Opuscula et carmina latina;

51쪽

mentariis erlegelidis Saepiuscule supersedere Possemus. Haec relictis rebus omnibus explicanda esset tironibus, quo

facio longe lacilior haud dubie ad Terentium pateret aditu. 3.

EXPLICATIO LOC VIRGILIANI

Sexcenties iam monitum et inculcatum reperias a viris 3 doctis, qui, quod ipsi in explicandis Veterum scriptorum monumentis maxima cum laude versati essent, totam etiam hanc interpretandi honos auctores artem legibus quibus lani adstringere et alligare posse viderentur, difficilius esse, in enucleandis veterum Scriptorum locis ex ingentibus eruditionis copiis et magna quam Priores Congesserunt, farra gine delibare et seligere pauca, sed apta, Sed severo iudicio castigata, unde, quod commode reSecare POSSis Vix habeas, quam , quod Patrum adhuc memoria Passim sa-ciitatum esse cognovimus, ubicunque occasio aliqua se tibi obtulerit, effundere et effutire, quae tibi sucCurrant, Omnia. Facium etiam est exemplo et opera eorum, qui meliorem illam et saniorem Veteres auctores breviter, sed scite enarrandi rationem in hac literarum luce unice amplectendam esse, diu clamarunt, ut tandem Proscriberetur et exularet e scholis et libris putida illa omnia corradendi diligentia et perversum Pulcherrimas auctorum Veneres adsci- iiiii luminibus excoecandi studium in Nec verendum isse' Quem saepe diuque in interpretatione Terentii desideravimus libellum, qui cum rem scenicam veterum in universum, tum singulatim Terentii nostri in hac re artificium, aliasque res in Terenti lectione ex antiquitatibus Graecis scitu pernecessarias tironibus breviter, indicatis tamen fontibus, unde plura haurienda sint, explicaret, eum ipsi doctissimorum quorundam Virorum monitu, quibus semper studia nostra regunda commisimus, inducti in tironum gratiam componere constituimus. Expectanda tamen erit Cl. indorsit, quam diu iam minatur, Comici nostri editio, in qua rem Scenicam etiam diligentius quam hactenus factum est, se pertractaturum esse recepit Vir doctissimus. Titulus nostro libello praefigoturi eber die Lecture undisur Erluuieruntdes Terenz. Prolusionis loco proposita Gubenae a. 1789.

52쪽

videtur, quod nonnullos de pristino literarum splendore ni-niis sollicitos lain naussitare accepimus, ne ex hac OVa antiquitatis monumenta illustrandi arte et disciplina vetus iterum nobis ingruat barbaries Fatendum quidem, exii iis se memoria nostra Itomines quosdam a usarum sacris plane alienos, qui cum diuturna veterum lectione ingenium nunquam eXPOlivissent Suum, exosi scilicet taedium laboris assidui et quotidiani gloriolam tamen aliquam ex elegantiorum literarum studiis aucupari et laureolam inde sibi de-Cerpere mire cuperent. Atque hi novam hanc disciplinam compendiariam sibi iam repertam esse autumanteS, qua sine sudore laudes egregii literatori consequerentur, Sua vissime illam exosculati sunt et, cum iam publice illam ostentarent, intelligentibus ludibrio fuerunt et derisui. Novio tui igitur socordia et inertia istorum hominum, aestheticos vulgo appellant, apud idoneos harum rerum existimatores ullam liuic optimae disciplinae conflare invidiam lino, quamdiu bonis literis honos suus stabit, non deerunt qui praeclarissima Gesneri, Ernesiit, Ueynii, ori, aliorumque qui facem nobis in hac veteres illustranili ratione praetule- 4runt exempla et praecepta diligenter Sectanda oreque et Scriptis exprimenda sibi esse statuent, et disciplinam de manu quasi in manus sibi tradi iam ad posteros etiam et Suc- COSSOTES Suo propagabunt )lQuae quidem rati honos auctores explicandi cum milii quoque sena per proposita fuerit et cum fructu eorum, qui in subselliis nostris scholasticis mihi Operam darent, adhibita sensi tamen interdum milii redeundum esse ad antiquam illam locis quibusdam diutius inhaerendi et quae in

singulis verbis et rebus notatu digna sint, copiosius declarandi consuetudinem. Insunt enim statariae etiam lectioni sua bona, quibus tirones minime defraudandos esse, uno

ore affirmant omnes, qui in liis se aliquid intelligere profitentur. Nobilissimam illam Gesneri ad Livium praetatio nem et Ernesti epistolam tigilii inscriptam laudasse un

' Consulendus est, qui totum hoc argumentum praeclare tractavit, in nonnullis tamen iniis morosus et acerbus, i. eierotto in libello bonae frugis plenissimo : de rebu ad auctores quOS iam classicos pertinen

tibus dubia Ηeynio inscripta. Berotini 178b. p. 7 -l28.

53쪽

AENEID. VIII. 208 - 303. 33sciat. Atque hoc ipsuin in scriptoribus pedestris orationis parum habet difficuliatis, in quibus ubi diutius comia oran-d una, ubi properandum sit, facilius digitos cas. Diversa vero et longe alia ratio nobis ineunda est in explicandis poe- iis, ii Praecipue, quorum carmina longiore filo deducta

vix comprehendi possunt animo et penitus percipi, nisi celeriter et uno quasi spiritu Perlegantur, Pico Puta et dramaticos. Hic vero in primis in Virgilii Aeneide discipulis

meis enarranda saepe aquam mihi haesisse, ingenue fateor.

Fuit sane, qui pulcherrimum hoc ingenii lium an Opus Onderet, non Olum princeps Omnium Romani nominis poeta rum, sed etiam doctissimus. Singulis sere versilius inest aliquid ex recondita antiquitate et tota illa multiplicis do ctrinae, Ob quam Og O appellabantur Vetere Poetae, penu depromtum Pendet totus ab imitatione Graecorum, quos diligenter exprimere et assectari, ab hominibus illius aetatis in summa laude ponebatur. Respicit ubique vitam

et mores Romanorum cum veterum tum eorum, quibus in teresset cum maxime. Quae quidem omnia Si qui accurate ensitare velit et tironibus quasi mansum cibum in Osinserere, nae ille egregie peram ludet suam. Elephan tu prius ariet, quam vel unum Aeneidos absolverit librunt. De eo vero, quod caput rei est, de sollertia et acu mine Poetae, quo totum carminis argumentum divine inve 5 uerit et per aries suas descripserit, de prudentia ei arte, quibus membra singula inter se Copulaverit, alium interea silentium. Atqui haec paucis tantum indicata oportuit tironibus Carptim haec ei stringenda sunt onmia et digiti tantum ad uberiores sontes unde plura Petere Possint ei

haurire, intendendi. Recte, audies Sed hic ipse est clivus, in quo laboramus. Velim mihi dari aliquem, qui de

monstret, quomodo triginta vel plurium auditorum turba Circumfusus, quorum omnis spes ad intelligenduna poetam in te ita est praecepta haec commode exequi et sesti nando id efficere possis, ut quae propere transiliu rint, probe intelligant. Nam quod plura relinquonda esse aiunt privato auditorum studio in proclivi sane res Oret, et expeditu sucillima si opibus asiluerent honi iuvenes ut a

suppellectile libraria bene instructi ipsi adire possent sontes

54쪽

a magistro indicatos. Quod plerumque longe secius accidere, qui ludos nostros literarios penitius inspeXerunt, Iion ignorant 'imirum hic quoque apparet, in istiusmodi rebus regulis effici nil osse ), et ro re nata delineandam cuique esse rectae interpretationis formulam, capiui auditorum, quales fors illi obtulerit, accommodatam Equi

dem tantum mihi Suffenus non sum, ut, quem hactenus tenuerim cursum in raestantissimi carminis sensu discipulis meis aperiendo, Optimum putem, nec ullo unquam deverti culo a recta Via deflectentem utilem iamen fuisse et fructuosum, certis eXperimentis me cognovisse, valde laetor.

Putidum sane foret et ridiculum, monere, mem nil viri Summi, observationes ubique, quantum eius fieri potest, in usum auditorum meorum OnVertere, Pervicisse

Getiam tundendo et subinde acriter instando, ut Plures, quihus angustia rei familiaris non obstarent, editionem illius aliquot abhinc annis in minorem modulum redactam et Salubriori pretio arabilem sibi emerent. In universum autem hoc observare mila liceat, me summa ope eniti et elabo rare in eo, quod apprime utile esse in omni vita observat Sosias ille Terentianus, ut ne quid nimis atque adeo bre Vitatis hic quoque esse studiosissimum. Hinc facile colligi tur, multa mihi Passim praetermittenda, lura innuenda

tantum et tribus Verbis indicanda esse, quae, Si ho ageretur, OsSent multo uberius tractari et specios eruditionis exornari choragio Proderit tamen interdum commonefacere et edocere adolescontes, latere in liis semina magnae πολ cc θιίας , quae si quis erscrutari velit et rimari sin

gula, in immensum haec diffundi posse et amplificari. Sic

' mon desuerunt quidem, qui in institutionibus suis de recta auctorum in scholis explicandoriani ratione praecepta etiam adspergerent de le-Ctione Aenpidos; consule, si tanti sest, ollinum in libro notissim de amanter L ense ne les belle let tres Vol Ι. p. 331. et chellerum in introductione ad scriptoros Latinos Theotisce scripta p. 2 6. seqq. sed tironibus haec scripta sunto, non praeceptoribus. Magistris enim, quibus hae nova Sunt, neCdum a pueris perspecta, leve admodum et, quod est in proverbio, ficulneum in his paratum erit praesidium. Utinam vir elegantiorum literarum apprime gnarus, et in palaestra scholastica diu Xer- Citatus, iam nobis monstret, qua ipse in hoc carmine enarrando per plures iano ingressus sit. Sane saepius tentandum est hoc iter, et de integro ineunda ratio, priusquam singula, quae commemoranda, quae Praetermittenda, satis teneas, et in numerat habeas.

55쪽

enim optime nos hoc assequuturos esse arbitror, ut, quod erectioris indolis iuvenibus acerrimum ad prosequenda haec studia addere solet stimulum, circumspicere incipiant et intelligere, quam late pateat campus, in qu POSSit exuliare et excurrere virtus eorum et industria. Iuvat igitur hac Scribendi occasione, quae commodum se mihi obtulit, periculum facere in illis ipsis versibus Poetae nostri, in quihus subsistendum nobis sui aliquantulum Ob ferias Pascha-Ies, copiosius declarandis, ut cognoscant discipuli mei, quania paucis hisce versibus, quos in Scholis publicis breviter tantum a me illuStrato esse probe tenent, amplius

anquirendi ei disputandi insit materies ). Quae cum ita sint, facile intelligitur, me toto hoc commentandi genere di

sciplinae meae alumnis tantum consultum Velle, quorum

commodis servire ossicii mei ratio ostulat. Si qui sunt igi

tur, qui Praeter eo hoc, quantulumcunque St, levis opellae nostrae inspicere non graventur, cogitent, alia dictata dari ironibus, alia proponi Veteranis sive, quod Graecorum fertur roverbio, αλλο χαυξ, αλλο κορωνη φθέγ πεται. Pervenimus autem in Aeneide usque ad illud episo Tdium, ubi Aeneas. Evandri hospitio comiter exceptus, epulisque sacrificalibus in honorem Herculis, qui Cacum,

' Saepe iam subiit mirari, cum videro multos mei ordinis et loci

homines valde trepidare et aestuare in reperiundo liquo commentationum Ahiarum argumento satis probabili, qui factum sit, ut pauci admodum seligerent particulam ali tuam eius auctoris, in quo publice explicando cum maxime versarentur, uberius et quasi speciminis loco discipulis suis enarrandam. Varium et multiplicem inde cum ad eos ipsos, tum ad auditores suos redundaturum esse fructum, satis liquet. Sed taliant plerique in alia omnia abire , et vel in arenam descendere et digladiari cum Theologis, dictum aut dogma aliquod sacrum secus ac Sibi Videtur, exponentibus, vel solennes illas naenias de vitiis et inconimodis scholarum, quibus ipsi, si vellent, saepe mederi possent, iterum iterumque, praefi-CRrum more, repetere. mo satius foret loco talium nugarum, quas nocci faciunt iuvenes in scholis et plorumque cum Volusii chartis illuc abire iubent, quo saturi solent, recudendum dare carmen aliquod rarius veteris vel recentioris poetae, vel tabulas chronologicas et historicas, vel

alium quemcunque bonae rugis libelltim, undo utilitatis aliquid redire possit ad adolescentulos, quibus haec dividi solent. Sic novi qui hac occasione typis ite uni exscribendum daret Hymnum illum in Cererem, Mo-ScOViae repertum, mox Massiae Cassem et Vida Bonibycem. Ad sis virum doctum in commontariis Berotinensibus, qui bibliothecae Germanicae nomine prodeunt T. LXXV. p. 186.

3 st

56쪽

36 EXPLicATIO LOCI VIRGILIANI deterrimam illius regionis estem, aVerruncaverat, anni-Versaria Oleuauitate celebratis admotus, largiter se invita

Verat cum sociis tergo bovis et extis lustralibus. Hic post pulcherrimam Evandri nauationem de Caci rapacissimina ortalium, nece, est locus de hymno in Herculem VII l, 2S1-305. in quo ercensendo hanc mihi Scripsi legem, ut primo disputarem de iis quaestio innum in Herculis laudes decantatum praecesserunt, deinde de ipso hymni argumento, quam extre in Ventum, Personaeque Herculis et Aeneae hoc in loco aptatum sit, nonnulla, quae quidem in angustias huius scriptionis caderent, adiicerem. Iani Sacer Scyphus Oculi genus Herculi eximie ca

rum, et hinc docte a Virgilio commemoratum vino im-8pletus fuerat, et libationes eractae, Auibu non Solum

' De scypho prculi sacro locus classicus et ab omnibus Iliti ad h. l. laudatus est Macrobii V 2I. extr. 2 κυφος κυφος, cavum, e Silii Plicitate prisca notat poculum quodcunque e ligno excavatum. Eiusmodi

fuit haud dubio Eumaei subulci apud Homerum Od. , I 2. ubi prinio

occurrit haec vox. Faginum scyphum illustrat Brockhus ad Tibuli I, 10 8. Imprinitia saepe occurrit κυφος κισύου vel κισσινον, quod Pro Prie appellabatur tGo υβιον, id Eurip. 3 cl. 339. et Andr ling. XXVII, 2. adde V V. DIλ. ad Thoocrit. I, 27. Postea sero, cum delicatior vita et luxuria in infinitum auxissent poculorum genera, scyphorum a PPellutio haesit capacioribus poculis, cuiusmodi usetustissima illa lignea fuisse Veri-εinile est, et cum Herculis passim notaretur temulentia et οἰνοφλυγία, spdem propriam fixit in imaginibus Herculis, a poetis, pictoribus, et si-ictoribus effingendis. otat diserto Macrobius i. c. ctores Hercitiem cum hoc pocul e Unxisse. De pictoribus notatu dignus os locus Luciani in Conviv. c. I . . III p. 28 ubi Alcidamas, Cynicus, erculis Simia, humi procumbit εχων αμα τον κυφον εν τῆ δεξιὰ, οιος ὁ παρα τω Φολιμ φακλης πο των γραφεων δεί κνυται, tibi vid. Hemstertius in nota Rei Zii. De poetis sufficiat laudasso fraxinsentum tofi chori alaud Athenaeum XI. 3. p. 99. . undo pulchro illustratur locus ille Luciani, Σκ υπφειον ὁ λαβὼν έ πας ει μετρον ως τριλάγηνον πiεν πιGIομενος το ρα οἱ παρεθηκε Φόλος φνὶρ Sic onini emendandum esse notat Hedin. ad Apollo d. p. 352. Such sortus in Fragnientis tosi chori p. XIX. nullam plane loco corruptissimo fecit medicinam. Supersulit adhuc in anaglyphis et gemmis caelatae Herculis uni scyptio fixi irae, id piod docuit iam 1'ristanus in Comment. Hist. T. II p. 61 . iii in cistus iii primis Osterioribus temporibus Herculaneus scyphus in historia ultimi illius Alsexandri Convivii, in quo cum roteas hunc scyphum illi propinasset, σπασεν μεν γενναίως, ου μὴν ἐπήνεγκε verba sunt Ephippi in loco classico apud Athen. . . p. 3 Λ. Reliqua collegerunt reiushom ad supplementa Curtii X, 4. 9. et ipsius ad senecam p. 3. p. 363. Paris. Deni lue huc etiam pertinet mythus ex ultima antiquitate petitus demet Cille, Cypho a Sole sibi dato in Erythian traiici sente, de quo multi multa vid. Such fori ad Fragmenta tosi chori p. XIV XVII. Schellcnberg. in Antimachi Colophonii reliquiis p. 7 . et qui unus sufficere ioterit, ejit. ad Apollod. p. 393. Recto estiani ευνον κοίλην inmermi huc contulit. Κoeppen ad lithologiam suani Graecam Vol ΙΙ. p. b.

57쪽

heroicis tempotibus, sed postea etiam semper epulae si ii iebantur apud Graecos. Sequebatur, ut extis SiVe Prosiciis in Ara maxima cumulatis, quod proprie in sacris Her

culis I ollucere appellabant vid. Vari . dei L. V, 7. Ρ. 54,

et calig ad Festum s. v. adolerentur sacra et Solemnis circa aram duceretur chorus. hymno in laudes tui, cui haec sacra serent, addito. Tonendunt enim hoc est, Post epulas demum sacrificales et libationes Peracta S, . Paeanaqei hymnos in honorem illius dei, ad quem Pertinero sacri sicli solemnitas, tantari solitos esse. Hinc mirum mulli interpretum, si ab Heynio discedas, suboluisse fraudem inversibus illis haud dubie insititii A instaurant lim a cet. Patet autem vel e primo libro Iliados . In G5. fuisse hunc morem antiquissimum iuvenes ibi libatione rite per Petraia, epulisque absumtis πανηειεριοι stολπῆ δ ευν λίσκοντο. hicipit nunc ille locus, quem diligentiu con-ide Drare in animo est v. 2S1 - γ9 Sed praestat. Ip-a

Verba Poetae attexere, ne taedium obrepat lectori in evolvendo saepius libro et inspiciendis versibus singulis.

Iumque Rcerdotes, irimus iii Potitius cibant, Pellibus in horem cincti flammasque serebant. Instaurant epulas et mensae Irnta Secundae Dona serunt, cumulantque 1ieratis lancibus aras ).' Uncis inclusi versus, quos quovis pignore contendere ausini ipsum Virgilii uni, si ab inseris excitari posset, eiecturum osse illuc, unde Imalos edes intulerunt. Miror, Heynium in nova ocensiono, ubi plura optimo:onsilio in textu emendavit, cum in priore religioni sibi duc ret, discelere a recensionemelnsiana, hunc locum intactum praetormisisse Veris imum enim, pio observavit Vir Summus in varietate lectionis, irre-isisse hos duo versus ab ora libri in textum. Alleverat forsitan marginipse poeta. Absonum profecto p ridi gulum est, hic instaurari epulas, Cum nunia iam consumta fuisse liquido palpat o supPrioribus nisi quis Pero cum dicat, epulantes in sacris Herculis ad in βουλι ιία laborasse, urengluxies de voracissimi vide sis post interpretos Callimachi, Varionum, d liseocrit. XXIV, 13 et Brunck ad Aristoph. τηκ 6 in infimitis apudeteres locis salse perstrin itur. Deinde valde mol stae sunt . . menas Secundae. Nusquam nec in Homero se in alio Aonpidis nostrae loco ieroibu appositae memorantur sensa secundae, quibus semper Signifi-:antur bellaria, τραγήματα, ἐπιδορπίσματα ab serotia temporibus, iniuibus Carne Ssa tantum vescuntur hominos, plane liena, quod nota'

it iam eith in Antiquit Hom. I, 1. p. 17 b. adde fragmentum Try thonis apud Athen. XIV, 10 p. 6 0. E. Nec possunt, quod suadet HeΥ-iius, explicari simpliciter de instatuatione epularum, quam explicationemion admittit usus loquendi. Repugnat ipse Virgilii usus in Georg. II, 01. Nec possunt huc vocari poma et bellaria a Philemone diis apposita pud Ovid. VIII. pl. 673. Devortunt dii apud rusticum, quem poma

istarre et fructus arborum, sane non est, quod miremur.

58쪽

Tum Salii ad cantus, incensa Bltaria circum, Populeis adsunt evincti tempora ramis, Hic iuvenum chorus, cille senum qui carmine laudes Herculeas et facta serimi.

Hic prinio incurrit in oculos, probe distingui ab ipso

poeta sacerdotes et Salios, quod cum non animadversum

10 sit allerisque interpretibus, multas peperit ineptias, quod mirum argutarentur in aliis, artis sacerdotibus, huc advocandis. Sed de his postea agendi locus erit. Agmen ducit Potitius, antistes Sacrorum, magiStrum appellare liceat ea significatione, quam docte illustravit Casaubonus ad Capitol. Antonin. c. 4. p. 304. Optime vero hic conVenit poetae nostro cum Dionysio, qui in eo loco, ubi diligenter, ut solet, describit anniversariam Herculis solemnitatem Ι. 40. . I 03. Reisti ab initio statim mentionem facit Ποτιτίων ηγουμένω τῆς ἱερουργίας κω των εἱμπυρα ναπαρχοιεένων Plura de Potitiis et ministris eorum Pinariis, quos sacerdotum nomine intellexisse videtur Virgilius, scire aventi, sitim explebunt laudati ad Liv. IX. 29. extr. Ιnscitiam eorum in culi sacrorum gentilitiorum, quibus ne

glectis funditus extirpati fuerint, innuere videtur locus Plautinus in Bacchi d. I, 2, 15. Sed progrediamur. Pro

deunt sacerdotes paellibus in morem cincti. Hic Cerdanus Herculisco aliquos nobis effingit, omnibus ritu Herculi pelles leoninas circumdatas fuisse existimans. Unde tot leones in Italiar nec verisimile est, hae πατροπαραδοτα fuisse ex Arcadia Praestat accipere simpliciter depellibus ferarum, vel hinnulorum adeo aut Caprarum, ut fuerint διφθεραις νηι si ενοι vid. Casaul, ad Theophrast. p. 56. isch.). Causa iamen huius amictus pastoritii, ut appellatur a scriptoribus rei rusticae, quaerenda est in me moria Herculis colenda. Otissima est observatio, quam liceat verbis scholiasta ad Apollon I, 324. exprimere συν

' Nimirum Hercules ille antiquissimus, serarum domitor et pestium,

quae terras infestarent, averruncator, vel omnes potius rudium populo

rum Samsones, quos in unam Herculis Thebani personam fabulosa conflavit antiquitas, armis et corporis integumentis haud dubie usi sunt iis, quibus in remota antiquitate homines corpus muniisse et propulsasse a se iniurias, credibile est, pellibus scilicet et stipitibus, seu clavis. Cum aere et serro invento arma fabricari coepta essent, potuerunt Herculi quoque

59쪽

reia in Vulgus iat a notam Observari possent, Occupavit Go-guetus in notissimo de originibus legum et arti uni opere 11 quod miror a ne mille adhuc post Uambergeri versionem ad priorem editionem faciam, iamque aulatim obsoles Cen tem recoctum et auctariis, quae vel ex Heynii opusculis et commentationibus addi possent infinita, exornatum SSe. Redeamus ad poetam nostrum. Potitius et Sacerdotes anserunt faces ardentes, quibus adolentur exi in altari pol- Iucta. Quo facto, en adsunt Salii hoc St chori saltato rum et ludionum, e senibus et iunioribus compositi. Sub iecimus Saliorum Vocabulo eam notionem, quam negle

ctis Macrobii super hanc rem nugis in Saturn IlI, I 2. ob

adspersa tamen veterum Scriptorum quantivis pretii ra-

asfingi arma eiusmodi, quod lactum est In nobilissimo carmino, quod scuti Herculis nomine tribuitur Hesiodo . 140, se lq. ubi in Anthologia carminum Graecorum Vol. I. p. 122 laudavit o opponius Strabonis et Athenaei loca, quibus demonstratur, insignia illa Herculis, pellem et clavam, fuisse a Stesichoro primum et recentioribus poetis conficta, Cum antiquiores aere et ferro armatum illum fuisse tradiderint. uvat ipsum audire Athenaeum XII, 1. p. 512. F. τουτον c. Herculem, inquit Mega-

του Στησιχορου. Sed pulchre docuit amicissinius chlichtegro lius in Commentatione, super scuto Herculis nuper odit ber denochili des Hercule ein antiquarischer Icrsuch, Gotha 178 . p. 137-ψ8. haec, quae adversis frontibus pugnare videntur, bene conciliari posse, si plures Hercules et tempora, in quae poetae facta eorum collocant, probe distinguas. Ut poterat vir limatissimi iudicii etiam hoc nostro Virgilii loco. Incerta quidem est aetas hymnorum Orphicorum, quos tamen cum l. ledemanno antiquiores putem, quam Schneidero visum est et Meinersio. Extat in his hymnus in Orpheum n. XI. p. 202. Gesta ubi notatu dignus est e sus b. Ἐξελασον δὲ κακας τας, κλάδον ἐν χερὶ πάλλων Gesnero Herculis Ἀπομυίου inago ibi ob oculos versata imposuit, ut scriberet quasi muscae abigendae essent, cum κλάδος simpliciter sit clava, luod docuit otiam, si auctoritatibus pus esset, Salinas ad Capitolin. AntOuin C. 12. T. I. p. 279. Et sic o ζος εχαίης in loco ab aliis iam laudato Apollonii IV, 1439. Maenalius ramus Properi. IV. . b. unde apparet, Vix potuisse a s υιοσοβην aliquam vel flabellum o frondibus arborum factum respicere auctorem hymni, qui nescio an merit anti filior Stesichoro. Singulare est, nec facile alias obvium, quod Dionysius, ubi accurate X- ponit de caede Cacio, 39. p. 99. addit ἐπικατασκάπτει τη καλαυροπιτ σπηλαιον. Notatur ibi, in Vaticano esse τί κλωπι, quod haud dubie ortum ex interpolatione, quod pedum pastorale, καλάβροπα vel κα- λαυροπα vid. emstertius ad Lucian. D. XX. . p. 257. et Lenne- pium ad Coluth. Animadv. I, 1, p. 8 70 de clavamerculis dici, ino-ptum videretur. Sed praeivit Dionysio in hac significatione vocis rarior Apollon. ΙΙ, 33 ubi myco tribuit καλαυροπα τρηIεῖαν ριτρενεος O- τινοιο, ex Oleastro lavam, qualem Herculis suisse tralatilium est, vide v. c. Musgravium ad Eurip. erc. Fur 47 .

60쪽

gmenta non Iane abiiciendis, rimus, quod sciam, Pul-

12 chre enucleavit Iosephus caliger, promus condu VOCum CaScarum et remotissimae antiquitatis Optimus in castigationibus ad Catullum p. 22 seq. Otium hic fecerat Omnibus, qui post eum hanc vocem explicaturi essent. Dici tamen non OieSt, quam supine et Oscitanter in eadem voce illu- Stranda versati sint posteriores interpretes. Compilavit Scaligerum Corvianus, sed quae, ne asymbolu accede-rct, ipse contulit viro docto plane sunt indigna Excita-Vit enim, ne quid deesset, e latil, ulis suis apud Ammianum Marcellinum Francos Salios Catrogus, interpreS Oetae nostri non ineptus, e Turnelii Adversariis parum, ni

fallor, intellectis, multa nugatus est de Sali quodam Ar-Cade, a quo anquam a capite et o ρχraria foecunda Saliorum in Omne aevum propullulaverit progenies Poesies de Virgilo, Doc uos notos et dissertations T. IV. Ρ. 184. Seqq.). Fefellit eum ratio in eo quoque, quod Dionysiuna

huius rei auctorem erhibet, cum reseratur a Servio et

Plutarcho in 'uma p. 6S E. Turpius adhuc hallucinatus est, qui peculiari libello exposuit de Saliis, Gulberlethus dissert de Saliis c. 111 in oleni Supplement T. V. Paul, . . Nescio, inquit ille, quid Turnelium OVerit, quando monet Virgilium vocis alii usum hic extendere

Praeter Solitum , non'Iae in genere pro quocunque saltante

Sacerdote, cum oeta de proprie dictis aliis cecinerit. Nempe illevit haec hartis, poeta non insΡecto. Non Venerat in mentem viris dociis, quod hodie ubique iam inculcari solet et infigi teneris tironum animis, omnia haec ex plicanda et diiudicanda esse e moribus priscorum hominum. Facium autem est felicitate quadam seculi nostri, ut, qui

in his aliquid sapere videri vellent, vestigia rincipum in

his litteris virorum sequuti, omnia, quae abhorrerent ab institutis osteriorum seculorum , ex ingenio rudium nulla que cultura expolitorum opulorum metienda et interpretanda SSE, PaSsim traderent. Innumera sunt, de quibus hodie melius praecipere possumus ei disserere, OStquam

Homii, Fergusonii, Roberisonii, Herderi, cinersit, et, qui hic quoque familiam ducit meynii studiis patefactus est aditus ad cognoscenda ingenii humani inde a primis incuna-