Opuscula et carmina latina;

발행: 1837년

분량: 643페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

bulis incrementa, Dores, inventa historiam hominis vulgo appellant vultuin lucis assusum antiquissimo cuique Oetarum Veterumque opulorum ritibus e comparatione gentium barbararum, plagas alio Sole calentes ter rasque longissime a nobis dissitas incolentium, diligenter instituta. Sic, ut hoc uno exemplo destingar, ad interio

Tem Principis Oetarum, Homeri, sensum recludendum 13 non Eustathii tantum et quos illi isonius Cum maxime On- Stipavit, scholiorum thesauros, sed itineraria etiam et commentarios eorum, qui eregrinabundi remotas terrarum ora PerVagati sunt, adeundos esse et PerVolutandOS, ne

minem hodie sugit ). Quod ut dilucidius appareat tironibu S, age, immoremur aululum aliis hisce nostris apud Virgilium. Sic, quomodo in his versandum sit optime Poterunt intelligere. Salius, a salire, χλεύθαι, vid. Sal maS ad Scripti. H. A. T. I. p. 279. et ad Tertuli de allio P. 345. Simpliciter notat ορχηστὴν saltatorem , id quode et in Vocis aperte iam declararunt Dionysius et Plutarchus Saltationibus , in primis armatis, Peragebantur Sacra Vetustissima. Hinc Salii sunt ludiones in sacris, Prae-CiPue Vero armati. Quae posterior vocis potestas mansit in Saliis Martis sacerdotibus. Virgilius, qui Probe PerSPeciam haberet vim vocis usus est hoc loco significatione latiore et antiquiore. Saepe autem hoc factum in vocibus sacrificulos et res sacras significantibus, ut a generaliori 1iotione desecterent paulatim ad speciali orem aliquam, priore illa penitus oblita et evanescente. Xemplo St, ut hoc utar κηρυξ in sacris Eleusiniis, et, quod roxime' Mirum sane videri potest in hoc, quod ubique servet, omeri- Corum carminum studio, de quo, nisi deferbuerit ille aestus, priusquam ad maturitatem perducta sint omnia, egregia augurari licet φιλομήροις Omnibus, repertum esse adhuc neminem, qui data per hoc ageret, quod in codice sacro illustrando factum osse ab Harmaro, Fabro, Eichhornio aliisque cognovimus, ut Homeri carmina e recentioribus itinerariis illustrata publicaret operae pretium facturum esse, quicunque hanc Pro' vinciam sibi imponi pateretur, vel ex eo constat, quod, quae PasSim adsperserunt hanc in rem viri docti, V. c. oopponius in libro nuperrime edit , qui inscribitur Deber Homers Leben undie unge. Hannone I 788. p. 138 seqq. ab idoneis harum rerum arbitris omne punctum tulisse, C- cepimus. Contulit etiam nonnulla illoisonius in Prologomenis ad editionem Homeri, iam, quod omnes gratulamur poetae, e prelis emiSSam, plura et uberiora, si, quod solet, Promissis staturus est, olim daturus.

62쪽

signis est in hanc rem locus Dionysii II, Tu. Ρ. 386. Hσὶν οι Σαλιοι κρατα γουν τήν ἐι ην γνῶσιν Ἐλληνικω μεθερμηνευθέντες νοματι, κουρητες, υτ ιιων μεν απὸ τῆς et λικίας

ουτως ωνομασμενοι vide omnino Heynium in commentatione infra laudanda in Comment. Soc Gotting. T. VIII. 14s. 5 6. παρα τους κουρους, πο δὲ Ῥωμαtων πο τῆς συντονου κινήσεως. πυρριχην diserte appellat Plutarchus in loco classico de Saliis in Num. . 69. B. Iam, quod

de Saliis ex etymologiae rationibus et accuratiore antiquis simorum rituum cognitione a nobis traditum est, confirmari etiam otest ex amica conspiratione omnium Populorum, quos in remotis orbis terrarum artibus ab elegantiore humanitatis cultu alienos adhuc degere, constans fama est.

Procedit omnis religionis cultus apud rudes illos homines a sensu aliquo laetitiae multis ex causis, qua ordine Percensere hic nihil attinet, ortae, qua impleti et concitati mirum in modum gestiunt, exultant, tripudiant. Ipsa Vero natura duce ad motus istos concitatiores auferri videntur et abripi, quod consentaneum sit, quorum indomitam vim Vastosque impetus nondum regerit et mitigari cultura animi humanitatisque temperamentum, incredibili aviditate ferri in vehementiores corporis SanguiniSque motu S, quibus exhausti et defatigati concidant, et sopore languido, quo maxime delectari dicuntur, obtorpescant. Atque ex his ipsis motibus existunt varia saltationum genera, rudiarie, quam nitidissimis versibus depinxit iam Lucretius V, 378 si. sed agilitate membrorum maxima rotatione

capitis, brachiorum iactatione, lumborumque crispatione agitari solita. Nec desunt, quae, quod aiunt, oleum camino addant, et laribundos saltatores magis incendant, in citamenta. Audiuntur modulationes et cantus absoni Perstrepunt vocum boatibus et stridulis instrumentorum tinnitibus choreae vibrantur tela, colliduntur gladii, concre-Pani arma, quaecunque sors aut loci ingenium illis obtulerit. Hinc derivandae sunt pyrrhichae sive saltationes armatae, quas in antiquissimo orbe iuxta ac in recentiori apud feros et rudes opulos ubique cernere St et reperire.

Quas quidem ipsas ad deorum cultum ubique relatas eSSe,

63쪽

nem mirabitur, cum Omnes a natura ita comparati sinius, ut numen, quodcunque tandem aetate nobis effingamus, facile ex nostro ingenio metiamur et, quicquid animo uOStro suaviter permulceat et exhilaret idem divino numini oblectamento fore putemus. Iam, Cum barbarae gentes ob ferociam indomitam pariter atque raedae cupiditatem insatiabilem perpetuis discordiis agitentur et idem fere sentiant, quod pulchre expressit in scoli lepidissimo Hybrias Cretensis apud Athenaeum XV I5. p. 695. F. f. l. Κοeppenium in Anthologia Vol. II. p. Io T. et Cluilium de scoliis Gr in Biblioth. Literat. vet. Gotting. Ρ ΙΙ Ρ 54.

facile apparet, arma, quibus raecipue sese venditent et 15

esserantur, me a saltationibus suis religiosis abesse POSSe.

Atque hinc explicandi sunt in antiquitate, quod pulchre monuerunt viri docti omnes illi Curetum, OUbantum,

' Primo loco hic nominanda est egre amomi ad locum Strabonis X. p. 71 . de religionibus et sacris cum furore peractis disquisitio in commentationibus Oc Reg. Gotting. T. VIII. p. 1-2 . quam a LenZiο, quem e disciplinameynii magna laude cumulatum prodiisse laetantur Musae, versioni vernaculae libri utilissimi Baronis de Satiate Croix, ether

ches surcies mysteres, subiectum iri, valde gaudemus. Caeterum loca classica de saltationibus cum apud recentiores tum antiquiores populos Ol-

legit, vir vastae lectionis, einersius in libello, cui titulum praefixit rGrundris de Geschichte de Mensehhei c. ΙΙΙ. p. 135. osse haec in infinitum augeri, facile intolligitur. Restant, quod ad causas et origines antiquarum saltationum attinet, in doctissimo Luciani hae de re libello T. II p. 26, 316. Reig. et in alia, quam Gesnerus, nescio quo iure, abiudicavit Luciano , dissertatione de De Syria T. III. p. 451 haud pauca,

quae ad normam illam, ab HeFni propositam, diligenter exacta, multum suavitatis habitura essent et fructus liberalioris. Nam, quae a Meursio, Burettio , ambachio ad Polterum aliisque hanc in rem congesta est eXemplorum farrago, anno critica opus habet, quae mendis eam urget, et

paleis, quibus abundat, inanibus. Quod superest, discipulorum meorum causa, qui mihi in lingua Anglicana addiscenda in primis hanc ob causam peram dederunt, quod scirent, magnum inde ad liberaliora studia parari praesidium, adscribam locum o libro, qui nuper admodum prodiit, lectu iucundissimo An account of the Peleis Isiands by G. Reate Basil, 1789. ubi describitur saltatio bellica in Insulis ala dictis ab aboriginibus illius regionis coram Anglis instituta, unde, praesertim si Conferantur cum iis, quae in observationibus in eripio orbis terrarum factis tradidit Forsterus p. 412. vers. vernac. ipsos Salios nostros et chori ab illis instituti rationem luce aliqua collustrari posse putarim. Extat descriptio illa in cap. I. p. 11 . seqq. , In the eveniat our eople Mereentertaine with a ance of the warriors. The ancers have a quantity

64쪽

Tityadum aliorumque οργιαύμοὶ et saltationes cum furore et armis Peraciae. Hinc provenerunt etiam alii, hoc est, saltatores armati, quos tamen in hoc choro et hymno Her Culis celebrando armis instructos fuisse non crediderim,sicet Arcades, quos hic in Evandri consorti cogitare debemus, non solum musices et Saltandi artibus a pueris imbutos, vide locum eximium apud Polyh. IV, 20. T. I. p. 462. Ern. sed etiam Pyrrhichis et ἐνοπαίοις ορχησεσι Prae Caeteris nobilitatos fuisse aleat e Xenoph. in ναβ. 1, 1. Ρ. 215. Lips.1 Sed sufficiant haec dicta de Saliis . Restat, ut quomodo chorus circa altare ab iis institutus fuerit, paucis vi deamus. Cum in orbem ille circa aram duceretur, apparet suisse saltationem cyclicam quam propriam et Primariam του χορον, chori apud Graecos et Latinos sigili scationem, sim est quod illustrarunt docti Veterum poetarum interpretes ). Quod autem memorantur in hoc loco iuVenes et Senes, errasse ut Cerdam astosque, qui Vesti gia eius remuni, quod γεροντικε ς χ'ρειας Laconum litic17 attulerint. Senes simpliciter sunt seniores, viri, ephebis

continue i, ill Dery man, rho is erigaged in the ance, has in his turn had his repetition and chorus. '' E multis, quos ambitioso in re trita et vulgata laudare nostra notate merito putidum abotur et ridiculum, consulendus est inprimis Spanhomius ad Callim. H. in Dian. 267. p. 36 . Erit Agebantur hi chori, περιβωμιοι et ἐγκυκλιοι dicti, manibus saltatorum inter se Connexis, quod praeclare docuit ox illustri loco Aristophanis in Θεσμοφ 963. L. Κusterus ad eiusdem Jλουτ. 761 p. 13. ubi declarat, quid disserant ρ- χεῖσθαι et ζορεύειν. minc κυκλος, κυκλώσασθαι , de choris eiusmodi

65쪽

Ern. Oppositi. In proclivi flaret, accumulare loca, ubi

diversae notatis chori ii iisdein Sacris προσοδια, hyin nos cecinisse et saltationibus Vacasse perhibentur. Quid c si dicamus respexisse Virgili una ad Pompa Circenses, in qui bus chorum triplicem saltatorum a sis τοq'ς si εν ανδρων δευτερο 'ς αγενιέων τεχε )ταί at)in παιδων commemorat Dionysius II. 2. . I ST. Maior difficulias Oritur ex eo, ut de simiamus, quomodo hi duo chori circa arant iii unum orbem coierint optinae, ni fallor, XPediamus rem, Si cogitemus, eos ita descriptos et dispositos fuisse, ut uitiis alterum includeret et complecteretur, ambo Ver ad euit dem numerum circa aram altarent. Sed desidero exempla, vel e scriptoribus vel e monumentis Veteribus in mediunt

Ρroferenda, quibus stabiliri et confirmari queat haec explicatio. Non dubito tamen, inVeniri posse, praecipue in numis. Et subit aninium recordatio duplicis eiusmodi cliori inmunio, quem dedit Spanhemius in epistolis numismaticis ad Morellium. Sed in angustiis rei librariae, quibus ΟΡ-

Pressus quotidie hic sortem meam deploro nec iste liber ad manus nec naschii, quod consultum portuit, exi con umismaticum. Possit etiam sic explicari, ut dicamus, miles uum tantum Orbem essecisse ita ut cohaere rent nexu mutuo manuum Vel digitorum , αλλχὶχων m Go-πῶ χεῖρας εχοντες , ut canit Homerus in describenda salta tione iuvenum et puellarum in clypeo Achillis Iliad. 2 ras . Uicunque tamen hoc satis apparet, ipsos inter saltandum eantasse hymnum, qui iam sequitur in laudes Herculis. Multos in errorem abduxit hic nota Servii se fuero salior una 18

duo cliori senum, qui ianium Voce laudes Herculis exsequebantur iuvenum qui gestu corporis facta eius monstra

bant. Sed nullam in his temporum antiquissimorum

circa aram in orbem ductis sappe Occurrunt. V. esset ing. ad Diod T. I. p. 269. Caveant autem tiroties, ne cum choris in honorem deorum a sacrificantibus circa aram agitatis confundant choros ad rem scenicam per tinentes de quibus conferant saltem, qui ad manus est, Ernest ad Xenoph. Mem p. 120. Ipse Spanhemius ab hoc errore sibi non cavit, cum κυκυοδιδαG καλους et χορους κυκλίους de Choris dithyrambicis, tragicis

vel comicis intolligendos vide, quos laudat Ili Beckius, Cuius magna in me quoquo extant bene icta, ni Aristoph. ρν p. 96. et 150. seq. traxe rit ad hos choros in solemnibus sacrificiis agitari solitos.' Abhorrρ profecto haec inimica saltandi ratio a simplicitate novi illius, et in universum ab γmnis in deorum sacrificiis. Sedem illa ab ini

66쪽

habuit rationem, et ignoravit choros illos in sacrificiis, ubi h)mni canerentur, Pertinuisse ad Speciem πορχUIατικὴν, ἐν αδων ὁ χορος ορχεῖται Verba sunt Athenaei XIV. T. p. 631. C. Alia et plane diversa ratio fuit, cum multis seculis post a Pantomimis sub Caesaribus Herculis quoque

facta gestu corporis monstrata sunt. Diserte enim in orbe

illo valde memorabili tabularum, quas saltarent pantomimi, refertur a Luci an de altatione c. 41. T. II. . 293.

Hρακλῆς συν τοις αθλοις αυτου απ&σιν. Sed resia iam altera huius commentatiunculae ars

pertractanda, in qua de hymno ipso in Herculis honorem

decantato, et Summo Poetae, quo in eo adornando usus est, artificio copiosius exponere constitueram. Hic ero

in breviorem gyrum meitura dicere parantem redigunt, et eVagatorem, quod ille ait, animum coercent angustiae huius libelli, quas egredi nefas. In pauca igitur me con feram, plura alii occasioni SerVaturus. Cum onmes, quot quot ad nos pervenerint, Veterum hymnorum reliquiae ad duplex genus reserritos sint lyricum Vel picum lyricum Vero

antiquissimum fuerit et in sacrificiis maxime celebratum λ;

tio statim habuit in o scenica et histrionia veterum, quanquam hic quoque verum, quod monuit Lucianus de ali. c. 30. πάλαι μεν αυτοὶ ἐδον καὶ ωρχουντο, adde V. D. ad Liv. VII. 2. In scena quidem apud Romanos histriones saltasse cantica tantum, quae recitarentur a tragoedis vel cantoribus, notum vel ex antiquitatum Onipendiis. Exhausit hoc argumentum iam dudum Salmas ad Vopisc. Carin. c. 19. p. 829-δ4.maach. t tu idem in more positum fuit apud Graecos in choris tragicis, de quo nuperrime iterum exposuit Cl. I sen in commentatione et chorus Graecorum tragicus qualis fuerit Lips. I 88 p. II. ' De hymnis in universum qui scripserint, longum fore commemOrare Singulos. Omnes, qui quidem, cum haec scriberet, innotescere illi potuerunt, diligentissimo percensuit Vir eruditionis fama, et genere inclytus, cui plurimis nominibus me obstrictum esse gratus profiteor, lan-kenburgius ad Sulgeri Theoriam Artium, T. II. p. 525 seqq. f. in Supplementis T. IV. p. 66 . De hymnorum origine eorumque in sacris usu antiquissimo scite exposuit Groddech in commentatione de hymnorum Ηο-mericorum reliquiis p. 14 seqq. Varia hymnorum genera e praeceptis rhetorices enarravit Menander Rhetor. e. 1. P. 26 seqq. d. Heeren Ve' fitigia antiquissimorum hymnorum extant adhuc in choris Tragicis, de quibus docte et subtiliter disputavit, omnibus, qui in Aeschyli, Sophoclis, Euripidis tragoediis ad nos pervenerunt, ad certas classos et ordines re- Vocatis Cl. IIeeren in dissertatione de chori Graecorum Tragici natura et indole, ratione argumenti habita Gotting. 178 . ubi multa etiam de hymnorum divisione in lyricos ot epicos acute monuit. Heerentum in multis κατα ποδα sequutus est Fr Medorsius in disseitatione de Hymni veterum Graecorum, Mala. et Lips. 786. Ex his tirones, quibus

67쪽

AENEID. VIII. 408 - 303. 47

ipparet, priori illi generi adscribendunt esse hunc quoque,

n quo ex Ρlicando Versamur hymnum in Herculem. Nec 19iaerere debemus in eo quod pro simplicitate illius aetatis thiae huic hymno accinuerint, non lyra. OnVenit enim iam dudum inter eruditos, illos quoque hymnos, quos tibiis interea canentibus αυχου ενοι ἐν ταῖς ποος τους θωυς προςόδοις Verba Sunt Xenoph. in i ccβ. l. I. P. 215. cantare solebant, ob argumenti similitudinem lyri Πο appellandos esse. Iam quod ad argumentum hymnicis auis attinet, iuvat rimo audire Hernium, qui, quae eluuntur, inquit, V. 288. Seqq. hymnorum Veterum in Heseruiem argumenta Sunt, oratione a Poeta Praeclare in

hymni formulam conVersa V. 293 Seqq. Tu nubigenaS,mvicte, bimembres Hylaeumque, Pholumque manu, viresia mactas Prodigia cael. ut ipsa narratio ramabis naturam induat. Verissima sane Sunt, quae de exor lio monet Vir Summus Versus enim, ut rima

IDVercae Monstra manu geminosque premens eliserit angues;

Ut bello egregias idem disiecerit urbes Troiamque Oechaliamque ut duros mille labores Rege sub Eurystheo fatis Iunonis iniquae ), Pertulerit

liuis non Videt, magis appellandos esse προοίμιον maioris ilicuius hymni quam irmni ipsius nomine censendos. Hinc magnam huic exordio similitudinem intercedere arbi 20 Iror cum fragmento Hymni in Herculem in Hymnis Homericis XIV. . 91. Ern in quo pariter fabularum in am-

volupe est ad satietatem usque sitim explere aerum pulcherrimarum, plura haurire poterunt.' movercalia Iunonis odia inde ab Homero vid. Hermann mn bue aus dem Homer tin Hesiod. p. 148. seqq. in narratione actorum Herculis commemorari, solenne fuit. Hinc a poetis Graecis, qui Heracleas condiderunt, quales fuerunt Panyasis, Vid. Heyn ad Apollod. p. 326. et isander Camirensis, vid. Heyn ad Virgil. T i. p. 283-88. et noviss. Groddech. eber die Argonaut ista de Apollonius in Bibliothecaveteris litoraturae et artiun Gottingensi .m. p. 10 . seqq. primas Iunoni, in Hercule odi inexpiabili vexando, partes demandasse, coniectura fa-Dile assequi possumus. Easdem partes in Aenea per maria et terrasina tando in Aeneide ubique tribuisse Virgilium, nemo nescit. Addo, si lubet, eynium ad Virgil. T. II. p. XXXI. et 127. seqq. Ex his luculenter apparet, quam apte hunc hymnum in praesentia Aeneae a saliis decantari finxerit et quam convenienter statim in exordio verba fatis Iunonis iniquae, addiderit poeta.

68쪽

EXPLICATIO LOCI VIRGILIANI

plior hymno expoliendarum rima tantum spargi Videas senaina, ut in illis V 4 seqq.

II0λλὰ μεν αυτος αρεξεν ἀτασθαλα, δεινὰ, stupenda acinora πολλὰ δ' ἀνέτλai. Non possum enim assentiri l. Grod Icchio, qui in Commentatione de Minnorum Honiericorum reliquiis P. 48. Putat, lao fragmentum non esse hymni alicuius, Sed carminis epici meracleae, exordium Rationes angustiae huius scriptionis non capiunt. Magis arridet sententia

Κοeppenii in Anthol. Vol. I. . 69. qui prooemium fuisse censet rhapsodi in sacrifici privato. Hymnodos dicere de buisset, de quibus Vide, quae observat panhem ad Callim. p. 27-29. Sed ut ad Virgilium, unde deflexit oratio

TeVertatur, mirum Sane videtur, Omnes quo quidem Onsulere licuit, interpretes silentio raeteriisse causaS, quibus Permotus Poeta acutissimus ex amplissimo, quae de Hercule praedicari possent, laudum cumulo ea tantum delibaverit ei selegerit, quae hic paucis commemorata leguntur: Cum enim praestantissimi poetae veliraecipuum in eo Specietur artificium, ut quaecunque vel in ipsis adeo epi sodiis carmini suo intexuerit, locis tamen, Personis et tem-21 Pori apta et accommodata reperias hic quoque eum ibi ConStilisse nec temere, quae primum animo poetico furore afflato obversata fuerint, effudisse, credibile est Fateor mihi quoque accidisse, quod accidit forsitan reliquis intemPretibus, ut cum primum hunc locum auditoribus meis enarrarem ad causas, quibus inductus haec potissimum in Herculi laudibus commemoravit poeta, animum Parum attenderem. Acquiescendum mihi esse putaveram in eo, quod facile mihi in mentem venire poterat colorem duXiSSE Poetam doctissimum a carmine aliquo Graeco, iam deperdito, et quae ibi de factis Herculis ex ingenti numer de- CerPt CSSent, ii quoque inseruisse carmini ) Hic quo-

' Extat praeclarus iii Herculoni γmnus in choro tragico apud Eurip. in Herc. Fur 3Α8 --27 Sed cum longe aliud in eo conchinando m

69쪽

inditia

que memor eram Praecepti a praestantissimo interprete in

disquisitione Ι. de carmine Epico Virgilii p. XXXIX. nobis

traditi, in Aeneide viae locum aliquem CSSe notabitiorem, in quo non poeta alicuiu Graeci vestigia tigno-Scas. Sed cum iam in eo essem, ut, quae praemeditatus RCCesseram, traderem auditoribus, animum interpretandiferVOre iam iam incalescentem subii pupugit cogitatio ): non os sunt haec adumbrata esse simpliciter ad exemplar sive archetypum aliquod Graecum. En tibi in ipso car-22mine vestigia haud obscura, quibus cum sollertia aliqua indagatis, facile perspicere poteris mentem poetae. Atque haec mihi deprehendere visus sum in sine totius hymni su-1per omnia Ciaci speluncam auliciunt, spirantem quo - 1libus ipsum. In ostremis hisce verbis subobscure in dicat, nisi estor, Oeta, quicquid in Praecedentibus alla-ium sit e laboribus et faciis Herculis, ob notabiliorem aliquam cum Caci nece similitudinem Commemoratum Sse, neglectis et praetermissis reliquis, quibus haec similitudo non inesset. Videamus Singula, Sed carptim et summatim, ne fines transiliamus scriptionis Arctissimo brachiorum

consilium sequutus sit Euripides, est enim epicedit genus sive Aolinos in

Herculem, quem ab inseris aut quam rediturum esse, dolent senes Thebani), a Virgilio adumbrari illum non potuisse, liquido patet. arum huc facit etiam locus nobilissimus apud Sophoclem in Trachiniis 1069 110 . ubi Hercules vestis venenatae doloribus excruciatus omnes, quas perpessus sit, aerumnas Ordine percenset, conversus ille a Cicerone in Tuscul. II. . et ambitiose X pressus a poetis recentioribus, vid. Mot. IX. 96. seqq. Seneca In Hercule Oetaeo passim, in primis a v. 1237. Est tamen apud Euripidem interc. Furenti v. 1266-78. locus notabilis nullo, quem inspicere potui, interpretum allatus, ubi Hercules omnia fere eodem ordine, τυφωνας etiam et χιδου πυλωρον κυνα enumerat, quae a Virgilio prolata sunt. Respexisse hunc Virgilium, non plane negaverim, sed totus locus hinc eXplicari nequit.' Nullus dubito, fore plerosquo bonarum literarum in scholis magistros, qui saepe idem experti sint, quod mihi in vera huius loci into pretatione indaganda usu venisse, libere professus sum oratoribus a cris saepe id accidere prodiderunt testes harum rerum locupletissimi, ut, quae subtiliter invenissent, et acriter limassent, Cum commentandi causa secederent, eadem tanquam ieiuna et tenuia abiicerent in ipsa perorandi actione, cuin Circumfusae multitudinis favore et fervore loquendi excitati essent latentes in animis nostris ἐνθουGιασμου igniculi et semina. Idem in cathedra nobis quoque inprimis in enarrandis poetis et oratoribus interdum accidere, consentaneum est. Nimirum hic quoque valet illud pectus est, quod disertos facit. Haec de addenda esse duxi, ne frivolae et inanis περιαυτολογίας studio, ea, quae Supra ScripSi a me prolata esse, dicant malevoli.

70쪽

48 EXPLICATI LOCI VIRGILIANI Ρlior hymno expoliendarum rima tantum spargi videas semina, ut in illi V. 4. Seqq.

υς πρὶν μεν κατα γαιαν θεσφατον η ὁ θαλασσαν

IΠολλὰ μὲν iυτος ερεξεν ἀτάσθαλα, δεινὰ, stupenda suci nora πολλὰ δ' ἀνετλγη. Non possum enim assentiri l. Groddochio, qui in Commentatione clo hymnorum Homericorum reliquiis Ρ. 48. Pulat, hoc fragmentum non esse hymni alicuius, Sed carminis epici Heracleae, exordium Rationes angustiae huius scriptionis non capiunt. Magis arridet sententia

Κοeppenii in Anthol. Vol. I. . 69. qui prooemium suisse censet rhapsodi in sacrificio privato. Hymnodos dicere de buisset, de quibus Vide, quae observat panhem ad Callim. . 27-29. Sed ut ad Virgilium, unde deflexit oratioreVertatur, mirum Sane videtur, Omnes, quo quidem Onsulere licuit, interpretes silentio raeteriisse cauSIS, quibus Permotus Oeta acutissimus ex amplissimo, quae de Hercule praedicari possent, laudum cumul ea tantum delibaverit et selegerit, quae hic paucis commemorata leguntur. Cum enim praestantissimi poetae vel praecipuum in eo Specietur artificium, ut quaecunque Vel in ipsis de epi sodiis carmini suo intexuerit, locis tamen, Personis et tem-21lori apta et accommodata reperias hic quoque eum ibi ConStilisse nec temere, quae primum animo poetico furore afflato obversata suerint, Effudisse, credibile est Fateor milii quoque accidisse, quod accidit forsitan reliquis inte pretibus, ut cum primum hunc locum auditoribus meis enarrarem ad Causas, quibus inductus haec potissimum in Herculis laudibus commemoravit poeta, animunt Parum attenderem. Acquiescendum mihi esse PutaVeram in eo, quod facile mihi in mentem venire poterat, colorem duXisse poetam doctissimum a carmine aliquo Graeco, iam deperdito, et quae ibi de factis Herculis ex ingenti numero de-Cel Pt CSSent, Suo quoque inseruisse carmini Hic quo-

' Extat praeclarus in Herculoni hymnus in choro tragico apud Eurip. in Herc. Fur. 348 - 427 Sed cum longe aliud in eo concinnando

SEARCH

MENU NAVIGATION