장음표시 사용
361쪽
Tortulliani lociis inoiul hiulus Ost, qui xttit in lib. i. do. Marcio tenι, ipso itiit. cap. 8. Sed quo potius legis bona
defendam, quum qum hinresis Marcioliis concupiit 0go
concit8sit, Sed locum vide. P. OS. l. 6. καταβραβευων Langues vertit proemia accipie/M, IaOI niale. Utitur hac voco Paulus in Epist. ad Colossenses cap. i. 8. VALEsi Us. βραβεύω, intercedo Vet. Gloss. Aline verba Sic XPonenda Sunt, καταβραβεύων τους αδικουμένους injuria assectos malo defendens, ut r92varicator Sod git do voco Paulina ol. Suhloustior L ico in
sod ad litigantes qui pecuniam suam quam Paulo de lorantiit suffragiuria suum ipsis commodaret, perdebant absque
ullo fructu. VALESIUS. P. O6. l. 2. και οἴτ - φ. φρ. In vetustissimo codice
Magarino, Fuli et Mod legitur καὶ ἴτως ψηλοφρονεῖ. Sed rectior est vulgata Scriptura, ουτ ὼς ψηλα φρονεῖ, quam edd. Steph. atque Calesii prae se serunt filium Regius co-do et Syncellus ot ioeptiorus confirmatit. Nunc addit Burtonus codd. P is Nors Venet Flore)ιtinosque. Haec enim verba elident ex superioribus. VALESIUS. Ego Strothiuin sociatu sum, qui καὶ ἴτ ὼς repoSuit, notatque habere Bongarsit o Ionesiani eaeon laris Lecit. κά ούτως υφηλοφρονεῖ. Nicephormn autem ad ἴτε ως ἱψηλοφρονεῖ. Scriptum abotur in Sto Sami seu odi. καὶ ἴτως ψη- λοφρονia, prout in codd. Med. Maz. Fu et recepitque ψη - λυφρονεῖ HetilichenuS. Ibid. l. 3. Ουκηνάριος De procuratoribus ducenariis vide tria scripsit Salimasius in notis ad Historiam Augustam. Sic dicebantur procuratores, qui ducenta sestertia annui
salarii nomine accipiebant a principe, ut claro docet Dioin lib. iiii pag. O6. VALEsi Us. Ducenarii principes mulierunt, ut testatur Scotus De Insignibus Magistratuum vel apud praesectum Augustalom, vel apud Comitem Oriontis. Cuticollariis mostris similes Habebant sub iso,
362쪽
Cornicularitim, Adjutorem, Commentariensem, ab Actis, Numerarios, EXceptores, et caetero ossiciatos. Dicobantur auten ducenarii, quia ducenta sestertia annui salarii nomino accipiebant. ΤΗΟΤΗ. Et de hoc munere, quod XRomanorum imitation transiit ad Palmyrenos, erudito
glico scriptae c. iii p. alo. &c. Sod o cl. Moshomius in Comment. De Rebus Christianorum ante Constant M. Saec. iii . . 35. P. O5. Scribit, Se cum alii nonnulli putare, Paulum hunc Samosatensem ducenarii huius reVera geS-sisso, doniquo ortasse a Zonobia Palinyrenorum regina obtinuisse, quae ipsius patrona fuit. Verum, ut morit luconarius Paulus, tribunal, de quo Patro mox objiciunt, thronus excelsu Socretumque haud proptere pertinerent, ut sibi orsuasit Sollertis, ad ducenarii ossicium; cum istaec Paulli homo sup0rbissimus in rebus divinis et ecclosiastici singondi per imitationsem quidem specularium judicum sibi comparasset,inhiod disortis verbis hic traditur. P. O6. l. 6. παγορευων PoS hunc vocem punctum in si immo notatur tum in codice Regio tum apud Nicephorum o Syncellum. Sed cum in odio Modicae o Magarino initia hic nototur distinctio, malim legero uno ductu υπαγορευων ἄμα βαδίων i)μοσια, c. Certo Rufinus hunc locum ita logit at tuo intellexit, ut ex ejus erSione apparet. Nam et incedens per plateas, tali quadam ambitionstitebatur, publico pistolas relegens, atquo in auditu omnium
ται S. Norfose. Nec titulo. Abos την a Syncella, qui τερθρείαν liID τερατἐίαν inVenit, quod perinde St.
Ibid. l. 4. βημα μὲν καὶ θρόνου ψηλοι J toprehendunt patro Antiochoni Concilii in 'aulo piscopo Antiochiae,
jam itido ab apostolici toni poribus invalitora iii Oeclosin. Corto ducobi si utri Dolniiii thronuin litorosolymis adhuc
363쪽
IN SYNODUM ANTIOCII ENAM. 3: 9
tribtinui sibi xtrui citra Asset in oculosin, o in o laronum subliinoin sibi statuissot. Recto in tu Rufinus hunc Oculi ita vortit. νι ecclesia ero tribunal sibi multo altiusquam fuerat aestrui, et thronum in aecelsioribus collocari
jubet. Episcopimitidum edobant in cathodi a paulo altioro quam reliqui presbytori, ut diconius ad lib. . sed tribunal
non habebant. Posto vor invaluerunt absidio gradatae et exhodrae, do quibus Ambrosius loquuntur et Augustinus qua quidona a tribunali parum disserebant. VALEsIUS. P. O6. l. 16. σηκρητον δε Hunc locum non intolloxerunt interprotos Musculus o Christophorsonus. Secretum proprium erat magistratuum et majoruin uilicum locus scilicet interior praetorii, cancellis munitus, ac Veli obpansi inclusus, in quo magistratu Sedebant, dum reorumcntlSa cognoscerent. Vide quae notavi ad Amm. Iarcollini lib. v. pag. 87. In codico Mag. Mod et uti logitur κρητόν τε rectius ut opinor. Addit Burtonus I S. Bodl. et Florentinos. Sed mox legendum est, παίων δε non Ut
vulgo editum est τε VALEAIUS. σίκρητον Niceph. το πα&ιντον μηρον jam priscis tomporibus indignationis signumerat, quale certe militem magis quam episcopum decebat. SI ROTH. Mo ταράττων pro ἰράττων, Sed mendose, M .
fodi. t Nor solo Addit Burtonus codd. Med. Maz. Fulat.
FlorentinoSque. Ibid. l. 16. σπερ Dὼς d. Steph. STROTH. P. O7. l. 2. κατασείουσι ταις θόναις Solobant olim in theatris spectatoros in signum avoris raria concutero.
Vide quae notavit Casaubonus ad Vopiscum in Aureliano. Ubi Vopiscus dicit Aurolianum primum omnium ruria dedisse populo Romano ad avorona. Aurelianus igitur id accep0rat ab orientalibus, qui longe ante ipsui orarites ad eam rem utebantur, ut docet hic locus, et Philostratus in cap. v. lib. i. do vita Apollonii loquens de Tarsensibus, o Dio libro lxi in fine. VALESIUS. Ibid. l. 3. εκβοωσι τε καὶ ναπηδωσι Fertur do ierace quodam Alexandrino, piscopi Cyrilli servontissimo auditore, quod in ejus concionibus κρότους ἐγέίρειν plau8us eicitur solitus erat ut narrat Socrate lib. Vii. cap. 3.
364쪽
Unde conjiciat qui morom suisse sed serius introductum, nonnullis saltem in locis ut insigniorum concionatorum Sermone PlauSibu exciperentur. ΕΑDixa. Nonnihil do hoc more, ab ethnicorum scholis atqtio thoatris accepto, notaVia Platonis Eutgydemu=n g. v. pag. 4. MOX γυναιμιν Pro γυναίοις II S. et γουν pro δ' υ Norfose. P. O7. l. 6. σεμνοπρεπως σεμνοπροσώπως Niceph. STROTH. Ibid. l. 8. εκ ου βίου τουτου istud male abest τούτου
M . odi. t Norfose sed τουτο habet Synoeli. Ibid. παροινων παραινῶν Castellani cod. Lectio. ξηγηταὶ Bo=Narsi et remplaris Iones. Lecit. ἐξηγεῖται Christoph. Lecti. ΤR0ΤΗ. ξηγηται editionis Steph. exemplum caligerianum. Scribitur ἐξηγGται in IIS Bodi. Addit Bumtonus codd. Med. Maz. v et Florentinosque. Sed recto Rufinus et interp. Sed et antiquis et defunctis jam tracta toribus insultabat, et illis derogans, c. Ibid. l. II. ψαλμους δὲ τοῖς μεν τε pro δε Nicoph. ΤROTH.
ψ μὲν τους dum abest δε a Syncel. et μεν, a S. Norfolo. Ponas in dubio id situm osse, utrum vetusta fuerint Scriptu, quae ab usu ecclesiae suae mandavorat Paulus hominem tamen perfrictae frontis eum fuisse necesse est, Si universos
psalmos in Christum novicio invento composito suisso amrmaverit. Extat nim hymnus in honorem Jos Christia lomonto Alexandrino saeculo conScriptus Secundo, Vel ineunte fortio, qui ad fin0m Pedagogi Hus positus est. Et quanta antiquitato gauderent psalmi hymniquo in honorom Christi tostatur, ut Plinianam Pstolam taceam, ParmLabyrinthi auctor apti l Eusebium lib. V. Hi&t. cap. 28 qui diu quoquo anto hunc Paulum, sed post initia saeculi tortii
nihil intoro ad levandam invidiam, tum Paulo alioquin ex institution odarum et oncomiorum ii sui ipsius laudem jure merito conflata ost hoc saciot, quod hosannas dici opiscopi antiqui mori suorit, ii discinius ex S. Hieronymi Comm. in Mati. c. xi pag. 38. d. roben qui tamen pSe illam consuctu linom improbat Addam bono praecipore
365쪽
Conciliiiiii reo liccntini in unone Penuit. τι υ si δι τι- κους aλμους λέγεσθαι ν τῆ ἐκκλησία. iii iii Dol luidoni honorein facti sint, publica vero auctoritato haud sanciti.
Utinata anti tuo liuic canoni hodierni dolos in nostra coelosia Anglica auSculturent. P. O7. l. 2. ριστον omittit Niceph. Sinoiu. Ibid. l. 15. 9Jra Castellani Cod. ΤROTH. et teste ur- tono cod. P . . ita ut horresceret, si qui audiret, habot Rufrius et interP. Ibid. l. 17. επισκόπους των μόρων αγρων Chorepiscopos intolligor videtur. Eo enim distinguit epistola ab opiscopis urbium. Hos igitur in concionibus ad populum, similia ac multores illus psaltrias do Paulo dixisse asserunt patres quod Christophorsonii non intellexit. VALE
υιον Θεου II S. Norfose. Abest του eos a micello. 0- torum do ipsa Pauli sontentia, vide quae Sequuntur P. OO. Duin vero hoc loco κατεληλυθότα pro κατεληλυθέναι, Sicut infra quoque lin. . p. 3O8. idem S. habet, ita similitor in codicibus scriptis sacer textu variatur apud I Joan. v. a. Ibid. l. 3. προλαβόντες προσλαβόντες S. Steph. Christoph. Leou. Ionesianique Memplari Marg. MOX των μελλόντων ηθήσεσθαι ed. Steph. Stephani lectio e mox Sequente ρηθήσεται orta videtur. STRΟΤΗ. προσλαβόντες S.
rentinosque λεχθησεται pro ηθησεται, reserente eodem, praestat cod. Paris. I. λε ησεσθαι Regiu8. Ibid. l. 5. υπομνημάτων Quod Supra obServaVimUS, Grare vulgo interprete in hujus vocis explicatione, id perspicuum fit hoc loco. Nam et angus et Musculus et Christophorsonus commentarios interpretati sunt cumaei Seu gesta vertere debuissunt. Acta aut in illa Synodi
Antiochonae nihil aliud orant quain disputatio Malchionis
adversus Paulum Samosatenum, quae a notarii eXcepta
fuerat, ut supra dixit Eusobius. Ex iis actis tostimonia quaedam prosor Leontius Byzantius in libro iii contra NeStorium, eaque distinguero videtur a disputatione Mal-
366쪽
chionis contra Paulum ubi otium doctus interpres commentarios Vertit. VALEsius. At quidquid do Latina interpretation Voci υπομνημάτων Statuendum est, hoc constat
ex patrum horum pud Leontium verbis, φησὶ τοίνυν Paulus ἐν τοῖς πομναὶμασι, scripta ipsius Pauli, o dicta ejus, quae notarii excipiebant, in iisdom xtitisso. Et quoniam ostis est Loontius, partem illorum, quae deScripsit, ad Concilii Epistolam Synodicam portinero, idcirco par illa a me infra a loci est. Utraque autem disputatio, tam Pauli advorsus aluitioriona, quam Malchionis illa Palilo respondolis, Dialogus ortasso appullata, Concilii Actis addita uisso videtur. Ad si illa quae supra notatu
Addit Burtonus codd. Med. M. Fu et Florentino8que. Ibid. l. 8. ἐαυτων αυτῶν ed. Steph et Niceph. Hic quoquo odit. Steph. lectionsem ovouuvit trothius sed cum Valosio laciunt Bodi et Norfose Syncellusque.
Ibid. l. II. συνεισάκτους αυτου γυναῖκας Quid essent συν- εισακτοι mulieres, jam pridem notavit Joannes Langus vir
doctissimus ad libruin vi Nicophori cap. O. et post illum Beatus honanus ad librum vii Rufini Quorum doctis obsorvationibus nihil os quod addamus. Hujusmodi muliere a clericis vulgo sorore vocabantur. Id me docuit canon 3 Concilii Nicaeni, qui in votustissimo codico Cor- botonsi hanc abo inscription in Do subintroductis, id est adoptim sororibus. Ex quibus explicanda os lux Honorii 4 . in codice Thood de opiscopi et clericis Eum qui probabilem moui disciplinam agit, decolorari conSortio Ororio appellationis non decet, sto. Sic otiam devotae Deo virgine quosdam sibi extraneos adjungobant, quo si utres
nymus in Epistola ad Eustochium do custodia virginitatis.
Frater sororem virginem deserit. Coelibem spernit virgo formanum fratrem quoerit aetraneum. Et cum in eo lom proposito 88 8 8imulent, quinrunt alienorum spiritalo solatium, ut domi habeant carnati commercium. Dicebantur otiam Ollimaiiento Hiismodi nulli)ros Sic niti inscri-
367쪽
bitur canon illo concilii Nicaeni in votustissimo cod. . diistolli. De Commanentibus. Agapetu quoque a Vocnbant tostolici onymo in dicta Epistola, ibi corrimo in
eas invehitur. VALEsi Us. orba canoni iii Concilii Nicaeni pritati sunt Ἀπηγόρευσε η μεγάλη συνοδος καθόλου, μητε ἐπισκοπω μητε πρεσβυrερω μητε διακόνω μητε ὁλως τινι τωνεν κληρω ἐξειναι συνείσακτον ἔχειν, πλην ει μη ἄρα μητέρα, ὰδελφην, ' θεῖαν, in μόνα πρόσωπα πασαν ποψίαν διαπέφευγεν. Vetuit magna ὶ0dus omnino no liceat episcopo, nec Presbytero, nec lacono, nec ulli penitus eorum, qui mi in clero introductan habere mulierenὶ proeterquam utique matrem, vel sororem, et amitam, vel a Sola per80nas, quin omnem usyc-ὶein effugiunt. In quem canonem Vide quae
doctissimo annotavit Guliolinus ovorogius ut o Honrici Dod volt Dissortationum iii in v. Cypriani Epistolam Pam0l lxii. cui titulus : De flagitio mulierum im clericis
binoe, sed talos inter quas et virum, Christiani seu Platonici amoris quoddam vinculum intercedebat. Optimo asiluseribit Chrysostoinus: εἰσὶν γάρ τινες, οἱ γάμου καὶ συνουσίας χωρὶς κόρας πειρογάμους γόμενοι, καθίζουσιν οἴκοι διὰ
ακολασὶς λέγουσιν γὰρ αυτὰς κεραίους διατηρ ν. Quem locum Boato Rhenano debeo. Huic addo versus nonnullos Irogorii agiang. u Lango ad Nicephorum allegatos. Ζωὴ καὶ θάνατος ουδεν ἔχουσι μέσον, Toυς δε συνεισάκτους, ως δὴ φάσκουσιν ἄπαντες, ου Οχ ειτε γάμω δώσομεν ει πιγάμους Θησομεν ειτε μεσον τι φυλάξομεν. Unde patet viro quoque respectu inminurum appellatos fuisse συνεισάκτους STROTH. Dod vellu qtii dona in Dissert. Roadingio corvinomorata, nullo adducto Scriptor Cypriani temporibus vetustiore, qui Starulla συνεισάκτων meminisSet in ea opinione St, numerandun1 SSO O de-
368쪽
lictum inter pacis illius longae mala, quorum monti tacta os apud Cyprianum. At diu ante exprobraverat Tertullianiis hunc ipsum, ni allor, morum Catholicis in fino libri sui do ejuniis:-πud o agrepo in caccabis ferret, des incidinis calet, spes in forordis Doet. Sed major his est agape,
quia per hanc adolescentes tui cum sororibus dormiunt. Porroo Irenaeo liquet, inquinatos suisso τόλμη istac Valentinianos haereticos eodem saeculo Secundo. αλλοι δε inquit, αυπάλιν σεμI'ῶς κατ ὰρχας, ὼς μετα δελφῶν προσποιούμενοι συνοικἐῖν, προῖόντος του χρόνου λέγχθησαν εγκύμονος της
ἰδελφης υπτο του δελφos γενηθείσm. lib. I. o. i. . . l. c. i. g. 2. Haec autem Irenae utque Tortulliani loca iitrum alius praetor me illisquam in hae ro redduxerit, nescio certo praeterita sunt Beuto Rhenano, Lango, everegio, Basiiugi DisSert. . ad calconi tomi i. qmul Lardnoro-
quo in Disseri do Ephstolis duabus Clementi Romano a Veistento adscriptis. Seet iii . . pag. 48. Anglica lingua
P. O9. l. 5. στε κοὰ ει δοίη ωστε ad εἰ δοίη ed. Steph. Bootius in codico Magar Fuli et Od logitur ia καὶ δοιη. Atque ita Nicephorus et Syncellus, nisi quod apostrophon non habent. VALEsius. Addit trothius Christoph. Lecti. go Nodi Seu Sasit et Noreolo sod δώn codea Norfose habui. Praesert et recte, ut vi lotur, lectionem
ulto iani καὶ es et Ueinichen cujus haec Verba Sunt, iiditur hoc loco nullo inodo hoc Vero quenquam conce-
369쪽
Ibid. D J Oniittit Niceph paulo post a ταυτας τρυφῶν idem. SI ROTH. Ibi d. l. i. si, γεγραπται Intelligit locuna qui habotur in cap. xxv Ecclesiastici. Ut corte locuna X cap. i. Proverbiorum. VALESIUS. Supra εις ταυτο S. Norfose pi'o Vulgat εις aυτο Sed ει και lendoSO Pro γυναικὶ S. Bodl. Ibid. l. 3. την ἄψιν τας φεις IIS Bodi. Addit Bur-toniis codd. Med. Maz. Fuis . Florentinos tuo. Ibi d. l. 5. περεμπιμπλάμενος περεμπιπλάμενος ed. Steph. Molius in codice MaZ et Fuli. Scribitur περεμπιμπλάμει ς, quam Vocem non intelleXerunt interpretes. Arguunt patres Paulum, quod sorinosa mulieres semper
sociim aboret idque luxti dimitens, et vino atquo opulissos ingurgitans, quae libidinis incentiva sunt. VALESIUs. Dum editioni Steph. consentiunt MN. Norfose Syncelitis Nicephoruscitae, restituent id trothio, contra avo Vale stanti luctioni S. Sarii seu Bodi qui habet divisim, περεμπιμπλάμενος. Addit Burtonus codd. Maz. Fu et Par. I. Venet Florentinosque, cum Valesio sucientes. Ibi d. l. 16. υτ δε την τυραννίδα καὶ δυναστείαν υτου πεφόβηνταί osτω δε την δυναστείαν υτου πεφόβηται καὶ την τυραννίδα ed. Steph. Nostra lectio extat in Niceph. Synoesi. Christoph. Lecti et ed. Valesii mo ὼς εἰρηκαμεν Niceph. SΤRoΤΗ. Firmant quoque Valesii section0m M . Bod o Nors sis in his addita est particula καὶ ant την τυραννίδα. Addit, sed sine τω καὶ Burtonii codd. Maz. Med. Venet Florentinosque, dum reser codicem Paris priorem habere την δ' υτου καὶ τυρ πεφ. et Oee τυραννίδα καὶ omittere eo M. Reg. et Paris. 08teriorem πεφόβqvra margini rempli Maligeriani edi . Steph ad Scriptum est. P. 3IO. l. 2. το ανδρή του ubest a IIS. Norfose. Ibid. l. 4. ξορχησάμενον το μυστηριον Ἐξορχεῖσθαι μυστροριον proprie de eo dicitur, qui re arcana seu mysteria
370쪽
prodit, de quo iborius disputavimiis ad Horodiani lib. V. cap. 5. STROTH. Valesius ita intorpretatur, filias in aliquo codice legisso εξορκισάμενον. Eae corrigendis ad calcem edit. Cantabr. Loctionem quidem vulgatum exhibent quoquo Syncellus et Nicephorus : sed vim voci ἐξορχησάμενον satis expressit alosius verbis illis, prodit mysterio. Interpretationem confirmat udaeus o Luciano et Synosio in Comment L. G. v. 'ΕξορχGσθαι. De aliis hujus vocis acooptionibus vide sis Hesychium edit noviss. V. Ἐξορχή - σομαι. χλευάσω, βρίσω ubi tumen praeter rem ex nostra epistola synodica locus isto laudatur. Nequo omittas volim Harpocrationem V Ἐξορχησάμενος, ad quem item locum plura nostor Valesius. Ad quoque, si lubet, Suidam . 'Εξορχησάμην. ΑΕΙ ΑΝD. Haec Gallandius in nota sua ad hanc epistolam. Ceterum spectari hic monet Semlorus, Hist. Eool Seleot Capit vol. i. pag. 85 Apostoli locium in
Es priori ad Timoth. nP. iii comm. 6. και μολογουμένως μεγα εστ το τῆς ευσεβείας μυστηριον, Θεὸς φανερώθη ἐν
σαρκί. In Sto autem odi per apocopen scribitur τον δ' Ibid. εμπομπεύοντά εκπομπευσαντα d. Steph. Nicephoruso Syncellus habent εμπομπεύσαντα. Sed in codice ag. Fuli ac Med. ἐμπομπεύοντα scribitur rectius Cotorum in hiritis loci version corrigendii est Rufinus hoc modo. Hic
ro qui aburato dei mysterio ad pollutissimam se Arteminhoeresim contulit. Et paulo post ubi loguntur haec orba. Hio ero qui indignus habitus est esse in ecclesia catholica,
anathema soribatur. Leg Artemin cribat, ut sero scriptum habunt duo vetustissimi codices. Ex quibus etiam Sequentia corrigonda sunt in hunc modum Artem e scribat, et illis hoeresis sectatores ei communicent. Sic enim habet
Atquo tu disorto scriptum habet votustissinius collo Ilusini in bibliothoe S. Gormnni. VALESIUS. εμπομπεύσαντα in oditionum suum recepit Strothius tostibus insuper adductis, Codicis Veneti Christophorsoni suo Lecti et Interpretatione Rusni. Addo mury odit. Steph. olim penes Scaligorum. Sod Valosianae luctioni patrocinantur odi. t Nor f