prohibitiones non ad cultum Dei ordinat e sunt directe, ut constat ex S. Thoin. ergo necessecst computentur tales prohibitiones inter iudicialia. Hanc concitisionem videt. r S. Thom. ponere, licet non ita expressi e : nam post quam per multas quaestiones in pi meta 1. tractauit de moralibus,& caeremonialibus, tandem quaest. IO s. art. q. veniens ad iudicia-l1a ad p. numerat prohibitionem Leuiti. J8. graduum consanguinitatis , S: assinitat. inter iudicialia . In quo videtur errasse Viguerius Grana tensis
in suis Theologicis tristitutionibus.
cap Notieres accipere IV Xorem ia