장음표시 사용
301쪽
τρων, συγγνωμονεστερον διατίθεσθαι ὁ ἄγω διετύξατο ιν δεμη οἱ ὁμολογουντες ἀπαιτωσιν εἴρετρα η τι τοιουτον οῦς ab καλοῖτο, ἐπηγαγεν ἔτι υ δει τι παιτεῖν τον ὰποδιδοιπα ευγνωμόνως τα αλλότρια ἰλλα χωρὶς αισχρου κερδους την εντολην
διδόναι αυτ ὰμισθί. Haec ait Zonaras. Cotorum a textu huc movenda duxi verba, quae non Sunt Gregorii Nooc sed alius cujusdam auctoris, Seu potius annotatoriS, qui, ut monuit Harduinus ad Co=ὶcilia, Morinusque ante eum, laudat nonem 75 Vm Basilii M. ad Amphilochium. H πρόσκλαυ
θαι. Ἀκρόασις, ἔνδοθι της πυλης ἐν τω νάρθηκι ενθα στάναι χρη τον μαρτηκότα, ως των κατηχουμένων, και ἐντευθεν ξερ- χεσθαι. κουων γαρ φησι, των γραφῶν, και της διδασκαλίας,εκβαλλεσθω, καὶ Ἀξιουσθω προσευχης η δε πόπτωσις, να
ἔσωθεν της πυλης του ναο ιστάμενος, μετα των κατηχουμένωνεξέρχηται. η συστασις, να συνίσταται τοῖς πιστοῖς, και ηεξερχηται μετα των κατηχουμένων τελευταῖον, η μεθεξις των
αγιασμάτων. Diu8, eu uotus, tra portam oratorii, ubi pecca orem stantem oportet deo ingredientes oraro u pro soprecentur. Auditio est intra portam, in loco uom νάρθηκα eoeant, in ferula ubi oportet eum qui peccarit, tare post catechumenos, usquo ad catectamenos, et illino egredi. Audien enim, inquit Scripturas et doctrinam, ejiciatur et
precatione ne dignus censeatur. Subjectio autem, eu ub8D tio est, ut intra templi portam tan cum catechumenis egrediatur. Congregatio seu consistenti est, ut cum fdelibus consistat, et cum catechumenis non egrediatur. Postremo est participatio acramentorum. Haec Vero nomine canonis
undocimi S. rogorii in editis appellata, ab auctoribus cum o titulo afferri solent. Quae vero l. Gallandius in Prologomonis suis ad om iii Bibliothecce suae P. hac do roposuit, hic describam. Primi quidem decem Canonos' omnium eruditorum calculis Gregorii eocaesariensi esse ' noscuntur at undecimum et ultimum tanquam subditi- tium plerique ejiciunt, praeeunte viro doctissimo Joanne
302쪽
morino, qui sontontiam suam exponit his orbis: Postro P mum illum canonem, inquit Gregorio Thaumaturgo at- tributiιm no esse ipsitis, tit mi o creditur, et opinatur' falsamon, sed eae canonibus princedentibus, et potissimum sancto Basilio collectum et Gregorii omὶonibus adneaeum: manis tum est, primum, eae ermoni tenore non est enim canon sed commentarius, verba quibus Gregorius usus erat plicans. His enim stationibus et arvin nominibus usus erat ut uigatis et ab omnibus cognitis, ut et sanctus Basia citus, Concilium Nicoenum, Ancyranum, et nec in ip80rum mentem venit, utpoto rem omnibus cognitam, ea interpre-
tari. Deindo ipso so prodit, quum scribit: Auditio, inquit, et quum enim fimo auctor scribebat, habebat in mento sancti Basilii unonem undo illa interpretatio desumpta est. Est in bibliotheo illustr. Francio Cancellarii Seguerit anti-
quissima canonum Groecorum collectio a Gregorio patri- archa CP anto octingento anno elaborata, quae ceter08 Thaumaturpi QRones proeter istum complectitur arctu- mentiun videns, commentarium illum post tempus adnota- tum Thaumaturgi Episto e fuisse assutu)n. De Poenit. lib. i. cap. . . . Hactenus V. C. Contra vero Natalis D Alexandor ejusdem canonis undecimi inceritatem acri- ter propugnat. Dissert. viii Saec . . primum ex do
antiquissimorum S S. quae pones se habuit Balsamon patriarcha Antiochenus, qui eam Gregorii Epistolam - commentariis suis illustravit dein tuis ipsius Epistolae
unonibu V1Ι. VIII et X. qui eosdem poenitentiae gradus enumerant, quo memorat Canon XI. in dubium VocatuS.
Aliis praetero utitur argumontis in eamdem Sententiam, occurrens una Morini objectionibus ad item proinde Hectoro remittimus.' p. xxvii. Post haec Gallandi allata nescire me scripsi, quid respondori Natalis Aloxandordo i ησε occanon Basilii hic Sumptu, uiriti quidem canonis verba sunt; ετα δὲ τοῖτο ἄλλην τριετίαν ς κρόασιν
μονην παραδεχθὶ τω, καὶ κουων τῆς γραφη καὶ γης διδασκαλιας εκβαλλε σθω, καὶ μ' καταξιούσθω Προσευχης MOX Verovorba ipsa Aloxuiuiri assurro iiiihi licebat, qui . 43. haec ait Responduo, hanc vocem, inquit, quae SenSum Per-
303쪽
V tiirbat, vi toti irroplitia in adeoque expungeiulain Vol orto orbuin φησὶ typogruphorum scitantia substitutum fosso pro φημὶ, ut sit sensus, Dico est hi Audiens Scripturas ut doctrinum ejiciatur c. IJ hac rosponsiono tulicollector Fateor, canononi, Moe quo rugitur, a Latianὶone duo locimi saeculi canonista agnosci; sed Allon do oodotii votustiores Balsamon Zonaras et Aristoni quae vocatur Synopsis Neque idem conlpuro in octo codicibus Bodleianoo Bibliotheco scriptis, quorium nonnulli etiam petat Balsamonem, ut jam dixi, praecedunt; tum Vero Ortasse oporae protium suerit totare Voculani φησὶ ante adductam ρησιν in ipso illo o5. Xtare, qui Solus X Omnibus scriptis codicibus para graphen lianc habet. Porro ostendit ditio Gro- .gorii princeps, absutSSe paragraphela a Graeco Omocanono, quo usus est in hac editione OSSius, cum post canonem x. positum istud ab co uerit, Hactenus in Nomocanone Grope IIS Hoc domum addere mihi licet, annotatores Graecos ad suum Pedalium, postquam monUerint, neque interpretatum Sse hunc canonem, neque omnino mentionem Hus secisse onarum, certiores no tacere, eundem in quibusdam manuscriptis Scholium appellari. Certo postorioris aevi os vocabulum νάρθηξ in eo positum. Attamen dignium
hoc scholium est, quod conseratur eum canone qUarto Oncilii Ancyrani ineunte saeculo quarto celebrati, in quo
των η μέθεξις hoc nimirum ordine commemorantur Ubi
et Onarae commentariu adeundus St, cum in huneritiartum, tum in canonem nonum Ancyranorum.
ADDENDUM. P. 254 lin. 23. Hunc autem atque Gregorium ad matrem suum nunc viduam ab Origene remissos uisso ortasso Scripsit Hieronymus, cum verba Hus Graece interpretatus Sit πρὸς την μητέρα ἀποπεμπονται Sophi litus, item PSequoque Hieronymus testatur in G, occu- opuscissa ita eleganti sermone transfulisse. De Viris Ili cap. 0nuit.
305쪽
307쪽
S. HIERONYMUs, Lib. De Viris Illustribus,
cap. XXi P. 160. MALCHION di sortissimus Antiochenae eccleSiae preSbyter, quippe qui in adem urbe rhetoricam florentissime docuerat, adversum Paulum SamOSR-tenum, qui Antiocheiis ecclesiae episcopus dogma Artemonis instaurarat, ' excipientibus notariis disputavit: qui dialogus usque hodie extat. Sed talia grandis Epistola e persona synodi ab eo scripta ad Dionysium et Maximum, Romanae et AleXandrilis ecclesiae episcopos dirigitur. Floruit sub Claudio et Aureliano.
Eusebius v. 28. memorat σπουδa a vetusti Scriptori κατατ' 'Αρτέμωνος φέσεως πεπονημενον ν υθις ὁ εκ aμοσάτων Παυλος
καθ' Ἱμa ἀνaνεωσaσθαι πεπείραται. Episcopi Antiochen apud eundem vii. 30 pag. 282 de Paulo Samos. ω δε 'Αρτ α ουτος
cundus iii 2. Manifestum est quod Samosatenus Paulit episcopus quidem fuit Alitiochenae ecclesiae Domini Dei, Theodoti autem et Arten/onis errore cegrota=is, qui puri in homiliem diXerunt esse Domi=ium Iesum Christum. Sic Artemonem sive Arteman, Paulum Samosatenum et Photinum velut in haeresi eadem conspirantes jungit Felix III. Papa in Epistola ad Petrum Fullonem Artemonis haeresin oppugnavit saeculi secundi ad finem Vergenti Scriptor vetus de quo Eusebius v. 28. et Caius apud Photium cod. 48. Pauli Samosatoni haeresis damnata in Concilio Antiochono A. 270 opiscopus Antiochide factus erat poSt
308쪽
Demetrianum A. 260. FABRI cIUS. De aetate scriptoris, quem affert Eusebius v. 28. nonnulla videas cum supra ad CAIUM pag.
142 444 Uol. ii tum infra inmotis ad haec Excerpta Dessitate itidem Artemonis in iis agitur.
Eugobius vii. 29. de Malchione : Ουτός γε τοι επισθμειουμένων
ταχυγράφων ζητησιν προς αυτον Παυλον ενστησάμενος η και εις δευρ φερομένην ἴσμεν, μόνος ἰσχυσε των aλλων, κρυψ'ίνουν ὁντa ai
ἀπατηλον φωράσαι τον νθρωπον. Ex hoc Dialogo alchionis fragmenta quoedam brevia servavit Leontius Byg. libro tertio contra Nestor. Vide Steph. Balugii Concilia p. 21 seq. FABRICIUS. Haymo, qui saeculo non Historiam scripsit Ecclesiasticam de eodem Dialogo haec habet, Ita magnisice ab eo Malchione et accurate habita est disputatio), ι mmc quoque legentibus sit in admiratione vii Is . In Menaeo autem Graecorum ad 28 etobris Malchion ipse Sic memoratur.
cor. Μαλχίων. Reliquis Disputationis cum Paulo Samosaten Malchionis, seu aliter, Disputationis a Paulo habitae contra Malchionem, et parises Synodicae Epistolae ad Dionysium Romanum et Maximum ab eodem alchione, ut tradit Hieronymus, scriptae, hic collocatae sunt sed proxime antecedit ex Episcoporum ad Palilum Epistola. Claudius Imporio praefuit ab A. 268 ad 70. Aurelianus ab A. 270 ad 75. FABRICIUS.
309쪽
καθα ρεθηναι UTOν. Exemplar Epistolae missae Paulo Sin alens ab Orthodoaeis Epi3copis, priusquam deponeretur.
io κλος, Βωλανος, Ιαυλω ἐν ριστω χα ρειν. m. δημὸν, λόγους αλληλων ἀφικομενοι την αυτῶν πισ-τιν δείξαμεν ἔν δ φανερώτερα περ καστος φρονεῖ γενηται, καὶ πέρας ἀσφαλεστερον τα ἀμφισι βητούμενα λάβη, δοξεν μῖν εγγραφον την πίστινην ἐξ ἀρχης παρελάβομεν, καὶ χομεν παραδοθεῖσαν,
Interprete Francisco Turriano. Humenaeus, Theophilus, The fiat, quid quisque Sentiat, et ΟtecnuS,MaXimuS, Procius, Bo ea quae in quaeStionem ac du-aodanus, Paulo in Christo salu bitationem vocalitur, certioremtem. Iam quidem in congres exitum accipiant decrevimus sum et colloquium inter nos fidem scripto edere et XpΟ-Venimus, ac fidem OStram os nere, quam a principio accea tendimus. Ut vero manifestius imus, et habemus traditam et
310쪽
και τηρουμενην εν ῆ καθολικη καὶ γία εκκλησία μεχρι της σημερον μερας εὐδιαδοχῆς πο Dr. ἀπο)τῶν μακαρίων ἀποστολων 'it καὶ αὐτόπται καὶ πη- ρεται γεγονασι του Λόγου, καταγγελλομενην, κνομου καὶ προφητῶν και η καινης διαθηκης ταύτην sεκθεσθαι ' τι ὁ Θεος ἀγεννητος, εἶς, αναρχος, μόρα TOς, αναλλοιωτος, πιον εἰδεν οὐδεὶς ανθρώπων, ουδεἰδειν δυναται Ου την δοξαν η το μέγεθος νοησαι
ἐλγησασθαι καθώς εστιν ἀξίως της ἀληθείας, αν -
θρωπινὶ φυσει ἀνεφικτοw εννοιαν δε καὶ πωσουν ομετριαν περ αὐτου λαβεῖν, ἀγαπητον, ἀποκαλυπτον - τος του υἱου αὐτου καθά φησιν ς Οὐδὰς γνω τον πατέρα, εἰ, ο υἱος, καὶ ω ν ο υἱος αποκαλυφ9. Toὐτοὶ δε πον Ῥίον γεννVτον. μονογεντ υῖον, 'εικον του οράτου Θεοὐ τυγχάνοντα, πρωτότοκον is πασης κτίσεως, ' σοφίαν και λόγον και δύναμιν εου,
servatam in catholica et Sancta ecclesia usque in hodiernum diem, a beatis apostolis qui viderunt ipsi, et ministrifuerunt Terbi, praedicatam ex lege
et prophetis, ac iovo teStamento: Esse unum Deum ingenitum, Sine principio, invisibilem, immutabilem, quem nullias hominum vidit, neque videre pol t cujus gloriam vel amplitudinsem intelligere aut enarrare pro dignitate, ut in re et
Veritate St, humana natura non potest notionem Uer e
jus, utcumque mediocrem, Si habemus, revelante Filio ejus, sicut ait: Nemo novit Patrem, etonis Filius, et cui Filius revelaveris, contenti esse debe
Hiinc autem Filium genitum, UIIigenitum, imaginem Dei asinvisibilis, primoge=ὶiluin viniS
creaturae, Sapientiam, P Uerbum, ac virtutem Dei, ante ae-Cula, OII praecognition ' Sed
substantia et hypoStaSi Deiana, o Dei Filium, clim in Ueteri et