장음표시 사용
341쪽
pit. Hi cum adfersus ecclesic doctrina=n nimis abjecto et humiliter de Christo sentire coepisset, quasi is nihil supra
cominunem hominum naturam habuisset Dionysius Alemandrino ecclesio episcopus ossatus ut ad concilium eniret, adventum quidem suum distulit, senectutem et infrmitatem comporis causatus. Ceterum quid ipso de hac quoestione sentiret, per epistolas indicari . At reliqui ecclesiarum pastores undique eiciti, tanquam adversus regis Dominici astatorem, simul omnes Antiochiam convenerunt. Inter quo mainimo eminebant Firmnilianus Caesarein Cappadocum epiScopus: Gregorius et Athenodorus fratres, ecclesiarum apud Ponti episcopi Helenus quoque Tarsi et Nicomas conii antistites. Sed et Hymeninus qui ecclesiam Hierosolymitanam regebat, et Theotecnus qui Coesariensem illi nitimam
administrabat Mazimus proeterea, qui Bo8trensem ecclosiam summa cum laudo gubernavit Maecentos quoquo alios qui una cum presbyteris et diaconis eo coinfluaeerunt, nequaquam incito fuerit recensere. Verum hi quos disi illustres
pro ceteris habebantur. Omnibus igitur arto tempore dioersimodo ac Smpenmnero in unum coeuntibiis, multo disputationes et qucrationes in unoquoque conse88u agitatia Sunt cum
hinc Samosatensis Paulus dogmatis sui novitatem occultare adhuc niteretur illino Sacerdotes hcleresim illius et a Mersus Christum blasphemiain denudaro atque in medium producere laborarent. Dum hinc aguntur, Dionysius tremum diem obiit, anno principatus Gallieni duodecinis, cum Aleaeandrii episcopatum septemdecim anni obtinuisset. In ejus locum subrogatus est Maaeimus. At Gallienus imperio per qui=υ-
declin continuos annos administrato, Claudium successorem
reliquit. Qui cum biennium Feravisset, Aureliano deinceps tradidit principatum. Hujus temporibus postrema Synodus innumerabilium fere episcoporum congregata est in qua auctor illo nefario apud Antiochiam hinreseos Paulus, convictus et ab omnibus manifestissime deprehensus falsi dogmati reus, ab universa quo sub coelo est ecclesia catholica eliminatus est. Principuo ero illum coarguit, et latere cupientem confutavit Malchion quidam, i disertissimus: quips qui Sophistico apud Antiochiam scholo pra fueratr
342쪽
et qui ob dei Christiano sinceritatem, in ejus loci ecclesia
presbyterii honorem erat consecutus. Hi ictitur Mersus Paulum suscepta disputatione, incipientibus cuncta notariis quin quidem disputatio etiamnum istinc occultos hominissensus fraudesque deteger 80ω omnium valuit Capp. 27-29. Ubi alosius ad voces κατα καιρους διαφόρως P. I 8. l. II. haec annotavit: Tibenter Scriberem κατα καιρους διαφόρους, cujusmodi errorem Supra notavimus. Plure certe Syn- odi adversus aulum Samosatonum diversis temporibus congregatae Sunt, ut Eusebius Rufinusque testantur. Quod autem sequitur καὶ πολλάκις, id minimo otiosum' est ac superfluum. Nam et plures divorsis temporibus Synodos coactas misso ait Eusebius, et in unaquaque Synodo plures suisse sessiones sive actiones. V Haec
Valesius. Annum fuisse Christi 269, in quo incepit habori postrema haec synodus conSulibus Claudio et Paterno, ostendere vult am Basnagius in Politico-Ecoles Annal. ad hunc an iv. Pagius quoque in Critio Historioo- Chronol ad Baroni Annales ad eundem annum hoc posuit
concilium. Cum ero computatio annorum Romanorum
pontificum, quam his temporibus instituit ipso Eusobius, displicuerit earsonio, hic vir eruditissimus anno Christi
265. vel 266. Pauli condei nationem collocare maluerat. Vid. F. ejus Posth. Diss. l. O. . . O6. Sed plurimitamon scriptore ei de hac re non conSentiunt. P. 289. l. 4. Αντίγραφον Ἐπιστολῆς &c. Haec nomina cum aliis agnosces Synodicio epistolae praefixa, apud Eusebium lib. vii Hist. cap. O. EpiStolam autem, quae uti SiStitur, o cujus ortasse mentionem his verbis secit Theodoretus, πρῶτον μεν πειράσθησαν ἰατρευσαι γράμμασι την νόσον, meret. Fab. 2. . nonnulli post Baronium ad synodum priorem adverSus Paulum SamΟSutenSem, quae cire annum habita est 264, attribuorunt, alii cum Vulosio ad hanc postorior in in qua dupositus Paulus suit, eum viii licurlint, o titulo iuidein epistolae urgunteiituin ducentes BaSiaagius ori in Annalibus ad an. 264. l. 6. et . nec prioris nequo posterioris Synodi totius auctoritati, sed opiscopis duntaXut quorum Praemittuntur clionii Iaa adscribendam
343쪽
IN SYNODI IM ANTIOCIIENAM. 32I
ad Orbuni sepelivit Luinpurus in Historia Theologico- t. vol. iii P. II inter alia urgumenta extrinSecus Petita, qtiodilue mihi quidoni cito ac saetio diluonda videbantur, hoc ii iiiStolatii optiosuerit, privatis ion licere episcopis Oditae consessionis Subscriptionem aut respoliSioIIeru Antiocheno imporaro pru)suli huic quoilii arguiuent Sutis fieri posse mea est sententia Quum enitit, tost Eusebio Stipra ullato niuit habita suerint in hac causa concilia, disputationesquo et quaestione in unoquoque conSUSSus requenter agitatae, hanc pistolam amice laon imperiose
scriptam post aliquod colloquium missam fuisse dicerem, aliquanto ante Pauli opositionem, et antequain VerSipellis hominis occulti sonsus si audesque a Malchione, qui solus id potuit, dotocti ossunt. Voruntamoia in titulo, πὸ
τῶν ὀρθοδόξων επισκόπούν, tota lateor, Synodus deSignatur, Aod do titulo intorea viderit ejus auetor. Et si quis propter harum literarum concluSionem in qua do unione naturarum Christi agitur, easdem potiti contra Nestorianos conscriptas suisso suspientur, meminiSSe eum oportebit, Paulum quoque Samosatenum ad normam haeresis sum Deum ab homine Christo Separasse. Nam ut illa, qua in Malchionis et Pauli Fragmentis post Sequuntur, taceam, ad alio epistolae partem illustrandati apprime sicit Ephraemi Antiochoni locus apud Photium Cod.
CCXXIX. Ειπὼν μεν οιγε ὁ πολυαθλος Αθανύσιος φυσιν μίαντο Θεοῖ λόγου σεσαρκωμενην ου ει ὰναψε ν φη του γνωρίζεσθαι την διαφορα των φύσεων, α την καθ' υπόστασιν επληρουν νωσιν, λλα καὶ αὐτος δειξαι βουλόμενος ὼς εἶς ἐστὶν ὁ υἱ0ς σεσαρκωμενος καὶ νανθρωπησας καὶ μάλιστα κατα Παυλου του Σαμοσατέως γωνιζόμενος ο αλλον μὲν το προ αἰώνων υἱων, τερον δε τον επ' σχήτων φρενοβλαβῶς δογμάτιζε. . I 2. Ita et Cedreno Hist. Coni pend. p. 26O. d. Pari S. P. I 4. d. Xylandri Pauli opinionos videntur SSe αἱ πρωται φυα του μίαν φυσιν καὶ τα δυο κακως καὶ δυσφημως επὶ ριστω λέγεσθαι lio est, ut post liquidius scribitur του
344쪽
μίαν φύσιν καὶ δυο φυσεις ενἈριστω μη κατα τον ὀρθον λόγον ὁμολογεῖσθαι. p. 26 I. Memoria quoque id tenendum est, quanta cum κριβεια diu anto patres hos Antiochonos dolia re scripsisset Tertullianus, et post illum Novatianus aliiqUO. Ad haec primus, quod sciam, huic epistolae, cum pietate
tum simplicitate sua se maxime commendanti, utque antiquissima tempora nobis gregie reserenti, detraxit quid modo adductus Basilagius si Dupinium excipis, qui, ut ait Basilagius, nullas judicii sui rationes protulit. Contra
ante os eruditi alii, credo, omneS, pSam, Ut germanam, Semper amplexi fuerant, ex quo tempore reperta Sset et Latinitat donata a Fr Turriano medio saeculo decimo SeXto eandem Baronio ad ann. 266. Annalibus suis intem Serente. Postea tam Graeco quam Latino Romae edita est anno 16O8, ut rosert Fabricius in Bibliotheca r. vol. iv. p. 36I, ed. nΟV. mox ipsam uotario suo Bibliotheoc Patrum
Frontone Ducaeo adjicionio quod, Labbaeus post Dei in Cosiectione Conciliorum sequento et Mansio in novissima eorundem editions sed omissa opistola suerat ab Harduino, quod cenSebat eam ructius collocatam osso in Bibliothecis Patrum, quam in Conciliis. P. 289. l. . MENAIΟΣ c. Hunc cum Theotecno et Maximo nominatum ab usubio in suporioribus vidisti.
Quin otiam isti ot tres altori piscopi in Epistola Synodica comparoni. P. 29O. l. 2. πο των μακαρίων ἀποστόλων laetro pro πὸ
malim scriboro, distincta oration post vocem ἐκκλησία et post participium καταγγελλομένην. P. 29Ι. l. 4. πιστευειν καὶ ὁμολογεῖν Sin his bene procederet oratio, quae tamen surri possint, si cum prioribuaconjungantur, et fortasse δειi vel anto vel post Oxcidit. Seopo uberrat Ibatinus interpros. Paulo StipraἈντιμά ηται Pro ἀντιμάχύεται inprimenduin curuVi. P. 29 a. l. 3. ὁ Αν επι πάντων Θεος Hoc apostoli loco Christum Eupor initia Deum pilollari, niit ho PatreS
345쪽
cfluo tu in ut obitor ut notem, quod e salsa verbortim constraictio no critici quidam haeroticis partarunt, intercludetur collation corum cum tribus aliis S. Scripturae locis, nimi-
hil τον υἱὸν roponendum osse videbat Turrianus interpres. Ad illarg. Auctarii Duomani idem positum est. P. 293. l. 6. ἔν των τριῶν Hoc recepi, quod placuisse videtii Turriano, pistolam Latino vertenti, pro κατον τριων idque ad marg. Auctari Duco an positum est. Infra ego αμβρr pro αυρῆ correXi.
P. 29 . l. 3. καὶ κάλεσεν υτον αγγελος Κυρίου του
Ουράνου Haec Graecis nunc addidi, Turriani interprot tionem secutus, in qua extat, Et vocavit eum angelus D mini de coelo. P. 295. l. O. ἄνθρωπον δε τον προγεγραμμενον Pro δε
Ibid. l. 17. v χερσὶ ἐν εό Sacer Textu et Turrianus. P. 297. l. 8. παρα του πατρος Habent exemplaria omnia Novi est. παρα του Θεου. Habet et epistolae interpres
Ibid. l. 16. ὁ δε υἱὸν c. Vel subaudiondum ost xantecedentibus verbum λεγομεν, Vel πιστεύομεν. ut addendum φαμὲν ante Verbum νανθρωπηκένaι. Mons P. 295. P. 298. l. 7. κενώσας αυτον ὰπ του εἶναι ἶσα Θεω Vid0sis quae Supra ad EPIST. VIEN E LUGD de veteri interpretatione hujus cominatis dixi, Vol Ι. p. 364. Ibid. l. II. τὸ δε- πεπειραμένον Turrianum secutu Latino interpretantem lego τω δε et πεπεῬaμενος. Ibid. l. a 4 ὼς εἰς Hoc est Christus in Veteri Testamento unus et idem ante incarnationem ejus extitisse praedicatur, quomodo postea extitit, una Semper persona, quam impiesseparabat Paulus SamosatenuS. P. 299. l. II. τὴ υσὶ Voces ουσία et φύσις pro πο- στάσει persona subsistento vetere interdum adhibent, ut iri a
346쪽
luculonio tostatus ost Photius in Biblioth. Cod. X1x pag. 3OO. Vide et Joan Damascon in Isagogo c. i. T. I. P. P. 15. Sed ουσων pro substantis sensti usitatiori positam viduas sub pistolae initium.
I 833 cum exacti jam essent sere viginti anni post oditam hanc partommoliquiarum Sacrarum, prodierunt duo ultima volumina Collectionis No*c Scriptorum Ceterum o Vaticanis codicibi is ab Angolomai clarissimo Husdom bibliothooto
praesecto, et Romanae ecclesiae cardinali, depromptorum. In hujus opseris volumine penultimo Seu Septimo, inter multos alios veterum scriptorum libello nunc primum
oditos positius est Lmperatoris qιstiniani Contra Monopi' sitas Tractatus in quo nonnullae Pauli Samosatoni sententis ab impurator adducuntur, his praemissis Καὶ ὁ ἐναγιοις γαρ Κύριλλος praesul illo Alexandrinus do incarnation Vorbi disserens κατ ουδεν τερον τω του νθρώπου
κεχρηται παραδείγματι, πλην δια μόνον το εκβαλεῖν την Ιαύλου καὶ Νεστορίου βλασφημίαν των διαιρουντων τοις φυσεις ὰπ λλήλων, καὶ ις δυο πρόσωπα γουν ποστάσεις ταύτας λαμβανόντων, κα εντευθεν δυο υἱους καὶ δυο ριστους λεγόντων εν καὶ το εκ ου eo καὶ πατρος υἱόν τερον δε το εκ τῆς αγίας παρθένου κώ Θεοτόκου αρίας διαπλαττόντων ως διατοῖτο μηδε Θεοτόκον αυτην Ira αυτων μολογGσθαι, λλατο ε αυτης ψιλον ανθρωπον λέγεσθαι, χάριτι δὲ καὶ οἰκειώσει κώ-χεσει et προ τον κατα φυσιν υἱον γης υἱότητος εὐπροκο- πης ξιῶσθαι Προς ἀποδειξιν δε του τι ταυτα υτως βλασφήμησεν Παυλός τε καὶ Νεστόριος κ των γεγραμμένων αυτοῖς ἀσεβειῶν λιγας παρεθέμεθα, την τούτων μανια πασι ρι τιανοῖς στηλιτεύοντες Λεγε γουν ὁ ἀσεβης Ιαυλος εν ΟΙΣ
τω εκ Δαβὶδ &c P. 99. Ibid. l. 7. ὁ Λόγος μείζων vino. Pergit scriboro ustinianus, καὶ πάλιν λαυτος ὰσεβης Ιαυλος λεγει, Ο ΛΟΓΟΣ μείζων ν &U. P. Ol. l. 2. - να μήτε ὁ ε Δαβὶδ &c. Extat quod toritium locatum os fragmentum non tantuin in Contestations
ad Clorum tuu apud Concilia, o in Anastasii Sinaitae
347쪽
Hodes p. 324. Servatur, sed otiana apud I, oonti in ByZantinuincliti iii Ado A estorianos et Eutychianos quod lutilem I isonti opus Latino tantuin oditum est, ct indoin socii nilo
collocatur Auctari Libliotheem Patrum Duc inani. Ibi cnim Leontius pag. 36. Testimonium dona Publicum advorsus Nostorium Constantinopoli propositum attulit, o alia deinceps orba Samosatoni Pauli produxit. Primani autem
ου ην, C alia parto Oporis Loonti Latino odidit Balugius in Nora sua Collectione Conciliorum p. 19. Pertinore lime ultima duo Pauli ad Disputationem Hiis contra Malchionem idem Loontius indicavit, qui partem prioris si agmenti torum adducens titulum hunc praemisit To αυτου Pauli εκ του προς αλχωνα Maλχίωνα λόγου, ita Graeco scribi-tti in Codico S. Bodloiano Leontii. Immo vero ex titulo oporis Malchionis adversu Paulum, quem e Leontio infra transcribam, colligendum videtur, ambo ista Paulio Malchionis sub uno ortasso Dialogo comprehenSR, QPΟ-εita uisso in Concilii Antiochen Actis, quod nunc Justiniani tractatus stabilivit. P. OI. l. 5. κυριος EXtant apud Omnes praetor Justinianum istaec qiis olim edidi, ast a ἐν τοις προφηταις ην, μαλλον δε ε Mώσει, καὶ ἐν πολλοις κυρίοις, μαλλον δε νXριστω ς ε να Θεου. Habetque margo tom. iii Concit. ed. Lubbe ἴσως αγιοις pro κυρίοις. Sed μυρίοις n Scriptura
proprius abesset; et postquam haec scripsi, vidi in Conciliis Romae Graeco editis margini adpositum suisse ἴσως
μυρωες nihilo tamen minus de hac conjectura an probanda sit, dubito. Inamo, qhioniam vix arbitror eliciter exponendum esse istud, ἐν πολλοῖς κυρίοις, quod in Contestatione ad Gerum repertum est, totam sententiam X Justiniano nuper redivivo reposui, apud quem κυριος Xtat Pro qua tamen voce, cujus interpretatio itidem Satis obscura est, Viden luna, annota Paulus potius posuerit ἐγχώριος locum in bitans, et και ἐν πολλοῖς ἐγχώριος pro και ἐν πολλοῖς κύριος
legi oporteret. Nunc quoquo addidi, ἄλλος γαρ ἐστιν ησους ριστος, καὶ ἄλλος ὁ λόγος, quod Justiniano de
348쪽
P. OI. l. 5. εν ναω Extat quidem ἐν α Θεo in Contestatione ad Clerum seu Testimonio Publico, sed apud
Leontium et Justinianum vox εο abest. Habet Anastasius Sinaita ἐν Ουραν pro isto εν aω, corrUPte.
Bygantini Graeco haec duproiiapsi Latinus interea inte pres post prius illud fragmentum allatum vocem Husdem huic ρησε praefixam habet, uluZius autem istud, Et paulo post, qui, ut jam dixi, ex alia Leontii parte haec oscripsit.
MOX, ου γαρ ην δυνατος, haec St, σοφία.
Ibid. l. O. Extat hoc Pauli apud Leontium e. Alia nonnulla hujusco Pauli ossata asseruntur in Contestatione Cleri, quae Supra nominata est, sive in eodem Testimonio apud Leontium, tum vero sunt alia praetoro Pauli a Loontio alibi commemorata, sed aliunde forsitan quam o Dialogo desumpta. Cum enim in reliqui hic adductis non nominentur libri Pauli, o quibus ea collecta morant, ipsa illa inteXtu, quem Vocant, collocare nolui tanquam ad Concilium Antiochonum pertinentia; sed omnia hoc loco inter sodigerenda curavi, quo major lux affulgero tum Pauli opinionibus, de quibus varie disputatum est, tum ἀποσπα ματίοις quae sequuntur alchionis Epistolaequo Antiochen
Pauli Samosaten Sententi qumdam e Codios Leontii
Bodleiano desun tin. Aνθρωπος χρίεται ὁ ογος ου χρωται ' Naωραιος χρωται, ὁ Κυριος μων. Habet attrius interpres, Dominus non ungitur. καὶ γαρ ὁ Λογος μείζων ν του ριστου Interpres habot Domino Christo); ριστος γαρ δια σοφίας μεγας
εγενετο Λόγος μεν a ἄνωθεν Ιησους δε ριστος ἄνθρωπος ἐντευθεν. Quae adhuc allata sunt, solus Leontius habui; cetera, quae equuntur, in Contestatione quoquo ad Clerum
CPol apud Concilia Oxtant. Adverbium interea ἐντευθεν apud Eusobium in Onomastico Urbium voco Σωφειρα, et in Potri Aloxandrini Canone , ubi mors appellatur Ἀντευθεν ἀνάλυσις, simili cum signification adhibitum videas;
349쪽
κάτωθεi'. tradunt itidoni Antiochoni in Epistolin parte, quam Eusebius servavit; qui tamen desu Christus, ut obitor id
notem, apud evangelistam S ὁ εκ ου ουρανου καταβάς. Ioan iii. 13. Adverbium quoque δευρο eodem SonS utque hoc loco εντευθεν Samosatenus alibi habet. Maρια τον Λόγον υ ετεκεν οὐδε γαρ ην προ αιώνων η αρία. αρίατον Λόγον πεδε ξατο sor legend. οὐχ υπεδεξατο. Apud montium his Pauli dictis subjunctum est, Nestorius duit, Quomodo igitur Maria antiqiriorem se peperit Z καὶ ου εστι
πρεσβυτερα του Λόγου, ἀλλα ανθρωπον μῖν σον τεκεν κρείττονα δε κατ πάντα, πε η κ πνεύματος γίου καὶ ξεπαγγελιῶν καὶ κ των γεγρaμμενων η et αυτω χάρις. His autem sententiis Subjuncta est η γῆσις, quam in textu tertiam collocavi tanquam ex auli Disputatione sumptam; doindo positum est istud quod hic sequitur. Καὶ ἀλλαχos λεγει Paulus ἄλλον εἶναι τον Ιησουν ριστόν Leontius habet τον τον Ιησοῖν ριστον, s. τον Κύρων Ι. X. xa αλλοντο Θεον Θεον abest a Contestatione Cleri Aόγον. Cons. p. Postquam vero ex Graecis disporsis haec digossi, mihi constitit, Pauli verba, quae a Leontio quidem repotita Sunt, partim jam ante edita Graeco misso a Jacobo Guil. Fovortino ex Codico S. 25O3. Biblioth. Rogiae Paris in Disseri do Hoeres Pauli Samosateni Gottingae 17 I. to in . iii pag. O. de qua Dissortatione dicturus sum. Theodorus automi Raithu, saeculi septimi scriptor qui si inititur ac vetus auctor horum Collectaneorum inmodium iis tomporibus adductorum, quibus servebant litus Nostorianae, dumque Catholici cum Palilo ostorium,
dicta ejus ex adverso collocantes, libenter conserebant, cognatos esse haereticos hos crodidit Pauli dogma ita expOSUit.-ψιλον νθρωπον εἶναι τον Κύρων δυσφημησεν Paulus ' σπερ δε εις καστον των προφητῶν, ἴτω καὶ ἐν υτω γενεσθαι οὐ Θεο λόγου την σκησιν' ενθεν καὶ δυο φύσεις
350쪽
ἄλλου του ἐν υτω κατοικουντος Θεου Λόγου. Do Incarnat.
Domini, ad caluom Golasti Cygieoni o Aotis Synodi
coeno a Balsore editi, cap. i. pag. 23 i. Sed uulus Vorbum Dei υκ ἐνουσιον substantivum, Sed προφορικον prolativum tantum osse statuebat in qua quidem re ab eo dissonsisso Nostorium tradit saeculo quinto adulto Marius
Morcator in Epistola o Discrimine inter hinresin Nestorii&c pag. O. d. BuluZ itidem in Nestorii Blasphemiarum Capituli p. 165. Onser et Leontium Byg. Do Sectis Act. iii. . . Nunc demum adjicuro mihi licuit his Pauli sonatontiis quinque praeterea lines e Sermonibu ejii προς Σάβινον ab auctor oporis in bibliothocis diu abditi Bootrin Patmis de Verbi Incarnatione Olim desumptas Cifus quidoni libri Anastasio attribi iti parto nonnullus nuperodidit vir a me modo commonioratus, de republica litterarum multi nominibus Optime meritus, Angelus Mutus, nunc Cardinalis, in Sol)tinio Novo Collectionis suin et Soriptorum Volumine, p. -73. Intoro do Pauli libro supra dicto ita scribit avius in Hist. Lit Tom. Ι. p. 135. SupereSt Fragmentum G r. S. εκ των πρὸς Σαβειανον λόγων Pauli) in colloctione qua lanaasstimoniori mi, nP. 36 quam Da- muscono tribuunt noti nulli, quaequo in bibliothoea Col- logii Claromontani oponitur, iit 1ios Oeo Lubboues OnSpout Damasconi, P. 3T Haec avius. In oditione tumon Mororim Parallelorum una cuni Eclogis codicis Claromontani a Loquiono adornata haud xtat hoc Pauli cxcorpium Confor o Fabricii Biblioth Gra c. lib. v. cap.