장음표시 사용
181쪽
Clini amolii scriptis consontionios viduo codico ciuibus usus lana Vulo: letthi ἐπίγνοντες in particula nugativa apud apostolitin verba repetentem. P. O8. . . nocentium contactibus polluuntur Pacianus epist. iii rejicere nocentes, attactu peccantium fugere. RiGΛLΤIiis a Fello allatus.
Ibid. l. 12. Opto vos Duo libri votores et oditio Morolli haboni optamus. Utraque lectio bona est Propter rationos alibi allatas in simili occasione pag. 393. ALUZIUS. Scit ad Epist. Cyprian 6. ubi ad lectione opto vos, et opto te, haec sunt a Balugio adnotata: amois opistola scripta sit ad plures, praecipuo tamen et nominatim P scripta ost ad Rogatianum personam illustrom. Et duo' Cyprianus finem ei opponens, clausulam valedictorium, is solet, ad sum dirigere potuit.' Ante Morellium exhibuerat optamus os Erasmus. Sed in Pstola Synodali proXime Sequente, ubi legitur optamus, vetustissimae editt. sicut hic habunt opto. Nimirum ita interdum ponitur clausula per compendia, p. V. F. CH. S. D. V. Opto praestant tres mei manuscripti In codice Noe Coll. priore alo, pro tota clausula extat Aposteriori codico clausula abest.
CONCIL CARTHAG SUB CYPRIANO V.
P. O8. l. 7. Anno CCLV. Hoc Concilium, praeeunte Pearsonio in Annal Cyprian. anne 255 post ChriStum apposui Variatur enim de tempore hujus atque reliquaruna
sub Cypriano synodorum in Conciliis editis Cotorum do synodo ipsa ita scribit Cyprianus in initio Epistolo ad
Quintum. Retulit ad me frater carissime, LuciaRus compresbyter noster o desiderasse, ut signi caremit tibi ριid sentiamus do his qui apud hoereticos et schismaticos baptizatim lentur. De qua re quid nuper in Concilio plurimi coepi-8copi cum compresbyteris qui aderant censuerimus ut scires, ejusdem Epistolo eaeemplum tibi misi. Haec illo ad Quintum. Postea vero ad Stophanum quoquo Romanum et ad Jubaianum easdem hasco synodalo misit litora Cypriatius,
182쪽
una cum ipsa illa ad Quintum epistola, ut constat cepistolis ad eundem Stephanum atque Jubnianum. P. O9. l. I. Cum Simul in concilio Graeculus interpres, ἐν κοινοβουλίω Epistola haec in odico Synodico Graecae Ecclosiae concilio Carthaginiensi sub Cypriano habito praefigitur, hoc est Concilium sub Cypriano septimum et
quasi illius canon perhibetur; quem episcoporum Suffragia, quae eum tanquam ἐνθυμηματα SiVe επιχειρηματα, Ut nit Zonaras, varie illuStrarunt, Sequebantur Balsamo et Zonaras litoris isti Jubaiano responsum fuisso sedditum asserunt, eo quod illius montionem factam in Cypriani proloquio observassent; quanquam o Codicos SS. Latini plurimi, suffragia hac in re perhiboni. sed serpetui hospitos in occidentalium robus suorunt orientales, nec quidem rectius epistolam ipsam in Graecum Sermonem transtulero, quam do scripti occasione et origino senserunt. Interea vor dicendum, quod siquidem haec epistola orat synodica, olimroticoruin baptisma damnabat pariter cum illa synodo quae sequebatur lXXXVii Episcoporum, merito in pandoctas conciliorum recipiobatur et ita ad Orientales, qui divom Aurum synodorum diversis temporibus habitarum ocrota pro ejusdem placitis accipiebant, errore non admodum
damnoso suerat tranSmissa. Porro notandum, omnes
synodo Africanas sub Cypriano a Concilio sexto Gonorati in Trullo misso confirmatas can. . FELLUA. Onuit Balugius inscriptionem hanc osso in codico Thuani Inoipit ad Iubaianum quod nomen in plurimi codd. extat pro Ianuario, uno de patribus hujus Concilii liber secundus, in uno vero veteri, Incipit ad Iubaianum epistola tertia de his ipsis, id est, do lapsis. Haec os inscriptio in odio Novi Coll. priori, et in uno do meis. Sed in posteriori nullum
Quod ad canonom attino Concilii Oxti Gonoralis, orba
patrum Sunt Επισφραγιομεν δε καὶ τους λοιπους πάντας ρους κανόνας τους π των γίων καὶ μακαρίων πατέρων μων κτεθέντας, τουτ εστιν των τε ε Νικαία, Sr c. deinde post nominat roli litorum concilioriani et Patrulli decreta OrgUnt, sed caute Scribere, τι μην καὶ Oν π Κυπριανου του γενο-
183쪽
μένου Ἀρχιεπισκόπου της Aφρων χωρας καὶ μάρτυρος, και της κατ αυτον Συνωδου ἐκτεθέντα κανόνa, ς ἐν τοῖς των προειρημένων προέδρων τοποις, καὶ μόνον, κατα το παράδοθεν αυτοῖς
ἔθος κράτησεν. an. l. Canonibus quoque, qui Apostolici vocantur, Am ut 47. haeroticos denuo baptizando esso jussum est sed mos rursiis tingondi illos quidem haereticos, qui in nomine sacrae Triadis baptizati essent, nequeunt neque post tempus conciliorum horum Asricanorumnaajori parti colosiarum placuit. Iostes sunt temporum his conciliis votustiorum ipso quo lito Cyprianua et coepiscopi ejus, qui tot docis consu0tudinem sibi adversaritatentur. Ait ipso otiam Firmilianus in E stola ad Cur
anum Suum;-quod quidem adversus tophanum os dicere Afri potestis, Unita veritato errorem vos consuetudinis reliquisse. q. 13. Hoc praesul Caesareae Cappadocum; qui statim post gloriatur, se suosque Asiaticos veritati et consuetudinem jungere et consuetudini Romanorum consuetudinem, sed veritatis, opponere ab initio hoc tenotes quod a Christo, ab apostolis tradituru est Sed tamen Harduino haud Asentiendum videtur,inii S. Hieronymi auctoritate Dotus concilium in Africa his Cyprianicis in indico suo Conciliorum superinduxit, in quo illi ipsi episcopi verba Hieronymi sunt adversus Luciferianos, p. II 7. d. robeu.)qui rebaptizandos hareticos cum eo Cypriano sta uerant, ad
antiquam consuetudinem revoluti nomim emisere decretum. Nam et recte monuerunt contra Hieronymum cum multi
alii tum Basnagius Annal. Ol. i. p. 386. ad ArelatenSe Concilium usqrio. regnantes Constantino m. Afrorum viguisse rebaptigandi disciplinam, id tostant ipsa illa Synodo, an vi II. De Afris, quod propria ego sua utuntur ut rebaptizent, placuit, ut si ad occlesiam aliquis de hares renerit, interrogent eum symbo n. et si perviderint ut in in Pa re et Filio et Spiritu Sancto esse baptizatum mamis ei tantum imponatur ut accipia Spiritum Sanctum Addo quod, si tale unquam concilium extitisset, orto certius Augustinus in Responso suo, in lib. . et . Contra Donatistas post Singulas, qua russeri, sententia patrum, qui in Concilio Asricano tortio de Baptismo, si vo septimo Sub Cypriano,
184쪽
intorsuerant, de rotractata ipsorum opinione ad omnem versum nonnihil ingerore perstitisset. P. O9. l. a. ad oes Mirum est lia VoceS, Ude propn-gatae sunt X editione Erasini dosunt nim in aliis oditionibus, non operiri nisi in tribus antiquis exemplaribus, quamvis hanc pistolam contulerim cum viginti Sex. Desunt orgo in Turonensi, in uno Remigiuno, et in occenSi. BAI Ugius. Voluit dicero Balugius, Eaetant ergo, non De8lint ergo. Sed deserant eaedem voces in se codicibus in edit. Omon indicatis, aliisque quatuor quibus utor, inque Veterrimis Cypriani ditionibus.
Ibid. l. 4 quae una et vera est Ita restituimus hunc
locum ex fide quatuor veterum librorum. ALUZIUS. Vlligo, quo una rat, et consentientibus quatuor nostris codicibus.
Ibid. l. . antocossoribus nostris Agrippino vidulico otaliis, quos Septuaginta misso scribit sanctu Augustinus, uti monuimus ad epistolam nonam pag. 396. Vide etiam
notas ad pistolam lxxiii. 4Lugius. Nihil habot ibi Balu-gius de Agrippini tempore, quod quidem plerisque videtur ignotius osso, quam ut certi aliquid de eo statuatur. Nam qui Cypriano sunt in Epistola sua lxxiii. iv ad Iubaianum multi anni et longa intus, eos, pauco anto Curianum annos appellat Augustinus lib. iv. Contra Donatist. cap. 6. Attamon jam diu apud Afros invaluisso opinionem do vanitate baptismi haereticorum, ostendit erit illianus, adhuc catholicus, in libro Atio De Baptismo ubi isdom fultus rationibus, quas nobis inculcat Cyprianus, improbat haereticorum baptismum, ac pro irrito habet. Vid. cap. 5. Immo oro in Geographia Asriem Sacra S. Optato a Du-pinio praefixa post verba Tertulliun p. XXX. allata, Circa hoereticos sano quid custodiendum, digne quis retractet 8 ad nos enim editum est per eadem verba dosignari nitis haliddubitaro vir doctissimus ocrotum Agrippini contra haeroticorum baptisma indeque o o Cypriani verbis colligit,vidori Agrippin uni, non tertio, ut viilgo putant, Sod sub sinum sociandi occlosiae saeculi Carthagine odisse. Nequo aetatum Agrippini divorsam constituoru Folius ad locum illum Epistolo ab Iubaianum, p. 99 dumque Vide eru-
185쪽
ditum friem Christianti auctor0m l. 3IOrcollum intuere, Cypriano designata Osso secundi potiues Saeculi extreIna, quam initia tortii, Ol. i. p. a. Cotorum in Epistola ad
Quintum, tum est o limroticis baptigandis, Cyptiani haec habes ad Agrippi iii aliorum tuo decretum pertinentia; Qreo quidem et Agrippinus bono metuorio vir cum coetoria coepiscopis vis, qui illo in tempore in prorincia Africa et ni dia ecclesiam Domini gubernabant, fatuit et librato
consilii communis eramine 'mami. p. 27. d. Denedictin. P. O9. l. O. Vobiscum pari consensione conjungimus Cum haec prius cum antecedentibus conjuncta essetit, ideo olim conjeci, vel legondum esse conjuncti pro conjungimu8, claudicar enim orationem vel posita finali distinctions post voces illas, et a nobis observatam, conjungimur eSSe reponendum Editi aliqui ac scripti confessiωὶ pro consensione exhibent, sed interpretatio Groes καὶ συζευγνυμεν habet. Ibid. l. a. extra ecclesiam Vetus interpretatio in rc contior codice Victorino, id est aetra formam ecclesii.
Tamen baptizatur qui a Iudino et a gentili et ab ho retico baptizatur, si secundum formam ecclesia baptizet. Sumptum os istud occapite A quodam Iudino apud Gratianum
dist. . de consecratione, ubi Nicolaus Papa I. respondens ad consulta Bulgarorum ait baptismum Me bonum, quamvis sit collatus ab eo quem non conStabat esse
Christianum, si collatus sit in nomine sanctae Trinitatis vo tantum in Christi nomine. Contra rogorius III. scribens ad Bonis actum archiepiscopum praecipit ut illi
denuo baptigentur quos a pagani baptigato esse constitorii Rosertur illa constitutio lib. vii Capitulariun cap. IOI. et apud Gratianum cap. Quo a paganis eadem distinctions. Vido etiam ullam Eugonii IV. apud Odoricum Rayiaaldum n. 439. q. 5. Vide eroelium Reicherspergensem in tractatu adverSu Simoniaeo cap. a. et l-gerum scholasticum Leodiensem cap. a. de Misericordia o Justitia. BALUZIUS. Ibid. l. a. baptisma unum Non tantum eo nomino
quod repoti non debet; sed quia ab ecclesia proficiscitur
186쪽
quae nisi in Superesse non potest. FELLUS. Certum est magnam e tempeState sitisse controversiam inter episcopos ecclosiae Romanae et Carthagin0nsis an haeretici vo-ntentos ad ecclosiam deboant robuptigari. Initia hujus controversiae Vulgo reseruntur ad pontificatum Papae Stophani At Rufinus lib. vii cap. 2. scribit eam coepisse Subpontificatu Cornelii Quod Maronius contundit esse salsum. Sod Baronii sentontiam quidam viri docti putarunt
non esse Verum. Profecto auctoritas Rufini votoris ot
doeti scriptoris non obot Hic abs tu bonis tostimoniis. Potos autum illa constrinari auctoritato pistolae Cornolii ad Cyprianum, quam descripsi x duobus antiquis codicibus manuscriptis, quorum unus est in bibliotheca monasteterii sancti B0migii Rumonsis, alius in bibliothoc illustrissimi ot doctissimi viri Joannis Bolitorii praesidis insulati in
partamonio Burgundiae. Edita est autem IlPr pag. 67. Ubi vor Raphaol Volaturranus invenerit Cornelium cessisso Cypriano nondum inuontro potui. Caeterum istic annotari potus Armonos, ut tradit Guid do Porpiniano, dixisso quod vorum baptisma solum orat in ecclesia mari oris Armeniae, et non in aliis, propter quod alios ad se veni
sed omnino repudiari debere, pistolam istam Coi noli ad Cyprianum a Balugio riinum editam, Ostondi ad finei
S. CORNELI Excerptorum P. 88. P. O9. l. 5. lacu detritos Rigultius nil λάκκους συντετριμμένους Vulg. cisterna di88ipata8, hoc est, rimarum plenas, hac illaequo pol fluontes. Pacianus opist. iii non con8ecrata edo contentus, detritvin lacum adulterini fontis adamavit Hieronymia adversus Luciserianos Conatus est et beatus Cyprianus contritos lam/s fugere, ne bibero saqua aliena, et idcirco inreticorum baptisma reprobans, ad Stephanum tunc Romano urbis episcopuin, qui a beato Petroris imu setius fuit, super hac re Africanam Synodis mdir it sed conatus ejus frustra fuit. RIGAI Triis a Follo ullatris. Roposuit S. I iuronymo editor ejus novissim iis cl. Vallarsius vicesimus secundus, pro myo8imus Oaetus. Et Eustibi Chroniorem tam Hieron mianum tuum Armenium
187쪽
Stephanuin vicesimum sectinduin post Potrum dicit Sodali Potro ct tophano inclusis numerant episcopos viginti et quatuor, qui tum Clotuna tuiti nucletum tignoscunt. P. OQ. l. 5. agitarupori e Septuaginta dixerant: s δωρ συνεχειν Apiid lalsam et Zonarum legitur, συσχειν. Apud Tortui. bderunt sibi lacus contritos, qui non poterant aquam continere. RiGALTIUS' Fello allatus.
Ibid. l. 16. Ab aqua alien J Haec frustra alibi quam
in Graecis exemplaribus quaeruntur. FELLUA. Additamentum est τω ο ad finem capitis non Prooerb et quanquam ad edit Oxon oram lociis alius aliquanto simili in cap. Vi. 24. verius esset v. 5. Proverb. Signatus est, diversum quid sensisso do verbis id tu doctissimus editor, qui nullum Scripturae locum apposuit ad haec eadem orba in Suffragio V. CONCILII Ii quod mox sequitur. Posuit interea ad verba in Proverbiis antecedentia, υτ γαρ διαμβήσγὶ t δωρ αλλότριον Clemens Alex in Suom lib. i. c. 19.
μένη. Hic bone nota Clementis no saeculi secundi ot in AEgypto scribentis opinionem de haeretico baptismo eundumquo do Molotianorum baptismo Alexandrinum praesulem
Petrum inpleXum ess sententiam, constat ex OZomeni lib. i. Hist. Eccl. I P. 25. Ibid. l. 18. mundari et sanctificari aquam Formulae illae liturgiesemitibus olementa Sacramentorum ad usu divinorum mysteriorum separantur hinc et aliunde apparent non tam nupero eSSe quam Novatores sibi et aliis persuadere Satagunt. FELLUS.
Ibid. l. o. Sod et ipsa interrogatio Dum mergi amur, inquit Tertullianus, amplius aliquid re8pondentes, quam Dominit in Evangelio determinarat, sub Antistitis manu
confestamur. RIGALTIUs a Fello allatus. Ibid. l. 32. remi 88ionem pecca 0rum per anctam ecclesiam
Apostolorum Symbolum quanquam in omnibus ecclesiis obtinuit, in singulis ore, quomadmodum a Rumno olim observatum, aliquatenus variabat: Asricanam ecclosiam hoc modo articulos hosce concepisse, ex Cypriani verbis Sati Videtur constare; Uysa, inquit, interroga io i a st in
188쪽
baptismo testis est oritatis. Nam mih dicimus Credis inritam Pternam, et remissionem, &c patet hanc uisso interrogationum quae fit in baptismo et verba ipsa quibus A
cordos interrogando praeivit, et quae catechumenu TeSPOn-dsens opstebat. Epistola ad Magnum eadem occurrunt verba, ordine aliquantum mutato. Credis remissionem pes,catorvin et Sitam Eternam per sanctam ecclesiam 8 Corto articulus do communione sanctorum in Occidentali celesia
serius obtinuit. Neque enim in Aquileiana operi batur tempore Rumni, nec agnosciti Augustinus in lib. do Fidost Symbolo nec in fido formula comparet quam tradidit Maximus Taurinensis, aut quam exposuit ChrySOlogus; non otium occurrit in vetero odico S. Rogis thoistant in Biblioth. Cottoniana, ubi ad Psultori calcon symbolumis raeco abotur. Nec in codico Bodleiano Actorum Apostolicorum, ubi litoris Saxonicis habetur symbolum Graeco descriptum, quod constat illo abhinc annis misso exaratum. Imo non a Graeci agnoscebatur Eusebii temporo, nec Epiphanii, Cyrilli Hierosolymitani, aut Concilii Epho-Aini. Imo quidem articulus de vita aeterna desidoratur in
exemplaribus nostri Supra memorati : Sic enim Xtrema symboliis habent: αγίαν εκκλησίαν, αφεσιν αμaρτιων σαρκος ανάστασιν. μην. FELLUS.
P. I io. l. a. baptiZare posse Adjecimus seu duo vocabula ex fidorii intuor veterum Xemplarium ; quorUm Unum os Corboionso, in quo pistola ista bis habetur B LUZIUs. Non agnoscit vocabula aut Interpretatio epistolo Groeoa, in qua οἱ αἱρετικῶν συνηγοροι POSitum St, ut quatuor quibus utor Manuscripti. Ibid. l. 7. gratiam Christi Suavitatem, quae unctions significatur Christianus, inquit optimius, quantum intem pretatio est, ab notione doducitur. Sed et ιm perperam Chrestianus prominoiatur, o suavitate vel bonignitato imposiatum t. RIGAt ira; a Follo allatus. Ibid. . . ucharistin t undo- sanctificatur Voram csso arbitruInu scriliturain imum didit Manutiu ; porro nutum Ducharistia si undo alitigati unguntiir, oleum inulturi sanctificatuni Si tui suadunt oxoniplaria. Nam
189쪽
in Corbulonsi logitur, Porro autoin uulturistia os unde baptigati unguntur oleo in altari sanctificato Ilio oro nonsi et Thuunco, sicut in Maiuitiana ditiono. Perperam Gi refci apud Zon otiales. αγιάζεσθαι ἔλαιον ει ευχαριστίαν. At prioclaro Cyprianus di xorat, eucharistiam esse oleum in altari sanctifica Gn. Oleuin scilico per ἔντευξιν, hoc est interpoliationein sive invocationcm divini uininis, per laudos o gratias Deo usas et nuncupata benedictum. Sic Matthaeus o Marcus et Joannes eucharistiam dixerunt etalogiam, nec tantum in coenae Dominica institutione, verum tinna in panum multiplicatione. Quod Evangelistartim verbis accurate collati facile oprehenditur. Ris Laetus a Fello allatus. Addit Follus: Porro Observaro Operae pretium uerit, quod Erasmus et amolius considerantes in hujus loci conclusion Cyprianum distincto
loqui do olo et ucharistia, ut et AuguStinum argumenta ejus solventem de bapt. coni. Donat. lib. V. cap. O. nihilque debere osso in conclusione quod non erat in praemissis; POS unguntur reposuerunt et pro est et Sancti catur pro
sancti catum. Non absurdo id quidem, si id jus haberont editores ut quod ipsis non placebat, monilaro licuisset; aut si in argumenti conclusiono, oleum t eucharistia disparato sint intelligenda. Vorum Albaspinaeus de Euch
rist. lib. i. c. 4. eos insimulat audaciae, ac contendit veterem lectionem retinendam SSe, in qua magnum mySterium
sibi visus est deprohendisse, siquidem oleum quo baptigati Ungebuntur, coram eueharistia consecrari solitum Sud nihil opus istis mysteriis, vera ratio propter quam Cyprianus Eucharistiam apud haereticos fieri, set unctionem spiritalem conferri nogat, ea est; quod censuerit in eucharistia sicut o in oleo, et in baptismo, nos ungi spiritualitur sanguino Christi, eucharistiamque perficere et complere quod baptismus et oleum hoc respectu inchoassent. Hoc autem Aio intellecto, qui eum in unctionis Spiritali quaestione, Eiicharistiae mysterium adducor mirabituri Corto participationum sanguinis Christi in Eucharisti Votores unctiorion dicobant. Clom. Alox in se lag. l. i. c. a.
190쪽
τ)ης φθορας λελυτρώμεθα το δε πνευματικον, τουτεστιν
κεχρίσμεθα NaZianZen Orat. D. μυστηριον ἐχρισε με Chrysost in Epist ad Heb. Rom. vii μυρω χρ&ις, καὶ πάλιν δυσωδιας πληροῖς ς Revera, quemadmodum Dominus testatur, ut XXiii. 9. ultare Sanctificat munus quod Superimponitur, ita qui non absent altare ut eucharistiam, nec unctionem Spiritualem habero possunt. Et quidem argumenti hujus vim admisisse videntur adversariarum partium patroni, siquidem apud haereticos baptizatos, per Dianuum impositionem recipiendos Statuebant. Ad uncti- Onoua Spiritualem haec omnino revocat D. Augustin. lib. xv. de Trinit. c. 26. Manifestius do illo scit Christo, sci tum est in Actibus Apostolorum X. 38. Quoniam unaei eum Deus Spiritu sancto. Non utique oleo sibili, sed dono gratite, quod sibili signi catur unguento quo baptizatos ungit
ecclesia. FELLUS. In emundando hoc loco secuti sumus
in primis scripturam libri Corbulonsis. Posuit Balugius in
hoc loco emendando, eucharistia est undo-oleo in altari sancti ostio Sex libri manuscripti ot votores oditionus habent
oleum in altari sanet catum. Manutius posuit Porro autem eucharistia est, unde baptizati unguntur, letim in altari sancti catum. Ita et odit princeps et aliae ejusdem aetatis. JHioronymus in dialogo advorsus Luciserianos ait baptismum non SSe tradendum sino eucharistia. Quod diu duravit in occlesia Dei, ut stonsum a nobis est in notis ad Reginonem p. 55Ι. 657. et in notis ad Capitularia p. 4 236. In concilio Pragensimussitarum apud Cochlaeum lib. v. historis mussitarum ocrotum est ut eucharistiae communio detur insantibus. Haec tantum. Et tamen Odorieus Ruynaldus an I 21. q. 12 scribit illud ab illis statutum ess circa insante baptismo portuendos. Quod Verum non St. Haec enim additio Raynaldi non Oxtat indocroto synodi. non Sylvius in dialogo contra Bohomoso Tabori tus, qui oditus os intor illius epistolas, ait Totus hiaeo Armonorum insania fuit, qui natos ut in lucem veniebant,mo ba iratos, o altaris sacramento rosciebant, quod et eos irent acore, qui demontes atq/ι infantes ad eucharistico liba Mnt cocatis In rospolisionibus Armoriorum ad ob-