장음표시 사용
351쪽
IN SYNODUM ANTIOCII ENAM. . 329
A διαφοροι φυσεις καὶ τα διάφορα προσωπα να-a μόνον ενωσεως χουσι τρόπον την aτα θέλησιν σύμβασιν, ἐξ ης κατα νεργειαν επὶ τῶν ἴτως συνβαθέντων sor. συμβιβασθέντων δεληλοις αναφαίνεται μονάς.
Mη θαυμάσεὶς τι μίαν μετὰ του Θεου την θελησιν ειχεν σωτηρ ωσπερ γαρ μίαν τῶν πολλῶν καὶ την αυτην πάρχουσαν φανεροῖ την ουσίαν Osτως η σχεσις της ἀγάπης μίαν τῶν πολλῶν καὶ την αυτην εργάζεται θελησιν δια μιας καὶ της αυτης φανερουμενης sor. φανερουμενην ευαρεστησεως.
Tα κρατούμενα τω λόγω της φύσεως ου εχουσι παινον τα δε χεσε φιλίας κρατούμενα περαίνεται. μια και η αὐτ1 γνώμη κρατούμενα, δια μιας καὶ της αυτης νεργείας βεβαιούμενα, καὶ της κατ επαύξησιν οὐδεποτε παυομενης κινησεως καθ' ην τω Θεῶ συναφθεὶς ὁ σωτηρ οὐδεποτε δεχεται μερισμον
352쪽
εις τους ἰωνας, μίαν αυτ r. υτος καὶ την αυτην εxων θέλησιν καὶ ἐνέργειαν, εὶ κινουμένην τῆ φανερώσει των γαθῶν.
Ad haec Caten in . Ioannem a l. ramor nuperrime edit in pag. 35. hoc praeStat. ρη δε γινωσκειν τι ὁ μεν ΓΙαυλος ὁ Σαμοσατευς υτ φησίν 'Εδωκεν αυτω κρίσιν ποιεῖν,οτι υἱὸς ἀνθρώπου στίν S. Joan. v. 27). Fortasse Paulus in
Scripto ali lii sententiam suam do porsona Christi propugnan hoc evangelistae dicto usus orat. His donique Athanasii orba subjungam quae do Pauli opinionibus
agentia cum superioribus bene conveniunt. επε η καὶ πάντες αἱρετικοὶ τουτο λέγειν εἰώθασιν, ως Ιαυλος ὁ Σαμοσατευς Θεον εὐτρο παρθένου ὁριολογει, Θεο εκ Ναζαρε ὀφθέντα, καιεν rευθεν της πάρξεως την ρχγην σχηκότα, καὶ ρχην βασι - λ α παρειληφότα, Λόγον δε ἐνεργὸν ε ουρανου, καὶ σοφίαν
Leonti Bygantini pag. 636 tomi secundi Auctar. Biblioth. PP. Paris hujusce si agmonti sic so habui indox, Confutatio ei Actis contra Paulum mnosatenum a Malchione, Graeco in Codico Sto Bodleiano, Ἐκ τῶν ai του sor. περιαυτο ut supra apud JUStiniano πεπραγμένων, προς υτον Paulum παρα Μαλαχίωνος recto codex in superioribus nomen αλχιων SeripSerat ἰντωρησεις. Unde suspicabar, Pauli Disputationum illain adversus Mulchionem, cujus fragmenta Supra attulerat Leontius, iasoriam Concilii hujus Antioohoni Actis suisso cum Malchionis responsi s. Siculo autem celestim Sexto Leontius scripsit. Porro ipsam hanc disputationem, aut Saltem, partem ejuSilem, saecillo otium non adhuc extitisse, ostendero videretur. Frocul phus Loxovionsi in Chronico aptu tona. v. Biblioth. Patr. Paris P. Sao. ibi uit, hunc dialogum usque hodie x-turo, nisi omnia Sua OX II ieronymo idoni scriptor dosiiDipsissot. Sod do Matellion ipso Ot disputation dii advorsus 'nullini vidualitur 'quesubistitu quos initio tui uin
353쪽
liotarii in transcripsi bi alosius io nil notavit: Ilio Malchio o confutatione Palili Saniosa toni tantuna gloriam rotulit, iit a de causa in Monologiis rostcoruin inseruori consecrari diu 28. Octobris. V Ad hic statuit S. Hioronymus, De Viris si cap. l. Ostiluuin Eusebii vel ba repraesentavit, scriptam a Malchione pistolam synodicam misso, lupe ex Eusebio desumpta mox sistitur; quod tanton tam avio quam Fabricio propior silentium Eusebii, qui magnain illius partem adduxit, ubi uni videbatur. Ceterum hoc si agilientum non primo Graece di- tum Latine praestitit, sicut illud quod antecudit Balugius in Nova Collect Concit. p. l. et post eum ullandius iii tomo iii Bibliothecne sum P. ubi in Prolegg. P. XXXi X. sententiam deinceps mutasso Fabricium ait, Malchiotiem epistolae Synodicae auctorem agnoseontem in Bibl. Gr. Om. Xi pag. 3 6. Eandemque de epistolae auctore opinionem habet et Keilius ad odit recunt tona. vii Fabriciani eris p. 3O8. P. O . l. II. Ex simplicibus fit c. Petrus Diaconus, qui Saeculo Scripsit sexto Malchionis locum ita induxit Hinc etiam a sanctis patribus adunatione eae divinitate et human tute Christus Do=ninus noster compositus proedicatur. Quod nolens Paulus Samosatenus consteri, damnatus est ab Antiocheno concilio Malchion presbytero ejusdem Antiochense
ecclesioe viro per omnia eruditissmio, et ab univerSi sacerdotιbus, qui contra eundem Paulum convenerant, tuns electo,qiri summitin disputationis certamen a concilio memora osuscipiens, ita eundem clereticum inter aera redarguit, dicens: EX simplicibus fit &o.
Ibid. l. 17. et ideo composita esse non possit. Censebat Paulus. Siquidem Sapientia propter inuremonii t diminutionis receptionem eum alio nequeat componi substantialiter, hoc sequi, Christum non OSSe constare ex Sapientia Substantiva, seu Filio vel ' octo Dei, et oinitas. Malo bost particula non ante possit apud Halugium itidom in odit. principe opusculi Petri Diueoni. P. O3. l. 4. Ἐπιστολ)i. Διονυσίω c. Capito O. lib. vii. Hist. Eool Eusebius epistolae hujus synodicae partem Scrip-
354쪽
tio incolni--lum a mi hic referre. Epistola. DIONYSIO.&e. Iteron vinus tradit ut ni Mi ilixi Malelii Onom hane epistolatu e l)wrSOtia Synodi ScriPSi Q qiurii tui dein Propter testimoni tui Hieronyini verisi in il vidOtur sed de rosilet Eusebitis. Pellam vero ante in t allanditis partimo Eusebio partitu vero X Leonti O HyZantino lini Ptalia, tonio iii Bibli oti ea sum P inscripto Malchionis noluitio ima eum Valesii notis adjecit. Ceterutri Vocen Ἐπιστολh quam ex Scriptis suis codicibus addidit alosius in Cod. Suri seu Nodi inveni praetorini sit alitem trothius in sua Eusebii editione, neque extat me επιγραφη in IIS. Nori ole. Neque in codice Medi o-Florentiato, quem ultra septingentos annos suisse scriptum reser Jacobus Grono-
356쪽
tis consignavit, paucis istis praemissiS Mίαν δ' ουν εὐκοιν γνώμης οἱ επὶ ταυτο συγκεκροτημένοι ποιμενες διαχαράξαντες
φωνάς Ἐπιστολη. QIONΥΣΙ linc. Omnes itaquo in unum congregati antistites, unam eae communi senimitia ad Dion 'sitian Romanc urbis episcopum, et ad Maz-ὶum Al andrinum scripserunt epistolam eamquo ad omnes deindo pro- oinoia transmiserunt: tim ut studium suum ac diligentiam omnibus declararent; tum N perversuiu Pauli dogma confluationes quoquo et disp/ιtationes adeorsus illiuem habitas Minctumque hominis vitam ac mores inponerent. Porro ,- sanhet illorum verba, ad pHrpetuam posterorqιm memoriam
non incommodum fuerit Ho referre. Epistola DIONYSIO, Ac Hieronymiis tradit, ut modo dixi Malchionum hanc epistolani ex persona Synodi ScripSi 8Se, quod quidem propto tostimonium Hieronymi, verisimile videtur, sed de rosito Eusobius pellam vero ante me aliundius, partimo Eusobio, partiti ver e Leontio Byguntino Sumptam, tonio iii Bibliotho in sum P inscripto Mulchionis nomino una cum Valesii notis adjecit Cetorum Vocem πιστολὴ quam ex Scriptis suis codicibi is addidit illosius in Cod. Moil seu odi invoni. praetormisit autem trothitis iii sua usubii oditione, neque extat haec επιγραφη in IIS. molo. oquo in codico Medioeo-Florentino, quem ultra Septingentos annos suisse Scriptum rosor Jacobus rono-
orta fortasso est sorinula solennis, luro OXtu et Supra p. 73. X Paulino illo in Epist ad Coloss. i. 23. του ευαγγελίου-του κηρυχθέντος ἐν πάσ τη κτίσει Η πο τον Ου- ρανόν,
357쪽
IN SYNODUM AN TU, HIENAM. 3: 3
Codicis Lecti mox ἰμιλιανο ed. Steph. Extat vero loctio Αιλιανος in ara. d. Gener o Christoph. Versione sol in codd. ulosio infra monioratis). Sod oti ain o loci lotio Gmiteri seu codicis Palatini, ικομαδιαι ος, ortu ex duobuSnoininibus Νικομα et Αἰλιανος, patet librarium istum lo-gisse ιλιανος SI BOTII. Hubeia Nικόμαχος et Νικομαδιανος IIb S. Norfose et Pari8. I. P. O3. l. . ιλιανος Αἰμιλιανος sed Steph. In codico Mag. Fuli. Sav. et Med. Αἰλιανος logitur Rufinus quoque Elianum vocat, utque ita ore Nicophorus et Syncelitis.
Cotorum Athanasius in libro do Synodis Arimini t Solou-cim, testatur in hac Synodo O suisso Patres qui Paulum
PraeStant, reserente Burtono, codd. quoque Nors Venet. Florentinique. Αἰμιλιανὸς codd. Reg. et Paris. 2, a Par S. vero priori vox abest. In Scaligeri II S. Αἰλιανος extabat Hilarius in libro De Smidis notantem arduino admurg. d. Sum Conciliorum, ubi Eusebiana pars epistolae collocatur patres dicit suisse octoginta. Immo auget numerum usque ad centum et octoginta Basilius Diaconus in
Libello Supplici, quom Theodosio obtulit et Valentiniano,
ut in Annaldi s suis narrat BaSnngiu ad nn 269. . . Dum vero scribit de postrema ac Synodo Eu Sebius, cap.
όδου, octo monent ad Athanasiun De Synodis pag. 757. oditoros Benedietilii a Rea lingio huc allati, vertendum
CSSe, quamplurimorum episcoporum. I idemque notant, nullam ortasse dissensiononi inter Hilarium osse et Athana Sium, numero enim pleno O. et O. dici poSSe, qui Septuagenarium aliquot numeris excedant. Interea, durn ait Photius in Erotematis a l. Fontano Florentiae anno 785. priimina editis, Eros. i. p. 42. Paulum umoSatenum
duodecim episcopis, quod nudum hominum essu Christum diceret, condemnatum misso illud sp0ctat ad piscopos initio epistolae Synodicae commemoratos Partem vero Catalogi patrum istoriam ex Germano Politano proti ilit avitis in Hist Literaria voce Magnes in qua quatuor OV nomina OxiStunt, eo Tarsensis, a 'nes, Photinus, Marcellus. Ait Crevius Geontinus P. in Goamatico nil Anthi initiu
358쪽
S. apud cl. Galuum, ubi de Synodo Antiochen advers. Samosatenum agit, haec habui. Intererant, inquit, Concilio P contra Paulum Samosatenum Gregorius ThaumaturgUS, P Leo Tarsensis, Maximus ostrensis, ast Ιεροσολύμων
λιανος ὁ θαυμάσιος Theotecnus, Photinus, Marcellus, &c.VVol. I. p. 235. Tuntium, nee plura, RViuS.
P. O3. l. . H LI αυλος Omisit particulam καὶ Strothius ut edit. Steph. et Christophorso)ὶ Intem Sequeretur. Hoc nomen et cetera a Sto Norfose absunt, usque dum ad illa καὶ Mαλχιων onoris. Statim post habui Bola-sus pro Bolanus Vetus interpres Rufrius, utque υτυχὴς pro Ευτύχιος Georgius Synceli in Chronographi haec a
Ibid. l. 1. Θεοδωρος Huia Gregorium NeocaeSariensem esse, cui teAiunt Hieronymo supra Theodoro nomensuit oxistimat Tillomoni. Vid. Mem. Eool. Om. v. in Paulo Samos Art. 4. Etenim ex Eusebio capite 28. Ou- stat, eum cum fratre Athenodoro Synodis, hiae adVerSuSPaulum convocabantur, interfuisse. Porro eisdem praefuisse
Gregorium, tradit Maximus in Collatione cum Theodosio episcopo Caesareae Bithyniae. p. 6Ι, 62. p. S. Maximi. Primumque tu nomen Gregorii in Catalogo patrum Cavio allato Canonicam Gregorii pistolam proXimo unis collocavi. Cotorum addidit Rufrius vocem presbyteri post
ultima nomina Malchion et Lucius. Ibid. l. 3. πίσκοποι-εκκλησίαι Notanda os imprimis hujus opistolae inscriptio, quae non Solum PiScoporum, Sed presbyterorum et diaconorum, utque adeo plebis ipsius nomen praefixum continet, eodem plano modo in Actis Cur thaginensis Synodi, cui araefuit Cypriantis, cum in unum Carthagine convenissent episcopi plurimi, mi presbyteri u diaconis, pro sento etiam plebis azima parte, e . dein logitur in Concilio liboritano. VALEAHIA. a ἐπίσκοποι MN. Norfose sed initius apte, et in hoc codice Φιρμιλλιανυς cum duplici λ ornpor Scribitur.
P. O . l. 7. υδε προ πρόσωπον γράψας αυτω εις et . N. Nor solo. Contra την γνησιότητα, fluunt ultion inulti tuen-
359쪽
posititia Epistola Dionysii Alexandrini ad Paulun SamosatenSona 'lud edita est in tonao i. Sanctorum utrum
lina chim x propoSitionibus Pauli Samosatonsis cl. Dionysii ad eas respoliSionibus. Nam Patros qui dona Antiochoni Conditi affirmant Dionysium non dedisse litora ad Paulum, sed tantum ad Ecclesiam Antiochensorii. I ii illa autein Epistola qua Dionysii nomine publicata est Dionysius bis Paulo scripsisse dicitur. Sod noc stilus illius pistolae ac responsionis reliquis Dionysii scriptis respondet. Ita tuo opus illud adulterinuri osso, ob eas quas dixi rationes mihi orsuadeo, licet Baronius eam Epistolam pro
Vera ne germana habuerit. VALESIUS. P. O . l. a. πολλοι συνίσασιν πολλοὶ συν μῖν Gruteri
Leoti et Memplaris Ionesiani Margo Addit Burtonus cod. Paris. I. abest πολλo a II S. Norfose. Ibid. l. 3. νευ τινὸς περι τον λόγον λοιδορίας male hunc locuti vertit Christophorsonus, qui Rufinum recte praeculatum sequi noluit. Vertit enim in ulla verborum contumelia, cum Vertendum esset sine ulla religionis nostro contumelia. VALESIUS. Ibid. l. 15. F υτου του Abest αυτo a IIS. Norfose. Syneelloque une addit Burtonus codd. Paris. I. Floren- Ibid. l. 6. τον Θεον τον ἐαυτου καὶ Κυριο αρνουμένου Spectare Videntur patres comm. 4. Iudin, καὶ τον μόνον δεσπότην Θεὸν καὶ Κύρων μῶν Inσουν ριστον-ρνούμενοι:Hoc, ut supra dixi ad AI Fragmenta p. 48. lectioni Θεον, quae ubeSi quidem a plurimis apostoli codicibus, aliquatenus patrocinatur. Absunt verba καὶ Κύριον S. Eusebii Bodi seu Sami. Addit Burtonus codd. Med. Maz. Fulet Hotnichenus resdensem. Habent a του υἱον υ του ρv. SSti Florentini sed prior illorum a secunda manu. Ita vertit Rufinus ac si solum invenisset αὐτον Θεὸν ρνουμενου, Deum autem negaritis,sdem in qua renatus fuerit. Unde mutata ess vid0ntur verba a contradicentibus fidei catholicae mox infra cominemoratur ah ἀρνησίθεος
360쪽
Pauli κακία, et simili de causi apud eundem Caium, Seu Sal toni Parvi Labyrinthi uotorsem hae rosis Theodotiana
Ibid. l. 12. καὶ μητε παρα πατέρων μητ εκ r. Sine ast et mox μη εὐτέχνης Niceph. STROTH in εκ . Synceil. Ibid. l. 15. αἰτεῖ καὶ σειει ὰπαιτεῖ καὶ διασεί. Niceph. STROTH. D εκσείει S. Bod . errore Orto ex vitiosa pron elatione vocalium. Addit Burtonus codd. Med. Maz.
Ibi d. l. 16. σειε τους δελφους Duplici rutione concussionis critnen admittitur; ut cum terrore poteStutis, magistratus vo miles aliquid exigit aut cui per fraudem et calumniam, suffragii praetextu aliquid a quopiam elicitur ut in logo I. D. de calumniatoribus. Hoc secundum genuSconcussionis intolligunt patros concilii Antiochoni. Do primo genere concussionis loquitur Maximinus in Epistola ad Sabinum, quam roser Eusebius in libro X cap. 9. e- Scio autem cur tantopere refugerit Christophorsonus vocem concutere et concussiones, cum tamen sint Latinae, et a veteribus jurisconsulti crebro usurpatae. Sed et in ovangelio a vox habotur, ubi Joanno militibus ita praecipit: neminem concutiatis e contenti estote stipendiis ostris. Apud