장음표시 사용
291쪽
sustoniatam tornioniorum vina sacrificia gustare consentientos caiisam fido prodidissoni, aliter actum est, do quibus S. Basilius M. in Epistola Canonica ad Amphilochium, Canon VIII.
P. 258. l. 9. φευκτον κα φρικωδε Vulgo φρικτον καὶ φρικῶδες, Sed φευκτον pro φρικτον e se codicibus scriptis, Aristi=ὶique quae vocatur Canonum Synopsi, reposui. Idem quoqtie in codices suo invenisso Joannem incolainpadium constat ex versione horum atque S. Petri AleX. canonum, quae in Micropresbytico, sivo Patrum Bibliothoen, Basilem, anno I 55 O. edita est. Itidem vertit alter interpres Horvetus, de quo supra, fugiendum horrendumquo Mox λλοτρίου pro edito αλλοτρίων recepi, octo Saltem Scriptorum Uetoritate ni Xus. Nunc video praesture φευκτον Pedasium, sod in o legi αλλοτρίων. Ibid. l. II. ποις ὁ τοιουτος Articulum, quem sola habet
oditio princeps, firmant omnes praeter unum cod. Oct manuscripti Mox codicum conSensu coaetuS, Un hoe 2 5. refragante, ordinem Verborum aιρον εἶναι κέρδους in κερδους καιρον εἶναι mutaVP ubi αυτοῖς pro ἐαυτοῖς od vetustissimu 26. habet, necnon coriae 25. Rawlinsoni in ad biblioth. Bodi nunc ropositu8. MOX τον καιρον τον τοις τασιν praestat Pedasium, et Sylloge τοῖς ante πὰσιν.
Ibid. l. 6. καὶ περβολη ἰτοπίας Καὶ pro ουδ e duobus scriptis 158 et 195. emendavi, ita vertente quoque eodieem Suum erreto, et quorum improbitati nihil potest adjici. Nulla extat particula in codice illo 26, qui, ut dixi,
vetustissimus est. Interpretatus est autem ZonaruS, ΡΟStque eum Blastare', καὶ πάσης ἰτοπίας πεκεινα. Ille interea codeae 625. olim Rawlinsonianus καὶ πολλην περβολην una cum Aristentana Synops habet. Denique pro τοπίας minus eleganter σεβεια idem cori 625, Sed σωτίας cod.
158. Exhibent καὶ Ουδε περβολην, quae lectio duplex est, Pedalium et Syllog6.
P. 259. l. a. τους προεστωτας Nomine proesidentium hic
292쪽
designari episcopos, ut apud Justinum M. Tertullianimi alios lite moniti ad Canonum Synopsin suum Johnsonus. P. 259. l. 5. ast πλεονεξιά Sequitur istud sacri textus, μηδε ὀνομαζέσθω ν μῖν in Gregorii ed principe quod tamen omittunt scripti codices omnes perinde atque Concilia et everes cum utraque Versione Latina. Idem nesciunt Pedasium ac Syllage. Ibid. l. 8. ο γαρ κάρπος του φωτος Pro φωτος germanR, ut critici sacri volunt, lectiono toxius hodiernus μου Testamenti Vocem πνεύματος habet, quocum consentit unus tantum o Grogorii Canonum libris, qui est codex Ra linson. 625. Jam tandem in textum sacrum φωτος recepit ries bachius cum aliis. Dosunt haec omnia in odit. Grogorii principe propter vocem Κυρίω repotitam. Mox illud εστιν ante ευάρεστον o eae, sumpsi sacro et Canonum octo libris, solo renitente codico O5. Nunc praestitisse video φωτος si ἐστιν Podalium Sysiogenque.
P. 26O. l. 2. αναστάτων Phavorinus in Lemico 'ADάστατος, ὁ κατεστραμμένος, η ὁ πεπορθημενος, ὁ διά τινα συμφοραν η δίκην, καταλιπων την οἰκέίαν, κοὰ ἐν γ αλλοδαπῆδιαγενόμενος.
Ibid. η πεφονευμένων Haud tacendum hoc est, particulam i respuere onaram, et Oxcopiis Conciliis rogorii editiones, Scriptosque meos omnes neque etiam inventum suisso videri ab Horneto illi id mi ante αιχμαλώτων, qui Vertit, mori facientes eae sanguino et pernicie eversorum homin)ωι captivorum, interfectorum. At vero vel inventum, vel additum, utrumquo sui ab incolampadio, ut o verSion Huspatot Nesciunt inlato πεφονευμένων Pedalium ac Syllogo. Ibid. l. 5. τω λαω. Zonarae Commentarius Ἐν τωκαιρήτης των μαρτύρων sor. βαρβάρων λεηλασίας, τινες των
διαφυγόντων, πηλθον ταῖς οικίαις των aιχμαλωτισθεντων, καιηρπασαν τα περὶ cor παρα των βαρβορων καταλειφθεντα. περὶ τουτων ουν ρωτηθεὶς ὁ μεγας ουτος πατηρ, φησὶν, τιπασα πλεονεξία τὴ θεία γραφν ὰπηγόρευται, καὶ ου δυνατον ενμια επιστολγη περιλαβεῖν σα περὶ πλεονεξίας η γραφη διεξεισι, συντόμως δε φησὶν, ὁτι πὰς πλεονεκτης εκκηρυκτος της εκκλησίας στω ἰντὶ τοῖἈπόβλητος και αλλότριος. ποκηρύσσεσθαι
293쪽
κληρονομίας εκβάλλωνται, καὶ ἰλλοτριῶνται της συγγενείας τοδὲ iam atρ - συμφορὰς, oram ἐθρηνουν οἱ ἄνθρωποι οἱ μεν αἰχμαλωτισθεντες ' οἱ δε δι τους ἰκείους ει δουλείαν γομένους' οἱ δε δια στέρησιν πραγμάτων' τολμησαί τινa τον τοιουτον καιρον λογίσaσθαι κερδου καιρον, ἀσεβων στὶν ἀνθρώπων καὶ θεοστυγῶν γουν πο εο μισουμένων και πάσης ἀτοπίας ἐπεκεινα, ὁθεν ἔδοξε του τοιούτους εκκηρύξαι ὰντι του φανερῶς εκδι , ξαι της ἐκκλησιας, καὶ χωρίσαι του πληρώματος των πιστῶν, να μη δι aυτους η οργη του Θεο ελθη Πι πάντας, και προ των ἄλλων επὶ τους προεστωτας, μη επι Orosi ra καὶ ξεταζοντας τους τοιούτους καὶ γραφικας μαρτυρίας παραγει - ιταεπάγει, τι άν τινες δια πλεονεξιαν προλαβουσαν, καὶ προ της
των βαρβάρων ἐπιδρομης γενομένην, δίκην τιννύντες, ου μόνον ουκ ἐσωφρονίσθησαν. ποίτο δὲ διττ)ὶν εννοιαν ποβάλλει. χγα δίκην τιννύντες λεγει ὰντὶ του τιμωρούμενοι παρὰ του Θεοί, δια δικίας προλaβούσας τους βαρβάρους ει τιμωρίαν νικησαντος sor κινησαντος , η δίκh τιννύντες, υτ του διεπιτιμἹμάτων Πισκόπων κολaζόμενοι δια προλαβούσας πλεονεξίας υκ σωφρονίσθησαν έλλα καὶ ε τω καιρω της ὀργης του Θεου, δι χν επηλθον οἱ βάρβαροι, αυτης Dr. αυθις εις πλεονεξίαν κτραπωσι κερδαίνοντες ε αἱματος ὀλεθρου ανθρώ
δε λαῖματος κερδαίνοντες ερμηνεύων, ἐπηγαγε α ξης' η γαρ, φησὶν, ανθρώπων εις αιχμαλωσίαν ἀπαγομενων, περ λεθρος εστὶν, η ἀναιρεθεντων πινθρώπων πράγματα Τιαρπάζουσι. τί ἄλλο χρη Ἀλπίζειν, ' δια την πλεονεξίαν επισωρευσαι ὀργηνεαυτοῖς, καὶ παντι τω a P γουν ελκύσαι την του Θεοῖ sor. addend. ὀργην εφ' εαυτοῖς και επὶ τον λαόν καὶ ξ ιστορίας δε παλαιας πόδειγμα παρατίθησιν, ὁτι ενος ἁμαρτησαντος πολλοὶ κολάσθησαν.
P. 26O. l. IO. μη μόνος Ad oram edit principis . Gregorii: ἄλλως αλλὰ μη μόνος εν γ αμαρτία αυτοῖ ἀπεθανεν.
294쪽
P. 26 l. l. I. μήτε 6 ς ευρών Zonaras Commentario in CAN. III. 'Επι νερει Gregorius a τινων λεγόντων, τι ευρομεν ταυτα ἐρριμμένα τυχον, μη τινος αντιποιουμένου αυτων, και οὐδε ὐδειμεν τίνων ησαν καὶ αντιτίθησιν αὐτοῖς τα Os Δευτε-
ρονομίου ast a ri 'Εξόδου καὶ φησὶν προς τοῖς λέγοντας τα εἰρημενα φησὶν ὁ πατηρ. Ceterum habet d. princeps μη- ποτε pro μητε, hanc tumen Conciliorum at tuo oreregii lectionem jussu omninm codicum oriptorum versionisque Horvoti praetuli. Pedasium ac Syllogo μητε praeStunt. Ibid. l. 2. φησὶ το Δευτερονόμιον Φησὶ γαρ habent SyLLye ac Pedasium ad finem της χρησεως Xtut asτα OΔευτερονόμων.
Ibid. l. 5. πλανωμενον It pro πλανώμενα omne ad unum codice Bodleiani scripti, editioome Gregorii, quam sere Sequor, princeps, et Versiones incolampadii atque Her-reti. Lectionem autem πλανώμενα prae e serunt cum plors quo editi tum vero sacri codicis sextus hodiernus, reclamantibus tamen plurimis manuscriptis, qui a l. Hol-mesi in nuper editione των commemorantur. Xtat πλανώμενα in Syllogo ac Pedalio. Ibid. l. 7. μή επίστη αυτον Aliter plerumque logitur apud rogorium oditum, tum in Variis scit adpositis Bibliorum editioni Holmesiano επίστασαι pro ἐπίστη. temεπεγνως ut varian lectio ad oram edit principis adposita
Ibid. l. 3. υρν J Ita loco του ευρησηὶς lectionis oditae Intor proto LXX. t septem codices Curionum rogorii α-nuscripti. Extant εὐρησn et του ante Ocem χθρου l. . in
P. 262. l. 6. Boράδοι καὶ Γοτθοι Addoro idotur Γέται eod. Bodl. 6. Statuunt autem scriptore pleri tu omneS, Gothos prius Gota appellato suisso. Iloranos, non Bora-dos, gentem alterain a ZOSimo nominatam suisse, Supra
295쪽
P. 447. OtaVi. Et propiore: is uoi iuuit historici orba cum Occasione epistolis, quam interpretanuir, apprini conjunguntur hii cadent afferre haud gravabor. ορανοὶ δεκα Γότθοι καὶ Κάρποι, καὶ Ουρουγουνδοι γένη δε ταυτα περὶ
τον Iστρον οἰκουντα μερος ουδεν γὶς ταλιας η γj 'Ιλλυρίδος καταλιπόντες δ)lωτον διετέλουν, οὐδενος νθιστaμένου πάνταε πινεμόμενοι Βορaνο δε και η εις την Ασίαν διαβάσεως επειρῶντο. καὶ aόν γε κατεπράξαντο ταυτην δια των οἰκούνrωντον Βοσπορον, δέει μὰλλον η γνώμn πλοῖά τε δεδωκότων καιηγησαμένων hi διαβάσεως. ἔως με γαρ βασιλεῖς αυτοῖς σαν, παῖς παρὰ πατρος εκδεχόμενοι την ρχ , δι τε την προς 'Pωμαιους φιλ ν, και το των ἐμποριῶν υσυμβολον, καὶ ταπαρ των βασιλεων αυτοῖς τους κάστου πεμπόμενα δωρα διε - τέλουν εἴργοντες επὶ την Ασίαν διαβηναι βουλομένους τους Σκυθaς επε δε του βασιλικου γένους διαφθαρέντος αναξιοι τινες H περριμμενοι της γεμονίας κατέστησαν κύριοι, δε- διοτες si εαυτοῖς την δια του Βοσπόρου τοῖς Σκύθαις επι την Ἀσίαν δεδώκασι πάροδον, πλοίοις αυτους οικειοι διαβιβάσαντες α πάλιν ναλαβόντες ανεχώρησαν επ' οἴκον. ῶν δὲ Σκυθῶν τα ε ποσὶ πάντα ληιζομένων, οἱ μεν την παραλίανοικουντες του Ποντο πρὸς τα μεσόγεια και ὀχυρώτατα ἀνεχω -
ρουν οι δε βάρβαροι τω Πιτυουντι c. Haec osimus lib. i. Hist. p. 28 ed. xon. Ceterum anonis hujus initio πολλοὶ pro ἄλλοι haboni Pedalium t Syllogo, in quibus αυτους pro αυτοῖς sicut in rogorii oditionibus, extat. Hoc tanaeti
αυτους cum altero αυτοῖς Conciliorum et codicum scriptorumloctione mutaVerum.
P. 262. l. 6. τα πολεμου Ita nil finite codd. scripti omnes Praeter Unum O5. Odit principis luctionem firmantes, dum
ceterae τα του πολέμου habent. Praestat τα των πολεμίων
Pedalium. Ibid. l. 8. συγγέροντα Hac appellatione nixus ille- montius presbyterum Euphrosynum suisso statuit in Mem. Eccl. it. S. Gregorii Art. 12. ore fortasse. Contra, Si Euphi Syni aetas, non ossicium, hic spectatur, etsi vix Selle Xjam suetus esse ipse quidum rogorius vi lubitur, si tem Pus irruptionis Gothorum, ut juveniles annos jus cogiteS, quo tempore Origenum claudassot,h advertendum tamen St,
296쪽
epistolam Suam cum pluribus, hoc St, Senatu Suo Seripsisse GregoriUm. P. 262. . O. Mos Aυτόθι Conciliorum o Boverogii lectionem, qui idem Significat, duo manuscripti Zonara quo praebent Solus tueri αυτος videbatur code 196 cujus tamen prae Vetustato pene deleta est scriptura. Praestataυτου Pedalium, αυτοῖς Syllogo ultera habet. Ibid. l. II. καὶ Ους εκκηρυξαι In editis και Ους si ἐκκηρυξαι, quod mutaVi, cum absit δεῖ, cujus nihil opus, a scriptis Bodleianis innibus nec Zonaras neque Hervetus idem
hab0at. Ex incolampadii version nihil do lection colligendum St. Ibid. ἐκκηρυξα των ευχων De eodem hoc poenitentium ordino ita locutus St Gregorius, και γῆς κρούσεως απε ρξαι δ si in Canono Suo eptimo, ad quem notat onurnes,
τουτεστιν ξω παντελῶς της εκκλησίας ἐστηκέτωσαν, ἐν τοπωδqλαδὶ προσκλαωντων. Similiter . rogorius in Canono VIII. Hi enim, antequana poenitentiam, ut loquebantur,ico, rent, sive ad poenitentiam ecclesiasticam admitterentur,eXtra eccleSiam, ne liter audientes itidem recepti, flentes consistebant Zonara ad Canonem hunc quintum, ινες,
φησὶν, πολεσαντες οἰκεῖα πράγματα, καὶ ευρόντες αλλότρια, λεγουσι κατέχειν αυτα, νθ' ων ἀπώλεσαν, ξαπατῶντες αυτούς. περ γαρ φησὶν, γένοντο ἐκείνοις οἱ πολέμω βάρβαροι του r γίνοντα αυτοὶ τοις δελφοῖς. ρπασαν οἱ βάρβαροι ταεκεινων, κἀκεῖνοι τα των δελφῶν. δια ταυτα πεστἐίλαμεν,
λεγει, sor addend. e Balsamone o ἀδελφὸν Ευφρόσυνον προς μὰς Da κατα τον ἐνταυθα τύπον δωτὶ τύπον addidit
Bais. καὶ αυτόθι, στε ἴτως μὰ ποιέ , H τινας δε κατηγοροὐντας τινῶν προσδεχεσθαι καὶ ρ ἐκκηρύξαι' γουν τινας τῆς εκκλησιας ξῶσαι, καὶ των πιστῶν χωρίσαι, στε μ' συνεύχεσθαι αὐτοῖς τινας δε δε κατηγορosντας προσδέχεσθαι, τοεκτον κεφαλαιον της δευτερας ικουμενικης συνόδου διδάσκει ἀναγνωστέον καὶ τα κε γεγραμμένα.
297쪽
P. 26 a. l. 3. Απηγγέλη In edd. onani biis praeter pri=ὶ-cipem Parisiensenique verba a canonisti addita priocedunt, II ερ των βία κατεχ'ντων του εκ των aρβάρων αἰχμαλώτους:0 in Parisiens Latino tildoin adposita Sunt. Hic vero tituliis paritor ac ceteri canonibus, qui Sequuntur, Praemissi, ad oras quidem nonnullorum codicum Xarati Sunt,
se tamen codicibus scriptis absunt. Ceterum ἀπηγγεληed. Principis Scripturam pro πηγγελθη firmant codices Scripti omnes. Habent vero πηγγελθη Syllos Pedalium
Ibid. l. 5. Oh νομα Κυρίου Sic Concit et e res.
Pro μ ε το . . firmante cod. O5. et fortasse aliis duobus manuscriptis. MOX particulum υν Ostia ποστείλατε solus addit cod. 625. Rawl Mητε υν το Syllogo Pedaliumque. P. 263. l. 3. πράσσοντας Balsam interpres: Εμαθεν αγιος οῦς τινες ορθόδοξοι αἰχμάλωτοι a βαρβαρικας χεῖρας
διαφυγόντες κατεχύονται πό τινων κατα βίαν, καὶ ου raραχω- ρουνται οἴκαδε ποστρεψαι φησὶν ου πρὸς Ους ὰπεστάλη τοεπιστολιμαῖον τουτο γράμμα, ὼς τουτο καὶ ἄπιστον λογίσθηαυτω. εργο γαρ ἔστιν πίστων καὶ σεβων εἰ δε γέγονεν, ὰνεκδίκητον υ εσται. διὸ κάὰ φείλουσι τ περ τουτου πολυπραγμονηθηναι, καὶ ποστεῖλαι εις την χωραν καὶ ρευνησαι νομίζει γαρῶς καὶ σκηπτος γουν πυρ εκ ου ουρανου ἔπεσε καὶ κατεφλεξε του ταυτα πράσσοντας.
Ibid. l. 5. ους μεν ουν c. Positum, quod equitur, lemna est in edd. Dinnus Gregorii nostri praeter princ/pem : Περὶ των εγκαταλεχθεντων τοις βαρβάροις, καὶ ἄτοπα τινα κατα των μοφύλων τολμησάντων. Abest vero hic titulus a plerisqree codicum fodi nequo in textu, sed ad oram tantum, quod meminerim, in codd. 95. et 3385 adposituS
298쪽
P. 26 l. 6. εν αἰχμαλωσία επιλαθομενους Positum est in oditionibus omnibi is praeter pri=ὶcipem ἐν αἰχμαλωσία πελθόντας, πιλαθομενους, Sed πελθόντας istud nugligendum putavi. Neque agnoscunt codices scripti quatuor otquatuor alii locum ita exhibent, ἐν αἰ-aλωσία γενομένους επιλανθανομένους τε, quapropter in Solo codice O5, lavente autum Hereeti Interpretations Zonarceque Commentario, επελθόντας videtur positum Exhibent Pedasium o Syllogo ἐν xj αἰχμαλωσία πελθόντας καὶ π et sussiciunt ποτε
πιστοὶ pro Ποντικοί. Ιbid. l. a. Πνευματι. Zonara ait: Oσοι μεν ουν, mσὶν αἰχμαλωτισθεντες ποτε συγκατετάγησαν τοῖς βαρβάροις, και με αυτῶν πηλθον βαρβαρωθέντες τα ἔθη κά ωσπερ ἐπιλαθόμενοι τι εκ ου ΙΠόντου σαν ριστιανοὶ ὁμοφύλους φόνευσαν η δους πεδείκνυον τοις βαρβάροις αγνοουμένας αυτοῖς, η ικια λανθανουσα αυτούς' ἴτοι μηδε εις ἀκρόασιν παραδεχθητωσαν μετανοουντες τουτέστιν ξω παντελως της ἐκκλησίας εστηκέτωσαν ἐν τοπω δηλαδη προσκλαιόντων, ἔως ν σκοπησωσιν οἱ ἄγιοι περ αυτῶν κοινὶ συνελθόντες αγίους δε, τους επισκόπους καλεῖ ' τους πιστους ἁπλῶς κατ τον μέγαν ὰπόστολον Ιαῖλον. το δε προ αυτῶν τω γίω πνεύματι, πήγαγε, δεικνυς τι σα εν κοινὴ διασκέψει οικονομουνται raραεπισκόπων η καὶ ἄπλῶς τῶν πιστῶν, οἰγιον πνεῖμα ποτίθη- σι αυτ τοῖς περ αυτῶν διασκεπτομένοις. Tam tetrum videbatur horum proditorum in patriam delictum, ut illud roliquori judicio synodico Gregorius, quo decerneretur, quid do iis taciondum uerit tamen post longum sorte tempus
ad communicationum occlosiae recipiendis.
τῶν οἴκοις αλλοτριοι ἐπελθia τολμησάντων ε τη τῶν aρβάρων πιδρομὴ Sod do his additumontis dixi ad Canon. v1 Ἀξιώσὴς pro ὰξιῶσαι milius bono Synopsis a Pedalium.
Ibid. l. 17. ποπίπτειν Addunt αυτους codd. 3385 et 625. Γαwl in quo quidem OSteriore Verba tor repraeSeniuntur.
299쪽
IN S. GREGORII EO CAE S. P. CANON. 279
σαν κεῖθεν χρημaτα, υτοι φησὶν, ει με κατηγορἹθεντες καὶ aρνουμενο ελεγχθωσιν, μοίως τοῖς προειρημένοις καὶ της - κρούσεως κωλυέσθωσαν καὶ μετα των προσκλαιόντων τετάχθωσαν. ει δὲ ε αυτους ξείπωσιν, ' προ του κατηγορηθηναι ὁμολογήσουσιν ἁγνοουμενον το μάρτημα, καὶ α ποδοῖεν, φειλοντο, εστωσαν εν τοῖς ποστρεφουσιν π αμαρτίας τουτεστι, της τάξεως sor. τῆ τάξει. των ποππῖτόντων, οἴ τινες συνεύχονταιμεν τοῖς πιστοi εἰσιόντες ει τον aον, ξερχοντα δε- οι κατηχουμενοι.
P. 264. l. a. ους δε ε τω πεδίω Ac. Vulgo praemittitur hic titulus, ex margine, perinde ac cetericiam memorati,
primitus desumptus, Περι των ε πεδιω - τοις ἰδίοις οἴκοις ευρόντων τ υπ των aρβάρων καταλειφθεντα.
Ibid. v τω πεδίωJorticulum τω in ed. principe et in ceteris omissum addidi ex octo MSStis iurinantibus id Zonara in Commentario et Blastare in Syntasmate, non item Aristent, quae Vocatur, Synopsi. Nunc praestant articulum
Syllog o Pedalium. Ibid. τι Quum in omnibus ad unum M tis Bodleianis,
aequo atque in editione Gregorii principe, καταλειφθεντα, non καταλειφθεν, quae Conciliorum aliorumquo est lectio, comparent, τινα, quod quidem Zonaras invenisse videtur hic legendum esse palam est. Sed τι et καταλειφθεν Θ log et Pedalium habent. Ibid. l. 4. εν τοῖς ποπίπτουσιν Verbum στωσαν in tribus codd. additum est, sed est ortasse subintelligendum. Ibid. l. 6. ξιῶσαι. Zonaras ait: Οι βάρβαροι λεηλατουντες την χώραν, ρπαθον πράγματα και η κρείττοσι μεταταῖτα εντυγχάνοντες, η δια βάρος μη δυνάμενοι φερειν σαηρπασαν τα μεν εν ω πεδι ερριπτον τα δε καὶ ε οἰκίαις τινῶν, εν αἶς ἴσως καλλίονα εἴρισκον. σοι γουν, φησὶν ευρον τινα ε τω πεδίω η εν ταῖς εαυτῶν οἰκίαις, υτοι εἰ μεν κατηγορηθῶσι, καὶ λεγχθῶσι. ταττεσθωσαν εν τοῖς ποπίπτουσιν '
300쪽
εα δε αυτους προσαγγείλωσι, καὶ aΠοδῶσιν α ευρον, καὶ τῆς ευχγης ξιουσθωσαν ηγουν μεχρι τέλους της εὐχῆς συνεστηκε - τωσαν τοῖς πιστοῖς, μόνης τ)ὶς αγίας μεταληψεως κωλυόμενοι' ηγουν μεχρις αν μετάνοιαν επιδείξωνται, καὶ ταύτης ἰξιωθῶσι.
P. 26 . . . ' σωστρα Hunc Conciliorum et Bereregii lectionem pro σε σωσrρα, confirmant novem mei manu soripti Consontiontibus Syllogo Pedasioqiae. Ibid. l. O. -πρα Εἴρητρα quidem pro εἴρενα Gregorii ed princeps, omnes ad unum codd. scripti, Zonaroeque editio Parisiensis, et Harmenopuli sito me; eruntamen altera plerorumque librorum impressorum lectio est, faventibus innaro plerisque editt. a Damone, Aristenique quae Vocatur Synopsi. Cons de scriptura viros doctos ad Thomam Magist. v. Ευρημα, et ad Phrynicum p. 96. Interea praeceptum, quod a Ponticis implondum esset, lex sui Divina justitiam ot caritatem compleXR. Ibid. νάματι καλουσιν Ad oram oditionis prin
quidem lectionem secutus os Gallandius in Bibliotheo PP. Exhiboni porro duo scripti Bodleiani I95. et 625. Rawl.
ω νόματι τερω ταῖτα καλουσιν. Invenitque ortasso atthaeus Blastares andem scripturam, qui habet in Syntagmate, καὶ μηr μηνυτρα, μητε μην σωστρα, Hώθασιν
επιφημιζειν τεροι ταυτα ὀνόμασι τ παράπαν εἰσπράττοντες.
Sod legisse videtur νάματι votus interpro incolampndius, qui Latine vertit, vel quocunque modo mercedulati repetant. Et Vero, quum neSciant Voces ἐτέρω ταυτα ceteri octo scripti Bodleiani editionesque serni OmneS, ΟΥ- rectoribus proficisci variationos istae existimandae sunt. Quin ergo, Vel - ονόματι καλωσιν reSeribendum est, Vel potius servanda lectio praesens, luani olim Satisfecisse Sagacissimo orsono bono momini mosychii glossa est, 'sλι.