Reliquiae Sacrae, sive, Auctorum fere jam perditorum secundi tertiique saeculi post Christum natum quae supersunt; accedunt Synodi, et Epistolae canonicae, Nicaeno concilio antiquiores

331쪽

SYN ANTIOCH ADV. PAULUM SAMOS 809τ αν ταυτα γράφοιμεν επιστάμεθα δε γαπητοὶ

Oτι τον ἐπίσκοπον κω ο ρατειον απαν παράδειγμα εἰναι δεῖ τω πληθε παντων καλῶν ργων καὶ οὐδεεκεῖν ἀγνοουμεν, σοι πο ου συνεισαγειν ἐαυτοῖς

γυναῖκας ξεπεσον οἱ δ' ὐπωπτεύθησαν ωστ κώ εἰδοt' τὶς αὐτω το μηδε ασελγε ποιεῖν, ἀλλα την γευπονοιαν την ἐκ του τοιουτου πράγματος φυομενην, ἐχρην εὐλαβηθηναι, μη τινα σκανδαλίσβ, τους δε καὶ μιμεῖσθαι προτρεψηται. πῶς γαρ αν επιπληξειεν ην νουθετVσειεν τερον, ' μη συγκαταβαίνειν πιπλεον

εἰς ταὐτο γυναικὶ μη λισθὶ φυλαττόμενον, ς γε - γραπται Oς τις μίαν με ἀπεστησεν δ', δυο δε ἀκμαζουσα καὶ εὐπρεπεῖς την ψιν εχει μεθ' ἐαυτου 'καν ἀπίη που συμπεριφερει καὶ ταυτα τρυφῶν και35υπερεμπιμπλαμενος. ων νεκα στενάζουσι μεν καιοδυρονται παντες καθ' εαυτους OUT δε την τυραν -

νίδα και δυναστείαν αὐτο πεφοβηνται, στε κατη

non audeant. Ad haec divitiis tamen Ause inde masci solet, pos locupletavit Ciritis rei cata vitari oportebat ne quenquam a s ab iis qui talia concupiscunt offenderet, neve aliquos radamatur atque suspicitur. Quid imitationem sui provocaret. inqtiam attinet haec scriberes Quo enim Modo increpabit Scimus utique fratres dilectis alium et admonebit ut a fresimi, episcopii et univerSum quentiori mulieris consuetu-25 clerum, bonorum Operum ex dine abstineat, ne forte corona pliim multitudini iraebere ruat sicut scriptum istes cis debere. Neque illud ignoramus, qui unam quidem jam dimisit, quot ix ejusmodi mulierum duas vero aetates florentes et contubernio partim in praeceps forma conspicua secum habet, 3olapsi Sint partim in Suspicio et quocumque proficiscitur cir-nem venerint. Itaque etiamsi cumducit idquo doliciis difflu- quis concesserit mihil ,, eo ens et epulis sese ingurgitans. turpe committi suspicioliem His de cauSis omnes quidem

332쪽

310 RELIQUIAE SACRAE.γορεῖν μη τολμαν ἀλλα ταυταχὸν, ς προειρηκα

μεν, γυνεν αν τις τον ανδρα το γουν φρόνημα καθολικον χοντα, καὶ συγκαταριθμουμενον μῖμ τονδε ξορχησάμενον το μυστηριον και εμπομπευοντα

τὴ μιαρα αἱρεσε τη 'Αρτεμῶ τί γα ου χρη μολις 5τον πατερα αὐτου δηλῶσαι οὐδεν δειν γουμεθα

τούτων του λογισμους ἀπαιτεῖν. Huc usque epistolaevserba exscribit Eusebius quae autem proxime OS Sequuntur, ex Leonti Bygantino desumpta Sunt, usque dum veneris ad paucula quaedam sub epistolae finem. IOΦησὶ τοίνυν ἐν τοῖς πομνημασιν - περὶ Παυλου λέγοντες, quae Leontii verba sunt de patribus Concilii τηρειν for legend. τηρεῖν δεῖν, id not. το ἀξίωμα της σοφίας.

Καὶ μεθ' ερα verba Leontii esse videntur).Eι δε κατα την σύστασιν και γέννησιν συνηστο, s

sapientia , ras ἀνθρωπή τουτω Praebet intem. Latina τουτο συμβαίνειν.

Καὶ πάλιν.

οὐ γαρ συγγεγενησθα τω ἀνθρωπίνω την 'O-

apud se privatim ingemiscunt in ea se plurimum jactavit ab Ioatque suspirant sed potentiam hoc, inquam, rationem eorum ejus ac tyrannidem adeo refor omnium eXigendum esSe non midant, ut accusare illum non Xistimamus. audeant. Uerum de hiS, Sicut antea diximus. ixaminavori Interprete . Turrtano. fortasse aliquis et iii judicium Ait igitur in Comme1itariis et svocaverit hominem matholicae de Paulo loquuntur servare dig- professionis, nobisque fidei ac nitatem Sapietitiae. ministerii societate conjunc Et post alia. tum Ab ioc vero qui, pro Si autem Secundum forma-dito atque Hiirato religioni tionem et generationem Opu 3O nostr e mySterio, ad XSecran latum erat. homini loci accidam transgreSSus hieresim Ar dere. tomae quid iii enim parentem Et rurSUS. illius vobis tundem indicemus 8 Non enim congeneratam su-

333쪽

Γ δε βουλεται, καὶ το ἐτεροίαν φάσκειν TV κα- τασκευην του ' Ιησοὐ ριστου της μετερας ἐν μεγίστω δε τουτω διαφερεέν αυτου την σύστασιν ἀξιούντων Paulo cum suis), τω ον Θεον λόγον ,

ἐσω ἄνθρωπος ζ καὶ μεθ' ,ερα Dr delend. η τ ενοι- ο κησαι ἐν αὐτω την σοφίαν λεγειν ως εν οὐδενὶ ἄλλω

δηλοῖ μέτρω δε καὶ πληθει περφερειν οἶον δι

πλάσιον, η και πωσδηποτε πλεῖον η λασσον του

διπλασίου, γινώσκοντος αυτο ἀπο της σοφίας η οἱ ι θαλλοι τοὐτο δε υκ ἀξιοῖσιν οἱ καθολικοὶ καὶ κ - κλησιαστικοὶ κάνονες αλλ' κείνους μεν μετεσχη κεναι σοφίας εμπνεούσης ξωθεν, και ἀλλης ἴσης παρ αὐτούς αὐτην δε την σοφίαν δι αυτης ἐπιδεδημηκεναι οὐσιωδῶς ἐν τω εκ Μαρίας σωματι.

aoisse cum humanitate sapienti quidem inhabitationis eundemam, ut nos credimus, substan declarat, menSura Vero et multialiter, sed secundum qualita titudine excellit verbi gratia,tem. duplo plUS, Ut quomodocun- Et post alia que amplius, Vel minus duplo, et, Quid autem vult dicere aliam quam alii, cognoscente PS a esse et diversam formationem sapientia. Hoc autem nolunt Christi a nostra volentibus no catholici et ecclesiastici canObis in hac maxima una re differ nes, sed potius illos quidem re ipsius constitutionem a nos participasse sapientiam foris in-3o tra, quod scilicet in ipso sit Ver Spirantem, quae alia est apud bum, quod in nobis homo in ipsost ipsam vero sapientiam terior. Et postea. Si dicere per se ipsum substantialiter inhabitasse in eo sapientiam sic corpus ex Maria VeniSSe. ut in nullo alio, hoc modum

334쪽

312 RELIQUIAE SACRAE.

Et post alia. Ita Leontii interpres Latinus.)

Et postea. Ita Leontii interpres.)Tγην δε συναφείαν τερως προς την σοφίαν νοει for legend. νοεν κατὰ μάθησιν καὶ μετουσίαν, υχὶ ουσίαν οὐσιωμενην ἐν σωματι.

Oμε δε των ανθρωπίνων προηγουμενως παθῶναμέτοχος ν ο φορεσας και ενδυσαμενος το ἀνθρωπινον εος ομε των θείων προηγουμένως εργων αμοιρον το ἀνθρώπινον, ἐν δε ν, καὶ δι υ ταυτα ποίει.

ἐπλάσθη προηγουμένως ως ανθρωπος ἐν γαστρι' καὶ 5κατα δεύτερον λόγον Θεος ην ἐν γαστρὶ συνουσιω-

μενος εανθρωπίνω. Haec extant apud Leontium Bygant. lib. iii Adv. Nestorianos et titychianos, e Codice Bodleiano prolata. Et post alia. Et post alia. ra Ac dicunt, non esse duos Fi Neque Deus, qui corpus hu-lios autem Filius est Dei manum 4ersebat eo induerat, Josus Christus, Filius vero et pasSionum humanarum princi- iam sapientia ; et aliud est a paliter eXper erat; neque Cor-pientia, et uliud esu Chris pus humanui divinoriam ope astu duo urit Filii rum principaliter X per erat Et postea in eo, in quo erat, et per quem Copulationem vero cum a haec opera faciebat Formatus pientia aliter intellige secun osv principaliter iij homo citidum disciplinani et participa ventre et Secundario Deii e 3 o

tioneIn non utem SecunduIn rat 11 Ventre συνουσιωμένος τω substantiam ii corpore forma ἀνθρωπίνω, id St, copulata Sub-tam. Staritia ejus cum homine.

335쪽

SYN ANTIOCH ADV. PAULUM SAMO uel 3

Ειτ επι τελει της ἐπιστολης inquit Eussebius ultirnum ioco pistolio ex certituita ut lucoli Ν, ubi Supra ταυτ επιλεγουσιν.

τωσαν.

Interprete Valesio. I In fine autem epistolae haec adjicit t. Hunc igitur Deo bellum iii-

dicentem, nec cedere Volentem, cum a Communiori 11oStra ab-

2o dicassemus, necesse habuimus alium Hiis loco ecclesiae catholicae episcopum ordinare, non absque divina ut credimu providenti Demetriani scilicset beatae memoriae epiScopi, qui ante hunc magna cum laude eniadem reXit ecclesiam, filium Domnum virum omnibu quae episcopum decent dotibus ex- Ornatum. Quod quidem idcirco vobis significavimus, ut et ad eum ScribatiS, et ab eo communicatorias teras accipiatis. Hic vero ad Artemam Scribat, si lubet et qui Artemam See

tantur, cum e communicent. VOL. II.

336쪽

sii RELIQUIAE SACR E. QUOD SEQUITUR, PRAEBET

Κατασκευάσας γαρ α πολλων το τριφυες, η τριμερες, ὁπως αν ἐθέλr τις νομάζειν τ ὰνθρώπινον συγκριμα, μέμνηταί Apollinaris Laodicenus τινων καὶ δογμάτων ΣΥNΟΔΙΚΩN, 5 τῶν τε κατα Παυλου του Σαμοσατεως συνειλεγμλων λεγον rος, for λεγόντων ex conjectura acagnii εξ πανου ποτε θεῶσθαι τον Κυριον. και του κατα Νίκαια εκφωνηθλτος, ου την ρησιν &c. c. Anfirrhelis adversus Apollinarem, primum edente acagnio . ix. p. I 4 I. IOInterprete mir. l. acagnio. Dum enim triplicis naturae, Vel Synodorum, quae adverSH Pau- tripertitam, vel riuocunque alio lum Samosatenum collectae fue- qui nuncUpare Voluerit nomine, runt, in quarum una dicitur, hominis compositionem pluribus coelo Deum factum fuisse Chris IoadStruere conatur, qUarundam et tum itemque alterius fidei defini- iam SYNODALI Ut definitionum ionis apud Nicaeam promulgatae, mentionem dacit, earUm nempe c.

HAEC S. ATHANASIUS. OLibello Do Synodis Arimini et Seleucio Habitis.

Aυτάρκη μεν ουν ταυτα δεῖξαι των γαπητῶν catholicorumqUOrundam Oeen ὁμοουσων tondum admittentium την διάνοιαν η λλοτρίαν, μηδε μακραν ουσαν του MOΟΥΣΙΟΥ. Et satis quidem haec sunt ad tentiam non alienum, neque longe ascomprobandum illectorum sen esse a Consubstantiali Quoniam

337쪽

o τον Σαμοσατέα κατaκρίναντες επίσκοποι γρύφοντες ρηκασι,μη ειναι μοουσων τον υἱὸν τω πατρὶ καὶ λοιπον αυτοὶ δια την πρὸς τους εἰρηκότας ευλάβειάν τε καὶ τιμην, ἴτω περὶ την λεξιν διάκεινται, καλον με αυτῶν c. cc. Et postea pag. 75ἰ . ιμεν τον aμοσατε καθελόντες σωματικῶς κλaμβάνοντες τοὐμοούσιον του Ιαυλου σοφίζεσθαί τε θέλοντος και λεγοντος, ει μη ἐξ ἀνθρώπου γέγονεν ὁ ριστος εος, Ουκουν μοούσως

αὐτης ἀρχην σχηκεναι του εἶναι, τούτου νεκεν οι τότε συνελ-2o θόντες, καθεῖλον μεν υτὸν και αἱρετικὸν πεφIPav. περὶ δε της του υἱοί θεότητος πλούστερον γράφοντες, ου κατεγενοντο autem, ut ipsi dicunt, nam epistola lem neque enim Filius ita se ha-Pene me non fuit, qui Samosa bet respectu Patri qualiter ille tenSem damnarunt episcopi scrip cogitabat Qui autem Arianam et to tradidere, Filium Dei, non esse haeresin anathemate damnarunt, Patri Consubstantialem aes de cum lauti calliditatem animadmum pSi pietatis honorisque cau vertissent, et cogitarent, non ita Sa erga viros qui haec dixerunt, Sic de incorporeis, et maXime de Deo, Pro ea Mee Sunt affecti, Operae Consubstantialitatem accipiendam 3 pretium fuerit pie cum ipsi ea de esse, agnoScenteSque Verbiam non re disserere : Et postea. Qui enim creaturam, c. ure et ipsi Fili- SamosatenSem deposuere, vocem uris Consubstantialem dixerunt. Consubstantialis torporali lac e Itemim. Cum enim Samosatensis per modo, cum Paulus argutari Filium Sentiret non esse ante Ma-35 vellet ac dicere, Si Christus non iam, sed ab illa initium existendie homine Deus factius est, ergo accepisse, idcirco episcopi tiinc Consubstantialis est Patri, atque congregati, illum depoSUerunt, et hinc DeceSSe tres esse substantias, haereticum declararunt de Filii unam priorem, duas vero ex illa autem divinitate cum simplicius O procedentes Ideoque illud Pauli scriberent, ad accuratam Consul,-sophisma Jurae caventes, dixere stantialis interpretationem non de- Christum non esse Consubstantia veneriant, Sed ut conceperant de S a

338쪽

316 RELIQUIAE SACRAE.

ειχ' πὰσαν, περ επενόησεν ὁ Σαμοσατεὶς νελ iv, καὶ δειξαι πρὸ πάντων εἶναι τον υἱον καὶ τι υ εξ ἰνθρώπων γεγονε Θεὸς ἰλλα εος ν' ενεδυσατο δουλου μορφην η καὶ Λόγος 5ων γεγονε σαρξ, ὼς ειπεν ὁ ωάννης καὶ ἴτω με κατα της βλασφημίας Παυλου πέπρακται. ζ. 43. et 44. p. 757. c. d.

Monifaucon. Consubstantiali loquuti sunt. To Deum factum esse, sed DeUS cumta enim eorum cura in eo posita esset, formam servi induisse, et serat, et quod SamOSatensis com cum Verbum eSSet, factum esse mentu fuerat, Verterent, et ante carnem, ut ait Joannes atque ita omnii Filium isses declararent, adversus Pauli blasphemiam ac- eumque nequaquam Ἐρ homine tum est.

-Do Eodem Antiocheno Concilio IsHopo asser S. Basilius M. in Epistola lii olim ccc.

Nam revera qui in Pauli Samo substantiae et eorum, quae e Sub-SatenSi causa convenerant, vocem Stantia, adeo ut divisa substan 25 hanc quasi male sonantem cui tia appellationem consubstantialis Iiarunt Dixerunt enim consul, conciliet iis, in quae divisa eSt. Stantialis voce exhiberi notionem Phil. ii. 7. MOan. i. 4.

339쪽

I CONCILIUM ANTIOCHENUM

CONTRA PAULUM SAMOS ATENUM.

P. 285. l. I. CONCILIUM ANΤ1ocΠΕNuΜ c. Ut hujus priorumque conciliorum, quae in causa Pauli Samosatoni inter annum 264. et 27 O. Antiochiae habita sunt, detur notitia, nihil perindo orit ac si asseratur ipsa Eusebii narratio ex lib. vii Hist ejus Ecel. deSumpta. υστον τῆς

'Pωμαίων ἐκκλησίας rεσιν ενδεκα προστάντα, διαδέχεται τωκα 'Aλεξάνδρειαν μώνυμος Διονυσιος δε, τούτω δε καὶ Δημητριανου a 'Aντωχειαν τον βίον μεταλλάξαντος, την επι σκοπη Παυλος ὁ ε Σαμοσάτων παραλαμβάνει τούτου δεταπειν καὶ aμαιπεττὶ περὶ του ριστου παρα την εκκλησιαστικην διδασκαλίαν φρονησαντος ως κοινου την φύσιν ἀνθρώπου γενομενου, ὁ μὲν a 'Aλεξάνδρειαν Διονύσιος παρακληθεις ως ν επι την σύνοδον ἀφίκοντο γηρας μου καὶ aσθενειαν του σώματος αἰτιασάμενος, νατίθεται την παρουσίαν, δι επιστολης την αυτο γνώμην ην ἔχοι περὶ του ζητουμένου παραστησας. οἱ δε λοιποι τω εκκλησιῶν ποιμενες, λλος ἄλλοθενὼς επι λυμεῶνα της ριστου ποίμνης συνίεσαν, οἱ πάντες ἐπιτην Ἀντιόχειαν ηπεύδοντες. τούτων ita μάλιστα Τιεπρεπον,

340쪽

Φιρμιλιανος μεν ης Καππαδοκῶν Καισαρείας πίσκοπος ην

Γρηγόριος δε καὶ 'Aθηνόδωρος ἀδελφοὶ, των κατα Πόντον παροικιῶν ποιμένες' Η επὶ τουτοις Ελενος της ἐν Taρσω παροι- κιας, καὶ Νικομας λὶς ἐν Ἱκονίω ου μην ὰλλα καὶ τὶς ν' Ιεροσολυμοις ἐκκλησίας 'Υμέναιος της τε μόρου ταύτης Καισαρειας Θεότεκνος Μάξιμος ετ προς τούτοις των κατα Βόστραν δε καὶ ουτος ἀδελφῶν διαπρεπῶς γεῖτο μυριου τε αλλους υκ αν ἀπορησαί τις αμα πρεσβυτέροις καὶ διακόνοις, της αὐτης ἔνεκεν αἰτίας ἐν τὶ προειρημέν πολει τηνικάδε συγκροτηθέντας παριθμούμενος ἀλλα τούτων γε οἱ μάλιστα επιφανεῖς ἴδε ησαν. πάντων ου κατα καιρους διαφόρως κa πολλάκις επὶ ταὐτο συνιόντων, λόγοι ast ζητησεις καθ' κάστηνὰνεκινοῖντο σύνοδον των μεν ἀμφὶ τον aμοσατεα, τα της ετερο ξίας πικρύπτειν τι καὶ παρακαλύπτεσθαι πειρωμένων των δε πογυμνουν καὶ ις φανερον ἄγειν την αἴρεσιν και τηνεις ριστον βλασφημίαν αὐτου, δια σπουδης ποιουμένων ἐν τούτω τε Διονύσιος τελευτα, κατα το δωδεκατον τος της Γαλλιηνου βασιλείας, προστας της ar' 'Aλεξάνδρειαν επισκοπης ετεσιν ἐπτακαίδεκα διαδεχεται δε αὐτον άξιμος Γαλλιηνου δε εφ' λοις ενιαυτοῖς πεντεκαιδεκα την ρχην κεκρατηκότος, Κλαύδιος κατέστη διάδοχος δεύτερον δε οῖτος διελθων τος, Αὐρηλιανω μεταδίδωσι την γεμονίαν καθ' ον τελευταίας συγκροτηθείσης πλέίστων ἔσω επισκόπων συνόδου, φωραθεὶς καὶ προς πάντων δη σαφῶς καταγνωσθῶς τεροδοξιαν ὁ της κατα 'Aντιόχειαν αἱρέσεως ἰρχγὶγος, της πω τον οὐρανον καθολικης ἐκκλησίας ἀποκηρύττεται μάλιστα δ' αὐτον εὐθύνας πικρυπτόμενον διηλεγξε αλχίων' νη τά τε ἄλλα λόγιος, καὶ ο φιστοῖ σόφος της IS. Florent prior, Secunda manu τωνεπ' Ἀντιοχειας Ελληνικῶν παQευτηρίων διατριβης προεστώς ου μην ἰλλα καὶ δι' περβάλλουσαν της εις ριστον πιστεως

γνησιότητα, πρεσβυτερίου της αυτόθι raροικιa ηξιωμένος Ου- τος γέτοι Πισημειουμενων ταχυγράφων, ζητησιν προς αὐτονενστησάμενος ην καὶ ις δευρο φερομενην ἴσμεν, μόνος ἴσχυσε τῶν ἄλλων κρυψίνουν οντα καὶ ὰπατηλον φωράσαι τον ἄνθρωπον, caPP. 27-29. Mucisitur xystus undecim annis ecclesio Romano proe fuisset, in ejus locum successit Dionysius,

Alexandrino illi cognominis. Sub idem tempus effincto Antioohic Demetriano, Paulus Samosatensi episcopatum sus -

라틴어 텍스트